Annemin Öldüğüne Sevindim 💐 Kitabını İnceliyoruz (B*k Gibi Book Reviews)
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 9 พ.ค. 2024
- ❤ Katıl üyesi olun, video sonunda isminiz gözüksün!:
/ @kazıklımaria
❤ Kazıklı Maria Merch Dükkanı:
my.triber.shop/kaziklimaria
Quiet on Set Belgeseli için BluTv'ye gidebilir ya da TLC'den ilk 3 bölümü ücretsiz izleyebilirsiniz:
www.tlctv.com.tr/cocuk-progra...
Alexa Nikolas'ın podcasti: / @eatpredators
❤ The Bırtcast (Podcast):
/ @thebirtcast
❤ Kazıklı Maria Live (Canlı Yayın Kanalı):
/ kaziklimarialive
❤ Twitter:
/ kaziklimaria
❤ Instagram:
/ kaziklimaria
❤ Discord:
/ discord
❤ Goodreads:
/ maria
❤ Çizim Hesabı:
/ mariainwunderland
❤ Editör:
/ @m.ismet.k
❤ Posta Kutum:
Bakanlıklar Ptt Şubesi, P.K 29, Çankaya/ANKARA
❤ Sondaki Şarkı (Lily Allen - I Don't Mind Babe):
• Lily Allen - 02 I Don'... - บันเทิง
28:34 ama Meryem Evet bu konuda hakli olabilirsin ama istismara da cok acik bi konu. Cogu aile cocuklarini ellerinin altinda tutmak onlari istismara devam etmek ve hakimiyetleri altinda tutmak icin yapiyor Bunu. Eger ters duserseniz o evden de ailenin merhametinden de mahrum kaliyosunuz cunku ailem Bunu yasadi.
meryem ya yeni video gelene kadar kötü çocuk, imamın manken kızı, katil kaynanalar, yeşil kiraz ve alacakaranlık serisini 9272919. kez tekrardan izledim🤭 özletme artık kendini be kadın😭
Eşek kaçakçısı ne ya geberdim
ee amac o zaten rewatch at diye arada süreler var she kinda ate
Huzur sokağı? Tam 5 kere baştan sonra dinledim.
Harika bir analiz Kazıklım.❤❤❤
0
Benim annem akademik başarı bağımlısıydı. Daha ilkokul 1 de bile benim üzerimden diğer velilerle sidik yarıştırırdı. İlkokul 4 de dershaneye yazdırdı.Hayatımın 7 senesi falan dershaneye gittim. Kardeşim benim kadar başarılı değildi , beni örnek göstererek sürekli ezerdi. Babam 7.sınıf gibi terk etti gitti bizi, annem daha da üzerimize bindi psikolojik şiddetin haddi hesabi yoktu, kardeşim intiharın eşiğinden döndü, intihar etmeye çalıştığı için annem kardeşimi suçladı.Üniversite sınavı zamanı sınavdan iyi bir puan aldım, anneme tıp yazmıcam mühendis olmak istiyorum dediğimde oturup hüngür hüngür ağladı evlatlıktan reddetmekle tehdit etti bıyık altından. Şu an doktorum ama gördüğüm muamele hiç değişmedi, uzmanlığı kazandığımda bile elalemin çocuğu cerrah oluyor diye eleştirdi. Gözü asla doymadı. Evlilik mevzusu ne zaman açılırsa açılsın “senden daha aşağı insanlarla evlenemezsin, hele hemşire-öğretmen hiç olmaz” diye sürekli üstüme geldi. Ben doyuramadım gözünü açlığını allah doyursun ne diyim.
bu kadar aynı şeyleri yaşamış olamayız
benim de annem öğretmen ve hep başarılı olmamı bekledi. Koşullu sevgisi sadece ben iyi bir puan yaparsam vardı. Hayatımda hiç aferin yoktu. Babam da öğretmen ama o sadece akademik başarı beklemezdi her şeyin daha iyisini beklerdi her şeyi eleştirir asla benden memnun olmazdı. Bense hep ortalama bir öğrenciydim. bu, tüm öğrencilik hayatım boyunca değişmedi. Kız kardeşim liseye geçene kadar benden daha başarılıydı ve ben onun daha çok sevilen çocuk olduğunu düşünür dururdum ama sonra o da kendini keşfedip onların istediği çocuk olmayı reddetmeye başlayınca ona karşı da psikolojik şiddet başladı. Defalarca intihar etmeye çalıştı kardeşim. Ben psikolojik danışmanlık okudum, okurken bile çalıştım 21 yaşında üniversiteden mezun oldum ve 23 yaşında kendi ofisimi açtım. Pandemi, ekonomik kriz atlattım sıfırdan kurduğum bir iş yerinde başarı gösterdim ama annem bana geçen sene o kadar yıldır çalışıyorsun daha bir araba bile alamadın dedi. Asla tatmin olmayacaklar hiçbir zaman onlara yetmeyeceğiz. 28 yaşındayım çocukluğumu, liseyi, üniversiteyi asla özlemiyorum. Hayatta en çok yetişkin olmayı seviyorum özellikle sağlıklı yetişkin olmayı seviyorum. Umarım yetişkin hayatın senin için de tüm zamanlardan güzel geçiyodur ve önünde güzel günlerin vardır. 🌸🩷Meryeme yorumlarda bizi buluşturduğu için ve bu kitapla yaramıza tuz bastığı için teşekkür ediyorum ❤🙏🏻
Ayyy allah sabır versin
Aynısı
tusta ne yaptın
1:12 ilk regl olduğumda annem bana resmen psikolojik işkence uygulamıştı. Bir gün sebebini bilmediğim bir nedenden karın ağrısı çekiyordum. Kıvranıp durdum ama annem ciddiye almadı, ilaç da vermedi. Ertesi gün tuvalette kan görünce çok kötü oldum. Anneme çamaşırımda kan olduğunu utana sıkına söyledim "bari 15 yaşını bekleseydin erken oldu" dedi. Benim elimde olan bir şey miydi ve erken olması sağlığımla ilgili bir problem olduğu anlamına mı geliyordu diye düşünüp çok gerilmiştim. Daha sonra da kulağıma eğilip "artık günahların yazılıyor ona göre davran" demişti. O kadar gerim gerim germişti ki beni... Zaten hala cinselliğin ne demek olduğunu bilmiyordum ve erkeklerle ne seviye temas kurarsam hamile kalırım diye sormaya bile korkuyordum. Babam dahil tüm erkeklerle temas kurmaktan kaçıyordum. Bir de üstüne annemin sözleri beni daha da çok germişti. Dindarlıktan başka bir şey bilmeyen ataerkil sisteme hizmet eden bir anne. Ne ergen psikolojisi ne de biyoloji biliyordu ona bir şey danışmak her zaman hataydı. Mesela reglin ne olduğunu 6. sınıftayken okulda orkid markasının yaptığı bir sunum ile öğrenmiştim. Yeterince detay vermemiş olacaklar ki her ay regl olmam gerektiğini sanmıştım. Yıllar sonra öğrendim ki ilk reglden sonra 1 yıl boyunca düzenli bir regl takvimi oluşmazmış. İlk reglimin üstünden 2 ay geçmesine rağmen tekrar regl olmadığımda anneme söyledim durumu "neden!" diyip öyle yargılayıcı bir bakış attı ki unutamam. Açıkca beni hamile olmakla yargılıyordu. Bugün anneme her fırsatta kötü bir ergen annesi olduğunu, ergenlerle konuşmaması gerektiğini, ergenliğimi onun zorlaştırdığını söylerim. O da bana benim çok zor bir çocuk olduğumu söyler :)
17 yaşım var son zamanlar her kavgamızda anneme sen yetersiz bir ebeveynsin diyorum 💅🏽
Bunu hep icimde saklamisimdir. Ilk regl oldugumda anneme soylemeye korkmustum. Ped takmam gerektigini bir sekilde biliyordum. Annemin dolabindan her gun gizlice bir tane alip takiyordum. 3. Gun annem banyo copune attigim pedlerden benim regl oldugumu anlamisti. O zamanlar karnim cok sişti. Ilk kez regl oldugum icin olabilir tabi ama cocuk bedenine gore yusyuvarlak bi karnim vardi bir iki aydir. Ve annem beni dusa sokup yıkamisti ve bi erkegin bana bir sey yapip yapmadigini israrla sormustu beni yikarken. Yanlis bir sey yaptin mi erkeklerle yakinlastin mi diye sorarken aslinda ben suclandigimi hissediyordum sadece. Cok korkmustum ve hicbir sey diyememistim. Sadece regl olmustum.
@@aysenurkaya103 başımıza kötü bir şey gelmiş olmasından korktukları için bile olsa tavırları çok çok yanlış. 'kardeşini doğurmak' kitabında da iyi niyetli olan ebeveynlerin bile çocuğu suçlu hissettirip daha da çok travmatize ettikleri anlatılıyordu. Ancak maalesef çoğu ebeveyn iyi niyetli bile değil. Kız çocuklarını sürekli ahlak sınavına sokarak hırpalayan o kadar çok aile var ki... Ne yanlışız ne yalnız!
@@SiyahBeyza "artık günahların yazılıyor ona göre davran" Kısmında sinir boşalması yaşadım ve uzun süre güldüm. Sonra neden güldüğümü anlamaya çalıştım. Ve hatırladım aynı cümle banada dendi. Belki bir psikoloğa danışmalıyım sebebini bilmiyorum ama ben kullanılmış pedleri çöpe atmaktan utanıp saklardım bunu bir iki kere yaptım ve evde annem buldu sonra hakaret ve şiddet tabi. Hiçbirşeye anlam verememiştim oysa sadece biyolojik bir döngü ve sağlıklı bir durum. Dahası yok...
@@ulkuzeybek5633 en mahrem yerinden ağrılar eşliğinde, günlerce, ağır kokulu kanlar akıyor olması kendi başına zaten çok dehşet verici bir olay. Evet doğal ve sağlıklı ama ağrı ve kanamanın sağlık anlamına geldiği kaç olay var ki? Korkmamız, mutsuz olmamız çok normal değil mi? Bir de üstüne bununla ilgili tabular, mitler, ahlaki zırvalar ile uğraşıyoruz. Biz bir günde delirmedik!
Bu video beni çok tetiklese bile izleyeceğim. Benim annem de aynı böyle bir tipti. Birkaç yıl önce çocukken yazdığım günlüğümü bulup okumuştum. Sayfalarca hak ettim,hak etmedim yazmışım. Annem küçükken bana fiziksel şiddet uyguladığında yaramazlık yaptıysam hak ettiğimi düşünürdüm , bazen de sebepsiz yere vurduğu için hak etmediğimi düşünürdüm. Bunları günlüğüme yazmışım. Okuyunca o kadar kötü hissettim ki çömelip kendi çocukluğuma ağladım. Ailenin en büyük ve tek kız çocuğu bendim. Annem, sırf babama ve halalarıma benzediğim için onlara sinirlendikçe bana kızardı. Babası,halası kılıklı derdi. Kilodan dolayı zorbalık görmedim ama burnum kemikli diye bana Gargamel diyen de ilk annemdi. Yabancılardan görmediğim zorbalığı annemden gördüm. Arkadaşlar gelip geçici onlardan görseydim gam yemezdim ama her gün aynı evin içinde olduğum bir insandan duymak çok ağır gelirdi. Dismorfobik oldum. İnsanın en büyük hayali burnunu yaptırmak veya estetik yaptırmak olmamalıydı. Kendime o kadar üzülüyorum ki. Halbuki kendi halinde,içine kapanık, akademik olarak da başarılı bir çocuktum. Kimseye zararım da yoktu. Boyu uzun olduğu için arka sıralarda oturan ama dersini dinleyen, kimseye zorbalık yapmayan bir tiptim. Bugün bile bunları hak edecek ne yaptım diye kendime soruyorum. Halbuki hiçbir çocuk bunları hak etmezdi. Allahtan babamla olan ilişkim çok daha iyidir. O da annem gibi olsaydı ben büyük ihtimal bu kadar dayanamazdım🥹
Benzer şeyleri bende maalesef ki deneyimledim. Annem, parmaklarımın uzun ve ince olmasından dolayı erkek eline benzediğini söylerdi ben küçükken ve o kadar takıntı yapmıştım ki ellerimi saklama gereği duyardım, başkalarının ellerine odaklanırdım sapık gibi :( neyse ki bu alışkanlığımı terk edebildim. Birçok uzvumdan utanırdım ve hep çirkin olduğumu düşünür üzülürdüm. başkaları hoş olduğumu söylediklerinde bunun altında art niyet arardım. Üzücü bir çocukluk ne yazık ki... İnsanlar lisansla ebeveyn olmalı bence.
okurken o kadar üzüldüm ki umarım bundan sonraki hayatınızda çok mutlu olursunuz her şey gönlünüzce olur..
@@nisa-vi4wr Teşekkür ederim güzel dileklerin için 😊umarım sende mutlu olduğun bir hayata sahipsindir ya da sahip olursun ne diyeceğimi bilemedim😅
🫂
Benim de ergenlikle burnumun üstünde kemik çıktığında ilk kendi annem ve ananem dalga geçmişlerdi karga diye. Ben de beğenmesem bile estetik yaptırmayı istemedim hiç. Çünkü ben 11-12 yaşında kendi evimde, kendi ailem tarafından zorbalığa uğradım ve ayakta kaldım diye düşündüm. Neyse ki bi kaç sene önce tüm bunlarla barıştım. Artık canım isterse estetik yaptırabilirim 🤭
35 - 32 - 28 yaşlarında üç kiz kardeş ve annemle beraber, Debra McCurdy'nin baba versiyonuyla yaşıyoruz. Meryem'i çok sevmeme rağmen boğularak izliyorum bu yayını, başım ağrıdan çatlıyor şu an. Bir çocuğun narsist bir ebeveyni varsa düşmana ihtiyacı olmuyor.
@@adalet-adalet-adalet. Uzmanlar narsist insanlardan zarar görmemenin tek yolunun onlardan uzaklaşmak, etrafinda olmamak gerektiğini söylüyor ama bu kişiler anne - baba olunca o işler öyle kolay olmuyor maalesef. Sabırlar diliyorum.
Aynı sıralama ve anne versiyonu mevcut, malesef ilk çocuğum uzun bir süredir telefonumda bile engelli kendisi🤷🏻♀️
@@ozlemuzun ben de ilk çocuğum, çok iyi anlıyorum seni 🤍
@@tropikmeyve1887 umarım çok geçmeden onların sebep olduklarından arınırız 🌸
Ben de 11 yaşında cemaat yurduna verilmiştim orda cinsel dürtülerimi ilk defa farkedip cehenneme gidicem diye ağlamıştım hakketen çocuklara din şiddeti korkunç bir şey yıllar sonra cinsellikle ilgili bir sürü sorun ve obsesyon yaşadım bu video sayesinde biraz daja uyanabildim durumun bu olduğuna
Seni çok iyi anlıyorum ben de ciselliğimi keşfettiğimde daha rahat yaşayabilmek için din değiştirmem gerektiğine inanıyordum şimdi biraz dindarım daha sağlıklıyım ama destek alabilseydim nasıl olabilirdi diye çok düşünüyorum
Din ve cinsellik arası ilişkiler insanı korkunç etkiliyor. Bi insanın dürtüleri bu şekilde baskılanmaya çalışılınca dediğin gibi ya cehennem korkusundan paranoya geçiriyoruz ya da tam tersi sapıklıklar, bastırılmış duygular ayyuka çıkabiliyor. Sağlıksız bi durum
@@hhavinkaraoglan Tam olarak bunu yazmak üzereydim gerçekten
@@hiscave bi çoğumuz müzdaripmişiz bu konudan
sana pembeyi çok yakıştırırdım maviyi görene kadar ne güzel kadınsın ya
Gerçekten çok yakışmış yaaaaa
Aklıma 1930lu yıllarda oynadığı filmlerin setlerinde defalarca tacize uğrayıp susturulan filmlerde fiziginin daha iyi olması için ve hep çocuk gibi gözükmesi daha fazla filmde oynaması için aç bırakılan Judy Garland geldi...
bir de uyuşturucu verilmiş ve bağımlı edilmiş oyunculuk yapılırken. bunu da duymuştum.
@@gunlukk Evet oyuncuların uyku saatlerini belirleyenler varmış ve belirli uyuşturucu ilaçlar verilerek uyutuluyorlarmis Judy Garland da bu nedenle uyuşturucu bağımlısı olmuş. Bir de daha fazla ayakta kalması için elektroşok da verildiği olmuş
54:51 bunu türk anneler de çok yapıyor. benim annem de aile eşrafı tarafından çok örselendiği için zaman zaman içini bana döker çocukluğumdan beri. o da bir insan, onu asla suçlamıyorum ama özellikle de yeni anneler, lütfen çocuklarınıza yetişkin dertleri yüklemeyin. tahmin ettiğinizden daha fazla hasar bırakabiliyor. ben her ne kadar anneme kızamasam da bazen onun travmalarını taşımakta çok zorlanıyorum.
Yemin ederim ben çocukluktan beri dert dinledim ve bundan çok bıktım anneme annelik yapmak çok yorucu
aynisi
bir keresinde annem bana sadece kendimden sorumlu olmayı hepinizi bırakıp gitmeyi çok isterdim ama yapamıyorum işte diyip iç çekmişti çok suçlu hissetmiştim hem de çok. bazen hâlâ ağladığında ya da kötü bir gün geçirdiğini görünce kendimi kötü hissediyorum
Off bende ayni şeylerden cocukken muzdariptim sonra ergenlikte en diplerde oldum
b*k gibi book reviews’in tam tersi gold* gibi book reviews tarzı bir seri de başlatsan, böyle ilginç ama aynı zamanda senin okuyup çok sevip, etkilendiğin kitapları da paylaşsan aşırı büyük zevkle dinlerim
EVET
oyle rhymelamiyor ama book gibi book demisti sanki bir ara o daha mantikli
Annem de bir gün bana bağırarak iki kız kardeşlerimi arkasına alıp kızlarıma yaklaşma, sen negatifsin onlar pozitif kizlarimi bozma demişti. Hani ben de kızınım ya fln o gün ne olduğunu bile ankayamadım şoktan. Kardeşim bana sarılıp ağlamıştı bana üzüldüğü için abla seni çok seviyoruz diye. Annem gercekten hayatimdaki ilk zorba. Kendimi hayatımın her alanında kendini savunması gereken bi avukatmış gibi hissediyorum. Keşke babam da iyi olsa. Annem nasil psikolojik olarak beni etkilediyse babam fiziksel olarak travmalar biraktı. Kendimi gelistiriyorum ve kendimi severek yaralarima kendim merhem oluyorum
🥺❤️
Videouyu bitirdikten sonra yaklaşık 2 saat de yorumları okudum. Özellikle kadınlar, canım kız kardeşlerim. Hepinize kocaman sarılmak istiyorum. Hepimiz travmalarımızla korkularımızla nasıl yüzleştik ama . Başta Meryem olmak üzere herkese teşekkür ederim, kalbinin kapılarını açtığı ve güçlü birer kadın oldukları için. ❤❤❤❤
1:10:30 ben de küçükken dini kurslarda büyümüş biri olarak bunu yaşamıştım her şeyin günah olduğunu düşünmeye başlamıştım. Kafamdan geçirdiğim şeylerin bile günah olduğunu düşünüp sürekli tövbe ediyordum. Mesela birisi en sevdiğim rengi sordu ben mavi dedim ama aslinda sarı da olabilir diye düşünüp bunun yalan söylemek olduğunu sanıyordum ve cehennemde yanacağımı düşünüp sürekli tövbe ediyordum .Bir süre sonra artık kafayı yemiştim. Sadece tövbe ediyordum ve bazen bir şeyler düşünürken bile günah işlediğimi düşünüp düşünmemeye çalışıyordum ve ağlayarak tövbe ediyordum. Ve bunları yaşarken sadece 5 yaşındaydım.
Çok kötü bir durum. Geçmiş olsun.
Anne tarafımda kız çocukları ilk regl olduğunda ailedeki en büyük erkek onu omuzlarına alıp gezdirir ve bi torba dolusu şeker,çikolata,çiçek ve yeni kıyafetler alırdı. Diğer aile bireyi kadınlar ise ped ve papatya çayı. en büyük erkeğin bunları yapma sebebi ilerde bir yuva kurarsak eşimiz de bize karşı eli bol ve isteklerimiz konusunda anlayışlı insanlar olsun, omuzlarında taşıması ise eşimiz tarafından hep baş üstünde tutulalım ayaklar altında ezilmeyelim diyeydi. Ben 11 yaşında regl olduğumda babam yurt dışındaydı bu yüzden bu görev dayıma kalmıştı. Bu gelenek bana çok saçma geldiği için sadece kucağına kaldırıp (başının üstüne kadar) sonra indirmişti. Buradaki travmatik anıları okuyunca çok üzüldüm. Ailenin o an yönlendirmesi ve tepkisi o kadar önemli ki... Annem 1 yıl öncesinde bana ped takmayı öğretmişti ve bedenimde yaşanacak değişimler hakkında konuşmuştuk zaten ama o an bütün bilgiler siliniyor sanki. Geleneklerin ne kadarı doğru ne kadarı yanlış tartışılır ama ailenin bu geleneği hiç şaşmadan ilerlemiş ve doğru noktalara atış yaparak ileriki hayatlarımızda da gerçekten söylendiği gibi insanlara karşılaştık. Daha eskilerde bir de ata bindirirlermiş ki yolu açık, başı dik, özgür ve güçlü kadın olsun diye. Daha önce kimseden duymadım ama belki bu geleneği uygulayan birileri aramızda vardır 🥹
O kadar travmatik anıları olan insanlar varken 'harika' geleneklerinizden bahsetmen ne tatlı 🥺🥺
@@sacide9794 bu konuda kötü bir anım olmadığı için özür dilerim sacide. umarım travmalar olduğu kadar 'harika'ların da hayatın bir parçası olduğunu anlatabilmişimdir 🥹
@@ira3824niye özür diliyorsun ki bana harika bir örnek oldu iyi yaşayanlar sayesinde kötüleri değiştiriyoruz
Çocuğum olursa yapayım baya tatlı bir gelenek böyle böyle yayılır işte ❤
@@lillaeflatun ne tatlı düşünmüşsünüz 🥰 papatya çayını bizimkiler sonradan eklemiş gelenekte yok tabi. ufak tefek ekleme çıkarmalarla güzel bir anı bırakılabilir çocuk için ❤️
4 yıllık sevgilimin evinde, onun televizyonunda izlerdim seni Meryem.. Bütün serilerini baştan sona ona da izletmiştim, Alacakaranlık fanıydı kendisi ve senin okumana maruz bırakıyordum sürekliiii, eğlenmiyor gibi yapıyordu ama çok seviyordu. Şimdi o kocaman ekranda değil, telefonumdan izliyorum ama olsun.. Ani bırakılışımı, bütün o gelecek vaatlerini, birlikte yapılan planları ve inşa edilen hayatımın elimden kayıp gidişini hissetmeden birkaç saat geçireceğim senin sesinle, senin güzelliğine… iyi ki attın videoyu, ilaç gibi olacak eminim ki! seviyorum seni.. ❤️🩹❤️🩹😔😔😖😖🥰🥰🫶🏻🫶🏻
İyi olacaksın kız kardeşim 🫂🥹🌸
Umarım umutların yeniden yeşerir
boşver HER ŞEYDE BİR HAYIR VARDIR. 🐸 you’ll find love again ❤️🩹
Inşallah kirildigin yerlerden çiçekler açar kardeşim 🤲🤲
Kurban olurum sana :(
İzlerken annemin benim hayatım üzerindeki etkisinin sandığımdan daha büyük olduğunu fark ettim. Evet belki ben oyuncu olmak için zorlanmadım ama hep onun istediği gibi olmaya mecburdum. Annemle babam ben 4 yaşındayken boşandılar, babamla beraber yaşadığım yılları hatırlamıyorum bile. Çocukluk yıllarıma dair tek hatırladığım şey çok yalnız olduğum. Kardeşim yoktu, buna ek olarak hiç arkadaşım da yoktu. Her gün okuldan dönen, sokakta oynayan çocukları izlerdim camdan. Onların kendi arkadaşım olduğunu hayal eder oyunlarıma onları da dahil ederdim. Hatta hayali bir arkadaşım varmış, geçen annemle o kız hakkında konuşurken öyle biri olmadığını söyledi. Bu şekilde hayali arkadaşım olduğunu öğrendim. Okula başlayana kadar hiç arkadaşımın olmamasının sebebi annemin herkesi potansiyel bir tehdit olarak görmesiydi. Okulla beraber arkadaş edinmeye başlamamı engelleyemedi ama yine de sokakta oynamama hiç izin vermedi. Beni kaybetmekten çok korkuyordu. En ufak bir sıyrıkta dünya başımıza yıkılıyordu. Babam da annemin inadına yaparcasına beni her hafta sonu eymirde bisiklet sürmeye götürürdü. Tabi eve döndüğümde üstüm başım kir içinde olurdu bir de dizlerimde dirseklerimde ufak sıyrıklar. Sonra annemin babama çektiği nutukları dinlerdim. Çocukluğumda neredeyse hiç evden çıkmadığım için bağışıklığım çok düşüktü, en ufak bir şeyde hasta olurdum. Bu durum yıllarca devam etti. Ben doğma büyüme ankaralıyım, artık pek kar yağmıyor ama eskiden yağdığında sadece camdan izleyebilirdim. Ayrıca ben çocukken annem hep çok üzgündü. Bemi tek başına büyüttüğü için çok çalışıyor ve yoruluyordu. O yüzden hayatta öğrendiğim ilk şey annem işten döndüğünde hiç sesimi çıkarmadan oturmaktı. Ondan bu yaşımda bile herhangi bir şey isteyemem. İlk arkadaşımı edindiğimde 6, ilk kez kar topu oynadığımda 10, ilk kez tek başıma markete gittiğimde 12, ilk kez tek başıma otobüse bindiğimde 15, ilk kez tek başıma duş aldığımda 16 yaşındaydım. Hiçbir zaman isyanlar bir çocuk olmadım. Hep o ne derse yapardım. Bunların ne kadar büyük şeyler olduğunun farkına henüz yeni varabildim. Şimdi 19 yaşındayım. Geçen yıla kadar tek başıma şehir dışına bile çıkmamışken geçen yıl tek başıma ispanyaya gittim. 17 yaşına kadar birkaç arkadaşımla buluşmadan en az 2 hafta önceden haber vermem gerekirdi (annem son dakika emrivaki yaptığımı düşünürdü) ama artık ona bunları sormuyorum bile. Sadece yapıyorum ve o da uymak zorunda kalıyor. Ama önümde bir üniversite sınavı var ve başarılı bir öğrenciyim. İstediğim üniversiteye tam burslu şekilde girebilecek düzeydeyim. Tek isteğim şehir dışında okumak. Bu aralar çeşitli manipülasyonlarla aile evinde kalmam için elinden geleni yapıyor ama karşıma alıp konuştum. Onun çocuğu olduğumu ama bir uzvu olmadığımı, onu sevdiğimi ama ondan uzaktayken de sevmeye devam edeceğimi söyledim. Sanırım Türk aile yapısında bu tarz istismarların farkına pek varılamıyor ama sayende ben de dahil pek çok kişi hayatımıza ne kadar müdahale edildiğini görmüş olduk. Teşekkürler maria ❤
Maria bu kitabı incelemen o kadar güzel olmuş ki , anlatamam. Ben bir anneyim 28 yaşındayım 3 yaşında bir oğlum var. Babası ve benim aksime çekinik genlerden dolayı masmavi gözleri ve sapsarı saçları var. Kendini de inanılmaz sevdiren bir çocuk . Doğduğu günden beri yakın çevrem, arkadaşlarım ve beni tanımayan kişiler bile her seferinde “çocuğu reklam yıldızı yap, ajansa yazdır. Bez reklamlarındaki çocuklar gibi niye senin çocuğunda olmasın hayatınız kurtulur “ gibi hadsizce yorumlarda bulunuldu. Hiç bir zaman aklım ve anne merhametim buna izin vermedi. Çocuğum daha bebek ve onun için hayat yeni başlıyor onun en güzel zamanlarını setlerde orda burda gezdirerek değil beraber parkta vakit geçirerek birbirimize sarılıp kitap okuyarak geçirmeyi istedim. İyiki de öyle istemişim. Hep dediğim şey vardı karşımda bana bu yorumları yapanlara “Şuan bir bebek ve ben onu bu konularda fikir sahibi olana kadar büyütüp hayata hazırlamakla meşgul olmak istiyorum. Ondan para kazanmak değil. İlerde kendisi isterse yeteneği olursa kendi fikri ile bu yola başlayabilir ama şuan değil “ şimdi bile bu kitabı incelemen kalbimi paramparça etti. İnsanlar dünyaya çocuk getirebilir ama anne baba olmak başka bişey . 🥺😢😔
41:22 küçücük bir çocuğun en iyi olduğu şeyin üzgün gözükmek olması o kadar korkunç bir şey ki annesinin bunu görmeyecek kadar acımasız olmasına inanamıyorum
1:12:00 ilk regl olduğumda 12 yaşındaydım,ilk aklıma gelen şey artık büyüdüğüm falan olmadı aksine sana benzer şekilde dini korkularım vardı. Ailem benden başımı örtmemi ve ferace giymemi bekleyecek diye ürkmüştüm...Bu yüzden 2 ay anneme söylememiştim :( benzer duygular... Kadınlar olarak büyüme sürecimizde bu tarz korkular yaşamasaydık keşke 🥺
:((
Bende öyle yapmayı düşünüyordum ama annem anladı. Sonra kapattılar beni zaten.
@@aurorasenpaii ben 2 ay saklamıştım 3.ayda anladı annem :D sonra tabi baskılar başladı işte uzun etek giy süslenme erkeklerle konuşma falan diye :D
@@odulcismaria Empati yapabiliyorum sizinle. Umarım bir gün bunları aşacağız ve özgür bir şekilde yaşayacağız. :)
@@aurorasenpaii çok şükür bunları aştım ve ailem artık beni olduğum kişi olarak kabul ediyor. Ama her muhafazakar ailenin çocuğu gibi çocukluk çağına ait böyle travmatik şeyler var hafızamda.
Bu makyaj ve tırnaklar bana Bursa'daki kaynana cinayetlerinin sırlarını hatırlattı dlkdskslsl mavi senin renginnn
2-3 gündür duygusallığım çok üzerimde. Sürekli ağlıyorum. Bu videoyu izlerken de sürekli gözlerim doldu. Dün anneme çocukluğumdan beri beni desteklemediğini, ne zaman güzel bir şey yapsam veya hoşuma giden bir şey satın alsam negatif yorum yaptığını söyledim. Neyse ki annem ''benim de hatalarım var kızım, farkında olmadan yapıyorum özür dilerim'' dedi. Ve sonra ona anneannemin de böyle olduğunu söyledim, haklısın dedi. Anneannem bunu değiştiremedi, sen değiştirebilirsin dedim. Tamam kızım dikkat edicem, daha pozitif konuşucam seninle dedi. Allah'a çok şükür ki algıları çok açık bir kadındır annem. Sarılıp ağlaştık, barıştık, uyuduk. Sonra rüyamda kedimin kaybolduğunu gördüm ve uyanıp hüngür hüngür ağladım. Bu video da tuzu biberi oldu sanırım, nasıl dayanıcam izlemeye bilmiyorum ama izlemek istiyorum :)
Vay be çok imrendim. Annem özür dilemekten köşe bucak kaçar. Senin gibi bi hesaplaşma yapmak istedim ve içimdekileri anlattım “ne yapabilirim geçmişte kaldı” diyip geçiştirmeye çalıştı. Ben de “özür dileyebilirsin” dedim. Zorla ağzından özür aldım resmen. Bazen böyle durumlarda ben annemi eğitiyormuş gibi hissediyorum.
Benimki, tek suçlu ben miyim ben 17 yaşında gelin geldim, neler çektim, bize de kimse sevgi göstermedi deden şöyle baban şöyle.... Diye ağlanmaya başlıyor 😅 sen şanslı gibisin umarım annen gerçekten seni anlıyordur🍀💜
Cansu ruya tabirlerinde kedi görmek sıkıntili bir seyler olacak demek. Kedin kaybolduguna gore bir sıkıntıdan kurtulmussun demek
bugun arabicada oturup yuruken sizi durduran ve heyecandan otistik gibi davranan kisi benim cok ozur dilerim rahatsiz ettiysem😭😭😭😭 o kadar tatli davrandiniz ki gun boyu siritarak gezdim ve mutluluktan zipladim
😹
Offf ben bu yoruma neden çok güldüm sanırım bende meryemi görsem böyle davranırım ondan xhjsxjdjx
Tam olarak böyle bir anne ile büyüdüm. 30 yaşımdan sesleniyorum. Her şeyi toparlasam bile hiç geçmeyecek yaralarım olduğunu biliyorum. Lütfen çocuk sahibi olmak için binlerce kez düşünün. Bugün bile arkadaşlarımın anneleri onları öpüp sevdiğinde hıçkırarak ağlamak istiyorum.
O kadar relate ettim ki her şeyi sokağın ortasında ağlamaya başladım. 21 yaşındayım ve hala tam olarak yüzleşemedim annemle sebebi ise şuan kendi ayakları üstünde duramıyor olmam. Ancak birkaç seneye kendi kendime yetebildiğim vaktin geleceğini biliyorum ve yıllardır bunu bekliyorum. Bunun için sabırsızlanıyorum
Of mezarlık ve 3 kulhu 1 elham bende de vardı kafam karışınca veya otobüste ayaktaysam ellerimi açamadım diye falan üzülüyordum; keşke bebekken ölsem o zaman günahsız olur cennete giderdim falan diyordum kendi kendime ki ailem dindarlıkla yakından uzaktan alakalı değil çevremiz aşırı dindardı. Çok şükür ailem makul insanlar olarak anlattı düzeldim 😅
Bu kitabın adı bana ensest mağduru Iris Galey'in imzasını taşıyan Babam Öldüğünde Ağlamadım adlı kitabı hatırlattı, okumadıysan önermiş olayım, belki (umarım) bir gün onun da incelemesi gelir. 🙂
ay evet benim de aklıma o kitap geldi bende de var ama hala okuyamadım kaldıramayacağımı düşündüğüm için
@@dobby5124 Evet konusu gereği biraz ağır bir kitap, pek çok insan için yorucu olabilir.
Yıllar önce bir podcastte laf arasında bu kitap daha çevrilmemişken bahsettiğinde bile çok heyecanlanmış keşke çevrilse de okuyabilsem demiştim. Şimdi incelediğini gördüğümde öyle mutlu oldum ki , o zamanlar ingilizcesi yetmediği için okuyamayan orta son Berrak'ı iyileştirdiğin için teşekkürler🥹🌠
Bizim ailemizde de bireysellik önceliktir. Dedem babamdan 18 yaşına geldiğinde çamaşır yıkama ücreti, evde kalma ücreti vs. almış. Ben lise ve üniversitede annemin verdiği harçlıkla tüm alışverişimi yapardım ekstra bir para istemedim. Yüksek meblağlı bir alışveriş yapacaksam annemin kredi kartından aldım, ödeme zamanı harçlığımdan taksidi kesildi. Şu an evliyim annemlerin evinde oturuyoruz ve düşük de olsa bir kira ödüyoruz. Ben bu ödemelerin yapılmasından yanayım çünkü küçük yaşta ekonomi yapmayı öğrendim. Birikim yaptım, 28 yaşında kiraya verebileceğim minik bir ev bile aldım.
Jennette'in iç sesiyle olan diyalogları ve yaptığı ritüelleri duyunca o kadar etkilendim ki. Tıpkı dediğin gibi, teşhis düzeyinde olmasa da özellikle dini konularda takıntılarımız olurdu. Ben yatmadan evvel ertesi gün midem bulanmasın, hasta hissetmeyeyim diye dua ederdim ve kafamdaki ses "şimdi şunu şöyle yapmazsan 10 saniye içinde seni kusturacağım" derdi. Evin içindeki eşyaların yeri konusunda takıntılıydım. Perdenin kırışıklığına takıp gidip gelip düzeltirdim yine de doğru hissettirmezdi. En sonunda perdeyi duvara yapıştırırdım ve annem kızardı. Sanırım inancım azaldıkça azaldığına sevindiğim yegane şeyler bu gibi takıntılar oldu.
tam yatıcaktım mecbur izlicez
Ben daha 13 yaşındayken bir öğretmenimiz bize eger bir vakit namazı kaçırırsak diğer vakte kadar yaptigimiz her sey gunah olur demisti. Yemek yemek, gezmek, oyun oynamak hepsi gunahmis. Bunu soylediginde ben de cok korkmuştum. O halime o kadar üzülüyorum ki
Meryem bunu baskı olarak algılamanı istemem ama bu kitabı incelerken sen anne olsan nasıl olacağını hayal ettim ne kadar muhteşem büyütürdün onun duygularını anlayan ve ona saygı duyan bir ebeveyn olurdun bebeğin çok güzel bir çocukluk geçirirdi ve şanslı bir çocuk olurdu.Kitaba dönersek ailem çiftçiydi bir köyde yaşıyordum ve çocukluğum tarlada çalışarak geçti bizde sorun babamdı ve bize hep işçi muamelesi yapardı kuzenlerim ayda yılda bir gelir çalışmayı beceremez hep kaytarır oyun oynardı bizde onlara özenirdik ama yetişkin gibi olmak zorundaydık asla şikayet edemezdik tarlaya gitmemek için yağmur yağsın diye dua ederdik 18 yaşına kadar hayatım böyle geçti lisedeyken bazen tarlaya götürmek için okula yollamaz sınavlarıma işler geri kalır diye çalışmama izin vermezdi gizlice cebimde ki kağıtlardan çalışırdım.Sonra mesleğimi yapmaya başladım ama istismar devam ediyordu.Bu sefer de yıllarca kazandığım parayı göndermem gerekiyordu.5 yıl böyle geçti.Babam sadece maaş zamanları arar nasılsın diye bile sormadan parayı sorardı bende kaçta göndereceğimi söylerdim.Küçüklükten beri ondan korktuğum için hemen zincirlerimi kıramadım ve hala itaat ediyordum sevdiğim adamla evlendim hala ara ara ondan gizli para gönderiyordum hamileliğimin 8.ayında babam arayıp benden kredi çekmemi istedi bende artık film kopmuştu ve net bir şekilde hayır dedim kendi bebeğimin geleceğini düşünmek zorundaydım beni evlatlıktan reddettti ve telefonundan engelledi 5 yıl geçti üzerinden ikinci bebeğime hamileyim ve bazen canım yansa da artık yaralarım kabuk bağladı kendi aileme sarılıyorum ve onların iyi olması için elimden geleni yapıyorum hala görüşmüyoruz çünkü biliyorum görüşmeye başlarsam aynı şeyleri tekrar tekrar yaşayacağım…
Kocaman sarılmak istedim size Kübra Hanım emin olun ki kendiniz ve çocuğunuz için en iyisini yapmışsınız sonuç olarak bakmanız gerkeen bir çocuğunuz hatta ondan önce siz varsınız bunca zorluğa rağmen okuyup kendinizi yetiştirmişsiniz varsın konuşmayın (demesi kolay ama gerçekler bunlar)bu sizin hayatınız çocuklara çokça 🤍🤍🤍🦢🦢
@@user-jq1cq3mr9v 🙏💕🌸🦋
Benimde tam tersi babam narsist. Küçüklüğümden beri annemi bana hep kötülerdi, bu yüzden büyüyene kadar annemi hiçbir zaman tam anlamıyla sevemedim. Babam benim mutsuz olmama veya hasta olmama katlanamaz, ama bu beni çok düşündüğünden değil. Ne zaman hasta olsam ya da suratımı assam bana kızıp küfür eder. Ben büyüdükçe bu seferde annemi bana karşı manipüle etmeye başladı. Annem, babamı memnun etmek için beni ezdi, bana hiç hak vermedi. Evdeki tüm tartışmalar ben ve annem-babam cephesi arasında oldu. Aileme karşı her zaman tektim. Küçükken zatürre başlangıcı olmuştum, bu yüzden ciğerlerimin filmini çekmişti doktor. Filmde omurgamda çıkmıştı, doktor aileme kemiğimde eğrilik olduğunu söylemişti, yaşım küçük olduğu için eğrilik kolayca düzeltilebilinirdi ve tedavi olmazsam eğriliğin artabilme ihtimali vardı. Ailem sadece aman allah korusun dedi ve konuyu orada kapadı. Bunun için beni başka bir doktora götürmediler. Babamın her zaman yaptığı gibi bir durum duygusal olarak zorlayıcıysa görmezden gelinir taktiğini uyguladılar. Lisenin başında belimin bir tarafının diğerine göre daha kıvrımlı olduğunu farkedip aileme söyledim. Ailem her zamanki gibi bir sorun yok, sen düzgün oturup yürümüyorsun bu yüzden dediler. Ağlaya zırlaya zorla hastaneye randevu aldırttım. Ve hastanede doktor bana omurgamın çok eğri olduğunu, ameliyat gerekebileceğini bu yüzden başka bir şehirde daha kapsamlı bir hastaneye gitmem gerektiğini söyledi. Ağlayıp durdum, aklıma çocukluğumda ailemin bunu bilmesine rağmen önlem almak için hiçbir şey yapmadığı geldi. Bu yüzden kavga ettik. Tabii ki kavga sonrası suçlu kişi yine ben oldum, yine kendimi kötü hissedip ilk özür dileyende bendim. Babam bazı dış etkenler yüzünden sinirlendiğinde her zaman benim davranışlarıma veya sözlerime takıp kavga çıkarır. Bir gün o kadar sinirlenmişti ki odamın kapısına yumruk atıp kapıda delik açmıştı. Bende çocukluğum boyunca o deliğe ojelerimi koydum. Ve yine bir gün nedenini bilmediğim bir tartışmada mutfaktan bıçak alıp kalbine bastırmıştı, bana öleyimde kurtul o zaman bunu mu istiyorsun demişti. Donup kalmıştım, ne yapacağımı bilememiştim. Kendimi hiçbir zaman yeterli hissetmedim. Şuan yirmi yaşındayım ama hala babama bağlıyım. Ortaokuldayken bende diğer arkadaşlarım gibi ailem olmadan dışarı çıkmak veya tek başıma okul gezilerine katılmak istiyordum, ama ailem izin vermedi. Bireyselleşmeye karşı olan tüm hevesimi kırdılar, arkadaşlarımı kötüleyip beni insanlardan uzaklaştırdılar. Şimdi kendi başıma hiçbir şey yapamayan, yalnız ve aciz bir yetişkine dönüştüm. Gerçi yetişkin bile sayılmam
Durumunuz için çok üzüldüm. Benim babam da cocuklugum boyunca hep annemi kötüledi ben de anneme baglanamadim. Büyüdügümde babamin annemden şikayet ettiği ne varsa ben de etmeye başladım. Şimdi evli ve cocukluyum başka bir ülkede yaşıyorum. Burada en çok eksikligini cektigim şey kendimim. İnsan kendine önem vermeyi ögrenemiyorsa hickimse bu önemi vermiyor. Kolaylikla sosyal çevre edinemiyorum, yalniz hissediyorum bu da ara ara depresyon gecirmeme sebep oluyor. Bireysellesmeme izin vermedikleri için bir hayli zorlaniyorum. Eşim elinden geldigince yardımcı olmaya çalışıyor ama insan kendisi çaba göstermedikce hicbirsey elde edemiyor. Sana söyleyebilecegim en önemli şey egitimine önem vermen, seni mutlu edecek isin ne oldugunu bulman ve o bölüme ait diplomaya sahip olman. En degerli bilezik bu. Birgün hicbirseyin olmasa bile hayatta kalabilmen için bir meslegin olsun. Bunun yanisira mutlaka bir hobi edinmen bir sporla veya bir müzik aletiyle ilgilenmen. Bunlar ruh sağlığını koruman için çok önemli. Umarım sana tecrübelerimle yardımcı olabilirim. Belin için çok üzgünüm insallah en kısa zamanda tedavi olup sağlığına kavuşursun 🤲🏻
@@aslhanu.4518 yorumunuzu yeni gördüm çok teşekkür ederim, bende seneye yurt dışına eğitim almak için taşınacağım. Orada kendime bir hayat kurmayı planlıyorum. Özgüvensiz olduğumdan çok zor olacak ama başarabilirsem kişiliğimi iyi etkileyeceğini düşünüyorum. Belim konusundaysa maalesef tamamen tedavi olma şansım olmadı. Belimde skolyoz varmış ama ilk başta gittiğim doktorun söylediği kadar ciddi ve ameliyat gerektiren bir şey değilmiş, doktor korse bile vermedi. Fizik tedavi aldım bir süre ama artık kemik gelişimim durduğundan düzelme şansı yok maalesef. Yine de spor yaparak hayat kalitemi artırmaya çalışıyorum
Dinden çıktığım andan itibaren korku, kaygı ve obsesif kompulsif bozukluklarım inanılmaz azaldı 🥹
Benim deee benzer bir şekilde dinsiz olduğumu kabul etmemle, çok küçük yaşlardan beri dindar bir hayatın (annemin dayattığı) beni çok rahatsız ettiği fikrini anlamam bana o kadar iyi geldi ki
bende de tam tersi oluyor, dine donunce kaygi ve takintilarim azaliyor ama herkeste surecin farkli oldugunu animsiyorum^^ saglicakla kalinn
benim de öyle hele namazı bıraktığımda sinir stresim bitti resmen
Aslinda bu tam olarak dini reddememek, korku ve senelerin öğretilerinin üzerindeki baskısı. Okumalar yaparak araştırarak kararını verirsen korkularının masallar gibi olduğunu göreceksin 💗@@kendimeodaklandim
@@denizeroglupetrova1298 yanlış mı yaptım, eksik mi okudum, aklımdan şimdi neden sacma seyler geçiyor kaygısı gerçekten cok yorucu...
Ben de çocuklukta çok fazla çalıştım. Ama farklı bir alanda. 10-11 yaşımdan itibaren. Annem temizliğe götürürdü beni. Doğru dürüst Okula gidemedim. Arkadaşlarım hiç olmadı. Çok erken büyümek zorunda kaldım ve şuan kendimi çok yaşlı hissediyorum. Asla kendimi bir yere koyamadım
Anneni affettin mi peki
Ben de annemle bir yerlere giderdim ve çok mutluluk duyardım annemin bana iş vermesinden ben bu deneyimlerden hiç sıkılmadım ve hayatıma farklı bakış açıları katarak kişiliğimi şekillendirdim yaşlı hissetmeni anlıyorum ama bunu kendine ne kadar dayatırsan vücut daha da hızlı yaşlanıyor nefes alıp ne yapmak istediğini düşün belki yardımcı olur
@@GuzGulleri-zv3es evet, çünki cahildi verdiyi yalnış kararların bedelini ödemek zorunda kaldı. Onu affettim ama bu benim kendimi iyi hissetmeme yardımcı olmadı
@@Nursena-lm5nd mutluluk duyman çok iyi. İnsanların böyle şeylere tecrübe olarak bakması Kişisel Motivasyon için çok iyi. Fakat bana ters tepti. Şuan her kesin işini yapmaya çalışıyorum. Her kese yaranmaya. Bu beni fazlasıyla yıprattı. Fakat çok yakında her kesle iletişimimi kesip yurt dışına taşınacağım. Ve bundan kimsenin haberi yok. Belki öylece yaşayamadığım hayatımı tekrar kazanırım
İyi yolculuklar şimdiden.
sabah işe gideceğim için videoyu yarına bırakıyorum... şanslı herkese iyi seyirleerr 🤩💖
cok muhafazakar bir ailem olmasa da cevrenin dayattigi din kurallariyla 7 yasinda ailem tarafindan kuran kursuna gonderilme seruvenim baslamisti. komsularin kizlariyla giderdik ve onlarin ilgileri vardi, cok seviyorlardi ama ben sevmiyordum. o kursta basimi kapatmak iskence gibi geliyordu, namaz kilmak iskence gibi geliyordu ve neden boyle hissediyorum diye ayri bir sucluluk duyardim. 'o cok guzel kuran okuyor, sen niye okuyamiyorsun?' sorusu bana o kadar cok kez soruldu ki, ama ben de sebebini bilmiyordum nereden bilebilirdim sadece bir cocuktum. hicbir zaman dine karsi bir ilgim olmadi ve bunu itiraf edebilmem yillarimi aldi. hatirliyorum yilbasi gecelerinde bile sacma sapan tam on ikide namaz kilardik. benim ilgim her zaman spora ve dillereydi. basketbolda, voleybolda ve futbolda basariliydim, iyi bir kosucuydum ve ingilizceyi cok seviyor kendim sarkilardan ogrenmeye calisiyordum ama bunlar kimin umrundaydi? bu sporlar annemle babami cennete sokabilecek miydi? annemle babami cennete sokamayacaksam ne onemi vardi? hicbir voleybol basketbol kursuna gondermediler beni. sadece yuzmeyi elimden alamadilar ona da cok yalvardim diyeydi. herkesin agzinda da ayni sey vardi eger kurani ogrenebilirsem annemle babam cennete gidebilirmis. bunun sorumluluguyla yanip tutusurdum, ya annemle babam cennete giremezlerse diye kurani ogrenmeye calisirdim. simdi ise dine ilgim 0, kuran okuyamiyorum ve hicbir sureyi ezbere bilmiyorum, bilmekte istemiyorum. voleybol becerimi yillar icerisinde kaybettim, boyum 176 olmasina ragmen basketbolu duzgun oynayamiyorum ve istesemde artik hicbir spor alaninda basarili olamayacak biriyim. aileler kendi istedikleri ve olmak isteyip olamadiklarini bize dayatmak yerine ne istedigimizi anlayip o alanda bizi yonlendirselerdi, acaba hayatimiz nasil olurdu?
kaç yaşındasın bilmiyorum. evet milli sporcu ya da dünya çapında ünlü bir sporcu olamayabilirsin ama bu yeni spor dallarına yönelemeyeceğin anlamına gelmiyor. yetişkinler için ayrı kurslar var sonradan öğrenen yetişkinler kendi aralarında mini yarışmalar oluyor. yarışma olmasa bile o sporla uğraşmak mükemmel iyi hissettiriyor ben yüzmeyi mesela yetişkin olunca öğrendim kursa giderek.
Bir şeylere başlamanın yasi yok , kesinlikle yok ve başladığında ilerliyor. Yıllar önce sifirdan başladığım her şeyde başarılı sayılırım, düne göre. O yüzden anahtar başlamak . Ailen bunu elinden almamalı.
Ben bu videoları artık damardan da almak istiyorum ya
51:17 bu bana annemin eski fotoğraflarıma bakarken sevgi sözcükleri fısıldamasını ve zaten onun da ben olduğumu söylediğimde de o halini seviyorum demesinin kalbimi nasıl acıttığını asla anlamamasını hatırlattı
Aynısını yaşamam, şaka gibi. Annem çocukluğumun ve bebekliğimin çok tatlı olduğunu söyler. O zamanlar çok tatlıydın diyerek fotoğraflarıma bakar. Sık baktığında ben de “Anne zaten ben o’yum” bana göstermene gerek yok derim. Anneler birbirine bu tarz konularda benziyor demek ki. Hep geçmişi yad etmeye çalışıyorlar.
Jennette McCudry gerçekte diyabet hastası olmasına rağmen iCarly dizisinin setinde Sam karakterinden dolayı sürekli şekerli yiyecekler yemek zorunda bırakılmış
Meryem lütfen hayatınla ilgili anekdotlar paylaşmaya devam et, bence bu çok daha samimi ve kendimizden bir şeyler görüyoruz. 🌸
59:36 mormonlarda boşanmak yasak ondan boşanmıyolar büyük ihtimal. boşanmak için mormon kilisesinden ayrılmaları lazım o da tüm aile ve toplumdan öteleşmeye sebep oluyo.
Kitabın isminden nasıl bir konusu olduğunu az çok tahmin etmiştim. Ve bu videoya kadar aklimda narsist bir ebeveyne mi sahibim acaba diye hep içsel sorgulamalar yapıyordum. Gerçekten kimine göre annenin isteğini yapmak çok normal ve ufak bir fedakarlık gibi gözükebilir hatta olması gereken bir şey gibi görülebilir ama iş ufak kurdeleli bir tokadan, çalmak istediğiniz enstrümana, okumak istediğiniz bölüme yani kısaca hayatınızın en ufak ayrıntısına kadar uzanıyor ve siz hiçbir zaman gerçekten ne istediğinizi bilemez, annenizin fikrini almadan bir şey yapamaz oluyorsunuz. Öğretmenleriniz olsun çevrenizdeki insanlar olsun sizi cok başarılı bir çocuk olarak görse bile siz buna hicbir zaman inanamaz oluyorsunuz çünkü tek derdiniz annenizi memnun etmek ve annenizin sizi başarılı görmesidir ki bunu da asla göremezsiniz bu da sizin kendi değerinizin asla farkina varamamanıza neden olur, kendi değeriniz sinavdan aldığınız not kadardır mesela ve bununla baş etmek de bir hayli zordur. Son olarak sağ ol maria hem eski videolarında az da olsa bana bu farkındalığı yaşatarak işleri kolaylaştırdığın için hem de bizi bu denli anlayabildiğini hissettirdiğin için ❤
Hislerimiz aynı
@@Virginiawoolfunozkiziyim1 🫂
@@Virginiawoolfunozkiziyim1🫂
Öyle bi ikileme düşüyo ki insan böylr bi ebeveyni olduğunda. Onu seviyorum onun suyuna gidince bana çok iyi davranıyo ama ona ters gelcek tek hareketimde böcek gibi bok gibi hissettiriyor. Ondan nefret etmeye karar veriyorum ertesi gün hiçbir şey olmamış gibi benle konuşuyo sorun ettiğim şeyleri bile aşağılıyor akılsız görüyo. Ona ters gidecek şeyleri asla kestiremiyorum durduk yere bi şafımdan öyle bi şey çıkarıp beni azarlıyor ki ağlamaktan başka bir şey yapamıyorum. Laf anlatamıyorum anlamıyor, ona karşı çıkmam bile tam bi hayal kırıklığı boşa emek verilen biri olduğumu gösteriyor onun için. İpte yürüyorum onla aynı ortamda. Çok zorlanıyorum hala. Onun memnun ettiğimde kendimi iyi hissedip edemediğimde ise aşıeı değersiz bi paçavra gibi hissediyorum. Duygularıma hükmediyor tepkileri en ufak tonlaması. Çok zor arkadaşlar çok boğucu
Midem aşırı ağrıdığı için bi kere doktora gitmiştik. Doktor, evet bi sıkıntı var stresten de olabilir tarzı bir şey söyledi. Yksye gircem falan dedim o dönemlerdi. Doktor bana eahat ol yaparsın gibi telkinlerde bulunuyodu. Ama o, hele bi kazanamasın bavulla kapıya koyarım demişti. Doktor da yok sen kıyamazsın falan diye yumuşatmaya çalışmıştı ama o çok ciddiydi. Dönüşte hem mide ağrımdan hemde ondan dolayı ağlaya ağlaya eve gittim.
Aynı şeyi yaşıyoruz akşam seviyor sabah boğuyor nefret etmek istiyorum çokta sevmek.. ya da onun istediği hayatı yaşayacağım ya da kendi hayatımı
@@faithlela1790 nolursa olsun onun istediğiyle pişmanlık yaşayacağımız kesin ne kadar kaos da olsa kendi yolumuzu çizmeliyiz
Ütüsüz tişörtünü ve seni çok seviyorum ❤
inan bana annenin öldüğüne senden çok ben sevindim jennette
Maria tam dansımın bittiği ve 10 kilo yemek yiyeceğğim zaman video atman sen bir zamanlama kraliçesisin (livelar hariç onların zamanlaması berbat 😣)
Daha yemek yiyip koşuya çıkıp osurarak koşacaktım ama şimdi osurarak ve yatıp yemek yiyerek bu videoyu sindiricem
@@kadrieellismorgan osurma detayı önemli
jennet’ın hikayesini dinleyince ve yorumları da okuyunca aslında ailelerinin onlarla ilgilenmesine imrendiğimi fark ettim. tabii ki normal değil anlattıkların ama… benim ailem ilgisizdi ben çocukken, hala da çoğu zaman öyle. küçükken bazı aileler ders konusunda cocuklarını fazla sıkarlardı. ders calıs dershaneye git bunu yap. ben zor yanını göremezdim ve ne kadar güzel diye düsünürdüm, ailesi onu yönlendiriyor. cünkü kimse bana ders calıs demezdi ben kendi kendime bunu yapardım. bi keresinde sevgilim ailesinin onu bu konuda nasıl yorduğunu anlatmıstı ve ona güzel bi şey olduğunu söylemiştim. saçmalama yaşamak istemezsin demişti, o da haklıydı ben de…
Belki de yaşasak hak verirdik ama ben de senin gibi düşünüyorum. Benim de ailem ilgisizdi kaç almışım ne almışım bir önemi yoktu. Hep takdir alırdım. Teyzem kızının takdirini wp duruma falan atardı. O zamanda saçma bulurdum ama annem karneme bile bakmazdı. Düşük alsam haberi olmazdı. Eve geç gelsem umursamazdı. İstediğimi yapardım. Ama bazen insan istediğini yapmak istemiyor. Bazen gerçekten yönlendirilmek istiyor. Arkadaşımın ailesi onun dersleri konusunda takipteydi. Bazen bunun neden onlara kötü geldiğini anlamazdım. Annem aç olup olmadığımı yemek yiyip yemediğimi umursamazdı. Arkadaşım eve gidince annesi yemekleri hazırlamış olurdu. Ya da ona sabah beslenme hazırlardı. İlkokul haricinde hiç beslenmem olmadı. Hiç sabah kahvaltı yapmadım. Annem aç gitme falan demezdi. Ortaokul olsun lise olsun kantinden de yemek yemezdim. Tüm okul boyunca hiçbir şey yemezdim. Arkadaşımın annesi ona güzel şeyler yapardı imrenirdim. Annesine kötü davrandığı zaman içten içe onu suçlardım. Kendi annemi sevmediğimden değil. Çalışan bir annenin olması böyle bir şey galiba. Karne almak hiç özel bir şey olmadı benim için. Hepte sınıf birincisi olurdum. Karneyi katlardım umursamazdım eve gelince de atardım bir yere. Basit bir şey gibi geliyor ama çok yalnız hissetmiştim o zamanlar. Bir dönem ortaokuldaydım o zaman annem montumun olmadığının farkında bile değildi. (Durumumuz iyiydi)Öyle giderdim okula. Bi de yürürdüm. 20dk yol. Hiçbir şeyden söylenmezdim. Şimdi en soğuk havada bile üşümüyorum. Kar yağsa bile kolay kolay üşümem. Yaz kış pencerem açıktır hep. Soğuğa alıştım. Öyle kahvaltı yapmadan okuşa gidemem güne başlayamam falanda yok. Bütün gün boyunca yemeden içmeden durabilirim. Bu zaten 12 13 yaşında hep yaptığım şeylerdi.
@@ezgihoya ya teşekkür ederim bana katıldığın için. son birkaç yıldır özellikle zor zamanlar yaşadığım için -annemden özellikle- ilgi görmeye başladım. yine çok sık değil tabii. ama nedense rahatsız etmeye başladı.. sanki artık geç kalınmış gibi geliyo, ilgisizliğe alıştım sanırım.. ya da öfkeli olduğum için olabilir. bana ufacık ilgisinde öfkeleniyorum niye soruyorsun ki? yıllarca gelmeyen ilginin öfkesi sanırım. artık gelse de gelmese de bi önemi yok gibi.
Çok iyi anlıyorum maalesef...
Ay yaşasın podcaste bahsetmiştin o günden beri merak ediyodum harikasın maria
40:48 burada yutkundum Meryem... Okuduğun her satırda kendimi buldum. Yatağı ıslattım diye yemek kaşığı ile karabiber yedirirdi annem... Senelerce babam taciz etti... Onlardan kacmak icin evlendim, esim gizli narsist çıktı. Ve evliliğe su an icin mecburum... Hiç çocuk yapmamaya yemin ettim ve 21 yasindan beri direniyorum. Su an 29 oldum, atanamayan bir öğretmenim... Bilmiyorum dışarıdaki hayatı bile artık. Ve tek sorumlusu ailem.
biliyorum ordan bakınca yapman gereken her şey çoook büyük şeyler gibi geliyor ama emin ol bir kez başladın mı devamı gelecek sen yeter ki o cesareti bul umarım bundan sonraki hayatın huzurlu ve mutlu geçer
@@tuanaekizoglu teşekkür ederim güzel kız kardeşim 🫂 umarım baslayabilirim çünkü öyle bir enerjim de kalmadı, atamalar, meb beni istemediğim bir yere mahkum etti. Umarım bir şeyler değişir sadece benim icin degil benim gibi hapsolmuş kız kardeşlerim için 💗🫂💜🌸
yürüyeceğin yollar çiçek dolsun insallah 🙏🏻
@@zelihagultekin673 teşekkür ederim güzel kız kardeşim umarım hepimizin yolu güzel çiçekli bahçelerden geçer 🫂💜🌸💗
Asla yalnız yürümeyeceksin. 🦋🌸❤
1:31:00 küçükken kilden heykeller yapmayı çok seviyordum. Bir gün kafası mantar vücudu kız olan bir heykel yapmıştım. Çok beğenmiştim ve heykelin kurumasını beklemeden hemen babama göstermeye gittim. Babam biraz heykeli inceledikten sonra avucundaki heykeli ezdi. Bana '' Niye poposu çıplak? Bari p.pi de ekleseydin.'' dedi. Bir heykele bir babama bakıyordum. Kendimi o kadar incinmiş hissettim ki. Annem babamın yanında oturuyordu ve hiçbir şey demedi. O günden sonra ne heykel yaptım ne de kile elimi sürdüm. Videoyu seyrederken babamın resim ve heykel yapma hevesimi kırdığı anlar aklıma geldi. Güzel sanatlara gitmek istiyordum şimdi Anadolu lisesine gidiyorum. Derslerin iyi niye potansiyelini boşa kullanasın dediler. Videoda kendimi gördüm, ellerine sağlık 💕❤💗
Lütfen pes etme , kil al ve bir şeyler yarat . Yaratmak en özgür olduğumuz yerdir
Bu arada seni seviyorumm. Kafası mantar altı kız olan şeyi sevdim çünkü, boyamış miydin ? Boyamadiysan hangi renklere boyardinn?
Bence kesinlikle bir daha denemelisin yapmayı sanatın her türlüsü de insanı besler olabildiğince kendini beslemeyi ve kendi hayatını yaşamayı ihmal etme sonuçta hayata bir kere geliyorsun 🌈
Bu tarz anne sorunlarını konu alan ve inanılmaz bir dizi olan Sharp Objects dizisini önereyimmm hem cinayet hem travma hem geçmişle yüzleşme hem de ebeveyn sorunları.. daha ne olsunnn😋🧚🏻
Yorumunuz üzerine dizinin ilk bölümünü izledim ve çok beğendim. Öneriniz için teşekkürler :)
@@rumeysadgn ah çok mutlu oldumm keyifli seyirlerr^^
Ben de çocukken, büyümeden ölmek için dua ederdim. Büyüdükçe günah yazıldığı için. Hatta 12-13 yaşlarında falan günahım var ama sadece 1 yıllık, ölmek için hala geç değil diye dua ederdim.
Meryem ,kuzenlerimin hepsi evde eğitim aldılar amerikada. Teyzem büyük çocuğu hariç hepsini evde eğitti ve evet eşide kendide dindarlar. Orada sanki akademik eğitim almak bir etiket olmadığından akademik eğitim almamalarını sallamadılar ve evet üç çocuktan biri bile üniversiteye gidemedi. Ama bir kuzenim uzaktan üniveristenin bazı kredilerini alıp daha az para ödemeyi başarmıştı fakat bazı sebeplerden üniversiteyi okumadı (mental sorunlar). Bu arada aile çocuklarının mental sorunu olduğunu arkadaşı ile konuştuğu için öğrendiler. yani ev _ okul kafası öyle sizi çocuğunuz ile bütünleştirecek diye bişey yok .Malesef akranlarını sadece spor kurslarında gördüler. Ayrıcı banliyöde yaşıyorlar ve yolda yürümeye bile korkuyorlar seri katil , tacizci falan korkusuna çocuklarını asla yanlız bırakamazlar . Kendilerine mini mini kaleler inşa ediyor o yüzden o dev evlere bayılıyorlar .Birebir gözlemim bu bizler akranlarımızla sosyalleştik ve karma eğitim aldık . Düşünün kızlarını ilk 4 sene kilise okulunu verdiler sadece kızlarla okudu .Online sınav yapılıyor bu arada.
1:11:03 nenem gece yatmadan önce dua etmem gerektiğini aşılamıştı küçüklüğümde. uzunca rutin bir duam vardı. bütün sülalemi tek tek sayıyordum, sonrasında başa gelebilecek çeşit çelit kazayı sayıp bunlardan koruması için allahtan diliyordum. bu kaza sayma kısmının gün geçtikçe uzamasını yanında, acaba söylediklerim tam olarak allaha ulaşmıyorsa anlaşılmıyorsa diye birkaç sefer okurdum. ayriyetten şükür eder ve odamda olabilecek cinler hakkında da bir dua okurdum. cinlerin cin olmama ihtimaline karşın kötü ruh kötü şeyler tarzı da benzetmeleri eklerdim duama. birde bütün bunlar yetmezmiş gibi ayetel kürsi okurdum üç defa.
Ben alcidayken 10 yasinda falandim annem bak bakire diye gostermek icin kuzenime orami ayirip acimisti cok rahatsiz olup aglamistim annemin bu cinsel organ eleme bakma olaylari hep devam eti hicbi mahremime saygi duymadi buyudumde bile. Rahatsiz oluyorum desemde eleme devam eti sadece o degil teyzemde gogsume dokunmustu sırf kadınlar diye butarz hareketlerin normal oldunu dusunuyolar
Ama acik. Bi sekilde rahatsiz olsam aglasam bile devam etmeleri net cinsel istismar
Sen baya baya cinsel tacize uğramışsın cidden rahatsız edici
Çok üzgünüm , korkunç
Kitabı almama gerek kalmadı. 299.25 TL kârdayım. Allah razı olsun.
Süper uzunlukta video lütfen böyle devam 💓 bir saatin altında olunca ağlıyorum
24:10 Bunu biraz araştırdım, X-Files fanı olarak hangi bölüm diye merak ettim ben de. Gaz odası olan bir bölüm var, tam olarak gaz odası olmasa da, ama Jennette'in yaşına uymuyor. O yüzden internetteki insanlar "Closure" bölümü olabileceğini düşünmüş. Bölümün kendisi aşşırı spooky, mezarlıkta bir sürü ölmüş ve arada kalmış çocuğun olduğu, dizinin ana konusuyla doğrudan bağlantılı bir hikayesi vardı. 7. sezon 11. bölüm; yakın çekime aldıkları sarışın bir kız var. Büyük ihtimalle o. Travmatik bir deneyim bence :'D
Abla 13 gün oldu sürekli işten gelip sayfayı yeniliyorum , müsait olunca şu kitabın 2.partını okuyup yorumlar mısın.Valla beklemekten usandım, aralara klip koymasanda olur , güzel oluyor ama yorumlamana çok ihtiyacım var , lütfen
Yaaaa ben bu videoyu uzun zamandır bekliyordum 🤩🤩🤩 ve hatta dayanamadım kendim okumaya başladım şu an son 60 sayfam kaldı bitirip izleyeceğim yorumlarını çok merak ediyorum 🥰
Evett örgü örerken canım sıkılıyordu şimdi video eşliğinde işlemek çok güzel olacak❤
Okurken yorumladığın yerlerde bazen benzer şeyleri hissettiğim ve yaşadığım için gözlerim doluyo ve özellikle yorumunu dinlediğimde bi anlığına kendime haksızlık ettiğimi ya da herhangi bi hissi neden yaşadığımı daha iyi anlıyorum sanırım terapiye ihtiyacım var ondan da olabilirdjfjdjd ama bu tarz içeriklerin cidden terapi gibi de geliyo seninle arkadaş olmak oturup sohbet etmek gibi ve bu çok güzel bi duygu aşko 😂❤
mariam bu tür içeriklerini şahsen ben senin yorumların için izliyorum ve dinliyorum. yoksa asla alıp okuyacağım bir tür değil. o yüzden kendi anı ve düşüncelerini aktarmaya devam ett 🥰💞🫶🏻
upuzun bir yürüyüş yaparken dinledim, sayende çok keyifli geçti. harika bir video olmuş. 2. bölümü hemen atabilsen keşke.
Anneme bir ay boyunca çalıştığım dans kareografisini göstermek istedim 1 saatlik kareografinin 20 dakikasını resmen silah zoruyla izlettim onda da telefona falan baktı sonrasında hatasını anladı ama geç oldu
Bu kitabı incelemeni bekliyordum, ben de yeni bitirdim şimdi senin yorumunla izlemek çok güzel olacak
cok merak ediyordum bu kitabi videoyu gorunce ne kadar mutlu oldum anlatamam💜
Devamını çok merak ediyorum, yeni bölüm en yakın zamanda bekliyoruzz 💞
o kadar güzel anlatmışsın ki 😍 iş yaparken dinlediğimden acaba kaçırdığım kısımlar varmı diye tekrar izledim. kendi yorumunu katarak anlatman harika Maria❤ emeğine sağlık
19 yasindayim tum hayatimi annem icin yasiyormusum gibi geliyor eger annemin dedigi istedigi kiz olmazsam olmemi soyleyip bana agir hakaretler ediyor. kitabi okumayi cok istiyordum o yuzden videoyu gorunce cok mutlu olmustum ama yedincş dakikadan aonrasini izleyemedim, sanirim her yerde annesini memnun etmek icin yasayan kizlar var
Türkçesi basılmış çok mutluyum yaşasınnn
benim annem babam köylü, cahil der insan ama yorumlardaki okumuş anne babaların kötülüğünü bana yapmadılar. bana hep güvendiler, kiminle görüşüp kiminle görüşmeyeceğime hiç karışmadılar. Derslerimde iyiydim, daha fazlasını beklemediler. Babam sınıfımı bile bilmezdi veli toplantısına bir kez falan geldiler herhalde, köyde iş bitmezdi, ama babam gözlerimin içine aşkla bakardı adeta. Şükürler olsun şanslı sayılırmışım fakat ne kattıysam ben kattım kendime, çocuğumuz sosyal yönden gelişsin daha zeki olsun kaygıları yoktu bu da biraz potansiyelime tam ulaşamamışım gibi hissettiriyor.
bugun bitirdim ve o kadar etkilendim ki empati kurmaktan kendimi yedim bitirdim iyi ki incelemissin sabirsizlaniyorum izlemek icin luv u❤
Simdi bu video bosa gitmesin diye kendime yiyecek bir seyler hazirlicam ✨girl dinner✨
Nşxnşsnşwcnşvw
Bu kitabı çıktığında okuduğumda beri senin yorumlamanı bekliyodum😭💞
Ayyy yapmam gereken o kadar is vardi ama erteliyordum simdi ne guzel gider bu ya hızı bir tik dusureyim de sure uzasın bari 🥰 emegine saglik güzellik ❤
Bir sonraki bölüm hemen gelir umarım ya çok etkilendim kitaptan 🥺
bunu bekliyodummm💖💖💖
izlemesi çok zor bir video benim için ya gerçekten of bazı yerlerde durdurup nasıl izlemeye devam etmem gerektiğini düşündüm. hissiyat olarak en azından bazı yerler çok benzer ve bu çok ama çok yaralayıcı beni resmen geçmise döndürdü iç dünyamda bile unutmak istediğim hatırlamamayı tercih ettiğim hislerle baş başa bıraktı
Emeğine sağlık meryem ÇOK UZUN ZAMANDIR BEKLİYORDUM BU VİDEOYO💗💖💜
Vidio çok güzel olmuş vidionun kenarlarına görseller koyduğun içinde çok teşşekkürler. Bu çocuk o anneyle nasıl hayatta kalmış ya. Annesinin ne zaman öleceğini dört gezle bekliyorum şuan.
AYYY YENI VIDEOOOOO🎉❤❤❤
Meryem düşündüğünün tersine asıl bu tarz kitaplarda kendinden örnek vermeyi bırakma. Eğer kendimizden bir şeyler bulamazsak, empati kuramazsak gözümüzde bu kitapların ve bu insanların anlatmak istedikleri yaşadıkları daha küçük bir hale gelir. Sen örnekler verdikçe ben de kendimden bir şeyler buluyorum. 1:32:21
Sen onerdigin icin okumayi dusunuyordum inceleme icin tesekkurler
Drama pastanın videosunu izledikten sonra senin podcastini dinlemiştim ama çok kısaydıııı, şimdi uzun ve detaylı versiyonunu izlemek çok iyi gelecek
britney spears gibi bu video da hiç ilgimi çekmiyor AMA sırf senin sohbetini ve çıkarımlarını sevdiğim için izliyorum. ben Kazıklı Maria bağımlısıyım ✋✋✍️
Maria vajinismusla ilgili bilgilendirici video yapar mısın ben bu sorunu yaşarken çok yalnız hissettim ve herkesin konuşmaktan utandığını fark ettim ama sen yaparsın youtubeun cesur kızısın ❤
Meryem yine harikasın. Enerjin o kadar güzel ki yeni video ne zaman gelecek diye sabırsızlıkla bekliyorum. Alacakaranlık serisinin devamı gelsin lütfen 🙏🙏🙏❤️
quiet on set sonrası bunu bekliyordum senden maria teşekkürler!
Aslında anneniz sizin en büyük zorbaniz olsa bile onu çok sevmeye devam edip sürekli kafanızda senaryoları iyi görmeye çalışabiliyorsunuz bu çok üzücü. Kendimi bildim bileli sürekli annem kadar güçlü ve mantık odaklı olmadığım için annem tarafından aciz olmakla, zayıf karakterli olmakla, herkese kanacak kadar aptal olmakla suçlandım. Aşık olduğum icin, ağladığım icin, ayrılık acısı çektiğim için, merhametim icin, empatim için sürekli zayıf karakterli “kesin bir gun başına bir iş getirir” oldum. Ve buna isyan ettiğim her seferinde nankör ve bencil olmakla suçlandım. Annemin zorbaligini ve beni küçük görmesini 27 senedir tasiyorum o mutlu olsun diye hep susuyorum ama yılda 1 dakika isyan ettiğimde dünyanın en bencil çocuğu oluyorum. Şu an bunları yazdığım için bile o kadar suçlu hissediyorum ki. Nankör bencil ve aciz gibi…
Cocukluğum boyunca sürekli dert dinledim ve annem banada en yakin arkadaşi oldugumu söylüyordu.Belli bir yaşa kadar bu normal saniyordum.Ancak buda bence istismarlardan biri.Cocukluğunuz boyunca annem benim yüzümden mi mutsuz diyorsunuz? Annemde babamla sık sık kavga eder.Ayrica annem sık sık babamı bana şikayet ederdi.Kitap boyunca adeta boguldum.Babam ilgisizdi.Ve narsisti.Annem ayri sekilde beni sürekli kısıtlıyordu.Mini etek almistim.16 yaşinda falandim çok begenmiştim.Annem kendince çesitli bahanelerle etegi atmişti. Okul için yurda gitmeme bile karşi cikmişlardi.Yurda ciktigimda anlamiştim asla normal olmadiklarini.Çok üzücü😢
Meryem videodan bağımsız ama seni izlerken şunu fark ettim sen eskiden her şeye olumsuz bakıyordun şimdi ise ollsun bak şöyle olumlu bir yönü var diyebiliyorsun bu gelişimi görmek çok güzel
TESEKKURLER BU MUKEMMEL ICERIK ICINNN 💕💕💕
Çocukların tek istediği şey sevilmek ve önemsenmek bu basit denklemi çözemiyor bazı aileler.
Tam örgümün tarife bakmadan kendi yapabileceğim kısmına geldim veeeee bildirimi farkettimmm❤❤
Bu kitabı senden dinlemeyi aşırı istiyordum, Alacakaranlık'a bir mola vakti gelmiştii ❤
bi an eski video sandım ve yeniymisssss cok mutluyum
SONUNDAAA SEN O PODCASTİ YAYİNLADİGİNDAN BERİ ASİRLARDİRRR VİDEOLU İNCELEMESİNİ BEKLİYODUMM GORUNCE ALTİMA İSEDİMM😭😭😭💓💓✨✨💖😭💖😭💖😭😭💖✨💖💗💗💗💌💌💌MOTHHERRRR💞💝💞❣️💞💝💞♥️💓💘💗💟💓💕💕💌💌💮💮🌺💮💮🌸🌼🍀🍀🌼🌼🌼