ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
- ถึงน้องหมูจุ่ม อันดับแรก ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคะ - ตอบในฐานะที่พี่เคยเป็นภาวะซึมเศร้ามาก่อน ปัจจุบัน คือ พี่สตรองขึ้นและทนความเจ็บได้ดี ถ้าไม่ไหว "พี่จะช่างมันค่ะ" อะไรที่พี่ควบคุมไม่ได้พี่ปล่อยเลยค่ะ- ต้องเข้าใจก่อนว่า ชีวิตมันต้องทุกข์ - สุข ซึ่งเป็นเรื่องปกติของชีวิตเรา- ประโยคที่บอกว่า "คิดว่าจากนี้ไปชีวิตคงไม่มีอะไรดีขึ้น" ถ้าวันนี้มีลมหายใจ วันนี้ยังลุกขึ้นเดินเหินได้ปกติ มันดีขึ้นแน่นอนค่ะ ไม่เชื่อลองออกไปวิ่ง ไปออกกำลังกาย ไปเที่ยว ไปรับ vibe ดีๆจากยูทูปช่องต่างๆ (พี่จองคัลแลน , สัมภเวศิลป์ ฯลฯ ) อย่าปล่อยให้ตัวเองจม เราต้องเป็นคนฉุดตัวเองขึ้นมา- จะบอกความลับอีกอย่างนะคะ น้องไม่ต้องขายวิญญาณก็มีความสุขได้เลย ตอนนี้ เวลานี้ นาทีนี้ อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับสิ่งที่มี ทุกลมหายใจเข้าออก ไม่ว่าวันนี้แย่แค่ไหน แต่พรุ่งนี้จะมา (เดี๋ยวมันจะผ่านไป) และมันเป็นแบบนั้นจริงๆนะ - ในเมื่อเกิดมาแล้ว อะไรที่อยากทำให้ทำ อะไรอยากกินก็กิน มีกี่ที่ในโลกที่ยังไม่ได้ไป ดำน้ำ ดูปะการัง ปีนเขา นั่งสมาธิ ลุยค่ะ ชอบอะไรลุย เชื่อว่าต้องมีสิ่งที่อยากทำ- วันนึงทุกคนก็ต้องตาย แต่จะดีมากกว่า ถ้าเรามีชีวิตอยู่และใช้ชีวิตให้ดี ❤❤- อัพเดตอาการกับนักจิตบำบัดเรื่อยๆนะคะ สุดท้ายเลย ไม่มีใครเข้าใจเราเท่ากับเราเข้าใจตัวเอง รักตัวเองให้มากๆ ทำดี พูดดี คิดดีกับตัวเอง เรามีคุณค่าในตัวเสมอ #ส่งกำลังใจให้ไปนะฮะ ❤❤#รักตัวเองไม่เจ็บเลยสักวัน
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ดีมาก ๆ เลยครับ ผมเชื่อว่าน้องหมูจุ่มเค้าได้อ่านแล้วจะมีกำลังใจมาก ๆ แน่นอนครับ 🥹🙏🏻💖
ความคิดของคุณดีมากเลยค่ะ เราก็แก้ไขคล้ายๆคุณค่ะ แค่ต่างกันที่เวลาเราเครียดหรือรู้สึกชีวิตนี้แย่จังเลย อยากตาย เราจะเดินๆๆเดินไปเรื่อยๆจะเรียกได้ว่าเหมือนคนบ้า หรือไม่ก็ไปนั่งอยู่ตรงอนุเสาวรีย์มองความวุ่นวายของผู้คนเพื่อไม่ให้ตัวเองคิดมาก หลังๆเริ่มฉลาดไปเดินเยาวราชหาอะไรกินแทน เดินจตุจักร ไม่รู้ช่วยได้หรือเปล่าแต่พอทำแบบนี้แล้วทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นค่ะ และเรียนรู้สิ่งต่างๆที้เข้ามาในชีวิตที่ทำให้วุ่นวายด้วยคำว่า " ช่างแ...." หรือไม่ก็คำว่า " ลองดู"
@@spws ยินดีมากค่า ❤
เป็นพี่ที่ดีมากๆเลยครับรักตัวเองไม่เจ็บเลยสักวันแนะนำอีกช่องแฟนผมชอบดูมากๆ เฉียงไปอยู่ไหนมา พรุ่งนี้สดใสเสมอ ♥️
@@LOUNES1994 ทางนี้ก็ FC เฉียงเฉียง เหมือนกันค่า ชอบเอเนจี้ 😉😉
ตามที่เราเข้าใจตอนจบจองเรื่องนะ1. หนังพยายามเสียดสีรายการประกวดของไทยที่สามารถให้คนดูโหวตได้เพื่ออยากให้ใครอยู่ต่อหรือออกจากเกม เช่น AF หรือ the star ที่อิงจากผลโหวตเป็นหลัก2. การที่เด็กตอนจบมาโหวต อันนี้จะสะท้อนในแง่ใน คุณไม่ต้องมีวุฒิภาวะอะไรก็ได้ แค่ดูๆแล้วโหวตไปแค่นั้น เพราะ เครื่องมือที่สำคัญที่สุดคือผลโหวตอย่างเดียวอันนีคือการตีความที่เราเข้าใจนะ
ตอนจบผมจำไม่ผิด พิธีกรเกมโชว์ฆ่าคนคือรุ่นพี่ของนักศึกษาทั้งหมด แสดงว่า ทุกอย่างคือการจัดฉากหมด คนที่กลับบ้านคือตัวหลอก คนที่เดินทางต่อคือเป้าหมายที่จะกำจัดฆ่า
โอ้ จริงด้วยครับบ ขอบคุณที่แชร์ที่ช่วยทำให้เห็นมุมมองมากขึ้นด้วยครับ 🥹🙏🏻💖
ความคิดเห็นของผมนะ ผมคิดเหมือนคุณเนสครับ ถ้าอยากไปเที่ยวญี่ปุ่นเพื่อให้สบายใจหรือสนุกก็ไปเถอะครับแต่… ถ้าจะไปบนบานศาลกล่าวไปฝากความหวังไว้กับเทพองค์นึงอย่าเลยดีกว่าเกิดมันไม่เป็นดั่งที่หวังมันจะซึมเศร้าหนักเข้าไปอีกนะ ทำให้ตัวเราและใจเราสบายๆสนุกๆดีกว่าครับ เสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะครับ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ มีความสุขกับชีวิตต่อจากนี้นะครับ “น้องหมูจุ่ม” ✌🏼✌🏼
ประทับใจตรงที่ก่อนจะขึ้นภาพเนื้อหารุนแรงจะนับถอยหลังก่อน ถือว่าใส่ใจคนดูมากๆค่ะ เพราะไม่ใช่ทุกคนจะรับกับภาพสยองๆได้ เราก็เป็นคนที่กลัวกับภาพสยองๆมาก แต่ก็ชอบดู 😂😂
ไปรักษาโรคซึมเศร้าก่อนเลยครับ มันรักษาให้หายขาดได้ ทานยาให้สม่ำเสมอจากนั้นลองไปปรึกษาจิตแพทย์ต่อถ้ายังรู้สึกว่าความคิดความอ่านเรายังไม่เข้าที่ เผื่อจะเจอปมอะไรในใจหาเพื่อนที่เข้าใจอาการของโรคซึมเศร้า อย่างน้อยถ้ามีคนที่เต็มใจรับฟังปัญหา ความคับข้องใจ ก็จะช่วยให้ลดความเครียดได้สุดท้ายหาที่พึ่ง ปฏิบัติธรรม ยึดถือหลักธรรมเป็นที่พึ่งทางใจ อย่ายึดถือตัวบุคคลหรือถ้ายังอยากไปขอพรอยู่ ก็ให้บอกกตัวเองไว้ก่อนว่า มันเปนแค่ที่พึ่งทางใจ ไม่ใช่สิ่งที่คาดหวังได้100%
รักษาโรคนี้ก็หายยากอยู่พอสมควรเลยคับ สภาพเเวดล้อมต้องดีมีคนเทคเเคร์มีคนดูเเลเเล้วพี่จุ่มคุณพ่อพึ่งเสียก็ดาวน์ลงเลยก้คงต้องทำใจรับมือ🥹
ถึงน้องหมูจุ่ม..พี่เป็นอีก 1 คนที่กำลังรักษาอาการซึมเศร้า อย่างแรกขอส่งกำลังใจให้และกอดแน่นๆ พี่เข้าใจความรู้สึกของหนูนะ หนูควรพบจิตแพทย์เข้าการรักษาอย่างถูกต้อง จิตแพทย์และนักจิตวิทยาจะให้คำแนะนำกับหนูได้อย่างดี แต่ถ้าหนูอยู่ในระหว่างการรักษาที่สำคัญคือห้ามขาดยา ห้ามหยุดยาเอง มีอะไรไม่สบายใจพูดกับหมอตามความจริง คุณหมอรับฟังทุกเรื่องและจะประเมินเราเอง แล้วพาตัวเองไปเจอสภาพแวดล้อมที่ดี ..ไปเที่ยวญี่ปุ่นเป็นความคิดที่ดีนะคะ แต่อย่าไปขอพรหรือฝากชีวิตกับเทพเจ้า เปลี่ยนบรรยากาศไปเที่ยวบ้างก็เป็นการบำบัดอย่างหนึ่ง ถ้าหนูชอบเลี้ยงน้องหมา/น้องแมวหรืออื่นๆได้ก็เป็นทางเลือกอย่างหนึ่งในการฮีลจิตใจ ถ้ามีคนรอบข้างพร้อมรับฟังและหนูไว้ใจก็ระบายให้เขาฟังได้ ถ้ามีงานอดิเรกที่ชอบก็ทำตามที่เราสบายใจ (พี่เคยเป็นนะสิ่งที่ชอบแต่ทำได้ไม่นานไม่มีสมาธิ มันมาจากอาการป่วยนี่แหละ แต่พอพี่ทานยาไปเรื่อยๆ ไปพบคุณหมอเสมอ พี่ก็ดีขึ้น)พี่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญคงได้แต่เป็นกำลังใจให้และส่งกอดแน่นๆ สิ่งสำคัญคือการพบคุณหมอ ทานยาตามหมอสั่งอย่างสม่ำเสมอ ปรึกษาหมอนะคะ 🫂สุดท้ายเป็นกำลังใจให้คุณเนสทำคลิปดีๆต่อไปนะคะ เห็นจากคลิปไหนสักคลิปเนี่ยแหละว่าเราอายุเท่ากันเลยขอเรียกน้องหมูจุ่มว่าน้องด้วยเลย 😂
ผมก็เป็นอีกคนที่เป็นโรคซึมเศร้านะ อีกอย่างแม่ผมเสียไปไม่นานมานี้ แม่เหมือนโลกทั้งใบเหมือนเป็นสิ่งที่เยียวยาเรามาตลอด ทุกวันนี้ท้อ ท้อมาก เหมือนจมดิ่งในก้นบึงของหัวใจเลย ผมเข้าใจความรู้สึกคุณหมูจุ่มเลย แต่สิ่งที่เราอยู่คือสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ คือความเข้มแข็งของตัวเอง ลองหาสิ่งใหม่ๆ ทำตามฝันดู ถ้าทำไม่ได้ ก็ลองเที่ยวปลอดล็อคตัวเองดูครับ มันมีการเที่ยวแบบ เที่ยวคนกับคนไม่รู้จักรวมตัวไปอยู่บ้าน เที่ยวนั่งวงคุยระบายสิ่งต่างๆอยู่ บองไประบายหรือไปรับฟังดูผมเคยไปรอบหนึ่ง รู้สึกว่าเราดีขึ้นมากๆครับ เป็นกำลังให้นะ หมูจุ่ม
รักษาอยู่รักษาต่อค่ะ รักษากับจิตแพทย์แล้วต้องรักษากับนักบำบัดด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าน้องเป็นซึมเศร้าระดับไหน เลยไม่กล้าที่จะให้คำแนะนำ เพราะคำแนะนำอาจส่งผลกระทบกับอาการได้ เบื้องต้นอยากให้รักษาต่อไปค่ะ ควบคู่การบำบัด วันพรุ่งนี้มันจะสดใสขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ตอนดูรับน้องสยองขวัญตอนนั้นเคยคิดพล็อตว่า มันจะพีคมากถ้าเด็กตอนจบที่กดโทรศัพท์โหวตพลอยเป็นน้องสาวพลอย แบบหนังอาจจะปูตอนแรกมาก่อนว่า พลอยกับน้องทะเลาะกันบ่อยๆ น้องก็เอาแต่ใจ พลอยก็ไม่ตามใจ ตามประสาพี่น้องทะเลาะกัน เกลียดกันแบบนี้ค่ะ แล้วตอนจบก็ตัดมาที่เด็กคนนี้โหวตให้พลอยตายออกแนวน้องฆ่าพี่ เพราะอารมณ์แบบเด็กอะเขายังไม่ตระหนักถึงความตายว่ามันคืออะไร ถ้าโหวตให้พลอยตายคือไม่ได้เจอกันแล้วนะไม่ใช่แค่ทะเลาะกันแล้วพรุ่งนี้มาเจอกันใหม่มาคืนดีกันเราเคยมโนพล็อตเรื่องนี้ไว้แบบนี้ค่ะปล.แต่ตอนนั้นเรายังเด็กกลัวคนบอกว่าโรคจิต 555555
29:39 จากคนเป็นหอบนะคะ จริงๆคือเวลาพ่นยาหอบ จะฉีด1ครั้ง แล้วหายใจ รอสักพักถ้ายังไม่ดีขึ้นให้พ่นอีกรอบ ถ้ากด2ครั้งหรือมากกว่านั้น จะทำให้มีอาการหายใจเร็ว (รับออกซิเจนมากเกินไป เวลาหายใจเร็วเกินไป วิธีปฐมพยาบาลคือหาถุงครอบปากและจมูก เพื่อสูดตาร์บอนเข้าไป)30:43 ผีเสื้อในบางความเชื่อสื่อถึงความตายและคนรักที่เสียไปแล้วได้ด้วยค่ะ 41:00 เวลาเราแพนิคจะช่วงที่เราแอบกลั้นหายใจ บวกกับการวิ่งแล้ว คนที่เป็นโรคหอบจะรับออกซิเจนได้น้อยกว่าคนปกติอยู่แล้ว ซึ่งโรคหอบพบในเด็กมากกว่า และสามารถหายได้ตอนโตขึ้นค่ะ และกลับมาเป็นอีกได้ เช่น อย่างเราเป็นตอนประถม พอมัธยมก็เป็นภูมิแพ้ จนปัจจุบันเป็นหอบ
1:33 แนะนำตามคหสต.ของเรา คือถ้าจะนำเงินก้อนสุดท้ายไปใช้ ลองนำไปรักษาโรคซึมเศร้าก่อนดีกว่าค่ะ สำคัญที่สุดแล้ว หรือไม่ก็นำไปใช้เที่ยว ไปหาอะไรกินอะไรอร่อยๆ และแนะนำเลยว่าอย่าเก็บตัวอยู่คนเดียวค่ะ ไม่งั้นตัวเราจะรู้สึกเปล่าเปลี่ยวเหมือนไร้ที่พึ่ง มีความรู้สึกดิ่ง และอยู่กับเพื่อนที่เป็น Safe Zone ต่อเรา ไม่พูดทำร้ายจิตใจเรา(ในส่วนตัวเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องการไปขอเทพเจ้า หรือศาลเจ้า เพราะมันคงไม่สมหวังและได้ดั่งใจเดี๋ยวนั้น 100% แน่นอน มันเป็นแค่ที่พึ่งทางใจ เลยไม่อยากให้คาดหวังเยอะค่ะ ถ้าคาดหวังเยอะแล้วไม่เป็นไปตามที่เราไปขอ มันก็อาจจะทำให้จิตใจเรายิ่งแย่กว่าเดิม และคิดว่าถ้าเกิดอะไรร้ายแรงมันอาจจะแก้ไขไม่ได้ มันค่อนข้างเสี่ยงและไม่คุ้มกับชีวิต เลยไม่แนะนำให้บนหรืออะไรก็ตาม)
ถึงน้องหมูจุ่ม อันดับแรก นำเงินไปรักษาก่อนค่ะ ไม่ได้ดูหมิ่นความเชื่อของใครนะคะ แต่เราควรรักษาร่างกาย และสุขภาพจิตของเราให้แข็งแรงก่อน ซึ่งโรคซึมเศร้าเกิดจากความผิดปกติของสารเคมีในสมอง วิธีรักษาเดียวคือ หาหมอ และอาศัยกำลังใจของตัวเองและคนรอบข้างค่ะ เมื่อเรากลับมาเข้มแข็งแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะเข้มแข็งจนไม่ต้องไปพึ่งพาศาลไหนๆ เลยค่ะ (จากใจคนที่คุณแม่เป็นซึมเศร้า ตอนนี้รักษาจนคุณแม่ดีขึ้นมาก) เป็นกำลังใจให้นะคะ❤
*ขอแยกเป็น 2 ส่วนนะครับ* *สำหรับน้องหมูจุ๋ม* น้องพบแพทย์มาหลายปีแล้วเนอะ แถมเจอเรื่องพ่อเสียอีก เสียใจด้วยนะน้อง กว่าจะผ่านพ้นไปก็อีกนานเลย ยิ่งน้องเป็นแบบนี้อีกอยากให้น้องไปรักษาอาการให้ดีขึ้นก่อน ไม่ก็ถ้าวันไหนมีอารมณ์ดิ่ง ๆ ลองหาพวกสมุดโน๊ตเขียนบันทึกไว้นะ แล้วเขียนระบายให้สุดเลย และส่วนตัวคิดว่า เรื่องความเชื่อ มันพูดยากอะ เพราะบางคนชอบและไม่ชอบก็มี เราจะไม่ตัดสินน้องเกี่ยวกับความเชื่อเนอะ แต่ถ้าให้พูดแบบตรง ๆ อยากให้มองว่าเป็นที่พึงทางใจ (แต่ไม่ต้องถึงกับงมงายขนาดนั้นนะ) เพราะความเชื่อมันก็มีทั้งดีและไม่ดีปนกันนะ และอยากให้น้องลองออกไปข้างนอกบ้าง เช่นการเดินทางหาสถานที่ใหม่ ๆ กินอะไรใหม่ ๆ หรือไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนก็ได้ (แต่เพื่อนต้องเป็นคนที่ทำให้เราดีขึ้นนะ ไม่ใช่พาดิ่งลงไปสิ่งที่แย่นะ เพราะชีวิตน้องจะพังกว่าเดิมอีก) ถ้าน้องได้ดูคลิปนี้ และได้อ่านทุกคอมเมนต์ ทุกคนก็อยากให้น้องผ่านพ้นกับฝันร้ายครั้งนี้ไปด้วยกันนะ *ส่วนเรื่องวิเคราะห์หนัง* ส่วนตัวคิดว่าน่าจะทำเพื่อแซวรายการพวกเรียลลิตี้โชว์ (เช่น บ้านเอเอฟ กับ บ้านบีบี) เพราะตอนนั้นกระแสพวกเรียลลิตี้คือมาแรงมาก เรียกว่าตามติดชีวิตแบบ 24 ชั่วโมงไปเลย แล้ววิธีการโหวตในหนังก็เป็นการแซวอีกเหมือนกัน (ซึ่งบ้านบีบีของต่างประเทศ เคยมีโหวต " ให้ออก " ด้วยนะใครคะแนนเยอะสุดต้องกลับบ้านทันที แต่บ้านเราปรับเป็น โหวตให้ " อยู่ต่อ " ใครน้อยสุดกลับบ้านทันที) แล้วหนังแนวนี้ก็ออกมาอีกเรื่อย ๆ เช่น โกสต์เกม ล่าท้าผี เป็นต้น
ถ้ามองในมุมของคนที่ไม่เชื่อเรื่องบนบานศาลกล่าวเราเห็นด้วยกับคุณเนสว่า การบนบานศาลกล่าวไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะเต็มที่ก็ช่วยเรื่องความสบายใจเท่านั้นแต่ถ้าจะมองในมุมของคนที่เชื่อเราว่า ไม่ต้องไปถึงญี่ปุ่นหรอก ที่ไทยก็เคยได้ยินมาเยอะว่าศักดิ์สิทธิ์ไม่ต้องเสียเงินเสียทองไปถึงต่างประเทศขนาดนั้นแล้วก็บนบาน ก็แลกกับสิ่งที่เราพอจะทำได้ก็พอ ไม่ต้องขอแล้วแลกกับอะไรที่เกินตัวขนาดนั้น
สำหรับผมนะครับ ถึงน้องหมูจุ่ม-ขอแสดงความเสียใจกับคุณพ่อก่อนเลย-เรื่องซึมเศร้าสำหรับผมมันเป็นอาการทางความคิด อยู่ที่สภาพแวดล้อมรอบข้าง แนะนำให้ลองพาตัวเองออกไปเจออะไรใหม่ๆ จะได้แนวคิดใหม่กลับมาแน่นอน แต่ถ้าหนักเกินแนะนำปรึกษาแพทย์ครับ-ส่วนเรื่องสายมูมันเป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ แต่สำหรับผมอยากให้มองว่ามันเป็นการขอพรในสิ่งที่เราหวัง แต่เราก็ต้องทำตามสิ่งที่เราหวังด้วยถึงจะเห็นผล อย่างเช่นถ้าขอพรให้มีความสุขแต่ถ้าเราเลือกจะอยู่ที่เดิม บรรยากาศเดิม สภาพแวดล้อมเดิมๆ ก็ไม่เห็นผลครับ ให้คิดซะว่าเป็นแรงจูงใจในการที่เราจะเปลี่ยนตัวเองใหม่นะครับ สู้ๆ✌️
ไม่อยากพูดในฐานะที่ตัวเองก็เป็นซึมเศร้าระดับเรื้อรังนะคะ🥹 เราว่าคุณหมูจุ่มอยากไปที่ไหน ก็สามารถทำได้เลยค่ะ ทุกคนอยากให้กำลังใจนะคะ ท้อได้ แต่ชีวิตของเราไม่ถอยค่ะ ในจุดๆนึงเราที่อยู่ในจุดนั้นของโรคจริงๆ อยากให้มีเพื่อนคอยให้กำลังใจนะคะ เชียร์อัพค่ะ คุณหมูจุ่มเก่งมากๆนะคะ เราเชื่อว่าการตัดสินใจของคุณ เราจะให้กำลังใจเสมอๆค่ะ สู้ๆนะคะ🤟
ดูจบแล้วแอบนึกถึง Cabin in the Wood + The Truman's Show เลยค่ะเราล่ะกลัวเรื่องนี้มาก 5555 สมัยนั้นจำได้ว่ามีทั้งข่าวรับน้องรุนแรง มีน้องเจ็บจริงตายจริง แล้วจำได้ว่าสมัยนั้นรายการเรียลลิตี้โชว์ในไทยกำลังดังมาก อย่างพวก เดอะสตาร์ เอเอฟ บิ๊กบราเธอร์เงี้ย สมัยนั้นคือรายการตั้งกล้องถ่ายทอดผู้เข้าแข่งขันจริงๆ ชอบใครก็รอเปิดทีวีดูเอางี้ เวลาชอบใคร วันเสาร์ตอนดึกๆ ก็ส่ง sms โหวตเอา ในส่วนประเด็นของเด็กดูรายการนั้น ตอนเด๋ก ๆ เราชอบได้ยินผู้ใหญ่บอกว่า ให้พ่อแม่ดูแลลูกหลานเวลาเปิดทีวี เพราะเราไม่รู้เลยว่าลูกหลานดูอะไร ถ้าเปิดไปเจอรายการไม่ดีจะทำไง + ระวังเด็กติดทีวีสายตาเสียนะ 😅ส่วนตัวเราชอบฉากมินิมาร์ทมากเลยค่ะ พอคุณเนสบอกว่ามันดูเซ็ตติ้งเกินไปแล้วขนลุกเลย ของเต็มมาก ไฟก็ขาวๆ มันดู liminal space มากเลยค่ะตอนนั้นก็แอบไม่ค่อยชอบนะคะ แต่มาดูคุณเนสสรุปแล้วชอบมากเลย มันมาก่อนกาล 😂 รายละเอียดหนังดีจริง ๆ เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ผลงานจริงๆเลย
ถึงน้องหมูจุ่ม พีีไม่เคยเป็นซึมเศร้า แต่พี่รูัจักคนที่เป็นซึมเศร้ามาค่ะ มีทั้งคนที่ทานยาตามที่หมอสั่ง และไม่ทานยา แต่ทุกวันนี้เพื่อนพี่สบายดีค่ะ ใช้ชีวิตปกติอาการไม่แย่ลงค่ะหนูอาจจะรู้สึกว่าตัวเองหรือชีวิตของหนูไม่มีค่า ไม่มีจุดหมายในการให้ใช้ชีวิต แต่หนูฟังพี่นะ หนูมีค่ามากๆ สำหรับคนๆนึง ซึ่งหนูอาจจะยังไม่เคยเจอ ไม่เคยรู้จัก หรืออาจจะได้เจอกันในอนาคตใกล้ๆนี้ก็ได้ ลองหาความสุขให้ตัวเองดูนะคะ แต่จะทำยังไงล่ะ หนูอาจจะไม่รู้วิธีการหาความสุขให้ตัวเองก็ได้ ดังนั้นคำแนะนำของพี่คือ ลองออกไปเที่ยว เจอผู้คน หรือแม้แต่การมีสัตว์เลี้ยง อาจจะช่วยให้หนูมีความสุขได้นะสิ่งสำคัญคือจิตใจที่เข้มแข็ง พี่จะไม่บอกว่าหนูทำแบบนั้นสิ หนูทำแบบนี้สิ แต่ถือว่าพี่ขอร้องแล้วกันนะ หนูเข้มแข็งเข้าไว้นะลูก พี่เชื่อว่าตั้งแต่วันนี้ไป หนูจะไม่อยู่อย่างโดดเดี่ยวหรอกนะ เห็นมั้ยว่ามีพี่ๆคอมเม้นให้กำลังใจหนูเยอะแยะเลย ถ้าต้องการกำลังใจ พวกเรามีให้เสมอนะ เป็นห่วงนะคะ
แนะนำว่าไปปรึกษาและรักษาจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญก่อนครับ เมื่อสุขภาพจิตและสภาพจิตใจดีขึ้น อะไรหลายๆดีขึ้น แล้ใค่อยไปญี่ปุ่น การออกไปข้างนอก ก็ได้เห็นอะไรใหม่ๆ อาจจะได้เจอสิ่งที่ตัวเองสนใจก็ได้นะครับ ได้พลังงานใหม่ๆ...ไม่รู้ว่าจะเป็นคำแนะนำที่ดีไหม แต่อยากบอกว่า ขอให้เข้มแข็งขึ้นนะครับ ขอให้ในอนาคตอันใกล้ ได้ยิ้มอย่างมีความสุข 🫂
เห็นด้วยกับพี่เนส ก็ก็เข้าใจ ในมุมมองของคนที่เป็นโรคซึมเศร้า เขาจะไม่ได้คิดเหมือนเรา อาจเป็นเพราะสารเคมีในสมองผิดปกติส่วนนึง เเต่ก็อยากเเนะนำน้องในมุมของคนที่สู้ชีวิตอย่างเราว่า อยู่ใช้ชีวิตต่อเถอะ ชีวิตคนเรามีอะไรให้น่าลองอีกเยอะเลย โลกใบนี้มีอะไรอีกตั้งมากมายให้เราเปิดหูเปิดตา มีอะไรให้ทำเยอะเเยะเลยค่ะ ถ้ารู้สึกดิ่ง ไม่อยากใช้ชีวิตต่อ ให้คิดดีๆนะ ว่าถ้าเราไม่ให้โอกาสให้กับตัวเราเองได้ใช้ชีวิต หนูจะกลับไปเเก้ไขอะไรไม่ได้อีกเเล้วนะ ทุกคนเคยเจ็บปวด เคยล้มเหลว ผิดพลาด สูญเสีย ชีวิตดิ่งลง เเต่เขายังเหลือโอกาสสุดท้ายคือชีวิตของเขาเองที่จะสามารถเเก้ไข เเละพัฒนาตัวเอง ก้าวหน้าต่อไป ถ้าเป็นเรา เงินที่พ่อให้ เราจะทำให้เงินก้อนของพ่อมีค่ามากกว่านี้ก็คือเอาไปสร้างอนาคต ต่อยอด หรือสร้างรายได้มูลค่าเพิ่ม พ่อจะได้หายห่วง คำพูดของเราอาจฟังดูเหมือนจะไม่เข้าใจคนเป็นโรคนี้นะ เเต่ครั้งนึงเราก็เคยคิดอยากจะไปเเล้วเหมือนกัน เเต่ผลสุดท้าย สิ่งที่เราพูดมา เราลองเอามาทำดูเเล้วมันเวิร์ค ชีวิตตอนนี้ดีขึ้นเยอะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ❤
ถึงจะไม่ได้เป็นหมอ แต่คิดว่าเอาเงินก้อนสุดท้ายนี้ไปหาจิตแพทย์ และรับการรักษาที่ถูกต้องจะดีกว่าค่ะ โรคซึมเศร้าเป็นเรื่องของเคมีในสมองผิดปกติ ต้องทานยาเพื่อปรับสมดุลของเคมีในสมอง ไม่งั้นจะแย่ลงเรื่อยๆส่วนตัวเราไม่เชื่อเรื่องเทพเจ้า อย่างที่คุณเนสบอกว่ามันไม่มีอะไรมารับรองได้ว่า เราไปขอพรแล้วมันจะเป็นจริง ถ้ามันไม่เป็นจริงก็เท่ากับว่าเงินนั้นเสียเปล่าไปเลย แล้วถ้ามันไม่เป็นจริง เราก็จะเป็นซึมเศร้าหนักกว่าเดิมเพราะความผิดหวังถ้ารักษาแล้วอาการดีขึ้น ก็ค่อยออกไปเที่ยวตามธรรมชาติบ้างเพื่อปลดปล่อยพลังงานลบออกไป เช่น เที่ยวทะเล น้ำตก ที่ที่ปลอดโปร่ง สีเขียวเยอะๆ ธรรมชาติช่วยฮีลจิตใจได้ดีค่ะ พอเริ่มฮีลใจได้ดีแล้วก็ค่อยมาคิดเรื่องการหาเงินเลี้ยงชีพต่อไปชีวิตเราไม่มีดิ่งลงไปเรื่อยๆค่ะ เดี๋ยวก็มีช่วงขาขึ้น ขอแค่รักตัวเองให้มาก ๆ เห็นคุณค่าในตัวเอง ขอบคุณตัวเอง หาข้อดีของตัวเองเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ได้ เราเก่งมาก เป็นกำลังใจให้นะคะ 💝🥰
ถึงน้องหมูจุ่ม อย่างแรกเอาเงินรักษาซึมเศร้าก่อน เงินก้อนสุดท้ายถือว่าเป็นสุดท้ายในชีวิตไหม ถ้าไม่มีก้อนนี้แล้วจะใช้ชีวิตได้หรือเปล่า มีรายได้ทางอื่นไหมถ้ายังหาเงินเองไม่ได้ให้เก็บไว้ก่อนกรือไปเที่ยวพักใจใกล้ๆราคาไม่แรงส่วนตัวเป็นโรคซึมเศร้ารักษาต่อเนื่องเป็นเวลา3ปี ขอบคุณตัวเองที่ยังมีชีวิตอยู่ จากโลกสีเทา ไร้ทางออก ทางออกหนึ่งเดียวคือความตาย ตอนนี้สดใสหัวเราะได้แล้ว หายได้แน่นอนค่ะพี่รับประกัน❤❤
เป็นกำลังใจให้คุณหมูจุ่มนะคะ ไม่ว่าคุณจะเลือกทางเลือกไหน ขอให้คุณสบายใจ และไม่คิดเสียดายค่ะ เรามีน้องสาวเป็นซึมเศร้าแบบทำร้ายตัวเอง และแน่นอนเราให้กำลังใจใครไม่เก่งเลย แม้แต่น้องของเราเองเราทำได้แค่อยู่ข้างๆเค้า เราขอโอบกอดคุณหมูจุ่มขอให้คุณหมูจุ่มดีขึ้นนะคะ และน้องสาวเราเค้าต่อสู้กับโรคนี้ ด้วยมายเซตที่ว่าโรคซึมเศร้ามันคือโรคที่รักษาหายได้ เราจะชนะมันได้ ขอให้คุณหมูจุ่มชนะมันนะคะ 💕
ขอส่งอีก 1 กำลังใจจากผู้ป่วยซึมเศร้าที่กำลังกินยาอยู่คับ อยากจะกอดคุณมากๆ แล้วก็อยากให้รู้ว่าเรากำลังฝ่าฝันโรคนี้ไปด้วยกันอยู่ และจากใจคนเรียนสายญี่ปุ่นเหมือนกันด้วย คิดเหมือนที่หลายคนบอกว่า คุณหมูจุ่มไม่ต้องขายวิญญาณเราก็มีความสุขได้ค่ะ🥺💖 ไม่แน่ใจว่าตอนนี้คุณหมูจุ่มได้หาหมออยู่ไหม แต่เราคิดว่าหลายเรื่องๆ การปรึกษาหมอเกี่ยวกับวิธีรับมือกับโรคนี้เป็นอะไรที่ดีและควรไปเป็นประจำคับ(ถ้าเจอหมอที่ปฏิบัติแย่ๆกับเรา เปลี่ยนหมอเลยค่ะ) เราได้มองโลกนี้ในทางที่ดีขึ้นจากจุดที่เลวร้ายที่สุดเหมือนกัน เรารู้ว่าเราไม่สามารถฝ่าฝันทุกความเจ็บปวดที่คุณหมูจุ่มต้องเผชิญอยู่ในตอนนี้ไปด้วยกันได้ แต่เราอยากให้คุณหมูจุ่มรู้ว่าเรายังเป็นอีก 1 กำลังใจ ที่อยากให้คุณหมูจุ่มได้รู้สึกผ่อนคลายและได้มีความสุขกับโลกนี้และชีวิตในวันข้างหน้า อาจจะลองไปที่ญี่ปุ่นเพื่อให้สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ฮีลใจแทนไหมคะ เป็นกำลังใจและขอให้หลังจากนี้มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาหาคุณหมูจุ่มตลอดไปค่ะ💖🥺
ความเสียใจความเปราะบาง เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเผชิญ ถ้าไปญี่ปุ่นแล้วจิตใจดีขึ้น อะไรดีขึ้น แต่ก็ต้องรักษาโรคซึมเศร้าด้วยนะคับ เพราะเคมีในสมองไม่ใช่เพราะแค่เศร้าจริงๆ อาจจะเห็นอะไรมากขึ้นหลังจากหายจากโรคนี้ ความทุกข์ใจทั้งหมดความเสียใจ มันไม่มีทางอยู่กับคุณผู้หญิงไปตลอดชีวิตหรอกคับ เป๋นกำลังใจให้คับ ผมก็เคยเจออะไรแบบนี้เหมือนกัน ความตายสำหรับผมมันก็ไม่ได้น่ากลัวมากหรอก แต่คนข้างหลังคุณจะเสียใจมาก เลยดึงตังเองไว้😙😙😙
เมื่อก่อนตอนเด็กกลัวมากเรื่องนี้ ตอนนั้นมีเว็บไซต์ด้วยนะให้เข้าไปดู แล้วตอนเป็นเด็กเล่นเป็นปีใหม่กับเพื่อน ตอนนี้มากลับมาดูคือเออมันก็คิดได้เนอะหักมุมแบบนี้เรียลลิตี้ โทนหนังคือน่ากลัวจริงๆ
เราก็กลัวมากก เพิ่งเข้าใจว่าดูหนังแล้วภาพติดตานอนไม่หลับเป็นยังไงก็เรื่องนี้นี่แหละครับ 🥲🥲
@@spwsทำเรื่องล่าท้าผี (2006) ไปยังครับ แนวเรียลลิตี้เหมือนกัน
ถึงน้องหมูจุ่มนะครับจากคนที่มีประสบการณ์ในการมีภาวะซึมเศร้า และคนรอบๆหลายก็เผชิญมาการที่เรามีเทพเจ้าหรือสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจพี่ถือว่าดีนะครับแต่เราควรเชื่อ เคารพ ในขอบเขตที่จำกัด อาจจะบูชามาห้อย มาไหว้หรือแม้กระทั่งมาเล่าความทุกข์ให้ฟังระบายอารมณ์ก็ย่อมได้แต่ภาวะที่เราเป็น เราต้องเข้าใจตัวเราเองก่อน กอดตัวเองให้บ่อยๆรักตัวเองให้มากๆ ใช้เวลาที่อยู่ด้วยความสุข เวลามีเรื่องไม่ไหวก็ปล่อยวางให้ได้ใช้สิ่งที่เรารัก เราเคารพ มาช่วยฮีลใจได้ ขอให้น้องรักตัวเองมากๆนะครับเป็นกำลังใจให้นะครับ
จะบอกว่าตอนเด็กๆอ่ะดูหนังเรื่องนี้แล้วกลัวมาก แต่พอโตกลับมาดูอีกทีหนึ่งมันสะท้อนสังคมนะ คือรุ่นพี่อ่ะการรับน้อง มันไม่จำเป็นต้องใช้ความรุนแรง เสมอไป และนักศึกษา ช่วงนั้นกำลังคึกคะนอง ก็เวลาผู้ใหญ่ห้าม ก็ไม่ค่อยอยากจะไป ตามที่ผู้ใหญ่ห้าม เท่าไหร่ ก็จะดื้อๆ แบบนี้แหละปล. ฝากถึงน้องหมูจุ่มนะ ชีวิตคนเราอ่ะมันอีกยาวไกลลูก เราไม่ต้องไปสนใจว่าใครจะว่าอะไรยังไง หาความสุขใส่ตัวเองให้ได้มากที่สุด พี่เข้าใจว่าน้องเป็นซึมเศร้า แต่หนูต้องเดินออกมาจากจุดนั้น แล้วหาสิ่งที่หนูอยากทำ หาสิ่งที่หนูรัก แล้วทำมันให้ดีที่สุด พี่เชื่อว่ามันจะเยียวยาทุกอย่างได้
พี่ก็เป็นโรคซึมเศร้าและกำลังรักษาค่ะ มันต้องแก้ที่ปมคือน้องเศร้าเรื่องอะไรก็ไปปลดล็อกเรื่องนั้น ยาเป็นเพียงทางแก้ที่ปลายเหตุ แต่หากต้นตอของปัญหาไม่อยุ่แล้วน้องคงต้องทำใจยอมรับและอยุ่กับความจริง ทานยาและไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ อย่าอยุ่ที่เดิมๆ อะไรที่ทำให้ไม่สบายใจก้ออกมาจากจุดนั้นซะ ส่วนเรื่องศาลเจ้า พี่เชื่อว่าเทพมีจริงและปีศาจก็เช่นกัน ศาลเจ้าที่น้องกำลังจะไปไม่รุ้ว่ามีเทพหรือปีศาจหรืออาจไม่มีอะไรอยู่เลย ให้น้องขอพรค่ะแต่อย่าแลกเปลี่ยน อย่าบนบาน ขอให้น้องได้เจอสิ่งที่ทำให้ชีวิตน้องมีความหมายและค้นหาสิ่งที่ยังต้องทำในชีวิตนี่ให้หมด เพราะพี่เชื่อว่าเราเกิดมาเพื่อชดใช้กรรม ก็ขอให้ชดใช้ให้หมด แล้วพี่ก็หาหนทางที่จะไม่กลับมาเกิดบนโลกที่เลวร้ายนี้อีก นี่คือความเชื่อส่วนบุคคลของพี่ ฟังหูไว้หูนะคะ สู้ๆค่ะ
ถึงน้องหมูจุ่มนะคะ เราไม่รู้ว่าน้องจะอ่านมาถึงคอมเม้นของเรามั้ย แต่เราเข้าใจน้องมากๆ ช่วง 3 ปีก่อนช่วงโควิดระบาดหนักๆ ป้าที่เรารักมากเสียชีวิต(แต่ไม่ได้เสียจากโควิดค่ะ) แต่เพราะโควิดเราเลยไม่สามารถแม้แต่จะไปเยี่ยมเขาที่รพ.เลย หรือแม้แต่ตอนที่เขาเสียแล้วเรายังไม่สามารถจะออกไปฮีลจิตใจตัวเองข้างนอกได้ ต้องอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมทุกวันตลอด 24 ชม. (เรากลับมาเป็นโรคซึมเศร้าอีกรอบจากเหตุการณ์นี้)ดังนั้นที่เราอยากแนะนำน้องหมูจุ่มนะคะ1. ความทุกข์ ความเสียใจอันมหาศาลมันถ่าโถม เราจะเสียศูนย์ได้ง่ายๆเลยเพราะความรู้สึกเราเสียใจมากและไม่มั่นคง ซึ่งไม่ต้องทำตัวเข้มแข็งหรือพยายามเข้มแข็ง ร้องไห้ได้เลยค่ะ 2. เราต้องมี ”ความเชื่อมั่น“ ในจิตใจ บอกตัวเองซ้ำๆ มันจะสะกดจิตเราไปเรื่อยๆเองค่ะ เราต้องเชื่อว่า ”สักวันจะผ่านไปได้“ “สักวันจะไม่เสียใจอย่างวันนี้” ”เราสามารถผ่านไปได้แน่นอน วิ่งไม่ไหวก็เดิน เดินไม่ไหวก็คลาน ตะเกียกตะกายพาตัวเองที่บอบช้ำให้ค่อยๆดีขึ้น“ มันจะใช้เวลานานมาก แต่มันจะดีขึ้นจริงๆค่ะ ฮึบนะคะน้องหมูจุ่ม3. อย่างเม้นอื่นๆเลยค่ะ พาตัวเองไปเจอโลกภายนอก ไปเปิดหูเปิดตา ลองทำอะไรใหม่ๆ แค่ลุกไปเดิน วิ่ง ร้องไห้ไปด้วย มันจะช่วยให้เราไม่อุดอู้อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมและจะเศร้า ดิ่งไปกว่าเดิมค่ะ4. เราอยากแนะนำถึงหมอจิตเวทค่ะ บางทีที่เรารักษามานานแต่ก็ยังไม่หายสักทีอาจเป็นเพราะเรายังไม่เจอหมอที่ดี ที่คลิกกับเรา และรักษาเราได้ตรงจุดจริงๆ อาจจะเอาเงินที่มียอมทุ่มหาหมอดีๆแล้วไปรักษาเลย น้องหมูจุ่มอาจค่อยๆคลายปมในชีวิตและในใจตัวเองได้ จนได้เห็นโลกใบใหม่เลย5. เรื่องศาลเจ้า เราไม่สามารถบังคับน้องหมูจุ่มได้ แต่เราอยากให้น้องอย่าเพิ่งรีบตัดสินใจ เพราะตอนนี้จิตใจน้องหมูจุ่มกำลังอ่อนไหวมากๆ การตัดสินใจในตอนนี้บางทีในอนาคตเราจะเสียใจทีหลังหรือเกิดเรื่องร้ายตามมาได้ค่ะ เราอยากให้น้องลองทำแบบที่เราแนะนำข้างบนหรือที่หลายคอมเม้นแนะนำมาก่อน ให้เวลากับตัวเองเยอะๆ ให้เวลาฮีลใจเยอะๆ อาจจะเป็นเดือน เป็นปี หรือหลายปี มันทรมานมาก แต่มันจะดีขึ้นแน่ๆค่ะ ถึงตอนนั้น น้องค่อยคิดเรื่องศาลเจ้าอีกทีว่าน้องยังอยากไปอยู่ไหม หรือหาข้อมูลเกี่ยวกับศาลเจ้านี้มากขึ้นแล้วค่อยตัดสินใจ ❤️❤️❤️เป็นกำลังใจให้น้องหมูจุ่ม มันมีโลกใบใหม่ที่สดใสรออยู่แน่นอนค่ะ ฮึบนะคะ กอดแน่นๆ🫂🫂
น่าจะเป็นหนังในความทรงจำในวัยเด็กที่ดูจบแล้วนอนไม่หลับเลย กลายเป็นคนกลัวสะพานไม้และตู้โทรศัพท์เลยในช่วงนั้น แต่ชอบฉากฆ่าของหนังเรื่องนี้นะ ผมว่ามันครีเอทดี หลายอย่างดูเป๊ะไปหน่อย แต่ก็ดูทำให้ตายได้จริง แอบลุ้นให้รอดทุกคนนะ แต่ก็หักมุมตอนจบดี คนอื่นอาจจะอีหยังวะ แต่ในยุคนั้นรายการแนวเรียลลิตีโชว์มันมีเยอะมาก ทั้งเดอะสตาร์ เอเอฟ เคพีเอ็น มันเลยได้บรรยากาศว่าอาจจะมีรายการเรียลลิตี้ใต้ดินแบบนี้ก็เป็นได้ โดยรวมชอบเรื่องนี้มากครับ ให้ 8/10 เลย
น้อง หมูจุ่มมมม พี่เป็นกำลังใจ ให้น้าลูกกกกก เอาตังค์ไป รักษาโรคซึมเศร้าก่อน เดวดีขึ้น แล้วค่อยไปญี่ปุ่น ยังไม่สาย ไปช่วง ซากุระนะ มันสวยมากกกกกกก 🌸🌸🌸 อยากเพิ่งไปไหน ก่อนได้เห็น น้าาาาา ♥️ เลิฟฟ ยู
ขอบคุณพี่เนสที่ทำเรื่องนี้มากๆเลยยย เคยดูเมื่อตอนเป็นเด็กมากกก เปิดเจอในทีวีตอนนั้น แต่ไม่รู้ชื่อเรื่อง จำชื่อเรื่องไม่ได้ พอได้ฟังจนจบเลยนึกถึงเรื่องที่เคยดูเมื่อตอนนั้นนน ชอบมากกก🫶🤧 ดีใจที่ได้ฟังพี่เนสวิเคราะห์เรื่องนี้นะคะะะ ขอบคุณที่ทำงานหนักค่าา❤️🔥❤️🔥✨✨
กรี๊ด กำลังรอเลยค่ะ ภาวนาอยากให้ทำเรื่องนี้ ตอนเด็กดูแล้วกลัวสุดๆ ยิ่งฉากกินไข่ต้ม 😢
ถึง คุณหมูจุ่มอย่างแรกเลยเป็นสิ่งที่ดีมากที่คุณหมูจุ่มกล้าที่จะพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด ระบายความรู้สึกของตัวเองออกมาบ้าง เราเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนกัน เราขอเป็นกำลังใจให้คุณหมูจุ่ม โรคนี้ไม่ใช่โรคที่จะรักษากันได้ง่าย ๆ แต่ก็ไม่ใช่โรคที่จะรักษาไม่ได้เช่นกัน อยากให้คุณหมูจุ่มรักตัวเองให้มาก ๆ นะฮะ สู้ ๆ ไปด้วยกัน ยังมีอีกหลายคนที่ต้องสู้เหมือนกับเราฮะ
ทุกวันนี้ยังมีแผ่นอยู่เลยดูไม่ต่ำกว่า20รอบ เล่าได้จำได้ทุกรายละเอียดดีเทลชื่อทุกตัวละคร เล่าแบบตามที่หนังฉายแบบไม่ข้ามไม่สรุปไม่ย่อ ก็ยังเล่าได้😅 แต่พี่เล่าดีเทลสำคัญตกหล่นและไดอาร็อคที่ตัวละครพูดผิดหลายจุดอยู่คับ บางไดอาร็อคมันคือจุดสำคัญมาก แต่ถ้าคนไม่เคยดูหรือดูไม่กี่รอบจะไม่รู้เช่นฉากอ้อมเคาะกระจกเรียกแอร์ หรือไม้เรียกหาโอปอลล์ซึ่งไม่ใช่ระวัง และกดสวิตช์รถแครกเตอร์ที่เอวฆาตกร และฉากท้ายๆที่ฆาตกรขับรถไล่ และมีคนร่วงจากรถคือเต้ยคับไม่ใช่ไม้ แต่ก็นำเสนอออกมาได้ดีมากแล้วคับ ยังคุมอรรถรสไว้แน่นเรื่องนี้ผมดูตั้งแต่เด็ก กับมหาลัยสยองขวัญ รักษาแผ่นไว้ดีมากนังใหม่เอี่ยม
แนะนำให้น้องไปพบผู้เชี่ยวชาญบ่อยๆครับ จิตแพทย์และทีมสหสาขา เพราะโรคซึมเศร้ารักษาให้หายขาดได้ครับ แต่ต้องสม่ำเสมอและใช้เวลาครับ ถ้าเอายั่งยืนสุดก็วิธีนี้แหล่ะครับ
ถึงคุณหมูจุ่ม ขอมาเป็นกำลังใจให้คุณหมูจุ่ม ให้ผ่านพ้นช่วงเวลาอันยากลำบากนี้ไปนะคะ 1. ถ้าคุณหมูจุ่มอยากไปญี่ปุ่น เราสนับสนุนให้ไปเลยค่ะ สะดวกไปคนเดียวหรือจะหาเพื่อนสักคนไปก็ได้ค่ะ อย่างน้อยก็ได้ไปเที่ยว ไปฮีลจิตใจ ไปรับอากาศดีๆ ไปเจอผู้คนใหม่ๆ สถานที่แห่งใหม่ ไปหาของกินอร่อยๆ ไปเดินเล่นสวนสาธารณะ 2. ในกรณีที่คุณหมูจุ่มมีความลังเลใจที่จะไปศาลเจ้าดังกล่าว เพื่อไปขอพร สำหรับเรานะ เราอยากให้คุณหมูจุ่มไปถึงญี่ปุ่นก่อน ไปใช้ชีวิตสักพักก่อนแบบว่า เที่ยวให้สบายใจก่อน ถ้าสุดท้ายถามตัวเองแล้วว่า อยากไปไหว้ขอพร ก็ทำเลยค่ะ เราอยากให้โฟกัสแค่ว่า "พรดังกล่าวจะได้หรือไม่อ้นนี้ไม่รู้ เพราะมันคือความเชื่อ อยากให้โฟกัสว่า ถ้าทำแล้วคุณหมูจุ่มสบายใจหลังจากทำแล้ว ก็ทำเลยค่ะ" ไม่ต้องกังวลเรื่อง จะได้พรหรือไม่ได้พร จะต้องแลกพรที่ขอด้วยอะไร โฟกัสแค่ว่า ได้ทำสิ่งที่อยากทำ และตัวเองสบายใจ ก็พอ3. เราไม่แน่ใจว่าคุณหมูจุ่มได้เข้ารับการรักษาหรือไม่ ยังไงก็อยากให้เข้าปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ และรับยา เพื่อบรรเทาอาการค่ะ 4. ถ้าคุณหมูจุ่มมองไปทางไหนแล้ว ไม่มีคนคอยรับฟังคุณหมูจุ่มจริงๆ แนะนำให้หา น้องแมวหรือน้องหมา มาเลี้ยงดูนะคะ น้องช่วยได้จริงๆ ค่ะ สุดท้ายนี้ ขอให้คุณหมูจุ่มผ่านพ้นช่วงเวลาร้ายๆนี้ไปนะคะ ถ้าสิ่งที่คุณหมูจุ่มอยากทำ ทำแล้วสบายใจ คุณหมูจุ่มทำเลยนะคะ โฟกัสแค่ได้ทำแล้วสบายใจก็พอค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ หากความคิดเห็นนี้เป็นประโยชน์ต่อใจคุณหมูจุ่มและช่วยให้คุณหมูจุ่มรู้สึกดีได้ เรายินดีมากเลยค่ะ สามารถระบายได้เสมอนะคะ เราคนนึงจะรับฟังค่ะ❤❤
ไปหาหมอ เทพอ่ะถ้าเป็นเทพที่ดีเขาไม่มีเงื่อนไขไม่ดีกลับมาหรอก ที่ชีวิตมันดิ่งลง มันเกิดจากอุปทานของเรานำพาเราให้ลงดิ่งลงไปเรื่อยๆเริ่มแรก พยายามรักษาร่างกายให้กลับมาปกติที่สุด หาหมอจิตแพทย์ พยายามหาคนที่เข้ากับเราได้ ถ้าเจอคนนึงรักษาแล้วไม่ใช่ ก็หาไปเรื่อยๆ พยายามทำจิตให้เป็นพลังบวก คิดเสมอว่าชั้นก็ทำได้ ลองทำเรื่องดีๆ ทำจิตอาสา ลองไปทำคล้ายๆพวกกู้ภัยก็ดี ถ้าได้ลองช่วยคนได้ มันจะรู้ดีมากๆถ้าท้อก็พยายามลองดูคลิบที่ให้กำลังใจ มีคลิบคนพิการมากมายที่เขาก็สู้อยู่เหมือนกัน ใกล้ๆตัวก็อาจลองดูจากคนที่ทำงานลำบาก พวกคนเก็บขยะ คนหาของเก่า พนักงานทำความสะอาด มีคนที่แย่กว่าเราเยอะเขาก็ยังสู้อยู่เลยผมชอบจะคิดว่า"ชีวิตกรูแค่เกิดมาในโหมด hard โว้ยย แต่กรูจะชนะให้ได้ ไอ้พวกที่เกิดมาในโหมด EZ มันไอ้พวกกาก ไอ้พวกเห่อหม่..ย เอ้ยยย"
ตอนเด็ก ๆ ดูเรื่องนี้จำได้เลย เป็นการเข้าใจคำว่า "ดูหนังแล้วภาพติดตาจนนอนไม่หลับ" มันเป็นยังไง ตอนตี 2 ตื่นขึ้นมานวดขาให้ยายเพราะนอนไม่หลับ ต้องการเพื่อน จนยายงงมึงทำไรนิ ตี 2 มาขยันอะไรตอนนี้ 😂
ดีใจที่ตัดสินใจมาดูคลิปคุณเนสแบบงงๆ เริ่มจากเราไม่รู้จะดูอะไรดี เลื่อนฟีดยูทูปไปเรื่อยจนเจอคลิปคุณเนส เราก็ยังไม่สนใจ รีเฟรชกี่ครั้งก็ยังเจอคลิปคุณเนส 5555 เราเลยอะๆๆ ดูก็ได้ ตื๊อจังเลย จนทุกวันนี้เราไล่ดูหลายสิบคลิปเลย กินข้าวก็ดู ก่อนนอนก็ดู ดูจนหลับคาคลิปหลายครั้งมาก ขอบคุณสำหรับการทำคลิปดีๆมาให้ดูนะคะ เป็นเพื่อนยามเหงาได้ดีสุดๆ จะติดตามไปเรื่อยๆเลยคับ 👻💓
ส่วนตัวนะคะ หนูไม่รู้ว่าพี่ไปเจออะไรมาบ้างและผ่านอะไรมาบ้างแต่สิ่งที่หนูอยากจะบอกคือ ลองปล่อยวางดู ในที่นี้คืออย่าไปยึดติดหรือใส่ใจสิ่งที่ให้รู้สึกแย่ เพราะว่าเราไปคิดเรื่องที่เศร้ามากไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น หนูคิดว่าพี่มีความสุขได้นะคะ มันไม่ได้หายากเลยแต่พี่ยึดติดกับสิ่งแย่ๆจนมองข้ามสิ่งดีๆไป อย่างการทำงานอดิเรก,ออกไปเที่ยวบ้าง หนูอยากให้พี่ลองคิดดูว่า การทำสิ่งต่างๆไม่ว่าจะทำอะไรมันไม่ได้แย่เสมอไปค่ะ ในชีวิตของเรามันมีทั้งเรื่องดีและแย่อยู่เรื่อย อยู่ที่ว่าเราจะโฟกัสสิ่งไหน ส่วนเรื่องไปขอศาลเจ้า หนูคิดว่าอย่าเลยดีกว่าค่ะ จากประสบการณ์สต.และคนรอบข้าง การที่เราไปขออะไรมาก็ตามมันมีสิ่งที่เราต้องจ่ายเสมอถึงจะได้ เลยคิดว่าอย่าดีกว่าค่ะ ถ้าเพื่อความสบายใจลองหาวัดแถวๆบ้าน ไปทำบุญตักบาตร,ขอพร ดูก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเสียเงินเยอะด้วยๆ ใดๆก็ไม่ว่าจะทำอะไรแต่เราไม่คิดจะพยายามทำสิ่งนั้น เอาแต่รอคอย ก็ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จในสิ่งที่มุ่งหมายนะคะ(ในด้านการใช้ชีวิต) สุดท้ายนี้ ก็สู้ๆนะคะพี่ หนูและทุกๆคนในคอมมูสัมภเวศิลป์จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ผ่านเรื่องเลวร้ายไปให้ได้ และขอให้พี่คนพบความสุขนะคะ (ถ้ารู้สึกแย่ๆมากๆลองหาคนที่ไว้ใจได้ปรึกษาดูนะคะ สู้ๆ ค่ะ)
17:51 ถ้าสังเกตดีๆ ตรงต้นไม้(หรือเสาสักอย่าง?) มันมีฟันด้วย ฟันคนเต็มไปหมดเลย ดีเทลเล็กๆ คนทำฉากเก็บหมดเลย ประทับใจ
จำได้ว่าเรื่องนี้ดูตอนสมัยเด็กแล้วหลอนมากค่ะ ฉากโหดๆทั้งนั้น แต่พอกลับมาดูอีกรอบแล้วรู้สึกเหมือนได้ปลดล็อกความกลัว น่าจะเพราะเราจิตแข็งขึ้นด้วยแหละ อีกอย่างคือพอมาดูในสมัยนี้แล้วcgลอยแบบชัดเจนมาก😂 แต่ที่ภาพไม่ค่อยชัดมันก็ให้อารมณ์หลอนๆแบบสมัยก่อนดี
ยุคนั้นรายการเรียลริตี้มันฮิตในไทยมาก af, the star, big brother เราดูแล้วก็เก็ตนะ ว่าอ่อมันคือรายการเรียลริตี้ เสียดสีสังคมว่าชีวิตของผู้เข้าแข่งขันขึ้นอยู่กับการโหวตของคนในสังคม แถมไม่ได้จัดเรท เด็กๆก็ดูได้ อย่างบิ๊กบราเทอร์ตอนนั้นคือฉาวมาก ส่วนตัวละครที่ชอบคือหมิว เท่ดี สู้คนสุดๆ และก็ตุยโหดมาก
ยืนยันอีกเสียงครับ บิ๊กบราเทอร์ ฉาวจริง โดยเฉพาะ ปี 2 คือยิ่งฉาว ยิ่งดัง จนเรียกว่ามีดรามาอะไร เป็นข่าวลงหน้าหนึ่งตลอด ๆ เลย
@@parado1997จำได้เลยตอนนั้น ม.1 เชียร์หมอนกสุดๆ555
เป็นเรื่องแรกๆที่เปิดโลกแนวสแลชเชอร์เลยค่ะ จากนั้นก็หาแนวนี้ดูรัวๆๆ❤
ส่วนตัวเราอยากให้น้องไปรักษาโรคซึมเศร้าก่อนนะคะ เพราะอย่างแรกคือเป็นสิ่งที่มันทำให้เราเห็นผลตอบรับกับตัวเองเป็นรูปธรรมได้ว่าหายจริง เพราะเราคิดว่าถ้านำเงินก้อนนั้นไปบนกับศาลเจ้าแล้วถ้าเกิดไม่ได้ผล ก็ยิ่งไม่มีอะไรเกิดมากกว่าเก่า แถมเงินก้อนสุดท้ายก็ไม่ได้ใช้กับสิ่งอื่น (ที่ในอนาคตเราอาจอยากใช้ขึ้นมา) ซึ่งอันนี้เป็นแค่ความเห็นส่วนหนึ่งของเรานะคะ ❤
เป็นกำลังใจให้น้องหมูจุ่มนะคะ และก็เสียใจเรื่องคุณพ่อ แต่เราคิดว่าน้องเป็นคนที่โชคดีคนนึงที่ยังเข้ามาปรึกษาหรือมีความคิดที่จะอยากมีชีวิตอยู่ พี่อาจจะให้คำปรึกษาไม่ได้ดีแต่ส่งกำลังใจให้ค่ะ ตัวพี่ก็เคยตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วรู้สึกว่าตื่นมาทำไมแต่พี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องใช้ชีวิตบนโลกนี้อย่างดีและมีความสุขให้ได้สักวันนึงนะคะ ❤❤
จริงอยากให้น้องทำอะไรที่มีความสุขแล้วแต่เลย ชีวิตนี้มันสั้นอย่าไปทำอะไรให้มันสั้นไปกว่านี้เลย ทำอะไรให้มีความสุข เรียนรู้สิ่งใหม่ๆแล้วปล่อยวาง ทุกอย่างมันว่างป่าว มีทั้งทุกข์และสุขทั้งหมดก็คือชีวิต ถ้าน้องได้อ่านคอมเม้นท์นี้แสดงว่าเรามีวาสนาได้แลกเปลี่ยนความคิดกัน ขอให้มีความสุข
ผมไม่รู้นะว่าน้องหมูจุ่มป่วยมากี่ปี แต่ผมป่วยซึมเศร้ามาเกินกว่า10ปี ไม่เคยกินยาเพราะไม่อยากยอมรับว่าเป็น แต่ใช้วิธีบำบัดเอาแล้วมันก็ดีขึ้น คือพออายุมากขึ้นมุมมองเราจะกว้างขึ้น เห็นหลายมุมมากขึ้น แต่ต้องจิตใจเข้มแข็งมากพอการรักษาแบบไม่ใช้ยาเราต้องคิดเสมอว่าถ้าเราไม่อยู่เราจะพลาดสิ่งที่ทำให้เรายิ้มในแต่ละวันไป มันน่าเสียดายขนาดไหน ให้คิดว่าหากเราหลับตาแล้วหายไป ถ้าสิ่งที่รอไม่ใช่การไปสวรรค์หรือนรก แต่เป็นความมืดโล่งๆไร้ผู้คนที่เรารัก และผู้คนที่รักเรา แบบนั้นผมว่ามันน่ากลัวและเจ็บปวดกว่ามากนะ ผมเข้าใจความรู้สึกเสียคนในครอบครัว ก็อย่าอายที่จะเข้ารักษา มันไม่ใช่เรื่องน่าอาย มันเป็นอาการป่วยที่ใครๆก็เป็นได้ ลองหาอะไรทำเพื่อความสุขตัวเองเรื่อยๆ มุมมองเราจะขยายขึ้น เราจะเริ่มเห็นสิ่งดีๆในชีวิตที่เราอาจมองข้ามไปมากขึ้นเรื่อยๆ จิตใจเราจะโปร่งโล่งมากขึ้นสร้างปุ่มรีเฟรช/ปุ่มลบสิ่งไม่ดี อย่างผมสร้างแปลงลบกระดานในหัวเราขึ้นมา เมื่อเราเจอเรื่องแย่ๆหรือทำเราดิ่ง ผมจะหลับตาคิดภาพในหัวว่าเราเขียน/วาดสิ่งไม่ได้เหล่านั้นลงในกระดานดำ พอเขียนเสร็จทั้งหมดหรือจนพอใจใน ณ เวลานั้นแล้วให้เราเอาจินตนาการว่าแปลงลบกระดานมาลบสิ่งเหล่านั้นทิ้งให้หมดจนกระดานดำเรากลับมาใสสะอาดเหมือนเดิม ช่วงแรกๆกระดานดำอาจจะใหญ่สักหน่อย อย่างของผมเกิน5กระดานดำในโลกจริง แล้วมันก็จะลดลงเรื่อยๆตามจิตใจที่เข้มแข็งขึ้นของเรา ตอนนี้ขนาดเหลือแค่กระดานชนวนถือมือเดียวได้เท่าที่ผมพอจะแนะนำให้เห็นภาพในการจัดระเบียบจิตใจได้ก็มีประมาณนี้ครับส่วนเรื่องความเชื่อ มันแล้วแต่บุคคลไปก้าวล่วงมากไม่ได้ ของผมจะเป็นทางสายจีนต้องมีวัตถุมงคลเกี่ยวกับป่าช้าติดตัวเสมอด้วยดวงที่ไม่ได้ดีนักตั้งแต่เกิด ป่วยบ่อยตั้งแต่เด็กจนแทบจะเรียกร่างกายอ่อนแอได้เลย ผมเคยไปเที่ยวน้ำตกแล้วอยู่ๆโดนเงาคนสีดำลากลงน้ำ ลากลงไปลึกมากจนแทบจะหมดสติ แต่มีภาพลางๆว่ามีใครสักคนเข้ามาช่วยด้วยแสงสีขาว พอแสงสีขาวเดข้ามาใกล้ เงาดำนั้นก็รีบว่ายน้ำลงหนีไป พอผมได้สติก็คือผมมาอยู่บนบกแล้ว มีแต่คนบอกอนู่ๆเห็นห่วงยางที่ผมนั่งคว่ำแล้วตัวผมไม่ยอมลอยขึ้นมาก็ค้องคอยสวมวัตถุมงตลเหล่านี้ไม่ป้องกันตัวตามความเชื่อครับ เซียนพระที่ผมรู้จักตอนเจอกันครั้งแรกเขาเห็นสร้องผมเขาก็พูดทักขึ้นมาเลย สวมไว้ดีแล้วไอ้หนูกันตายโหง สวมแหวนพระไว้ด้วยแคล้วคลาด ส่วนเรื่องบูชาให้เราดีขึ้นหรือต้องยอมผูกดวงจนดึงขั้นอาจเสียสติหรือจายได้อันนี้ผมอยากให้ลองหาทางอื่นพอจะมีมั้ยครับ ทางที่สายขาวจริงๆ หรือที่ไม่ต้องเอาส่วนหนึ่งของเราไปแลกน่ะผมพูดอ้อมๆได้ประมาณนี้ ฝากให้น้องเขาอ่านด้วยครับคุณเนส******ข้อความแบบเต็มผมขอส่งทางแชทส่วนตัวในเฟสนะครับ มันยาวเกินกว่าจะเม้นในยูทูปได้*****
ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยหนูหมูจุ่มคะและอยากบอกน้องว่า หนูไม่จำเป็นต้องขายวิญญาณให้เทพ เพื่อแลกกับชีวิตที่มีความสุขนะคะ หนูสามารถมีความได้ด้วยตัวเองค่ะ วางเรื่องความเชื่อไว้ก่อน ขอให้หนูมีสติบวกกับเชื่อด้วยนะคะ หนูอาจจะอยู่ในช่วงของภาวะความเศร้า สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือปรึกษากับจิตแพทย์ก่อนเป็นทางออกที่ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้กระแสแห่งความสุขพัดมาหาหนูค่ะ
เป็นผมเลือกกลับไปรถรุ่นพี่อีกครันละ 55555 ฉากโหดเกินสยองดี
ถึงน้องหมูจุ่ม พี่ขออนุญาตแนะนำนะคะ พี่ก็ป่วยเป็นซึมเศร้ามานานหลายปี เคยคิด…3ครั้ง แต่ที่ผ่านมาได้เพราะพี่เปลี่ยนการโฟกัสในการใช้ชีวิต พี่ให้มากขึ้นกว่าการพยายามหาเหตุผล แนะนำให้ทำบุญบริจาคจะรพสงฆ์หรือบ้านพักคนชรา หรือมูลนิธิก็ได้ค่ะ การบวชชีพรหมก็เป็นการบรรเทาอาการคิดไม่ตก ปลงไม่ได้ไปได้เยอะนะคะ สถานปฎิบัติมีหลายแห่งที่บำบัดทุกข์ในใจให้เราได้ หรือ ออกไปเที่ยว อยู่กับธรรมชาติ ความสงบของธรรมชาติจะเยียวยาความรู้สึกเราได้ พี่ขอให้น้องผ่านช่วงเวลาที่เศร้าโศกนี้ไปให้ได้ และ เป็นคนที่แข็งแกร่งใช้ชีวิตให้มีความสุขในแบบของตัวเอง พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ
ถึงน้องหมูจุ่ม จากใจของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าและรักษามา6ปีแล้ว- ตอนนี้มันหนักหนามากเลยใช่มั้ยคะ เราอยากจะกอดหมูจุ่มแน่นๆ และอยากให้หมูจุ่มรู้ไว้ว่ามีเราอยู่ข้างๆนะ - ตอนนี้เรายังไม่หายดี ไม่ได้มีความสุข แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่ไปกว่านี้แล้ว เราเริ่มมองหาความสุขจากสิ่งง่ายๆ เช่น วันนี้ตื่นมาตาไม่ค่อยบวมนะ วันนี้ตื่นมาเราจะทำไข่ดาวหรือไข่เจียวกินดี มันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ทำให้ยิ้มได้ - เงินก้อนสุดท้าย “สิ่งไหนที่หมูจุ่มอยากทำและคิดว่ามันจะสร้างความสุขให้หมูจุ่ม ทำได้เลย” เวลาในชีวิตของเรามันน้อย แต่ก็จงใช้ให้คุ้มที่สุด วันนี้้เศร้าไม่เป็นไร พรุ่งนี้จะดีขึ้นแน่นอน! - ไม่มีที่ใดในโลกที่ฝนจะตกตลอดไป ในใจของเราก็เหมือนกัน เค้าจะรอวันที่มีสายรุ้งของหมูจุ่มนะ ปล.พิมพ์ยาวมาก แต่อยากให้กำลังใจจริงๆ ยังไงกลับมาอัพเดตในวันที่สดใสหน่อยนะ เราจะรอเสมอ❤
แทบกรี๊ด ดีใจมากกก เป็นหนังที่คนพูดถึงน้อยในยุคนี้ แต่ตอนเด็กๆดูโคตรติดตา
ฝากถึงน้องหมูจุ่มนะครับ ผมเองก็เป็นคนนึง ที่ไม่มีเป้าหมายและไม่เข้าใจความหมายของการมีชีวิตอยู่เหมือนกัน แต่จากการที่ผมฟังเรื่องดาราศาสตร์มาสักพักนึง มันทำให้ผมตระหนักได้ว่า เรามันก็แค่อินทรีย์สาร ที่ถูกขังในกรงสีร้ำเงินที่เรียกว่าโลก ท่ามกลางอวกาศที่ใหญ่เกินจินตนาการ การมีอยู่ของทุกความรู้สึกที่เราได้รับ เช่นเสียใจ สมหวัง เจ็บปวด มันคือสิ่งบ่งบอกว่าเรายังมีชีวิต มีภาระกิจคือการหาพลังงานมาเติมให้ร่างกายจนกว่าระบบอินทรีย์วัตถุอย่างร่างกายจะเสื่อมสลายผ่านการเวลาที่ดำเนินไป และเชื่อผมเถอะว่าการดำรงค์อยู่ของชีวิต ย่อมมีค่ามากกว่าความว่างเปล่าทีไม่มีแม้แต่โมเลกุลใด เพราะฉะนั้นจงอยู่กับปัจจุบัน ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆหาพลังงานเติมให้ร่ายกายไปเรื่อยๆผ่านกาลเวลา จนกว่าจะเสื่อมสลายไปเอง สู้ๆครับ
วิธีที่ทำและได้ผลเร็วที่ดีสุด คือการรักตัวเองให้มากๆและให้กำลังใจตัวเองเยอะๆ ถ้าตัวเราไม่รักตัวเจ้าของก็ไม่มีใครมาดึงเราขึ้นมาจากอาการซึมเศร้าได้ สู้ๆ
อยากให้มีภาครีเมค ตอนเด็กๆคือดูละกลัวมากๆ โตมาและชอบแนวนี้เฉยย ตอนจบพีค😂
กอดๆนะคะ พี่หมูจุ่มที่ถามมา หนูก็เป็นคนหนึ่งที่เคยมีภาวะซึมเศร้ามาก่อน ชีวิตช่วงนั้นมันไม่มีอะไรดีเลยค่ะ มองอะไรก็ลบไปหมด แต่วันนี้ที่หนูผ่านมาได้แล้ว ก่อนอื่นหนูมองก้าวข้ามปัญหาที่หนูแก้ไม่ได้ไปก่อนค่ะ อะไรที่ปล่อยวางได้ก็ปล่อย แล้วก็ลองออกไปข้างนอกบ้าง ถ้าอยู่กับอะไรแล้วมีความสุขก็อยู่กับมันเลยค่ะ ถ้าอยู่กับธรรมชาติแล้วมีความสุขก็อยู่ให้ธรรมชาติบำบัดจิตใจเรา คำถามที่พี่ถามมาว่า จะไปญี่ปุ่นไหว้เทพดีไหม ส่วนตัวหนูคิดว่า ไปเที่ยวญี่ปุ่นไปไหว้ขอพรได้ค่ะ แต่อย่ายึดติดกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขนาดนั้น อย่าคิดจะขายวิญญาณให้ใครเลยค่ะ สิ่งที่ติดมากะตัวเรามันคงอยู่กะตัวเราตั้งแต่แรกแล้ว อย่าให้สิ่งที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีจริงไหมมาเอาอะไรจากเราไปง่ายๆเลย ในมุมมองหนูนะ จากคนแปลกหน้าคนหนึ่งที่อยากเห็นพี่หมูจุ่มมีความสุขกับชีวิตนะคะ ขอให้พี่มีความสุขกะสิ่งเล็กๆรอบข้าง ขอให้ผ่านเรื่องราวร้ายๆไปได้เร็วๆ ขอให้พี่หมูจุ่มยิ้มได้เย้อๆเลยน้า❤ (ปล.พี่เนสอัพเดทพี่หมูจุ่มบ้างน้า รอฟัง)
อยากให้น้องแบ่งเงินก้อนสุดท้ายให้คนยากไร้คนที่ลำบาก ชีวิตคนมีค่าไม่เท่ากัน น้องจะได้เห็น บางคนดิ้นรนแทบตายเพื่อจะมีชีวิต น้องมีทั่่งเงิน มีอนาคตรออยู่ อย่าเอาชีวิตไปทิ้งเลย คับ สู้ๆคับน้อง
สำหรับน้องหมูจุ่มนะ ส่วนตัวไม่แนะนำให้เอาชีวิตของเราไปฝากที่ใครหรือเทพองค์ใดจะดีกว่า การที่มีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจที่ทำให้เราคงสติและไม่รบกวนชีวิตคนอื่นก็เป็นสิ่งที่ดีแต่การที่จะเอาไปฝากเลยอันนี้ไม่ควร การหาความสุขเป็นคำนิยามที่เราสามารถมองทุกอย่างรอบตัวแล้วนับว่าเป็นสิ่งที่สร้างความสุขเราได้นะ เช่น การนั่งมองท้องฟ้า มองฝนที่ตก อากาศที่เปลี่ยนแปลง ร่างกายที่ได้ขยับนิดหน่อยสิ่งเหล่านี้เราสามารถคิดว่าพวกมันคือความสุขได้เช่นกันนะ เราไม่ต้องคิดถึงเผื่ออนาคตก็ได้เราแค่คิดว่าทุกวันนี้มีอะไรให้เรารู้สึกว่าจะทำให้เรามีความสุขกับมันได้ไหม กินข้าวอร่อยๆ ขนมหวานสักชิ้น นอนหลับให้เต็มอิ่ม เดินเล่นชมนกชมไม้ ดูคลิปน้องแมวน้องหมา เรียนรู้สิ่งที่เคยฝันได้ลองผิดลองถูก ผิดหวังก็คิดว่าเป็นเรื่องปกติเราล้มก็ลุกได้เสมอ สมหวังก็เป็นพรที่ตัวเราเองสร้างมันขึ้นมาด้วยตัวเอง มั่นใจตัวเองหน่อยค่อยๆ ปรับไม่ต้องรีบนะโรคซึมเศร้าเราสามารถรักษาได้เสมอทุกๆอย่างต้องใช้เวลาเท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นทางการแพทย์หรือทางกายภาพแต่หากมันแย่มากแนะนำให้พบหมอ การไปพบหมอไม่ใช่เรื่องน่าอายและเราไม่ได้แปลก เราแค่พิเศษกว่าคนอื่นนิดหน่อย เป็นกำลังใจให้นะ
โปรดอย่าเอาชะตากรรมตนเองไปฝากไว้ในมือใคร หรือเทวดาที่ไหนเลยครับ.จะดี จะร้าย มีเพียงเราที่ลิขิตตัวเอง.เกี่ยวกับโรคซึมเศร้า มันจะมีสภาวะเฉพาะบ้างอย่างที่เป็นตัวกระตุ้นอาการ ควรพบแพทย์และรักษาที่ต้นตอนะครับ.ขอเทวดาคงไม่ได้ผล
หมอก็ช่วยไม่ได้ท่าใจเรายอมแพ้ไปแล้ว
ถึงคุณหมูจุ่ม เราขอพูดคำเดียวกับอาจารย์หมอให้คุณฟังสั้นนะคะ อย่าเอาชีวิตขิงเราไปผูกหรือฝากกับใครตอนนี้คุณอาจจะรู้สึกท้อ รู้สึกอยากยอมแพ้กับชีวิต แต่ในอนาคตขอให้คุณเชื่อเราว่าคุณจะมีชีวิตที่ดีขึ้น ขอให้ตัดสินใจอย่างมีวิจารณญาณและสติสัมปชัญญะที่ครบถ้วนเรื่องความเชื่อเราขอไม่ยุ่ง แต่การที่จะมอบถวายชีวิตให้ใคร เราเชื่อว่าไม่ใช่เทพแน่ๆ เราจะเชื่อ จะขอพรอะไรก็ได้ แต่ไม่ใช่การถวายชีวิตเพราะชีวิตมันแย่ อยู่ไปไร้ค่าอยากให้คุณมองความสุขเล็กๆน้อยๆตามทางการใช้ชีวิต อย่างเช่นวันนี้คุณป้าร้านข้าวแถมไข่ดาวให้ ดีใจจัง วันนี้มีแมว มีหมาให้เล่นให้กอด วันนี้ลุงข้างบ้านให้ขนมมาชิ้นนึงอยากให้คุณอยู่กับปัจจุบันมากๆ คิดวางแผนอนาคตไปด้วย ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคะ เราก็มีคนใกล้ชิดที่เสียแบบเดียวกัน อยากให้คุณโฟกัสในสิ่งที่ดีๆเก็บไว้ อยากให้กอดตัวเองมากๆ อยากให้ร้องขอความช่วนเหลือจากคนรอบข้างมากขึ้น หาหนทางที่คุณจะสามารถมีชีวิตต่อไปได้ ชีวิตคนมันสั้นมากค่ะ อยากให้เก็บโอกาสที่ได้มีชีวิตไว้ คุณคือคนพิเศษที่ได้เกิดมา คุณคือคนที่เป็นที่รักถึงได้ถือกำเนิดขึ้นมาอย่าลืมรักตัวเอง กอดตัวเองให้มากๆนะคะ เราคงช่วยคุณไปได้ไม่มากกว่าข้อความเหล่านี้ ขอให้คุณตัดสินใจอย่างมีสติสัมปชัญญะให้ดี สุดท้ายคุณคือผู้เลือกนะคะ
เห็นเรื่องนี้แล้วนึกถึงหนังเรื่อง นรก (Hell) ปี 2548 ในแง่ความโหด ความดิบ ความน่ากลัว การตีความนรกให้ออกมาเป็นดินแดนแห่งการลงทัณฑ์ ดูแล้วชอบมาก ถ้ามีโอกาสอยากให้นำมาวิเคราะห์ น่าจะได้ความบันเทิงและข้อคิดหลาย ๆ อย่างเลย
อยากแนะนำว่าให้นำเงินก้อนนี้ที่มีไปรักษาโรคซึมเศร้า การรักษาจะช่วยให้อาการดีขึ้นค่ะ ต้องพบจิตแพทย์ กินยาต่อเนื่อง เข้าพบนักจิตบำบัด ทั้งหมดที่กล่าวมาใช้เงินค่อนข้างเยอะค่ะ แต่มันจะทำให้ชีวิตดีขึ้นแน่นอน หลังจากที่รู้สึกดีขึ้นแล้วค่อยไปเที่ยวค่ะ ส่วนเรื่องจะไปบนบานศาลกล่าวอะไร นี่ก็ไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์กับการรักษาโรค แต่มันอาจจะมีผลต่อจิตใจมั้ยไม่รู้ ลองไปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในประเทศก่อนก็ได้ค่ะ แต่อยากย้ำว่าให้เอาเงินไปรักษาตัวเองก่อนค่ะ
ถึงน้อง...พี่ไม่มั่นใจว่าเป็นซึมเศร้าไหมแต่ก็ยอมรับว่าเคยรู้สึกหมดแรงหมดใจ ลงไปบ้าง อันดับแรกน้องรักษาตัวเองคะ เช่นหางานอดิเรกทำ มีเพื่อน มีสังคม มีสัตว์เลี้ยง ออกกำลังกายหรือไปท่องเที่ยวก็ช่วยได้มาก พี่มีประสบการณ์ตัดเพื่อนงาน toxic เลยรู้สึกดีด้วยส่วนนึง ส่วนเรื่องเงิน ก็ลองหาข้อมูลเรื่องออมทองดูคะ ไม่แนะนำให้คาดหวัง กับสิ่งที่มองไม่เห็นไม่เคยสัมผัสเลยคะ เชื่อมั่นในตัวเองเยอะๆนะ
1.แค่กลับไปทางที่มาตอนรถตกน้ำ2.แค่ทำตัวเงียบเข้าไว้ นิ่งๆ รอจนแน่ใจว่าไม่มีเสียงอะไร ค่อยๆย่องหนีออกไปไม่ต้องวิ่งค่อยๆเดินมองรอบๆดีๆ3.อย่างตอนในมินิมาร์ทตอนมันขับรถชนแล้วออกไป ก็โกยของกินน้ำ แล้วหาที่หลบ ในนั้นแหละ เอาของมาถมบังตัวไว้ก็ได้ หรือ แยกเป็น2-3กลุ่ม อย่าอยู่กันเยอะแล้วจะมีโอกาสหนีเพียบ4.ของที่ใช้เป็นอาวุธมีเยอะแยะ คนละอัน รุมมัน5.อย่าอยู่ใกล้พวกที่ใจไม่นิ่ง สติแตก หรือชอบทำอะไรตามใจ ไม่บอกใคร เพราะคุณจะตายแน่นอน
เค้าขอพูดในฐานะที่เป็นซึมเศร้านะคะ มันหายยากก็จริงแต่มันดีขึ้นได้เข้าป่วยมา5ปีแล้วตอนนี้เค้ากลับมาใช้ชีวิตปกติโดยที่ไม่ต้องพึ่งยา ไม่ต้องไปหาหมอ การออกกำลังกายมันทำให้ดีขึ้นได้มากจริงๆ อยากให้ผู้ป่วยซึมเศร้าทุกคนลองออกกำลังกายดูค่ะ มันเปลี่ยนชีวิตเรามากๆ จากคนที่ทำร้านตัวเองกลายเป็นรักตัวเองมากขึ้นกว่าเดิม
อยากให้พี่เนสวิเคราะห์"จุนจิ อิโต้"อีกคะ อยากเสนอเรื่องที่เกี่ยวกับ โทมิเอะ,ทางวงกตสุดจะทนไหว,ผมยาวแห่งห้องใต้หลังคา คิดถึงการวิเคราะห์เรื่องนี้มากๆเลยคะ
มุมของเราคิดว่าถ้าสบายใจที่จะไปก็เชียร์นะคะ แต่อยากให้ลองตั้งคำถามกับตัวเองว่าสบายใจจริงๆใช่มั้ย🥹 แล้วกลับมาพร้อมกับรักษาตัว ลองทำอะไรใหม่ๆประกอบกันด้วย มันอาจจะช่วยได้เยอะเลยถ้ามีอะไรยึดเหนี่ยวจิตใจ การรักษาตัวกับทานยาต้องสม่ำเสมอนะคะ ไม่งั้นมันไม่ช่วยอะไรเลยถ้าไม่มีวินัยกับมัน
ซึมเศร้ารักษาได้ หรือก็สามารถกินยาไปเรื่อยๆ ได้ครับ ยาช่วยได้มากๆ เพราะมันเป็นเรื่องของสารเคมีในสมองแฟนผมรักษาตัวมา 7ปีแล้ว ถึงจะยังไม่หายขาด เพราะเป็นหนัก แต่ก็มียานี่หละที่ทำให้กลับมาไม่อยากตาย หลังจาก เคยฆ่าตัวตายมาแล้ว 3 ครั้ง 2 ใน 3 คือระดับต้องปั๊มชีพจรแล้ว อีก 1ครั้งล้างท้องสำหรับผม ศรีธัญญาดีที่สุดครับ สามารถรักษาไปสักระยะ หากยาอยู่ตัว หมอจะส่งไปที่ รพ ที่เรามีประกันสังคม จะประหยัดไปอีกครับมีของศิราราชด้วย แต่เป็นคลินิคนอกเวลา อาจจะต้องเตรียมตังไว้เลหน่อยครับ
ศาลเจ้ายาสุคงปิระ เป็นศาลเจ้าที่มีชื่อเรื่องการตัดสัมพันธ์-ผูกสัมพันธ์เฉยๆนะครับ ตัดขาดจากคนที่ไม่ชอบ หรืออยากผูกพันกับคนที่ชอบ แต่ต้องไปคนเดียว ไปกับคนรักนี่อาจจะได้มีเลิกลากัน และห้ามแช่งคนอื่นที่ศาลนี้เพราะอาจจะเข้าตัว นอกจากนั้นยังช่วยตัดความสัมพันธ์กับโรคอาการรึแผลที่เป็นอยู่ให้หายด้วย
ผมก็เป็นครับ พยายามทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้ ตั้งกิจกรรมให้ตัวเองตลอเวลา ผมทำตลอดสามชั่วโมงจนเข้านอน ช่วยได้เยอะครับ
เคยร่วมกับหมอเขียนบทความแก้ไขโรคซึมเศร้าเบื้องต้น หลัก ๆ คือให้หาอะไรทำที่ทำให้ตัวเองรู้สึกมีคุณค่า เช่น กิจกรรมอาสา หรือจะชมรมไปลองทำกิจกรรมต่าง ๆ ก็ได้ ไม่ควรอยู่กับบ้าน ควรเปลี่ยนสถานที่ เดินเล่นในห้าง ไม่ต้องซื้ออะไรก็ได้ มันจะได้ไม่เศร้าไม่เหงา แต่ถ้าเมื่อไรเริ่มกินข้าวไม่ได้ แปลว่าหนัก ต้องรีบไปหาหมอ เพราะคือเครียดหรือดิ่งจนกะเพาะอาหารเกร็งตัว ซึ่งถือว่าหนักแล้ว (ของเราคือเครียดจนลำไส้นิ่ง ทำให้อีกหลายปีต่อมา ลำไส้เสื่อม - อักเสบ)สำคัญคืออย่าไปคิดว่าเราจะเหมือนพ่อไหม เราคือเรา คนละกรรมกัน เรามีชะตาชีวิตของเรา ไม่ใช่ว่าเราต้องเป็นเหมือนเขาไหม จบเหมือนเขาไหม มันอยู่ที่เราเลือกเอง เขาคือเขา เราคือเรา คนละเรื่องโดยรวมถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บอกเลยว่าที่ไทยดีกว่ามาก เช่น ไปวัดพระแก้ว ไปศาลหลักเมือง ถ้าไปด้วยความศรัทธาจริง และคุณเป็นคนมีศีล ชีวิตจะเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ เราทำมาล้ะ ญี่ปุ่นนี่ไปเที่ยวพอ แต่อย่าไปขอพรอะไรมาก ศาลเจ้าส่วนมากที่ไปไหว้นี่ไม่ใช่เทวดา ส่วนมากเป็นเปรต คนชอบเข้าใจว่าเปรตนี่ต้องตัวสูง ๆ ไม่ใช่ เปรตมีหลายจำพวก บางจำพวกก็มีฤิทธิ์ ไปขอพรก็สมหวัง คนเลยเข้าใจผิดว่าเป็นเทวดา ไปไหว้เปรตกันมาก ผลลัพธ์ในบั้นปลายก็ไม่ดีเท่าไร ที่สำคัญ ญี่ปุ่นเป็นดินแดงที่ทำกรรมไว้มาก ฆ่าคนไว้มาก คนปฏิบัติธรรมก็ไม่ค่อยจะมี ทำบุญก็ทำกันไม่เป็น ถ้าจะไปจริง ๆ ห้อยพระไว้หน่อยก็ดีนะแล้วก็บางคนเม้น ไม่เคยเห็นผี ไม่เคยสัมผัสได้ เขาไม่เคยเห็นมุมอื่น บางอย่างพูดเสียสิ่งที่จริงเป็นหลอก แต่กลับพูดสิ่งที่หลอกเป็นจริงซะงั้น เอาเป็นว่า บุญบารมีคนเราไม่เหมือนกัน ทำให้เข้าใจลึกซึ้งไม่เท่ากัน เพราะงั้นความเมตตา ความละเอียดของจิตก็ไม่เท่ากัน อ่านแล้ว ก็ฟังหูไว้หูแล้วกัน เห็นบางคนเม้นแล้ว รู้สึกสังเวชใจนิด ๆ ว่ากำลังชักชวนคนให้ออกห่างจากความดี กรรมแบบนี้ แล้วตัวเองจะซวยขนาดไหนในอนาคต
ในฐานะที่ผมเป็นคนหนึ่งที่มีเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้า ผมอยากฝากถึงน้องหมูจุ่มว่า เงินก้อนสุดท้ายของคุณพ่อน้องหมูจุ่มสามารถเอาไปสร้างโอกาสค้นพบสิ่งเยียวยาตนเองจากโรคซึมเศร้าได้ครับ เงินใช้ซื้อความสุขได้ และสามารถมอบเพื่อช่วยเหลือผู้ที่กำลังลำบากได้เช่นกัน ไม่แน่ว่าน้องหมูจุ่มเมื่อได้บริจาคเงินให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ผู้ยากไร้ หรือผู้ป่วยแล้วอาจได้รับเหตุผลในการมีชีวิตอยู่มาด้วยก็ได้ นอกจากนี้แล้วเงินสามารถใช้จ่ายสำหรับสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจต่าง ๆ อาทิ งานอดิเรกที่น้องหมูจุ่มรัก การออกท่องเที่ยวเพื่อเข้าถึงความสวยงามของโลกและธรรมชาติ ค่าที่ปรึกษาของผู้เชี่ยวชาญในการรักษาโรคซึมเศร้า ครอบครัวที่เหลือ คนรัก หรือแม่แต่ความเชื่อ (ขอให้ใช้จ่ายเพื่อความเชื่อเป็นอย่างสุดท้ายที่จะเลือกนะครับ) และเหนือสิ่งอื่นใดคือผมขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียคุณพ่อของน้องหมูจุ่มไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
คลิปนี้สนุกมากๆคับ ได้ความรู้จากfactข้อมูลหลายอย่างมาก โดยเฉพาะ 39:04 ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่ามันทรมานมาก ยังไงก็ขอให้ทุกคนมีวิจารณญาณในการดูเเละอ่านคอมเมนต์ด้วยนะคับ
ผมก็เป็นนะ รักษามาสิบกว่าปีแล้ว มีแต่ทรงๆ สิ่งสำคัญคือกำลังใจดีดีนี่แหละครับ และน้องหมูจุ่มสามารถมาหาในคอมมูนี้ได้นะ มีแต่คำแนะนำดีๆ เป็นกำลังใจให้ครับ
ถึง คุณหมูจุ่มเราเป็นคนหนึ่งที่เป็นโรควิตกกังวล + มีอาการแพนิคร่วม และมีคนรักเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ - ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคะ- เรื่องของการไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยเงินก้อนสุดท้าย ถ้าการไปเที่ยวญี่ปุ่นมันทำให้คุณสบายใจขึ้น มันก็ไม่เสียหายอะไรค่ะที่จะลองไปเที่ยวให้สดชื่นบ้าง เพียงแต่ว่าคุณอาจจะต้องดูกำลังการหาเงินของตนเองร่วมด้วย หากคุณมีกำลังที่จะหาเงินก้อนใหม่ได้ ไม่เดือดร้อน คุณก็ใช้ก้อนนี้ไปเลยค่ะ ไม่ต้องคิดมาก แต่ถ้ากำลังการหาเงินของคุณน้อย คุณอาจจะเปลี่ยนจากเที่ยวต่างประเทศ เป็นเที่ยวสถานที่พักผ่อนดีๆในประเทศ แล้วไปให้ธรรมชาติบำบัดสัก 2-3 วันแทนดีกว่าค่ะ- เรื่องการขอพร ถ้าให้พูดตามตรง เวลาที่มีคนไปขอพร ใช่ว่าจะได้ทุกคน บางคนสมหวัง บางคนผิดหวัง เราไม่รู้ว่าคุณเป็นโรคซึมเศร้าระยะไหนแล้ว และคุณรับมือกับความผิดหวังได้มากน้อยแค่ไหน ถ้าสมมติคุณเลือกใช้เงินก้อนสุดท้ายในการเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อขอพร แล้วเกิดผิดหวัง ไม่ได้ตามที่ขอ คุณจะรับความรู้สึกตอนนั้นไหวไหมคะ ตรงนี้คุณต้องเลือกตอบตัวเองให้ได้ ถ้ารับไหว ก็ลองดูสักครั้งได้ค่ะ แต่ถ้าไม่ไหว ก็ไม่แนะนำให้ไปค่ะ เพราะคุณจะมีอาการหนักยิ่งกว่าเดิม แต่ถ้าคุณเลือกที่จะเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อตัวคุณเอง ไปเปิดประสบการณ์ใหม่ เปิดมุมมอง เปิดโลกกว้าง ไม่ใช่เพื่อไปขอพร อันนี้เราก็แนะนำค่ะ แต่ต้องพิจารณาดูจากข้อก่อนหน้านี้ร่วมด้วยนะคะ- คุณมีสัตว์เลี้ยงไหมคะ การเลี้ยงสัตว์ หรือการอยู่กับคนที่สบายใจบ่อยๆ จะทำให้คุณไม่รู้สึกโดดเดี่ยวค่ะ เวลารู้สึกแย่ต้องพยายามที่จะระบายมันออกมาบ่อยๆ เช่น อาจจะเขียนลงไดอารี่ เขียนสิ่งที่รู้สึก เขีบนถึงเหตุที่เกิด เพราะการที่จะเขียนออกมา มันต้องใช้ความคิดในการเขียน ต้องเรียบเรียงประโยคและรูปแบบ กระบวนการนี้จะเป็นการช่วยให้ดีขึ้นไปในตัว แต่ถ้าคุณยังเก็บมันไว้ในใจ มันก็จะพันกันยุ่งเหยิงอยู่แบบนั้น ไม่ได้รับการจัดเรียงใหม่ ความรู้สึกคุณก็จะเป็นก้อนที่ไม่คลายออกเช่นเดียวกัน หากคุณไม่อยากเขียน ก็ลองหาคนรับฟังค่ะ ถ้าคนใกล้ตัวรับฟังไม่ได้ ก็ลองหาแอพที่สามารถเล่าหรือระบายปัญหาให้คนอื่นฟังได้โดยไม่ต้องเปิดเผยตัวตนค่ะ มันมีแอพแบบนั้นอยู่นะคะ แต่เราจำชื่อไม่ได้แล้วละค่ะ เพราะเลิกใช้มานานแล้ว 😅😅 หรือคุณอาจจะออกกำลังกายก็ได้ค่ะ ให้เหงื่อออก เพราะเวลาที่ออกกำลังกาย มันจะเหนื่อย และเหงื่อออกเยอะมาก ซึ่งมันทำให้สมองโล่งสุดๆเลยค่ะ งดสิ่งกระตุ้นใดๆที่จะทำให้การเต้นของหัวใจเปลี่ยนไปค่ะ เช่น ชา กาแฟ น้ำอัดลม เพราะหากการเต้นของหัวใจเปลี่ยน มันจะไปกระตุ้นสภาวะของโรคได้ค่ะ- เราไม่ทราบว่าคุณหมูจุ่มได้ไปพบจิตแพทย์และรักษาโรคซึมเศร้าบ้างไหม ถ้าไม่ได้ไป แนะนำว่าให้ไปนะคะ แล้วใช้การบำบัดรักษาร่วมด้วย แต่ถ้ากำลังอยู่ระหว่างการรักษาอยู่ ก็ขอเอาใจช่วยนะคะ พยายามไปพบจิตแพทย์อย่างต่อเนื่องให้ตรงเวลา และที่สำคัญต้องฟื้นฟูสภาพจิตใจด้วยตนเองด้วยอีกแรงค่ะ อย่าพึ่งแต่ยาอย่างเดียว เพราะถ้าหวังพึ่งแต่ยา แล้ววันหนึ่งเลิกกินยาไป อาการก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ดังนั้นต้องฝึกที่จะมองโลกให้กว้าง ฝึกที่จะเข้าใจชีวิต และฝึกให้ใจเราเข้มแข็งมากขึ้น แรกๆมันยากและฝืนหน่อย แต่ต้องอาศัยความสม่ำเสมอในการทำค่ะสุดท้ายนี้ เราขอเป็นกำลังใจให้นะคะ และคุณก็ยังมีกำลังใจจากคนในช่องนี้อีกมากมายที่พร้อมจะส่งมอบให้คุณ แม้ว่าจะไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่หวังว่าคุณจะรับเอากำลังใจพวกนี้ไปโอบกอดหัวใจดวงน้อยๆของคุณ ให้คุณรู้สึกอบอุ่นมากขึ้นนะคะ ❤❤
ตอนเด็ก คือเชียร์ คุณหมิว ให้รอดมาก เพราะคาแรกเตอร์ ดูคล้ายเป็นนางเอกสายสตรองในหนังฝรั่งสมัยนั้น แต่ก็ตามสภาพ 55555
คิดเหมือนพี่เนสเลยค่ะ เงินก้อนสุดท้ายเอามาทำให้ตัวเองมีความสุขแบบนามธรรมสิ่งที่เราทำแล้วได้รับผลความสุขนั้นเลย ไม่ต้องมาลุ้นกับพวกเทพเจ้า อาจจะสร้างแรงจูงใจตัวเองกับสิ่งเล็กๆน้อย เช่น การปลูกต้นไม้ มันเหมือนดึงเราให้มาคิดว่า พรุ่งนี้ต้นไม้ของเราจะเป็นไง เมื่อไหร่น้องจะโต เมื่อไหร่น้องจะออกดอก มันเหมือนเราได้ตั้งเป้าหมายในการมีชีวิต แต่ถ้าเกิดผิดพลาดต้นไม้ที่เราปลูกน้องอาจไม่รอด เราก็คิดว่าสาเหตุมาจากอะไร และเราก็เริ่มต้นปลูกใหม่อีกครั้งให้น้องสามารถเจริญเติบโตไปได้ มันก็เหมือนเราที่สามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอถึงแม้มันจะเป็นทางที่ขรุขระหรือมีอุปสรรคต่างๆแต่มันก็สามารถนำพาเราไปในสิ่งที่หวังได้ และอย่าลืมที่จะมองที่จะมองทุ้งหญ้าสวยๆข้างทางด้วยนะสิ่งนี้จะช่วยฮิวใจเราได้
สำหรับผมไม่เคยเป็นโรคซึมเศร้าแต่ผมให้คำแนะนำ ทำตามใจตัวเอง มองให้ ได้รับรู้ อยากทำอะไรก็เชื่อใจตัวเอง มากกว่าเสียงในหัวที่คอยหลอกหลอนเรา ผมเคยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ตอนนั้นสิ้นหวังและหดหู่ ชีวิตนี้ไม่มีอะไรจะเสียแล้วและออกไปท้าทายทุกอย่าง โดดจากที่สูง หรือโดดจากเครื่องบินที่ตัวเองกำลังจะถึงพื้นก็กางล่ม มันหวาดเสียวมาก แต่ตอนนั้นเหมือนผมไม่กลัวอะไรแล้ว จนกระทั่งเพื่อนถามว่า มึงต้องการแบบนี้จริงหรอว่ะ ผมเริ่มมานั่งคิดและรู้ว่าในโลกใบนี้ยังมีสถานที่มากมายที่ผมยังไม่เคยไป ผมเลยเลือกสู้ แต่เวลาผมเหลือแค่7วัน ผมไม่กลัวอะไรแล้ว พูดในใจว่า ชีวิตนี้กูจะไปสวรรค์หรือนรก กูไม่เคยเสียใจสักครั้งที่ได้เกิดมาและใช้กรรมจนกระทั่งที่ผมไปตรวจเอ็กซเรย์ดู มะเร็งที่เป็นก้อนๆกำลังหดและหายไป หมอบอกว่าร่างกายผมสร้างภูมิต้านทานไปกำจัดมะเร็งในร่างทั้งหมด ผมเหมือนได้เกิดใหม่ การเป็นโรคซึมเศร้า มันไม่ใช่อุปสรรคถ้าผมผ่านความเจ็บปวดทุกวันทุกเดือนมาได้ คุณก็มีจิตกล้าหาญผ่านทุกอย่างต่อหน้าไปได้ อย่ายอมแพ้
สวัสดีค่ะน้องหมูจุ่ม ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคะแล้วเรื่องไปญป. เห็นคนอื่นแนะนำกันไปเยอะแลัว เลยอยากเป็นกำลังใจแทนอยากเป็นคนที่อยู่ข้างๆน้อง กอดๆนะคะ ถึงเราจะเป็นคนที่ไม่รู้จักกันแต่ก็อยากบอกว่าหนูไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวนะคะ❤
แนะนำให้ฝึกสมาธิครับ อยู่กับลมหายใจ ตัดความคิดได้ก็หยุดซึมเศร้าได้ครับ ฝึกทุกวัน ทบทวนทุกวัน หยุดได้ และผมก็หยุดแล้ว
ผมขอแนะนำให้น้องเขาเอาเงินก้อนนั้นไปรักษาอาการซึมเศร้าดีกว่าครับ โรคซึมเศร้ามันรักษาได้ครับ ถ้าเราไปหาหมอได้เร็วเราจะรักษาได้เร็วครับ
หนังนี้ สุดยอดมากครับ สมัยก่อน โคตหลอน เชื่อดก่อนชิม ลองของ หื่อ ดูจิตตกไปเลยย 🙂↕️
ถึงน้องหรือพี่หมูจุ่มนะครับโรคซึมเศร้าเป็นโรคที่ละเอียดอ่อนมาก เจ้าตัวน่าจะทราบดี ขอให้กำลังใจครับสู้ๆครับ มีคนที่รักคุณหมูจุ่มอีกมากมายครับ อย่าลืมรักตัวเองนะครับเข้าถึงเรื่องเงินก้อนสุดท้าย ผมคิดว่า สังคมไทยไม่ได้แย่ขนาดที่ไม่เข้าหากันได้ ลองเอาเงินก้อนสุดท้ายนี้ ไปต่อยอดการใช้ชีวิตให้ดีขึ้น หาความสุขที่หายไป หรือหาความสุขใหม่ที่คุณต้องการ หากชอบตกปลา ชาวฟิชชิ่งก็ใจดีและพร้อมช่วยเหลือเป็นต้น ต่อให้ไปขอศาลเจ้าที่ญี่ปุ่นนะ 1.ค่าตั๋ว 2.จะไปขอพรหรือยังไงสุดท้ายก้ต้องใช้เงินระดับนึง 3.แล้วขอพรไปจะได้ผลจริงๆใช่มั้ย ต่อให้ขอพรแบ้วได้ทุกคน ขอหวย100คน แล้วจะถูก100คนเลยหรอ ก้คงไม่ถึง100 อย่าเอาเงินไปเสียกับอะไรที่พิสูจน์ไม่ได้ขนาดนั้น
ชอบเรื่องนี้มากกกก ตอนนี้ก็ยังวนกลับมาดูได้ไม่เบื่อ ชอบในความสดใหม่ของทั้งนักแสดงและสตอรี่ของหนังในช่วงนั้น เป็นหนังรวมดาวที่นักแสดงมีที่ยืนในวงการกันทั้งนั้นเลย
ก่อนอื่นนะครับ ก็ขอให้กำลังใจน้องที่เป็นโรคซึมเศร้าก่อนนะครับส่วนคำปรึกษาแรกคือ ไปบพจิตแพทย์เสียก่อน เพื่อระบายสิ่งต่างๆออกมาให้หมด และต้องมีคนไปด้วยห้ามไปคนเดียวส่วนเรื่องเงิน ขอให้แบ่งเป็น 4-5 ส่วน เพื่อให้ยังมีฐานอยู่ แล้วใช้ 1 ส่วนลองไปฝึกลงทุนหาอะไรใหม่ๆเพื่อสร้างให้เงินส่วนเดียวนั้นงอก แล้วดีใจกับสิ่งที่ได้กลับมาอย่าลืมหาเวลาออกกำลังกาย เพื่อให้ร่างกายสงบจิตใจได้และเมื่อรู้สึกแปลก อันนี้ต้องมีคนอยู่ด้วย พยายามหาคนคุยด้วยเสมอ อย่าอยู่คนเดียวส่วนเรื่องเที่ยว เพื่อไปบนบาน อย่ารีบไปขอ เจ้าอยู่ญี่ปุ่น เรื่องจบได้แค่ที่นั้น เขาไม่มีวีซ่าเข้าไทย ขอไปเท่านั้น ××××เรื่องรับน้อง ผมงงที่ว่า อะไรวะ จบแบบนี้ก็ได้หรือนี้มันรวมเรื่อง BR มาผสมกับรายการโหวตทางทีวีสินะนั้น
ถึงน้องหมูจุ่ม จากใจคนที่เคยผ่านสภาวะแบบน้องมาก่อนพี่เป็นซึมเศร้าและรักษามาจนอาการดีขึ้นเกือบเป็นปกติการที่น้องรู้สึกว่ามองไปข้างหน้าไม่เห็นอนาคตมันเป็นอาการหนึ่งของโรคค่ะ และการตัดสินใจอะไรในตอนนี้มันไม่ได้มาจากการคิดอย่างระมัดระวังรอบด้าน ตัวพี่อาจจะโชคดีกว่าตรงที่มีครอบครัวและคนรอบข้างพยุงไว้ค่อนข้างดีสิ่งที่พี่จะแนะนำได้คือ พยายาม ประคองตัวเอง รักษาตัวเอง ถ้าถึงจุดที่รู้ไม่มีใคร ให้หาคนที่น้องไว้ใจได้ แล้วระบายกับเขา อยู่กับเขา เมื่อน้องดีขึ้น ประตูทางความคิดในตอนที่น้องมีสติสัมปชัญญะปราศจาคโรคภัยจะเปิดให้น้องเอง แล้วถึงวันนั้น น้องจะตัดสินใจได้เองค่ะ
เป็นหนังไทยที่ดูบ่อยสุดละตอนเด็ก เพราะทั้งบ้านมีหนังไทยอยู่เรื่องเดียว แต่มันสนุกจริงนะ
ถึงน้องหมูจุ่มครับ ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยครับ (ผมไม่ได้เป็นซึมเศร้าหรือเคยเป็นรึป่าสอันนี้ผมก้ไม่รุ้ไม่เคยตรวจ) แต่ผมเองก้เคยเสียป้าแท้ๆที่รักไป มันเศร้ามากอยู่ แต่มีคตินึงที่ผมใช้มาจนถึงทุกวันนี้แล้วส่วนตัวมันโอเคกับผมเอง คือ หาเป้าหมาย เล็กๆไม่ต้องยิ่งใหญ่ แค่หาอะไรทำแล้วทำให้มันเสร็จจิงๆ เช่น จัดห้อง วาดรูปเล็กๆ ทำกับข้าว หรือแค่ออกไปเที่ยว ทำสิ่งเล็กๆพวกนี้ไปก่อนครับ ให้มันแอ็คทีฟตัวเอง แล้วพอเป้ามันง่ายๆสั้นๆแต่หลายๆเป้าถ้ามันเสร็จไปเรื่อยๆเราอาจจะรุ้สึกดีขึ้นเองครับ มันคงไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดแต่ผมหวังว่าจะช่วยได้ไม่มากก้น้อยครับ
อยากให้ทำเรื่อง Ghost Game มากเลยครับส่วนตัวผมเองยกให้เป็นเรื่องที่ผมกลัวที่สุดในชีวิตเลยครับ
ถึงคุณเนสและคุณหมูจุ่มขอบคุณที่เอาเรื่องนี้มาแชร์ เพราะเราก็เป็นซึมเศร้ามานานจนไม่คิดว่าจะหาย แล้วเราคิดตลอดว่า ถ้าย่าเราเสีย อาการก็น่าจะหนักขึ้น ถ้าพ่อเราเสียก็คงหนักขึ้นอีกจนน่าจะหาทางไม่ออก การปรึกษาของคุณหมูจุ่มเหมือนเอาเราในอนาคตมาให้เป็นกรณีศึกษา ที่ให้เราเห็นคำตอบในหลายๆมุม สู้กับอิโรคนี้ไปด้วยกันนะคะ❤
ถึงน้องหมูจุ่มคะ ก่อนอื่นขอกอดให้กำลังใจสำหรับการสูญเสียและอาการที่เป็นนะคะ ในฐานะที่เป็นสภาวะเดียวกัน เคสขอพี่เวลาที่ความรู้สึกมันดิ่งลง จะพยายามช่างมันตลอด แม้ว่ามันจะไม่ได้ผลทุกครั้ง แต่อย่างน้อย ไม่มีใครฉุดรั้งตัวเราเองได้เท่ากับตัวเราเองแล้ว จริงๆสถาพแวดล้อม ครอบครัว สังคม มันมีผลทั้งหมด แต่ของพี่มันเปลี่ยนตรงนั้นไม่ได้ พี่หาหมอตลอด บอกเล่าอาการให้ฟังทุกครั้ง จนหมอบอกว่า บรรยากาศ สิ่งแวดล้อมที่อยู่นี่มัน toxic มากจริงๆนะแต่ในเมื่อเราเปลี่ยนตรงนั้นไม่ได้ มันก็ต้องประคองไปเรื่อยๆ หากมันดิ่งพยายามรั้งตัวเองให้มากที่สุด หากมันตื่นตัวถึงขีดสุด ก็ปล่อยให้มันไปบ้าง ทุกวันนี้ของพี่ยังหาหมอตลอด ได้รับยาตลอด และอีกอย่างนะคะ เป็นไปได้ พยายามสวดมนต์ ทำสมาธิ ตั้งสติอันนี้ช่วยได้จริงๆค่ะ...คนอื่นสวดมนต์ขอพรว่ายังไงก็ไม่ทราบ ทางนี้ขอพรให้มีสติ มีปัญญาในการแก้ปัญหาทุกครั้ง...วันใดที่เกินจะรั้งสมาธิที่เราทำมา สติที่เรารั้งไว้กับตัวตลอด จะทำให้เราฉุดรั้งตัวเราเองในวันที่เรามีความรู้สึกที่ดิ่งลง ให้เรารู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่.อีกอย่างนะคะ น้องหมูจุ่มไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ยังมีคนอีกมากที่ทั้งรู้จัก และไม่รู้จัก ส่งต่อกำลังใจและปรารถนาให้เรากลับมาเป็นตัวเราเองในท้ายที่สุดนะคะ และหากจะไปเที่ยวก็ไปเที่ยวเถอะค่ะ อาจจะไม่ใช่ญี่ปุ่นก็ได้ จะเป็นที่ใดก็ได้ ให้เปลี่ยนบรรยากาศรอบข้างบ้างก็ดีนะคะ กอดกันนะคะ 🫂🫂🫂🫂
ถ้าน้องหมูจุ่มผ่านมาเห็น เราหวังว่าน้องจะได้รับรู้และเห็นแล้วว่ามีคนเป็นห่วงและหวังดีกับน้องมากมายขนาดนี้ ไม่ว่าน้องจะตัดสินใจใช้ชีวิตแบบไหนต่อไป ก็ขอให้น้องได้พบเจอแต่ความสุข เจอแต่ผู้คนที่น่ารักกับน้องนะ เป็นกำลังใจให้อีกแรงนะคะ🫶🏻
ผมบอกน้องหมูจุ่มได้แค่ว่า รู้จักการปล่อยจอยฮะผมเองก็เคยผ่านช่วงนึงเหมือนกัน ช่วงนั้นมหาลัยปีสอง หมดไฟ ไม่อยากทำไรเลย อาจไม่ถึงขั้นซึมเศร้า แต่อยากจะบอกว่า น้องครับ น้องถอยออกมาได้เสมอถ้าสู้ไม่ไหวนะครับ น้องไม่ต้องสู้ทุกอย่างก็ได้ ให้เวลาชีวิตบ้าง โดยการทำอะไรที่อยากทำเลยฮะ ที่ทำแล้วต้องไม่ทำร้ายตัวเองและผู้อื่น อาจจะอยากลองกินเคเอฟซีงี้ หรือซื้อเกม หรือจะอย่างที่พิมพ์มาก็ไปเที่ยวญี่ปุ่นเลยครับ อย่างที่พี่ๆหลายคนบอกเลยครับ ชีวิตคนเรามันมีสุขมีทุกข์เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ฉะนั้นยิ่งน้องเป็นซึมเศร้าด้วย ก็ลองทำอะไรที่มีความสุขดีกว่าครับและผมขอไม่สนับสนุนการขายวิญญาณนะ เพราะชีวิตเราอะ 80 ปีมันสั้นมากนะ เราไม่ใช่เอลฟ์ในจักรวาลเดอะลอร์ด เราไม่ได้ยืนยาวขนาดนั้น อย่าขายวิญญาณเลย เอาเวลาที่เหลืออยู่อีกกี่ปี ไปคิดถึงเรื่องที่อยากทำ คุยกับตัวเองดูดีกว่าครับ ชีวิตไม่มีอะไรดีขึ้น น้องไม่ผิดที่จะคิดงี้ แต่มันก็ไม่จริงเสมอไปครับ ผมเชื่อว่าชีวิตมันก็เหมือนอาหารจารด่วนอะ มีแต่เฟรนซ์ฟราย มันจะไปอร่อยอะไร มันต้องมีไก่ทอด โค้ก ไรด้วย ชีวิตเราก็เช่นกันครับ สุขมากไปก็น่าเบื่อเพราะไม่มีจังหวะให้ลุ้นหรือเติบโตขึ้นเลย แต่จะมีแต่ทุกข์ไปตลอดก็ไม่ใช่เรื่องนะ สิ่งที่ผมแนะนำได้คือทำใจให้โล่งๆ อยู่กับปัจจุบันและทำสิ่งที่อยากทำ ทำตามความฝันไรไป ทำใจให้เป็นกลาง แล้วไม่ต้องคิดมากครับ ชีวิตเรามันขึ้นๆลงๆอยู่แล้ว เราคือมนุษย์ครับ ไม่ใช่พระเอกอนิเมะอิเซไก ที่ชีวิตมันจะปูทางเราขนาดนั้น การได้เจอกับสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง มันคือรสชาติความสนุกอย่างนึงของชีวิตนะครับ แล้วก็ เสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยครับ
ถ้าในมุมมองของผมน้องหมูจุ่มอาจจะลองนำเงินไปหาหมอจิตแพทย์ดูก่อนนะครับเราเองยังไม่เคยไปหา แต่เคยไปหานักจิตวิทยา ซึ่งก็ทำให้เรามีอาการที่ดีขึ้นครับเราอยากบอกว่าเรื่อง Mental health เป็นสิ่งสำคัญไม่ต่างจาก Physical health เลยครับลองปรึกษาหรือทำแบบทดสอบดูก่อนอาจจะทำให้ดีขึ้นได้ครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
ได้อ่านคอมเมนท์ของทุกคนแล้วรู้สึกถึงความห่วงใยความรักในรูปแบบของคนคนหนึ่งที่สามารถช่วยฮีลใจและให้คำแนะนำที่น่ารักและดีมาก ๆ เลยค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยแนะนำและขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจดวงน้อยให้กับน้องหมูจุ่มนะคะ พี่เชื่อว่าเราจะมีชีวิตที่ดี มีเกราะคุ้มกัน และมีความสุขเพิ่มขึ้นและต้องเพิ่มขึ้นตลอดไปเลยนะ✨
หนังเรื่องนี้คือขึ้นหิ้งในใจเลย แบบจำได้ว่าดูตอนเด็กๆแล้วจำฉากที่รมควันในตู้โทรศัพท์ได้แม่นมากละโคตรครีเอท พอโตมากลับไปดูก็ยังรู้สึกเจ๋งเหมือนเดิม หนังไทยสมัยก่อนดีๆครีเอทเยอะมากคิดถึงยุคนั้นสุดๆ
- ถึงน้องหมูจุ่ม อันดับแรก
ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคะ
- ตอบในฐานะที่พี่เคยเป็นภาวะซึมเศร้ามาก่อน
ปัจจุบัน คือ พี่สตรองขึ้นและทนความเจ็บได้ดี ถ้าไม่ไหว "พี่จะช่างมันค่ะ" อะไรที่พี่ควบคุมไม่ได้พี่ปล่อยเลยค่ะ
- ต้องเข้าใจก่อนว่า ชีวิตมันต้องทุกข์ - สุข ซึ่งเป็นเรื่องปกติของชีวิตเรา
- ประโยคที่บอกว่า
"คิดว่าจากนี้ไปชีวิตคงไม่มีอะไรดีขึ้น" ถ้าวันนี้มีลมหายใจ
วันนี้ยังลุกขึ้นเดินเหินได้ปกติ มันดีขึ้นแน่นอนค่ะ ไม่เชื่อลองออกไปวิ่ง ไปออกกำลังกาย ไปเที่ยว ไปรับ vibe ดีๆจากยูทูปช่องต่างๆ (พี่จองคัลแลน , สัมภเวศิลป์ ฯลฯ )
อย่าปล่อยให้ตัวเองจม เราต้องเป็นคนฉุดตัวเองขึ้นมา
- จะบอกความลับอีกอย่างนะคะ น้องไม่ต้องขายวิญญาณก็มีความสุขได้เลย ตอนนี้ เวลานี้
นาทีนี้ อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับสิ่งที่มี ทุกลมหายใจเข้าออก ไม่ว่าวันนี้แย่แค่ไหน แต่พรุ่งนี้จะมา (เดี๋ยวมันจะผ่านไป) และมันเป็นแบบนั้นจริงๆนะ
- ในเมื่อเกิดมาแล้ว อะไรที่อยากทำให้ทำ อะไรอยากกินก็กิน มีกี่ที่ในโลกที่ยังไม่ได้ไป ดำน้ำ ดูปะการัง ปีนเขา นั่งสมาธิ ลุยค่ะ ชอบอะไรลุย เชื่อว่าต้องมีสิ่งที่อยากทำ
- วันนึงทุกคนก็ต้องตาย แต่จะดีมากกว่า ถ้าเรามีชีวิตอยู่และใช้ชีวิตให้ดี ❤❤
- อัพเดตอาการกับนักจิตบำบัดเรื่อยๆนะคะ
สุดท้ายเลย ไม่มีใครเข้าใจเราเท่ากับเราเข้าใจตัวเอง
รักตัวเองให้มากๆ ทำดี พูดดี คิดดีกับตัวเอง เรามีคุณค่าในตัวเสมอ
#ส่งกำลังใจให้ไปนะฮะ ❤❤
#รักตัวเองไม่เจ็บเลยสักวัน
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ดีมาก ๆ เลยครับ ผมเชื่อว่าน้องหมูจุ่มเค้าได้อ่านแล้วจะมีกำลังใจมาก ๆ แน่นอนครับ 🥹🙏🏻💖
ความคิดของคุณดีมากเลยค่ะ เราก็แก้ไขคล้ายๆคุณค่ะ แค่ต่างกันที่เวลาเราเครียดหรือรู้สึกชีวิตนี้แย่จังเลย อยากตาย เราจะเดินๆๆเดินไปเรื่อยๆจะเรียกได้ว่าเหมือนคนบ้า หรือไม่ก็ไปนั่งอยู่ตรงอนุเสาวรีย์มองความวุ่นวายของผู้คนเพื่อไม่ให้ตัวเองคิดมาก หลังๆเริ่มฉลาดไปเดินเยาวราชหาอะไรกินแทน เดินจตุจักร ไม่รู้ช่วยได้หรือเปล่าแต่พอทำแบบนี้แล้วทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นค่ะ และเรียนรู้สิ่งต่างๆที้เข้ามาในชีวิตที่ทำให้วุ่นวายด้วยคำว่า " ช่างแ...." หรือไม่ก็คำว่า " ลองดู"
@@spws ยินดีมากค่า ❤
เป็นพี่ที่ดีมากๆเลยครับรักตัวเองไม่เจ็บเลยสักวันแนะนำอีกช่องแฟนผมชอบดูมากๆ เฉียงไปอยู่ไหนมา พรุ่งนี้สดใสเสมอ ♥️
@@LOUNES1994 ทางนี้ก็ FC เฉียงเฉียง เหมือนกันค่า ชอบเอเนจี้ 😉😉
ตามที่เราเข้าใจตอนจบจองเรื่องนะ
1. หนังพยายามเสียดสีรายการประกวดของไทยที่สามารถให้คนดูโหวตได้เพื่ออยากให้ใครอยู่ต่อหรือออกจากเกม เช่น AF หรือ the star ที่อิงจากผลโหวตเป็นหลัก
2. การที่เด็กตอนจบมาโหวต อันนี้จะสะท้อนในแง่ใน คุณไม่ต้องมีวุฒิภาวะอะไรก็ได้ แค่ดูๆแล้วโหวตไปแค่นั้น เพราะ เครื่องมือที่สำคัญที่สุดคือผลโหวตอย่างเดียว
อันนีคือการตีความที่เราเข้าใจนะ
ตอนจบผมจำไม่ผิด พิธีกรเกมโชว์ฆ่าคนคือรุ่นพี่ของนักศึกษาทั้งหมด แสดงว่า ทุกอย่างคือการจัดฉากหมด คนที่กลับบ้านคือตัวหลอก คนที่เดินทางต่อคือเป้าหมายที่จะกำจัดฆ่า
โอ้ จริงด้วยครับบ ขอบคุณที่แชร์ที่ช่วยทำให้เห็นมุมมองมากขึ้นด้วยครับ 🥹🙏🏻💖
ความคิดเห็นของผมนะ ผมคิดเหมือนคุณเนสครับ ถ้าอยากไปเที่ยวญี่ปุ่นเพื่อให้สบายใจหรือสนุกก็ไปเถอะครับแต่… ถ้าจะไปบนบานศาลกล่าวไปฝากความหวังไว้กับเทพองค์นึงอย่าเลยดีกว่าเกิดมันไม่เป็นดั่งที่หวังมันจะซึมเศร้าหนักเข้าไปอีกนะ ทำให้ตัวเราและใจเราสบายๆสนุกๆดีกว่าครับ เสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะครับ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ มีความสุขกับชีวิตต่อจากนี้นะครับ “น้องหมูจุ่ม” ✌🏼✌🏼
ประทับใจตรงที่ก่อนจะขึ้นภาพเนื้อหารุนแรงจะนับถอยหลังก่อน ถือว่าใส่ใจคนดูมากๆค่ะ เพราะไม่ใช่ทุกคนจะรับกับภาพสยองๆได้ เราก็เป็นคนที่กลัวกับภาพสยองๆมาก แต่ก็ชอบดู 😂😂
ไปรักษาโรคซึมเศร้าก่อนเลยครับ มันรักษาให้หายขาดได้ ทานยาให้สม่ำเสมอ
จากนั้นลองไปปรึกษาจิตแพทย์ต่อถ้ายังรู้สึกว่าความคิดความอ่านเรายังไม่เข้าที่ เผื่อจะเจอปมอะไรในใจ
หาเพื่อนที่เข้าใจอาการของโรคซึมเศร้า อย่างน้อยถ้ามีคนที่เต็มใจรับฟังปัญหา ความคับข้องใจ ก็จะช่วยให้ลดความเครียดได้
สุดท้ายหาที่พึ่ง ปฏิบัติธรรม ยึดถือหลักธรรมเป็นที่พึ่งทางใจ อย่ายึดถือตัวบุคคล
หรือถ้ายังอยากไปขอพรอยู่ ก็ให้บอกกตัวเองไว้ก่อนว่า มันเปนแค่ที่พึ่งทางใจ ไม่ใช่สิ่งที่คาดหวังได้100%
รักษาโรคนี้ก็หายยากอยู่พอสมควรเลยคับ สภาพเเวดล้อมต้องดีมีคนเทคเเคร์มีคนดูเเลเเล้วพี่จุ่มคุณพ่อพึ่งเสียก็ดาวน์ลงเลยก้คงต้องทำใจรับมือ🥹
ถึงน้องหมูจุ่ม..พี่เป็นอีก 1 คนที่กำลังรักษาอาการซึมเศร้า อย่างแรกขอส่งกำลังใจให้และกอดแน่นๆ พี่เข้าใจความรู้สึกของหนูนะ หนูควรพบจิตแพทย์เข้าการรักษาอย่างถูกต้อง จิตแพทย์และนักจิตวิทยาจะให้คำแนะนำกับหนูได้อย่างดี แต่ถ้าหนูอยู่ในระหว่างการรักษาที่สำคัญคือห้ามขาดยา ห้ามหยุดยาเอง มีอะไรไม่สบายใจพูดกับหมอตามความจริง คุณหมอรับฟังทุกเรื่องและจะประเมินเราเอง แล้วพาตัวเองไปเจอสภาพแวดล้อมที่ดี ..
ไปเที่ยวญี่ปุ่นเป็นความคิดที่ดีนะคะ แต่อย่าไปขอพรหรือฝากชีวิตกับเทพเจ้า เปลี่ยนบรรยากาศไปเที่ยวบ้างก็เป็นการบำบัดอย่างหนึ่ง ถ้าหนูชอบเลี้ยงน้องหมา/น้องแมวหรืออื่นๆได้ก็เป็นทางเลือกอย่างหนึ่งในการฮีลจิตใจ ถ้ามีคนรอบข้างพร้อมรับฟังและหนูไว้ใจก็ระบายให้เขาฟังได้ ถ้ามีงานอดิเรกที่ชอบก็ทำตามที่เราสบายใจ (พี่เคยเป็นนะสิ่งที่ชอบแต่ทำได้ไม่นานไม่มีสมาธิ มันมาจากอาการป่วยนี่แหละ แต่พอพี่ทานยาไปเรื่อยๆ ไปพบคุณหมอเสมอ พี่ก็ดีขึ้น)
พี่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญคงได้แต่เป็นกำลังใจให้และส่งกอดแน่นๆ สิ่งสำคัญคือการพบคุณหมอ ทานยาตามหมอสั่งอย่างสม่ำเสมอ ปรึกษาหมอนะคะ 🫂
สุดท้ายเป็นกำลังใจให้คุณเนสทำคลิปดีๆต่อไปนะคะ เห็นจากคลิปไหนสักคลิปเนี่ยแหละว่าเราอายุเท่ากันเลยขอเรียกน้องหมูจุ่มว่าน้องด้วยเลย 😂
ผมก็เป็นอีกคนที่เป็นโรคซึมเศร้านะ อีกอย่างแม่ผมเสียไปไม่นานมานี้ แม่เหมือนโลกทั้งใบเหมือนเป็นสิ่งที่เยียวยาเรามาตลอด ทุกวันนี้ท้อ ท้อมาก เหมือนจมดิ่งในก้นบึงของหัวใจเลย ผมเข้าใจความรู้สึกคุณหมูจุ่มเลย แต่สิ่งที่เราอยู่คือสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ คือความเข้มแข็งของตัวเอง ลองหาสิ่งใหม่ๆ ทำตามฝันดู ถ้าทำไม่ได้ ก็ลองเที่ยวปลอดล็อคตัวเองดูครับ มันมีการเที่ยวแบบ เที่ยวคนกับคนไม่รู้จักรวมตัวไปอยู่บ้าน เที่ยวนั่งวงคุยระบายสิ่งต่างๆอยู่ บองไประบายหรือไปรับฟังดู
ผมเคยไปรอบหนึ่ง รู้สึกว่าเราดีขึ้นมากๆครับ เป็นกำลังให้นะ หมูจุ่ม
รักษาอยู่รักษาต่อค่ะ รักษากับจิตแพทย์แล้วต้องรักษากับนักบำบัดด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าน้องเป็นซึมเศร้าระดับไหน เลยไม่กล้าที่จะให้คำแนะนำ เพราะคำแนะนำอาจส่งผลกระทบกับอาการได้ เบื้องต้นอยากให้รักษาต่อไปค่ะ ควบคู่การบำบัด วันพรุ่งนี้มันจะสดใสขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ตอนดูรับน้องสยองขวัญตอนนั้นเคยคิดพล็อตว่า มันจะพีคมากถ้าเด็กตอนจบที่กดโทรศัพท์โหวตพลอยเป็นน้องสาวพลอย แบบหนังอาจจะปูตอนแรกมาก่อนว่า พลอยกับน้องทะเลาะกันบ่อยๆ น้องก็เอาแต่ใจ พลอยก็ไม่ตามใจ ตามประสาพี่น้องทะเลาะกัน เกลียดกันแบบนี้ค่ะ แล้วตอนจบก็ตัดมาที่เด็กคนนี้โหวตให้พลอยตายออกแนวน้องฆ่าพี่ เพราะอารมณ์แบบเด็กอะเขายังไม่ตระหนักถึงความตายว่ามันคืออะไร ถ้าโหวตให้พลอยตายคือไม่ได้เจอกันแล้วนะไม่ใช่แค่ทะเลาะกันแล้วพรุ่งนี้มาเจอกันใหม่มาคืนดีกัน
เราเคยมโนพล็อตเรื่องนี้ไว้แบบนี้ค่ะ
ปล.แต่ตอนนั้นเรายังเด็กกลัวคนบอกว่าโรคจิต 555555
29:39 จากคนเป็นหอบนะคะ จริงๆคือเวลาพ่นยาหอบ จะฉีด1ครั้ง แล้วหายใจ รอสักพักถ้ายังไม่ดีขึ้นให้พ่นอีกรอบ ถ้ากด2ครั้งหรือมากกว่านั้น จะทำให้มีอาการหายใจเร็ว (รับออกซิเจนมากเกินไป เวลาหายใจเร็วเกินไป วิธีปฐมพยาบาลคือหาถุงครอบปากและจมูก เพื่อสูดตาร์บอนเข้าไป)
30:43 ผีเสื้อในบางความเชื่อสื่อถึงความตายและคนรักที่เสียไปแล้วได้ด้วยค่ะ
41:00 เวลาเราแพนิคจะช่วงที่เราแอบกลั้นหายใจ บวกกับการวิ่งแล้ว คนที่เป็นโรคหอบจะรับออกซิเจนได้น้อยกว่าคนปกติอยู่แล้ว ซึ่งโรคหอบพบในเด็กมากกว่า และสามารถหายได้ตอนโตขึ้นค่ะ และกลับมาเป็นอีกได้ เช่น อย่างเราเป็นตอนประถม พอมัธยมก็เป็นภูมิแพ้ จนปัจจุบันเป็นหอบ
1:33 แนะนำตามคหสต.ของเรา คือถ้าจะนำเงินก้อนสุดท้ายไปใช้ ลองนำไปรักษาโรคซึมเศร้าก่อนดีกว่าค่ะ สำคัญที่สุดแล้ว หรือไม่ก็นำไปใช้เที่ยว ไปหาอะไรกินอะไรอร่อยๆ และแนะนำเลยว่าอย่าเก็บตัวอยู่คนเดียวค่ะ ไม่งั้นตัวเราจะรู้สึกเปล่าเปลี่ยวเหมือนไร้ที่พึ่ง มีความรู้สึกดิ่ง และอยู่กับเพื่อนที่เป็น Safe Zone ต่อเรา ไม่พูดทำร้ายจิตใจเรา
(ในส่วนตัวเราไม่ค่อยเชื่อเรื่องการไปขอเทพเจ้า หรือศาลเจ้า เพราะมันคงไม่สมหวังและได้ดั่งใจเดี๋ยวนั้น 100% แน่นอน มันเป็นแค่ที่พึ่งทางใจ เลยไม่อยากให้คาดหวังเยอะค่ะ ถ้าคาดหวังเยอะแล้วไม่เป็นไปตามที่เราไปขอ มันก็อาจจะทำให้จิตใจเรายิ่งแย่กว่าเดิม และคิดว่าถ้าเกิดอะไรร้ายแรงมันอาจจะแก้ไขไม่ได้ มันค่อนข้างเสี่ยงและไม่คุ้มกับชีวิต เลยไม่แนะนำให้บนหรืออะไรก็ตาม)
ถึงน้องหมูจุ่ม อันดับแรก นำเงินไปรักษาก่อนค่ะ ไม่ได้ดูหมิ่นความเชื่อของใครนะคะ แต่เราควรรักษาร่างกาย และสุขภาพจิตของเราให้แข็งแรงก่อน ซึ่งโรคซึมเศร้าเกิดจากความผิดปกติของสารเคมีในสมอง วิธีรักษาเดียวคือ หาหมอ และอาศัยกำลังใจของตัวเองและคนรอบข้างค่ะ เมื่อเรากลับมาเข้มแข็งแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะเข้มแข็งจนไม่ต้องไปพึ่งพาศาลไหนๆ เลยค่ะ (จากใจคนที่คุณแม่เป็นซึมเศร้า ตอนนี้รักษาจนคุณแม่ดีขึ้นมาก) เป็นกำลังใจให้นะคะ❤
*ขอแยกเป็น 2 ส่วนนะครับ*
*สำหรับน้องหมูจุ๋ม* น้องพบแพทย์มาหลายปีแล้วเนอะ แถมเจอเรื่องพ่อเสียอีก เสียใจด้วยนะน้อง กว่าจะผ่านพ้นไปก็อีกนานเลย ยิ่งน้องเป็นแบบนี้อีกอยากให้น้องไปรักษาอาการให้ดีขึ้นก่อน ไม่ก็ถ้าวันไหนมีอารมณ์ดิ่ง ๆ ลองหาพวกสมุดโน๊ตเขียนบันทึกไว้นะ แล้วเขียนระบายให้สุดเลย และส่วนตัวคิดว่า เรื่องความเชื่อ มันพูดยากอะ เพราะบางคนชอบและไม่ชอบก็มี เราจะไม่ตัดสินน้องเกี่ยวกับความเชื่อเนอะ แต่ถ้าให้พูดแบบตรง ๆ อยากให้มองว่าเป็นที่พึงทางใจ (แต่ไม่ต้องถึงกับงมงายขนาดนั้นนะ) เพราะความเชื่อมันก็มีทั้งดีและไม่ดีปนกันนะ และอยากให้น้องลองออกไปข้างนอกบ้าง เช่นการเดินทางหาสถานที่ใหม่ ๆ กินอะไรใหม่ ๆ หรือไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนก็ได้ (แต่เพื่อนต้องเป็นคนที่ทำให้เราดีขึ้นนะ ไม่ใช่พาดิ่งลงไปสิ่งที่แย่นะ เพราะชีวิตน้องจะพังกว่าเดิมอีก) ถ้าน้องได้ดูคลิปนี้ และได้อ่านทุกคอมเมนต์ ทุกคนก็อยากให้น้องผ่านพ้นกับฝันร้ายครั้งนี้ไปด้วยกันนะ
*ส่วนเรื่องวิเคราะห์หนัง* ส่วนตัวคิดว่าน่าจะทำเพื่อแซวรายการพวกเรียลลิตี้โชว์ (เช่น บ้านเอเอฟ กับ บ้านบีบี) เพราะตอนนั้นกระแสพวกเรียลลิตี้คือมาแรงมาก เรียกว่าตามติดชีวิตแบบ 24 ชั่วโมงไปเลย แล้ววิธีการโหวตในหนังก็เป็นการแซวอีกเหมือนกัน (ซึ่งบ้านบีบีของต่างประเทศ เคยมีโหวต " ให้ออก " ด้วยนะใครคะแนนเยอะสุดต้องกลับบ้านทันที แต่บ้านเราปรับเป็น โหวตให้ " อยู่ต่อ " ใครน้อยสุดกลับบ้านทันที) แล้วหนังแนวนี้ก็ออกมาอีกเรื่อย ๆ เช่น โกสต์เกม ล่าท้าผี เป็นต้น
ถ้ามองในมุมของคนที่ไม่เชื่อเรื่องบนบานศาลกล่าว
เราเห็นด้วยกับคุณเนสว่า การบนบานศาลกล่าวไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ
เต็มที่ก็ช่วยเรื่องความสบายใจเท่านั้น
แต่ถ้าจะมองในมุมของคนที่เชื่อ
เราว่า ไม่ต้องไปถึงญี่ปุ่นหรอก ที่ไทยก็เคยได้ยินมาเยอะว่าศักดิ์สิทธิ์
ไม่ต้องเสียเงินเสียทองไปถึงต่างประเทศขนาดนั้น
แล้วก็บนบาน ก็แลกกับสิ่งที่เราพอจะทำได้ก็พอ ไม่ต้องขอแล้วแลกกับอะไรที่เกินตัวขนาดนั้น
สำหรับผมนะครับ ถึงน้องหมูจุ่ม
-ขอแสดงความเสียใจกับคุณพ่อก่อนเลย
-เรื่องซึมเศร้าสำหรับผมมันเป็นอาการทางความคิด อยู่ที่สภาพแวดล้อมรอบข้าง แนะนำให้ลองพาตัวเองออกไปเจออะไรใหม่ๆ จะได้แนวคิดใหม่กลับมาแน่นอน แต่ถ้าหนักเกินแนะนำปรึกษาแพทย์ครับ
-ส่วนเรื่องสายมูมันเป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ แต่สำหรับผมอยากให้มองว่ามันเป็นการขอพรในสิ่งที่เราหวัง แต่เราก็ต้องทำตามสิ่งที่เราหวังด้วยถึงจะเห็นผล อย่างเช่นถ้าขอพรให้มีความสุขแต่ถ้าเราเลือกจะอยู่ที่เดิม บรรยากาศเดิม สภาพแวดล้อมเดิมๆ ก็ไม่เห็นผลครับ ให้คิดซะว่าเป็นแรงจูงใจในการที่เราจะเปลี่ยนตัวเองใหม่นะครับ สู้ๆ✌️
ไม่อยากพูดในฐานะที่ตัวเองก็เป็นซึมเศร้าระดับเรื้อรังนะคะ🥹 เราว่าคุณหมูจุ่มอยากไปที่ไหน ก็สามารถทำได้เลยค่ะ ทุกคนอยากให้กำลังใจนะคะ ท้อได้ แต่ชีวิตของเราไม่ถอยค่ะ ในจุดๆนึงเราที่อยู่ในจุดนั้นของโรคจริงๆ อยากให้มีเพื่อนคอยให้กำลังใจนะคะ เชียร์อัพค่ะ คุณหมูจุ่มเก่งมากๆนะคะ เราเชื่อว่าการตัดสินใจของคุณ เราจะให้กำลังใจเสมอๆค่ะ สู้ๆนะคะ🤟
ดูจบแล้วแอบนึกถึง Cabin in the Wood + The Truman's Show เลยค่ะ
เราล่ะกลัวเรื่องนี้มาก 5555 สมัยนั้นจำได้ว่ามีทั้งข่าวรับน้องรุนแรง มีน้องเจ็บจริงตายจริง แล้วจำได้ว่าสมัยนั้นรายการเรียลลิตี้โชว์ในไทยกำลังดังมาก อย่างพวก เดอะสตาร์ เอเอฟ บิ๊กบราเธอร์เงี้ย สมัยนั้นคือรายการตั้งกล้องถ่ายทอดผู้เข้าแข่งขันจริงๆ ชอบใครก็รอเปิดทีวีดูเอางี้ เวลาชอบใคร วันเสาร์ตอนดึกๆ ก็ส่ง sms โหวตเอา ในส่วนประเด็นของเด็กดูรายการนั้น ตอนเด๋ก ๆ เราชอบได้ยินผู้ใหญ่บอกว่า ให้พ่อแม่ดูแลลูกหลานเวลาเปิดทีวี เพราะเราไม่รู้เลยว่าลูกหลานดูอะไร ถ้าเปิดไปเจอรายการไม่ดีจะทำไง + ระวังเด็กติดทีวีสายตาเสียนะ 😅
ส่วนตัวเราชอบฉากมินิมาร์ทมากเลยค่ะ พอคุณเนสบอกว่ามันดูเซ็ตติ้งเกินไปแล้วขนลุกเลย ของเต็มมาก ไฟก็ขาวๆ มันดู liminal space มากเลยค่ะ
ตอนนั้นก็แอบไม่ค่อยชอบนะคะ แต่มาดูคุณเนสสรุปแล้วชอบมากเลย มันมาก่อนกาล 😂 รายละเอียดหนังดีจริง ๆ เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ผลงานจริงๆเลย
ถึงน้องหมูจุ่ม พีีไม่เคยเป็นซึมเศร้า แต่พี่รูัจักคนที่เป็นซึมเศร้ามาค่ะ มีทั้งคนที่ทานยาตามที่หมอสั่ง และไม่ทานยา แต่ทุกวันนี้เพื่อนพี่สบายดีค่ะ ใช้ชีวิตปกติอาการไม่แย่ลงค่ะ
หนูอาจจะรู้สึกว่าตัวเองหรือชีวิตของหนูไม่มีค่า ไม่มีจุดหมายในการให้ใช้ชีวิต แต่หนูฟังพี่นะ หนูมีค่ามากๆ สำหรับคนๆนึง ซึ่งหนูอาจจะยังไม่เคยเจอ ไม่เคยรู้จัก หรืออาจจะได้เจอกันในอนาคตใกล้ๆนี้ก็ได้
ลองหาความสุขให้ตัวเองดูนะคะ แต่จะทำยังไงล่ะ หนูอาจจะไม่รู้วิธีการหาความสุขให้ตัวเองก็ได้ ดังนั้นคำแนะนำของพี่คือ ลองออกไปเที่ยว เจอผู้คน หรือแม้แต่การมีสัตว์เลี้ยง อาจจะช่วยให้หนูมีความสุขได้นะ
สิ่งสำคัญคือจิตใจที่เข้มแข็ง พี่จะไม่บอกว่าหนูทำแบบนั้นสิ หนูทำแบบนี้สิ แต่ถือว่าพี่ขอร้องแล้วกันนะ หนูเข้มแข็งเข้าไว้นะลูก พี่เชื่อว่าตั้งแต่วันนี้ไป หนูจะไม่อยู่อย่างโดดเดี่ยวหรอกนะ เห็นมั้ยว่ามีพี่ๆคอมเม้นให้กำลังใจหนูเยอะแยะเลย ถ้าต้องการกำลังใจ พวกเรามีให้เสมอนะ เป็นห่วงนะคะ
แนะนำว่าไปปรึกษาและรักษาจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญก่อนครับ เมื่อสุขภาพจิตและสภาพจิตใจดีขึ้น อะไรหลายๆดีขึ้น แล้ใค่อยไปญี่ปุ่น การออกไปข้างนอก ก็ได้เห็นอะไรใหม่ๆ อาจจะได้เจอสิ่งที่ตัวเองสนใจก็ได้นะครับ ได้พลังงานใหม่ๆ
...ไม่รู้ว่าจะเป็นคำแนะนำที่ดีไหม แต่อยากบอกว่า ขอให้เข้มแข็งขึ้นนะครับ ขอให้ในอนาคตอันใกล้ ได้ยิ้มอย่างมีความสุข 🫂
เห็นด้วยกับพี่เนส ก็ก็เข้าใจ ในมุมมองของคนที่เป็นโรคซึมเศร้า เขาจะไม่ได้คิดเหมือนเรา อาจเป็นเพราะสารเคมีในสมองผิดปกติส่วนนึง เเต่ก็อยากเเนะนำน้องในมุมของคนที่สู้ชีวิตอย่างเราว่า อยู่ใช้ชีวิตต่อเถอะ ชีวิตคนเรามีอะไรให้น่าลองอีกเยอะเลย โลกใบนี้มีอะไรอีกตั้งมากมายให้เราเปิดหูเปิดตา มีอะไรให้ทำเยอะเเยะเลยค่ะ ถ้ารู้สึกดิ่ง ไม่อยากใช้ชีวิตต่อ ให้คิดดีๆนะ ว่าถ้าเราไม่ให้โอกาสให้กับตัวเราเองได้ใช้ชีวิต หนูจะกลับไปเเก้ไขอะไรไม่ได้อีกเเล้วนะ ทุกคนเคยเจ็บปวด เคยล้มเหลว ผิดพลาด สูญเสีย ชีวิตดิ่งลง เเต่เขายังเหลือโอกาสสุดท้ายคือชีวิตของเขาเองที่จะสามารถเเก้ไข เเละพัฒนาตัวเอง ก้าวหน้าต่อไป ถ้าเป็นเรา เงินที่พ่อให้ เราจะทำให้เงินก้อนของพ่อมีค่ามากกว่านี้ก็คือเอาไปสร้างอนาคต ต่อยอด หรือสร้างรายได้มูลค่าเพิ่ม พ่อจะได้หายห่วง คำพูดของเราอาจฟังดูเหมือนจะไม่เข้าใจคนเป็นโรคนี้นะ เเต่ครั้งนึงเราก็เคยคิดอยากจะไปเเล้วเหมือนกัน เเต่ผลสุดท้าย สิ่งที่เราพูดมา เราลองเอามาทำดูเเล้วมันเวิร์ค ชีวิตตอนนี้ดีขึ้นเยอะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ❤
ถึงจะไม่ได้เป็นหมอ แต่คิดว่าเอาเงินก้อนสุดท้ายนี้ไปหาจิตแพทย์ และรับการรักษาที่ถูกต้องจะดีกว่าค่ะ โรคซึมเศร้าเป็นเรื่องของเคมีในสมองผิดปกติ ต้องทานยาเพื่อปรับสมดุลของเคมีในสมอง ไม่งั้นจะแย่ลงเรื่อยๆ
ส่วนตัวเราไม่เชื่อเรื่องเทพเจ้า อย่างที่คุณเนสบอกว่ามันไม่มีอะไรมารับรองได้ว่า เราไปขอพรแล้วมันจะเป็นจริง ถ้ามันไม่เป็นจริงก็เท่ากับว่าเงินนั้นเสียเปล่าไปเลย แล้วถ้ามันไม่เป็นจริง เราก็จะเป็นซึมเศร้าหนักกว่าเดิมเพราะความผิดหวัง
ถ้ารักษาแล้วอาการดีขึ้น ก็ค่อยออกไปเที่ยวตามธรรมชาติบ้างเพื่อปลดปล่อยพลังงานลบออกไป เช่น เที่ยวทะเล น้ำตก ที่ที่ปลอดโปร่ง สีเขียวเยอะๆ ธรรมชาติช่วยฮีลจิตใจได้ดีค่ะ พอเริ่มฮีลใจได้ดีแล้วก็ค่อยมาคิดเรื่องการหาเงินเลี้ยงชีพต่อไป
ชีวิตเราไม่มีดิ่งลงไปเรื่อยๆค่ะ เดี๋ยวก็มีช่วงขาขึ้น ขอแค่รักตัวเองให้มาก ๆ เห็นคุณค่าในตัวเอง ขอบคุณตัวเอง หาข้อดีของตัวเองเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ได้ เราเก่งมาก เป็นกำลังใจให้นะคะ 💝🥰
ถึงน้องหมูจุ่ม
อย่างแรกเอาเงินรักษาซึมเศร้าก่อน
เงินก้อนสุดท้ายถือว่าเป็นสุดท้ายในชีวิตไหม ถ้าไม่มีก้อนนี้แล้วจะใช้ชีวิตได้หรือเปล่า มีรายได้ทางอื่นไหม
ถ้ายังหาเงินเองไม่ได้ให้เก็บไว้ก่อนกรือไปเที่ยวพักใจใกล้ๆราคาไม่แรง
ส่วนตัวเป็นโรคซึมเศร้ารักษาต่อเนื่องเป็นเวลา3ปี ขอบคุณตัวเองที่ยังมีชีวิตอยู่ จากโลกสีเทา ไร้ทางออก ทางออกหนึ่งเดียวคือความตาย ตอนนี้สดใสหัวเราะได้แล้ว หายได้แน่นอนค่ะพี่รับประกัน❤❤
เป็นกำลังใจให้คุณหมูจุ่มนะคะ ไม่ว่าคุณจะเลือกทางเลือกไหน ขอให้คุณสบายใจ และไม่คิดเสียดายค่ะ เรามีน้องสาวเป็นซึมเศร้าแบบทำร้ายตัวเอง และแน่นอนเราให้กำลังใจใครไม่เก่งเลย แม้แต่น้องของเราเองเราทำได้แค่อยู่ข้างๆเค้า เราขอโอบกอดคุณหมูจุ่มขอให้คุณหมูจุ่มดีขึ้นนะคะ และน้องสาวเราเค้าต่อสู้กับโรคนี้ ด้วยมายเซตที่ว่าโรคซึมเศร้ามันคือโรคที่รักษาหายได้ เราจะชนะมันได้ ขอให้คุณหมูจุ่มชนะมันนะคะ 💕
ขอส่งอีก 1 กำลังใจจากผู้ป่วยซึมเศร้าที่กำลังกินยาอยู่คับ อยากจะกอดคุณมากๆ แล้วก็อยากให้รู้ว่าเรากำลังฝ่าฝันโรคนี้ไปด้วยกันอยู่ และจากใจคนเรียนสายญี่ปุ่นเหมือนกันด้วย คิดเหมือนที่หลายคนบอกว่า คุณหมูจุ่มไม่ต้องขายวิญญาณเราก็มีความสุขได้ค่ะ🥺💖 ไม่แน่ใจว่าตอนนี้คุณหมูจุ่มได้หาหมออยู่ไหม แต่เราคิดว่าหลายเรื่องๆ การปรึกษาหมอเกี่ยวกับวิธีรับมือกับโรคนี้เป็นอะไรที่ดีและควรไปเป็นประจำคับ(ถ้าเจอหมอที่ปฏิบัติแย่ๆกับเรา เปลี่ยนหมอเลยค่ะ) เราได้มองโลกนี้ในทางที่ดีขึ้นจากจุดที่เลวร้ายที่สุดเหมือนกัน เรารู้ว่าเราไม่สามารถฝ่าฝันทุกความเจ็บปวดที่คุณหมูจุ่มต้องเผชิญอยู่ในตอนนี้ไปด้วยกันได้ แต่เราอยากให้คุณหมูจุ่มรู้ว่าเรายังเป็นอีก 1 กำลังใจ ที่อยากให้คุณหมูจุ่มได้รู้สึกผ่อนคลายและได้มีความสุขกับโลกนี้และชีวิตในวันข้างหน้า อาจจะลองไปที่ญี่ปุ่นเพื่อให้สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ฮีลใจแทนไหมคะ เป็นกำลังใจและขอให้หลังจากนี้มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาหาคุณหมูจุ่มตลอดไปค่ะ💖🥺
ความเสียใจความเปราะบาง เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเผชิญ ถ้าไปญี่ปุ่นแล้วจิตใจดีขึ้น อะไรดีขึ้น แต่ก็ต้องรักษาโรคซึมเศร้าด้วยนะคับ เพราะเคมีในสมองไม่ใช่เพราะแค่เศร้าจริงๆ อาจจะเห็นอะไรมากขึ้นหลังจากหายจากโรคนี้ ความทุกข์ใจทั้งหมดความเสียใจ มันไม่มีทางอยู่กับคุณผู้หญิงไปตลอดชีวิตหรอกคับ เป๋นกำลังใจให้คับ ผมก็เคยเจออะไรแบบนี้เหมือนกัน
ความตายสำหรับผมมันก็ไม่ได้น่ากลัวมากหรอก แต่คนข้างหลังคุณจะเสียใจมาก เลยดึงตังเองไว้😙😙😙
เมื่อก่อนตอนเด็กกลัวมากเรื่องนี้ ตอนนั้นมีเว็บไซต์ด้วยนะให้เข้าไปดู แล้วตอนเป็นเด็กเล่นเป็นปีใหม่กับเพื่อน ตอนนี้มากลับมาดูคือเออมันก็คิดได้เนอะหักมุมแบบนี้เรียลลิตี้ โทนหนังคือน่ากลัวจริงๆ
เราก็กลัวมากก เพิ่งเข้าใจว่าดูหนังแล้วภาพติดตานอนไม่หลับเป็นยังไงก็เรื่องนี้นี่แหละครับ 🥲🥲
@@spwsทำเรื่องล่าท้าผี (2006) ไปยังครับ แนวเรียลลิตี้เหมือนกัน
ถึงน้องหมูจุ่มนะครับ
จากคนที่มีประสบการณ์ในการมีภาวะซึมเศร้า และคนรอบๆหลายก็เผชิญมา
การที่เรามีเทพเจ้าหรือสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจพี่ถือว่าดีนะครับ
แต่เราควรเชื่อ เคารพ ในขอบเขตที่จำกัด อาจจะบูชามาห้อย มาไหว้
หรือแม้กระทั่งมาเล่าความทุกข์ให้ฟังระบายอารมณ์ก็ย่อมได้
แต่ภาวะที่เราเป็น เราต้องเข้าใจตัวเราเองก่อน กอดตัวเองให้บ่อยๆ
รักตัวเองให้มากๆ ใช้เวลาที่อยู่ด้วยความสุข เวลามีเรื่องไม่ไหวก็ปล่อยวางให้ได้
ใช้สิ่งที่เรารัก เราเคารพ มาช่วยฮีลใจได้ ขอให้น้องรักตัวเองมากๆนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
จะบอกว่าตอนเด็กๆอ่ะดูหนังเรื่องนี้แล้วกลัวมาก แต่พอโตกลับมาดูอีกทีหนึ่งมันสะท้อนสังคมนะ คือรุ่นพี่อ่ะการรับน้อง มันไม่จำเป็นต้องใช้ความรุนแรง เสมอไป และนักศึกษา ช่วงนั้นกำลังคึกคะนอง ก็เวลาผู้ใหญ่ห้าม ก็ไม่ค่อยอยากจะไป ตามที่ผู้ใหญ่ห้าม เท่าไหร่ ก็จะดื้อๆ แบบนี้แหละ
ปล. ฝากถึงน้องหมูจุ่มนะ ชีวิตคนเราอ่ะมันอีกยาวไกลลูก เราไม่ต้องไปสนใจว่าใครจะว่าอะไรยังไง หาความสุขใส่ตัวเองให้ได้มากที่สุด พี่เข้าใจว่าน้องเป็นซึมเศร้า แต่หนูต้องเดินออกมาจากจุดนั้น แล้วหาสิ่งที่หนูอยากทำ หาสิ่งที่หนูรัก แล้วทำมันให้ดีที่สุด พี่เชื่อว่ามันจะเยียวยาทุกอย่างได้
พี่ก็เป็นโรคซึมเศร้าและกำลังรักษาค่ะ มันต้องแก้ที่ปมคือน้องเศร้าเรื่องอะไรก็ไปปลดล็อกเรื่องนั้น ยาเป็นเพียงทางแก้ที่ปลายเหตุ แต่หากต้นตอของปัญหาไม่อยุ่แล้วน้องคงต้องทำใจยอมรับและอยุ่กับความจริง ทานยาและไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ อย่าอยุ่ที่เดิมๆ อะไรที่ทำให้ไม่สบายใจก้ออกมาจากจุดนั้นซะ ส่วนเรื่องศาลเจ้า พี่เชื่อว่าเทพมีจริงและปีศาจก็เช่นกัน ศาลเจ้าที่น้องกำลังจะไปไม่รุ้ว่ามีเทพหรือปีศาจหรืออาจไม่มีอะไรอยู่เลย ให้น้องขอพรค่ะแต่อย่าแลกเปลี่ยน อย่าบนบาน ขอให้น้องได้เจอสิ่งที่ทำให้ชีวิตน้องมีความหมายและค้นหาสิ่งที่ยังต้องทำในชีวิตนี่ให้หมด เพราะพี่เชื่อว่าเราเกิดมาเพื่อชดใช้กรรม ก็ขอให้ชดใช้ให้หมด แล้วพี่ก็หาหนทางที่จะไม่กลับมาเกิดบนโลกที่เลวร้ายนี้อีก นี่คือความเชื่อส่วนบุคคลของพี่ ฟังหูไว้หูนะคะ สู้ๆค่ะ
ถึงน้องหมูจุ่มนะคะ เราไม่รู้ว่าน้องจะอ่านมาถึงคอมเม้นของเรามั้ย แต่เราเข้าใจน้องมากๆ ช่วง 3 ปีก่อนช่วงโควิดระบาดหนักๆ ป้าที่เรารักมากเสียชีวิต(แต่ไม่ได้เสียจากโควิดค่ะ) แต่เพราะโควิดเราเลยไม่สามารถแม้แต่จะไปเยี่ยมเขาที่รพ.เลย หรือแม้แต่ตอนที่เขาเสียแล้วเรายังไม่สามารถจะออกไปฮีลจิตใจตัวเองข้างนอกได้ ต้องอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมทุกวันตลอด 24 ชม. (เรากลับมาเป็นโรคซึมเศร้าอีกรอบจากเหตุการณ์นี้)
ดังนั้นที่เราอยากแนะนำน้องหมูจุ่มนะคะ
1. ความทุกข์ ความเสียใจอันมหาศาลมันถ่าโถม เราจะเสียศูนย์ได้ง่ายๆเลยเพราะความรู้สึกเราเสียใจมากและไม่มั่นคง ซึ่งไม่ต้องทำตัวเข้มแข็งหรือพยายามเข้มแข็ง ร้องไห้ได้เลยค่ะ
2. เราต้องมี ”ความเชื่อมั่น“ ในจิตใจ บอกตัวเองซ้ำๆ มันจะสะกดจิตเราไปเรื่อยๆเองค่ะ เราต้องเชื่อว่า ”สักวันจะผ่านไปได้“ “สักวันจะไม่เสียใจอย่างวันนี้” ”เราสามารถผ่านไปได้แน่นอน วิ่งไม่ไหวก็เดิน เดินไม่ไหวก็คลาน ตะเกียกตะกายพาตัวเองที่บอบช้ำให้ค่อยๆดีขึ้น“ มันจะใช้เวลานานมาก แต่มันจะดีขึ้นจริงๆค่ะ ฮึบนะคะน้องหมูจุ่ม
3. อย่างเม้นอื่นๆเลยค่ะ พาตัวเองไปเจอโลกภายนอก ไปเปิดหูเปิดตา ลองทำอะไรใหม่ๆ แค่ลุกไปเดิน วิ่ง ร้องไห้ไปด้วย มันจะช่วยให้เราไม่อุดอู้อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมและจะเศร้า ดิ่งไปกว่าเดิมค่ะ
4. เราอยากแนะนำถึงหมอจิตเวทค่ะ บางทีที่เรารักษามานานแต่ก็ยังไม่หายสักทีอาจเป็นเพราะเรายังไม่เจอหมอที่ดี ที่คลิกกับเรา และรักษาเราได้ตรงจุดจริงๆ อาจจะเอาเงินที่มียอมทุ่มหาหมอดีๆแล้วไปรักษาเลย น้องหมูจุ่มอาจค่อยๆคลายปมในชีวิตและในใจตัวเองได้ จนได้เห็นโลกใบใหม่เลย
5. เรื่องศาลเจ้า เราไม่สามารถบังคับน้องหมูจุ่มได้ แต่เราอยากให้น้องอย่าเพิ่งรีบตัดสินใจ เพราะตอนนี้จิตใจน้องหมูจุ่มกำลังอ่อนไหวมากๆ การตัดสินใจในตอนนี้บางทีในอนาคตเราจะเสียใจทีหลังหรือเกิดเรื่องร้ายตามมาได้ค่ะ เราอยากให้น้องลองทำแบบที่เราแนะนำข้างบนหรือที่หลายคอมเม้นแนะนำมาก่อน ให้เวลากับตัวเองเยอะๆ ให้เวลาฮีลใจเยอะๆ อาจจะเป็นเดือน เป็นปี หรือหลายปี มันทรมานมาก แต่มันจะดีขึ้นแน่ๆค่ะ ถึงตอนนั้น น้องค่อยคิดเรื่องศาลเจ้าอีกทีว่าน้องยังอยากไปอยู่ไหม หรือหาข้อมูลเกี่ยวกับศาลเจ้านี้มากขึ้นแล้วค่อยตัดสินใจ
❤️❤️❤️เป็นกำลังใจให้น้องหมูจุ่ม มันมีโลกใบใหม่ที่สดใสรออยู่แน่นอนค่ะ ฮึบนะคะ กอดแน่นๆ🫂🫂
น่าจะเป็นหนังในความทรงจำในวัยเด็กที่ดูจบแล้วนอนไม่หลับเลย กลายเป็นคนกลัวสะพานไม้และตู้โทรศัพท์เลยในช่วงนั้น แต่ชอบฉากฆ่าของหนังเรื่องนี้นะ ผมว่ามันครีเอทดี หลายอย่างดูเป๊ะไปหน่อย แต่ก็ดูทำให้ตายได้จริง แอบลุ้นให้รอดทุกคนนะ แต่ก็หักมุมตอนจบดี คนอื่นอาจจะอีหยังวะ แต่ในยุคนั้นรายการแนวเรียลลิตีโชว์มันมีเยอะมาก ทั้งเดอะสตาร์ เอเอฟ เคพีเอ็น มันเลยได้บรรยากาศว่าอาจจะมีรายการเรียลลิตี้ใต้ดินแบบนี้ก็เป็นได้ โดยรวมชอบเรื่องนี้มากครับ ให้ 8/10 เลย
น้อง หมูจุ่มมมม พี่เป็นกำลังใจ ให้น้าลูกกกกก เอาตังค์ไป รักษาโรคซึมเศร้าก่อน เดวดีขึ้น แล้วค่อยไปญี่ปุ่น ยังไม่สาย ไปช่วง ซากุระนะ มันสวยมากกกกกกก 🌸🌸🌸 อยากเพิ่งไปไหน ก่อนได้เห็น น้าาาาา ♥️ เลิฟฟ ยู
ขอบคุณพี่เนสที่ทำเรื่องนี้มากๆเลยยย เคยดูเมื่อตอนเป็นเด็กมากกก เปิดเจอในทีวีตอนนั้น แต่ไม่รู้ชื่อเรื่อง จำชื่อเรื่องไม่ได้ พอได้ฟังจนจบเลยนึกถึงเรื่องที่เคยดูเมื่อตอนนั้นนน ชอบมากกก🫶🤧 ดีใจที่ได้ฟังพี่เนสวิเคราะห์เรื่องนี้นะคะะะ ขอบคุณที่ทำงานหนักค่าา❤️🔥❤️🔥✨✨
กรี๊ด กำลังรอเลยค่ะ ภาวนาอยากให้ทำเรื่องนี้ ตอนเด็กดูแล้วกลัวสุดๆ ยิ่งฉากกินไข่ต้ม 😢
ถึง คุณหมูจุ่ม
อย่างแรกเลยเป็นสิ่งที่ดีมากที่คุณหมูจุ่มกล้าที่จะพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด ระบายความรู้สึกของตัวเองออกมาบ้าง เราเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนกัน เราขอเป็นกำลังใจให้คุณหมูจุ่ม โรคนี้ไม่ใช่โรคที่จะรักษากันได้ง่าย ๆ แต่ก็ไม่ใช่โรคที่จะรักษาไม่ได้เช่นกัน อยากให้คุณหมูจุ่มรักตัวเองให้มาก ๆ นะฮะ สู้ ๆ ไปด้วยกัน ยังมีอีกหลายคนที่ต้องสู้เหมือนกับเราฮะ
ทุกวันนี้ยังมีแผ่นอยู่เลยดูไม่ต่ำกว่า20รอบ เล่าได้จำได้ทุกรายละเอียดดีเทลชื่อทุกตัวละคร เล่าแบบตามที่หนังฉายแบบไม่ข้ามไม่สรุปไม่ย่อ ก็ยังเล่าได้😅 แต่พี่เล่าดีเทลสำคัญตกหล่นและไดอาร็อคที่ตัวละครพูดผิดหลายจุดอยู่คับ บางไดอาร็อคมันคือจุดสำคัญมาก แต่ถ้าคนไม่เคยดูหรือดูไม่กี่รอบจะไม่รู้
เช่นฉากอ้อมเคาะกระจกเรียกแอร์ หรือไม้เรียกหาโอปอลล์ซึ่งไม่ใช่ระวัง และกดสวิตช์รถแครกเตอร์ที่เอวฆาตกร และฉากท้ายๆที่ฆาตกรขับรถไล่ และมีคนร่วงจากรถคือเต้ยคับไม่ใช่ไม้ แต่ก็นำเสนอออกมาได้ดีมากแล้วคับ ยังคุมอรรถรสไว้แน่น
เรื่องนี้ผมดูตั้งแต่เด็ก กับมหาลัยสยองขวัญ รักษาแผ่นไว้ดีมากนังใหม่เอี่ยม
แนะนำให้น้องไปพบผู้เชี่ยวชาญบ่อยๆครับ จิตแพทย์และทีมสหสาขา เพราะโรคซึมเศร้ารักษาให้หายขาดได้ครับ แต่ต้องสม่ำเสมอและใช้เวลาครับ ถ้าเอายั่งยืนสุดก็วิธีนี้แหล่ะครับ
ถึงคุณหมูจุ่ม ขอมาเป็นกำลังใจให้คุณหมูจุ่ม ให้ผ่านพ้นช่วงเวลาอันยากลำบากนี้ไปนะคะ
1. ถ้าคุณหมูจุ่มอยากไปญี่ปุ่น เราสนับสนุนให้ไปเลยค่ะ สะดวกไปคนเดียวหรือจะหาเพื่อนสักคนไปก็ได้ค่ะ อย่างน้อยก็ได้ไปเที่ยว ไปฮีลจิตใจ ไปรับอากาศดีๆ ไปเจอผู้คนใหม่ๆ สถานที่แห่งใหม่ ไปหาของกินอร่อยๆ ไปเดินเล่นสวนสาธารณะ
2. ในกรณีที่คุณหมูจุ่มมีความลังเลใจที่จะไปศาลเจ้าดังกล่าว เพื่อไปขอพร สำหรับเรานะ เราอยากให้คุณหมูจุ่มไปถึงญี่ปุ่นก่อน ไปใช้ชีวิตสักพักก่อนแบบว่า เที่ยวให้สบายใจก่อน ถ้าสุดท้ายถามตัวเองแล้วว่า อยากไปไหว้ขอพร ก็ทำเลยค่ะ เราอยากให้โฟกัสแค่ว่า
"พรดังกล่าวจะได้หรือไม่อ้นนี้ไม่รู้ เพราะมันคือความเชื่อ อยากให้โฟกัสว่า ถ้าทำแล้วคุณหมูจุ่มสบายใจหลังจากทำแล้ว ก็ทำเลยค่ะ"
ไม่ต้องกังวลเรื่อง จะได้พรหรือไม่ได้พร จะต้องแลกพรที่ขอด้วยอะไร โฟกัสแค่ว่า ได้ทำสิ่งที่อยากทำ และตัวเองสบายใจ ก็พอ
3. เราไม่แน่ใจว่าคุณหมูจุ่มได้เข้ารับการรักษาหรือไม่ ยังไงก็อยากให้เข้าปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ และรับยา เพื่อบรรเทาอาการค่ะ
4. ถ้าคุณหมูจุ่มมองไปทางไหนแล้ว ไม่มีคนคอยรับฟังคุณหมูจุ่มจริงๆ แนะนำให้หา น้องแมวหรือน้องหมา มาเลี้ยงดูนะคะ น้องช่วยได้จริงๆ ค่ะ
สุดท้ายนี้ ขอให้คุณหมูจุ่มผ่านพ้นช่วงเวลาร้ายๆนี้ไปนะคะ ถ้าสิ่งที่คุณหมูจุ่มอยากทำ ทำแล้วสบายใจ คุณหมูจุ่มทำเลยนะคะ โฟกัสแค่ได้ทำแล้วสบายใจก็พอค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ หากความคิดเห็นนี้เป็นประโยชน์ต่อใจคุณหมูจุ่มและช่วยให้คุณหมูจุ่มรู้สึกดีได้ เรายินดีมากเลยค่ะ สามารถระบายได้เสมอนะคะ เราคนนึงจะรับฟังค่ะ❤❤
ไปหาหมอ เทพอ่ะถ้าเป็นเทพที่ดีเขาไม่มีเงื่อนไขไม่ดีกลับมาหรอก ที่ชีวิตมันดิ่งลง มันเกิดจากอุปทานของเรานำพาเราให้ลงดิ่งลงไปเรื่อยๆ
เริ่มแรก พยายามรักษาร่างกายให้กลับมาปกติที่สุด หาหมอจิตแพทย์ พยายามหาคนที่เข้ากับเราได้ ถ้าเจอคนนึงรักษาแล้วไม่ใช่ ก็หาไปเรื่อยๆ
พยายามทำจิตให้เป็นพลังบวก คิดเสมอว่าชั้นก็ทำได้ ลองทำเรื่องดีๆ ทำจิตอาสา ลองไปทำคล้ายๆพวกกู้ภัยก็ดี ถ้าได้ลองช่วยคนได้ มันจะรู้ดีมากๆ
ถ้าท้อก็พยายามลองดูคลิบที่ให้กำลังใจ มีคลิบคนพิการมากมายที่เขาก็สู้อยู่เหมือนกัน ใกล้ๆตัวก็อาจลองดูจากคนที่ทำงานลำบาก พวกคนเก็บขยะ คนหาของเก่า พนักงานทำความสะอาด มีคนที่แย่กว่าเราเยอะเขาก็ยังสู้อยู่เลย
ผมชอบจะคิดว่า
"ชีวิตกรูแค่เกิดมาในโหมด hard โว้ยย แต่กรูจะชนะให้ได้ ไอ้พวกที่เกิดมาในโหมด EZ มันไอ้พวกกาก ไอ้พวกเห่อหม่..ย เอ้ยยย"
ตอนเด็ก ๆ ดูเรื่องนี้จำได้เลย เป็นการเข้าใจคำว่า "ดูหนังแล้วภาพติดตาจนนอนไม่หลับ" มันเป็นยังไง ตอนตี 2 ตื่นขึ้นมานวดขาให้ยายเพราะนอนไม่หลับ ต้องการเพื่อน จนยายงงมึงทำไรนิ ตี 2 มาขยันอะไรตอนนี้ 😂
ดีใจที่ตัดสินใจมาดูคลิปคุณเนสแบบงงๆ เริ่มจากเราไม่รู้จะดูอะไรดี เลื่อนฟีดยูทูปไปเรื่อยจนเจอคลิปคุณเนส เราก็ยังไม่สนใจ รีเฟรชกี่ครั้งก็ยังเจอคลิปคุณเนส 5555 เราเลยอะๆๆ ดูก็ได้ ตื๊อจังเลย จนทุกวันนี้เราไล่ดูหลายสิบคลิปเลย กินข้าวก็ดู ก่อนนอนก็ดู ดูจนหลับคาคลิปหลายครั้งมาก ขอบคุณสำหรับการทำคลิปดีๆมาให้ดูนะคะ เป็นเพื่อนยามเหงาได้ดีสุดๆ จะติดตามไปเรื่อยๆเลยคับ 👻💓
ส่วนตัวนะคะ หนูไม่รู้ว่าพี่ไปเจออะไรมาบ้างและผ่านอะไรมาบ้างแต่สิ่งที่หนูอยากจะบอกคือ ลองปล่อยวางดู ในที่นี้คืออย่าไปยึดติดหรือใส่ใจสิ่งที่ให้รู้สึกแย่ เพราะว่าเราไปคิดเรื่องที่เศร้ามากไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น หนูคิดว่าพี่มีความสุขได้นะคะ มันไม่ได้หายากเลยแต่พี่ยึดติดกับสิ่งแย่ๆจนมองข้ามสิ่งดีๆไป อย่างการทำงานอดิเรก,ออกไปเที่ยวบ้าง หนูอยากให้พี่ลองคิดดูว่า การทำสิ่งต่างๆไม่ว่าจะทำอะไรมันไม่ได้แย่เสมอไปค่ะ ในชีวิตของเรามันมีทั้งเรื่องดีและแย่อยู่เรื่อย อยู่ที่ว่าเราจะโฟกัสสิ่งไหน
ส่วนเรื่องไปขอศาลเจ้า หนูคิดว่าอย่าเลยดีกว่าค่ะ จากประสบการณ์สต.และคนรอบข้าง การที่เราไปขออะไรมาก็ตามมันมีสิ่งที่เราต้องจ่ายเสมอถึงจะได้ เลยคิดว่าอย่าดีกว่าค่ะ ถ้าเพื่อความสบายใจลองหาวัดแถวๆบ้าน ไปทำบุญตักบาตร,ขอพร ดูก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเสียเงินเยอะด้วยๆ ใดๆก็ไม่ว่าจะทำอะไรแต่เราไม่คิดจะพยายามทำสิ่งนั้น เอาแต่รอคอย ก็ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จในสิ่งที่มุ่งหมายนะคะ(ในด้านการใช้ชีวิต)
สุดท้ายนี้ ก็สู้ๆนะคะพี่ หนูและทุกๆคนในคอมมูสัมภเวศิลป์จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ผ่านเรื่องเลวร้ายไปให้ได้ และขอให้พี่คนพบความสุขนะคะ (ถ้ารู้สึกแย่ๆมากๆลองหาคนที่ไว้ใจได้ปรึกษาดูนะคะ สู้ๆ ค่ะ)
17:51 ถ้าสังเกตดีๆ ตรงต้นไม้(หรือเสาสักอย่าง?) มันมีฟันด้วย ฟันคนเต็มไปหมดเลย ดีเทลเล็กๆ คนทำฉากเก็บหมดเลย ประทับใจ
จำได้ว่าเรื่องนี้ดูตอนสมัยเด็กแล้วหลอนมากค่ะ ฉากโหดๆทั้งนั้น แต่พอกลับมาดูอีกรอบแล้วรู้สึกเหมือนได้ปลดล็อกความกลัว น่าจะเพราะเราจิตแข็งขึ้นด้วยแหละ อีกอย่างคือพอมาดูในสมัยนี้แล้วcgลอยแบบชัดเจนมาก😂 แต่ที่ภาพไม่ค่อยชัดมันก็ให้อารมณ์หลอนๆแบบสมัยก่อนดี
ยุคนั้นรายการเรียลริตี้มันฮิตในไทยมาก af, the star, big brother เราดูแล้วก็เก็ตนะ ว่าอ่อมันคือรายการเรียลริตี้ เสียดสีสังคมว่าชีวิตของผู้เข้าแข่งขันขึ้นอยู่กับการโหวตของคนในสังคม แถมไม่ได้จัดเรท เด็กๆก็ดูได้ อย่างบิ๊กบราเทอร์ตอนนั้นคือฉาวมาก ส่วนตัวละครที่ชอบคือหมิว เท่ดี สู้คนสุดๆ และก็ตุยโหดมาก
ยืนยันอีกเสียงครับ บิ๊กบราเทอร์ ฉาวจริง โดยเฉพาะ ปี 2 คือยิ่งฉาว ยิ่งดัง จนเรียกว่ามีดรามาอะไร เป็นข่าวลงหน้าหนึ่งตลอด ๆ เลย
@@parado1997จำได้เลยตอนนั้น ม.1 เชียร์หมอนกสุดๆ555
เป็นเรื่องแรกๆที่เปิดโลกแนวสแลชเชอร์เลยค่ะ จากนั้นก็หาแนวนี้ดูรัวๆๆ❤
ส่วนตัวเราอยากให้น้องไปรักษาโรคซึมเศร้าก่อนนะคะ เพราะอย่างแรกคือเป็นสิ่งที่มันทำให้เราเห็นผลตอบรับกับตัวเองเป็นรูปธรรมได้ว่าหายจริง เพราะเราคิดว่าถ้านำเงินก้อนนั้นไปบนกับศาลเจ้าแล้วถ้าเกิดไม่ได้ผล ก็ยิ่งไม่มีอะไรเกิดมากกว่าเก่า แถมเงินก้อนสุดท้ายก็ไม่ได้ใช้กับสิ่งอื่น (ที่ในอนาคตเราอาจอยากใช้ขึ้นมา) ซึ่งอันนี้เป็นแค่ความเห็นส่วนหนึ่งของเรานะคะ ❤
เป็นกำลังใจให้น้องหมูจุ่มนะคะ และก็เสียใจเรื่องคุณพ่อ แต่เราคิดว่าน้องเป็นคนที่โชคดีคนนึงที่ยังเข้ามาปรึกษาหรือมีความคิดที่จะอยากมีชีวิตอยู่ พี่อาจจะให้คำปรึกษาไม่ได้ดีแต่ส่งกำลังใจให้ค่ะ ตัวพี่ก็เคยตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วรู้สึกว่าตื่นมาทำไมแต่พี่ขอเป็นกำลังใจให้น้องใช้ชีวิตบนโลกนี้อย่างดีและมีความสุขให้ได้สักวันนึงนะคะ ❤❤
จริงอยากให้น้องทำอะไรที่มีความสุขแล้วแต่เลย ชีวิตนี้มันสั้นอย่าไปทำอะไรให้มันสั้นไปกว่านี้เลย ทำอะไรให้มีความสุข เรียนรู้สิ่งใหม่ๆแล้วปล่อยวาง ทุกอย่างมันว่างป่าว มีทั้งทุกข์และสุขทั้งหมดก็คือชีวิต ถ้าน้องได้อ่านคอมเม้นท์นี้แสดงว่าเรามีวาสนาได้แลกเปลี่ยนความคิดกัน ขอให้มีความสุข
ผมไม่รู้นะว่าน้องหมูจุ่มป่วยมากี่ปี แต่ผมป่วยซึมเศร้ามาเกินกว่า10ปี ไม่เคยกินยาเพราะไม่อยากยอมรับว่าเป็น แต่ใช้วิธีบำบัดเอา
แล้วมันก็ดีขึ้น คือพออายุมากขึ้นมุมมองเราจะกว้างขึ้น เห็นหลายมุมมากขึ้น แต่ต้องจิตใจเข้มแข็งมากพอการรักษาแบบไม่ใช้ยา
เราต้องคิดเสมอว่าถ้าเราไม่อยู่เราจะพลาดสิ่งที่ทำให้เรายิ้มในแต่ละวันไป มันน่าเสียดายขนาดไหน ให้คิดว่าหากเราหลับตาแล้วหายไป ถ้าสิ่งที่รอไม่ใช่การไปสวรรค์หรือนรก แต่เป็นความมืดโล่งๆไร้ผู้คนที่เรารัก และผู้คนที่รักเรา แบบนั้นผมว่ามันน่ากลัวและเจ็บปวดกว่ามากนะ ผมเข้าใจความรู้สึกเสียคนในครอบครัว
ก็อย่าอายที่จะเข้ารักษา มันไม่ใช่เรื่องน่าอาย มันเป็นอาการป่วยที่ใครๆก็เป็นได้ ลองหาอะไรทำเพื่อความสุขตัวเองเรื่อยๆ มุมมองเราจะขยายขึ้น เราจะเริ่มเห็นสิ่งดีๆในชีวิตที่เราอาจมองข้ามไปมากขึ้นเรื่อยๆ จิตใจเราจะโปร่งโล่งมากขึ้น
สร้างปุ่มรีเฟรช/ปุ่มลบสิ่งไม่ดี อย่างผมสร้างแปลงลบกระดานในหัวเราขึ้นมา เมื่อเราเจอเรื่องแย่ๆหรือทำเราดิ่ง ผมจะหลับตาคิดภาพในหัวว่าเราเขียน/วาดสิ่งไม่ได้เหล่านั้นลงในกระดานดำ พอเขียนเสร็จทั้งหมดหรือจนพอใจใน ณ เวลานั้นแล้วให้เราเอาจินตนาการว่าแปลงลบกระดานมาลบสิ่งเหล่านั้นทิ้งให้หมดจนกระดานดำเรากลับมาใสสะอาดเหมือนเดิม ช่วงแรกๆกระดานดำอาจจะใหญ่สักหน่อย อย่างของผมเกิน5กระดานดำในโลกจริง แล้วมันก็จะลดลงเรื่อยๆตามจิตใจที่เข้มแข็งขึ้นของเรา ตอนนี้ขนาดเหลือแค่กระดานชนวนถือมือเดียวได้
เท่าที่ผมพอจะแนะนำให้เห็นภาพในการจัดระเบียบจิตใจได้ก็มีประมาณนี้ครับ
ส่วนเรื่องความเชื่อ มันแล้วแต่บุคคลไปก้าวล่วงมากไม่ได้ ของผมจะเป็นทางสายจีนต้องมีวัตถุมงคลเกี่ยวกับป่าช้าติดตัวเสมอด้วยดวงที่ไม่ได้ดีนักตั้งแต่เกิด ป่วยบ่อยตั้งแต่เด็กจนแทบจะเรียกร่างกายอ่อนแอได้เลย ผมเคยไปเที่ยวน้ำตกแล้วอยู่ๆโดนเงาคนสีดำลากลงน้ำ ลากลงไปลึกมากจนแทบจะหมดสติ แต่มีภาพลางๆว่ามีใครสักคนเข้ามาช่วยด้วยแสงสีขาว พอแสงสีขาวเดข้ามาใกล้ เงาดำนั้นก็รีบว่ายน้ำลงหนีไป พอผมได้สติก็คือผมมาอยู่บนบกแล้ว มีแต่คนบอกอนู่ๆเห็นห่วงยางที่ผมนั่งคว่ำแล้วตัวผมไม่ยอมลอยขึ้นมา
ก็ค้องคอยสวมวัตถุมงตลเหล่านี้ไม่ป้องกันตัวตามความเชื่อครับ เซียนพระที่ผมรู้จักตอนเจอกันครั้งแรกเขาเห็นสร้องผมเขาก็พูดทักขึ้นมาเลย สวมไว้ดีแล้วไอ้หนูกันตายโหง สวมแหวนพระไว้ด้วยแคล้วคลาด ส่วนเรื่องบูชาให้เราดีขึ้นหรือต้องยอมผูกดวงจนดึงขั้นอาจเสียสติหรือจายได้อันนี้ผมอยากให้ลองหาทางอื่นพอจะมีมั้ยครับ ทางที่สายขาวจริงๆ หรือที่ไม่ต้องเอาส่วนหนึ่งของเราไปแลกน่ะ
ผมพูดอ้อมๆได้ประมาณนี้ ฝากให้น้องเขาอ่านด้วยครับคุณเนส
******ข้อความแบบเต็มผมขอส่งทางแชทส่วนตัวในเฟสนะครับ มันยาวเกินกว่าจะเม้นในยูทูปได้*****
ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยหนูหมูจุ่มคะ
และอยากบอกน้องว่า หนูไม่จำเป็นต้องขายวิญญาณให้เทพ เพื่อแลกกับชีวิตที่มีความสุขนะคะ หนูสามารถมีความได้ด้วยตัวเองค่ะ วางเรื่องความเชื่อไว้ก่อน ขอให้หนูมีสติบวกกับเชื่อด้วยนะคะ หนูอาจจะอยู่ในช่วงของภาวะความเศร้า สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือปรึกษากับจิตแพทย์ก่อนเป็นทางออกที่ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้กระแสแห่งความสุขพัดมาหาหนูค่ะ
เป็นผมเลือกกลับไปรถรุ่นพี่อีกครันละ 55555 ฉากโหดเกินสยองดี
ถึงน้องหมูจุ่ม พี่ขออนุญาตแนะนำนะคะ พี่ก็ป่วยเป็นซึมเศร้ามานานหลายปี เคยคิด…3ครั้ง แต่ที่ผ่านมาได้เพราะพี่เปลี่ยนการโฟกัสในการใช้ชีวิต พี่ให้มากขึ้นกว่าการพยายามหาเหตุผล แนะนำให้ทำบุญบริจาคจะรพสงฆ์หรือบ้านพักคนชรา หรือมูลนิธิก็ได้ค่ะ การบวชชีพรหมก็เป็นการบรรเทาอาการคิดไม่ตก ปลงไม่ได้ไปได้เยอะนะคะ สถานปฎิบัติมีหลายแห่งที่บำบัดทุกข์ในใจให้เราได้ หรือ ออกไปเที่ยว อยู่กับธรรมชาติ ความสงบของธรรมชาติจะเยียวยาความรู้สึกเราได้ พี่ขอให้น้องผ่านช่วงเวลาที่เศร้าโศกนี้ไปให้ได้ และ เป็นคนที่แข็งแกร่งใช้ชีวิตให้มีความสุขในแบบของตัวเอง พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ
ถึงน้องหมูจุ่ม จากใจของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าและรักษามา6ปีแล้ว
- ตอนนี้มันหนักหนามากเลยใช่มั้ยคะ เราอยากจะกอดหมูจุ่มแน่นๆ และอยากให้หมูจุ่มรู้ไว้ว่ามีเราอยู่ข้างๆนะ
- ตอนนี้เรายังไม่หายดี ไม่ได้มีความสุข แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่ไปกว่านี้แล้ว เราเริ่มมองหาความสุขจากสิ่งง่ายๆ เช่น วันนี้ตื่นมาตาไม่ค่อยบวมนะ วันนี้ตื่นมาเราจะทำไข่ดาวหรือไข่เจียวกินดี มันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ทำให้ยิ้มได้
- เงินก้อนสุดท้าย “สิ่งไหนที่หมูจุ่มอยากทำและคิดว่ามันจะสร้างความสุขให้หมูจุ่ม ทำได้เลย” เวลาในชีวิตของเรามันน้อย แต่ก็จงใช้ให้คุ้มที่สุด วันนี้้เศร้าไม่เป็นไร พรุ่งนี้จะดีขึ้นแน่นอน!
- ไม่มีที่ใดในโลกที่ฝนจะตกตลอดไป ในใจของเราก็เหมือนกัน เค้าจะรอวันที่มีสายรุ้งของหมูจุ่มนะ
ปล.พิมพ์ยาวมาก แต่อยากให้กำลังใจจริงๆ ยังไงกลับมาอัพเดตในวันที่สดใสหน่อยนะ เราจะรอเสมอ❤
แทบกรี๊ด ดีใจมากกก เป็นหนังที่คนพูดถึงน้อยในยุคนี้ แต่ตอนเด็กๆดูโคตรติดตา
ฝากถึงน้องหมูจุ่มนะครับ ผมเองก็เป็นคนนึง ที่ไม่มีเป้าหมายและไม่เข้าใจความหมายของการมีชีวิตอยู่เหมือนกัน แต่จากการที่ผมฟังเรื่องดาราศาสตร์มาสักพักนึง มันทำให้ผมตระหนักได้ว่า เรามันก็แค่อินทรีย์สาร ที่ถูกขังในกรงสีร้ำเงินที่เรียกว่าโลก ท่ามกลางอวกาศที่ใหญ่เกินจินตนาการ การมีอยู่ของทุกความรู้สึกที่เราได้รับ เช่นเสียใจ สมหวัง เจ็บปวด มันคือสิ่งบ่งบอกว่าเรายังมีชีวิต มีภาระกิจคือการหาพลังงานมาเติมให้ร่างกายจนกว่าระบบอินทรีย์วัตถุอย่างร่างกายจะเสื่อมสลายผ่านการเวลาที่ดำเนินไป และเชื่อผมเถอะว่าการดำรงค์อยู่ของชีวิต ย่อมมีค่ามากกว่าความว่างเปล่าทีไม่มีแม้แต่โมเลกุลใด เพราะฉะนั้น
จงอยู่กับปัจจุบัน ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆหาพลังงานเติมให้ร่ายกายไปเรื่อยๆผ่านกาลเวลา จนกว่าจะเสื่อมสลายไปเอง สู้ๆครับ
วิธีที่ทำและได้ผลเร็วที่ดีสุด คือการรักตัวเองให้มากๆและให้กำลังใจตัวเองเยอะๆ ถ้าตัวเราไม่รักตัวเจ้าของก็ไม่มีใครมาดึงเราขึ้นมาจากอาการซึมเศร้าได้ สู้ๆ
อยากให้มีภาครีเมค ตอนเด็กๆคือดูละกลัวมากๆ โตมาและชอบแนวนี้เฉยย ตอนจบพีค😂
กอดๆนะคะ พี่หมูจุ่มที่ถามมา หนูก็เป็นคนหนึ่งที่เคยมีภาวะซึมเศร้ามาก่อน ชีวิตช่วงนั้นมันไม่มีอะไรดีเลยค่ะ มองอะไรก็ลบไปหมด แต่วันนี้ที่หนูผ่านมาได้แล้ว ก่อนอื่นหนูมองก้าวข้ามปัญหาที่หนูแก้ไม่ได้ไปก่อนค่ะ อะไรที่ปล่อยวางได้ก็ปล่อย แล้วก็ลองออกไปข้างนอกบ้าง ถ้าอยู่กับอะไรแล้วมีความสุขก็อยู่กับมันเลยค่ะ ถ้าอยู่กับธรรมชาติแล้วมีความสุขก็อยู่ให้ธรรมชาติบำบัดจิตใจเรา คำถามที่พี่ถามมาว่า จะไปญี่ปุ่นไหว้เทพดีไหม ส่วนตัวหนูคิดว่า ไปเที่ยวญี่ปุ่นไปไหว้ขอพรได้ค่ะ แต่อย่ายึดติดกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขนาดนั้น อย่าคิดจะขายวิญญาณให้ใครเลยค่ะ สิ่งที่ติดมากะตัวเรามันคงอยู่กะตัวเราตั้งแต่แรกแล้ว อย่าให้สิ่งที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีจริงไหมมาเอาอะไรจากเราไปง่ายๆเลย ในมุมมองหนูนะ จากคนแปลกหน้าคนหนึ่งที่อยากเห็นพี่หมูจุ่มมีความสุขกับชีวิตนะคะ ขอให้พี่มีความสุขกะสิ่งเล็กๆรอบข้าง ขอให้ผ่านเรื่องราวร้ายๆไปได้เร็วๆ ขอให้พี่หมูจุ่มยิ้มได้เย้อๆเลยน้า❤ (ปล.พี่เนสอัพเดทพี่หมูจุ่มบ้างน้า รอฟัง)
อยากให้น้องแบ่งเงินก้อนสุดท้ายให้คนยากไร้คนที่ลำบาก ชีวิตคนมีค่าไม่เท่ากัน น้องจะได้เห็น บางคนดิ้นรนแทบตายเพื่อจะมีชีวิต น้องมีทั่่งเงิน มีอนาคตรออยู่ อย่าเอาชีวิตไปทิ้งเลย คับ สู้ๆคับน้อง
สำหรับน้องหมูจุ่มนะ ส่วนตัวไม่แนะนำให้เอาชีวิตของเราไปฝากที่ใครหรือเทพองค์ใดจะดีกว่า การที่มีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจที่ทำให้เราคงสติและไม่รบกวนชีวิตคนอื่นก็เป็นสิ่งที่ดีแต่การที่จะเอาไปฝากเลยอันนี้ไม่ควร การหาความสุขเป็นคำนิยามที่เราสามารถมองทุกอย่างรอบตัวแล้วนับว่าเป็นสิ่งที่สร้างความสุขเราได้นะ เช่น การนั่งมองท้องฟ้า มองฝนที่ตก อากาศที่เปลี่ยนแปลง ร่างกายที่ได้ขยับนิดหน่อยสิ่งเหล่านี้เราสามารถคิดว่าพวกมันคือความสุขได้เช่นกันนะ เราไม่ต้องคิดถึงเผื่ออนาคตก็ได้เราแค่คิดว่าทุกวันนี้มีอะไรให้เรารู้สึกว่าจะทำให้เรามีความสุขกับมันได้ไหม กินข้าวอร่อยๆ ขนมหวานสักชิ้น นอนหลับให้เต็มอิ่ม เดินเล่นชมนกชมไม้ ดูคลิปน้องแมวน้องหมา เรียนรู้สิ่งที่เคยฝันได้ลองผิดลองถูก ผิดหวังก็คิดว่าเป็นเรื่องปกติเราล้มก็ลุกได้เสมอ สมหวังก็เป็นพรที่ตัวเราเองสร้างมันขึ้นมาด้วยตัวเอง มั่นใจตัวเองหน่อยค่อยๆ ปรับไม่ต้องรีบนะ
โรคซึมเศร้าเราสามารถรักษาได้เสมอทุกๆอย่างต้องใช้เวลาเท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นทางการแพทย์หรือทางกายภาพแต่หากมันแย่มากแนะนำให้พบหมอ การไปพบหมอไม่ใช่เรื่องน่าอายและเราไม่ได้แปลก เราแค่พิเศษกว่าคนอื่นนิดหน่อย เป็นกำลังใจให้นะ
โปรดอย่าเอาชะตากรรมตนเองไปฝากไว้ในมือใคร หรือเทวดาที่ไหนเลยครับ.
จะดี จะร้าย มีเพียงเราที่ลิขิตตัวเอง.
เกี่ยวกับโรคซึมเศร้า มันจะมีสภาวะเฉพาะบ้างอย่างที่เป็นตัวกระตุ้นอาการ ควรพบแพทย์และรักษาที่ต้นตอนะครับ.
ขอเทวดาคงไม่ได้ผล
หมอก็ช่วยไม่ได้ท่าใจเรายอมแพ้ไปแล้ว
ถึงคุณหมูจุ่ม เราขอพูดคำเดียวกับอาจารย์หมอให้คุณฟังสั้นนะคะ อย่าเอาชีวิตขิงเราไปผูกหรือฝากกับใคร
ตอนนี้คุณอาจจะรู้สึกท้อ รู้สึกอยากยอมแพ้กับชีวิต แต่ในอนาคตขอให้คุณเชื่อเราว่าคุณจะมีชีวิตที่ดีขึ้น ขอให้ตัดสินใจอย่างมีวิจารณญาณและสติสัมปชัญญะที่ครบถ้วน
เรื่องความเชื่อเราขอไม่ยุ่ง แต่การที่จะมอบถวายชีวิตให้ใคร เราเชื่อว่าไม่ใช่เทพแน่ๆ เราจะเชื่อ จะขอพรอะไรก็ได้ แต่ไม่ใช่การถวายชีวิตเพราะชีวิตมันแย่ อยู่ไปไร้ค่า
อยากให้คุณมองความสุขเล็กๆน้อยๆตามทางการใช้ชีวิต อย่างเช่นวันนี้คุณป้าร้านข้าวแถมไข่ดาวให้ ดีใจจัง วันนี้มีแมว มีหมาให้เล่นให้กอด วันนี้ลุงข้างบ้านให้ขนมมาชิ้นนึง
อยากให้คุณอยู่กับปัจจุบันมากๆ คิดวางแผนอนาคตไปด้วย
ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคะ เราก็มีคนใกล้ชิดที่เสียแบบเดียวกัน
อยากให้คุณโฟกัสในสิ่งที่ดีๆเก็บไว้ อยากให้กอดตัวเองมากๆ อยากให้ร้องขอความช่วนเหลือจากคนรอบข้างมากขึ้น หาหนทางที่คุณจะสามารถมีชีวิตต่อไปได้ ชีวิตคนมันสั้นมากค่ะ อยากให้เก็บโอกาสที่ได้มีชีวิตไว้ คุณคือคนพิเศษที่ได้เกิดมา คุณคือคนที่เป็นที่รักถึงได้ถือกำเนิดขึ้นมา
อย่าลืมรักตัวเอง กอดตัวเองให้มากๆนะคะ เราคงช่วยคุณไปได้ไม่มากกว่าข้อความเหล่านี้ ขอให้คุณตัดสินใจอย่างมีสติสัมปชัญญะให้ดี สุดท้ายคุณคือผู้เลือกนะคะ
เห็นเรื่องนี้แล้วนึกถึงหนังเรื่อง นรก (Hell) ปี 2548 ในแง่ความโหด ความดิบ ความน่ากลัว การตีความนรกให้ออกมาเป็นดินแดนแห่งการลงทัณฑ์ ดูแล้วชอบมาก ถ้ามีโอกาสอยากให้นำมาวิเคราะห์ น่าจะได้ความบันเทิงและข้อคิดหลาย ๆ อย่างเลย
อยากแนะนำว่าให้นำเงินก้อนนี้ที่มีไปรักษาโรคซึมเศร้า การรักษาจะช่วยให้อาการดีขึ้นค่ะ ต้องพบจิตแพทย์ กินยาต่อเนื่อง เข้าพบนักจิตบำบัด ทั้งหมดที่กล่าวมาใช้เงินค่อนข้างเยอะค่ะ แต่มันจะทำให้ชีวิตดีขึ้นแน่นอน หลังจากที่รู้สึกดีขึ้นแล้วค่อยไปเที่ยวค่ะ ส่วนเรื่องจะไปบนบานศาลกล่าวอะไร นี่ก็ไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์กับการรักษาโรค แต่มันอาจจะมีผลต่อจิตใจมั้ยไม่รู้ ลองไปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในประเทศก่อนก็ได้ค่ะ แต่อยากย้ำว่าให้เอาเงินไปรักษาตัวเองก่อนค่ะ
ถึงน้อง...พี่ไม่มั่นใจว่าเป็นซึมเศร้าไหมแต่ก็ยอมรับว่าเคยรู้สึกหมดแรงหมดใจ ลงไปบ้าง อันดับแรกน้องรักษาตัวเองคะ เช่นหางานอดิเรกทำ มีเพื่อน มีสังคม มีสัตว์เลี้ยง ออกกำลังกายหรือไปท่องเที่ยวก็ช่วยได้มาก พี่มีประสบการณ์ตัดเพื่อนงาน toxic เลยรู้สึกดีด้วยส่วนนึง ส่วนเรื่องเงิน ก็ลองหาข้อมูลเรื่องออมทองดูคะ ไม่แนะนำให้คาดหวัง กับสิ่งที่มองไม่เห็นไม่เคยสัมผัสเลยคะ เชื่อมั่นในตัวเองเยอะๆนะ
1.แค่กลับไปทางที่มาตอนรถตกน้ำ
2.แค่ทำตัวเงียบเข้าไว้ นิ่งๆ รอจนแน่ใจว่าไม่มีเสียงอะไร ค่อยๆย่องหนีออกไปไม่ต้องวิ่งค่อยๆเดินมองรอบๆดีๆ
3.อย่างตอนในมินิมาร์ทตอนมันขับรถชนแล้วออกไป ก็โกยของกินน้ำ แล้วหาที่หลบ ในนั้นแหละ เอาของมาถมบังตัวไว้ก็ได้
หรือ แยกเป็น2-3กลุ่ม อย่าอยู่กันเยอะแล้วจะมีโอกาสหนีเพียบ
4.ของที่ใช้เป็นอาวุธมีเยอะแยะ คนละอัน รุมมัน
5.อย่าอยู่ใกล้พวกที่ใจไม่นิ่ง สติแตก หรือชอบทำอะไรตามใจ ไม่บอกใคร เพราะคุณจะตายแน่นอน
เค้าขอพูดในฐานะที่เป็นซึมเศร้านะคะ มันหายยากก็จริงแต่มันดีขึ้นได้เข้าป่วยมา5ปีแล้วตอนนี้เค้ากลับมาใช้ชีวิตปกติโดยที่ไม่ต้องพึ่งยา ไม่ต้องไปหาหมอ การออกกำลังกายมันทำให้ดีขึ้นได้มากจริงๆ อยากให้ผู้ป่วยซึมเศร้าทุกคนลองออกกำลังกายดูค่ะ มันเปลี่ยนชีวิตเรามากๆ จากคนที่ทำร้านตัวเองกลายเป็นรักตัวเองมากขึ้นกว่าเดิม
อยากให้พี่เนสวิเคราะห์
"จุนจิ อิโต้"อีกคะ อยากเสนอเรื่อง
ที่เกี่ยวกับ โทมิเอะ,ทางวงกตสุดจะทนไหว,ผมยาวแห่งห้องใต้หลังคา คิดถึงการวิเคราะห์เรื่องนี้มากๆเลยคะ
มุมของเราคิดว่าถ้าสบายใจที่จะไปก็เชียร์นะคะ แต่อยากให้ลองตั้งคำถามกับตัวเองว่าสบายใจจริงๆใช่มั้ย🥹 แล้วกลับมาพร้อมกับรักษาตัว ลองทำอะไรใหม่ๆประกอบกันด้วย มันอาจจะช่วยได้เยอะเลยถ้ามีอะไรยึดเหนี่ยวจิตใจ การรักษาตัวกับทานยาต้องสม่ำเสมอนะคะ ไม่งั้นมันไม่ช่วยอะไรเลยถ้าไม่มีวินัยกับมัน
ซึมเศร้ารักษาได้ หรือก็สามารถกินยาไปเรื่อยๆ ได้ครับ ยาช่วยได้มากๆ เพราะมันเป็นเรื่องของสารเคมีในสมอง
แฟนผมรักษาตัวมา 7ปีแล้ว ถึงจะยังไม่หายขาด เพราะเป็นหนัก แต่ก็มียานี่หละที่ทำให้กลับมาไม่อยากตาย หลังจาก เคยฆ่าตัวตายมาแล้ว 3 ครั้ง 2 ใน 3 คือระดับต้องปั๊มชีพจรแล้ว อีก 1ครั้งล้างท้อง
สำหรับผม ศรีธัญญาดีที่สุดครับ สามารถรักษาไปสักระยะ หากยาอยู่ตัว หมอจะส่งไปที่ รพ ที่เรามีประกันสังคม จะประหยัดไปอีกครับ
มีของศิราราชด้วย แต่เป็นคลินิคนอกเวลา อาจจะต้องเตรียมตังไว้เลหน่อยครับ
ศาลเจ้ายาสุคงปิระ เป็นศาลเจ้าที่มีชื่อเรื่องการตัดสัมพันธ์-ผูกสัมพันธ์เฉยๆนะครับ ตัดขาดจากคนที่ไม่ชอบ หรืออยากผูกพันกับคนที่ชอบ แต่ต้องไปคนเดียว ไปกับคนรักนี่อาจจะได้มีเลิกลากัน และห้ามแช่งคนอื่นที่ศาลนี้เพราะอาจจะเข้าตัว นอกจากนั้นยังช่วยตัดความสัมพันธ์กับโรคอาการรึแผลที่เป็นอยู่ให้หายด้วย
ผมก็เป็นครับ พยายามทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้ ตั้งกิจกรรมให้ตัวเองตลอเวลา ผมทำตลอดสามชั่วโมงจนเข้านอน ช่วยได้เยอะครับ
เคยร่วมกับหมอเขียนบทความแก้ไขโรคซึมเศร้าเบื้องต้น หลัก ๆ คือให้หาอะไรทำที่ทำให้ตัวเองรู้สึกมีคุณค่า เช่น กิจกรรมอาสา หรือจะชมรมไปลองทำกิจกรรมต่าง ๆ ก็ได้ ไม่ควรอยู่กับบ้าน ควรเปลี่ยนสถานที่ เดินเล่นในห้าง ไม่ต้องซื้ออะไรก็ได้ มันจะได้ไม่เศร้าไม่เหงา แต่ถ้าเมื่อไรเริ่มกินข้าวไม่ได้ แปลว่าหนัก ต้องรีบไปหาหมอ เพราะคือเครียดหรือดิ่งจนกะเพาะอาหารเกร็งตัว ซึ่งถือว่าหนักแล้ว (ของเราคือเครียดจนลำไส้นิ่ง ทำให้อีกหลายปีต่อมา ลำไส้เสื่อม - อักเสบ)
สำคัญคืออย่าไปคิดว่าเราจะเหมือนพ่อไหม เราคือเรา คนละกรรมกัน เรามีชะตาชีวิตของเรา ไม่ใช่ว่าเราต้องเป็นเหมือนเขาไหม จบเหมือนเขาไหม มันอยู่ที่เราเลือกเอง เขาคือเขา เราคือเรา คนละเรื่อง
โดยรวมถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บอกเลยว่าที่ไทยดีกว่ามาก เช่น ไปวัดพระแก้ว ไปศาลหลักเมือง ถ้าไปด้วยความศรัทธาจริง และคุณเป็นคนมีศีล ชีวิตจะเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ เราทำมาล้ะ ญี่ปุ่นนี่ไปเที่ยวพอ แต่อย่าไปขอพรอะไรมาก ศาลเจ้าส่วนมากที่ไปไหว้นี่ไม่ใช่เทวดา ส่วนมากเป็นเปรต คนชอบเข้าใจว่าเปรตนี่ต้องตัวสูง ๆ ไม่ใช่ เปรตมีหลายจำพวก บางจำพวกก็มีฤิทธิ์ ไปขอพรก็สมหวัง คนเลยเข้าใจผิดว่าเป็นเทวดา ไปไหว้เปรตกันมาก ผลลัพธ์ในบั้นปลายก็ไม่ดีเท่าไร ที่สำคัญ ญี่ปุ่นเป็นดินแดงที่ทำกรรมไว้มาก ฆ่าคนไว้มาก คนปฏิบัติธรรมก็ไม่ค่อยจะมี ทำบุญก็ทำกันไม่เป็น ถ้าจะไปจริง ๆ ห้อยพระไว้หน่อยก็ดีนะ
แล้วก็บางคนเม้น ไม่เคยเห็นผี ไม่เคยสัมผัสได้ เขาไม่เคยเห็นมุมอื่น บางอย่างพูดเสียสิ่งที่จริงเป็นหลอก แต่กลับพูดสิ่งที่หลอกเป็นจริงซะงั้น เอาเป็นว่า บุญบารมีคนเราไม่เหมือนกัน ทำให้เข้าใจลึกซึ้งไม่เท่ากัน เพราะงั้นความเมตตา ความละเอียดของจิตก็ไม่เท่ากัน อ่านแล้ว ก็ฟังหูไว้หูแล้วกัน เห็นบางคนเม้นแล้ว รู้สึกสังเวชใจนิด ๆ ว่ากำลังชักชวนคนให้ออกห่างจากความดี กรรมแบบนี้ แล้วตัวเองจะซวยขนาดไหนในอนาคต
ในฐานะที่ผมเป็นคนหนึ่งที่มีเพื่อนเป็นโรคซึมเศร้า ผมอยากฝากถึงน้องหมูจุ่มว่า เงินก้อนสุดท้ายของคุณพ่อน้องหมูจุ่มสามารถเอาไปสร้างโอกาสค้นพบสิ่งเยียวยาตนเองจากโรคซึมเศร้าได้ครับ เงินใช้ซื้อความสุขได้ และสามารถมอบเพื่อช่วยเหลือผู้ที่กำลังลำบากได้เช่นกัน ไม่แน่ว่าน้องหมูจุ่มเมื่อได้บริจาคเงินให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ผู้ยากไร้ หรือผู้ป่วยแล้วอาจได้รับเหตุผลในการมีชีวิตอยู่มาด้วยก็ได้ นอกจากนี้แล้วเงินสามารถใช้จ่ายสำหรับสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจต่าง ๆ อาทิ งานอดิเรกที่น้องหมูจุ่มรัก การออกท่องเที่ยวเพื่อเข้าถึงความสวยงามของโลกและธรรมชาติ ค่าที่ปรึกษาของผู้เชี่ยวชาญในการรักษาโรคซึมเศร้า ครอบครัวที่เหลือ คนรัก หรือแม่แต่ความเชื่อ (ขอให้ใช้จ่ายเพื่อความเชื่อเป็นอย่างสุดท้ายที่จะเลือกนะครับ) และเหนือสิ่งอื่นใดคือผมขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียคุณพ่อของน้องหมูจุ่มไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
คลิปนี้สนุกมากๆคับ ได้ความรู้จากfactข้อมูลหลายอย่างมาก โดยเฉพาะ 39:04 ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่ามันทรมานมาก ยังไงก็ขอให้ทุกคนมีวิจารณญาณในการดูเเละอ่านคอมเมนต์ด้วยนะคับ
ผมก็เป็นนะ รักษามาสิบกว่าปีแล้ว มีแต่ทรงๆ สิ่งสำคัญคือกำลังใจดีดีนี่แหละครับ และน้องหมูจุ่มสามารถมาหาในคอมมูนี้ได้นะ มีแต่คำแนะนำดีๆ เป็นกำลังใจให้ครับ
ถึง คุณหมูจุ่ม
เราเป็นคนหนึ่งที่เป็นโรควิตกกังวล + มีอาการแพนิคร่วม และมีคนรักเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ
- ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคะ
- เรื่องของการไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยเงินก้อนสุดท้าย ถ้าการไปเที่ยวญี่ปุ่นมันทำให้คุณสบายใจขึ้น มันก็ไม่เสียหายอะไรค่ะที่จะลองไปเที่ยวให้สดชื่นบ้าง เพียงแต่ว่าคุณอาจจะต้องดูกำลังการหาเงินของตนเองร่วมด้วย หากคุณมีกำลังที่จะหาเงินก้อนใหม่ได้ ไม่เดือดร้อน คุณก็ใช้ก้อนนี้ไปเลยค่ะ ไม่ต้องคิดมาก แต่ถ้ากำลังการหาเงินของคุณน้อย คุณอาจจะเปลี่ยนจากเที่ยวต่างประเทศ เป็นเที่ยวสถานที่พักผ่อนดีๆในประเทศ แล้วไปให้ธรรมชาติบำบัดสัก 2-3 วันแทนดีกว่าค่ะ
- เรื่องการขอพร ถ้าให้พูดตามตรง เวลาที่มีคนไปขอพร ใช่ว่าจะได้ทุกคน บางคนสมหวัง บางคนผิดหวัง เราไม่รู้ว่าคุณเป็นโรคซึมเศร้าระยะไหนแล้ว และคุณรับมือกับความผิดหวังได้มากน้อยแค่ไหน ถ้าสมมติคุณเลือกใช้เงินก้อนสุดท้ายในการเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อขอพร แล้วเกิดผิดหวัง ไม่ได้ตามที่ขอ คุณจะรับความรู้สึกตอนนั้นไหวไหมคะ ตรงนี้คุณต้องเลือกตอบตัวเองให้ได้ ถ้ารับไหว ก็ลองดูสักครั้งได้ค่ะ แต่ถ้าไม่ไหว ก็ไม่แนะนำให้ไปค่ะ เพราะคุณจะมีอาการหนักยิ่งกว่าเดิม แต่ถ้าคุณเลือกที่จะเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อตัวคุณเอง ไปเปิดประสบการณ์ใหม่ เปิดมุมมอง เปิดโลกกว้าง ไม่ใช่เพื่อไปขอพร อันนี้เราก็แนะนำค่ะ แต่ต้องพิจารณาดูจากข้อก่อนหน้านี้ร่วมด้วยนะคะ
- คุณมีสัตว์เลี้ยงไหมคะ การเลี้ยงสัตว์ หรือการอยู่กับคนที่สบายใจบ่อยๆ จะทำให้คุณไม่รู้สึกโดดเดี่ยวค่ะ เวลารู้สึกแย่ต้องพยายามที่จะระบายมันออกมาบ่อยๆ เช่น อาจจะเขียนลงไดอารี่ เขียนสิ่งที่รู้สึก เขีบนถึงเหตุที่เกิด เพราะการที่จะเขียนออกมา มันต้องใช้ความคิดในการเขียน ต้องเรียบเรียงประโยคและรูปแบบ กระบวนการนี้จะเป็นการช่วยให้ดีขึ้นไปในตัว แต่ถ้าคุณยังเก็บมันไว้ในใจ มันก็จะพันกันยุ่งเหยิงอยู่แบบนั้น ไม่ได้รับการจัดเรียงใหม่ ความรู้สึกคุณก็จะเป็นก้อนที่ไม่คลายออกเช่นเดียวกัน หากคุณไม่อยากเขียน ก็ลองหาคนรับฟังค่ะ ถ้าคนใกล้ตัวรับฟังไม่ได้ ก็ลองหาแอพที่สามารถเล่าหรือระบายปัญหาให้คนอื่นฟังได้โดยไม่ต้องเปิดเผยตัวตนค่ะ มันมีแอพแบบนั้นอยู่นะคะ แต่เราจำชื่อไม่ได้แล้วละค่ะ เพราะเลิกใช้มานานแล้ว 😅😅 หรือคุณอาจจะออกกำลังกายก็ได้ค่ะ ให้เหงื่อออก เพราะเวลาที่ออกกำลังกาย มันจะเหนื่อย และเหงื่อออกเยอะมาก ซึ่งมันทำให้สมองโล่งสุดๆเลยค่ะ งดสิ่งกระตุ้นใดๆที่จะทำให้การเต้นของหัวใจเปลี่ยนไปค่ะ เช่น ชา กาแฟ น้ำอัดลม เพราะหากการเต้นของหัวใจเปลี่ยน มันจะไปกระตุ้นสภาวะของโรคได้ค่ะ
- เราไม่ทราบว่าคุณหมูจุ่มได้ไปพบจิตแพทย์และรักษาโรคซึมเศร้าบ้างไหม ถ้าไม่ได้ไป แนะนำว่าให้ไปนะคะ แล้วใช้การบำบัดรักษาร่วมด้วย แต่ถ้ากำลังอยู่ระหว่างการรักษาอยู่ ก็ขอเอาใจช่วยนะคะ พยายามไปพบจิตแพทย์อย่างต่อเนื่องให้ตรงเวลา และที่สำคัญต้องฟื้นฟูสภาพจิตใจด้วยตนเองด้วยอีกแรงค่ะ อย่าพึ่งแต่ยาอย่างเดียว เพราะถ้าหวังพึ่งแต่ยา แล้ววันหนึ่งเลิกกินยาไป อาการก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ดังนั้นต้องฝึกที่จะมองโลกให้กว้าง ฝึกที่จะเข้าใจชีวิต และฝึกให้ใจเราเข้มแข็งมากขึ้น แรกๆมันยากและฝืนหน่อย แต่ต้องอาศัยความสม่ำเสมอในการทำค่ะ
สุดท้ายนี้ เราขอเป็นกำลังใจให้นะคะ และคุณก็ยังมีกำลังใจจากคนในช่องนี้อีกมากมายที่พร้อมจะส่งมอบให้คุณ แม้ว่าจะไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่หวังว่าคุณจะรับเอากำลังใจพวกนี้ไปโอบกอดหัวใจดวงน้อยๆของคุณ ให้คุณรู้สึกอบอุ่นมากขึ้นนะคะ ❤❤
ตอนเด็ก คือเชียร์ คุณหมิว ให้รอดมาก เพราะคาแรกเตอร์ ดูคล้ายเป็นนางเอกสายสตรองในหนังฝรั่งสมัยนั้น แต่ก็ตามสภาพ 55555
คิดเหมือนพี่เนสเลยค่ะ เงินก้อนสุดท้ายเอามาทำให้ตัวเองมีความสุขแบบนามธรรมสิ่งที่เราทำแล้วได้รับผลความสุขนั้นเลย ไม่ต้องมาลุ้นกับพวกเทพเจ้า
อาจจะสร้างแรงจูงใจตัวเองกับสิ่งเล็กๆน้อย เช่น การปลูกต้นไม้ มันเหมือนดึงเราให้มาคิดว่า พรุ่งนี้ต้นไม้ของเราจะเป็นไง เมื่อไหร่น้องจะโต เมื่อไหร่น้องจะออกดอก มันเหมือนเราได้ตั้งเป้าหมายในการมีชีวิต แต่ถ้าเกิดผิดพลาดต้นไม้ที่เราปลูกน้องอาจไม่รอด เราก็คิดว่าสาเหตุมาจากอะไร และเราก็เริ่มต้นปลูกใหม่อีกครั้งให้น้องสามารถเจริญเติบโตไปได้
มันก็เหมือนเราที่สามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอถึงแม้มันจะเป็นทางที่ขรุขระหรือมีอุปสรรคต่างๆแต่มันก็สามารถนำพาเราไปในสิ่งที่หวังได้ และอย่าลืมที่จะมองที่จะมองทุ้งหญ้าสวยๆข้างทางด้วยนะสิ่งนี้จะช่วยฮิวใจเราได้
สำหรับผมไม่เคยเป็นโรคซึมเศร้า
แต่ผมให้คำแนะนำ ทำตามใจตัวเอง มองให้ ได้รับรู้ อยากทำอะไรก็เชื่อใจตัวเอง มากกว่าเสียงในหัวที่คอยหลอกหลอนเรา
ผมเคยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ตอนนั้นสิ้นหวังและหดหู่ ชีวิตนี้ไม่มีอะไรจะเสียแล้วและออกไปท้าทายทุกอย่าง โดดจากที่สูง หรือโดดจากเครื่องบินที่ตัวเองกำลังจะถึงพื้นก็กางล่ม มันหวาดเสียวมาก แต่ตอนนั้นเหมือนผมไม่กลัวอะไรแล้ว จนกระทั่งเพื่อนถามว่า มึงต้องการแบบนี้จริงหรอว่ะ ผมเริ่มมานั่งคิดและรู้ว่าในโลกใบนี้ยังมีสถานที่มากมายที่ผมยังไม่เคยไป ผมเลยเลือกสู้ แต่เวลาผมเหลือแค่7วัน ผมไม่กลัวอะไรแล้ว พูดในใจว่า ชีวิตนี้กูจะไปสวรรค์หรือนรก กูไม่เคยเสียใจสักครั้งที่ได้เกิดมาและใช้กรรม
จนกระทั่งที่ผมไปตรวจเอ็กซเรย์ดู มะเร็งที่เป็นก้อนๆกำลังหดและหายไป หมอบอกว่าร่างกายผมสร้างภูมิต้านทานไปกำจัดมะเร็งในร่างทั้งหมด ผมเหมือนได้เกิดใหม่
การเป็นโรคซึมเศร้า มันไม่ใช่อุปสรรคถ้าผมผ่านความเจ็บปวดทุกวันทุกเดือนมาได้ คุณก็มีจิตกล้าหาญผ่านทุกอย่างต่อหน้าไปได้ อย่ายอมแพ้
สวัสดีค่ะน้องหมูจุ่ม ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยนะคะ
แล้วเรื่องไปญป. เห็นคนอื่นแนะนำกันไปเยอะแลัว เลยอยากเป็นกำลังใจแทน
อยากเป็นคนที่อยู่ข้างๆน้อง กอดๆนะคะ ถึงเราจะเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน
แต่ก็อยากบอกว่าหนูไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวนะคะ❤
แนะนำให้ฝึกสมาธิครับ อยู่กับลมหายใจ ตัดความคิดได้ก็หยุดซึมเศร้าได้ครับ ฝึกทุกวัน ทบทวนทุกวัน หยุดได้ และผมก็หยุดแล้ว
ผมขอแนะนำให้น้องเขาเอาเงินก้อนนั้นไปรักษาอาการซึมเศร้าดีกว่าครับ โรคซึมเศร้ามันรักษาได้ครับ ถ้าเราไปหาหมอได้เร็วเราจะรักษาได้เร็วครับ
หนังนี้ สุดยอดมากครับ สมัยก่อน โคตหลอน เชื่อดก่อนชิม ลองของ หื่อ ดูจิตตกไปเลยย 🙂↕️
ถึงน้องหรือพี่หมูจุ่มนะครับ
โรคซึมเศร้าเป็นโรคที่ละเอียดอ่อนมาก เจ้าตัวน่าจะทราบดี ขอให้กำลังใจครับสู้ๆครับ มีคนที่รักคุณหมูจุ่มอีกมากมายครับ อย่าลืมรักตัวเองนะครับ
เข้าถึงเรื่องเงินก้อนสุดท้าย ผมคิดว่า สังคมไทยไม่ได้แย่ขนาดที่ไม่เข้าหากันได้ ลองเอาเงินก้อนสุดท้ายนี้ ไปต่อยอดการใช้ชีวิตให้ดีขึ้น หาความสุขที่หายไป หรือหาความสุขใหม่ที่คุณต้องการ หากชอบตกปลา ชาวฟิชชิ่งก็ใจดีและพร้อมช่วยเหลือเป็นต้น
ต่อให้ไปขอศาลเจ้าที่ญี่ปุ่นนะ 1.ค่าตั๋ว 2.จะไปขอพรหรือยังไงสุดท้ายก้ต้องใช้เงินระดับนึง
3.แล้วขอพรไปจะได้ผลจริงๆใช่มั้ย ต่อให้ขอพรแบ้วได้ทุกคน ขอหวย100คน แล้วจะถูก100คนเลยหรอ ก้คงไม่ถึง100 อย่าเอาเงินไปเสียกับอะไรที่พิสูจน์ไม่ได้ขนาดนั้น
ชอบเรื่องนี้มากกกก ตอนนี้ก็ยังวนกลับมาดูได้ไม่เบื่อ ชอบในความสดใหม่ของทั้งนักแสดงและสตอรี่ของหนังในช่วงนั้น เป็นหนังรวมดาวที่นักแสดงมีที่ยืนในวงการกันทั้งนั้นเลย
ก่อนอื่นนะครับ ก็ขอให้กำลังใจน้องที่เป็นโรคซึมเศร้าก่อนนะครับ
ส่วนคำปรึกษาแรกคือ ไปบพจิตแพทย์เสียก่อน เพื่อระบายสิ่งต่างๆออกมาให้หมด และต้องมีคนไปด้วยห้ามไปคนเดียว
ส่วนเรื่องเงิน ขอให้แบ่งเป็น 4-5 ส่วน เพื่อให้ยังมีฐานอยู่ แล้วใช้ 1 ส่วนลองไปฝึกลงทุนหาอะไรใหม่ๆเพื่อสร้างให้เงินส่วนเดียวนั้นงอก แล้วดีใจกับสิ่งที่ได้กลับมา
อย่าลืมหาเวลาออกกำลังกาย เพื่อให้ร่างกายสงบจิตใจได้
และเมื่อรู้สึกแปลก อันนี้ต้องมีคนอยู่ด้วย พยายามหาคนคุยด้วยเสมอ อย่าอยู่คนเดียว
ส่วนเรื่องเที่ยว เพื่อไปบนบาน อย่ารีบไปขอ เจ้าอยู่ญี่ปุ่น เรื่องจบได้แค่ที่นั้น เขาไม่มีวีซ่าเข้าไทย ขอไปเท่านั้น
××××
เรื่องรับน้อง ผมงงที่ว่า อะไรวะ จบแบบนี้ก็ได้หรือ
นี้มันรวมเรื่อง BR มาผสมกับรายการโหวตทางทีวีสินะนั้น
ถึงน้องหมูจุ่ม
จากใจคนที่เคยผ่านสภาวะแบบน้องมาก่อน
พี่เป็นซึมเศร้าและรักษามาจนอาการดีขึ้นเกือบเป็นปกติ
การที่น้องรู้สึกว่ามองไปข้างหน้าไม่เห็นอนาคตมันเป็นอาการหนึ่งของโรคค่ะ และการตัดสินใจอะไรในตอนนี้มันไม่ได้มาจากการคิดอย่างระมัดระวังรอบด้าน
ตัวพี่อาจจะโชคดีกว่าตรงที่มีครอบครัวและคนรอบข้างพยุงไว้ค่อนข้างดี
สิ่งที่พี่จะแนะนำได้คือ พยายาม ประคองตัวเอง รักษาตัวเอง ถ้าถึงจุดที่รู้ไม่มีใคร ให้หาคนที่น้องไว้ใจได้ แล้วระบายกับเขา อยู่กับเขา เมื่อน้องดีขึ้น ประตูทางความคิดในตอนที่น้องมีสติสัมปชัญญะปราศจาคโรคภัยจะเปิดให้น้องเอง แล้วถึงวันนั้น น้องจะตัดสินใจได้เองค่ะ
เป็นหนังไทยที่ดูบ่อยสุดละตอนเด็ก เพราะทั้งบ้านมีหนังไทยอยู่เรื่องเดียว แต่มันสนุกจริงนะ
ถึงน้องหมูจุ่มครับ ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยครับ (ผมไม่ได้เป็นซึมเศร้าหรือเคยเป็นรึป่าสอันนี้ผมก้ไม่รุ้ไม่เคยตรวจ) แต่ผมเองก้เคยเสียป้าแท้ๆที่รักไป มันเศร้ามากอยู่ แต่มีคตินึงที่ผมใช้มาจนถึงทุกวันนี้แล้วส่วนตัวมันโอเคกับผมเอง คือ หาเป้าหมาย เล็กๆไม่ต้องยิ่งใหญ่ แค่หาอะไรทำแล้วทำให้มันเสร็จจิงๆ เช่น จัดห้อง วาดรูปเล็กๆ ทำกับข้าว หรือแค่ออกไปเที่ยว ทำสิ่งเล็กๆพวกนี้ไปก่อนครับ ให้มันแอ็คทีฟตัวเอง แล้วพอเป้ามันง่ายๆสั้นๆแต่หลายๆเป้าถ้ามันเสร็จไปเรื่อยๆเราอาจจะรุ้สึกดีขึ้นเองครับ มันคงไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุดแต่ผมหวังว่าจะช่วยได้ไม่มากก้น้อยครับ
อยากให้ทำเรื่อง Ghost Game มากเลยครับ
ส่วนตัวผมเองยกให้เป็นเรื่องที่ผมกลัวที่สุดในชีวิตเลยครับ
ถึงคุณเนสและคุณหมูจุ่ม
ขอบคุณที่เอาเรื่องนี้มาแชร์ เพราะเราก็เป็นซึมเศร้ามานานจนไม่คิดว่าจะหาย แล้วเราคิดตลอดว่า ถ้าย่าเราเสีย อาการก็น่าจะหนักขึ้น ถ้าพ่อเราเสียก็คงหนักขึ้นอีกจนน่าจะหาทางไม่ออก
การปรึกษาของคุณหมูจุ่มเหมือนเอาเราในอนาคตมาให้เป็นกรณีศึกษา ที่ให้เราเห็นคำตอบในหลายๆมุม
สู้กับอิโรคนี้ไปด้วยกันนะคะ❤
ถึงน้องหมูจุ่มคะ ก่อนอื่นขอกอดให้กำลังใจสำหรับการสูญเสียและอาการที่เป็นนะคะ
ในฐานะที่เป็นสภาวะเดียวกัน เคสขอพี่เวลาที่ความรู้สึกมันดิ่งลง จะพยายามช่างมันตลอด แม้ว่ามันจะไม่ได้ผลทุกครั้ง แต่อย่างน้อย ไม่มีใครฉุดรั้งตัวเราเองได้เท่ากับตัวเราเองแล้ว
จริงๆสถาพแวดล้อม ครอบครัว สังคม มันมีผลทั้งหมด แต่ของพี่มันเปลี่ยนตรงนั้นไม่ได้ พี่หาหมอตลอด บอกเล่าอาการให้ฟังทุกครั้ง จนหมอบอกว่า บรรยากาศ สิ่งแวดล้อมที่อยู่นี่มัน toxic มากจริงๆนะ
แต่ในเมื่อเราเปลี่ยนตรงนั้นไม่ได้ มันก็ต้องประคองไปเรื่อยๆ หากมันดิ่งพยายามรั้งตัวเองให้มากที่สุด หากมันตื่นตัวถึงขีดสุด ก็ปล่อยให้มันไปบ้าง
ทุกวันนี้ของพี่ยังหาหมอตลอด ได้รับยาตลอด และอีกอย่างนะคะ เป็นไปได้ พยายามสวดมนต์ ทำสมาธิ ตั้งสติอันนี้ช่วยได้จริงๆค่ะ
...คนอื่นสวดมนต์ขอพรว่ายังไงก็ไม่ทราบ ทางนี้ขอพรให้มีสติ มีปัญญาในการแก้ปัญหาทุกครั้ง...
วันใดที่เกินจะรั้งสมาธิที่เราทำมา สติที่เรารั้งไว้กับตัวตลอด จะทำให้เราฉุดรั้งตัวเราเองในวันที่เรามีความรู้สึกที่ดิ่งลง ให้เรารู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่
.
อีกอย่างนะคะ น้องหมูจุ่มไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ยังมีคนอีกมากที่ทั้งรู้จัก และไม่รู้จัก ส่งต่อกำลังใจและปรารถนาให้เรากลับมาเป็นตัวเราเองในท้ายที่สุดนะคะ
และหากจะไปเที่ยวก็ไปเที่ยวเถอะค่ะ อาจจะไม่ใช่ญี่ปุ่นก็ได้ จะเป็นที่ใดก็ได้ ให้เปลี่ยนบรรยากาศรอบข้างบ้างก็ดีนะคะ
กอดกันนะคะ 🫂🫂🫂🫂
ถ้าน้องหมูจุ่มผ่านมาเห็น เราหวังว่าน้องจะได้รับรู้และเห็นแล้วว่ามีคนเป็นห่วงและหวังดีกับน้องมากมายขนาดนี้ ไม่ว่าน้องจะตัดสินใจใช้ชีวิตแบบไหนต่อไป ก็ขอให้น้องได้พบเจอแต่ความสุข เจอแต่ผู้คนที่น่ารักกับน้องนะ เป็นกำลังใจให้อีกแรงนะคะ🫶🏻
ผมบอกน้องหมูจุ่มได้แค่ว่า รู้จักการปล่อยจอยฮะ
ผมเองก็เคยผ่านช่วงนึงเหมือนกัน ช่วงนั้นมหาลัยปีสอง หมดไฟ ไม่อยากทำไรเลย อาจไม่ถึงขั้นซึมเศร้า แต่อยากจะบอกว่า น้องครับ น้องถอยออกมาได้เสมอถ้าสู้ไม่ไหวนะครับ น้องไม่ต้องสู้ทุกอย่างก็ได้ ให้เวลาชีวิตบ้าง โดยการทำอะไรที่อยากทำเลยฮะ ที่ทำแล้วต้องไม่ทำร้ายตัวเองและผู้อื่น อาจจะอยากลองกินเคเอฟซีงี้ หรือซื้อเกม หรือจะอย่างที่พิมพ์มาก็ไปเที่ยวญี่ปุ่นเลยครับ อย่างที่พี่ๆหลายคนบอกเลยครับ ชีวิตคนเรามันมีสุขมีทุกข์เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ฉะนั้นยิ่งน้องเป็นซึมเศร้าด้วย ก็ลองทำอะไรที่มีความสุขดีกว่าครับ
และผมขอไม่สนับสนุนการขายวิญญาณนะ เพราะชีวิตเราอะ 80 ปีมันสั้นมากนะ เราไม่ใช่เอลฟ์ในจักรวาลเดอะลอร์ด เราไม่ได้ยืนยาวขนาดนั้น อย่าขายวิญญาณเลย เอาเวลาที่เหลืออยู่อีกกี่ปี ไปคิดถึงเรื่องที่อยากทำ คุยกับตัวเองดูดีกว่าครับ
ชีวิตไม่มีอะไรดีขึ้น น้องไม่ผิดที่จะคิดงี้ แต่มันก็ไม่จริงเสมอไปครับ ผมเชื่อว่าชีวิตมันก็เหมือนอาหารจารด่วนอะ มีแต่เฟรนซ์ฟราย มันจะไปอร่อยอะไร มันต้องมีไก่ทอด โค้ก ไรด้วย ชีวิตเราก็เช่นกันครับ สุขมากไปก็น่าเบื่อเพราะไม่มีจังหวะให้ลุ้นหรือเติบโตขึ้นเลย แต่จะมีแต่ทุกข์ไปตลอดก็ไม่ใช่เรื่องนะ สิ่งที่ผมแนะนำได้คือทำใจให้โล่งๆ อยู่กับปัจจุบันและทำสิ่งที่อยากทำ ทำตามความฝันไรไป ทำใจให้เป็นกลาง แล้วไม่ต้องคิดมากครับ ชีวิตเรามันขึ้นๆลงๆอยู่แล้ว เราคือมนุษย์ครับ ไม่ใช่พระเอกอนิเมะอิเซไก ที่ชีวิตมันจะปูทางเราขนาดนั้น การได้เจอกับสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง มันคือรสชาติความสนุกอย่างนึงของชีวิตนะครับ
แล้วก็ เสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยครับ
ถ้าในมุมมองของผมน้องหมูจุ่มอาจจะลองนำเงินไปหาหมอจิตแพทย์ดูก่อนนะครับ
เราเองยังไม่เคยไปหา แต่เคยไปหานักจิตวิทยา ซึ่งก็ทำให้เรามีอาการที่ดีขึ้นครับ
เราอยากบอกว่าเรื่อง Mental health เป็นสิ่งสำคัญไม่ต่างจาก Physical health เลยครับ
ลองปรึกษาหรือทำแบบทดสอบดูก่อนอาจจะทำให้ดีขึ้นได้ครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
ได้อ่านคอมเมนท์ของทุกคนแล้วรู้สึกถึงความห่วงใยความรักในรูปแบบของคนคนหนึ่งที่สามารถช่วยฮีลใจและให้คำแนะนำที่น่ารักและดีมาก ๆ เลยค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยแนะนำและขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจดวงน้อยให้กับน้องหมูจุ่มนะคะ พี่เชื่อว่าเราจะมีชีวิตที่ดี มีเกราะคุ้มกัน และมีความสุขเพิ่มขึ้นและต้องเพิ่มขึ้นตลอดไปเลยนะ✨
หนังเรื่องนี้คือขึ้นหิ้งในใจเลย แบบจำได้ว่าดูตอนเด็กๆแล้วจำฉากที่รมควันในตู้โทรศัพท์ได้แม่นมากละโคตรครีเอท พอโตมากลับไปดูก็ยังรู้สึกเจ๋งเหมือนเดิม หนังไทยสมัยก่อนดีๆครีเอทเยอะมากคิดถึงยุคนั้นสุดๆ