Ta, ja się tak nauczyłam podejścia do ludzi z relacji z nauczycielami, że teraz potrzebuję terapii (także autoterapii), żeby nie stawiać siebie niżej od innych w głupim odruchu niesprowadzania na siebie gniewu.
Ciekawe ile osób zwróciło uwagę na misie na szafie 🧸. Jeśli już zwróciłem waszą uwagę. Według mnie szkoła to relikt przeszłości który pomógł społeczeństwu wyjść z analfabetyzmu i dało powszechną edukację. Natomiast dzisiaj społeczeństwo nie wie co z tym zrobić, a nawet do czego szkoła ma służyć. Na razie jest bardziej przechowywalnią dzieci niż jakąkolwiek instytucją kształtującą młodzież. Można powiedzieć, że jesteśmy w bezkrólewiu, ale nie politycznym tylko szkolnym. Wiemy, że dzisiejszy system nie działa, ale nadal nic fundamentalnego nie zmieniliśmy. Powodzenia życzę maturzystą po ósmych klasach, bo ja jako chłopak po gimnazjum widzę jak absurdalnie wzrosła wam podstawa programowa i trudność matury.
Szkoła nie ma takich zadań, to jest system pruski, wymyślony żeby szkolić robotników i żołnierzy. Te pozytywy, to jedynie delikatny efekt uboczny. I też nie do końca trafnie opisany. Bycie w środowisku 30 osób z którymi nie masz nic wspólnego to nie zawsze jest przyjaźń, kończy się szkoła i już się prawie nie znacie, jesteście jak kumple z celi, a nie przyjaciele. Są tacy co w ogóle kumpli nie mają i są odrzuceni Podejście do przełożonego, przedkładając to z podejścia do nauczycieli rodzi patologię, takie jak całkowita uległość wzgledem przełożonego, nie umiejętność stawiania na swoim, czy decyzyjność, trudności z dyktowaniem warunków współpracy, To przyzwyczaja ludzi do tego że twój przełożony, jest osobą dla której robisz wszystko, bo to przecież twój szef, pomijając fakt że tak na prawdę jesteście dwoma stronami współpracy, ty pracujesz on płaci, ale płaci ci za konkretną usługę, Dzięki takiemu podejściu ze szkoły ludziom ciężej poprosić o podwyżkę, ciężej odmówić żeby zostać po godzinach nie odpłatnie oczywiście, i za wszelką cenę staramy się zaimponować szefowi. Zamiast zmienić pracę np. Bo w szkole bylismi oceniani. (między innymi) Zadanie Jakie masz do zrobienia, nie zawsze jest przyjemne i pasjonujące, ale jest elementem twojego celu, i wizji, a nie celem samym w sobie, jeśli niecierpisz fizyki i nie rozumiesz jej, i kompletnie cie to nie interesuje, to naturalnym stanem rzeczy nie jest kiedy uczysz się na siłę, fizyki jako przedmiotu Jeżeli pasjonuje cie chemia, to trochę fizyki też potrzebujesz, ale to będzie tylko część, a nie caly przedmiot. Czym innym jest przeboleć jedno zagadnienie twojego celu które jest nie pasjonujące. A czym innym dążyć do celu którego nie chcesz osiągnąć. Dla mnie to jest po prostu próba spojrzenia na świat jakoby był sprawiedliwy. "szkoła okej jest zła ale ma to i to, uczy przyjaźni i w ogóle" Próba wytłumaczenia sobie ze nie jest tak źle, i to wszystko jest po coś. Przykro mi, tak po prostu nie jest, trzeba się pogodzić z tym że w szkole więcej zostawisz niż z niej wyniesiesz i będzie to trwało w przybliżeniu 12 lat. Niestety taki jest system i jak chcesz zadbać o siebie i swoją edukację to musisz to zrobić sam i otaczać się rozsądnymi ludźmi. Ps: tak na marginesie takiego angielskiego jaki jest w szkole to mógłbym się nauczyć nie w 12 lat a w 2 lata pewnie w szkole językowej lub na jakimś kursie.
Twoja teoria jest bardzo wybiegająca i nie poparta żadnymi sensownymi argumentami. Po pierwsze państwu kompletnie nie opłaca się szkolić robotników i żołnierzy. Potrzebujemy lekarzy oraz ludzi na wyższych stanowiskach. Myślę, że prawdziwym problemem w tym przypadku jest lenistwo ludzi. Nie rozumiem dlaczego tak bardzo uczepiłeś się alegorii w stosunku do szkoły jako do więzienia. Niestety przez to, że bardzo się starsz znaleźć nic nie znaczące podobieństwa między tymi dwoma instytucjami, to co piszesz ma bardzo mało sensu. Jeśli mimy o przyjaźniach szkolnych to nie chodzi o to, aby utrzymywać je aż do samej śmierci czy też nawet do szkoły średniej (jeśli rozmawiamy o dzieciakach z podstawówki). Szkoła uczy nas ZAWIERANIA relacji społecznych, utrzymywania ich, współpracy z naszymi rówieśnikami ale też empatii w stosunku do nich. W przyjaźniach nie chodzi o to, aby trwać w nich przez całą swoją egzystencje. Bardzo ważna jest umiejętność nawiązywania nowych zależnie od własnych potrzeb. Chodzi o to, aby zaspokajać swoje TERAŹNIEJSZE potrzeby społeczne, integracyjne i przynależnościowe. Przechodząc do tematu młodzieży z niemożnością zawierania relacji społecznych- dość brutalnie to formułując- wina leży bardziej po stronie wychowania w domu, a nawet genów niżeli szkoły. Sądzę, że to bardziej wina jednostki i zbyt małej motywacji lub też umiejętności odnajdywania rozwiązań problemów. Jeśli dane dziecko nie może znaleźć sobie przyjaciela w szkole może warto spróbować poza nią. Jeśli te działania nie przynoszą żadnego skutku wydaje mi się, że może być konieczna wizyta u psychiatry. Problemy z nawiązywaniem relacji i podporządkowywaniem się do danych grup społecznych nie jest cechą dziecka zdrowego i neurotypowego. Twoja teza jest bardzo pesymistyczna. Nie zakłada żadnych pozytywów chodzenia do szkoły. Pozwolę sobie stwierdzić że najprawdopodobniej bez niej nie umiałbyś nawet napisać tego komentarza. Przechodząc do następnych akapitów- dziecko które ma choć minimalne poczucie własnej wartości, plan na przyszłość (którego brak jest poważnym problemem świadczącym o zbyt dużym rozpieszczaniu dziecka. Oczywiście nie mówimy o starannie zaplanowanej przyszłości ani o planie który nie może ulec zmianie. Mówimy o marzeniach i chęci rozwoju.) lub minimalne pokłady umiejętności do tworzenia indywidualnych dedukcji myślowych, powinno dojść do wniosku, że w szkole nie uczy się dla nauczyciela tylko dla siebie. Nie ma tu miejsca żadna relacja typu uczeń będący "pracownikiem" nauczyciela. To bardzo egoistyczne podejście sprowadzające się do przekonania, że świąt kręci się wokół dziecka. Uczeń nie robi nauczycielowi żadnej łaski ucząc się. Przyrównanie ucznia i nauczyciela do pracodawcy i pracownika jest tu bardzo nie na miejscu. W swojej wypowiedzi wielokrotnie zaprzeczasz samemu sobie, jeśli dana jednostka ma problem ze zrozumieniem, że pracuje dla siebie nie dla przełożonego (co wcale nie jest powszechnym stwierdzeniem. Dowodem na to jest chociażby chęć rozwoju i to, że staramy iść się w górę ) posunę się do stwierdzenia, że to trochę jej wina. Tak nie postępuje zdrowy psychicznie czlowiek. Taka sytuacja może też mieć miejsce wtedy kiedy osobie bez kompetencji zależy na zarobieniu większej ilości pieniędzy. Może próbować podopodobać się wtedy swojemu pracodawcy co w zamierzeniu ma przynieść albo korzyści materialne albo ma role czynnika sprawiającego, że taka osoba poczuję się stabilniejna na danym stanowisku. Mam nadzieję, że zrozumiesz to, że nie odniosę się do dalszej części twojego komentarza ale trochę szkoda mi czasu na odpieranie opini tak stronniczej jak ta. Następnym razem radzę bardziej przemyśleć to co piszesz :) Edit: A nawiasem mówiąc twój komentarz brzmi na pisany przez dzieciaka i to dość mało kreatywnego i inteligentnego.
@@ohayowatashi7824 napisałeś za dużo a ja nie mam czasu, odpowiem tylko na pierwszą część, ty mówisz o dzisiejszych czasach że potrzebujemy lekarzy itp. tylko że kiedyś zapotrzebowanie było na robotników i żołnierzy, niczego się nie uczepiłem, tak po prostu jest to jest fakt, ten system został skrojony pod tamtejsze zapotrzebowanie i nie zmienił się specjalnie od tamtych czasów PS: a kim ty niby jesteś żeby orzekać o mojej inteligencji, kreatywności czy wieku XD nawiasem mówiąc to pojazdy personalne raczej nie są domeną ludzi inteligentnych czy dojrzałych. :) również polecam przemyśleć lepiej co piszesz, bo gdyby się okazało że mam akurat 140IQ i 45 lat to cały twój wywód musiałby wylądować w koszu, no bo skoro w dyskusji posługujesz się personalnym atakiem, to znaczy że jeśli ktoś jest odwrotnością tego co piszesz to widocznie to on ma racje. miecz obosieczny. pozatym masz ten komfort że nigdy się nie dowiesz ile tak na prawde mam lat IQ i jak żyje więc możesz sobie pozwolić na wyzywanie mnie od mało inteligentnego dziecka. bo nigdy tego nie sprawdzisz. i nawet jak ci powiem że już pare lat temu skończyłem szkołę to bez znaczenia bo mi napiszesz że "wcale nie"
No same fakty tylko ja nie mam siły psychicznej żeby wdrążyć się w ten system bo już mnie zdążył wyjątkowo zmęczyć. Jak się całe życie spędza w takim systemie to nie ma dziwne, że młody człowiek traci wiarę i siły do życia.
Sory ale nie zgodzę się z Tobą. Osobiście znam takich uczniów którzy byli nieznośni ledwo skończyli średnia a dziś są naprawdę dobrze ustawieni bo potrafili kombinować. Prawda jest taka im lepiej się wykona zadanie jakim jest szkoła tym nudniejsze życie czeka później. Rzecz jasna nie mówię o patologii która w szkole chodziła pić za garażami i wagary non stop a o tych osobach w klasie których może było 2 że mieli poprostu gdzieś opinie innych i oceny robili wszystko by tylko się przebić z klasy do klasy ale i tak byli mega inteligentni i spostrzegawczy
Tak, ale ile jest takich osób? Aby osiągnąć sukces w życiu, to potrzebne jest szczęście. Jak dużo osób ze złymi ocenami odnosi sukces, a jak dużo osób ze świadectwem z paskiem odnosi sukces?
lubimy słuchać o tym, że ktoś bez studiów dorobił się milionów i jest znany na całym świecie, ale nie lubimy już słuchać o tym, że ktoś musiał mieć ukończone studia, aby zrobić cokolwiek innego niż praca na kasie w supermarkecie
Nie, ale dostęp do nauczyciela i grupy ludzi na podobnym poziomie gdzie możesz swobodnie rozmawiać jest wartościowy i może pomóc jeśli poza szkołą masz styczność z tym językiem.
A co z ludźmi których żaden przedmiot nie fascynuje i nie zapałali do niego żadnym uczuciem? Wtedy jest to strata czasu, powiem więcej, to że to strata czasu to jest nie ważne ale jak bardzo wymagające lub raczej wykańczająca psychicznie strata czasu. Cały dzień w szkole, bardzo dużo przedmiotów, lektury, kartkówki, sprawdziany prace domowe. Wszystko to na ocenę i nie ma że się nie interesujesz czymś musisz się tego nauczyć żeby w tym wadliwym systemie zostać uznanym jako kogoś ok i potem zapomnieć wszystko czego się nauczyles
Nie rozumiem narzekań na szkołę. Wiedza ogólna bardzo się przydaje w życiu, a raczej nie chcielibyśmy być jak typowa idiotyczna hołota z USA, która nie wie kompletnie nic o otaczającym ich świecie. Poza tym sama nauka rozwija mózg i niekoniecznie treść zadań musi się przydać w życiu. Dlatego jestem dumny z tego, że mam chemię, choć jestem na humanie
A jak się przewinie o 10 sek do tyłu przez to że nie dosłyszało się czegoś to wszystko w gruz z tego watch time'u? Ps. Oglądam cię od kilku miesięcy bo wardega coś mówił że mateusz spysiński i zaciekawiło mnie kto to jest pozdro
w żadnym wypadku. W tym wieku nie zapewnisz sobie wystarczającej stymulacji intelektualnej + grupy ludzi wokół, szkoła to jedyna droga jeżeli nie chcesz być opóźniony względem społeczeństwa, nie jest idealna ale działa
@@RMasny nie działa, po prostu jest normą społeczną, Prawdopodobnie gdybyś nie chodził do szkoły i chłoną wiedzę z książek i kursów to byś był w tym samym miejscu może nawet lepszym., natomiast szanse na dostanie pracy będziesz miał małe nie dlatego że jesteś głupszy, tylko dlatego że tak się przyjęło, bo są papiery na to że możesz "nie być głupszy" a jak wiadomo różnie z tym bywa.
Problem jest taki że profit ze szkoły jest w momencie w którym ją kończysz w postaci wykształcenia ponadpodstawowego a dzień w dzień przez pare lat musisz sie borykać z tym że wracasz do domu i w sumie nic z tego nie masz a zarządzanie czasem skupienie cierpliwość można też zdobyć poza szkołął
![[UNCUT] “บอสณวัฒน์” ลากไส้!! ใครหนุนหลัง "แม่ตั๊ก ป๋าเบียร์" I คนดังนั่งเคลียร์ I 30 ก.ย. 67](http://i.ytimg.com/vi/QlD7mU2KKRk/mqdefault.jpg)
W życiu robi się niefajne rzeczy, żeby później móc robić jeszcze mniej fajne.
a to trzeba zmienić kurs, nie zawsze łatwo (wiem coś o tym, ale trzeba próbować)
Ja tam jestem po studiach, które dobrze wspominam i naprawdę dobrze mi się żyje
Idealnie dzień przed szkołą. Miłe na sen.
Ta, ja się tak nauczyłam podejścia do ludzi z relacji z nauczycielami, że teraz potrzebuję terapii (także autoterapii), żeby nie stawiać siebie niżej od innych w głupim odruchu niesprowadzania na siebie gniewu.
Idealnie obrales w slowa jedyne sluszne podejscie do szkoly w mojej opinii
I tak i nie
A co do angielskiego w szkole to jak sam się nie nauczysz to nie licz ze lekcja j angielskiego nauczy Cię czegoś....
potwierdzam
Gdybym teraz szedł do szkoły takie słowa dały by mi bardzo dużo
W końcu ktoś to powiedział. Nie po to uczy się budowy Pantofelka żeby znać się na Pantofelkach, tylko żeby ćwiczyć mózg. Ot co.
Życie = nie szukaj fajerwerków
Ciekawe ile osób zwróciło uwagę na misie na szafie 🧸. Jeśli już zwróciłem waszą uwagę. Według mnie szkoła to relikt przeszłości który pomógł społeczeństwu wyjść z analfabetyzmu i dało powszechną edukację. Natomiast dzisiaj społeczeństwo nie wie co z tym zrobić, a nawet do czego szkoła ma służyć. Na razie jest bardziej przechowywalnią dzieci niż jakąkolwiek instytucją kształtującą młodzież. Można powiedzieć, że jesteśmy w bezkrólewiu, ale nie politycznym tylko szkolnym. Wiemy, że dzisiejszy system nie działa, ale nadal nic fundamentalnego nie zmieniliśmy. Powodzenia życzę maturzystą po ósmych klasach, bo ja jako chłopak po gimnazjum widzę jak absurdalnie wzrosła wam podstawa programowa i trudność matury.
A dziękuję bardzo. Przyda się w tym roku. Pozdrawiam biolchem 😗✌️
Dziękuje, pozdrawiam z humana 😊
Szkoła nie ma takich zadań, to jest system pruski, wymyślony żeby szkolić robotników i żołnierzy.
Te pozytywy, to jedynie delikatny efekt uboczny.
I też nie do końca trafnie opisany. Bycie w środowisku 30 osób z którymi nie masz nic wspólnego to nie zawsze jest przyjaźń, kończy się szkoła i już się prawie nie znacie, jesteście jak kumple z celi, a nie przyjaciele. Są tacy co w ogóle kumpli nie mają i są odrzuceni
Podejście do przełożonego, przedkładając to z podejścia do nauczycieli rodzi patologię, takie jak całkowita uległość wzgledem przełożonego, nie umiejętność stawiania na swoim, czy decyzyjność, trudności z dyktowaniem warunków współpracy,
To przyzwyczaja ludzi do tego że twój przełożony, jest osobą dla której robisz wszystko, bo to przecież twój szef, pomijając fakt że tak na prawdę jesteście dwoma stronami współpracy, ty pracujesz on płaci, ale płaci ci za konkretną usługę,
Dzięki takiemu podejściu ze szkoły ludziom ciężej poprosić o podwyżkę, ciężej odmówić żeby zostać po godzinach nie odpłatnie oczywiście, i za wszelką cenę staramy się zaimponować szefowi. Zamiast zmienić pracę np. Bo w szkole bylismi oceniani. (między innymi)
Zadanie Jakie masz do zrobienia, nie zawsze jest przyjemne i pasjonujące, ale jest elementem twojego celu, i wizji, a nie celem samym w sobie, jeśli niecierpisz fizyki i nie rozumiesz jej, i kompletnie cie to nie interesuje, to naturalnym stanem rzeczy nie jest kiedy uczysz się na siłę, fizyki jako przedmiotu
Jeżeli pasjonuje cie chemia, to trochę fizyki też potrzebujesz, ale to będzie tylko część, a nie caly przedmiot.
Czym innym jest przeboleć jedno zagadnienie twojego celu które jest nie pasjonujące. A czym innym dążyć do celu którego nie chcesz osiągnąć.
Dla mnie to jest po prostu próba spojrzenia na świat jakoby był sprawiedliwy.
"szkoła okej jest zła ale ma to i to, uczy przyjaźni i w ogóle"
Próba wytłumaczenia sobie ze nie jest tak źle, i to wszystko jest po coś.
Przykro mi, tak po prostu nie jest, trzeba się pogodzić z tym że w szkole więcej zostawisz niż z niej wyniesiesz i będzie to trwało w przybliżeniu 12 lat.
Niestety taki jest system i jak chcesz zadbać o siebie i swoją edukację to musisz to zrobić sam i otaczać się rozsądnymi ludźmi.
Ps: tak na marginesie takiego angielskiego jaki jest w szkole to mógłbym się nauczyć nie w 12 lat a w 2 lata pewnie w szkole językowej lub na jakimś kursie.
Twoja teoria jest bardzo wybiegająca i nie poparta żadnymi sensownymi argumentami.
Po pierwsze państwu kompletnie nie opłaca się szkolić robotników i żołnierzy. Potrzebujemy lekarzy oraz ludzi na wyższych stanowiskach. Myślę, że prawdziwym problemem w tym przypadku jest lenistwo ludzi.
Nie rozumiem dlaczego tak bardzo uczepiłeś się alegorii w stosunku do szkoły jako do więzienia.
Niestety przez to, że bardzo się starsz znaleźć nic nie znaczące podobieństwa między tymi dwoma instytucjami, to co piszesz ma bardzo mało sensu.
Jeśli mimy o przyjaźniach szkolnych to nie chodzi o to, aby utrzymywać je aż do samej śmierci czy też nawet do szkoły średniej (jeśli rozmawiamy o dzieciakach z podstawówki). Szkoła uczy nas ZAWIERANIA relacji społecznych, utrzymywania ich, współpracy z naszymi rówieśnikami ale też empatii w stosunku do nich. W przyjaźniach nie chodzi o to, aby trwać w nich przez całą swoją egzystencje. Bardzo ważna jest umiejętność nawiązywania nowych zależnie od własnych potrzeb. Chodzi o to, aby zaspokajać swoje TERAŹNIEJSZE potrzeby społeczne, integracyjne i przynależnościowe. Przechodząc do tematu młodzieży z niemożnością zawierania relacji społecznych- dość brutalnie to formułując- wina leży bardziej po stronie wychowania w domu, a nawet genów niżeli szkoły. Sądzę, że to bardziej wina jednostki i zbyt małej motywacji lub też umiejętności odnajdywania rozwiązań problemów. Jeśli dane dziecko nie może znaleźć sobie przyjaciela w szkole może warto spróbować poza nią. Jeśli te działania nie przynoszą żadnego skutku wydaje mi się, że może być konieczna wizyta u psychiatry. Problemy z nawiązywaniem relacji i podporządkowywaniem się do danych grup społecznych nie jest cechą dziecka zdrowego i neurotypowego.
Twoja teza jest bardzo pesymistyczna. Nie zakłada żadnych pozytywów chodzenia do szkoły. Pozwolę sobie stwierdzić że najprawdopodobniej bez niej nie umiałbyś nawet napisać tego komentarza.
Przechodząc do następnych akapitów- dziecko które ma choć minimalne poczucie własnej wartości, plan na przyszłość (którego brak jest poważnym problemem świadczącym o zbyt dużym rozpieszczaniu dziecka. Oczywiście nie mówimy o starannie zaplanowanej przyszłości ani o planie który nie może ulec zmianie. Mówimy o marzeniach i chęci rozwoju.) lub minimalne pokłady umiejętności do tworzenia indywidualnych dedukcji myślowych, powinno dojść do wniosku, że w szkole nie uczy się dla nauczyciela tylko dla siebie. Nie ma tu miejsca żadna relacja typu uczeń będący "pracownikiem" nauczyciela. To bardzo egoistyczne podejście sprowadzające się do przekonania, że świąt kręci się wokół dziecka. Uczeń nie robi nauczycielowi żadnej łaski ucząc się. Przyrównanie ucznia i nauczyciela do pracodawcy i pracownika jest tu bardzo nie na miejscu.
W swojej wypowiedzi wielokrotnie zaprzeczasz samemu sobie, jeśli dana jednostka ma problem ze zrozumieniem, że pracuje dla siebie nie dla przełożonego (co wcale nie jest powszechnym stwierdzeniem. Dowodem na to jest chociażby chęć rozwoju i to, że staramy iść się w górę ) posunę się do stwierdzenia, że to trochę jej wina. Tak nie postępuje zdrowy psychicznie czlowiek. Taka sytuacja może też mieć miejsce wtedy kiedy osobie bez kompetencji zależy na zarobieniu większej ilości pieniędzy. Może próbować podopodobać się wtedy swojemu pracodawcy co w zamierzeniu ma przynieść albo korzyści materialne albo ma role czynnika sprawiającego, że taka osoba poczuję się stabilniejna na danym stanowisku.
Mam nadzieję, że zrozumiesz to, że nie odniosę się do dalszej części twojego komentarza ale trochę szkoda mi czasu na odpieranie opini tak stronniczej jak ta. Następnym razem radzę bardziej przemyśleć to co piszesz :)
Edit: A nawiasem mówiąc twój komentarz brzmi na pisany przez dzieciaka i to dość mało kreatywnego i inteligentnego.
@@ohayowatashi7824 napisałeś za dużo a ja nie mam czasu,
odpowiem tylko na pierwszą część, ty mówisz o dzisiejszych czasach że potrzebujemy lekarzy itp.
tylko że kiedyś zapotrzebowanie było na robotników i żołnierzy, niczego się nie uczepiłem, tak po prostu jest to jest fakt, ten system został skrojony pod tamtejsze zapotrzebowanie i nie zmienił się specjalnie od tamtych czasów
PS: a kim ty niby jesteś żeby orzekać o mojej inteligencji, kreatywności czy wieku XD
nawiasem mówiąc to pojazdy personalne raczej nie są domeną ludzi inteligentnych czy dojrzałych. :)
również polecam przemyśleć lepiej co piszesz, bo gdyby się okazało że mam akurat 140IQ i 45 lat to cały twój wywód musiałby wylądować w koszu, no bo skoro w dyskusji posługujesz się personalnym atakiem, to znaczy że jeśli ktoś jest odwrotnością tego co piszesz to widocznie to on ma racje. miecz obosieczny.
pozatym masz ten komfort że nigdy się nie dowiesz ile tak na prawde mam lat IQ i jak żyje
więc możesz sobie pozwolić na wyzywanie mnie od mało inteligentnego dziecka. bo nigdy tego nie sprawdzisz. i nawet jak ci powiem że już pare lat temu skończyłem szkołę to bez znaczenia bo mi napiszesz że "wcale nie"
Tak
Podoba mi sie ze jedyny pożyteczny przedmiot to Angielski 😄
No same fakty tylko ja nie mam siły psychicznej żeby wdrążyć się w ten system bo już mnie zdążył wyjątkowo zmęczyć. Jak się całe życie spędza w takim systemie to nie ma dziwne, że młody człowiek traci wiarę i siły do życia.
wytrwaj z czasem zobaczysz, że to było do ogarnięcia
*jest
Sory ale nie zgodzę się z Tobą. Osobiście znam takich uczniów którzy byli nieznośni ledwo skończyli średnia a dziś są naprawdę dobrze ustawieni bo potrafili kombinować. Prawda jest taka im lepiej się wykona zadanie jakim jest szkoła tym nudniejsze życie czeka później. Rzecz jasna nie mówię o patologii która w szkole chodziła pić za garażami i wagary non stop a o tych osobach w klasie których może było 2 że mieli poprostu gdzieś opinie innych i oceny robili wszystko by tylko się przebić z klasy do klasy ale i tak byli mega inteligentni i spostrzegawczy
Tak, ale ile jest takich osób? Aby osiągnąć sukces w życiu, to potrzebne jest szczęście. Jak dużo osób ze złymi ocenami odnosi sukces, a jak dużo osób ze świadectwem z paskiem odnosi sukces?
lubimy słuchać o tym, że ktoś bez studiów dorobił się milionów i jest znany na całym świecie, ale nie lubimy już słuchać o tym, że ktoś musiał mieć ukończone studia, aby zrobić cokolwiek innego niż praca na kasie w supermarkecie
Buczku, sam sobie zaprzeczyłeś - szkoła nauczyła ich kombinować.
Kurde, nigdy nie myślałam o tym w ten sposób, dzięki masny!
Dzięki. Szczerze pozytywnie mnie nastawiłeś.
Święte słowa, z tym, że w szkole angielskiego się raczej nie nauczymy
Nie, ale dostęp do nauczyciela i grupy ludzi na podobnym poziomie gdzie możesz swobodnie rozmawiać jest wartościowy i może pomóc jeśli poza szkołą masz styczność z tym językiem.
Trudno jest ogarnąć co w sumie chcemy robić lub w czym mamy talent, jeśli ktoś (np szkoła) nas nie przymusi do próbowania różnych rzeczy
A co z ludźmi których żaden przedmiot nie fascynuje i nie zapałali do niego żadnym uczuciem? Wtedy jest to strata czasu, powiem więcej, to że to strata czasu to jest nie ważne ale jak bardzo wymagające lub raczej wykańczająca psychicznie strata czasu. Cały dzień w szkole, bardzo dużo przedmiotów, lektury, kartkówki, sprawdziany prace domowe. Wszystko to na ocenę i nie ma że się nie interesujesz czymś musisz się tego nauczyć żeby w tym wadliwym systemie zostać uznanym jako kogoś ok i potem zapomnieć wszystko czego się nauczyles
Jedyne co gorsze od szkoły to jej brak
co to ten obrus czy podkładka pod mysz czy co to MEGA
Nie rozumiem narzekań na szkołę. Wiedza ogólna bardzo się przydaje w życiu, a raczej nie chcielibyśmy być jak typowa idiotyczna hołota z USA, która nie wie kompletnie nic o otaczającym ich świecie. Poza tym sama nauka rozwija mózg i niekoniecznie treść zadań musi się przydać w życiu. Dlatego jestem dumny z tego, że mam chemię, choć jestem na humanie
lata mijaja, a ja szkoly nadal nie rozumiem xD
A jak się przewinie o 10 sek do tyłu przez to że nie dosłyszało się czegoś to wszystko w gruz z tego watch time'u? Ps. Oglądam cię od kilku miesięcy bo wardega coś mówił że mateusz spysiński i zaciekawiło mnie kto to jest pozdro
Ja bym w ogole nie podchodzil, najlepiej odejsc jak najdalej
w żadnym wypadku. W tym wieku nie zapewnisz sobie wystarczającej stymulacji intelektualnej + grupy ludzi wokół, szkoła to jedyna droga jeżeli nie chcesz być opóźniony względem społeczeństwa, nie jest idealna ale działa
@@RMasny nie działa, po prostu jest normą społeczną,
Prawdopodobnie gdybyś nie chodził do szkoły i chłoną wiedzę z książek i kursów to byś był w tym samym miejscu może nawet lepszym., natomiast szanse na dostanie pracy będziesz miał małe nie dlatego że jesteś głupszy, tylko dlatego że tak się przyjęło, bo są papiery na to że możesz "nie być głupszy" a jak wiadomo różnie z tym bywa.
Problem jest taki że profit ze szkoły jest w momencie w którym ją kończysz w postaci wykształcenia ponadpodstawowego a dzień w dzień przez pare lat musisz sie borykać z tym że wracasz do domu i w sumie nic z tego nie masz a zarządzanie czasem skupienie cierpliwość można też zdobyć poza szkołął
Chciałbym zdobyć zarządzanie czasem i skupienie cierpliwość poza szkołą.... :(
Mądrego to aż miło posłuchać
Dzięki.
dfg
Za przeproszeniem js
ale że 12 sekund temu
Yyyyyy
Dzięki
Domesbos
Dn