Z przyjemnością wysłuchałam audycji i łagodnego głosu Pani - jak powstaje wiersz, jak również zachwytu nad innymi poetami a zwłaszcza o Annie Achmatowej. I oto powstał wiersz. Nie wiem czy wolno na forum dzielić się tym, niemniej zaryzykuję. Mieszkam daleko, nie mam możliwości uczestniczenia w warsztatach. Bardzo podobają mi się audycje : „Podaruj wiersz”. Powinno być osobiście, nie mam takich możliwości, więc tym kanałem darowuję ten wiersz p. Annie Piwkowskiej prowadzącej audycję, choć jest skierowany do wielości nas. Weronika B. Powitanie od Anny A. Na wzgórzu złocistym pośród gwiazd Rozbrzmiewa me imię jako blask. A w dolinach odezwał się kruk: Mów, mów, mów. Oswojona z Twą ciszą, mój Boże, Jakże bym mogła wysłać powitanie tym, Którzy dziś są tam, a jutro być może, Przenikną przestrzenie - anioł wskaże im. Wysnuj wniosek, proszę, poza mitu wyż, Przenieś pozdrowienie dziś na jutra czas : Pomnażać dziś chciejcie orlą trasę wzwyż Ponad wybujały program ludzkich serc. Idą dni upalne, mróz i zawieje, idzie krnąbrność słów, Serce i kruk podpowiada mi : Mów, mów, mów O dziedzinie niezwykłej, o czeremchy kwieciu, O Polsce i Rusi na niebiańskim świecie. Nie znam dziś tu wszędzie niegościnnych progów, Nie znam niepokoju, ani żadnych wrogów. Najczulszą doliną nam tu Miłość jest, Znamy jej znaczenie, chcemy je wam nieść. Czym są dziś znaczenia : łagry, lochy, brud, Nie są to wspomnienia jeno tamtych lat. W wielu częściach świata istnienia ich w bród, Tak oświadcza kruk : Mów, mów, mów. Poza wstęgą westchnień, daru serca wskroś was, Słowem, myślą złotą i wołaniem : Ojcze nasz … Miłując nad wszystko wyswobadzam hasło, Kruk zaniesie je : Miłujcie się jak dzieci … póki czas.
Z przyjemnością wysłuchałam audycji i łagodnego głosu Pani - jak powstaje wiersz,
jak również zachwytu nad innymi poetami a zwłaszcza o Annie Achmatowej.
I oto powstał wiersz. Nie wiem czy wolno na forum dzielić się tym, niemniej zaryzykuję.
Mieszkam daleko, nie mam możliwości uczestniczenia w warsztatach. Bardzo podobają mi się audycje : „Podaruj wiersz”. Powinno być osobiście, nie mam takich możliwości, więc tym kanałem darowuję ten wiersz p. Annie Piwkowskiej prowadzącej audycję, choć jest skierowany do wielości nas. Weronika B.
Powitanie od Anny A.
Na wzgórzu złocistym pośród gwiazd
Rozbrzmiewa me imię jako blask.
A w dolinach odezwał się kruk:
Mów, mów, mów.
Oswojona z Twą ciszą, mój Boże,
Jakże bym mogła wysłać powitanie tym,
Którzy dziś są tam, a jutro być może,
Przenikną przestrzenie - anioł wskaże im.
Wysnuj wniosek, proszę, poza mitu wyż,
Przenieś pozdrowienie dziś na jutra czas :
Pomnażać dziś chciejcie orlą trasę wzwyż
Ponad wybujały program ludzkich serc.
Idą dni upalne, mróz i zawieje, idzie krnąbrność słów,
Serce i kruk podpowiada mi : Mów, mów, mów
O dziedzinie niezwykłej, o czeremchy kwieciu,
O Polsce i Rusi na niebiańskim świecie.
Nie znam dziś tu wszędzie niegościnnych progów,
Nie znam niepokoju, ani żadnych wrogów.
Najczulszą doliną nam tu Miłość jest,
Znamy jej znaczenie, chcemy je wam nieść.
Czym są dziś znaczenia : łagry, lochy, brud,
Nie są to wspomnienia jeno tamtych lat.
W wielu częściach świata istnienia ich w bród,
Tak oświadcza kruk : Mów, mów, mów.
Poza wstęgą westchnień, daru serca wskroś was,
Słowem, myślą złotą i wołaniem : Ojcze nasz …
Miłując nad wszystko wyswobadzam hasło,
Kruk zaniesie je : Miłujcie się jak dzieci … póki czas.