ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 2 ม.ค. 2017
- สินค้าจากการเพาะปลูกถูกนำวางบนตะกร้า บ้างก็ถูกแขวนห้อยไว้ข้างตะกร้าท้ายจักรยานที่ชาวกูยบ้านรงระ ต.ตูม อ.ปรางค์กู่ จ.ศรีษะเกษ บ้างก็ปั่น บ้างก็จูงเพื่อนำสินค้าไปขายตามบ้านในตรอกซอกซอย ภายใต้ "จักรยานพุ่มพวง" ที่ทำหน้าที่กระจายอาหารที่ปลอดภัยจากสวนไปสู่ชาวบ้าน เวลาเดียวกัน "ข้าวเม่า" ก็ถือเป็นอาชีพเสริมที่สามารถสร้างรายได้ให้กับชุมชน นำเงินหมุนเวียนเข้าสู่หมู่บ้านได้ดีทีเดียว ผ่าน "ร้านค้าชุมชน" ที่บริหารจัดการกันเองมาเป็น 10 ปี
ทั้งหมดนี้คือความสามารถในการรวมกลุ่มกันเพื่อคิดและทำ ก็เพื่ออยากให้กลุ่มจัดการตนเองได้ และสามารถหนุนนำชุมชนให้อยู่ได้แบบพอเพียง นับว่าเป็นการจัดการกลุ่มที่มีศักยภาพ และเป็นต้นแบบที่ดีให้กับชุมชนอื่นได้เป็นอย่างดี
หลงรักในวิถีแห่งความเป็นกูยแห่งบ้านรงระกันมากขึ้นได้ในรายการที่นี่บ้านเรา ตอน หลงรักกูยที่รงระ สารคดีโดย กอนกวย วันพุธที่ 4 มกราคม 2560 เวลา 13.30 น. ทางไทยพีบีเอส รับชมทีวีออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
-------------------------------------------------------
ติดตามไทยพีบีเอสออนไลน์ ได้ที่
Website : www.thaipbs.or.th
Facebook : www. ThaiPBSFan
Twitter : / thaipbs
Instagram : / thaipbs
Google Plus : www.thaipbs.or.th/GooglePlus
LINE : @ThaiPBS
TH-cam : / thaipbs - บันเทิง
![หงส์รามัญในนครแห่งสวรรค์ | Spirit of Asia [Dual Language]](http://i.ytimg.com/vi/J5s9kynKVuc/mqdefault.jpg)
ใฮกู่ยเทราะศาลาเด้อแมะเถ่าอนุรักษ์ภาษาโมใฮดั้วจีดุ้ดๆเด้อ
ชอบเรายู อ.ขุขัน พูดส่วยเหมือนกัน
กูยศรีสะเกษครับ ภูมิใจในชาติพันธุ์
สวยจริงๆพื้นที่ศรีเกษ
อดุมสมบูรณ์กว่าสุรินทร์บ้านผมอีก
เลอๆๆ
ชอบครับอยู่แบบเรียบง่ายและพอเพียง
ฟังเข้าใจ
So peaceful...
ผมก็คนศรีสะเกษครับ แต่ภาษาที่หมู่บ้านพูดภาษาเขมร เห็นบรรยากาศแล้วก็ทำให้คิดถึงบ้านจังเลยครับ ยิ่งมีสถานการณ์โรคโควิดระบาดอย่างนี้ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับ
ชาติพันธุ์ที่ยิ่งใหญ่ แต่ทุกวันนี้ลูกหลานยุคใหม่หลายๆคนอายไม่กล้าพูดภาษาบรรพบุรุษของตัวเอง ผมเกิดมาเป็นลูกครึ่ง ครึ่งลาว ครึ่งส่วย(กูย) แต่อยู่ในหมู่บ้านชาวส่วย เลยต้องพูด ๒ ภาษา หันหน้าหาพ่อพูดลาว(พ่อพูดส่วยไม่แข็งแรงแม้จะอยู่หมู่บ้านส่วยหลายสิบปี ) พูดส่วยกับแม่ พี่ๆน้องๆกับผองเพื่อน ปัจจุบันโทรศัพท์กลับบ้านถ้าแม่รับมีฮา เพราะคนที่ทำงาน งง เป็นไก่ตาแตก ว่าพูดภาษาอะไร แต่ถ้าพ่อรับเพื่อนๆที่ทำงานยังพอฟังออกบ้าง สำเนียงบ้านผมเหมือนกันกับบ้านในรายการนี้เลย
....กอนโกย..
รงค์ คนเกษตร ทำใจ เราเคยยิ่งใหญ่ที่สุดในแถบนี้ สุดท้ายเราก็สิ้นชาติ แต่คนกูยในไทยโชคดีที่สุด ผมดูที่ลาวคนกูยถูก ด่าดูหยาม เหมือนไม่ใช้มนุษย์ ถ้ากูยเรา เรียกร้องเอา ลาวใต้ เขมรเหนือ เวียดนามใต้ กลับมาเป็นของเราคงจะดี ดูเขมรไม่ค่อยสนใจ
ตอนรุ่นทวดยังพูดได้ รุ่นปู่ย่าเราเขาเลิกพูดกันเเล้ว พูดลาวแทน เพราะย้ายถิ่นออกจากบ้านส่วย แต่หน้าตาเราก็เหมือนคนส่วย 5555 เเต่เราพูดส่วยไม่ได้เเค่มีเชื้อสายเฉยๆ
ส่วยเหมือนกันจ้า
วิถีพอเพียง วิถึชนบทไทย
ผมคนอยุธยาได้เมียชาวกูย สําโรงทาบสุรินทร์ มีลูกชาย 1 คน แม่ไม่สอนภาษากูยจะสอนเปนบางครั้งลูกเลยพูดแต่ไทย
ทุกวัยนี้ภาษา ถิ่นกำลังจะถูกกลืน
วัน
หายไปหมดแล้วภาษากำหลังสูญสิ้น ภาษาเขียนภาษาเสียงการเปลี่ยนรูป ถึงแม้รากของภาษานั้นจะมีรากเดียวกันแต่การเปลี่ยนแปรรูปลักษณ์............... ก็มีความเคลื่อนไหวของกระแส............และนั้นทำให้เกิด............ที่ส่งผลกระทบ..........ระดับ...........
ขอยลูกส่วยแต่เว่าบ่คอยเป็นแต่กะฟังออก
อยู่สระแก้วก็พูดสำเนียงคล้ายๆหมู่บ้านนี้เลย
หัดได้จ้ะบ่อยากถ้ามีเพื่อนคนส่วย
ทำไมไม่ทำเรื่องแกลมออาจีงแน่คับ
ไฮกูยเทราะโพธิ์สามัคคีเด้อ😁
เทร่าะ อาร่ะ ตัญ เทร่าะแกด โตล
กวยเซาะบึงเด้อ อาปี
แถวบ้านผมดีๆอนุรักษ์ไว้ชาวกูยคับ
คนกูยส่วนใหญ่จะกินข้าวเจ้า ต่างจากคนอีสานทั่วไปไม่ว่ากูย จังหวัดไหน สิ่งที่เหมือนและเป็นเอกลักษณ์ คือ เสื้อสีดำย้อมด้วย มะเกลือ
ครับ
สื่อสารสืบทอดให้ลูกหลานต่อไปรโปรย=มะนาว
ไปรโกรด. น่ะ บ้านผมพูดแบบนี้
ออนลูกหลานอะเรียน
ได้เรียนรู้เกี่ยวกับชาวกุยบ้างแล้วอยากเรียนรู้เรื่องอาหารการกินของพี่น้องชาวกุยบ้างค่ะว่าพี่น้องชาวกุยกินอะไรบ้างเป็นหลักและอะไรเป็นรองค่ะตามภาษาคนเมืองที่อยากมีพี่น้องชาวกุยเป็นเพื่อนค่ะเพราะพี่น้องชาวกุยรักช้างเลี้ยงช้างจึงเชื่อว่าพี่น้องชาวกุยใจดีค่ะ
บ้านย้าผมอยู่บ้านรงระเผ่ากูย แปลว่าเผ่าคน
ชอบกินข้าวเหม่าที่มีมะพร้าวขูดโรยหน้าค่ะอร่อยค่ะ
กูยมูไฮเหนาเกริ่งเนาะ ดิงหวัวเหนียหวัวแหน่ หวัวปม หวัวฉิก หวัวโซด
ฉะมัดเฮยอายเซม พิเผ๊อะกูยโซะกะเอาะบ้
เกิดตาแอมเนาะ