ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ขอเสริมนิดหนึ่งนะครับ ในเรื่องของนางวันทอง นางผู้ถูกตราหน้าว่า2ใจ อยากให้ทุกคนศึกษาและเข้าใจนางให้มากๆนะครับ นางไม่ได้2ใจหรอกครับ นางน่าสงสาร นางเลือกใครไม่ได้ด้วยเหตุที่ว่าขุนแผนก้ผัวแรกผัวรัก ส่วนขุนช้างก้ผัวที่มีบุญคุณ เป็นใครก้เลือกไม่ได้ ส่วนที่นางตายกลายเป็นเปรต หลายคนคิดว่านาง2ผัวถึงกลายเป็นเปรต แท้ที่จริงแล้วไม่ใช่นะครับ ที่นางเป็นเปรตเพราะนางได้เสียกับขุนแผนเมื่อตอนขุนแผนบวชอยู่ จึงทำให้นางกลายเป็นเปรตเรื่องการแสดงจริงๆครับที่ต้องเซ่นไหว้ก่อน ตอนที่ผมเล่นพระไวยแตกทัพ ครูผู้ฝึกซ้อมก็เล่นเป็นเปรตนางวันทอง(แม่ย่าวันทอง)เองเลยครับ
จริงค่ะที่นางวันทองตอ้งเป็นเปรตเพราะได้เสียกับพลายเเก้วตอนเป็นพระ
นางวันทองห่วงลูกเลยกลายเป็นผีครับ
พลายแก้วสึกแล้วครับที่เป็นผีเพราะความห่วงลูก
กลัวทำไมกัน ศิลปะประจำชาติ เป็นสิ่งที่ดีงาม ทรงคุณค่าต่อการอนุรักษ์ คนไม่ได้เรียนรู้ก็อาจจะดูว่าน่ากลัว แต่ลองมาเรียนรู้จะรู้เเล้วเจ้าใจเอง ว่าเป็นสิ่งที่งดงาม ลองศึกษากันดูครับมีแต่สิ่งที่ดีงามทั้งนั้น มันจะกลายเป็นเรื่อมีเสื่อมเสียเพราะพวกทำสื่อ เอามาทำลายโดยไม่รู้ตัวทาง หนังบ้าง เรื่องเล่าบ้าง เอามาทำเป็นหนังผีจนทำให้คนรุ่นหลังมองว่าศิลปะประจำชาติกลายเป็นเรื่องที่น่ากลัวจนไม่กล้าที่จะเรียนรู้ เเล้วเชื่อในเรื่องผิดๆ ไม่คิดที่จะสัมผัส สิ่งที่งดงาม
Tops Naja จริงจากของสูงจะเสื่อมเสีย
ไช่ครับ ดนตรีไทยก็เหมือนกันครับเด็กเดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยจะเล่นกันเพราะกลัวครับ
ใช่ครับตอนนี้ผมยังนอนฟังค้างคาวกินกบ้วยอยู่เลย
เราว่ามีเสน่ห์ดีออก มีมนต์ขลังน่าค้นหา
น่ากลัว😲😲😲😲😲
เรื่องสุดท้ายที่กรมศิลปากรนั้น เป็นเรื่องจริง ทุกครั้งก่อนทำการแสดงพระไวยแตกทัพ ผู้ที่จะเล่นเปรตวันทอง ต้องนำมาลัยมาไหว้แม่วันทองก่อนเสมอ บางคนจะมีขนม ผลไม้มาไหว้ด้วยค่ะ
ผมเคยเจอครับ ผมเป็นเด็กนาฏศิลป์ครับ จบ วนศ.ในวันก่อนพิธีไหว้ครูจะมีการเตรียมหัวโขนและเศียรบรมครู เพื่อนำไปจัดในประมงพิธีและมีการโยงสายสิญจน์มาจากปรัมพิธีล้อมวิทยาลัยและโยงเข้าไปในห้องเครื่องเเต่งกาย ซึ่งตอนนั้นผมอยู่ม.6 เป็นพี่ใหญ่ในการจัดเตรียมสถานที่ได้รับคำสั่งจากคุณครูให้นำน้องๆในสาขาเอกโขนไปจัดเตรียมหัวโขนและเศียรบรมครูที่ห้องเครื่องแต่งกาย ซึ่งตู้เก็บเศียรจะจัดไว้สองฝั่งในลักษณะตัวยู โดยที่ตู้ตัวกลางจะมีรูปของพ่อเก่าและพระพิราพกลั้นกลาง ตรงกลางตู้มีฝากลั้นแบ่งเป็นช่องๆ โดยที่มีเศียรพระลักษณ์พระรามฝั่งซ้ายและเศียรของสหัสเดชะและเศียรทศทั้งหน้าธรรมดาและหน้าทองอยู่ฝั่งขวา ผมเรียนเอกช่วงเช้าพอได้รับคำสั่งแล้วก้พักเที่ยง พอช่วงพักเที่ยงผมได้ไปเช็คตรวจความเรียบร้อยก้เป็นปกติครับ ก็เลยลงมาเรียกน้องที่ใต้หอศิลป์ฯ แล้วนำน้องๆขึ้นไป (ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าตู้ทุกช่องมีฝาตู้ทุกช่อง) แต่พอผมเปิดประตูเข้าไป พบว่าฝาตู้ทุกช่องได้เปิดออก เศียรพระลักษณ์พระราม และเศียรของทศกัณฐ์หันมาปะหน้ากัน (ห้องเครื่องแต่งกายอยู่ชั้นสองของอาคาร1 ในชั้นนั้นจะมาห้องพักครูภาควิชาทั่วไปและผมได้มีสนิทกับครูนักศึกษาฝึกประสบการณ์สาขาวิชาคณิตท่านหนึ่ง เลยได้เล่าเรื่อนี้ให้ท่านฟัง แต่เล่าในช่วงหลังพิธีไหว้ครู ครูท่านบอกกับผมว่า ช่วงตอนที่ครูสอนเสร็จได้เดินผ่านสะพานเชื่อมอาคาร1และอาคาร2ได้เดินผ่านห้องเครื่องแต่งกายและได้ยินเสียงโครมครามเบาๆในห้อง ตอนแรกคิดว่ามีคนอยู่ในห้องเพราะเห็นรองเท้าวางอยู่หน้าห้อง และห้องไม่ได้ล็อค ใช่ครับ รองเท้าผมเอง ในตอนนั้นผมใส่ผ้าแดงครับ เวลาเดินไปไหนมาไหนในระยะเวลาและระยะทางสั้นๆ มักจะไม่สวมรองเท้า และนั้นเป็นช่วงเวลาที่ผมไปตามน้องๆที่โรงอาหารครับ พูดถึงแล้วขนลุกความเชื่อส่วนบุคคลครับ แต่บุคคลที่เรียนสายนี้ส่วนมากมักจะเชื่อในสิ่งที่ตนนับถือครับ🙏
พ่อเเก่เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์บรมครูนาฏศิลป์ไทยไม่มีสิ่งไม่ดีไม่มงคลเศียรครูศักดิ์สิทธิ์ทุกเศียรครับจำไว้
ห้องนาฏศิลป์โรงเรียนผมยังมีเสียนพ่อแก่
น่ากลัวจริง..ตอนเด็กเรากลัวโขนสุดๆ
รู้จักครับ
น่ากลัว
ถ้ามีเศียรมาบูชา หรือ พิธี จะต้องเป็นผู้ปฏิบัติธรรม และสวดมนต์ ไม่งั้นจะเจอดี
1.39 เคยไป
ผมก็เล่นโขน
มีผมในคลิปด้วย
อยากให้ไปตามหัวโขนของอยุธยาที่อยู่ที่พม่ากลับมาบ้านเรา พม่าเขารักษาเอาไว้ เขาบอกพวกโยเดียเอาติดตัวมาด้วยตอนเสียกรุง
1:39
ท่าเล่นดีก็จะสวยท่าเล่นไม่ดีก็จะดูไม่สวย(แต่มีครูนะไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่จะมีครู)
เรื่องที่มาเล่าอ้างอิงจากอะไรค่ะ
ไอ้วันทองสองใจ
คุณลองศึกษาก่อนนะคะก่อนที่จะมาว่าอะไร
ไม่น่าใช้คำว่า สยอง เพราะเป็นของสูง
อยากทราบค่ะว่าตอนสุครีพหักฉัตรทำไมถึงไม่เคยเห็นแสดงเลย หรือเป็นอาถรรพ์เหมือนตอนทศกัณฐ์ล้มรึเปล่าคะ
ฉันก็เล่นโขน
พิพิธภัณฑ์ ไม่ค่อยมีของอะไร อยากให้เปลี่ยนชื่อเป็น อาคารจัดแสดงของเล็กๆ น้อยๆ น่าจะเหมาะสมกว่า
ครูวิทยานาฏศิลป์บอกศีรษะลิงไม่ใช่ศีรษยักษ์
ขอบคุณข้อมูลที่เป็นประโยชน์ิย่างยิ่งค่ะ
ตอนท่านทศกัณฐ์ล้มให้ในงานพระเมรุค่ะ
ผมเป็นเด็กนาฏศิลป์คือห้องนาฏศิลป์จะไม่มีเศรียรครูเเต่มีรูปพระรามพระศิวะพระพิฆเนตรเเละพระนารายณ์เเละมีรูปเทริดมโนราห์เเละผมเรียนพิเศษเสาร์ตอนนั้นผมเล่นกับเพื่อนๆซัก2ชั่วโมงครูบอกว่าวันนี้มาเรียนในเรื่อง1.____________________เเละเรียนในเรื่องของดัดนิ้วให้ตอนนั้นผมอยู่ข้างนอกพี่ๆเขาทำไอติมหกผมไปหยิบไม้กวาด………………………ผมได้เข้าห้องเพื่อพักตัวกินนมนำ้ข้าวปลาเเละผมลงมาจากอาคารที่ผมอยู่ไปอาคาร30ปีเเละตอนนั้นผมรักนาฏศิลป์ตอนนั้นมาอีกวันเเละตอนที่ผมจะเข้าห้องนำ้ผมได้ยินเสียงกระกรวนเท้าเเละผมเห็นนางรำรำอยู่ต่อหน้าผมเลยวิ่งไปข้างบนเเต่ผมเห็นนางรำรำต่อหน้าผมเเละรำบอกว่า นางรำ:เเลกกับอะไรไหมมีขนมด้วยนะเเต่ต้องทำบุญให้ด้วยหล่ะT-T
6:41 อ่ะกูจะเชื่อช่องใหนดี ไปดูช่องอื่น บอกว่า ฝั่งลิงเสียหายเยอะกว่า ช่องนี้บอก ฝั่งยักษ์เสียหายเยอะกว่า
ครูนาฏศิลป์หลายท่านที่บัณฑิตพัฒนศิลปบอกตรงกันว่า ฝ่ายยักษ์เสียหายมากกว่า ตามเนื้อเรื่องรามเกียรติ์
ทำไมผมยืมไม้บรรทัดครูแล้วเขากเสียนผมไม่โดนของอะ55555
![เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์ไปซะแล้ว ซีซั่น 3 - ตอนที่ 58 [ซับไทย]](http://i.ytimg.com/vi/TgNEbYSTY0Y/mqdefault.jpg)
ขอเสริมนิดหนึ่งนะครับ ในเรื่องของนางวันทอง นางผู้ถูกตราหน้าว่า2ใจ อยากให้ทุกคนศึกษาและเข้าใจนางให้มากๆนะครับ นางไม่ได้2ใจหรอกครับ นางน่าสงสาร นางเลือกใครไม่ได้ด้วยเหตุที่ว่าขุนแผนก้ผัวแรกผัวรัก ส่วนขุนช้างก้ผัวที่มีบุญคุณ เป็นใครก้เลือกไม่ได้ ส่วนที่นางตายกลายเป็นเปรต หลายคนคิดว่านาง2ผัวถึงกลายเป็นเปรต แท้ที่จริงแล้วไม่ใช่นะครับ ที่นางเป็นเปรตเพราะนางได้เสียกับขุนแผนเมื่อตอนขุนแผนบวชอยู่ จึงทำให้นางกลายเป็นเปรต
เรื่องการแสดงจริงๆครับที่ต้องเซ่นไหว้ก่อน ตอนที่ผมเล่นพระไวยแตกทัพ ครูผู้ฝึกซ้อมก็เล่นเป็นเปรตนางวันทอง(แม่ย่าวันทอง)เองเลยครับ
จริงค่ะที่นางวันทองตอ้งเป็นเปรตเพราะได้เสียกับพลายเเก้วตอนเป็นพระ
นางวันทองห่วงลูกเลยกลายเป็นผีครับ
พลายแก้วสึกแล้วครับที่เป็นผีเพราะความห่วงลูก
กลัวทำไมกัน ศิลปะประจำชาติ เป็นสิ่งที่ดีงาม ทรงคุณค่าต่อการอนุรักษ์ คนไม่ได้เรียนรู้ก็อาจจะดูว่าน่ากลัว แต่ลองมาเรียนรู้จะรู้เเล้วเจ้าใจเอง ว่าเป็นสิ่งที่งดงาม ลองศึกษากันดูครับมีแต่สิ่งที่ดีงามทั้งนั้น มันจะกลายเป็นเรื่อมีเสื่อมเสียเพราะพวกทำสื่อ เอามาทำลายโดยไม่รู้ตัวทาง หนังบ้าง เรื่องเล่าบ้าง เอามาทำเป็นหนังผีจนทำให้คนรุ่นหลังมองว่าศิลปะประจำชาติกลายเป็นเรื่องที่น่ากลัวจนไม่กล้าที่จะเรียนรู้ เเล้วเชื่อในเรื่องผิดๆ ไม่คิดที่จะสัมผัส สิ่งที่งดงาม
Tops Naja จริงจากของสูงจะเสื่อมเสีย
ไช่ครับ ดนตรีไทยก็เหมือนกันครับเด็กเดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยจะเล่นกันเพราะกลัวครับ
ใช่ครับตอนนี้ผมยังนอนฟังค้างคาวกินกบ้วยอยู่เลย
เราว่ามีเสน่ห์ดีออก มีมนต์ขลังน่าค้นหา
น่ากลัว😲😲😲😲😲
เรื่องสุดท้ายที่กรมศิลปากรนั้น เป็นเรื่องจริง ทุกครั้งก่อนทำการแสดงพระไวยแตกทัพ ผู้ที่จะเล่นเปรตวันทอง ต้องนำมาลัยมาไหว้แม่วันทองก่อนเสมอ บางคนจะมีขนม ผลไม้มาไหว้ด้วยค่ะ
ผมเคยเจอครับ ผมเป็นเด็กนาฏศิลป์ครับ จบ วนศ.
ในวันก่อนพิธีไหว้ครูจะมีการเตรียมหัวโขนและเศียรบรมครู เพื่อนำไปจัดในประมงพิธีและมีการโยงสายสิญจน์มาจากปรัมพิธีล้อมวิทยาลัยและโยงเข้าไปในห้องเครื่องเเต่งกาย ซึ่งตอนนั้นผมอยู่ม.6 เป็นพี่ใหญ่ในการจัดเตรียมสถานที่ได้รับคำสั่งจากคุณครูให้นำน้องๆในสาขาเอกโขนไปจัดเตรียมหัวโขนและเศียรบรมครูที่ห้องเครื่องแต่งกาย ซึ่งตู้เก็บเศียรจะจัดไว้สองฝั่งในลักษณะตัวยู โดยที่ตู้ตัวกลางจะมีรูปของพ่อเก่าและพระพิราพกลั้นกลาง ตรงกลางตู้มีฝากลั้นแบ่งเป็นช่องๆ โดยที่มีเศียรพระลักษณ์พระรามฝั่งซ้ายและเศียรของสหัสเดชะและเศียรทศทั้งหน้าธรรมดาและหน้าทองอยู่ฝั่งขวา ผมเรียนเอกช่วงเช้าพอได้รับคำสั่งแล้วก้พักเที่ยง พอช่วงพักเที่ยงผมได้ไปเช็คตรวจความเรียบร้อยก้เป็นปกติครับ ก็เลยลงมาเรียกน้องที่ใต้หอศิลป์ฯ แล้วนำน้องๆขึ้นไป (ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าตู้ทุกช่องมีฝาตู้ทุกช่อง) แต่พอผมเปิดประตูเข้าไป พบว่าฝาตู้ทุกช่องได้เปิดออก เศียรพระลักษณ์พระราม และเศียรของทศกัณฐ์หันมาปะหน้ากัน (ห้องเครื่องแต่งกายอยู่ชั้นสองของอาคาร1 ในชั้นนั้นจะมาห้องพักครูภาควิชาทั่วไปและผมได้มีสนิทกับครูนักศึกษาฝึกประสบการณ์สาขาวิชาคณิตท่านหนึ่ง เลยได้เล่าเรื่อนี้ให้ท่านฟัง แต่เล่าในช่วงหลังพิธีไหว้ครู ครูท่านบอกกับผมว่า ช่วงตอนที่ครูสอนเสร็จได้เดินผ่านสะพานเชื่อมอาคาร1และอาคาร2ได้เดินผ่านห้องเครื่องแต่งกายและได้ยินเสียงโครมครามเบาๆในห้อง ตอนแรกคิดว่ามีคนอยู่ในห้องเพราะเห็นรองเท้าวางอยู่หน้าห้อง และห้องไม่ได้ล็อค ใช่ครับ รองเท้าผมเอง ในตอนนั้นผมใส่ผ้าแดงครับ เวลาเดินไปไหนมาไหนในระยะเวลาและระยะทางสั้นๆ มักจะไม่สวมรองเท้า และนั้นเป็นช่วงเวลาที่ผมไปตามน้องๆที่โรงอาหารครับ พูดถึงแล้วขนลุก
ความเชื่อส่วนบุคคลครับ แต่บุคคลที่เรียนสายนี้ส่วนมากมักจะเชื่อในสิ่งที่ตนนับถือครับ🙏
พ่อเเก่เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์บรมครูนาฏศิลป์ไทยไม่มีสิ่งไม่ดีไม่มงคลเศียรครูศักดิ์สิทธิ์ทุกเศียรครับจำไว้
ห้องนาฏศิลป์โรงเรียนผมยังมีเสียนพ่อแก่
น่ากลัวจริง..ตอนเด็กเรากลัวโขนสุดๆ
รู้จักครับ
น่ากลัว
ถ้ามีเศียรมาบูชา หรือ พิธี จะต้องเป็นผู้ปฏิบัติธรรม และสวดมนต์ ไม่งั้นจะเจอดี
1.39 เคยไป
ผมก็เล่นโขน
มีผมในคลิปด้วย
อยากให้ไปตามหัวโขนของอยุธยาที่อยู่ที่พม่ากลับมาบ้านเรา พม่าเขารักษาเอาไว้ เขาบอกพวกโยเดียเอาติดตัวมาด้วยตอนเสียกรุง
1:39
ท่าเล่นดีก็จะสวยท่าเล่นไม่ดีก็จะดูไม่สวย(แต่มีครูนะไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่จะมีครู)
เรื่องที่มาเล่าอ้างอิงจากอะไรค่ะ
ไอ้วันทองสองใจ
คุณลองศึกษาก่อนนะคะก่อนที่จะมาว่าอะไร
ไม่น่าใช้คำว่า สยอง เพราะเป็นของสูง
อยากทราบค่ะว่าตอนสุครีพหักฉัตรทำไมถึงไม่เคยเห็นแสดงเลย หรือเป็นอาถรรพ์เหมือนตอนทศกัณฐ์ล้มรึเปล่าคะ
ฉันก็เล่นโขน
พิพิธภัณฑ์ ไม่ค่อยมีของอะไร อยากให้เปลี่ยนชื่อเป็น อาคารจัดแสดงของเล็กๆ น้อยๆ น่าจะเหมาะสมกว่า
ครูวิทยานาฏศิลป์บอกศีรษะลิงไม่ใช่ศีรษยักษ์
ขอบคุณข้อมูลที่เป็นประโยชน์ิย่างยิ่งค่ะ
ตอนท่านทศกัณฐ์ล้มให้ในงานพระเมรุค่ะ
ผมเป็นเด็กนาฏศิลป์คือห้องนาฏศิลป์จะไม่มีเศรียรครูเเต่มีรูปพระรามพระศิวะพระพิฆเนตรเเละพระนารายณ์เเละมีรูปเทริดมโนราห์เเละผมเรียนพิเศษเสาร์ตอนนั้นผมเล่นกับเพื่อนๆซัก2ชั่วโมงครูบอกว่าวันนี้มาเรียนในเรื่อง1.____________________เเละเรียนในเรื่องของดัดนิ้วให้ตอนนั้นผมอยู่ข้างนอกพี่ๆเขาทำไอติมหกผมไปหยิบไม้กวาด………………………ผมได้เข้าห้องเพื่อพักตัวกินนมนำ้ข้าวปลาเเละผมลงมาจากอาคารที่ผมอยู่ไปอาคาร30ปีเเละตอนนั้นผมรักนาฏศิลป์ตอนนั้นมาอีกวันเเละตอนที่ผมจะเข้าห้องนำ้ผมได้ยินเสียงกระกรวนเท้าเเละผมเห็นนางรำรำอยู่ต่อหน้าผมเลยวิ่งไปข้างบนเเต่ผมเห็นนางรำรำต่อหน้าผมเเละรำบอกว่า นางรำ:เเลกกับอะไรไหมมีขนมด้วยนะเเต่ต้องทำบุญให้ด้วยหล่ะT-T
6:41 อ่ะกูจะเชื่อช่องใหนดี ไปดูช่องอื่น บอกว่า ฝั่งลิงเสียหายเยอะกว่า ช่องนี้บอก ฝั่งยักษ์เสียหายเยอะกว่า
ครูนาฏศิลป์หลายท่านที่บัณฑิตพัฒนศิลปบอกตรงกันว่า ฝ่ายยักษ์เสียหายมากกว่า ตามเนื้อเรื่องรามเกียรติ์
ทำไมผมยืมไม้บรรทัดครูแล้วเขากเสียนผมไม่โดนของอะ55555