واقعا عاااااالی ممنونم بخاطر کار زیباتون. من علف میزنم با هنذفری گوش میکنم یه جوری میرم تو حس انگار اونجا تو دیوونه خونه پیشش نشستم و به حرفاش گوش میکنم.
عالی . دوست داشتنی . چی بگم ؟ چطور بگم که حق مطلب ادا بشه ؟! دمتون گرم . سرتون خوش . یکی از بهترین دلخوشی های من گوش دادن به رادیو چهرازی است . امیدوارم پاینده باشید . یعنی ادامه دار باشید . خیلی دوستون داریم.
درود برشما یاد خدا را میشود فارسی گفت بنام آنکه جان را فکرت آموخت. یک دریا حرف و سخن در این مصرع زیباست درضمن تمام رادیوهای عرب زبان را گوش کنید هرگز فارسی نمی‌گویند خاصه در شروع برنامه.سپاس
برنامه‌های ما الآن فرود تدریجی میشه این برنامه در رد نظریه وسترمدسن یا خداحافظ دلبر جمشید:چی شدی ؟ حبیب: هعییییی... همه میدونن ما خیلی ساله تو آسایشگاهیم جمشید… ما قبل همه اومدیم، واسه خودمون پخی بودیم، یعنی فارسیمون خوب بود، یک دستی هم تو ریاضی داشتیم، تقلید صدا،گروه سرود، مسابقات خط و نقاشی، همه چی اول میشدیم. راه میرفتیم گردن افراشته اینور حیاط به اونور تو بگی اگه اینقده محل به دنیا میذاشتیم، یادته؟ یادت رفته دیگه از بس نبودیم... جمشید: کمی یادمه، چته؟ چرا اوردنت بهداری؟ لابد باز رفتی پیش اون دکتر فوفوله بهت آنژکسیون داده؟ آره؟ جبیب: جوان اول آسایشگاه بودیم، تا دلبر اومد... گفتیم خب منطقیه دیگه، یک خانمی با این کمالات، بافتنی لاک قرمز، خوشگل عین ماه، ماهم که اونجور... باید عاشقش شیم دیگه، اومد قبل اینکه سلام کنه گفتیم شمایلت چه نیکوست؟ خندید گفت مال شما بهتره، رفت. هفته بعد باز دیدیمش، پرسیدیم اسمت چی بود ؟ گفت دلبر که جان فرسود از او گفتیم مگه توام بلدی؟ گفت اسممه، رفت، عین رفتن جان از بدن که دیدم جانم میرود... جمشید: غذا چی خوردی ؟ قبل ناهارم خوردی؟ اخ اخ قرصه ؟ ناهار چی داشتی ؟ بزن بالا حبیب: از فردا دیگه نشد از یادش منفک بشیم، هی نگاش کردیم، نشستیم رو به روش هی از دور پاییدیم، واسش زیر لبی دو بیتی گفتیم، رفت و اومد کردیم، طنز پارسی انداختیم در جلوت و خلوت، راه رفتیم رو ریل، نی لبک مهره های پشت، کودکان توامان آغوش خویش وقتی کسی حواسش نبود، تو گرما سرما، شبانه روزا، پشت خط موزاییکا، جلو شمشادها، وایساده خوابیدنا، نیمه شب ها، قمرها، عقرب ها، دو سیگار یک کبریت ها... تو هم خیلی اسیر کردیم، باس ببخشی... اما نحسی افتاده بود، هرچی آب میجستیم تشنگی گیرمون میومد، واسه چی؟ تو فهمیدی ؟ جشمید: والا منم نفهمیدم... اینا داروهاته؟ که فوفوله داده بهت؟ بابا نخور این شیمیایی رو، صبح پامیشی قرص، ظهر قرص شب شربت، اصلا تو میدونی چیه هی اینا میندازی بالا ؟ حبیب: آخر یک روز رفتیم دمش بهش گفتیم، ببخشید چته ؟؟گفت هان چظوری ؟چیه با منی ؟گفتیم بابا صاحب حسن در وفا کوش خودتو نگیر، ما خیلی ساله اینجاییم، تو که اولی نیستی ولی ارزش نداره، نرفت تو خرجش هی اونور ور نگاه میکرد، فکر کردیم نکنه دنبال داماد مو فرفریه است، نکنه موی ما حالا مد نیست، نکنه ظهر پیاز زیاد خوردیم، نکنه بیت آخریه زیادی بوده، نکنه میخواد قیمت رو زیاد کنه، نکنه دیوونه است ؟ نکنه یک چیزایی هست ما نمیدونیم؟ یادته اون روز، تو راهرو زدی تو گوشم جمشید؟ گفتی بیدار شو از خواب آدم ساده، خبری نیست، شبش رفتیم تو اتاق کردیمش تو قاب گذاشتیم بالا طاقچه... جمشید: ببین اینا که خاکه، خاک سفید، فشار میدن، گردش میکنن، میگن داروست ولی کلکه، اینا حال هیچکی رو خوب نمیکنه، بذار حالا من یک تجویزی برات بکنم، پشیمون نمیشی، ببین میدونی تو این قوطی ها چیه؟ هومیوپاتی! بگو. حبیب: همیرا، حبیب. بالاخره ما یک رفیق بیشتر نداریم که، باس گوش میکردیم دیگه، سختم بودا ولی کردیم، دیگه بوسیدیم گذاشتیم کنار، کنار که نه... رو طاقچه اما خب نمیشد دیگه، هی میدیدیمش، یک وجب آسیاشگاه است، یا خبرشو میشنیدیم هی در و بی در، هی هوایی میشدیم، جمشید از روت خجالت میکشم، قولم رو شکستم، روم نشد بهت بگم، ده بار رفتم نگاهش کردم، تازه اینکه چیزی نیست، حرفم باهاش زدم، جدیا جوابم رو نداد، دیگه نگفتم بهت اینار رو... جمشید: ببین اینا با دست درست شده، ترکیب چیه ؟ مثل وسترمدسن ناشناخته نیست، روشنه، پر سیاوژن و شاه تره با برگ جز هندی، جعفر جوزانی، اسپازم، زرد کوه، تب سرد، سگ زرد، پدرسگ، من حیث المجموع، ابن سینا، زامیاد، زانیار زاینار زانیار زانیار، سر بازی سر بازی سر سرسبازی را شکستند، اینا رو با دست قلقلی میکنی میشه هومیوپاتی، بنداز بالا فورا شفا میگیری. ببین حبیب دلبر چرا نمیومده بالا سرت ؟میخوای صداش کنم؟ حبیب: دلم درد نگرفته جمشید، نگران شدم چرا درد نگرفته، بهت قول داده بودم! درست، اما نمیتونستم ازش جدا شم، یا هی از دور نگاه کنم می با دیگران خورده و با ما سر گران دارد... ... دلبر: اگه برم تو که دیگه نمیتونم بیام بیرون، یعنی میخوام بگم من هوادار زیاد دارما... چشم روشنی چی میدی؟ یه اسب با گوشواره، اگه پرسیدن کجاست چی جواب میدی؟ فقط من؟؟ یا یکی دیگه ام هست؟ قول؟ منم به کسی نمیگم، اول با پا برم ؟ من اولین بارمه‌آ، فکر نکنی من از اوناشم، از اولشم میدونستم هیچی تو دلت نیست، حوصله ام سر نره؟؟ میخوای کاموا ببرم؟ نگاه بیرون برفه، میرم،درست تو یک شب برفی، برف نو، آرومه...شاده... رفتن بهتره... همه آلودگیست این ایام... حبیب: خوردمش... امروز، گفتم بیام بهداری نشون بدم، تو دلم باشه خیالم راحته، هرجا میرم هست دیگه، دلبر رو... خیالت جمع، درد نمیکنه، فقط دیگه نمیشه دیدش... اخه دانی که چیست دولت ؟ دیدار یار دیدن! اما ندیدن بهتره از نبودنش... سیگار داری؟ ]صدای بوق ممتد... حبیب مرد[…
سپاس مهران جان 👌👌👌🌹🌹🌹🙏🙏🙏🥺🥺😔😔
یکی از زیباترین، و غمگین ترین،قسمت رادیو چهرازی،که هنوز
با گوش دادن آن گریه می کنیم،
خیلی برنامه قشنگی بود،مخصوصا
آن کسی که صدای حبیب را دارد...😞😞😞😞😞😞
جوان اول آسایشگاه بودیم...تا دلبر اومد😔
هزار بارم گوش بدم سیر نمیشم
حرفای دلمو زد یه دل سیر اشک ریختم دمتون گرم
yohan ronin 👍🏻
اوهوم
این برنامه خیلی خوبه،، ممنون از زحمت های شما
صدای حبیب آسمانیه،عالیه دنیایی داره برا خودش
اسم این آقای گوینده چیه?و فامیلشون ?صدای قشنگی دارن
اون تیکه اخر که حبیب خودکشی کرد غوغایی تو ادم به پا میکنه💔💔💔💔💔
دلبر که جان فرسود از او
کام دلم نگشود از او
نومید نتوان بود از او
باشد که دلداری کند🥀🥀
❄️🌨️❄️میرم درست تو یه شب برفی
ندیدن بهتر از نبودنشه😔😔😔..
واقعا عاااااالی ممنونم بخاطر کار زیباتون.
من علف میزنم با هنذفری گوش میکنم یه جوری میرم تو حس انگار اونجا تو دیوونه خونه پیشش نشستم و به حرفاش گوش میکنم.
منم اینو با علف گوش میدم اصلا میرم فضا
آره ، تازه دارم میفهمم چی میگه، الان چته چتم
خیلی جالبه،متنوع
اسایشگاه دنیا 😔😔😔
جوان اول آسایشگاه بودیم
Aliii, khaste nabashid.
بینظیرین بینظر
می با دیگران خورده ست با ما سرگران دارد.....☹
çox gözal💙🍁
Habib yedoooonas!
مِی با دیگران خورده ست و با ما سرگران دارد...
عالی . دوست داشتنی . چی بگم ؟ چطور بگم که حق مطلب ادا بشه ؟! دمتون گرم . سرتون خوش . یکی از بهترین دلخوشی های من گوش دادن به رادیو چهرازی است . امیدوارم پاینده باشید . یعنی ادامه دار باشید . خیلی دوستون داریم.
dameton garm
با عرض معذرت صدای اون اقایی که سوال میکنه زیاد جالب نیست اون کلیپ های اون صدا نیست خیلی خیلی عالی
اقا این اهنگ قبل از خودکشی حیبیو یگید توروخدا اسمشو؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
Mahan Bakhshayesh
چشم نرگس -استاد شجریان
th-cam.com/video/z5svwPIVNyI/w-d-xo.html
Like
چی خورد؟ دختره کجا رفت؟
فقط اونجاش که میگه ندیدنش بهتره از نبودنش.جیگرم وبه آتیش کشید.
آن مّرد ....
برای همیشه تو بهداری موند...
در ما جاودانه شد.
عمریه با اینا گریه میکنم ما هم دلبر خودمونو داشتیم
چرا رفتست چرا اومده نیست
درود برشما
یاد خدا را میشود فارسی گفت
بنام آنکه جان را فکرت آموخت.
یک دریا حرف و سخن در این مصرع زیباست
درضمن تمام رادیوهای عرب زبان را گوش کنید هرگز فارسی نمی‌گویند خاصه در شروع برنامه.سپاس
نکنه دیوونه هست..
کودکان توأمان آغوش خویش ...
بابا صاحب حسن در وفا کوش...🙁🙁🙁
اقا این نمک بازیا چیع میندازید وسطش ؟
are gand zadan behsh
ناراحتی خودتو بکش کسپدر
😔😔😔😔
مي با ديگران خوردست و با ما سر گران دارد
بیدار شو از خواب😢
اسم اون اهنگ که دکلمه میشه چیه؟ 😔
محمدرضا شجریان - چشم نرگز
ولی قسمت پاییزش خیلی قشنگتره
برنامه‌های ما الآن فرود تدریجی میشه
این برنامه در رد نظریه وسترمدسن یا خداحافظ دلبر
جمشید:چی شدی ؟
حبیب: هعییییی... همه میدونن ما خیلی ساله تو آسایشگاهیم جمشید…
ما قبل همه اومدیم، واسه خودمون پخی بودیم، یعنی فارسیمون خوب بود، یک دستی هم تو ریاضی داشتیم، تقلید صدا،گروه سرود، مسابقات خط و نقاشی، همه چی اول میشدیم.
راه میرفتیم گردن افراشته اینور حیاط به اونور تو بگی اگه اینقده محل به دنیا میذاشتیم، یادته؟ یادت رفته دیگه از بس نبودیم...
جمشید: کمی یادمه، چته؟ چرا اوردنت بهداری؟ لابد باز رفتی پیش اون دکتر فوفوله بهت آنژکسیون داده؟ آره؟
جبیب: جوان اول آسایشگاه بودیم، تا دلبر اومد... گفتیم خب منطقیه دیگه، یک خانمی با این کمالات، بافتنی لاک قرمز، خوشگل عین ماه، ماهم که اونجور... باید عاشقش شیم دیگه، اومد قبل اینکه سلام کنه گفتیم شمایلت چه نیکوست؟ خندید گفت مال شما بهتره، رفت.
هفته بعد باز دیدیمش، پرسیدیم اسمت چی بود ؟ گفت دلبر که جان فرسود از او
گفتیم مگه توام بلدی؟ گفت اسممه، رفت، عین رفتن جان از بدن که دیدم جانم میرود...
جمشید: غذا چی خوردی ؟ قبل ناهارم خوردی؟ اخ اخ قرصه ؟ ناهار چی داشتی ؟ بزن بالا
حبیب: از فردا دیگه نشد از یادش منفک بشیم، هی نگاش کردیم، نشستیم رو به روش هی از دور پاییدیم، واسش زیر لبی دو بیتی گفتیم، رفت و اومد کردیم، طنز پارسی انداختیم در جلوت و خلوت، راه رفتیم رو ریل، نی لبک مهره های پشت، کودکان توامان آغوش خویش وقتی کسی حواسش نبود، تو گرما سرما، شبانه روزا، پشت خط موزاییکا، جلو شمشادها، وایساده خوابیدنا، نیمه شب ها، قمرها، عقرب ها، دو سیگار یک کبریت ها...
تو هم خیلی اسیر کردیم، باس ببخشی... اما نحسی افتاده بود، هرچی آب میجستیم تشنگی گیرمون میومد، واسه چی؟ تو فهمیدی ؟
جشمید: والا منم نفهمیدم... اینا داروهاته؟ که فوفوله داده بهت؟ بابا نخور این شیمیایی رو، صبح پامیشی قرص، ظهر قرص شب شربت، اصلا تو میدونی چیه هی اینا میندازی بالا ؟
حبیب: آخر یک روز رفتیم دمش بهش گفتیم، ببخشید چته ؟؟گفت هان چظوری ؟چیه با منی ؟گفتیم بابا صاحب حسن در وفا کوش خودتو نگیر، ما خیلی ساله اینجاییم، تو که اولی نیستی ولی ارزش نداره، نرفت تو خرجش هی اونور ور نگاه میکرد، فکر کردیم نکنه دنبال داماد مو فرفریه است، نکنه موی ما حالا مد نیست، نکنه ظهر پیاز زیاد خوردیم، نکنه بیت آخریه زیادی بوده، نکنه میخواد قیمت رو زیاد کنه، نکنه دیوونه است ؟
نکنه یک چیزایی هست ما نمیدونیم؟
یادته اون روز، تو راهرو زدی تو گوشم جمشید؟ گفتی بیدار شو از خواب آدم ساده، خبری نیست، شبش رفتیم تو اتاق کردیمش تو قاب گذاشتیم بالا طاقچه...
جمشید: ببین اینا که خاکه، خاک سفید، فشار میدن، گردش میکنن، میگن داروست ولی کلکه، اینا حال هیچکی رو خوب نمیکنه، بذار حالا من یک تجویزی برات بکنم، پشیمون نمیشی، ببین میدونی تو این قوطی ها چیه؟ هومیوپاتی! بگو.
حبیب: همیرا، حبیب. بالاخره ما یک رفیق بیشتر نداریم که، باس گوش میکردیم دیگه، سختم بودا ولی کردیم، دیگه بوسیدیم گذاشتیم کنار، کنار که نه... رو طاقچه اما خب نمیشد دیگه، هی میدیدیمش، یک وجب آسیاشگاه است، یا خبرشو میشنیدیم هی در و بی در، هی هوایی میشدیم، جمشید از روت خجالت میکشم، قولم رو شکستم، روم نشد بهت بگم، ده بار رفتم نگاهش کردم، تازه اینکه چیزی نیست، حرفم باهاش زدم، جدیا جوابم رو نداد، دیگه نگفتم بهت اینار رو...
جمشید: ببین اینا با دست درست شده، ترکیب چیه ؟ مثل وسترمدسن ناشناخته نیست، روشنه، پر سیاوژن و شاه تره با برگ جز هندی، جعفر جوزانی، اسپازم، زرد کوه، تب سرد، سگ زرد، پدرسگ، من حیث المجموع، ابن سینا، زامیاد، زانیار زاینار زانیار زانیار، سر بازی سر بازی سر سرسبازی را شکستند، اینا رو با دست قلقلی میکنی میشه هومیوپاتی، بنداز بالا فورا شفا میگیری.
ببین حبیب دلبر چرا نمیومده بالا سرت ؟میخوای صداش کنم؟
حبیب: دلم درد نگرفته جمشید، نگران شدم چرا درد نگرفته، بهت قول داده بودم! درست، اما نمیتونستم ازش جدا شم، یا هی از دور نگاه کنم می با دیگران خورده و با ما سر گران دارد...
...
دلبر: اگه برم تو که دیگه نمیتونم بیام بیرون، یعنی میخوام بگم من هوادار زیاد دارما...
چشم روشنی چی میدی؟ یه اسب با گوشواره، اگه پرسیدن کجاست چی جواب میدی؟ فقط من؟؟
یا یکی دیگه ام هست؟ قول؟ منم به کسی نمیگم، اول با پا برم ؟ من اولین بارمه‌آ، فکر نکنی من از اوناشم، از اولشم میدونستم هیچی تو دلت نیست، حوصله ام سر نره؟؟ میخوای کاموا ببرم؟
نگاه بیرون برفه، میرم،درست تو یک شب برفی، برف نو، آرومه...شاده...
رفتن بهتره... همه آلودگیست این ایام...
حبیب: خوردمش... امروز، گفتم بیام بهداری نشون بدم، تو دلم باشه خیالم راحته، هرجا میرم هست دیگه، دلبر رو... خیالت جمع، درد نمیکنه، فقط دیگه نمیشه دیدش...
اخه دانی که چیست دولت ؟ دیدار یار دیدن! اما ندیدن بهتره از نبودنش...
سیگار داری؟
]صدای بوق ممتد... حبیب مرد[…
بیدار شو از خواب آدم ساده،خبری نیس..
دهنتون سرویس 🤣🤣
این صدا و کلیپ به این قشنگی ..این یارو که وسط ش میاد چهارتا چیز چرت میگه ..کلیپ رو خراب کرده