«Μακεδονικοι ταφοι » Travelling in Greece

1) Σε απόσταση 9χλμ. BA Θεσσαλονίκης, στη θέση Δερβένι, βρίσκεται ο μακεδονικός τάφος γνωστός ως «τάφος του Μακρίδη Μπέη», από το όνομα του πρώτου ανασκαφέα του Οθωμανού, Έλληνα αρχαιολόγου Θεόδωρου Μακρίδη. Ο τάφος εντοπίστηκε το 1910 και ήταν συλημένος. Πρόκειται για έναν τάφο μνημειακών διαστάσεων, αποτελούμενο από θάλαμο και προθάλαμο, ο οποίος κατασκευάσθηκε στις αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα, για την ταφή ενός νεκρού. Ο τάφος, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης και συντήρησης (2012-2015), είναι σήμερα επισκέψιμος.
2)Πρόκειται για τον μεγαλύτερο και μνημειακότερο γνωστό Μακεδονικό τάφο, που ήρθε στο φως τυχαία το 1954 και αποκαταστάθηκε δομικά μόλις το 1998 , ενώ συνεχίζονται οι εργασίες συντήρησης του ζωγραφικού του διακόσμου. Είναι ο μόνος Μακεδονικός τάφος με διώροφη πρόσοψη, στην οποία εναλλάσσονται ο δωρικός ρυθμός κάτω και ο ιωνικός επάνω. Τέσσερις δωρικοί ημικίονες και δύο παραστάδες στις γωνίες κρατούν το επιστύλιο και τη δωρική ζωοφόρο. Πάνω από το γείσο και από μια πολύχρωμη ζώνη με φυτική διακόσμηση αναπτύσσεται η ιωνική ζωφόρος, όπου ανάγλυφα εικονίζεται ο αγώνας Ελλήνων και βαρβάρων. Η παράσταση πιθανώς παραπέμπει στην πρόσφατη για την εποχή κατασκευής του τάφου αναμέτρηση των Μακεδόνων με τους Πέρσες. Στον όροφο, ανάμεσα στους έξι ιωνικούς ημικίονες και στις δύο παραστάδες ανοίγονται επτά ψευδοπαράθυρα, ενώ διατηρούνται μόνο ελάχιστα τμήματα του αετώματος. Εσωτερικά ο τάφος χωρίζεται σ' ένα στενό, αλλά ψηλό προθάλαμο και στον κυρίως ταφικό θάλαμο.
Η ζωγραφική παράσταση της πρόσοψης είναι μοναδική, εντάσσεται στη σφαίρα των θρησκευτικών δοξασιών των Ελλήνων και παραπέμπει στον πλατωνικό διάλογο του Γοργία. Αποτελείται από τέσσερις αυτόνομους πίνακες που αναπτύσσονται ανάμεσα στους δωρικούς ημικίονες. Αριστερά της κεντρικής εισόδου του τάφου, σε δύο πίνακες, εικονίζονται ο νεκρός που οδηγείται από τον Ερμή Ψυχοπομπό στους Κριτές του Κάτω Κόσμου, τον Αιακό και τον Ραδάμανθυ, οι οποίοι καταλαμβάνουν τους δύο πίνακες στα δεξιά της εισόδου. Ο νεκρός, ντυμένος με κοντό χιτώνα και θώρακα, είναι ο μόνος που δεν υπομνηματίζεται επιγραφικά, προφανώς επειδή ήταν πολύ γνωστό πρόσωπο στην κοινωνία της Μίεζας. Εικάζεται ότι πρόκειται για τον Μιεζαίο στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου Πευκέστα. Οι μετόπες κοσμούνται με εξαιρετικές ζωγραφικές παραστάσεις από τη μυθική μάχη των Λαπιθών με τους Κενταύρους. Το σύνολο θυμίζει έντονα τέμπλο ορθόδοξου ναού!
3) Στο κέντρο ακριβώς του τεράστιου τύμβου στον Άγιο Αθανάσιο (20 χλμ δυτικά της Θεσσαλονίκης) και σε βάθος 12 μ. από την κορυφή του βρίσκεται ο μικρός, μονοθάλαμος μακεδονικός τάφος, που βρέθηκε συλημένος αλλά κατάκοσμος από τοιχογραφίες, με εκπληκτικά χρώματα σε πολύ καλή κατάσταση διατήρησης. Το μοναδικό αυτό μνημείο χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αι. π.Χ.
Η πρόσοψη του τάφου είναι κατάγραφη. Το τριγωνικό αέτωμα κοσμούν μυθικοί γρύπες με ολόχρυσα φτερά, ακολουθούν βαθυκύανα τρίγλυφα και λευκές μετόπες, ενώ στη στενή ζωφόρο επάνω από το θυραίο άνοιγμα ξετυλίγεται μια σκηνή συμποσίου, τόσο οικεία από διάφορες φιλολογικές μαρτυρίες ή την αγγειογραφία, αλλά για πρώτη φορά τόσο ζωντανά μπροστά στα μάτια των επισκεπτών. Στο κέντρο εικονίζονται έξι στεφανωμένοι συμποσιαστές, ξαπλωμένοι νωχελικά σε ανάκλιντρα, να απολαμβάνουν τα πλούσια εδέσματα και τη μουσική της κιθάρας και του δίαυλου, που παίζουν νεαρές γυναίκες, ενώ πεζοί και έφιπποι άνδρες σπεύδουν να ενωθούν μαζί τους. Άλλοι οπλίτες, ντυμένοι με τη μακεδονική ενδυμασία, ακουμπώντας χαλαρά στα δόρατα και στις χαρακτηριστικές λαμπρές ασπίδες, παρακολουθούν ήρεμα τη σκηνή. Συγκλονιστική είναι η παράσταση των δύο ολόσωμων μορφών νέων, που τυλιγμένοι στις μακριές χλαμύδες, γεμάτοι θλίψη, στέκουν σιωπηλοί δίπλα στην είσοδο του τάφου, αιώνιοι φρουροί του νεκρού συμπολεμιστή τους. Πρόκειται αναμφίβολα για τον τάφο ενός επιφανούς Μακεδόνα στρατιωτικού, όπως υποδηλώνουν και τα υπολείμματα του πραγματικού οπλισμού, που βρέθηκαν στο σχεδόν κατεστραμμένο από τους αρχαιοκάπηλους θάλαμο.
Κάνε Εγγραφή στο bit.ly/2Pca3TL