BYKEN - OYSA ONLAR

hayallerimiz vardı seninle
zaten umutlarımızdı bizi hep hayatta tutan
sisli ve kasvetli sabahlarda beni uğurlarken işe
ardımdan ettiğin duaların vardı
dönüp baktığımda yollara
gelişim umuduyla giderdim
belkide biz hep seninle sefilleri oynadık
yokluktan geldik
bir yokluğa gidiyoruz
rahatlık batar bizim gibilere
şimdi bakıyorum da dünya ahaline
taş kağıt makastan ibaret
çok şükür bu hallerimize
hiç değişmeyelim ne olur
bize göre değil buralar
zaten bu aralarda çok yorgunum
gitmeyeyim bu defa işe
yanında yanıbaşında kalayım
kafamı dizlerine yatırıp kaşınayım
ben bu işlere çok aşinayım
oysa onlar
göremezler kör olmuşlar adeta
duyamazlar sağır olmuşlar
hissedemez ruhları botlaşmış
oysa onlara
acırımda yardım edemem
gülüyorlar gülsünler
keşke bi tek bana gülselerde
yine doğruyu bilseler
bildiremem
bense hiçbirşeyim
üzülürüm
gözlerim damla damla
elimden hiçbirşey gelmez
ne olur anla