"Bazı Kavramların Ucu Kaçtı" Anne Babalar Neden Zorlanıyor?
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 4 ต.ค. 2024
- Deniz Akkaya ve kızı üzerinden anne çocuk ergen ilişkilerini konuştuk. Çocuk Ergen psikoloğu Cemre Soysal ile bu işin ideali var mıdır? Onu konuştuk.
#ergenlik #denizakkaya #cemresoysal #nevşinmengü
Ayrıcalıklardan yararlanmak için bu kanala katılın:
/ nevşin mengü
Destek vermek ve ekstra içeriğe ulaşmak için bu kanala katılın:
bit.ly/3hBFUZn
İletişim için: nevsin@bugunneoldu.tv
Patreon'dan Destek Olmak İçin: / nevsinmengu
Nevşin Mengü TH-cam Kanalına Abone Olmak İçin:
► bit.ly/3hBFUZn
Nevşin Mengü Sosyal Medya Hesapları:
Facebook ► / nevsinmengu
Twitter ► / nevsinmengu
Instagram ► / nevsinmengu
Twitch ► / nevsinmengutv
Tiktok ► / nevsinmengu
22 yıllık öğretmenim Sultanbeyli'de öğretmenliğe başladım şu anda daha merkezi ama yine sosyo ekonomik olarak zor bir bölgedeyim. Bugün geriye dönüp baktığımda o zamandan daha "kötü" durumdalar. Dikkat eksik, az protein yiyorlar, kaliteli uyaran az, sokakta akran öğrenmesi yok.
Bir de Suriyeli öğrencilerin dil, iletişim sorunu bunun yüzünden dışlama ve şiddet eğilimi var. Aileleri ile iletişim kuramıyoruz.
Kolaylıklar diliyorum
Ben benzer bir demografide ama Amerika’da öğretmenlik yapıyorum. Aileler sosyoekonomik olarak en alt kademede, göçmenlik, dil bilememe, 2-3 işte çalışan aileler ve birbirine bakan çocuklar. Kafalarını sosyal medyadan kaldırmaları gerektiğini söyleyen ebeveyn yok. Liseden mezun olabilmeleri için 10 takla atıyoruz. Kaynaklara erişimi olanla olmayan arasındaki fark, ebeveynlik krizi ve sosyal medyanın yarattığı sonuç her yerde aynı.
Öğrenci ve veli mobingi var öğretmenler üzerinde... Cimer sopası ile... Öğretmen bana hayır dedi diye ağlayan annesine şikayet eden annenin okul bastığı tuhaf bir kafa var.
Bir tarafta da velisi okula uğramayan, öğlene lavaş arasına peynir konulup kahvaltı etmeden gönderilen, hiç bir okul gezisine gönderilmeyen yırtık ayakkabı ve çorapsız gelen bir kesim var.
6 yaşında oğlum var. Korkumdan kimsenin ebeveynliğine (başıma gelirse eyvah) laf etmiyorum. Yurtdışında yaşıyorum ve anaokulu öğretmeniyim. O yüzden ergenlikten değil çocukluktan bahsedeceğim. Türkiye’ye her yaz geldiğimde gördüğüm ebeveyn-çocuk ilişkisi beni dehşete düşürüyor. Öncelikle kocaman çocuklar kendi işlerini yapamıyor (mayo çıkarmak, kıyafetini çantaya koymak vb). Saygı konusunu zaten geçiniz. Çoğunlukla çocuğa yetişkin gibi davranılıyor ama ebeveyn bunalınca eşitlik bozuluyor ve hiyerarşi başlıyor. Çocuklar için çok kafa karıştırıcı bir ortam. ABD’de okulda yaptığımız şey ise çocuğa ihtiyaç duyduğu kadar zaman tanıyıp kendi işlerini yapmasını sağlamak. Bir sorun yaşandığında çocukların kendilerini dilediği uzunlukta ifade edebileceği bir ortam sağlıyoruz. Benim minnoşlar 3-4 yaş grubu. Temelde öğrendikleri şey ise sorumluluk ve bir arada yaşama kültürü. Çocuklara, davranışlarımızın bizim seçimlerimiz olduğunu, kontrol edilebilir olduğunu anlatıyoruz. İyi-kötü (bu kavramları böyle kullanmıyoruz, anlaşılması için düz bir ifade kullandım) arasında tercih yaparken sorumluluk göstermemiz gerektiğini hatırlatıyoruz. Ergenlere sorumluluk verme işine ergenlikte başlamak hata sanırım. Bunun çok daha önce olması gerekiyor. Çocuğunuza doğru davranışı seçmekle ilgili harika bir kitap var. İngilizce ama ai ile çevirisini yapabilirsiniz. ‘Have you filled your bucket today?’
evet fakat ben türkiye'de bir öğrencinin herhangi bir okula tabanca ile gidip başka öğrencileri yaraladığını ya da öldürdüğünü duymadım çok fazla. ama almanya ve amerika dabu sürekli oluyor. hangi toplumun çocuk yetiştirme yöntemleri daha iyi ki? böyle bir şey yok, çocuk yetiştirme anne ve baba ile alakalı bir durum.
Psikolog seans 2000tl Çoğu aile kendi içinde çözmeye çalışıyor.
O kadar doğru ki😢
olmasa sanki gidecekler? terapiye gitmek büyük bir tabu bu ülkede farkında mısınız
@@yaseminseven286Çoğu da zerre kadar işe yaramıyor. En az sekiz seans almak zorundasınız bir de...
Psikiyatr 4000
Her yerde durum aynı. Ve sonuç , çocuk sizi şikayet edip duruyor ve bi gelişme yok
Sokak kedilerine tekme atma hareketi yapan minik bir çocuğa sakin bir tonla bunu yapmamasını, kedileri uzaktan izleyip ne kadar güzel ve komik olduklarını göreceğini anlatmaya çalışıyordum. Annesi ve teyzesi/halası hemen yanıma geldi 'o kediler pis, yaklaşmasın' diye kızgın bir tonla hem beni hem de küçücük çocuğu uyardı, annesi çocuğu kolundan sertçe çekti, uzağa zorla götürdü. Buna benzer o kadar olaylarla karşılaşıyorum ki .. hem çocukların tekme atma, şiddet içeren hareketleri hem de bunu düzeltmeyen hatta daha da kötüye götüren ebeveynler. Hayvanlara saygı ve sevgi değil, yok pis, onunla ilgilenirse sana kızarım tavrı. Şimdi bu çocuk ne öğrendi? Bu çocuğun insana, hayvana, doğaya nasıl saygı duymasını bekleyebiliriz?
Zaten sorun anababalarda ,çocuk her zaman çocuk -genç her zaman genç..
Hayattan tek beklentim, bu cocuklarin cocugumla ayni ortama denk gelmemesi.
Çocuk yetiştirme kültürüne sahip olmamız gerekiyor. Anne babalara eğitim verilmesi gerekiyor. 🙏
@@seymacakn3618 Yok, felaketler. Uyardığın an yandın. Herkesin kendini haklı ve en önemli gördüğü bir halk olduk. 😿
Bu zalimlere biz çok yüz verdik benimkisi gittikçe dahada azıttı gerçekten bizler erken sorumluluk aldık erken yaşta çalıştık arkamızdan hemen kardeş yaparak 3.4 yaşındaki çocuğa kocaman aldun artık deyip küçüğü kolladılar bizlerde sevgiye susamış olarak bu zamane şımarıklarına görmediğimiz her şeyi bunlara sunmanın karşılığını işte böyle ödüyorlar.Hiç bir iyilik karşılıksız kalmazöış
Cemre hanımla bu muhabbet pek verimli olmamış. Nevşin hanım somut bir soru soruyor, "mesela çocuk sizin istemediğiniz arkadaşlarıyla takılıyor, ne yapacağız?" diye soruyor, Cemre hanım hâlâ soyut ve kitabî cevaplar veriyor. "Çocuğa sınır koymamız lazım," diyor mesela. Çocuk o sınırı tanımıyor işte, soru o zaten. Ama onun cevabı yok. Hep idealize edilmiş bir yetiştirme tarzı salık veriyor. Somut olarak bir sorun yaşandığında ne yapılacağına dair tek bir örnek vermedi.
psikolojide anne babanın 3 görevi var, çoçuğa sevgi, sorumluluk vermek ve sınır çizmek. Davranışçı bir çözüm istiyorsanız. Çocuğa arkadaşlarıyla buluşacağı zamanı vermemek. Yani boş zaman bırakmamak. 2-3 kursa gönder. Yor, cılkı çıksın, bir yerden bir yere koştur. :)
@@musmurstarcraft1083Kesinlikle katiliyorum. 2 kizimi da boyle buyuttum. Sevgi, saygi, sorumluluk hem derslerinde hem de aile icinde is bolumu , bulasik makinasini bosaltmak, yatagini yapmak, odasini temizlemek , copy atmak gibi. Spora yazdirmak, aktivite. ne seviyorsa.. futbol, voleybol, imkan varsa yuzme , basketball. Kosu bunlar gibi. Her seyin asirisi fazla oldugu icin
azi da zarar. Oz guven demek herseyi almak, satmak, son cikan telefonlar degil. Benim torunlar da ayni anneleri gibi buyuyorlar. 10 yasinda hala cep telefonu yok ! TV de her istedigini izleyemez !
Her vaka kendi içinde değerlendirilir, burada vereceği somut bir aksiyon planı, benim çocuğumda tutmayabilir. Genel çerçeveyi alıp kendi çocuğuna uygulamalısın. Sadece çocuk konusunda değil, yetişkinlik problemleri için de genel çerçeve çizer psikoloğunuz. Şunu yap bunu yap dediği anda yaşam koçu, antrenör olur, psikolog olmaz
++
Kesinlikle katılıyorum. Daha deneyimli psikiyatristler ile görüşmek gerekiyor. Konu çocuk değil konu anne ve baba! Anne ve babaya yol haritası konu.
Psikoloğa maddi gücü yetmeyen ve hatta aslında yeten de ailelere bir öğretmen olarak tavsiyem; çocuğunuzun öğretmenlerinin söylediklerini hoşunuza gitmese de ciddiye alıp üzerine düşünün ve çocuğunuzda olumlu davranış değişiklikleri yaratmak için verilen önerileri uygulamaya çalışın. Örneğin, lise çağında anne-babasına el kaldıran çocuk ilkokulda da olumsuz davranışlar sergilemiş ve ebeveynleri de bunlarla bağlantılı olarak sık sık okula çağırılmıştır. Fakat ebeveyn çocuğunun neredeyse esiri haline geldiğinden ve ona neredeyse doğa üstü özellikler atfettiğinden, uyarıları dikkate almamış ve en fazla bir iki höt zöt diyerek geçiştirmiştir. Lise çağına gelindiğinde ise çok geç kalınmıştır. Bu yaşanmış bir olaydır. Öğretmenleri düşman, çocuklarınızı da prens/prenses olarak görmeyi bırakın ve harekete geçin lütfen.
Herkes hayata alacaklı olarak gelmiş,hepimiz her dakka mutlu olmak,kazanmak istiyoruz….öyle bi dünya yok işte.
Çocuk kötü davranıyorsa, sakin ol ve aynaya bak kendini göreceksin
Dün bir doğum günündeydik. Ve bu sınırların gerçekten yok olmuş olduğunu gördüm. Kendi çocuğum da dahil artık zapt edebilmek çok güçleşti. O kadar zorladılar ki dün bizi. Arkadaşlara da dedim. Biz yaptık bu çocukları böyle. Şimdi baş edemiyoruz
Sınır koyarsınız edersiniz
Geç kalmış sayılmazsınız sınır koyun
Aslında en sınırları olan da benim. Bizimki Bi çekiyor kendini ama doğal olarak arkadaş topluluğu içinde bir anda kurallar kaideler yok oluyor sanki. O durumu yönetmekte çok zorlanıyorum.
Nevsin Hanim, ebebeyn olmamaniza ragmen dogru soru ve yorumlarla harika bir soylesi yapmissiniz. Cok tesekkurler, iyi ki varsiniz.
Psikologdan daha çok şey biliyor vallahi nevsin
Tecrübe 🙂
Psikolog olmaktan kolay bir şey yok, herkesin bildiği şeyleri söyle , al parayı !
@@iremomayer9220 bakın ben şimdi uzaktan eğitim aldım 10 dakika önce size psikologluk taslayayım biraz. dinleyin açın kulağınızı. Ebeveynler olarak çocuklarınıza çok büyük sorumluluklarınız var. Boynunuza tasma takıp gezdirirse size hav hav köpek taklidi yap dese gıkınızı çıkartmak yok. Akşamdan sadece onlardan kabınıza su ve mama koydurun sonra onlara karışmayın, onlara birey olduklarını hissettirin siz onların çünkü evcil hayvanlarısınız sayın veliler. Etrafında dört dönün. Popişkolarını yalayın. Kumandayı tableti telefonu kasanın şifresini hepsini bu şuursuz çocuklarınıza verin. Arabanın ruhsatını evin tapusunda vermeyi sakın unutmayın onlar çünkü özeller. Eve girdikleri anda terlikleri ağzımızla kapıp oturma odasına kadar götürün ve giydirin onlara. Belli olmak çok zor değil Yeter ki bir yöntemini bilin onlar sıcacık şefkat dolu bir gülümseme istiyorlar. Sadece bu. Onlar bizim uzantımız değil eşyamız hele hiç
Psikoloğun hayat tecrübesi az
Valla bu konuda nedense çok güvensizim psikologlara, Deniz Göktaş ın bu konudaki yorumu aklıma geliyor😂 her 10 yılda bir söyledikleri toptan değişiyor, bilemiyorum. Sanırım en doğrusu tarihe, kültüre, doğaya, çağ'a bakmak.
Ana babalara çocuklarınızla arkadaş gibi olun diye diye bu hale getirdiler durumu. Saygı sevgisi kalmadı veletlerin ebeveyne. İlkokulda okuyan ve parkta annesini döven gördüm. Kadın da ah yavrum çok üzdün beni falan filan diye açıklama yapıyordu. Babalara baksan aslan oğlum prenses kızım modunda. Kişisel rollerin ve sınırların içine edildi özetle
Çok haklısınız. Ana babalık yok oldu .mahalle arkadaşına davranır oldular.
Yeni nesil anne babalar çocuklarını aşırı korumacı ve sorumsuz yetiştiriyor. Bu yüzden çocuklar büyümüyor. Zayıflar, mücadele ruhları yok, çabuk sıkılıp bırakıyorlar ve anne babaya karşı sorumluluk hissetmiyorlar. Çok garip gerçekten
Suan 25 yasindayim. Benim annem hep arkadaşım oldu beni hiç yönlendirmedi. Akil danistigimda sen bilirsin dedi. Simartilmadim öylece biraklildim. Bence egonuza yenik düşüp cocuk yapmayın. Cocuklariniz sizin mutluluk tanimlarinizla mutlu olmuyor. Ayaklarımin uzerinde durmaya çok iyi biliyorum. Ama hep boşlukta hissettim. Daha çok yeni yeni toparlanmaya başlıyorum. Kilmseye de eyvallahim olmaz. Ama cocuklariniz sizin sorumluluğunuz. Ya bilinçli doğurun ya da doğurmayın. Anne baba olacaksınız diye cocuk yapmayın yahu. Çocuğun sucu ne? Gercekten cahilseniz cocuk bakmaktan anlamayacaksanız yapmayın o cocuk acı çekiyor sonra. Sert bir seyler söylediysem ve üzüldüyseniz üzgünüm ama o cocuk sizin alınmanızdan daha fazla yaralanıyor. Bugun yasamakta oldugumuz dünyayı anlayamıyorum. Çok karmaşık. Kötülerden ve cahil kalmak isteyen cahillerden çok bunaldım.
Umarım çocuk yapmazsın...
Dediklerinizi tam anlayamadim annenizin sizi yetistirme tarziniz sizce dogru muydu yanlis miydi ??
Neyini anlayamadınız. Açık ve net yazmış. Parağraf konusu işlenmedi mi sizin Türkçe derslerinde. Kadın diyor ki benim annem arkdaş oldu.Annelik sorumluluğunu alsaydı bir şey danıştığımda sen bilirsin demek yerine yönlendirseydi bugün bu kadar boşluk yaşamazdım 25 yaşında kendi daha yeni yeni toparlamaya başlamaz çok daha öncesinde toparlardım bugün olduğumdan daha cok güçlü olurdum kendi kendine olgunlaşmak zorunda kalmazdkm diyor.@@ayseersoy9731
Çocuklarla arkadaş olma kavramı arkadaşlarımın hepsinde hüsranla sonuçlandı. Sınırlarını ve sorumluluklarını bilecek çocuklar yetiştirme gitgide bu çağda zorlaşıyor..
Çocuklarla arkadaş olmak değil, anne baba olup sınırları çizmek, disipline etmek , eğitmek çok önemli diyor gelişmiş dünya uzmanları. Çocukların zaten arkadaşları var, onların gerçek anne babalara ihtiyaçları var diyorlar
Çocuklarla arkadaş olmak değil, anne baba olup sınırları çizmek, disipline etmek , eğitmek çok önemli diyor gelişmiş dünya uzmanları. Çocukların zaten arkadaşları var, onların gerçek anne babalara ihtiyaçları var diyorlar
Nerden bakarsan onu yasarsin
@@rukirukiorg5693sen kendini disiplin ettinmi
@@jadejade8543Çocuk demek sorun demek ..hiç uğraşamam..
Hemen tamamına katılıyorum ama "biz 7 gün çalıştık!" Denince, genç diye sömürülsün anlamına geliyor. Ona hayır. İŞ o kadar sürmemeli. Sürüyorsa organizasyon yanlıştır.
Nevşin Hanım, medya sektöründe o sebeple insani calisma şartlarını bilmeyebilir. Medya sektöründe 24 saat çalışsan kimse sen iyi misin? Bir evin var mı diye sormaz? Biraz abarttım ama biraz öyle. (Ben de eski bir medya calisaniyim.)
Çocuklarımızı sevelim ve evet onlar bizim için herseyin en iyisine layiklar. Onların kayasi olalım. Yeteneklerini gelistirmelerine, kendilerine guvenmelerine olanak sağlayalım. Tüm canlılara karşı saygılı olmaları gerektiğini gösterelim. Çocuklar gördüklerini yapıyorlar, duyduklarını değil.
Çocuğuna anaam babammm deyip tepene çıkarırsan daha neler olacak neler, size zarar olsa neyse bizlerede zararı dokunuyor
Evet aynen! - çocuğuna annecim, babacım diyenlere o kadar GICIK oluyorum ki! Ne mantıksızlık, ne aptallık!!! Türkçe anadilim değil, başta anlamıyordum, çocuk değil mi neden anne/baba oldu diye. Sonra birisi anlattı, ve sadece 1 kelimeyle nasıl bir psikolojik hata yaptıklarını izlemeye başladım. Çok feci ...
Eskiden lise bitiren bankaci oluyordu ama simdi oyle mi eskiden bir sınav zormus ama gecen cok iyi yerlere geliyor gecmeyen esnaf ev hanimi oluyordu simdi okuyanin gecmesi gereken yuzlerce sinav alinacak yuzlerce sertifika gecilmesi gereken yuzlerce mulakat var kendi anne babalarimizla veya kendimizle bir tutamayiz
Yani Zor hayatım var sizinki de kolay olmayacak diyor ergenler
Herkes eşit şartlarda sınava giremiyor Nevşin Hanım. Fırsat eşitliği yok, devletin soruları yandaşlarına vermediğiniiden de kimse emin değil. O yüzden sınav eşit uygulanıyor denemez bence.
Yılda bir tane teog birincisi çoban çıkar. Fark ettiyseniz 100 tane birincinin bir veya iki tanesidir bu çocuklar. Bütün yil sistem bize "bakin, bizim okullarimizin hepsi ayni kalitede eğitim veremiyor, bakın çocuklar BILE çalışmak zorunda, bakin 10 kardeşli, dağ köyünde okuyan çocuk da birinci olabilir" umudu satiyor. Nevşin Hanim ve psikolog hanim eşitsizlik dediğinde okul kalitesi diyip geçiyor ama et, sebze, balık, meyve yiyemeyen çocuk da var. Mevsimlik tarım isçisi çocuk da var. Anne babasindan eşek yüküyle dayak yiyip ertesi gün derse gelen çocuk da var. Milletvekili bakan çocuğu da var, eğitimini sıcacık evinde, kursundan özel okuluna hepsi tam takir cocuk da var. Saysak iki sosyal sinifta da neler var neler. Şimdi ikisi de hiçbir şey ölçemeyem bu sinava giriyor, 100 birinciden bir tane teog birincisi çoban çıkıyor sonra aaa bak o yapti sen de yaparsin deniyor. Bırakın Allah aşkina. Ha çocuk şikayet ederse de çok çalış sistemi sen değiştir oluyor. Aynen, makarna ekmekten başka doğru düzgün yiyecek bulamayacak çocuk sinava cok çalışacak, başarılı olacak, bakan olacak, sistemi değiştirecek. Yanlis anlaşılmasın bu bir küçümseme değil zira bu durumda küçümsenecek asil durum bu kadar yapisal problemlerde z kuşağı şöyle böyle diye konuşan eğitimli kişilerdir. Üniversite sinavina lise sinavina hazirlanan ve o şartlara sahip hiçbir çocuğun zerre kadar suçu yoktur bu sistemin bu hale gelmesinde. Sistemi değiştir. Aynen sistem bir tane sinavdan sikayet eden çocuğun cok çalışması ile değişiyor sanki. Burada herkes iyi bilir ki bugün ders çalışmak, çalışkan olmak ile sınıf atlamak neredeyse imkansiz. O eskidendi. Şimdi işçinin çocuğunun işçi, fabrikatorun çocuğunun fabrikatör olduğu bir kast sistemi var nerdeyse. Sistemi değiştir. tamam bekle hemen degistiriyorum.
Ödevini yaptığı için çocukla sinemaya gitmek ya da film izleyelim gibi herhangi bir vaad vermek çocukta, yerine getirdiği her sorumlulukta ödül beklentisi oluşturur.Asıl bu bakış açısıyla büyütmek yanlış zaten
Odevini yaptigi icin degil de yaptiktan sonra, birlikte herkesin hosuna giden birsey yapmayi planlamak daha dogru bence😊
@@banukizilay7646 evet bu şekilde ifade edilse çok daha doğru olurmuş.😊
Her insan 7 yaşına kadar primatlardan farksızdır. Sonrası da çok farklı değil. Ödüllendirme, her canlıda sonuçları kanıtlanmış bir eğitim yöntemidir. Ödüllendirmeye ihtiyacı olmayan kim var? Neden sonuç ilişkisi kuramıyor musunuz? Tabiiki ödüllendireceksin. Motivasyonu bir şekilde sağlamak zorundasın. İlişki yönetimi de böyle bir şeydir zaten.
@@hakansaribal5093ev ödevi olan bir çocuk 7 yaşından büyüktür.. Ayrıca sorumluluklarımızı yerine getirdiğimizde değil de bunun ötesinde gerçekten ödülü hakedecek bişey yapıldığında kazanılan ödül anlamlı ve değerlidir.. Sizin savunduğunuz eğitim ve anlayışın yeni kuşakları getirdiği nokta zaten ortada hepimizin şahit olduğu gibi..
çocukları gereksiz şımartmayalım . onlara kötülük ediyoruz. şımartan anne baba ise çok ilgili değil , aksine ilgisiz. her istediğini verip kendinden uzaklaştırmaya çalışıyor . z kuşağı çok acılar falan çekmiyor , aksine z kuşağının potansiyeli sanırım çok düşük , bizde böyle oyuncaklar olsaydı , uçar kaçardık ilimde fende :) ben z kuşağına "müdür doğanlar" diyorum . bir yerde iki sene çalışırım müdür olurum sanıyorlar. Zor olurlar biraz , hayatta başarılar dilerim :)
Klasik baby boomer yorumu. Sizin zamanınızla şu an ki zaman bir degil ne sığ düşünceli insanlarsınız. Kendi yaşayamadığınız hayatın pişmalığının acısını başkalarından çıkarmayın.
@@thebest.3 ben çok dolu bir hayat yaşadım , iyi bir eğitim de aldım , sosyal ve ekonomik sınıf da atladım . Pişmanlık yok yani 🤗 . Belki biz de oyuncakları bulsak uçamazdık o konuda yanılıyor olabilirim ancak siz de bu kuşağın azimsizliğini lütfen itiraf edin . Sanırım yokluklara rağmen biz daha güzel hikayelerle büyüyüp daha umutlu çalıştık . Belki de bu çocuklara biz güzel hikaye yazamıyoruz , umut veremiyoruz bilemiyorum. Ama umutsuzlar …
@@Retiredbee179 hayır kuşak azimsiz değil, imkan sağlanmıyor. Ne kadar gelişmiş insan varsa yurt dışına gidiyor neden acaba hiç sorguladınız mı? Ülkede 10 milyon mülteci varken, ekonomi bu kadar kötüyken, liyakatsizlik almis basini giderken umutlu olamıyoruz maalesef. Sizin beğenmediğiniz azimsiz dediğiniz kuşak sınav stresi yüzünden kendine vakit ayıramıyor. Gezemiyor, kitap okuyamıyor. Sizin kuşağınız fazla azimli değildi, ama ülkenin sosyolojisi düzgündü, mutluydu insanlar. Belki de ayırt edemediğiniz nokta budur. Keşke bu gençler azimsiz demek yerine neden mutsuzlar diye sorgulasanız, çünkü çok büyük cevherler var ülkemizde.
@@thebest.3Allah aşkına Z'nin yaşayıp da eskilerin yaşayamadığı ne olabilir ki? Tam tersi odasından çıkmayan ve hayatı tecrübe edemeynler onlar.
@@handy9057 sosyoloji ve teknoloji değişti. Şartlar aynı değil. Sürekli kıyas yaparak bir yere varamazsınız bunu anlatmaya çalışıyorum. Öve öve bitiremediğiniz eskileri de biliyoruz :)
Nevşin hanim gayet gercekci akillica sorular soruyor ama psikologlar her zaman gercekci değil 🤦🤷
Bu sözleri çok dinledik pedagoglardan , biz de düşünebiliyoruz zaten aynı şeyleri ancak pratikte öyle degil işte kazın ayağı ; şımartmasan da , kural da koysan , sevgi , ilgi de versen boş , her şey olacağına varıyor , naturası neyse o !!
Sorularınız gerçekten nokta atışı Mengü Hanım, teşekkürler.
Nevşin hanım, bu konuda da hazırlık yapmış. Çok yerinde bir yorum. 👍
Sosyal medyadan çocuklar uzak büyümeli. Keşke mümkün olsa.
“Work and life balance” kimse biryerlere gelmek icin 7 gün çalışmak zorunda kalmamalı. Unutmayın ki sevdiği işi yapan insan az
Ya Nevşin'im ne kadar değerli tespitlerin var. Bayılıyorum sana. Ne kadar donanımlısın. İyi ki varsın. ❤❤👏👏👏🙏
Uzman ekiple birlikte calisiyor ve sorular hazir geliyor olsa gerek
Cemre Hanım' a teşekkür ederim ama ben bazı konularda katılmıyorum kendisine. 12 yaşında bir çocuk annesiyim, sınav konusunda kesinlikle Nevşin Hanım gibi düşünüyorum ama çocuğunuza sadece annelik babalık yapmak artık kesinlikle yetmiyor, çok fazla şeyi takip edip yönetmek mecburiyetinde kalıyoruz, yoksa sonuçları çok ağır olabiliyor. Bir de naçizane tavsiyem, bu tip konularda en azından çocuğu ergenlik dönemini geçirmiş, iyi çıkarımlarda bulunmuş, gerçekçi, uygulanabilir tavsiyelerde bulunan psikologlara ihtiyacımız var, öteki türlü çok kitabi, çok yüzeysel kalıyor herşey.
7 gün çalışmayı ve iş tanımının dışında iş yapmayı meşrulaştırmak 👏. Biraz eleştirel düşünce diliyorum Nevsin Mengü'ye
Çocuk eğitiminde Old School Gold School derim.
Gençken yeri geldiğince 7 gün çalıştığınızı söylediniz. Yani bu normal değil ki? Sonuçta kendi tercihiniz değil patronunuzun dediği bir şey. Açıkçası günümüzde de kimse bunu kabul etmemeli zaten. Bunun değişme sancıları geliyor bence. Evet tecrübesiz, genç, görece hayata karşı bilgisiz olabiliriz ama belli çalışma haklarının çok iyi gözetilmesi gerekiyor
Haftada 7 gün calismasi gerekiyordu cunku oteki sekilde herkesin yaptigi isi gozlemleme ve ogrenme imkani olmazdi. İse yeni baslamak veya staj yapmak boyle birsey. Ogrenirsin. Ve orasi okul olmadigi icin kimse isini sana gore ayarlamaz sen kosturursun ogrenmek icin. O sekilde ilerleyebilirsin. Herkesde biliyor ki bu bir süreç biseyde uzmanlasmaya basladikca zatn calisma saatlerin oturuyor agirligin oluyor daha fazla soz hakki ediniyorsun. İsine ne kadar hakim olursan o kadr ozgur olursun ama basta kendini yormazsan bisey ogrenemezsin ve hep oyle kalirsin. Sistem boyle
@@green1.2.3.4 tamam eğer kendin istiyorsan 7 gün çalışmak normal. Ama iş verenin 7 gün çalışmaya zorluyorsa kaç yaşında olursan ol kabul edilebilir değil. Herkes işinde en iyisi olmak zorunda da değil. Düzgün saatlerde çalışmak, maaşını tam ve gününde almak herkesin sahip olması gereken bir hak. Kimse de buna katlanmak zorunda olmamalı. Eğer sen işine aşık ufak bi azınlıksan zaten senden talep edilmeden 7 gün 24 saat çalışırsın
@@green1.2.3.4 ayrıca görev tanımları, çalışma saatleri vs hepsi insanlar sömürülmesin diye belli maddelerle çerçeveleniyor. Maks 24 saat nöbet tutması gerek doktorlar 36 - 48 saat nöbet tutuyorsa, gazeteciler haftada 1 gün bile izin hakkını kullanamıyorsa, polisler yönetmelikteki maks çalışma saatinden fazla çalışmaya zorlanıyorsa, özel sektör çalışanları eve iş götürmek zorunda bırakılırsa ne olursa olsun, hangi tecrübede olursan ol, hangi yaşta olursan ol kabul edilebilir bi şey değil ve bundan yakınmak çok çok çok normal. Y kuşağı buna katlandı diye bizden bunu beklememeli
Hocam ben stajyer de oldum, stajyerim de öğrenci de oldum, doktora duzeyine de geldim, ders de verdim, özel kurumda da çalıştım, devlet kurumunda da çalıştım, ne kimseyi 7 gün çalıştırdım, ne bir bardak çay istedim, ne de tuvalet temizlettim. Hiçbirini kendim de yapmadim. Nevşin hanimin bahsettigi 7 gün çalışma muhabbetinin medya sektöründe yogun olduğunu duydum. Ancak ayni sektorde 7 degil haftalik 14 gun de calissan cesitli baglantilara sahip olmadığın sürece yükselme şansının düşük olduğunu da duydum. Yani bir yer sizi haftada 7 gun geleceksin iş öğreneceksin diyorsa orda bir problem vardir zaten. Bir işte gelişirken bunun tek ve yegane yolu haftanin 7 günü stayjer olarak çalışmak değildir zaten. Spefisik eğitimler almak, dil öğrenmek, uluslararasi literatürü takip etmek, konferanslara vs katilmak... bir sürü sey girer işin içine. Ama biz haftada 7 gün çalışırdık siz de çalışacaksınız demek patron ağzından başka bir sey degil.
@@MerveYldrm-we8qr kesinlikle katılıyorum. Hatta 7 gün çalışırken kişisel gelişim, ruhsal ve fiziksel dinlenme gibi bir sürü şeyi ihmal ediyorsun. Bunlar da kendini geliştirmenin bir parçası. Avrupa haftada 3 - 4 gün çalışma olayını deniyor. Çalışma koşullarını iyileştirmeye çalışıyor. İnsani olmayan hiçbir şartı kabul etmiyorum ve bunu da normalleştirmek çok doğru değil.
Bence yeni nesli anlamak da çok önemli. Onlar hem kendilerini anlayan hem de kendilerine yol gösteren ve yeri geldiğinde disipline eden liderler istiyorlar. Hiyerarşik bir düzen istemiyorlar. Ben henüz bir ergen annesi değilim ancak ergenlerle çalışıyorum. Onlarla açık iletişim kurduğumda beni hiç zorlamadılar. Sınırları net belirttim sorumluluklarını da ve asla bunlardan taviz vermedim. Ancak her zaman onları sevdiğimi ve başarılarını takdir ettiğimi belirttim. Sınırları zorlamak istediler kimi zaman ama bu durumu kişiselleştirmeden asla olamayacağını olması gerekenin bu olduğunu mantıklı bir şekilde açıkladım. Belki sizlere rehber olur diye kendi deneyimlerimi paylaştım. Gençlerimiz aslında pırlanta gibi onların hak ettiği kıymeti kendilerinde bulmalarını sağlayalım.
bizim kuşak büyüyüp çocuk sahibi oldu ve bizim kuşakta çok boşanma var ve ergenler bu durumu çok suistimal ediyor.eski anne babalara göre şimdikiler mükemmelleyicetci anne baba oldular ve çocuklarından çok beklentisi oluyor. ebeveyn düşünüyor ben çok masraf yapıyorum yaptığım masrafın karşılığını almam lazım sınavdan en iyi not en iyi okulları kazansın her şeyin en lerini bekliyor. Ama her birey kendine göre yeteneklerini var 🤷♂️ bir de anne babalar kusura bakmasın prenses prensesleriniz size göre prens prenses. Yani işin özü ebeveynlerde çocuklarda iki tarafta rot balans ayarı yapması lazım kendilerine.
Boşanan anne babalar arkadan konuşarak kendi nefretlerine ortak ederse çocuğu çocuk ikilemde kalır.Babayı anneyi kötülemek çocuğun dengesini bozar.
Çocuk nadıl ayar yapacak kendine.. Anne baba yapması lazım... Şimdiki ebeveynler yasak koymuyor kural koymuyor... Çocuklar babanne dedelerden uzak büyüyor stres içinde..ebeveynler tüm sıkıntısını kaybetmiş liğini çocuğa kusuyor.. Babanne anane çocuklsrı öyle değil sevgi şefkat görüyor çocuk
hocam güzel konuşuyorda ben ilkokula g
derken babam zaten geceleri eve gelmezdi arkadaşlarıyla takılırdı babamı sorhoş geldiginde horluyor diye yanında yatırırdı beniannem dayanamazdı benim için babamla gecirdigim zaman böyleydi hatta günlerden bir gün anneme gidip anne konuşmalıyız destege ihtiyacım var gibi bir konuşma yapmıştım tabi o an annem basına baş örtüsünü rambo gibi baglamış tansiyon mu desem bas agrısımı desem kadıncagız cok yıpranmış bir durumdaydı ve teklifimi red etti.benim acımdan tranvatik bir çocukluk gecirdim bu defteri kapattım desemde içimde bir çok ucurum var . dönem dönem yaşadıklarımı bugünkü aklımla analiz ettigimde yazık olmuş diyorum .her çocuk kendi karakterine sahiptir bazı çocuk sert davranılmayı gerektirir bazısınada sesini bile yükseltmemen gerekebilir .
Cemre Hanım'ın sözleri kulağa fazlasıyla çeviri ve yüzeysel gelmiyor mu? Lise düzeyinde çalışan bir okul psikolojik danışmanını da davet edebilirsiniz. Onların çok fazla öğrenciyle her gün birebir iletişimi ve çalışması var. Bir klinik psikolog kaç tane vaka ile çalışır ve genelleme yaparak bu dönemi takip edebilir? Yetişkin ile mi çocuk ile mi ergen ile mi çalıştığını bilmiyorum ancak kendisi sadece ergenlerle çalışıyor ise gördüğü vakaların tamamı sosyoekonomik düzeyi yüksek kişiler değil mi? Psikoterapiye gidebilen kişiler için bu hizmet ülkemizde henüz lüks seviyesinde. Biz sıradan ve bu ülkenin %70ini, 80ini yansıtan "işlevsel" çözümler duymayı beklerdik. Bu konuşmanın bir uzman paylaşımından çok sohbet düzeyinde geçtiğini üzülerek söylemek isterim. Bu konulara ilgisi olanlara Jean M. Twenge'in i-nesli kitabını öneririm. Yeni nesli anlamak isteyenler için harika bir kaynak.
biz karımla söyle düşünüyoruz. y kuşağı ne olursa olsun anne disipliniyle büyüdük. şimdiki aileler anneler çalışmadığı takdirde geçinemiyor. ekonominin bozukluğu çocukları yaşlı babaanne ve anneannelere muhtaç ediyor. ebeveyn ile çoçuklar arasındaki kuşak farkı bu durumda iyice açılıyor ve çocuklar gerçekten ilk dönemlerinde yanlış büyüyorlar. yaşlı insanlar bakıcı olmadığı için başedemiyorlar
Yok çok da katılmıyorum.. y kuşağı olarak ananemle büyüdüm uzun seneler annem de babam da çalıştığı için ama olmadığında da o disiplini hep hissettirdi 13 yaşımdan itibaren evde kardeşimle yalnız kaldım yokken de disiplini hissedilirdi..
@aycaeken7851 siz istisnalardan olabilirsiniz. Dede, niyeyle büyüyen tanıdıklarımın büyük çoğunluğu, kendi ailem de dahil, sınırlarını bilmeyen, anne-babasının sözünü dinlemeyen, zor çocuklar oldular. Büyüklerimiz torunlarını sevme olayını, her şeye izin vermek olarak gösteriyorlar.
@@jinora123 asıl sorun ne demek istediğim anlaşılmıyor. Geçim derdi o kadar büyük ki ve iş bulmak o kadar zor ki, anne babalar günlük hayatta her işi fazla mesai bile almadan ucuza ve fazla yapmak zorunda kalıyorlar ki eve geldiklerinde çocukla ilgilenme halı ve psikolojisi olmuyor ve çocuk bakma sorumluluğunu tamamıyla bu işi yapamayacak insanlara bırakıyorlar. Yoksa anne baba memur olan ne bileyim mesaileri az ya da zengin insanlar değil kastım. Ama bahsettiğim insanlar eskiye göre epey cogunluktalar. Yani fakir insanlar. Eskinin orta sinifida fakir artık. Yoksa çocuk bakmak çok keyifli sabahın köründe ise yetişmek için kalkıp, metrobus tacizlerine katlanmaya oranla.
Keşke yaşlılar baksa, çocukların bakıcısı telefon.
Benimde 2 kızım var gerçekten çok zor , anlıyorum Deniz Akkayayı yaşayan bilir,
Seyirciye ergenler hakkında konuşan "uzmanın" da ergen çıkması şoku. Bu nasıl seçimdir Nevşin? 24 dakikamı geri istiyorum! 🙂 🙂 🙂
Cok guldum😂😂
Sinema örneğinde farkettim yetersizliği ve kapattım. Senden kârlı çıkmışım 😅
Çok önemli bir program olmuş, emeklerinize sağlık, çocuk ve ergen çalışması alanında değilim ama genel olarak bu mesleki sahada çalıştığım için, Sayın Soysal tarafından bir Uzman olarak ve Sizin de, yerinde pratik örneklemelerinizle yayında gayet iyi bir çerçeve çizildi..👏👏👏. Yalnız bir katkı olarak, günümüzde popüler bir tüketim kavramı olarak kullanılan "Travma" hiçte öyle sandığımız kadar kolayca tanımlayacağımız bir olgu değil, evet insanlık tarihi Travmatik olaylar tarihidir ama bireyler ve toplumlar, yaşadıkları bu travmatik olaylara ve travmatik Strese maruz kalmakla birlikte bu Stres düzeyi ile başetmeyi bugüne kadar başardılar. Yani travmatik olaylara her maruz kalan çocuk yada yetişkin de, Travmatik Stresten kaynaklanan ve uluslararsı kabul edilen Tanı kataloglarında ki Travma Sonrası Stres Bozukluğu semptomları görülmez. Eğer biraz daha rakamsal veri sunacak olursak, hangi sıklıkla rastlanan bir konu olduğunu anlamamıza biraz katkı yapsın, Avrupa, Asya ve Afrika gibi ülkelerde yapılan istatiksel çalışmaya göre "Travma Sonrası Stres Bozukluğu" oranı %0.5 ile yaklaşık % 2 ve Dünya Sağlık Örgütü verilerine göre Dünya genelinde ise travmatik olaylara maruz kalmış %70 potansiyel içinde, TSSB vakkası oranı %4 olarak tespit edilmiştir... lakin burada "Dunkelziffer" olma olasılığı çok yüksektir ve kanımca bu rakamlar, örneğin Sağlık sektörünün yeterince yaygın ve kaliteli olmadığı ve veya bir takım tabu görülen konuların açılmaması, dini, kültürel ve ahlaki engellerin önemli rol oynadığı kıtalar ve coğrafyalarda 2-3 katı fazla olma olasılığını içerebilir.
USA da bu rakamların görece oldukça fazla olduğu %9 lar da olduğu biliniyor ve diğer yapılan istatistiklerde de konuyu fark edemeyiş ve başından geçen olayların bilinmemesi için perdelenen ciddi bir vakka varlığı olsa dahi, bu rakamlar herşeye rağmen güncel tüketimde ele alındığı gibi olmadığıda görülebilir. (burada Travmatik Şok ve Stresin yol açtığı başka onlarca psikosomatik hastalıklar başka bir tartışma konusu olarak burada not olarak kalsın)
Dolayısıyla, "Diziler ve Medyanın" en masum yorumla farkındalık yaratmak amacıyla tüketiciye ilginç gelen "Travma" kavramı üzerinden sürekli gündem oluşturması, gerçekten travmatik olaylara maruz kalan ve çaresiz bireyler ve topluluklara karşıda gittikçe farkında olmadan "Desensibilisierung" yani duyarsızlaşma riskini artırmaktadır. Toplum gerçek olaylarada tıpkı Dizide verdiği ve bir dahaki bölümde Senaristin çizdiği çerçeve kadar tepki vermekte, Dizi ile olay ve olguları virtuel yaşayıp, gerçek hayata dair tepkilerini yitirme riski taşımaktadır. Travmatik Strese maruz kalmak, Dışarıdan bireye ve mevzubahis topluluğa karşı yönelen ve O bireyin ve topluluğun beklemediği ölçekte korkunç bir şiddet içerir. Bu adeta bir yıldırım çarpması gibidir... bu düzeyde ki Travmatik Strese maruz kalan Bireyler, O travmatik olay anında "Bilişsel, Duygusal ve Fiziksel" olarak aldıkları bu yara ile adeta yeniden doğarlar, nörolojik olarak bütün parametreleri değişime uğrar ve ilk anda Akut Stres Reaksiyonları gösterir ve bir aya kadar da Akut Stres Bozukluğu ile devam etme olasılığı olan "Travmatik Stres" çoğu zaman bu süreçte adım adım doğru müdahale ile adeta kaybolur, Beynimiz bu Stresi normal düzeye çekmeyi yani doğamızdan gelen kendini iyileştirme gibi, krizle baş etme gibi, direniş kaynaklarını aktive ederek O tünelden çıkmayı başarır ve 4 Hafta sonra TSSB verileri çoğu insanda görülmez, eğer 4 haftadan 6 ay süreyle TSSB semptomları görülüyorsa, (korku, irkilme, aşırı huzursuzluk, konsantrasyon bozukluğu, uyku bozukluğu, aşırı uyarılmışlık, yaşanmış olayın bir film şeridi gibi göz önünden gitmemesi, saldırganlık yada içe kapanma vd.vd. bu semptomların neler olduğuna internetten ulaşabilirsiniz) işte o zaman konu "Travma Sonrası Stres Bozukluğu kapsamında ele alınabilir. Bütün bunlar zaten Uzmanlarca yapılacak testler ile anlaşılacak, gerekli ilaç ve diğer terapi yöntemleri devreye girecektir...Tekrar başa dönersek, Popüler dilde, toplumun sosyal olaylar nedeniyle yaşadığı bunalımlar ve krizler( işimi kaybettim travma dayım, sınavı başaramadım travmatik oldum, bizim takım ligi kaybetti travma oldum, Annem bana tablet cezası verdi travma oldum vb. olaylar travmatik Stres kapsamına girmezler, bu vb olaylar "uyum bozukluğu" vb başka bir takım tanı kriteri kapsamına dahil oldukları için Travma kapsamına girmezler...) Travma kavramının popüler olarak aşırı suistimal edilmesi, maalesef gerçekten Travmatik olaylara maruz kalan bireylerin ve toplulukların bir süre sonra görülmesini, farkına varılmasını ve zamanında müdahale edilmesini "istemeden de olsa" önleyen negatif bir rolde oynayabilmektedir. 🙏
1- Çocuklarıyla güvenli bağ kuramamış ebeveynler çok geçmiş olsun. Geç ama imkansız değil.
2-Çocuklar söyleneni değil, gördüklerini yaparlar.
3- Otoriter ( authoritarian)değil, otorite sahibi (autoritative) olan ebeveynler sağlıklı sınır çizebilir.
İlk 3 adım olarak aklıma gelenler bunlar. Mevzuu çok derin.😉
Çocuklarla arkadaş olmak değil, anne baba olup sınırları çizmek, disipline etmek , eğitmek çok önemli diyor gelişmiş dünya uzmanları. Çocukların zaten arkadaşları var, onların kendilerine kurallar koyan, sınırlar çizen gerçek anne babalara ihtiyaçları var diyorlar. Çocuklara doğruları ve yanlışları, sorumluluklarını mutlaka öğretmeliyiz. Yanlışı seçerse sonuçları olacağını her çocuk bilmek zorunda: sadece çocuklar İçin değil bu kurallar, sınırlar, hayat böyle birşey.
Yanlış kültür, eğitim, içi boşalan kavramlar. Çocuğa iş yaptırılmaz, hiç bir etkinliğe katılmaz denildiği için sağlıklı büyümüyorlar. Sürekli şefkat ve ilgi. Hayata hazırlamak yok. Hayvanlarda da şefkat var ama hayata hazırlıyorlar. Bizde hep çocuk büyümek yok. Ekonomik ortam yüzünden çoğu genç evde. Çoğu tek çocuk ilgi ve şefkat komasına giriyor. Sokaklarda temiz ortam parklar yok. Göçmen sorunu var. Spor ve Sanat faaliyetleri yetersiz veya pahalı. Kimi de küçük yaşlarda aile geçindiriyor. 13 yaş üzerinden başlayarak küfür işite işite dükkanlarda çalışıyor. Deniz Akkaya'ya gelince ekranda işleri kabul etmedim veya gidemedim onun yüzünden demeye getiriyor ki bu ayıp. Hem anne hem baba olmaktan bunalmış. Destekçi bulamıyor aileden
Muhteşem bir yayın olmuş emeğinize sağlık 👏 25 yaşındayım, ergenliği atlattigimi düşünüyorum, çocuğum yok ama yine de inanılmaz faydalı buldum. Her zaman sınıfın en iyisi olan bir öğrenci olarak, hayata yeni yeni atıldığım bu dönemdeki yetiskinlige adapte olma sancılarımı cok guzel sorgulattiniz, yeni bir bakış bakışı kattınız. Süpersiniz
Yalniz bir de cocuklar anne babayi taklit ediyor. Mumkun oldugu kadar dogru ornek olusturmak gerekiyor...
Bilmem kim su 🤣
Hem ergen psikoloğuna konuştuklarına, yorumlara katılmıyorum... Onları anlamayan biziz, veliler çok geride onlar ne istediklerini biliyor, eski gelenek eski yöntemler bu çocuklarda çalışmıyor, velilerin kendisi tel başını kaldırmıyor çocuktan ekran bağımlısı oldu diye söz ediyor, ekranı bırak deyince alternatif leri de bulacaksın oluşturacaksın, iş hayatına atılan z kuşağıda anlaşılmıyot o kadar pratik yol buluyorlar ki kabul edilmiyor onlarda bunu kabul etmiyor, şirketler z kuşağını anlamak eğitimi almalı yöneticiler çok eski kafalı
Sorun çocuklarda değil ebeveynlerde. Her ebeveyn övünmek için çocuk yapıyor. Bir reklam vardı nokta atışı tespitli. Çocuğunu çok öven bir anneye "Benimki koşarken obua çalıyor" diyordu diğerinin annesi. 😂 Herrkesin çocuğu mükemmel, herrkeesss sadece çocuğundan bahsetmek istiyor, kendinin birey olduğunu unutan ebeveynler dolu.
Öğretmenim. Pedagojik formasyonum var. Ergen gruplara ders anlatıyorum. Y kuşağı olarak ortalama benden 10 veya 15 yaş fark olan bir kuşakla aramda nasıl kuşak çatışması olabilir anlayamıyorum. Son birkaç yıldır öğrencilerimizle genel olarak müthiş bir iletişim problemimiz var. Ülkedeki sosyal, ekonomik, kültürel sistemlerin ve eğitim sisteminin tamamı biz bir sonraki kuşakla anlaşamayalım diye politik olarak ellerinden geleni yapıyorlar.
Valla ergenlik anlatılamaz tuhaf bir dönem.Herşey ailenin suçuda değil çocuğun da bir kişiliği var bazı şeyleri ailesini düşünerek yapmalı çok zor ve şanslada ilgili Allah ailelerede sabır versin ❤
Anlatilmasina gerek yok. Hayatta kalan herkes yasamis / yasayacak. Yani herkes haberdar (olacak).
Sadece bazilari "hatirlamiyor" (isine geldigi gibi), bazilari sinirlarini zorlamak icin (kötüye) kullaniyor.
Ödevini yani görevini ve sorumluluğu yerine getiren çocuğa niye saatinde ödevini yaptı diye film izleme sözü veya sinemaya gitme sözü/ödülü verilsin???
Nevsin Hanım,uzmandan daha uzman. Konuşurken ve uzmanlık alanlarımızda söylemlerde bulunurken daha gerçekci olmalıyız. Uzman Hanımefendi, okuldaki kitabı bilgileri ezberlemiş ve orada kalmış gibi.
Nevşin bu konuda söylediklerinin altına imzamı atarım. Tam da öyle düşünüyorum bende.
Çocuk yapmamak net çözüm , yalnız ölmekten korkmayın , kendinizle yuzlesin bu dünyanın gerçekten insana ihtiyacı yok
Aklın yolu bir 🎉🎉🎉 ama bizimkiler sıçmaya meraklı.
Çocuklara kavramların doğrusunu öğretmek gerekiyor. Siz bile "ebeveyn" deyip durdunuz. Peki ebeveyn ne demek? "Eb" Arapça " baba" demektir. "Ebeveyn" ise "iki baba, çift baba" demektir. Yani, anneyi anmadan, babayı ikileyerek dolaylı olarak anne baba denmek istenmektedir. Nedeni ise Arapların ve Arapça'nın kadına yönelik negatif, olumsuz ayrımcılığıdır. Bu nedenle ebeveyn kavramı, sözcüğü kullanılmamalıdır. Anne baba denmelidir
Bilmiyordum teşekkür ederim
Cemre Hanım tek bir soruya cevap vermedin ha.
Ah Doğan abi çok erken gittin. Bu konuları senden günümüz koşulları içinde dinlemek vardı.
Şaka o yani 😂 öyle valla. Nevsinin makul ve çok doğru tespitleri var tebrik ediyorum. Anne babası onu çok doğru yetiştirmiş mesela
Nokta atışı başlıklarla, gerçekten faydalı bir program olmuş. Çok teşekkürler
Psikolog hanıma bayıldım. Mükemmel bir sohbet. Sorular da çok güzeldi. Emeğinize sağlık.
Problem z kuşağı değil onların ebeveynleri.... Ben bayıiıyorum bu çocuklara.. Onları asla yok sayamazsınız.. Biz olsak geçer köşeye ağlardık onlar analarını ağlatıyorlar ..Çocuklar bağırıyor sevgi yok diye... İmkan sunmak çocuğu sevmek değildir.. Ayrıca şunu da bi herkes anlasın aslolan annelik babalık değil aslolan çocuk haklarıdır ve bir çocuğun bu şekilde ifşalanması bence suç olmalıdır.. Yani gelişmiş ülkelerde bu şekilde oluyor.. Ayrıca sevgi saygı bunlar küçüklükten öğretilir benim çevremde de var yasak koymuyor çocuğa hiç sınır yok sorsan özgüvenli çocuk yetiştiriyor muş... Şimdi ağlıyorlar aynı böyle zaptedemiyorlar çocuğu..bu devir ana babalarının tedaviye ihtiyacı var bence çünkü çocuk günahsız bir pırlantadır onu nasıl bu hale getirdim diye kendine soracaksın
👏👏👏👏👏
Nevsin Hanim cok guzel bir yayindi. Cok teşekkürler. Ne kadar guzelsiniz bu aradaa❤
Anne - babalık kutsanacak bir şey değil ve ne yazık ki çoğu çocuk Anadolu'nun ücra köylerinde sizin sert ebeveyn anlayışınızdan çok daha zor koşullarda birey olmaya çalışıyor. Hala kız çocuklarının okumasına karşı olan, kılık kıyafeti üzerinde baskı kuran, tansiyonum yükseliyor diye korkutup her istediğini yaptıran ebeveynler de var. O çocukların, o gençlerin yaşadığını böylesine küçümsemeniz birkaç şımarık z kuşağı gördünüz diye hepsini yadırgamanız oldukça sığ. Ben de z kuşağı değilim ve bizim dönemimizde gerçek hayattan izole toz pembe bir dünyamız olabiliyordu çalışırsak o sınavları geçersek daha iyi bir hayata sahip olabileceğimize iannıyorduk belki.Şimdiki gençler gelişen teknoloji sayesinde Avrupa'da Amerika'da akranlarının hayatlarının da farkında, dönen torpillerin ve liyakatsizliğin de. Siz yaptınız "başardınız" diye herkes bu imkanlara sahip sanmayın. Üniversite kazansa bile o şehirde yurt bulamayıp parası olmadığı için geri dönen kaç genç var bu ülkede farkında mısınız? Bu kadar dar tespitler yapmanızı doğru bulmuyorum. Çok korkunç bana göre. Sanki huzursuzluk çıkaran, toplumda soruna sebep olan hak peşinde olan gençlermiş gibi ve evet siz öyle yaşadınız tecrübe ettiniz diye kimse görev tanımında olmayan işleri yapmak zorunda değil. Dünya'daki kadar başarının, emeğin karşılığının alınabildiği yıllar diliyorum.
Ceza kötü diyorsunuz da, sınıfta eski kız arkadaşının boğazını koltuğuna alıp, gir lan telefonun şifresini diye sıkıştıran +18 liseliye, savcı neden 9 yıl istedi. Öğrenciyim ben, şakalaşıyorduk mahkemede işe yaramıyor haliyle. +18 ve sokakta yapıldığında 2-10 sene hapis gerektiren milyonlarca vaka hergün okullarda olup duruyor. Yapmayın bidaha kızarım haa. diyen öğretmen bile kalmadı. Yaaa
Yeni nesil öğretmenlerin şerrinden öğrencileri korusun Allah.. Hele hele Eğitim fakültesi mezunu olmayan, Alan bilgisi sorularının yarısını dahi doğru cevaplayamayanlardan.. Özel ya da Devlet...hiç fark etmiyor
Bu bahsettiğiniz örnek baya baya hiç "aa yapma evladım ayıp" denilip geçilecek birşey değil ki. Eski yeni fark etmez boğazını koltuğuna almak ve bağırıp gir lan telefonun şifresini demek o kız için son derece korkunç ve haksız bir durum. Bir kere bir insana iradesi dışında birşey yaptırmaya çalışıyor ve bunu fiziksel şiddet kullanarak yapıyor. Bu kişi belli ki herseyi kendinde hak görüyor nasıl emin olabiliriz gidip kızın evini basıp daha iğrenç birşey yapmayacağından? ne de olsa malı gibi görüyor kızı demek ki caydırıcı bir ceza alması kesinlikle gerekir kadınlara çocuklara hayvanlara vs zarar veren tipler hatta öğretmenine ana babasına bunlardan çıkıyor. Onun dışında psikolog güzel açıklamış yeterince gerekeni. Sadece bu olay biraz sinir bozdu yani tam olarak dersi ekmiş işte ödevini yapmamış veya serseri arkadaşlarıyla sigara içmiş gibi durumlar olsa kimse tabiiki hapis cezası vermez yetişkinlerde gidip polis falan aramaz ha öyle birşey varsa o da uç ve sıkıntılı bir durum olur bana kalırsa.
Bu adliyelik bir durum
Sağolsun teknoloji vs entergre olduları için üstün olduklarını düşünüyorlar bu da saygılarını azaltıyor sabırları da yok bizde böyle diildi saygı sabrı ve susmayı öğrendik ama öğretebikdikni sözüm meclisten içeri
Nevşin, 7.dakikada sorduğun sorunun aynısı 1994 yılında benim başıma geldi. Bir kızla yaptığım arkadaşlık neticesinde hem huyum suyum değişmişti hem de ders notlarım düşmüştü. Çünkü arkadaşım benim aksime, ders odaklı değil, dış görünüş ve erkekler odaklı yaşıyordu hayatını. Bu onun kötü olduğunu göstermiyor tabi. Ailesi benimkinden oldukça farklıydı, maddi durumları aile yapıları vs. Bu durumda annem önce beni uyardı, sonra (ben sonradan öğrendim bunu) kızın ailesine gidip, kızınızın, benim kızımla görüşmesini istemiyorum demiş. Şimdi düşündüğümde çok da bişey değişmedi hayatımda bence, hatta olumsuz etkilenirdim ve kendi çocuğum olsa ben de arkadaşlık etmesini istemezdim. Denge lazım diye düşünüyorum, aşırı kaygılı-baskıcı olmak ile çok serbest olmak arasında bir yol muhakkak vardır.
Psikologlar akıl verme konusunda çok başarılı fakat kendi çocuklarıyla sınavların da en az bizim kadar da başarısızlar ez cümle bu süreç çok bilinmeyenli bir denklem ve çözmesi çok zor tüm ergen ebeveynlere sabır diliyorum
Ben de anne olduktan sonra bunlari cok dusunmeye basladim ve once kendimden baslamam gerektigi sonucuna vardim yani psikologlarin yetersiz kalmalarinin sebebi bence bu çocuğun bu hale gelmesinde payi olan anne babanin da terapiye ihtiyaci olmasi aslinda butuncul yaklasilmasi sart ama maalesef ulkemizde mumkun değil eğer ki ebeveynler bilinc duzeyi yuksek kisilerse kendi iclerinde bunu cozebiliyorlar ama çoğu aile icin bu gecerli olamiyor
Nevşin tespitlerine katılıyorum. Cemre hanımın söylediği gibi asıl sorumlunun sosyal medya falan olduğuna katılmıyorum ama. Belki ikinci derece bir kaç şeyden birisi olabilir ama asıl sorun abuk Türk Aile yapısında. Biz çocuklarımızı prens/prenses olarak yetiştiriyoruz. Onların herşeye ve herkesten fazla hakkıoldupunu öğretiyoruz. Mesela fedakar(!) annelerimiz "Benim oğluşuma o kız layık değil" diye büyütüyor. Babalar prenseslerini. Sonra o prens ve prenses büyüyüp kral ve kraliçe olunca diğer insanları eşiti değil tebası olarak görüyor. Biz bunun sıkıntısını toplumsa yaşamın tamamında görüyoruz. Neopotizmin de temeli bu bence. "o kız benim oğluşuma layık değil" diye büyüttüğünüzde o çocuk kral olup bir kıza ilişki teklif edip reddedildiğind ebunu hazmedemiyor. o "kendisine layık olmadığı" halde lütüfta bulunup onu sevgilisi yapmak istemiş olan krala nasıl hayır der! o zaman dayağıda öldürülmeyi de hak ediyordur kafası oluşuyor. evet belki biraz abartılı bir örnek ama maalesef gerçek bu.
Kesinlikle. Benim yaşadığımı yaşamasın anlayışıyla büyüklenme birleşip iğrenç bir sistem oluşturdular. Herkes en iyisine layık
Nevşin hanım, sorularınızla çok doğru yönetilmiş bir program olmuş
Zorluk yaraticiligi arttirir.
Yankı Yazgan,Acar Baltaş gibi tecrübeli uzmanların fikirleri çok kıymetli.Onları neden konuk almazsınız ki.
Dersine ezbere çalışmış bilmediği yerden de soru sorulmuş gibi cevap veren öğrenciye benziyor psikolog hanım.
😂 bir ben mi öyle hissettim diye düşünmüştüm sizde aynısını hissetmişsiniz...
Cemre Hanım’ın youtube hesabı olsaydı takip edip bir şeyler öğrenirdik. Baktım yokmuş😔 Yayını çok beğendim. Nevşin’in soruları çok güzeldi. Seviliyorsun Nevşin❤️
Çok güzel bir dialog olmuş. Lütfen devamı gelsin
Çocukların yalnızca yüzde 1 ini seviyorum sanırım.. ondan da emin değilim.. Şımarık, büyük sözü dinlemeyen, ellerine aldıkları telefonu bir türlü düşürmeyen çocuklar sinirimi zıplatıyor ..milyon borcum olsun, çocuğum olmasın..
nefis bir yayın olmuş. ellerinize sağlık.
Nevşin hanım bir iki sene evvelki programında "yoga dersim var mesaiye kalamama" diyen z kuşağını haklı bulduğunu "evet yoga daha önemli" diyerek söylemişti. "biz daha fazla haber yazdık da ne oldu , z kuşapı daha doğrusunu yapıyor."demişti çok iyi hatırlıyorum. şimdi neler yaşadı da bize 7 gün. çalışacaksın denildi de çalıştık diyor acaba? belki de dünya olarak gerçekten o kadar çalışmamıza gerek yok ve buna isyan ediyorlar? tıpkı dedelerimizin savaşmasına gerek olmadığı gibi.
İki ergen kız çocuğu annesiyim, teşekkür ederim bu güzel program ve konuk için ❤
Daha çok program yaparmısınız Cemre hanımla
Psikologlar bence çözüm getirmekte yetersizler. Çocuklarınızı pohpohlamayın. Kuralları olan disiplin sahibi ebeveyn olun . İnsani cezalar vermekten çekinmeyin , iyi davranışlarını da ödüllendirin. Bir de bir hayat amacının olması gerektigini öğretin gerisini o halleder zaten.
Günaydın Nevşin hanım iyi yayınlar emeğinize sağlık selamlar MERSİN MEZİTLİ
Nevşin hnm ben samsunda yaşıyorum . Kızım bahama adalarında doğdu . Annesi oralıdır ama biz ayrıldık kızım annemle babamla ve bnmle beraber yaşıyor. 8 yaşında kızım . ve hani kısaca kompleksli ve ırkçılar hasetler o doğu karadenizli ailelerin çocukları sanki türklük veya dindarlık bunların tekelindeymiş gibi davranıyorlar, doğrudüzgün beslenemeyen averaj zekaya sahip aileler olmalarına rağmen böyle bunu çekmek zorundayız bir baba olarak anneme babamada güvenemiyorum. Büyük açmazda ve bunalımdayım . Pandemide eşim kızıma bakmayı bıraktı ve çok zorlukla aldım kızımı ve pandemide burası daha güvenli olur diye geldik. Şimdi tekrar yurt dışına gitmek istiyorum kızımı alıp burada heran bişey yapacaklar gibi geliyor kızıma . Bunları söylemek istedim teşekkürler . .
bu konu bu kadar güzel irdelenebilirdi. ikinize de çok teşekkürler.
Oh be,kendimi gerici sanıyordum. Demek ki, yaşıtlarımın çoğu benim gibi düşünüyor
En küçük yaşlardan itibaren sevildiğini hissederek büyüyen çocuk ileride mutlaka aileyle işbirliği içinde oluyor, ebeveynlerin ikna çabası karşılık buluyor.
Çocuğun mutlu bir ailede büyümesi çok önemli.
Çok içten sevgiyle büyütülse de verme dengesi kurulmamış ve sınır koyulmamışsa çocuk aileye düşman oluyor. Hayatındaki her kötü şeyden ailesini sorumlu tutuyor. Yakın çevremde çok örneğini gördüm maalesef.
Bu dünün yayını mı bugünün yayını mı?
Cok degerli bilgiler, hem Cemre Hanim'a hem de Nevsin Hanim'a tesekkur ederim ❤
Teşekkür ederim, Nevşin.
Cocuk gelisimi okuyan biri olarak ben bu durumu soyle degerlendiriyorum ekonomik sorunlar sebebiyle annenin çalışmak durumunda kalmasi hatta iki işte calismasi.ve biz yasayamadik siz yasayin diyerek cocuga herseyi altin tepside sunuyoruz.sosyal medyanin kotu orneklerine ozenme.ve cocuk gelisiminde genel anlamda cocuk merkezcilik.yani ailenin merkezi çocuk.
Dayak cennetten çıkma diye boşuna dememişler. İşler dayağa gelmeden, disiplini öğretin, birey olmayı öğrensin. Avrupa'daki çocuklara bakınca batı ve doğu arasındaki fark inanılmaz belli oluyor. Doğu kökenliler daha oturaklı olur diye düşünürken, hayatımın şokunu yaşadım. Batı kültürü çocukları oturup kalkmayı bilirken, bizimkiler 100m öteden kendini belli ediyor. Disiplin, saygı..
Problemler için anne baba ve oluşturdukları aile düzeni yani sağlanan büyüme ortamına bakılmalıdır. Çocuğa tatili nerede yapalım hangi arabayı alalım gibi soular sorulmaz. Bu ancak ergenlik dönemi sorusu olur yeni yetisen genci aileye katmada sorumluluk almada etkili olur.
öğretmen dövdü babama söyledim bir de o dövdü ne yaptın diye ........yıl 1982 orta bir :)))))
😂 ama belki bir daha yapmadınız o yaptığınızı
@@mervet8883 yok yapmadım bir yerim de eksilmedi psikolejim bozolmadı....gayet mutlu büyüdüm
Teşekkürler Nevşin Hanım ama ergenlerle ilgili çok somut fikirler öneriler veremedi konuğumuz😢 Bence konuk seçimi kim yapıyorsa daha iyi seçim yapmalı😊
Teşekkürler.
En zenginler en zengin eğitimi alıyor. Özel hocalar, özel öğretmenleri var. Karnı doymayanla doyan arasında üniversite eşitliği nasıl kurulacak?
Nevşin hanım kıymetli yayınlarınız için çok teşekkür ederim 💐iyi ki varsınız 🧿
Teşekkürler
Sınav dediğin eşitlik tir. Özellikle çalışıp kazandığın zaman özgüven girişkenlik. Nevşin hanım çok haklısınız
Ritmi, süresi ve özellikle “ufuk açıcı” yapısıyla çok güzel bir program olmuş Nevşin Hanım…
Cemre Soysal Hanım’ı da bilge konsantre cümleleri ile çok beğendim…
Yaşadıklarımızı ve duygularımızı anlamlandırıp, alınacak kararları netleştiren yapısıyla çokça paylaşılacaktır…
Sevgilerimle…
Kameraya bakmadığınızda konuğunuzun dikkati dağılıyor - biri konuşurken notlara bakmak bir şeyler yazmak biraz ayıp kaçmış….