لوح حضرت عبدالبها برای صعود پدر. ....

هوالله
ای امۃ الله محزون مباش دلخون مباش،
به عنایت جمال قدم روحی لاحبائه الفدا
خوشنود باش. آن بندۀ درگاه جمال مبارک خوش بخت و سعید بود و خوش طالع و عبد مُنیب، در ظل عنایت مدت حیات آرمیده و از جام موهبت نوشیده و به مقصود عالم رسیده، عاقبت با کمال تضرع و ابتهال به افق اعلی صعود نمود، دیگر چه موهبتی اعظم از این است، اگر کسی به چنین حالتی از این عالم برود، حی است نه مرده، جان یافته نه جان باخته، روشن شده نه خاموش در خاطره ها باقیمانده نه فراموش.
اگر کسی به چنین موهبتی صعود نماید باید شادی کرد نه سوگواری، خنده نمود نه زاری و اگر چنانچه محزون شدی که بی پدر ماندی غصه مخور اگر او رفت من به جای او پدرم و انشاءالله مهربانترم. ع ع
بشارة الانوار - چاپ چهارم ص ۳۰۴

[@aeednayati4995]

Thank you Mr Ferdous