รวมลำยายทองไข - ลำเรื่องต่อกลอนเรื่อง ฮอยปานดำ
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 8 พ.ค. 2019
- รวมลำยายทองไข - ลำเรื่องต่อกลอนเรื่อง ฮอยปานดำ
ยายทองไข หรือยายดำ ลำทองนองขอนแก่น สังวาสเสียงอิสาน
ซึ่งมีเอกลักษณ์ เฉพาะของหมอลำเสียงอิสาน ซึ่งปัจจุบันหมอลำเรื่องต่อกลอนทำนองขอนแก่นจะมี สังวาสการลำที่แตกต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัด
โดยทางสัสวาสของเสียงอิสานจะมีเนื้อร้องและทำนองลำ ที่ไพเราะ มีสัมผัสทางกลอนกำที่ไหลลื่น ฟังง่าย เขาใจง่าย ใช้ภาษาพื้นบ้านธรรมดา ทำให้คนฟังเข้าถึงได้ง่าย ตัวละครแสดงได้ดี สมจริงสมบทบาท ยายดำ ถือเป็นครูผู้สอนลำให้กับนักแสดงหมอลำ ในวงเสียงอิสานรุ่นบุกเบิกอีกหลายท่าน ที่ได้ใช้แบบอย่างมาจนถึงยุคปัจจุบัน - เพลง
แม่ดำ หรือ แม่ทองคำ สพังเงิน เสียชีวิตเมื่อวันที่29ก.ค.2546 กระดูกอยู่ที่วัดแม่ชีบ้านหม้อ ต.เตาไห อ.เพ็ญ จ.อุดรธานี (บ้านเดียวกับยายจื้น) วันนี้5ก.ค.63ข่อยพึ่งไปกราบมา ขลังมากเหมือนแม่ยังอยู่ตรงนั้นเลยตอนกราบรู้สึกอบอุ่นมีความสุขมากค่ะ มีภาพแม่ตอนเป็นสาวด้วยสวยงดงามมาก มีแท่นแกะสลักสีทองเป็นรูปแม่ดำพิงต้นโพธิ์ดูศักดิ์สิทธิ์มาก😘รักค่ะ❤️❤️❤️
อ้ยยยคึดฮอดเลาเด้
สิหาโอกาสไปกราบธาตุเพิ่นยุ ชาติหน้ามาลำให้ฟังอีกแหน่เด้อ
ขอบคุณข้อมูลครับผมชัดเจนเเนวนี้ดีมาก
แปลว่าหลังจากลำนี้อี2-3ปีกะตาย.
ลำสังวาสนี้เพิ่นหลายคนเดะเนาะในเสียงอิสาน
Rip. Exellency performances,alway in my mind.
เลาคือลำง่าย ลื่นไหลปานน้ำ ฟังหม่วนคัก ยามช้ายามเร็วกะถูกจังหวะ บ่มีหม่องติเลย
คนนี้แหละเป็นคนสอนแม่นกน้อยลำเลาชื่อแม่ทองดำนี้ละถ้าจำบ่ผิดเลาเป็นระดับบรมครูสอนด้านการลำเลย
ตั้งแต่ฟังลำมา... กะมีแต่แม่ดำนี้ละลำได้โฟว์สุดแล้ว... ไหลลื่น... ควบที่ละสองบาร์สามบาร์... ใจสิขาดนำ...
Killer Evil สุดยอดเลยครับ
คำเยอะมาก
เลาเป็นบรมครูสอนรำเด้ค่ะเป็นคนสอนแม่นกน้อยลำ
เบิ่งยามใด๋กะมักคัก ลำม่วน กิริยาท่าทางกะพอดี มักเลาคักยุ เบิ่งบ่เบื่อ..เลาสิด่าผัวเป็นบ่น้อ..
ม่วนคัก ทองไข กลอนกะดี เสียงกะดี เล่นกะเป็นตะเบิ่ง คิดฮอดคักเสียงอืสาน ในอดีต สุดยอด
เทเลวิช ร้อยเอ็ด แม่นครับ
สุดยอดครับ ชอบหมอลำ
อันนี้ ยินสลาตันต้อง ตาวตาลเปี้ยงปิ่น ดวงมาลาหง่าปี้น บัดลมต้องเอนไกว บุพผางามแก่งย้วนเอนอวยตามสายลม แม่นบ่ดมกะคงหอมกลิ่นมันกระจายฟุ้ง อันนี้การคราวยุ่ง ทองไขนางได้เอ้าอั่ง นอนหรือนั่งโลดคิดพ้อ ใจเก้อเม่อลอย...ละคิดไปมาค่อยค้อย..หัวใจต่อยตำทรวง...ปานมีดมีดขวางลงคอเสียบหัวลงพื้น...ละวันเว็นคืนแสนเศร้าแต่เขาตายหนีจาก ผัวข่อยกลั้นสวาทโอ้...ป๋าข่อยให้อยู่เดียว ละจั่งแม่นเวรแล่นเกี้ยวหลายเทือหลายหน วัฏวันสงสารหากแม่นพรหมลิขิตไว้ แม่นสิทำใจได้หากสุดฝืน บืนหน่วง ยามทุกข์ใจคือจั่งแบกโลกกว้างเอาไว้แม่นบ่วาง ....ลางเทือคือจั่งก้างมาขวางเสียบอยู่ในคอ ละตั้งแต่รอคอยเขา หากผ่านหลายปีแล้ว ละจนว่าสังขารข่อยชราลงเลยล่วง ความเคยหวังทั้งปวงคราวเอาปูนก๊านไว้ ฝ่าตีนอ้าย บ่ลายลืม....เอ้อ...เออ...พี่น้องเอ้ย....
สาวทองไข สลดหน้า ฟังคำจาบุญซูกล่าว...อันเรื่องราวอดีตนั้นฉันจำได้หากบ่ลืม........ ความฮักเคยปราบปลื้มโลดมาเปลี่ยนเป็นตม ปานกลืนขมบอระเพ็ดเฝื่อนลงในท้อง.... ละได้แต่หม่องใจโอ้...โสกีกั้นสวาท....ตั้งแต่ชาติก่อนกี้..บุญซูเจ้าได้เล่ามา...บุญหากหลายท่อฟ้า ฉันบ่คิดบิดเบียน ย้อนความเพียรความหวัง จั่งอยู่มาปานนี้ หลายสิบปีแต่โตอ้าย มาตายไปหนีจาก หากคือมีพี่เจ้า มาเฝ้าแม่นนั่งเฮียง...หละอันนี้มันบ่เที่ยงถือเป็นเรื่องสังขาร กาลเวลาหมุนไป อายุวัย เลยเคลื่อน หละแม่นปีเดือนสิหมุนย้าย เทิงสาบานกับชายบ่เคยได้แปรเปลี่ยน สัจจะถือต่อตั้ง เอาปูนแต้มก๊านฝ่าตีน ละขอพิสูจน์ให้รู้สิ้น เพื่อเป็นสิ่งยืนยัน ตลอดฉันกับเธอ ยังซื่อตรงคงไว้ สาธุเด้อ....ขอให้ตีนของอ้าย มีฮอยหมายปูนแดงก๊าน..แน่เด้อ...ละคือโบราณเพิ่นกล่าวเว้า อันคนเฒ่าเล่าสู่ฟัง....เห้อ...เออ...แน่แม้
คำพลอยเอ๊ย....แต่เจ้าตายหนีหน้าหลายปีมาน้องเป็นห่วง...ห่วงท่อดินท่อฟ้าจนเป็นเหง้าโง่นทะลัง
เป็นอั่งๆเอ้าๆ เป็นเง่าๆงอมๆ เป็นตรมๆตรอมๆ กล่อมระทม บมบี้ จนสิสดสลดเกลี้ยงเหลียงปานปูกี่ มันทวีอั่งเอ้า...จนเฒ่าบ่อยากกิน ละจนว่าน้องสิสิ้นวอยวอดสังขาร ยืนอยู่ซานเมาหวิว เกิดตะคิววินแข้ง นอนตะแคงลงม้อย สวอยวินสิ้นผ่า พอมืนตาตื่นขึ้น ผัสมีน้ำมาเป่าคิง ลุกขึ้นแล้วนั่งนิ่งบ่ปลอดโปร่งโหลงไหล...โอ้บัดได๋มันเป็นเพราะว่าคำคนิงนั้น ละคืนนึงฝันเห็นเจ้าได้จาดอมอยู่อ้อมอ่อม..ปรากฏสดซื่นพร้อมในเนื้อเมื่อฝัน ละพอเมื่อไก่ขันซั่นสะดุ้งตื่นมืนตา ความือหาบนเตียง บ่อนทีนอนนำเจ้า ละคำบ่เห็นทองก้อนอยู่เตียงนอนว่างเปล่า มันแห่งก้าวกว่านี่ คันเกินนี่ผัสแห่งหลาย...เอ้อ...เออ...เด้อพี่เอ้ย
ทองไขรับว่าได้ ขอสาธุโมทนา ฉันขอเป็นสีกา... ส่งเพลจังหันอ้าย...เป็นหรือตายกะยังถ่า จนชายมา เกิดชาติใหม่ ..อันนี้เป็นเรื่องใหญ่ พี่สิขอบวชสร้าง หวังตั้งต่อพระธรรม ฉันเป็นแม่ออกค้ำ ให้หลวงพี่มีสุข ได้คืนมาเห็นกัน ส่ำว่าฝันตันตื้น หลายวันคืนกะยังถ่า แม่นมีชาติสิมา โตของข่อยกะคอยพี่ แม่นตายจากชาตินี้ บ่มีปี้นแม่นเปลี่ยนแปลง....เด้อพี่เอ๊ยยย
ละ..ทองไขเตรียมเอาไว้พาจังหันนำส่ง ตรงมาฮอดวัดกว้างหวังพ้อพี่เณร ละยังบ่ตัดขาดเว้น เทิงเป็นห่วงเทิงสงสาร ขอกินทานทำบุญส่งเพลจังหันอ้าย ละเป็นหรือตายในใจน้องยังหวังปองร่วมกับพี่ บ่ได้เจ้าชาตินี้ขอร่วมชาติสิมา ละหากแม่นมีชาติหน้าฟ้าบ่เปลี่ยนเป็นดิน หินบ่กลายเป็นตม ส่วนอีนางบ่ลืมได้............ละยืนถอนใจเทิงวินหน้า ย้อนความแก่วัยชะรา สังขารล้าอิดอ่อน...เป็นหนาวๆฮอดๆเทิงไข้บ่สบาย ตั้งแต่อ้ายมาบวชอยู่ในวัด พอปานมีแนวขัดอยู่หว่างหัวใจน้อง....ละขนหัวพองขนคิงตั้งแกมกันจนขาหล่อย....คึดจั่งนึงย้านพี่เณรด่างพล่อยศีลเจ้าสิบ่เต็ม....หน่อยนึงนั้นตาส่องมองหา...ย้านพี่เณรบ่หัวซาฮาเพิ่นซิงซังส่ำ...ละอย่าเป็นกรรมมาถึงน้องทองไขนางขะมาโทษ โปรดอภัยให้ผู้ข้า เวลาเว้าล่วงเกิน...ละว่าสิฮ้องกูกเอิ้น...เหลียวหาพี่เณรบุญซู.....
ทองไขแข็งใจไว้ขึ้นบรรไดหาหลวงปู่
ตาเหลียวหาเณรบุญซูเทิงอยากถามอยากสั่งเจ้าเป็นลมล้มแมนท่าว....ลง
พี่เณรเอ๊ยยย. หลายวันกายมานี่ มีอาการเป็นลายต่าง. ย้านแต่ทางฝ่ายน้องสิตายถิ่มบ่ยัง. อยากมาสั่งพี่ไว้หานางจากตายหนี เจ้าอย่ามีคนฮักผู้ใหม่มาแทนน้อง ส่วนทองไข แม่นสิตายเสียสิ้น วิญญาณไปเกิดชาติใหม่. สิระลึกชาติได้ แม่นไกลใกล้สิล่วงตาม สิไปเกิดอยู่ฟากน้ำ คนละแผ่นดินเขียว น้องสิเที่ยวทางลัดซอกหาจนพ้อ....อยู่ในมอ ในโหล่ง โขงได๋กะแล้วแต่ คำพลอย จำไว้แน่. คำสัญญาตั้งแต่กี้ทางเจ้าอย่าสุไล หละสัญญากันตั้งไว้ อย่าคือโลกสัญญาหมาง คือสัญญาวิชัยรัตน์น้องบ่เอาแนวนี้ หละสัญญาดีบ่กลับปิ้น ให้คือดินกับผืนโลก แม่นสิมีโสกห้วย หนองน้ำ หว่าง บึง......ให้เป็นที่เพิ่งได้ อาศัยชั่วชีวังดับ สัญญากันแต่วันนับอย่าสุไล.....อื้อ…สัญญากันแต่วันนับ อย่าสุไลวางเว้น ละแม่นภูเขาสิเป็นแป้ง ของแข็งเนื้อละเอียด กบเขียดป๋าเปิดน้ำพามห้วยหาเพียง น้องกะบ่ได้เปี้ยง สิลืมพี่หนีหาย เมืองหนองหารหนองคายบ่พลาดพังลงได้ นำหานางแน่เด้ออ้ายสัญญากันชั้นผู้ใหญ่. พี่เณรเอ๋ย.…ตายแล้วเกิดชาติใหม่ น้องสิจื๊อชาติได้ ให้ไทบ้านเพิ่นสะอ้อนนนนนอื้อฮืออือ เด้อพี่เอ๊ยย
หาคนประพันธ์กลอนลำได้ไพเราะลึกซึ้งสละสลวยแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว เป็นคำพื้นๆ ง่ายไม่ซับซ้อน แต่ฉลาดเลือกหยิบจับคำมาร้อยเรียงเรื่องราวให้รื่นใหลฟังไม่ขัดหู ดูฟังได้ไม่เบื่อ นี่แหละถึงเป็นยุคเฟื่องฟูที่สุดของเสียงอิสาน
คิดถึงคนแต่งหลอนลำ
เกิดดีสมสุขเด้อแม่ดำ
เลาลำคือลื่นไหล ฟังง่าย พองามพอหม่วน ฟังแล้วหม่วน ได้อรรถรสทันใจ กินใจคัก
ขอบคุณมากที่ช่วยอนุรักษ์
ม่วนคักจ้า อยาก ลำเป็นคือเพิ่นเนาะ
ลำได้ม่วนมากครับ
สิหาโอกาสไปกราบให้ได้ ฟังเพิ่นลำยามได๋คิดฮอดแม่ตัวเองยามนั้น
มักเสียงเพินเนาะ
หมอถูกใจแม่นานา.ก..ท..ม🏆🌹
ลำแบบเรียบง่าย แต่ม่วนคักอิหลี
ขอบคุณที่รวมมาให้ฟังชอบมาก
ชอบทองไขลำฟังแล้วร้องไห้ตามบทเลย
สมกับเป็นครูบาอาจารย์อีหลีแม่เอ้ย
ข้อยชอบ เสียงลำเจ้า ยายทองไข เจ้าคือลำม้วนแท้ ขอบุคณที่เจ้านำมาร่วมให้้ขอ้ยฟังเด้อ้จ้า
เห็นแม่นกลำกบอนนี้ ในติ๊กต๊อก กะม่วนบ่แพ้กันเลยจ้า สมกับเพิ่นได้เรียนมากับยายทองไข
ขอวาร์ปแหน่ครับ
ลำม่วนอีหลีหาไผเปรียบบ่ได้
ฟังยามใด๋กะม่วนเนาะแม่ สิมีไผมาสานต่อบ่น้อลำแบบนี่
คิดฮอดเพินเนอะ
ชอบมากเลย
มักหมอลำ ที่ลำแบบนี้ สุมื่อนี้มีแต่ พากันมายืนคุยจิกกัดกันหน้าเวที 5555
เเม่ดำลำม่วน❤️❤️
ลำม่วน ลำอิ่ม ลำเต็มครับ
ลำสุดยอดเลยครับแม่
เสียงดี ลำม่วนคัก
เหลือไว้แต่เสียงกลอนดำ❤❤❤
โศกเศร้าทำนองม่วน เนื้อขับร้องสุดยอดนับถือผู้ประพันธ์เพลงกลอนบทเจรจาของนางทองไขหลายๆ ยุคนี้ยังหาบ่ได้เลยคนที่ลำได้โศกเศร้าแบบนี้อีก
Art Thailand ผู้ประพันธ์เห็นเข้าว่าเป็น แม่นกน้อย อุไรพร ครับ
@@user-xz4vn3ls7u แม่ดำ ยายทองไขเป็นผู้ประพันครับ
อาทิตย์พงษ์ ส่องแสงอําไพ จากคลิปแม่นกน้อยช่องปีกเหล็ก บอกเป็นคนแต่งเอง และได้แนวคิดมาจากปานดำ อยู่หน้าผาก แม่ปานดำ ค้ำคูณ
@@user-xz4vn3ls7u แม่ดำเพินเป็นแม่ครูประจำวงเทิงเขียนบท เขียนกลอนลำ กะธรรมดาหละครับการตลาด....
ลำโศกได้ม่วนแบบนี้ยังมีอีกผุนึ่ยุคับแม่ทองใสนางเอกเก่าคณะประถมพึ่งเปิดพ้อคลิบเลาลำม่วนพอๆกันเลยคับ
สุสายใย แสดงเป็นยายทองไข ใช่ไหม ถ้าใช่ ภาพนี้กับภาพปัจจุบัน อยู่ สาวน้อยเพชรบ้านแพง ต่างกัน ปัจจุบัน สาวสาย 😊
กลอนลำม่วนกะแม่นเสียงอิสานนี่ล่ะ
เบิ่งฉากนี้นเสียน้ำตาเ,็นปิ้บ❤❤❤❤
ยายลำหม่วน จ้ะ
ที่สุดของที่สุด กะกลอนลำยายทองไขนิล่ะ คือตำนานที่แท้จริง เสียงลาวสุดยอดอิหลี
เพิ่นเสียชีวิตแล้วบ้อครับความสามารถสุดยอดหาไผสิมาตามลอยเพิ่นได้น้อ
แม่ดำคือทีสุด ของทีสุดแล้ว
kong kw ว่าแม่เพิ่นนี้ละลำม่วนสุดคนหนึ่ง ในคณะหมอลำหมู่
ยาผมเบิ่งมื้อล่ะ10ครับพเบิ่งจบกะมาให้เปิดให้ใหม่ครับมักหลายครับแต่อยากรู้ว่าคำไขเราเสียยังครับอยากจ่างหลายครับ
คือลำง่ายแท้ข่อยท่อง จน กะบ่จำ
แม่ดำเพิ่นเคยอยู่ หาญวิเศษศิลป์ ทำนองเพิ่นเป็นลำพื้นผสมบัวบานเคิ่ง กาเต้นก้อน
สู่หม่องมันจบหม่องมันงามพุ้นเด้อแม่เด้อ เหลือแต่ฮอยถ่อนี้ละ เสียดายคนลำม่วนๆแนวหนิ
มักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆลำม้วน ลำสละสลวย เล่นคำคักมากมายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆม้วนคัก ติดเลย มักเจ้าลำเด้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคักเด้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ้ย ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คนลำกะม่วนคนแต่งกลอนลำกะเก่งนับถือเลยคับสุดยอดอิหลีกลอนลำยายทองไขลำฟังเป็นสิบๆรอบล่ะ
วีระพล หงษาขี เรื่องนี้แม่นกน้อยอุไรพรเป็นคนแต่งครับ
ชอบชอบเหมือนกันเลยเดี๋ยวจะฝากเบอร์โทรช่วยโทรกลับด้วย
ศูนย์แปดห้าสองห้าห้าห้าแปดแปดสี่
ม่วนอีหลีแม่.หาตัวจับยาก
หมอลำมีแต่เสียแล้วเสียดายเนาะค่า🌹🇹🇭
อยากได้เนื้อกลอนลำแต่ไม่มีเวลาแกะ
ช่วยโทรกลับด้วย
ออนซอน คนมาเบิ่งหมอลำ สมัยนั้น (สมัยที่บ่มี social)
มักหลายแม่ดำ อยากเอาพวงมาลัยไปไหว้กระดูกเด้.. อยู่วัดใด๋น้ออีแม่เอย
กฤษณา ชาติดอน ลาวลำม่วนเนาะครับ
ลำ ได้จังหวะดี บ่อนเล่งก็เล่ง บ่อนเล่นก็ขยี้ให้สุด
1:28 😢
แกนบักหุ่งแกนบักหุ่ง
หลวงปู่เอาไปฉันแล้ว
แกนบักหุ่งคืออะไรหรอครับ
เสียงดีคักเสียดายเราอายุสั้นฟังบ่เบื่อเลยครับ.
ต่ากี้ลาวเปนนางเอกคณะได๋ นอ
แม่เขาเป็นหมอลำมาจากวงไหนมาก่อน
มาจากคณะหาญวิเศษศิลป์ แล้วมาอยู่เสียงอิสาน
มักหลายเพิ่นลำเอกลักษ์เจ้าของบ่คือไผบ่มีไผคือ
เหลือไว้แต่ผลงานเน่าะแม่เอ้ย
Jinny Zaza สะออนลาวหลายเนาะครับ นี่คือครูผู้สอนลำให้เเม่นกน้อย อุไรพร รวมทั้งนักร้องเสียงอิสานในยุคเริ่มต้น
ทุกมื้อนี้หาฟังยากเสียงสุดยอดเลยค่ะ
หมอลำนี้ชอบมากแต่ก่อนนั้นนางทองไขกับพี่เณร
ืใจ
ยายลาวไปลำยุไสนอครับ