Το αφιερώνω στον υπέροχο άντρα μου" " Άγγελο "~στα ευλογημένα"παιδιά" μας!!!!!!!! Σας λατρεύω!!!!!!!! Ο παράδεισος της ζωής μου!!!!!!!! Σας αγαπάω!!!!!!!!
Η ανάγκη μας για τραγούδια που κόβουν την ανάσα είναι τόσο απέραντη.. Μου κόψατε την ανάσα με τους υπέροχους στοίχους αλλά και με αυτή την εξαιρετική μελωδία!! Συγχαρητήρια για την υπέροχη δουλειά σας!! Καλοτάξιδο!!
Θέλω απλά να πω ευχαριστώ! Και να βρισκόταν ένας χώρος να συναντιόμαστε δύ φορές την εβδομάδα να μας ταξιδεύεις. Ποιείς πολιτισμό. Είσαι ,τόχω γραψει πολλές φορές, ξεχωριστός... γλυκοτάξιδι είναι καιγεμάτο συναίσθημα!! Αυτή η χροιά σου μας πυρπολεί...
Εν αρχή,ην ο Λόγος,ο στίχος δηλαδή όταν πρόκειται για τραγούδι. Μόλις λοιπόν αρχίσει να παίζει το τραγούδι ετούτο,και φτάσει ν' ακουστεί η φράση "κι έμεινε βουβό σαν ενοχή", αμέσως σ' αυτό το σημείο,το τραγούδι ακυρωνεται. Διότι,τι θα πει "βουβό σαν ενοχή" ??? Δεν μπορεί αυτη η φραση να γίνει εικόνα στον νου του ακροατή. Η παρομοίωση ειναι ατυχέστατη,ή σωστότερα "δεν υπάρχει",αφού η ενοχή δεν μπορεί να προσωποποιηθεί ώστε να μπορεί κάποιος να τη δει,να τη φανταστεί και ως βουβή. Λεπτομέρεια,θα πει κάποιος,ειδικά στους καιρούς μας που ο κόσμος μαστίζεται από γλωσσική αφασία. Ναι,αλλά όσο κι αν συμβαίνει αυτό,όσο δηλαδη κι αν δε γνωρίζουν και δε μιλάνε σωστά Ελληνικά οι κατοικούντες εν Ελλάδι σημερα (Έλληνες ή μη), το υπόγειο ένστικτο του ακροατή ν' αντιλαμβάνεται ότι κάτι κλωτσάει μες στο τραγούδι,τον αποτρέπει (τον ακροατή) να καταχωρίσει το συγκεκριμένο άκουσμα σ' αυτά που αξίζουν να τα τραγουδάει και να τα ξανατραγουδάει στις ακριβές στιγμές του,όπως κάνει ας πούμε με τα παλιά καλά τραγούδια. φιλικά,και μ' έγνοια το καλό τραγούδι
Το πρόβλημα είναι ότι προσεγγίζετε απολύτως κυριολεκτικά μεταφορικές φράσεις κι έτσι στραγγαλίζετε κάθε ομορφιά στον στίχο. Η ποίηση (αλλά και η στιχουργική, τηρουμένων των αναλογιών) δεν είναι θετική επιστήμη, όπου η κάθε λέξη σημαίνει ένα και μόνο πράγμα. Σύμφωνα με τη λογική σας, θα πρέπει να ψέξουμε και τον Σολωμό, που έγραψε ότι η Ελευθερία βγήκε από τα κόκαλα των Ελλήνων, μιας και από τα κόκαλα δε βγαίνει ποτέ τίποτα. 'Η τον Ελύτη, για το "Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ", όπου προσωποποιεί τον ήλιο και τη μυρσίνη. Ή τον Σεφέρη, για το "για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη". Η Ελένη είναι άνθρωπος, όχι ρούχο, σύμφωνα με τη λογική σας... Η χρήση παρομοιώσεων ή αλλων λογοτεχνικών σχημάτων προφανώς και δε σημαίνει κακή χρήση της ελληνικής γλώσσας. Στη συγκεκριμένη, δε, περίπτωση, είναι, νομίζω, εμφανές ότι οι περισσότεροι ακροατές φανταζόμαστε έναν *άνθρωπο* βουβό, λόγω ενοχών, Συνεπώς, τίποτα δεν "κλωτσάει" μες στο τραγούδι. Τέλος, επειδή κι εγώ αγαπώ την ελληνική γλώσσα, επιτρέψτε μου φιλικά να παρατηρήσω ότι στα σημεία στίξης της έχετε κάποια προβλήματα -- εννοώ τα κόμματα και το αγγλικό ερωτηματικό ?, που χρησιμοποιείτε στη θέση του ελληνικού ;.
Η αποτυχημένη παρομοίωση είναι το λιγότερο. Το τραγούδι έχει συμπαθητική μελωδία. Ο στίχος όμως είναι για κλάματα. Δεν λέει απολύτως τίποτε. Δεν διηγείται κάτι . Καμιά ιστορία. Καμιά αλήθεια ζωής ας πούμε. Τίποτε. Ρίμες μοναχά στο βρόντο. Αφηρημένα πράγματα. Δεν είναι τραγούδι αυτό. Είναι ένα μουρμουρητό του Πασχαλίδη πάνω σε μια συμπαθητική ξαναλέω μελωδία που δυστυχώς ζευγάρωσε με λόγια του αέρα. Κανένας αντικειμενικός ακροατής δεν μπορεί να χαρεί και να υπερασπιστεί ένα τετοιο τραγούδι. Μονάχα οι συγγενείς γνωστοί και φίλοι των συντελεστων του τραγουδιού. Κι όσοι βεβαια έχουν φάει το καλοπουλημένο εδώ και τριάντα χρόνια παραμύθι "Μίλτος Πασχαλίδης". Που όμως είναι αρκετοί. Αρκετοί βεβαια είναι κι αυτοί που η αισθητική τους είναι σαν τα υπολείμματα στη μασέλα της γιαγιάς μου. Ακολουθεί ο στίχος του τραγουδιού όπως τον βρηκα στο διαδίκτυο. Πάρε το τραγούδι από την αρχή για τ' αστέρι πού 'πεσε στο χώμα, το λουλούδι που δε βρήκε χρώμα, κι έμεινε βουβό σαν ενοχή. Κι αν λυθεί στην άκρη της σιωπής της ζωής σου τ' ακριβό μαγνάδι, μύθο ξεχασμένο αυτό το βράδυ, δίχως λόγια να μου ξαναπείς. Κι ύστερα σαν κύμα γαλανό στην ακτή να σβήσεις τα σημάδια, βλέμματα μην αντικρίσουν άδεια και της πολιτείας το κενό.
Τό αγάπησα - απ'την αρχή
Ανοιγεις την καρδια , μπαινεις και μενεις εκει βαθια και τη ζεσταινεις με την εξαισια φωνη σου... Νιωθω τετοια γαληνη!!!
Υπέροχο τραγούδι,υπέροχη ενορχήστρωση και πόσο εκφραστικός ο Μίλτος…Συγχαρητήρια
Εισαι υπέροχος! Είσαι μελωδία! Εισαι ολύμπιος! Είσαι όλόκληρος μόνο ποίηση. ! Ωωωω! Ναι!
Κάθε φορά που το ακούμε σε θαυμάζουμε και είμαστε τυχεροί που σε γνωρίζουμε, μεγάλε ΜΠΆΜΠΗ. Γ+Μ
Της πολιτείας το κενό προσπαθεί να απαλύνει η μουσική σας ερμηνεία. Σας ευχαριστούμε
Εξαιρετικό!
Και ο Μίλτος τέλειος πάντα!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.'.'.ΕΡΜΗΝΕΙΑ-ΣΤΙΧΟΙ-ΜΟΥΣΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΑ.'.'.' ΜΙΛΤΟ, ΠΑΝΟ, ΜΠΑΜΠΗ ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ.'.'.'
Κατάθεση ψυχής. Μιλτο σ'ευχαριστω που είσαι δίπλα μου στα άσχημα κι ακόμη και στα όμορφα . Πάντα θα σε ακουω κι θα δακρύζω ♥️😢😢😢♥️♥️♥️
Υπέροχο, αισθαντικό, τρυφερό, με την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του Μίλτου... Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές. Καλοτάξιδο !!!
Το αφιερώνω
στον υπέροχο άντρα μου"
" Άγγελο "~στα ευλογημένα"παιδιά"
μας!!!!!!!!
Σας λατρεύω!!!!!!!!
Ο παράδεισος της ζωής μου!!!!!!!!
Σας αγαπάω!!!!!!!!
Υπέροχο, αισθαντικό τραγούδι. Άξιοι οι συντελεστές του. Συγχαρητήρια ειδικά σε σένα Πάνο.
Η ανάγκη μας για τραγούδια που κόβουν την ανάσα είναι τόσο απέραντη.. Μου κόψατε την ανάσα με τους υπέροχους στοίχους αλλά και με αυτή την εξαιρετική μελωδία!! Συγχαρητήρια για την υπέροχη δουλειά σας!! Καλοτάξιδο!!
Θέλω απλά να πω ευχαριστώ! Και να βρισκόταν ένας χώρος να συναντιόμαστε δύ φορές την εβδομάδα να μας ταξιδεύεις. Ποιείς πολιτισμό. Είσαι ,τόχω γραψει πολλές φορές, ξεχωριστός... γλυκοτάξιδι είναι καιγεμάτο συναίσθημα!! Αυτή η χροιά σου μας πυρπολεί...
Ο,τι πιο όμορφο υπάρχει....
🕊️⛅🎶🧡Divno
Σευχαριστουμε που δινεις φωνή στο παράπονο, στην αγάπη και στο όνειρο.Καλοταξιδο να ναι...υπέροχο!!
Εξαιρετικο ειλικρινα!Μουσικη,στιχοι,ερμηνεια=αποθεωση!👏👏👏👏Καλοταξιδο,ευχαριστουμε!
Πολύ καλό, ανατρίχιασα, μεγάλε!!!!
Εξαιρετική ερμηνεία, στίχοι. Πραγματικά υπέροχο. Καλοτάξιδο
Καινούργια λαχτάρα να σας αρέσει.... Ό,τι κάνεις Μίλτο, μας αρεσει!!!!
Απλά εξαιρετικό!!!!
Συγχαρητήρια Πάνο!
Πολύ όμορφο καλοτάξιδο 💥❤️
Πώς γίνεται ρε παιδιά.τοσο απλό αλλά θεϊκή μελωδία που απογειώνεται από τον Μίλτο.
Εξαιρετικό!
Εξαιρετικο....μας ταξιδεψατε!!!! Καλοταξιδο!!!
Σας ευχαριστούμε θερμά για τα καλά σας λόγια. Εδώ είναι το καινούργιο video από το Live στον Σταυρό του Νότου th-cam.com/video/s7EWqYL2xfs/w-d-xo.html
Υπέροχο!!!❤️
Μπραβο πολυ καλο ,λιτο και απεριττο.ωραιοι στιχοι.
Υπέροχο! Καλοτάξιδο!!!
Ωραία δουλειά!
Καλοτάξιδο
Μπράβο μαναμου,ότι αγγίζει η φωνή σου…διαμάντι!
Καινούργια λαχτάρα να μας αρέσει λέει και το έχω βάλει από χτες στο ριπιτ πόσες φορές 😂
Εν αρχή,ην ο Λόγος,ο στίχος δηλαδή όταν πρόκειται για τραγούδι.
Μόλις λοιπόν αρχίσει να παίζει το τραγούδι ετούτο,και φτάσει ν' ακουστεί η φράση "κι έμεινε βουβό σαν ενοχή", αμέσως σ' αυτό το σημείο,το τραγούδι ακυρωνεται.
Διότι,τι θα πει "βουβό σαν ενοχή" ???
Δεν μπορεί αυτη η φραση να γίνει εικόνα στον νου του ακροατή.
Η παρομοίωση ειναι ατυχέστατη,ή σωστότερα "δεν υπάρχει",αφού η ενοχή δεν μπορεί να προσωποποιηθεί ώστε να μπορεί κάποιος να τη δει,να τη φανταστεί και ως βουβή.
Λεπτομέρεια,θα πει κάποιος,ειδικά στους καιρούς μας που ο κόσμος μαστίζεται από γλωσσική αφασία.
Ναι,αλλά όσο κι αν συμβαίνει αυτό,όσο δηλαδη κι αν δε γνωρίζουν και δε μιλάνε σωστά Ελληνικά οι κατοικούντες εν Ελλάδι σημερα (Έλληνες ή μη), το υπόγειο ένστικτο του ακροατή ν' αντιλαμβάνεται ότι κάτι κλωτσάει μες στο τραγούδι,τον αποτρέπει (τον ακροατή) να καταχωρίσει το συγκεκριμένο άκουσμα σ' αυτά που αξίζουν να τα τραγουδάει και να τα ξανατραγουδάει στις ακριβές στιγμές του,όπως κάνει ας πούμε με τα παλιά καλά τραγούδια.
φιλικά,και μ' έγνοια το καλό τραγούδι
ΣΟΥΤ ΕΣΥ ΧΑΜΕΝΕ! ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΝΤΕΧΝΑ! ΠΑΕΙ Η ΜΠΟΥΡΔΑ ΣΥΝΝΕΦΟ.😉
Το πρόβλημα είναι ότι προσεγγίζετε απολύτως κυριολεκτικά μεταφορικές φράσεις κι έτσι στραγγαλίζετε κάθε ομορφιά στον στίχο. Η ποίηση (αλλά και η στιχουργική, τηρουμένων των αναλογιών) δεν είναι θετική επιστήμη, όπου η κάθε λέξη σημαίνει ένα και μόνο πράγμα. Σύμφωνα με τη λογική σας, θα πρέπει να ψέξουμε και τον Σολωμό, που έγραψε ότι η Ελευθερία βγήκε από τα κόκαλα των Ελλήνων, μιας και από τα κόκαλα δε βγαίνει ποτέ τίποτα. 'Η τον Ελύτη, για το "Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ", όπου προσωποποιεί τον ήλιο και τη μυρσίνη. Ή τον Σεφέρη, για το "για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη". Η Ελένη είναι άνθρωπος, όχι ρούχο, σύμφωνα με τη λογική σας... Η χρήση παρομοιώσεων ή αλλων λογοτεχνικών σχημάτων προφανώς και δε σημαίνει κακή χρήση της ελληνικής γλώσσας. Στη συγκεκριμένη, δε, περίπτωση, είναι, νομίζω, εμφανές ότι οι περισσότεροι ακροατές φανταζόμαστε έναν *άνθρωπο* βουβό, λόγω ενοχών, Συνεπώς, τίποτα δεν "κλωτσάει" μες στο τραγούδι. Τέλος, επειδή κι εγώ αγαπώ την ελληνική γλώσσα, επιτρέψτε μου φιλικά να παρατηρήσω ότι στα σημεία στίξης της έχετε κάποια προβλήματα -- εννοώ τα κόμματα και το αγγλικό ερωτηματικό ?, που χρησιμοποιείτε στη θέση του ελληνικού ;.
Η αποτυχημένη παρομοίωση είναι το λιγότερο.
Το τραγούδι έχει συμπαθητική μελωδία.
Ο στίχος όμως είναι για κλάματα.
Δεν λέει απολύτως τίποτε.
Δεν διηγείται κάτι .
Καμιά ιστορία.
Καμιά αλήθεια ζωής ας πούμε.
Τίποτε.
Ρίμες μοναχά στο βρόντο.
Αφηρημένα πράγματα.
Δεν είναι τραγούδι αυτό.
Είναι ένα μουρμουρητό του Πασχαλίδη πάνω σε μια συμπαθητική ξαναλέω μελωδία που δυστυχώς ζευγάρωσε με λόγια του αέρα.
Κανένας αντικειμενικός ακροατής δεν μπορεί να χαρεί και να υπερασπιστεί ένα τετοιο τραγούδι.
Μονάχα οι συγγενείς γνωστοί και φίλοι των συντελεστων του τραγουδιού.
Κι όσοι βεβαια έχουν φάει το καλοπουλημένο εδώ και τριάντα χρόνια παραμύθι "Μίλτος Πασχαλίδης".
Που όμως είναι αρκετοί.
Αρκετοί βεβαια είναι κι αυτοί που η αισθητική τους είναι σαν τα υπολείμματα στη μασέλα της γιαγιάς μου.
Ακολουθεί ο στίχος του τραγουδιού όπως τον βρηκα στο διαδίκτυο.
Πάρε το τραγούδι από την αρχή
για τ' αστέρι πού 'πεσε στο χώμα,
το λουλούδι που δε βρήκε χρώμα,
κι έμεινε βουβό σαν ενοχή.
Κι αν λυθεί στην άκρη της σιωπής
της ζωής σου τ' ακριβό μαγνάδι,
μύθο ξεχασμένο αυτό το βράδυ,
δίχως λόγια να μου ξαναπείς.
Κι ύστερα σαν κύμα γαλανό
στην ακτή να σβήσεις τα σημάδια,
βλέμματα μην αντικρίσουν άδεια
και της πολιτείας το κενό.
Εξαιρετικό!