bazen birileri günlüğünden birkaç cümle paylaştığında hissediyorum ki bir insanın günlüğünden bir sayfa okumak o insana yıllarca tanık olmaktan daha tanımış hissettiriyor. bu video da öyleydi. seni yıllardır takip ediyor da olsam böyle oturup içindeki o samimi hisleri paylaşmış olman; istanbul gibi hayal bi şehre taşınmanın, üniversitenin büyüleyici başlangıcının bu değişimin tek yönü olmadığını anlattı. o sancılı süreci, heyecanın yanısıra varolan ama çoğu kişinin yansıtmadığı o gerginliği, "istanbul nasıl yeni hayatın nasıl" sorusunun saf iyi veya kötü diye bir cevabının olmadığını çünkü hayatın da böyle bi şey olmadığını çok güzel hatırlattı (: o handikapları belki de aşmayarak ama yavaş yavaş severek çok güzel bir üniversite hayatı geçirmeni kalpten diliyorum, bu video için de ayrıca teşekkürler
Ait hissetmemek … çünkü orada gülerek hatırlayacağın kadar çok anı biriktirmedin , senin İstanbul’da bir yaşanmışlığın yok çözümü de bence sadece zaman ve bu sorgulama evresi de eminim sana çok şey katacaktır ❤
Seni ilk bu videoda gördüm ve gözlemci biri olarak şunu söylemek istiyorum genel olarak şuan yeniliklere alışmakta zorlandığını düşünmekteyim eskilerle geri anılarla yaşamak daha cazip ve mutlu geliyor önceden de bazı hayallerin vardı ama yeniliklere hazırlıklı olmadığın için seni boşluğa sürüklemiş tavsiyem her şeyi oluşuna bırakman ve çok düşünmemen sadece oluşuna bırakırsan emin ol her şey düzelip kafan yorulmıycak sonuçta her şeyi oluşuna bırakmak zamanın ilacıdır unutma💗
Seni gercek hayatta tanımıyorum, takip etmeye yeni başladım, senden 2 yaş küçüğüm.Ama bazen hislerimi öyle güzel dile getiriyorsun ki yaşadığımız şeyler bambaşka olsa bile hislerimiz aynı gibi geliyor.Ev hissiyatına, bir yere ait olmaya çoğu zaman fazlaca ihtiyaç duyan bana çok iyi geldi bu video
arkada çalan en güzel yerinde evin beni o kadar etkilediki seninle çok benzer olaylar yaşıyorum farklı hisler içindeyim büyük ev ablukada dinlediğim arkadaşlarım farklı şehirlerde ve henüz bu şehirde bu grubu seven ve hadi konsere gidelim diyecek birini bulamamak bile o kadar kötü hissettriryroki
Aynı şeyleri yaşamış biri olarak yazıyorum Öykü. Lise için taşındık İstanbul’a. Ben de İzmir’de oturuyordum. Ve orası benim çocukluğum, en güzel anılarımı biriktirdiğim yer, orası hep özel. İstanbul’a geldiğim ilk yıl çok zorlandım, hiç alışamadım hatta nefret ediyordum bu şehirden. Oradaki en yakın arkadaşım da bambaşka bir yere taşındı. Onu hep özledim, onunla olan anılarımızı, bana hissettirdiklerini. Aramıza mesafeler girdi artık görüşmüyoruz. Hayatımda çok sevdiğim şeyleri geride bırakmayı öğretti bu şehir. Bu güzel bir tecrübe. Sen de yaşayacaksın. Yani hayatımın dönüm noktasıydı birçok şey değişti ve ben büyüdüm geliştim. Şimdi hatırladığım çok güzel anılarım var. Ve İnan alışacaksın. İlk bir yıl böyle geçebilir. Bu normal. O yüzden böyle hislerinden kaçınma. Anıların birikecek, bir sürü hatırlayacağın mutlu anılar. Akışına bırak💕
Duygularıma tercüman oldun sanki... seni dinlerken gözlerim dolu dolu dinledim.🥺 Çünkü ben de izmirden bambaska bi şehirde okumaya geldim ve kyk da kalıyorum ve şunu söylemek istiyorum aslinda izmirde de benzer handikaplar yasiyorduk belki ama günün sonunda gidebileceğimiz sıcak bi evimiz vardı, teselli bulacabileceğimiz insanlar annemiz babamız, evde çalan televizyonun sesi bile huzurmuş bunu yurda gelince daha iyi anladım ama burda bi sorun yaşadiğimizda kendi başımızayız ve insan kendi düşünceleriyle baş edemiyor bazen maalesef. Alismak güzel ama tehlikeli de. Sanırım çözüm yolumuz bukunduğumuz yeri sevmeye çalışmak ki seveceğimize de inanıyorum aslında sorun hiç bi hissin hiç kimsenin tanıdık gelmemesi ve bizim ergenlikle yetişkinlik arasinda sıkışıp kalmamız. Ve diğer bi çözüm de sanırım değişime açık olmak... seni çok seviyorum gerçekten bu kadar içten ve yoğun hislerini açıklıyor olman insana kendini yalniz hissettirmiyor hepimiz benzer handikaplar yaşıyoruz o yüzden sen de kendini sakın yalnız hissetme ❤
Eve ihtiyacı yok Kamp kurmuş olabilir dediğin kısım Bana çok anlamlı geldi çünkü Şuan eski yakın arkadaşlarımla ilgili aklım karışıktı verdigim degerin aynısını almadıgımı fark ettim unutmaya çalışıyordum artık eskisi gibi yakın olamama durumunu çünkü Artık o 13 yaşındaki kişiler degiliz değiştik hepimiz bunu kabullendim ne kadar şuan bissirü arkadaşım olsada onlarla vakit geçirmeyi özlüyodum yani düşüncelirin Bence anlamlı umarım bu durumu aşarsın 😘
ay bu videoyu hastaneden izliyorum, çapraz bağlarıma bir şey oldugu için dizime iğne yapıldı?? Acayip garipti yani dizim koptu resmen ĞWMCLŞSPBŞS ay vok sinirlerim bozuk, hemşire abla da diyor ki size mi yapılacak iğne? yaşınız daha çok küçük biz ninelere yapıyoruz bu iğneyi ĞWÖXLSLHLPSPH imdat ya
bazen birileri günlüğünden birkaç cümle paylaştığında hissediyorum ki bir insanın günlüğünden bir sayfa okumak o insana yıllarca tanık olmaktan daha tanımış hissettiriyor. bu video da öyleydi. seni yıllardır takip ediyor da olsam böyle oturup içindeki o samimi hisleri paylaşmış olman; istanbul gibi hayal bi şehre taşınmanın, üniversitenin büyüleyici başlangıcının bu değişimin tek yönü olmadığını anlattı. o sancılı süreci, heyecanın yanısıra varolan ama çoğu kişinin yansıtmadığı o gerginliği, "istanbul nasıl yeni hayatın nasıl" sorusunun saf iyi veya kötü diye bir cevabının olmadığını çünkü hayatın da böyle bi şey olmadığını çok güzel hatırlattı (: o handikapları belki de aşmayarak ama yavaş yavaş severek çok güzel bir üniversite hayatı geçirmeni kalpten diliyorum, bu video için de ayrıca teşekkürler
Ait hissetmemek … çünkü orada gülerek hatırlayacağın kadar çok anı biriktirmedin , senin İstanbul’da bir yaşanmışlığın yok çözümü de bence sadece zaman ve bu sorgulama evresi de eminim sana çok şey katacaktır ❤
Seni ilk bu videoda gördüm ve gözlemci biri olarak şunu söylemek istiyorum genel olarak şuan yeniliklere alışmakta zorlandığını düşünmekteyim eskilerle geri anılarla yaşamak daha cazip ve mutlu geliyor önceden de bazı hayallerin vardı ama yeniliklere hazırlıklı olmadığın için seni boşluğa sürüklemiş tavsiyem her şeyi oluşuna bırakman ve çok düşünmemen sadece oluşuna bırakırsan emin ol her şey düzelip kafan yorulmıycak sonuçta her şeyi oluşuna bırakmak zamanın ilacıdır unutma💗
now i know how keloğlan felt
Seni gercek hayatta tanımıyorum, takip etmeye yeni başladım, senden 2 yaş küçüğüm.Ama bazen hislerimi öyle güzel dile getiriyorsun ki yaşadığımız şeyler bambaşka olsa bile hislerimiz aynı gibi geliyor.Ev hissiyatına, bir yere ait olmaya çoğu zaman fazlaca ihtiyaç duyan bana çok iyi geldi bu video
arkada çalan en güzel yerinde evin beni o kadar etkilediki seninle çok benzer olaylar yaşıyorum farklı hisler içindeyim büyük ev ablukada dinlediğim arkadaşlarım farklı şehirlerde ve henüz bu şehirde bu grubu seven ve hadi konsere gidelim diyecek birini bulamamak bile o kadar kötü hissettriryroki
ayni sekilde ya biliyo musun
@@asliii8888 beraber gidelim mi diyeceğim
@ yaa:(
hissettiklerimi kelimelerinden dinlemek çok güzel öyle ya da böyle benzer şeyleri yaşıyoruz kalbim seninle 💚
Aynı şeyleri yaşamış biri olarak yazıyorum Öykü. Lise için taşındık İstanbul’a. Ben de İzmir’de oturuyordum. Ve orası benim çocukluğum, en güzel anılarımı biriktirdiğim yer, orası hep özel. İstanbul’a geldiğim ilk yıl çok zorlandım, hiç alışamadım hatta nefret ediyordum bu şehirden. Oradaki en yakın arkadaşım da bambaşka bir yere taşındı. Onu hep özledim, onunla olan anılarımızı, bana hissettirdiklerini. Aramıza mesafeler girdi artık görüşmüyoruz. Hayatımda çok sevdiğim şeyleri geride bırakmayı öğretti bu şehir. Bu güzel bir tecrübe. Sen de yaşayacaksın. Yani hayatımın dönüm noktasıydı birçok şey değişti ve ben büyüdüm geliştim. Şimdi hatırladığım çok güzel anılarım var. Ve İnan alışacaksın. İlk bir yıl böyle geçebilir. Bu normal. O yüzden böyle hislerinden kaçınma. Anıların birikecek, bir sürü hatırlayacağın mutlu anılar. Akışına bırak💕
Duygularıma tercüman oldun sanki... seni dinlerken gözlerim dolu dolu dinledim.🥺 Çünkü ben de izmirden bambaska bi şehirde okumaya geldim ve kyk da kalıyorum ve şunu söylemek istiyorum aslinda izmirde de benzer handikaplar yasiyorduk belki ama günün sonunda gidebileceğimiz sıcak bi evimiz vardı, teselli bulacabileceğimiz insanlar annemiz babamız, evde çalan televizyonun sesi bile huzurmuş bunu yurda gelince daha iyi anladım ama burda bi sorun yaşadiğimizda kendi başımızayız ve insan kendi düşünceleriyle baş edemiyor bazen maalesef. Alismak güzel ama tehlikeli de. Sanırım çözüm yolumuz bukunduğumuz yeri sevmeye çalışmak ki seveceğimize de inanıyorum aslında sorun hiç bi hissin hiç kimsenin tanıdık gelmemesi ve bizim ergenlikle yetişkinlik arasinda sıkışıp kalmamız. Ve diğer bi çözüm de sanırım değişime açık olmak... seni çok seviyorum gerçekten bu kadar içten ve yoğun hislerini açıklıyor olman insana kendini yalniz hissettirmiyor hepimiz benzer handikaplar yaşıyoruz o yüzden sen de kendini sakın yalnız hissetme ❤
Eve ihtiyacı yok Kamp kurmuş olabilir dediğin kısım Bana çok anlamlı geldi çünkü Şuan eski yakın arkadaşlarımla ilgili aklım karışıktı verdigim degerin aynısını almadıgımı fark ettim unutmaya çalışıyordum artık eskisi gibi yakın olamama durumunu çünkü Artık o 13 yaşındaki kişiler degiliz değiştik hepimiz bunu kabullendim ne kadar şuan bissirü arkadaşım olsada onlarla vakit geçirmeyi özlüyodum yani düşüncelirin Bence anlamlı umarım bu durumu aşarsın 😘
sonunda uzun video 💃🏻💃🏻5 saat olsa da izleyeceğim sayılı insanlardansın🫵🏻🫶🏻
"Arafta" olmak/hissetmek insanı yorar. Çözüm bende de yok maalesef.
en cok uzuldugum sey de o kadar calısıp bin kusurle derece yapmıs gencleri altı kisilik koguslara mahkum etmeleri
rafine zevki olan Keloğlan izleyicileri 🙌🏻
ayy öyküü İstanbulda böyle buluşma gibi bir şey yapsan keskee😭inanılmaz keyifli olurduu mutlaka gelirdim, seninle tanısmak cok isterdim ya🫠🫶🏻
Yalnız değilsin 😪
ay bu videoyu hastaneden izliyorum, çapraz bağlarıma bir şey oldugu için dizime iğne yapıldı?? Acayip garipti yani dizim koptu resmen ĞWMCLŞSPBŞS ay vok sinirlerim bozuk, hemşire abla da diyor ki size mi yapılacak iğne? yaşınız daha çok küçük biz ninelere yapıyoruz bu iğneyi ĞWÖXLSLHLPSPH imdat ya
mslxöslxmslxmsmmxm nasıl oldun daha iyisin inşallah
öykü yks surecini de bu sekilde oturup anlatır mısın istek degil ihtiyac❤❤
en guzel gunleriydi onlar ama geri gericeklermis gibi degill bu seferrr mutsuzum ama keyfim yerinde☹️
üniversite 1 i hatırlattı bu video 🥲
videoyu izlerken ben niye agladim