Homayoun Shajarian&Anoushiravan Rohani concert4K

سه شنبه پیش ۱۳ نوامبر قراربود که یکی از بهترین شبهای زندگیم شود، بخاطر دیدار با عزیزان دل همایون شجریان و گروه سیاوش و استاد انوشیروان روحانی نازنین در استکهلم سوئد، که همان روز کیانوش عزیز دلم هم اسمانی شد. حس عجیبی بود مابین اشک و لبخند. در طول کنسرت کمی اشک میریختم و دوباره با دیدن روی ماه عزیزان و صدای اسمانی همایون جان دوباره لبخندی میزدم تا دوستان نازنینم را ناراحت نکنم. بهرحال سعی کردم قسمتی از این کنسرت زیبا و حال وهوای ان را با شما عزیزانم تقسیم کنم و این پست و قطعاتش تقدیم به کیانوش نازنینم که زیباترین و سالمترین روح یک انسان کامل را داشت. همیشه در یاد و دلهای ما زنده ایی و در تاریخ خسته میهنمان ابدی شدی برادر جان.
من از این آشیان
‏که بُوَد وطنم
‏به کجا بروم؟ز که دل بکنم؟
‏چو ‌از این بروبوم
‏بودآب وگِلم
‏نرود نرود یادآن ز دلم
‏به خدا به خدا
‏از ایران چو روم
‏رو کند غم آن به دلم ناگهان
‏تو بگو چه کنم تو بگو چه کنم
‏دور از این سرزمین
‏دور از این آسمان