Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Bóg zapłać za piękne kazanie. Święty Wawrzyńcu módl się za nami! Módlmy się o beatyfikację Arcybiskupa Marcel Lefebvre!błogosławionego dnia!
„Od tylu lat imię moje ma nieszczęście być publicznym na polu piśmiennictwa, muszę więc, być zupełnie niezależnym, aby nie kłamać powołaniu”. C. K. Norwid.
Tę Księdza refleksje o cierpieniu męczenników,ich realnością a jednocześnie siłą ducha płynącą ze zjednoczenia z Bogiem,pozwalającą znieść je cierpliwie,mamy wyrażoną doskonale w Biblii, w opisie męczeństwa starca Eleazara w2Mch6,30:"Mając już pod ciisami umrzeć,westchnąl i powiedział:Panu,który ma świętą wiedzę jest jawne to,że mogłem uniknąć śmierci.Jako biczowany ponoszę wprawdzie boleść na ciele,dusza jednak cierpi to z radością,gdyż Jego się boję"
Zapraszam na Wawel do Katedry na Msze posoborową w języku łacińskim przy ołtarzu przedsoborowym w Niedzielę i Święta o godz.8:30 Ta Msza odprawiona jest z Wielkim szacunkiem wobec Jezusa albowiem: 1. Służba liturgiczna procesyjne niesie wielkie świece, krzyż i kadzidło. 2. Ksiądz okadza kadzidłem ołtarz przedsoborowy i wiernych. 3. Msza jest w języku łacińskim, czyli języku uświęconym przez wieki modlitwy. 4. Ksiądz wszystkie modlitwy po łacinie mówi do mikrofonu ( czego brak w Mszy Trydenckiej ). 5. Podczas 3 czytań i śpiewania psalmów ( czego brak we Mszy Trydenckiej ) ksiądz jest zwrócony do Tabernakulum i relikwii św. Stanisława Męczennika. 6. Ksiądz wyraźnie i bez pośpiechu czyta i śpiewa Mszę po łacinie co nadaje piękna liturgii. ( Nie znam księdza, który tak pięknie posługuje się łaciną jako owy ksiądz na Wawelu ) 7. Hostia podawana jest z pateną aby chronić drobiny Hostii przed upadkiem na ziemię.
Bóg zapłać za rekomendację książki. Proszę tylko, aby Czcigodny Ksiądz nie szerzył anglicyzmu w postaci czasownika" dedykować" jako 'przeznaczać'. Dobrze byłoby, aby kapłani Tradycji przekazujący czystą naukę KK, posługiwali się też czystą i poprawną polszczyzną, bez modnych naleciałości.
Laudetur Jesus Christus. Mam kilka pytań, proszę o Odpowiedź. 1. Czy jest Zbawienie poza Św. Kościołem?. Czy można być zbawionym w inmych religiach? 2. Czy osoba nieochrzczona może być zbawiona i czy chrzest jest niezbędny? 3. Czy Bractwo uznaje jp2 za świętego? 4.Czy uznaje posoborowych Vatican 2 papieży.
W każdej Religii można dojść do Zbawienia pod warunkiem, że jest się Poganinem Dobrej Woli. Poganie ale tylko ci Dobrej Woli w momencie śmierci otrzymują od Ducha Św dar poznania Boga. Ci którzy mieli żal doskonały przyjmują "Chrzest Pragnienia", a to zmywa ich wszystkie grzechy. Ich Anioł Stróż podaje im Jezusa w Hostii i dzięki temu trafiają do Nieba bez czyśćca. Ci którzy nie mieli żalu doskonałego czeka długi czyściec
Nie wiem kim jesteś, ale to co napisałeś jest herezją. Dogmat katolicki wyraźnie mówi: że tylko Wiara Katolicka jest prawdziwa, i poza Nim nie ma Zbawienia . Tak nauczali wszyscy papieże,
@JP-je1nh Pomyśl: Gdyby tak nie było jak napisałem to absolutnie wszyscy poganie 90 procent ludzkości na przestrzeni wieków trafiło do piekła na zawsze. Taki Bóg byłby niewyobrażalnym Tyranem skazując na piekło ludzi którzy nie mieli nawet pojęcia o istnieniu Jezusa Chrystusa
Drogi, przezacny Księże Piotrze. Staram się nie oceniać, ale strasznie mi przykro, że Wspaniały, inteligentny, Mądry Wikary z Mojej Kochanej, 1000-letniej parafii poszedł drogą przemądrzałości, a nie Piotrową, odciągając "Maluczkich" od kościoła. Deklaruję modlitwę za Księdza i polecam poniższe myśli: Błędy fałszywego pojmowania przez Bractwo Tradycji Apostolskiej dobrze wyjaśnia św. Jan Paweł II w swoim motu proprio „Ecclesia Dei”: „Korzenie tego schizmatyckiego aktu można dostrzec w niepełnym i wewnętrznie sprzecznym rozumieniu Tradycji. Niepełnym, bowiem niedostatecznie uwzględniającym żywy charakter Tradycji, „która - jak z całą jasnością uczy Sobór Watykański II - wywodząc się od Apostołów, czyni w Kościele postępy pod opieką Ducha Świętego. Zrozumienie przekazanych rzeczy i słów wzrasta bowiem dzięki kontemplacji oraz dociekaniu wiernych, którzy je rozważają w swoim sercu, dzięki głębokiemu, doświadczalnemu pojmowaniu spraw duchowych oraz dzięki nauczaniu tych, którzy wraz z sukcesją biskupią otrzymali pewny charyzmat prawdy”. Przede wszystkim jednak wewnętrznie sprzeczne jest takie rozumienie Tradycji, które przeciwstawia ją powszechnemu Magisterium Kościoła przysługującemu Biskupowi Rzymu i Kolegium Biskupów. Nie można pozostać wiernym Tradycji, zrywając więź kościelną z tym, któremu, w osobie apostoła Piotra, sam Chrystus powierzył w swoim Kościele posługę jedności” Łączę wyrazy szacunku do wszystkich, którzy to przeczytali.
Kardynał Karol Wojtyła bez wiedzy i zgody papieża wyświęcał księży z Czechosłowacji na biskupów. To pidpada pod ekskomunikę, nieprawdaż? "Folwark zwierzęcy" jak ulał pasuje- są równi I równiejsi... jemu było wolno arcybiskupowi już nie... Poza tym odprawiał Mszę twarzą do ludu już w roku 1953. Na Turbaczu jest głaz z tablicą "upamiętniającą" to łamanie przepisów kościelnych. Modernista pierwszej wody. Ostrzegali przed takimi wilkami papieże w swoich encyklikach.
„Ktokolwiek chce być zbawionym, przede wszystkim potrzeba, aby wyznawał Katolicką wiarę. Której jeśliby kto nie zachował CAŁEJ i NIENARUSZONEJ, ten niewątpliwie zginie na wieki.” To warunek KONIECZNY do zbawienia. Dotyczy też posoborowych papieży.
"W wygłoszonej 10 maja 2024 r. mowie do członków Międzynarodowej Sieci Stowarzyszeń Teologii Katolickiej (INSeCT) papież Franciszek przedstawił trzy kierunki rozwoju teologii: „wydaje mi się, że mogę wskazać te trzy kierunki rozwoju teologii - twórczą wierność Tradycji, transdyscyplinarność i kolegialność. To są podstawowe «elementy» powołania teologa katolickiego w sercu Kościoła". CO ROZUMIE Franciszek przez „twórczą wierność Tradycji"? W swym opisie każdego z trzech wspomnianych wyżej kierunków zastąpił sformułowanie „twórcza wierność Tradycji" słowami ,,Tradycja jest żywa": „Dobrze wiemy, że Tradycja jest żywa. Musi się zatem rozwijać, wcielając Ewangelię w każdym zakątku ziemi i we wszystkich kulturach". Wielu tradycyjnych katolików słyszało już o tej koncepcji - występującej zazwyczaj pod nazwą ,,żywej Tradycji" - i może nawet znać jej przedsoborowe korzenie teologiczne. Jednakże stawiając znak równości pomiędzy „żywą Tradycją" a „twórczą wiernością Tradycji", Franciszek przyznał de facto to, czemu zwolennicy rewolucji Vaticanum II dotąd zaprzeczali: uczynił oczywistym, że kiedy nowinkarze używają terminu „żywa Tradycja", mają na myśli, iż odchodzą w istocie od Tradycji, usiłując równocześnie „twórczo" zachować pozory przylgnięcia do niej. W tym świetle możemy lepiej zrozumieć użycie przez Jana Pawła II sformułowania „żywa Tradycja" w swym motu proprio Ecclesia Dei z 1988 r., dotyczącym rzekomego zaciągnięcia ekskomuniki przez abp. Marcela Lefebvre'a w konsekwencji konsekrowania czterech biskupów bez zgody Rzymu: „Korzenie tego schizmatyckiego aktu można dostrzec w niepełnym i wewnętrznie sprzecznym rozumieniu Tradycji. Niepełnym, bowiem niedostatecznie uwzględniającym Żywy charakter Tradycji, „która - jak z całą jasnością uczy Sobór Watykański II - wywodząc się od Apostołów, czyni w Kościele postępy pod opieką Ducha Świętego. Zrozumienie przekazanych rzeczy i słów wzrasta bowiem dzięki kontemplacji oraz dociekaniu wiernych, którzy je rozważają w swoim sercu, dzięki głębokiemu, doświadczalnemu pojmowaniu spraw duchowych oraz dzięki nauczaniu tych, którzy wraz z sukcesją biskupią otrzymali pewny charyzmat prawdy". Z perspektywy abp. Lefebvre'a Jan Paweł II posługiwał się sformułowaniem „żywy charakter Tradycji" w takim samym sensie, co mówiący o „twórczej wierności Tradycji" Franciszek. Gdyby jednak Jan Paweł II użył drugiego z tych sformułowań, utraciłby wszelką wiarygodność w oczach wielu ludzi, którzy ostatecznie się z nim zgodzili. Paradoksalnie motu proprio Ecclesia Dei dostarczyło konkretnego przykładu tego, jak nowinkarze realizują swą „twórczą wierność Tradycji": „Chciałbym także powiedzieć teologom i innym ludziom biegłym w naukach kościelnych, że obecne wydarzenia także dla nich są wyzwaniem. W istocie bowiem zakres i głębia nauczania Soboru Watykańskiego II domagają się dalszych, nowych dociekań, które jasno ukażą nieprzerwaną ciągłość istniejącą pomiędzy Soborem i Tradycją, zwłaszcza w odniesieniu do tych punktów, które, być może ze względu na swą nowość, nie zostały jeszcze dobrze zrozumiane w niektórych częściach Kościoła.” Paragraf ten streścić możemy następująco: - II Sobór Watykański nauczał rzeczy, których nie da się pogodzić łatwo z Tradycją katolicką. - W związku z powyższym Jan Paweł II wezwał teologów i ekspertów do „dalszych, nowych dociekań", w celu wykazania, że nauczanie Soboru pozostaje w ciągłości z Tradycją. - Jan Paweł II uznał, że jest to konieczne, ponieważ niektóre doktryny Soboru są „nowe" i dlatego „nie zostały jeszcze dobrze zrozumiane w niektórych częściach Kościoła". - Jan Paweł II - który podczas Vaticanum II sam był wpływowym ekspertem - skierował ten apel o „dalsze, nowe dociekania" ponad 20 lat po zakończeniu Soboru. Innymi słowy, Jan Paweł II apelował do teologów oraz ekspertów o zaangażowanie się w ,,twórczą wierność Tradycji", aby pomóc zrozumieć zwolennikom abp. Lefebvre'a, dlaczego nie powinni sprzeciwiać się ,,nowemu" nauczaniu Soboru. Czy jednak nie jest to coś, co teologowie i eksperci powinni uczynić podczas Soboru, przed narzuceniem Kościołowi nowych doktryn? Aby zrozumieć; jak skandaliczna jest owa koncepcja ,,twórczej wierności Tradycji", wystarczy przypomnieć sobie słowa konstytucji I Soboru Watykańskiego Pastor aeternus: „Duch Święty został bowiem obiecany następcom św. Piotra nie dlatego, aby z pomocą Jego objawienia ogłaszali nową naukę, ale by z Jego pomocą święcie strzegli i wiernie wyjaśniali Objawienie przekazane przez apostołów, czyli depozyt wiary.” Jan Paweł II przyznał, że Sobór nauczał ,,nowości", które nie miały żadnej ewidentnej ciągłości z katolicką Tradycją (w przeciwnym razie teologowie nie musieliby poszukiwać dowodów tej ciągłości 20 lat po Soborze). Według I Soboru Watykańskiego oraz całej Tradycji katolickiej Duch Święty nie może kierować Kościołem w tego rodzaju inicjatywach - tak więc bluźnierstwem jest twierdzenie, iż kierował On Soborem przy wypracowywaniu i ogłaszaniu nowych doktryn. Biorąc pod uwagę, Że Duch Święty nie kieruje Kościołem przy ogłaszaniu nowych nauk, niemających ewidentnej ciągłości z Tradycją katolicką, nie powinno dziwić, że nowa orientacja będąca konsekwencją Vaticanum II nie przyniosła skutków obiecywanych przez nowinkarzy. Chodzi jednak o coś więcej niż tylko brak pożądanych skutków: proces wypracowywania nowego nauczania uczynił rezultat tego zabiegu religią stworzoną raczej przez człowieka niż przez Boga. I - w konsekwencji - nowa religia Vaticanum II utraciła całą skuteczność autentycznej religii katolickiej. Choć istnieją oczywiście nadprzyrodzone powody utraty przez stworzoną przez ludzi religię Vaticanum II mocy uświęcającej właściwej religii katolickiej, możemy też łatwo wskazać powody czysto naturalne, dlaczego stała się ona niemal całkowicie pozbawiona skuteczności w tym względzie. Jak wiemy z końcowych słów Aktu wiaty, wierzymy w prawdy religii katolickiej, ponieważ objawione zostały nam one przez Boga: „Wierzę w te oraz wszystkie inne prawdy nauczane przez święty Kościół katolicki, ponieważ objawiłeś je Ty, który nie możesz ani zwodzić, ani być zwodzonym". Katolicy wierzą w prawdy wiary, ponieważ zostały one objawione przez Boga. Wiemy jednak, że nie można tego powiedzieć o religii Vaticanum II, ponieważ jej „prawdy" sprzeczne są pod wieloma względami z tym, czego Kościół zawsze nauczał, a to czyniłoby Boga zwodzicielem. Tak więc w religii soborowej nieobecny jest główny motyw dla wiary, ponieważ pochodzi ona od człowieka, a nie od Boga." Fragment artykułu z ostatniego "Zawsze Wierni".
Uprzejmie proszę o odpowiedzi na następujące pytania: 1. Czy kościół Novus Ordo jest Kościołem Rzymskokatolickim ? 2. Czy skoro Wasze Bractwo uzależnia swoje istnienie od decyzji posoborowych antypapieży , a więc popiera herezję to czy czasem nie jest kolejną sektą w sekcie Novus Ordo ?. 3. Na jakiej podstawie prawnej i teologicznej "pierzecie mózgi " konserwatywnych katolików bajeczką "o złym ojcu"? 4. Czy hipokryzyjnie (dla kasy lub władzy) uznajecie Bergoglia za Papieża podczas gdy oficjalnie ten facet naucza herezji ? 5. Skoro idziecie w nurcie Novus, Ordo to po prostu jesteście kolejną sektą tej organizacji religijnej i gdzie w Waszym nauczaniu zawarty jest autorytet Ducha Świętego ? Nie wierzę Szanownemu Panu , Panie Świerczek, tak jak się nie wierzy wściekłemu psu, który w ostatnim stadium wścieklizny łasi się się do człowieka aby go zarazić jadem wścieklizny. Dla mnie jest Pan zwykłym facetem z nieważnymi święceniami.
Uprzejmie proszę o odpowiedzi na następujące pytania: 1) Kiedy Pan zadecydował, który papież jest ostatnim papieżem? 2) Kto dał Panu do tego prawo? 3) Czy zdarzyło się już Panu kiedyś pomylić w drobnej sprawie? 4) Czy w związku z odpowiedzią na pkt. 3) nie zachodzi zasadne podejrzenie, że może się Pan też mylić w sprawach przekraczających Pana kompetencje i przyrodzone zdolności?
Abe Lefebvre ufam że kolejny Święty Koscioła Katolickiego 🌿
Ale nie przez tego Papieza😂
@@ArturWolny-b9c Na to wygląda ale niezbadane są wyroki Boskie
@katarzynagrzanka8828 Dla mnie jest juz Swiety, a na posoborowcow i innych dziadow synodalnch nie licze
@ArturWolny-b9c No tak. Ale Kościół trwa , nawet jesli jest niewielki liczebnie🌿I bedzie trwal wiekuiście.❤
Maryjo Królowo Meczenników, Królowo Wszystkich Świetych módl się za nami. Jezu Chryste zmiłuj się nad nami grzesznikami.
🙏🙏🙏Amen
@marzenaparzych7971 🌿🌿🌿❤❤❤💙💙💙
@@katarzynagrzanka8828 💙
Ksiądz to tak zawsze pięknie opowiada.
Niech Będzie Pochwalony Jezus Chrystus!❤😊❤
Na wieki wieków 🙏❤ Amen
@@Marysia-tn4ok Na wieki wieków amen
Deo gratias.
Dobrze było posłuchać o Arcybiskupie, o Jego ostatnich chwilach. 😇🙏
Bóg zapłać za wydanie tej świetnej książki ❤
Deo gratias!
"W modlitwie nie zapomniałem Cię nigdy". C. K. Norwid.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus ✝️✝️✝️
Na wieki wieków amen🌿
Deo Gratias za te piekne wprowadzenie do tej ksiazki.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Bóg zapłać za piękne kazanie. Święty Wawrzyńcu módl się za nami! Módlmy się o beatyfikację Arcybiskupa Marcel Lefebvre!błogosławionego dnia!
Deo gratias.
✝️🙏
„TRADIDI QUOD ET ACCEPI - Przekazałem to, co otrzymałem” - z okładki książki.
😇😇😇😇😇😇😇😇😇
„Od tylu lat imię moje ma nieszczęście być publicznym na polu piśmiennictwa, muszę więc, być zupełnie niezależnym, aby nie kłamać powołaniu”. C. K. Norwid.
Tę Księdza refleksje o cierpieniu męczenników,ich realnością a jednocześnie siłą ducha płynącą ze zjednoczenia z Bogiem,pozwalającą znieść je cierpliwie,mamy wyrażoną doskonale w Biblii, w opisie męczeństwa starca Eleazara w2Mch6,30:"Mając już pod ciisami umrzeć,westchnąl i powiedział:Panu,który ma świętą wiedzę jest jawne to,że mogłem uniknąć śmierci.Jako biczowany ponoszę wprawdzie boleść na ciele,dusza jednak cierpi to z radością,gdyż Jego się boję"
Deo gratias ✠🙏🏻✠
Maryja!
Ad Iesum per Mariam 🙏
Zapraszam na Wawel do Katedry na Msze posoborową w języku łacińskim przy ołtarzu przedsoborowym w Niedzielę i Święta o godz.8:30
Ta Msza odprawiona jest z Wielkim szacunkiem wobec Jezusa albowiem:
1. Służba liturgiczna procesyjne niesie wielkie świece, krzyż i kadzidło.
2. Ksiądz okadza kadzidłem ołtarz przedsoborowy i wiernych.
3. Msza jest w języku łacińskim, czyli języku uświęconym przez wieki modlitwy.
4. Ksiądz wszystkie modlitwy po łacinie mówi do mikrofonu ( czego brak w Mszy Trydenckiej ).
5. Podczas 3 czytań i śpiewania psalmów ( czego brak we Mszy Trydenckiej ) ksiądz jest zwrócony do Tabernakulum i relikwii św. Stanisława Męczennika.
6. Ksiądz wyraźnie i bez pośpiechu czyta i śpiewa Mszę po łacinie co nadaje piękna liturgii. ( Nie znam księdza, który tak pięknie posługuje się łaciną jako owy ksiądz na Wawelu )
7. Hostia podawana jest z pateną aby chronić drobiny Hostii przed upadkiem na ziemię.
Bóg zapłać za rekomendację książki. Proszę tylko, aby Czcigodny Ksiądz nie szerzył anglicyzmu w postaci czasownika" dedykować" jako 'przeznaczać'. Dobrze byłoby, aby kapłani Tradycji przekazujący czystą naukę KK, posługiwali się też czystą i poprawną polszczyzną, bez modnych naleciałości.
Laudetur Jesus Christus.
Mam kilka pytań, proszę o Odpowiedź.
1. Czy jest Zbawienie poza Św. Kościołem?. Czy można być zbawionym w inmych religiach?
2. Czy osoba nieochrzczona może być zbawiona i czy chrzest jest niezbędny?
3. Czy Bractwo uznaje jp2 za świętego?
4.Czy uznaje posoborowych Vatican 2 papieży.
W każdej Religii można dojść do Zbawienia pod warunkiem, że jest się Poganinem Dobrej Woli.
Poganie ale tylko ci Dobrej Woli w momencie śmierci otrzymują od Ducha Św dar poznania Boga.
Ci którzy mieli żal doskonały przyjmują "Chrzest Pragnienia", a to zmywa ich wszystkie grzechy.
Ich Anioł Stróż podaje im Jezusa w Hostii i dzięki temu trafiają do Nieba bez czyśćca.
Ci którzy nie mieli żalu doskonałego czeka długi czyściec
Nie wiem kim jesteś, ale to co napisałeś jest herezją.
Dogmat katolicki wyraźnie mówi: że tylko Wiara Katolicka jest prawdziwa, i poza Nim nie ma Zbawienia . Tak nauczali wszyscy papieże,
@JP-je1nh Pomyśl:
Gdyby tak nie było jak napisałem to absolutnie wszyscy poganie 90 procent ludzkości na przestrzeni wieków trafiło do piekła na zawsze.
Taki Bóg byłby niewyobrażalnym Tyranem skazując na piekło ludzi którzy nie mieli nawet pojęcia o istnieniu Jezusa Chrystusa
@@JP-je1nh Zastanów się kim byłby Bóg skazujący pogan na piekło nie mających nawet pojęcia kim był Jezus
Drogi, przezacny Księże Piotrze. Staram się nie oceniać, ale strasznie mi przykro, że Wspaniały, inteligentny, Mądry Wikary z Mojej Kochanej, 1000-letniej parafii poszedł drogą przemądrzałości, a nie Piotrową, odciągając "Maluczkich" od kościoła. Deklaruję modlitwę za Księdza i polecam poniższe myśli: Błędy fałszywego pojmowania przez Bractwo Tradycji Apostolskiej dobrze wyjaśnia św. Jan Paweł II w swoim motu proprio „Ecclesia Dei”: „Korzenie tego schizmatyckiego aktu można dostrzec w niepełnym i wewnętrznie sprzecznym rozumieniu Tradycji. Niepełnym, bowiem niedostatecznie uwzględniającym żywy charakter Tradycji, „która - jak z całą jasnością uczy Sobór Watykański II - wywodząc się od Apostołów, czyni w Kościele postępy pod opieką Ducha Świętego. Zrozumienie przekazanych rzeczy i słów wzrasta bowiem dzięki kontemplacji oraz dociekaniu wiernych, którzy je rozważają w swoim sercu, dzięki głębokiemu, doświadczalnemu pojmowaniu spraw duchowych oraz dzięki nauczaniu tych, którzy wraz z sukcesją biskupią otrzymali pewny charyzmat prawdy”. Przede wszystkim jednak wewnętrznie sprzeczne jest takie rozumienie Tradycji, które przeciwstawia ją powszechnemu Magisterium Kościoła przysługującemu Biskupowi Rzymu i Kolegium Biskupów. Nie można pozostać wiernym Tradycji, zrywając więź kościelną z tym, któremu, w osobie apostoła Piotra, sam Chrystus powierzył w swoim Kościele posługę jedności”
Łączę wyrazy szacunku do wszystkich, którzy to przeczytali.
Dziś elementem nowej tradycji staje się błogosławieństwo dla par homo....ksualnych ... Oczywiste konsekwencje soboru watykańskiego 2
Kardynał Karol Wojtyła bez wiedzy i zgody papieża wyświęcał księży z Czechosłowacji na biskupów. To pidpada pod ekskomunikę, nieprawdaż?
"Folwark zwierzęcy" jak ulał pasuje- są równi I równiejsi... jemu było wolno arcybiskupowi już nie...
Poza tym odprawiał Mszę twarzą do ludu już w roku 1953. Na Turbaczu jest głaz z tablicą "upamiętniającą" to łamanie przepisów kościelnych. Modernista pierwszej wody. Ostrzegali przed takimi wilkami papieże w swoich encyklikach.
„Ktokolwiek chce być zbawionym, przede wszystkim potrzeba, aby wyznawał Katolicką wiarę.
Której jeśliby kto nie zachował CAŁEJ i NIENARUSZONEJ, ten niewątpliwie zginie na wieki.”
To warunek KONIECZNY do zbawienia. Dotyczy też posoborowych papieży.
"W wygłoszonej 10 maja 2024 r. mowie do członków Międzynarodowej Sieci Stowarzyszeń Teologii Katolickiej (INSeCT) papież Franciszek przedstawił trzy kierunki rozwoju teologii: „wydaje mi się, że mogę wskazać te trzy kierunki rozwoju teologii - twórczą wierność Tradycji, transdyscyplinarność i kolegialność. To są podstawowe «elementy» powołania teologa katolickiego w sercu Kościoła".
CO ROZUMIE Franciszek przez „twórczą wierność Tradycji"? W swym opisie każdego z trzech wspomnianych wyżej kierunków zastąpił sformułowanie „twórcza wierność Tradycji" słowami ,,Tradycja jest żywa": „Dobrze wiemy, że Tradycja jest żywa. Musi się zatem rozwijać, wcielając Ewangelię w każdym zakątku ziemi i we wszystkich kulturach".
Wielu tradycyjnych katolików słyszało już o tej koncepcji - występującej zazwyczaj pod nazwą ,,żywej Tradycji" - i może nawet znać jej przedsoborowe korzenie teologiczne. Jednakże stawiając znak równości pomiędzy „żywą Tradycją" a „twórczą wiernością Tradycji", Franciszek przyznał de facto to, czemu zwolennicy rewolucji Vaticanum II dotąd zaprzeczali: uczynił oczywistym, że kiedy nowinkarze używają terminu „żywa Tradycja", mają na myśli, iż odchodzą w istocie od Tradycji, usiłując równocześnie „twórczo" zachować pozory przylgnięcia do niej.
W tym świetle możemy lepiej zrozumieć użycie przez Jana Pawła II sformułowania „żywa Tradycja" w swym motu proprio Ecclesia Dei z 1988 r., dotyczącym rzekomego zaciągnięcia ekskomuniki przez abp. Marcela Lefebvre'a w konsekwencji konsekrowania czterech biskupów bez zgody Rzymu:
„Korzenie tego schizmatyckiego aktu można dostrzec w niepełnym i wewnętrznie sprzecznym rozumieniu Tradycji. Niepełnym, bowiem niedostatecznie uwzględniającym Żywy charakter Tradycji, „która - jak z całą jasnością uczy Sobór Watykański II - wywodząc się od Apostołów, czyni w Kościele postępy pod opieką Ducha Świętego. Zrozumienie przekazanych rzeczy i słów wzrasta bowiem dzięki kontemplacji oraz dociekaniu wiernych, którzy je rozważają w swoim sercu, dzięki głębokiemu, doświadczalnemu pojmowaniu spraw duchowych oraz dzięki nauczaniu tych, którzy wraz z sukcesją biskupią otrzymali pewny charyzmat prawdy".
Z perspektywy abp. Lefebvre'a Jan Paweł II posługiwał się sformułowaniem „żywy charakter Tradycji" w takim samym sensie, co mówiący o „twórczej wierności Tradycji" Franciszek. Gdyby jednak Jan Paweł II użył drugiego z tych sformułowań, utraciłby wszelką wiarygodność w oczach wielu ludzi, którzy ostatecznie się z nim zgodzili.
Paradoksalnie motu proprio Ecclesia Dei dostarczyło konkretnego przykładu tego, jak nowinkarze realizują swą „twórczą wierność Tradycji":
„Chciałbym także powiedzieć teologom i innym ludziom biegłym w naukach kościelnych, że obecne wydarzenia także dla nich są wyzwaniem. W istocie bowiem zakres i głębia nauczania Soboru Watykańskiego II domagają się dalszych, nowych dociekań, które jasno ukażą nieprzerwaną ciągłość istniejącą pomiędzy Soborem i Tradycją, zwłaszcza w odniesieniu do tych punktów, które, być może ze względu na swą nowość, nie zostały jeszcze dobrze zrozumiane w niektórych częściach Kościoła.”
Paragraf ten streścić możemy następująco:
- II Sobór Watykański nauczał rzeczy, których nie da się pogodzić łatwo z Tradycją katolicką.
- W związku z powyższym Jan Paweł II wezwał teologów i ekspertów do „dalszych, nowych dociekań", w celu wykazania, że nauczanie Soboru pozostaje w ciągłości z Tradycją.
- Jan Paweł II uznał, że jest to konieczne, ponieważ niektóre doktryny Soboru są „nowe" i dlatego „nie zostały jeszcze dobrze zrozumiane w niektórych częściach Kościoła".
- Jan Paweł II - który podczas Vaticanum II sam był wpływowym ekspertem - skierował ten apel o „dalsze, nowe dociekania" ponad 20 lat po zakończeniu Soboru.
Innymi słowy, Jan Paweł II apelował do teologów oraz ekspertów o zaangażowanie się w ,,twórczą wierność Tradycji", aby pomóc zrozumieć zwolennikom abp. Lefebvre'a, dlaczego nie powinni sprzeciwiać się ,,nowemu" nauczaniu Soboru. Czy jednak nie jest to coś, co teologowie i eksperci powinni uczynić podczas Soboru, przed narzuceniem Kościołowi nowych doktryn?
Aby zrozumieć; jak skandaliczna jest owa koncepcja ,,twórczej wierności Tradycji", wystarczy przypomnieć sobie słowa konstytucji I Soboru Watykańskiego Pastor aeternus:
„Duch Święty został bowiem obiecany następcom św. Piotra nie dlatego, aby z pomocą Jego objawienia ogłaszali nową naukę, ale by z Jego pomocą święcie strzegli i wiernie wyjaśniali Objawienie przekazane przez apostołów, czyli depozyt wiary.”
Jan Paweł II przyznał, że Sobór nauczał ,,nowości", które nie miały żadnej ewidentnej ciągłości z katolicką Tradycją (w przeciwnym razie teologowie nie musieliby poszukiwać dowodów tej ciągłości 20 lat po Soborze). Według I Soboru Watykańskiego oraz całej Tradycji katolickiej Duch Święty nie może kierować Kościołem w tego rodzaju inicjatywach - tak więc bluźnierstwem jest twierdzenie, iż kierował On Soborem przy wypracowywaniu i ogłaszaniu nowych doktryn.
Biorąc pod uwagę, Że Duch Święty nie kieruje Kościołem przy ogłaszaniu nowych nauk, niemających ewidentnej ciągłości z Tradycją katolicką, nie powinno dziwić, że nowa orientacja będąca konsekwencją Vaticanum II nie przyniosła skutków obiecywanych przez nowinkarzy. Chodzi jednak o coś więcej niż tylko brak pożądanych skutków: proces wypracowywania nowego nauczania uczynił rezultat tego zabiegu religią stworzoną raczej przez człowieka niż przez Boga. I - w konsekwencji - nowa religia Vaticanum II utraciła całą skuteczność autentycznej religii katolickiej.
Choć istnieją oczywiście nadprzyrodzone powody utraty przez stworzoną przez ludzi religię Vaticanum II mocy uświęcającej właściwej religii katolickiej, możemy też łatwo wskazać powody czysto naturalne, dlaczego stała się ona niemal całkowicie pozbawiona skuteczności w tym względzie. Jak wiemy z końcowych słów Aktu wiaty, wierzymy w prawdy religii katolickiej, ponieważ objawione zostały nam one przez Boga: „Wierzę w te oraz wszystkie inne prawdy nauczane przez święty Kościół katolicki, ponieważ objawiłeś je Ty, który nie możesz ani zwodzić, ani być zwodzonym".
Katolicy wierzą w prawdy wiary, ponieważ zostały one objawione przez Boga. Wiemy jednak, że nie można tego powiedzieć o religii Vaticanum II, ponieważ jej „prawdy" sprzeczne są pod wieloma względami z tym, czego Kościół zawsze nauczał, a to czyniłoby Boga zwodzicielem. Tak więc w religii soborowej nieobecny jest główny motyw dla wiary, ponieważ pochodzi ona od człowieka, a nie od Boga."
Fragment artykułu z ostatniego "Zawsze Wierni".
Uprzejmie proszę o odpowiedzi na następujące pytania: 1. Czy kościół Novus Ordo jest Kościołem Rzymskokatolickim ? 2. Czy skoro Wasze Bractwo uzależnia swoje istnienie od decyzji posoborowych antypapieży , a więc popiera herezję to czy czasem nie jest kolejną sektą w sekcie Novus Ordo ?. 3. Na jakiej podstawie prawnej i teologicznej "pierzecie mózgi " konserwatywnych katolików bajeczką "o złym
ojcu"? 4. Czy hipokryzyjnie (dla kasy lub władzy) uznajecie Bergoglia za Papieża podczas gdy oficjalnie
ten facet naucza herezji ? 5. Skoro idziecie w nurcie Novus, Ordo to po prostu jesteście kolejną sektą
tej organizacji religijnej i gdzie w Waszym nauczaniu zawarty jest autorytet Ducha Świętego ? Nie wierzę Szanownemu Panu , Panie Świerczek, tak jak się nie wierzy wściekłemu psu, który w ostatnim stadium wścieklizny łasi się się do człowieka aby go zarazić jadem wścieklizny. Dla mnie jest Pan zwykłym facetem z nieważnymi święceniami.
Wracaj do sedewakante. Tam dopiero macie sekt. Jak protestanci -na każdym rogu.
I grzeczniej albo na jakiś kanał Soku z buraka.
Uprzejmie proszę o odpowiedzi na następujące pytania:
1) Kiedy Pan zadecydował, który papież jest ostatnim papieżem?
2) Kto dał Panu do tego prawo?
3) Czy zdarzyło się już Panu kiedyś pomylić w drobnej sprawie?
4) Czy w związku z odpowiedzią na pkt. 3) nie zachodzi zasadne podejrzenie, że może się Pan też mylić w sprawach przekraczających Pana kompetencje i przyrodzone zdolności?