Ponadprzecietny- zdecydowanie bohaterka mojej ulubionej ksiazki czyli Isabelle z ksiazki "słowik". Jej zachowania,ze mimo wszystko bohaterka chciala walczyc o swoj kraj, sa ponadprzecietne. Momentami trzeba przyznac, ze bohaterka mogła zirytować lub mozna bylo stracic dobre zdanie o niej, ale nie zmienia faktu jak dziewczyna oddala sie sprawie ratowania ojczyzny i mimo spięć ze swoja siostra ciagle ja kochala i chciala dla niej najlepiej. Przypomnijmy sytuacje w ktorej Isabelle ratowała tych pilotow, nie zwazajac na represje ze strony Niemcow. I na fakt, ze chciala zosrganizowac im trase przerzutnicza. Ogolnie moim zdaniem to postac, która moze byc kontrowersyjna, ale dla mnie jest niesamowita💕
Jak dla mnie Mistrz i Małgorzata to książka ponadprzeciętna. To było coś, czego jeszcze nie widziałam. Niesamowity klimat i niesamowita historia. Ukazanie grzechu i obłudy każdego człowieka. Pokazanie ludzi jako złych i zepsutych, a nie idealnych i cudownych. Postacie są tak niesamowicie dobrze wykreowane. Wsadzenie Szatana w świat tamten (nie tak daleki prawdę mówiąc) jest niesamowite. Szatan i jego ekipa to tak świetne postacie. Kontrastują ze sobą. Pokazują różnych ludzi i charaktery. Ukazanie również miłości w nieco inny sposób, taki inny, nie typowy. Pokazanie tego, że dobro bez zła nie ma sensu. Jeśli nie ma zła dobro nie ma takiej wartości. Rozdziały w książce, które są jako rozdziały z powieść Mistrza jest tak ciekawym zabiegiem, że czytałam z otwartą buzią. Byłam w szoku, że można połączyć i bohatera i swoją książkę. Jestem tą książką zachwycona. To jest niesamowite. Odważna książka, która ma bardzo wysokie miejsce w moim serduszku.
A ja myślę o pewnej ponadprzeciętnej serii książek, a mianowicie o Serii Niefortunnych Zdarzeń. Według mnie ta seria pasuje do powyższej kategorii, bo jest młodzieżówką, która łączy w sobie przykre wydarzenia, odwagę i więź bohaterów, groteskę i aluzje literackie, a to wśród książek z tej kategorii jest rzadko spotykane. Lemony Snickett idealnie poradził sobie że stworzeniem historii, którą z takim samym zachwytem czytałam jako mała dziewczyna i niedawno - przy okazji rereadu ❤️ a do tego SNF doczekała się wersji serialowej na Netflixie, która doskonale oddaje jej klimat. Wiele osób w moim wieku szalało na punkcie Harry'ego Pottera - ja na punkcie Serii Niefortunnych Zdarzeń!
Dobrze, że Anna wspomniała o Nieśmiertelnym, /który też mi się bardzo podobał swoją drogą/, bo przypomniała mi o książce z tej samej serii wydawniczej, z której jeden bohater będzie dobrą odpowiedzią na wasz konkurs! Chodzi mi o Imajicę Clive'a Barkera i obecnego tam Dowda, takiego mniejszego antagonistę. No i chociaż występuje tam jako mniejsze zło, to charakter ma wielki. To jak go polubiłam od pierwszych stron jest po prostu nieprzyzwoite, no ale cóż. ¯\_(ツ)_/¯ Rzucam go jako odpowiedż na pierwsze, chociaż pasowałby do trójki też. (Może i do czwórki, jeśli dbanie o własne interesy to dobra motywacja) W każdym razie, wyobraźcie sobie, że macie postać, która znajduje się w środku wydarzeń tylko dlatego, że jest służącym jednego z bohaterów, i zamiast robić czego od niego oczekują, to stwierdza: no w sumie też się mogę z wami zabawić w te dramaty (i przy okazji dla siebie coś uszczknąć). No i się zaczyna. Przez całą długość książki tak dobrze się bawiłam, a wiedząc, że jest postać, która do tego wszystkiego ma taki stosunek jak ja, czyli "nie wiem, co wy wszyscy ludzie robicie, ale jest fajnie, więc lećmy dalej", to po prostu bawiłam się jeszcze lepiej. I że nie wspomnę o tym, że Dowd jest niesamowicie zajmującą postacią: nawet nie człowiek, bo zmiennokształtny z zamiłowaniem do aktorstwa i kultury, który gardzi ludźmi i ma swoje humorki, ale jest grzeczny i kulturalny (kiedy ma do tego cierpliwość), ale przy tym czuć, że niebezpieczny oszust z niego. I do tego nosi morelowe garnitury! No czy to nie jest cudowne? Jak to w ogóle możliwe, że ta właśnie postać, która nawet nie jest nawet człowiekiem, ale wredną istotą z innego wymiaru, wzbudziła we mnie największą sympatię? No ale chyba sam fakt, że za każdym razem, gdy Dowd znikał, to przerzucałam kartki, żeby sprawdzić, kiedy znowu się pojawi, mówi sam za siebie. No i chociaż bardzo lubiłam i głównych bohaterów i nie chciałam, żeby coś naprawdę złego im się przydarzyło, to gdyby była to sprawka Dowda, to nawet bym się nie pogniewała. Ponadprzeciętny, a jak!
W sensie z jednej strony nie popieram „period szejmingu”, bo to normalna sprawa, ale też absolutnie nie widzę potrzeby o specjalnym podkreślaniu tego w książce, chyba, że ma to wnieść coś do fabuły
1. PonadPrzeciętny - Rhys za ponadprzeciętny ideał książkowego przystojniaka (gdzie nikt nie powiedział nic pozytywnego przez dwadzieścia minut o Dworach, tam mnie posłali) 2. Eksperyment - mi się od razu skojarzyło "Illuminae" ze względu na inną formę, ci co czytali, to wiedzą. 3. Supermoc-jak dla mnie cały świat Nocnych Łowców. To znaczy nie jest to może najbardziej oryginalne, ale uwielbiam jak to wszystko jest stworzone, idealnie dopasowane, zgrywające się ze sobą. Za to kocham Cassandre Clare. 4. Antybohater - Przed jeszcze waszą wypowiedzią pomyślałam o nim. Tak. Kaz Brekker. Najwyraźniej nie pasuje do kategorii, ale, że już się rozpisałam, to niech będzie! Ktoś kojarzy tego podstępnego łotra, którego poczynania nie są zbyt chwalebnymi? Mimo swego złego charakterku, tak wszyscy co przeczytali "szóstkę wron" wiedzą, że dla najbliższych jest on w stanie wiele poświęcić, by byli bezpieczni. Ten złamas ma tak naprawdę wielkie, miękkie serduszko pod twardą skorupą. 5. Wykreślanka - moja ulubiona kategoria! Lata temu, jako nastolatka wielbiąca romanse o miłości życia, kochałam "szkołę uczuć" na podstawie powieści Nicholasa Sparksa. Jak się okazało, będąc jeszcze niedoświadczonym czytelnikiem, wyruszyłam na podróż do biblioteki po książkę o właśnie wspomnianym tytule. Nie miałam pojęcia o tym, że ekranizacja może mieć inne miano niż utwór. Bez spoglądania na nazwisko autora, nawet obrzydliwa okładka mnie nie zniechęciła. A to co dostałam, zdecydowanie nie było piękną miłosną historią o zmienianiu swych wartości dla ukochanej osoby. W życiu nie czytałam takiego badziewia, które niestety wpadło w moje ręce, wydane przez Curtis Sittenfeld, kobietę, której twórczości nie kojarzę kompletnie i mam nadzieję, że tak zostanie, ponieważ to co ja przeczytałam było nudniejsze od podręcznika z matematyki i gorszące bardziej niż "Papierowa księżniczka" (dobrze, trochę przesadzam, ale teksty o tym czy wagina nastoletniej dziewczyny pachniała rybą czy serem zniszczyły mój mózg). Główna bohaterka była tak płytka, niezdecydowana, nic nie robiła ze swoim życiem, stała jak biedna myszka w kącie, ale o dziwo w łóżku wychodził z niej szatan! Nie było żadnych ciekawych wątków, a rzeczy, które tam się działy były ordynarne i przesadzone. Aż gniew mnie bierze, gdy tylko o niej sobie pomyślę. Jeśli zobaczycie ją na promocji za 2zł, to wiedzcie, że nie warto wydawać tych pieniędzy.
Bohater, o którym chciałabym napisać jest zarówno osobą ponadprzeciętną jak i obdarzoną supermocą. A jest to Kelsier - bohater cyklu Brandona Sandersona "Ostatnie Imperium". Mężczyzna jest moim zdaniem jednostką ponadprzeciętną, ze względu na swoją życiową postawę, charakter, wartości w które wierzy. Kelsier jest niezwykle odważny, ceni sobie przyjaźnie, walczy z reżimem pragnąc przywrócić równowagę oraz harmonię w świecie. Bohater w stosunku do innych osób jest opiekuńczy, jednak dla wyższego dobra jest w stanie postawić na szali kontakt z własnym bratem,a nawet jego życie. Liczy się z odpowiedzialnością za powodzenie rebelii , lecz z drugiej strony jest tajemniczy, bywa nieodpowiedzialny i porywczy. W żadnej innej książce nie spotkałam się z tak wykreowaną postacią, jej charakterem. Kelsier jako allomanta jest wyjątkowy- włada metalami. Zdolność ta pozwala mu zyskać przewagę w walce, pokonać przeciwnika. Metale pozwalają chłopakowi przebywać bardzo duże odległości, w niewielkim czasie, jednak "metaliczne" podróże odbijają się na jego zdrowiu,wywołują zmęczenie organizmu. Utrata sił przez bohatera jest na tyle znacząca, że musi o odpoczywać przez następnych kilka dni. Polecam wszystkim zapoznanie się z tą serią :)
1. PonadPrzeciętny Tyrion Lannister (Pieśni Lodu i Ognia) zdecydowanie mój ulubionych bohater. Karzeł, naznaczony wieloma bliznami, gardzony i wyśmiewany przez wielu, a także znienawidzony. Człowiek wielce inteligenty i sprytny, o wielkim sercu, dowcipny, współczujący. W razie konieczności był bezwzględny, dążący do zemsty na innych. Został skazany za zbrodnie której nie popełnił a w końcu sam dokonał zabójstwa a osobie która go zdradziła i na której chciała jego śmierci. Jest lojalny wobec przyjaciół i stara się im pomóc, przede wszystkim stara się dbać o dobro Królestwa i dlatego przyłącza się do Smoczej Matki, oczywiście chęć zemsty na innych też jest motywatorem. :D Tyrion ma też wady, jak np. zbyt bliska zażyłość z kieliszkiem wina. Ps. tyle razy już słyszałem o Pielgrzymie, że go w końcu kupiłem :D
1. Ponadprzeciętny - według mnie świetnie opisaną postacią jest Manyo - jedna z głównych postaci książki „Czerwone dziewczyny. Legenda rodu Akakuchibów”. Czytając miałam wrażenie, że jest to biografia. Manyo wydawała się tak żywa i pełna emocji, a równocześnie wywoływała u mnie ogromna sympatie. Jej motywacja i zmiana przez te opisane ok. 40 lat jest nie dość że wiarygodna to wzruszająca do łez.
1 PonadPrzeciętny Katnis Everdeen z „Igrzysk śmierci”. Bohaterka, która potrafiła przetrwać pomimo strat jakie odniosła. Silna, odważna. Dowiodła, że jedna osoba jest w stanie dokonać niemożliwego, że może zmienić los społeczeństwa, że może być głosem wielu obywateli. „Chcę dowieść, że jestem kimś więcej niż zaledwie pionkiem w ich igrzyskach.” 2 Eksperyment „Gra w klasy” Julio Cortazar, książka, która czyta się w nietypowy sposób, najpierw w kolejności, potem według podanej przez autora kolejności ( nie po kolei skacząc po rozdziałach) Po przeczytaniu można również czytać ją na swój własny sposób. 3. Supermoc Jonasz z „Dawcy” LoisLowry - chłopiec, obdarzony niezwykłą zdolnością, posiadał uczucia w świecie pozbawionym uczuć. Został wybrany na następcę Dawcy Pamięci. Świat w którym żyje Jonasz jest bezbarwny, uporządkowany, nie ma w nim sporów, biedy, obywatele nie muszą wybierać, ich życie jest z góry ustalone, są posłuszni. Jonasz jest inny, on odczuwa, poznaje czym jest miłość, strach, ból cierpienie, wybór. Widzi świat w kolorach. Dzięki Dawcy Pamięci poznaje wspomnienia w których jest radość, ale też smutek, poznaje życie z wszystkimi jego odcieniami. 5 Wykreślanka Podeszłam do tematu trochę inaczej, z wykreślanką kojarzy mi się książka „Dotyk Julii” Tahereh Mafi ( która należy do jednych z moich ulubionych) ponieważ znajdują się w niej przekreślone słowa, zdania, jak również całe strony tekstu, który jest przekreślony.
Ponadprzecietny- sądze, że na dużą uwagę zasługuje tutaj Kaz z "szóstki wron". O ile dobrze pamietam bohater nie miał zadnej specjalnej mocy, jednakże to, że szybko łączył fakty, tworzył plany, ktore wydawały się samobojcze, a jednak sie udawały sprawiaja, ze bohater ma w sobie "tą moc". Jego ciezkie dziecinstwo spowodowało, ze postac ta jest powiedzmy sobie szczerze czarnym charakterem, ale za to jak cholernie spostrzegawczym.
PonadPrzeciętny - bohater, książka itp. Pierwszy bohater z ponad przeciętną mocą, który przychodzi mi na myśl to z pewnością Geralt z Rivii czyli Wiedźmin z sagi Sapkowskiego. Nie muszę chyba dodawać, że uwielbiam Geralta i jego przygody
3.Supermoc-jak dla mnie osobą o ciekawej mocy jest Clary Fray z Darów Anioła, która w porównaniu do innych Nocnych Łowców miała umiejętność tworzenia nowych run.
Odpowiem na 3 pytanie, choć niekoniecznie mogę to nazwać mocą, a mianowicie posiadanie bezkonfliktowego lub szkodliwego sobowtóra. Już jakiś czas temu przeczytałam frankofońską książkę Alaina Mabanckou "Zwierzenia jeżozwierza", która nawiązuje do afrykańskich bajek, wierzeń i opowiada o obyczajowości Afrykanczyków. Jeden z bohaterów w wieku nastoletnim przechodzi rytuał, dzięki któremu otrzymuje sobowtóra w postaci jeżozwierza i staje się on jego drugim ja. Wraz ze sobowtórem poznajemy życie jego mistrza, jego stada, w którym wcześniej żył i mieszkańców wioski. Jest to ciekawa książka o stereotypach i ludzkiej egzystencji, nawiązująca wielokrotnie do innych powstałych dzieł.
supermoc - uważam że Karou i Brimstone z Córki dymu i kości Laini Taylor posiadali ciekawą umiejętność tworzenia ciał z zębów nie spotkałam się jeszcze z podobnym motywem dotyczącym powrotu do życia więc myślę że jest to dość interesująca moc
Eksperyment? Zdecydowanie „Kwiaty dla Algernona” Główny bohater jest opóźniony umysłowo. Zostaje przeprowadzona na nim eksperymentalna operacja mająca na celu uczynienie go inteligentnym. Cała książka to dziennik prowadzony przez głownego bohatera. Duże wrażenie zrobiło na mnie obserwowanie tego jak wzrasta jego poziom inteligencji. Zaczyna pisać dziennik robiąc błedy jak dziecko w przedszkolu. Nie zdaje sobie sprawy z wielu rzeczy. Potem wraz ze wzrostem inteligencji wzrasta jego świadomość, zmienia się pisownia, słownistwo, postrzeganie świata. Nigdy nie czytałam czegoś podobnego - tak nietypowego, wzruszającego i mądrego. Kocham całym sercem.❤️
Wyglądacie wszystkie tak pięknie, że się napatrzeć nie mogłam ❤😍 A co do konkursy to pytanie idealne dla mnie- Wykreślanka - książka, którą chcesz wymazać. Cud, miód, malina. Odpowiedź, aż sama mi się ciśnie na usta. Rozgrywka pani Sterling. Są książki, który nie przypadły mi do gusty, ale ta tak sakramencko i na wieki. 😝 Nie spodziewałam się niczego wielkiego, ale to jest coś tak schematycznego, że wyszło poza moją skalę przewidywalności. Znajdziecie tu wszelkie schematy, motywy, stereotypy i kompletny brak kreatywności i inwencji twórczej, zupełnie jakby autorka miała na niego uczulenie. Bohaterowie są mdli, przesłodzeni i- schematyczni. W dodatku to ich- Kiciu, kiciu i jeszcze raz kiciu🤮 Miłego dnia w każdym razie! 😉
Supermoc - bohater obdarzony nietypową zdolnością. Według mnie ciekawe umiejętności posiada bohaterka książki "Nibynoc" Mia Corvere. Potrafi ona wtapiać się w cienie i je kontrolować, dzięki czemu może pochwycić daną rzecz lub osobę.Ma ona również umiejętność utworzenia peleryny z cieni oraz posiada kompana w postaci kota z cienia, który potrafi wysysać jej strach. Strach nie wpływa na wybory jakich dokonuje bohaterka, co sprawia, że decyzje które ona podejmuje są nieprzewidywalne i jest to według mnie świetne.
pytanie nr 1, ale właściwie też numer 3. ponadprzeciętny bohater - Severus Snape - bo ponadprzeciętnie zapada w pamięć i cała ta moda na Pottera i resztę ferajny nigdy by się nie wydarzyła, gdyby z tyłu, gdzieś w cieniu, nie stał Snape. A pytanie nr 3 - supermoc Snapa - i nie chodzi o ważenie eliksirów ("Mogę was nauczyć, jak uwięzić w butelce sławę, uwarzyć chwałę, a nawet powstrzymać śmierć,") ale o umiejętność znalezienia celnej riposty na czas ("[...] jeśli tylko nie jesteście bandą bałwanów, jakich zwykle muszę nauczać") i głośnego przewracania oczami.
PonadPrzeciętny bohater to dla mnie Alex Fierro, który/-a pojawił/-a się w drugiej części trylogii "Magnus Chase i Bogowie Asgardu. Młot Thora". Alex jest płynnopłciowym/-ą einherjim, czyli wielkim/-ą bohaterem/-ką, który/-a poległ/-a dzielnie w walce z bronią w ręku. Alex jest wspaniałą i intrygującą osobą, zmienia własną płeć w zależności od dnia czy humoru, więc raz bohaterowie książki mają się do niego/niej zwracać stosując zaimki "ona" i "jej", a raz "on" i "jego". Alex to fantastyczna postać, a jego/jej background pokazuje, że nie należy sugerować się innymi i robić to co się kocha. Jest bardzo silny/-a i to w nim/niej cenię. Jest to mój/-a ulubiony/-a bohater/-ka całej trylogii. Wybaczcie za to, że może się to ciężko czytać, ale chciałam uszanować Alex, bo nie wiem czy ma dzisiaj dzień chłopaka czy dziewczyny :)
(Konkurs) Pytanie 1 Mam pewnego autora jednej z ciekawych książke... książka jak i sam autor może nie są aż tak znani na całym świecie, ale sama książka zmieniła mnie całkowicie. Mianowicie książka i autor o którym mówię to Dobromir Mak Makowski ,,Wyrwałem się z piekła'' opisuje on w tej ciekawej i wzruszającej książce cały swój życiorys w którym pokazuje, że nie miał on zbyt łatwego dzieciństwa ( ogólnie polecam książkę). Jednak po kilku incydentach które mu się przydarzyły i mimo przykrych życiowych przygód podniósł się i znalazł w sobie siłę do odnowy swojego zniszczonego życia... Dlatego właśnie Pan Dobromir napisał książke która ma pokazać każdemu człowiekowi, że nawet najgorsza osoba która nie ma pieniędzy lub jest uzależniona od czegoś może wyjść z tego i zaczą nowe lepsze życie... Osobiście miałem styczność z tym autorem i twierdzę że to właśnie dzięki niemu udało mi się zrozumieć że dzięki silnej woli i Bogu mogę zrobić wszystko 😃
Pytanie nr 4 Antybohater- antagonista o dobrych motywacjach. Primus, bohater z książki pod tytułem "Gwiezdny pył" autorstwa Neila Gaimana. Dążył on do zdobycia klejnotu mocy burzy, by władać Cytadelą Burz tak jak ojciec. Zdobycie klejnotu stało się jego życiowym celem. Chciał pełnić funkcję władcy, by nie odbiegać od przodków oraz pokazać zmarłemu rodzeństwu (które w głównej mierze sam zabił), że nadaje się do tej roli. Był gotowy zabić wszystkich którzy staną mu na drodze, w tym *Gwiazdę*. Była ona celem podróży, głównego bohatera książki, Tristana który musiał ją odnaleść I przekazać swej życiowej miłości. W wykonania właśnie tego zadania przeszkadzał mu Primus przez co jest Antybohaterem.
„Drach” Szczepana Twardocha to moim zdaniem ciekawy eksperyment zakończony ponadprzeciętną książką. Sposób narracji z jakim do tej pory nie spotkałam się w żadnej książce, sam narrator zresztą też jest wyjątkowy, do tego wykorzystanie gwary śląskiej sprawiły że to była niezapomniana lektura i „Drach” stał się jedną z moich ulubionych książek. 🙂
3. Supermoc Riley z opowiadania Rimwick Fiony Chai ma dość ciekawa moc tj. kiedy coś mówi, te słowa pojawiają się przed nią tzn. jakby wypływają z jej ust. Te wyrazy sobie tak wokół niej fruwaja, trochę świecąc chyba na złoto. Jeśli któregoś dotknie to, ta rzecz się pojawia np. motyl i nagle mamy motyla. Jednak moc tą posiada jedynie po zmroku, rankiem staje się ponownie 'normalna'. Jeszcze jednym minusem jest to, że to co powstanie z jej słów nie jest trwałe, tylko znika po czasie. Ogólnie nie wiem czy to się liczy bo to jest opowiadanie na wattpadzie, ale wydaje mi się, że udało się jej go wydać w formie książki :D Polecam go też całym serduszkiem bo naprawdę ciekawy pomysł miała na niego autorka :P
4. Antybohater - antagonista o dobrych motywacjach. Chyba pierwszą osobą, która przyszła mi do głowy i z którą w pełni się zgadzam był Gellert Grindelwald. Może tak sztampowo trochę, bo w końcu to poterrowska klasyka, ale tez nie do końca, skoro samego Gellerta było bardzo niewiele w całej sadze, a postać poznajemy tak naprawdę dopiero na ekranie dzięki Deppowi i Fantastycznym Zwierzętom. Co w nim takiego, że go kupuję w całości...? Chyba przede wszystkim sama idea, która była dla niego najważniejsza i to, że nie był tak bardzo zaślepiony i zachłanny jak Voldek (jeśli już przy Potterze jesteśmy :D), tylko zdecydowanie bardziej myślący, charyzmatyczny i... i tak naprawdę tera, myśląc o nim, nie wiem czy na pewno można go nazwać antagonistą. Niby jest tak przedstawiony, ale ja chyba tak wcale o nim nie myślę i pewnie dlatego właśnie wybrałam Gellerta.
Supermoc - John "Black Jack" Geary. Główny bohater cyklu zaginiona flota, a jego mocą jest wiedza i umiejętności, które to zostały "utracone". Sto lat niekończącej się wojny doprowadziło do tego, że ci co teraz w niej walczą robią to w sposób, po prostu głupi, a nawet tego nie dostrzegają. Nasz bohater budzi się w tym stuleciu walki i wbrew swojej woli musi zasiąść w fotelu dowódcy floty. Musi na nowo nauczyć swoich podwładnych jak walczyć tak by przetrwać. Wykorzystać cały swój spryt i wyszkolenie, które to kiedyś było normą, aby wybrnąć z pułapek przeciwników. Pokazać wszystkim jak sto lat temu toczono wojny. Każda jego wygrana bitwa jest owocem tego, co go kiedyś nauczono. Wiedzy, która została zapomniana i to ta wiedza oraz to jak ją wykorzystuje sprawia, że w oczach swoich podwładnych jest postrzegany jako nadczłowiek. A John Geary jest jedynie zwykłą osobą, która to w pewnych kwestiach wie więcej niż inni oraz robi wszystko co w swojej mocy by wywiązać się z obowiązków dowódcy.
Ponadprzeciętnego bohatera poznajemy w serii książek o morderstwach w Tatrach napisanej przez dla wielu niekoniecznie lubianego Remigiusza Mroza, który stworzył cudowną postać. Główny bohater Wiktor Forst jest osobą przepełnioną ironią z wstrzykniętą delikatną góralską nutką (jak na cepra jest to wyczyn oddać taki klimat) sprawiającą, że bohater lgnie do serca czytelnika poprzez swój czarny humor i nietuzinkowe podejście do sprawy, które z pewnością jest ponadprzeciętnę
2. Eksperyment - nietypowa fabuła, forma, gatunek Rzuciłabym tutaj znaną wszystkim Szóstką Wron za względu na to, że to była pierwsza książka, w której zetknęłam się z narracją trzecioosobową z wielu perspektyw. Jednak jako, że Marta już zachwycała się tym w Grze o Tron, przydałoby się wymyślić coś oryginalniejszego. Dlatego zdecydowałam się na serię książek Spirit Animals. Co mnie zaskoczyło w tej serii? (A przynajmniej w pierwszej, drugiej nie miałam okazji czytać) Każdy z siedmiu tomów jest pisany przez innego autora. Pierwszy raz się z tym spotkałam i muszę przyznać, że ten pomysł naprawdę mnie zachęcał do dalszego czytania, choć czasem też zmuszał do przystopowania i dogłebniejszego przeanalizowania tekstu. Było to spowodowane tym, że ujęła mnie myśl, iż każdy autor może pokazać inne oblicze bohatera i dodać coś od siebie, całkowicie zmieniając bieg historii. W ten sposób nie wszystko było takie oczywiste, ponieważ bohater mógł sie rozwinąć zupełnie inaczej niż na początku planował autor poprzedniego tomu. Czytając tą serię zatrzymywałam się zazwyczaj przy opisach czy początku kolejnego tomu. Musiałam przyzwyczaić sie do innego stylu autora. Każdy też zwracał uwagę na coś innego przy opisie. Jeden skupiał się na odczuciach bohaterów, inny na dobrym przedstawieniu świata, a kolejny na klimacie. Dlatego też seria Spirit Animals mnie urzekła i pozostała w mojej pamięci. Była to jedna z ciekawszych serii zważywszy właśnie na jej wyjątkowość.
Ponadprzeciętny Bohater. Ostatnio przypomniała mi się seria książek, którą czytałam jak miałam może z 11 lat 🙂 seria Replika. Opowiada o dziewczynie Amy (numer siedem)😉 która jest lepsza od innych we wszystkim. W sporcie i w nauce. Ale jest na to wytłumaczenie 😊
Eksperyment-Hate Alana Gibbons jest to książka która pokazuje jak wygląda świat, jego brutalność, żeczywistość której nie znalazłam w innych książkach. Książka jest opowiedziana z dwóch perspektyw siostry ofiary śmiertelnego pobicia i chłopaka, który wszystko to widział ale nie zareagował. Jest to bardzo poruszająca książka. Jest w pewnym sensie właśnie takim książkowy eksperymentem bo jest w niej pokazana brutalna prawda. Książka ta ukazuje że człowiek potrafi skrzywdzić drugiego z powodu innej wiary, rasy lub jak w tym wypadku odmiennego wyglądu a inni potrafią patrzeć na to wszystko z boku i nie reagować. Pozdrawiam świetny odcinek❤️
Antybohater - do głowy przychodzi mi przywódczyni Wyjątkowych z serii ,,Brzydcy" Scotta Westerfielda. Niestety, książka nie zdobyła dużej popularności, więc krótko wspomnę o co chodzi - główna bohaterka żyje w świecie w którym każdy człowiek w wieku szesnastu lat jest poddawany operacji plastycznej i zmieniany z ,,brzydkiego" na ,,ślicznego", po czym trafia do czegoś w rodzaju miasta dla Ślicznych, gdzie życie jest jedną wielką imprezą. Brzmi fajnie, tylko że z biegiem fabuły okazuje się, że w trakcie operacji ludzie nie tylko uzyskują idealny wygląd, ale jednocześnie przeprowadza się im operacje w mózgu, które ukierunkowują ich jedynie na zabawę i płytkie myślenia, pozbawiają intelektu, zdolności do twórczego myślenia, własnych poglądów. Osoby uznane za bardzo charyzmatyczne i silne zostają tzw. Wyjątkowymi, którym pozwala się zachować intelekt, ale pozbawia zdolności do uczuć, by mogli kontrolować całą społeczność. To wszystko wydaje się chore i nastawione jedynie na łatwą manipulację społeczeństwem, a doktor Cable, przywódczyni Wyjątkowych, to typowa ,,zimna suka", która wszystkimi gardzi i nie potrafi kochać ani współczuć. Jednak w pewnym momencie ta kobieta wyjaśnia jak doszło do podziału na ,,Brzydkich" i ,,Ślicznych", a stało się to po wojnie atomowej, która doprowadziła do śmierci dużą część ludzkości oraz zniszczyła środowisko naturalne. W tej sytuacji uznano, że człowiek nie może sobie myśleć i działać jak chce, ponieważ eksperymenty naukowe mogą doprowadzić do tworzenia wynalazków, które zagrażają ludzkości, posiadanie własnego zdania i abstrakcyjne myślenia prowadzi do powstawania sprzecznych idei, których ,,wyznawcy" mogą ze sobą walczyć i niszczyć się wzajemnie... Mimo, że przekonanie doktor Crable, że tylko wybrani ludzie mają prawo myśleć i rozumować jest przerażająće, to kiedy ta kobieta przybliża historię swojego świata, w pewnym momencie można przyłapać się na tym, że się ją rozumie i że rzeczywiście nie zawsze uważamy naszego rozumu tak jak powinniśmy... Crable to postać zdecydowanie negatywna i zła, ale jednocześnie na pewno szczerze wierząca w swoje idee i to, że mogą one naprawić zniszczony po wojnie świat.
Ze wszystkich punktów (patrząc na mój zbiorek) postawię na Eksperyment. I będę mieć trochę podobnie jak Marta w tym przypadku. Dla wielu może być takie "Meh", a dla mnie to było totalnie, nowe odkrycie, którego nie znałam. Mówię o gatunku. Komedio-kryminał - o takim połączeniu nie słyszałam długo, ba, w sumie to nawet nigdy nie wpadłabym. Słyszałam o horroro-komediach, ale nie kryminało-komediach. A to jest cudowne i zaczęłam trochę mocniej śledzić nowiki. Oczywiście o takim połączeniu, takim pomyśle usłyszałam dzięki śledzeniu Alka Rogozińskiego na Facebook (najpierw śledziłam jego posty, dużo później poznałam twórczość.. nawet na początku nie do końca skumałam, że jest pisarzem xD). Pomysł jest dla mnie super, ponieważ dopóki nie przeczytałam (na pierwszy strzał) "Lustereczko powiedz przecie" to kryminały zawsze kojarzyły mi się z zagadką, czymś trochę brutalnym, może jakimi uszczypliwościami, czasem z super błyskotliwym detektywem jak Sherlock, albo mrocznymi zwrotami akcji, no ogólnie nie ma miejsca na żarciki. A tu BUM! Wpada Alek i mroczny świat rozświetlają promienie tęczy. Zagadka jest nadal, nadal dzieje się coś dramatycznego (no ktoś umiera), ale mamy takie rozładowanie energii, że po przeczytaniu nie czuję bagażu psychicznego, a chęć na więcej i totalne rozluźnienie czyli coś, czego najbardziej pragnę po przeczytaniu książki :D
#konkurs Wybrałam Eksperyment i książka, która do tego pasuje to "Sekretna kolacja" Nigdy w życiu nie słyszałam o żadnej książce, w której chodziło o mięso mewy (dla niewtajemniczonych chodzi o ludzkie mięso). Bardzo zaskakująca, obrzydliwa i zabawna historia o czwórce przyjaciół, przeprowadzająca się do Rio de Janeiro. Bardzo fajna książka polecam i pozdrawiam cieplutko. 🦄
2. Eksperyment - nietypowa fabuła, forma, gatunek. Moim zdanie książka o nietypowej fabułę jest,, Siewca Wiatru" autorstwa Maji Lidii Kossakowskiej. Ja jeszcze nigdy nie czytałam książki z taką fabuła, jest to coś innego niż większość powieści fantastycznych. PS. Super filmik pozdrawiam😘
Ten moment, kiedy tak bardzo się wkrecilam w Mroczniejszy odcień magii i przyszłam tu z kanału Cat Vloguje głównie po to, żeby usłyszeć jak ktoś wymienia mojego ukochanego Kella XD Anno dzięki tobie czuje się spełniona xD I w sumie to dzięki wam sięgnęłam po tę serię, która aktualnie ubustwiam, jeszcze nie skończyłam pierwszego tomu A już wiem, że przeczytam to jeszcze raz ❤
Ach ta czerwona szmineczka ;p a co do konkursełka to tak bardzo kusiło mnie aby wziąć Wykreślankę (ekhem Jedno z nas kłamie ekhem ekchem) co nic :'D no ale jednak decyduję się na PonadPrzeciętny- (bohater w tym przypadku) jak dla mnie na ten tytuł zasługuje nasz Kaz z ''Szóstki Wron'' oraz niezastąpionego ,,Królestwa Kanciarzy''; (uwaga na spojler jakby ktoś coś ;) ) ponieważ pomimo iż jest to taka postać którą na jednej stronie potrafiłam kochać, a na kolejnej nienawidzić (nienawiścią szczerą, ogromną i jak się okazuje przemijającą ;p ); to tak czy owak te jego gierki i to jak był zawsze daleko przed swoim przeciwnikiem stawia go na piedestale jak dla mnie jeśli chodzi o PonadPrzeciętność. A poza tym końcówka Kanciarzy jak odnalazł rodziców Inej i nie odszedł tylko po prostu zapytał ''krawat mam prosto?''
2. EKSPERYMENT. Niezwykły pomysł na swój świat miała Weronika Murek w zbiorku "Uprawa roślin południowych metodą Miczurina". Jeśli mówimy o osobliwościach literackich to autorka jest w ścisłej czołówce. Właściwie wszystkie historie zapisane w nim są swoistym eksperymentem. Jednak ja chcę zwrócić uwagę na pierwsze opowiadanie pt. "W tył, w dół, w lewo". Rzecz się dzieje w świecie, gdzie zmarli przenikają się z żywymi, ale tylko do swojego pogrzebu. Główna bohaterka nie wie, że umarła. Dowiaduje się tego faktu od świata, który traktuje ją jak umarłą. Podejmuje kolejne próby udowodnienia światu, że żyje. Są one udane lub nie, zależnie od sprawy. Ze śmiercią są tu związane konkretne tradycje, zwyczaje, obrzędy a jednocześnie jest traktowana jako coś codziennego, zwykłego. Nie chcę zdradzać za dużo, powiem tylko że warto przeczytać, bo opowiadanie ma wiele warstw. Przez pewien czas czytelnik nie w pełni rozumie co się dzieje, ale zakończenie wiele wyjaśnia.
5. Wykreślanka - książka, którą chcesz wymazać Czy jeśli podam Pielgrzyma, to Ula mnie zabije? Nie no żartuję. Tak na serio to biorę "Nowe oblicze Greya" a najlepiej całą serię. Już samo wspomnienie tego tytułu to argument, ale poza tym mam jeszcze osobiste zażalenia. Po pierwsze już dawno nie męczyłam się tak z czytaniem, jak z tym czymś. Ja wiem, że z czystej ciekawości sięgnęłam po tę serię i chciałam wiedzieć jak ta "bdsm" historyjka się zakończy, ale to był błąd. Tak jak co kilka zdań oczy mi się zamykały, tak nigdy nie miałam. Przez chwilę na końcu był moment napięcia, zniknął szybciej niż pstryknięcie Thanosa. Przeczytałabym streszczenie a głowa bolałaby mniej. Po drugie za cholerę nie mogę uwierzyć w ten "związek" Kriszcziana i Anastejżji ...może to marny argument, ale trochę romansideł przeczytałam, ba chyba ten gatunek to ponad połowa przeczytanych przez mnie książek. Napotkałam sporo kiepskich "dzieł", ale przynajmniej relacja między bohaterami była w miarę dobra, przynajmniej się jakoś kleiła. Tu ani trochę. SPOILER Jakbym się dowiedziała o ciąży, to bym poszła w siną dal.
5. Wykreślanka - książka, którą chcesz wymazać. Tutaj moim zdaniem wygrywa "Łotr" Trudi Canavan. Całkiem niepotrzebna kontynuacja dobrej trylogii opowiadając o losach Lorkina, czyli syna Sonei. Całość fabuły byłaby nawet spoko, gdyby nie był to po prostu odgrzewany kotlet z "Uczennicy Maga". Znów mamy Sahakę, te same problemy są poruszane, co w "Uczennicy", a ponadto... Święci pańscy, co ona zrobiła z bohaterami. Sonea z odważnej, mądrej i niezależnej dziewczyny stała się jakąś zatroskaną mamuśką bez rozumu, Cery w ogóle kompletnie zapomniał wszystkich swoich złodziejskich sztuczek, a Rothen... To boli najbardziej. Bo z niego autorka zrobiła po prostu starego pierda, a w Trylogii Czarnego Maga był taki mądry, opiekuńczy i po prostu miły. Co prawda Dannyl jakoś ratuje fabułę, ale jak zaczęła się ta cała drama z nim i jego partnerem, to dosłownie rzuciłam książkę na łóżku, a potem tego samego dnia po prostu pojechałam i oddałam książkę do biblioteki. PS. Dziewczyny, piszcie, piszcie, bo nie mogę się doczekać! PS2. Pielgrzym jest super. Naprawdę.
Książki które chce wymazać....w sumie to już to zrobiłam. Właściwie jakbym nie zapisała , że je przeczytałam to....i tu mam ,,Anioły i demony" oraz ,,Białe jabłka" Carroll.....nic nie moge o nich piwiedziec a to już źle o nich świadczy. Zła ,zła literatura....brrrr
5. Wykreślanka- ze względu na widoczną niewielką aktywność co do usuwania z pamięci przeczytanych książek- oto i ja. Szpileczka na torcie ;) Jak to zwykle bywa, na doświadczonym czytelniku niełatwo zrobić dobre pierwsze wrażenie na sucho, bez wstępu i sięgnięcia po lekturę. Przeciętny laik sprawdzi recenzje i opinie w sieci, a czytacz od wielkiego dzwonu nie oszukujmy się- połasi się tytułem i znanym nazwiskiem na kolorowej okładce. Pisarz jest, opinia jest, wszystko się zgadza? Nie, nie nie... Ta książka jest przykładem ukantowanego tytułu, autora i marketingu, który w dzisiejszym świecie spisuje się niestety na medal. ,,Kolekcja nietypowych zdarzeń'' Toma Hanks'a to bowiem coś, co autentycznie mnie zasmuciło. Zdaję sobie sprawę z tego, że aktorowi, który podejmuje się twórczości literackiej bez tyci tyci doświadczenia i którego powieść wydaje się być tekstem przez przypadek wysłanym do wydawnictwa, łatwiej jest wybaczyć niż dobremu epikowi o schrzanionej książce (,,Uniesienie'' King'a zniżyło wagę mózgu), czy aktorowi, który zapomniał, jak rozróżniać warte scenariusze od kliszy. Jednak w tym przypadku jestem dziwnie ściśnięta i na dobrą sprawę zbita z tropu. Chyba fundamentem ,,Kolekcji'' miała być prozaiczność i problemy zwyczajnych ludzi przedstawione raczej satyrą, niż na serio. Fakt, sprzedaż tej książki chyba nie była do końca serio. Po pierwszym opowiadaniu miałam nieodparte wrażenie przeoczenia jakiegoś wątku, przecież to nie mogło być tak bezsensowne... Wynudziłam się bardziej, niż śledząc subtelne, psychodeliczne poczynania Kirke. Historie były płaskie, urwane dosłownie od racjonalnego wyjaśnienia i ciągu przyczynowo-skutkowego. Po czasie wiem, że podczas czytania miałam ochotę na masochistyczny lincz za to, że straciłam czas na historyjki o uprawianiu sportu, chodzeniu do kina i seksu od rana do wieczora. Brak mi w tym wszystkim szczerości, najbardziej śmieszy pomysł na tytuł, który chyba oszukał nas wszystkich. Nie wykreślam samego autora, wykreślam raczej beznamiętne 400 stron, które chcąc nie chcąc- zmieniło postrzeganie starych, dobrych artystów, na dość naiwnych ludzi o słabym planie ciągnięcia pięknej kariery.
Challenge accepted, ale jakby mnie dopadła skleroza, to przypominajta!
Cat Vloguje oj skoro sama chcesz to będę Cię o to męczyła :) jestem baaardzo ciekawa Twoich odpowiedzi ;)
Cat Vloguje zobacz komentarz Uli, jeśli będzie to robić z taką intensywnością jak namawianie do Pielgrzyma to...😂😂😂😂
Ponadprzecietny- zdecydowanie bohaterka mojej ulubionej ksiazki czyli Isabelle z ksiazki "słowik". Jej zachowania,ze mimo wszystko bohaterka chciala walczyc o swoj kraj, sa ponadprzecietne. Momentami trzeba przyznac, ze bohaterka mogła zirytować lub mozna bylo stracic dobre zdanie o niej, ale nie zmienia faktu jak dziewczyna oddala sie sprawie ratowania ojczyzny i mimo spięć ze swoja siostra ciagle ja kochala i chciala dla niej najlepiej. Przypomnijmy sytuacje w ktorej Isabelle ratowała tych pilotow, nie zwazajac na represje ze strony Niemcow. I na fakt, ze chciala zosrganizowac im trase przerzutnicza. Ogolnie moim zdaniem to postac, która moze byc kontrowersyjna, ale dla mnie jest niesamowita💕
Jak dla mnie Mistrz i Małgorzata to książka ponadprzeciętna. To było coś, czego jeszcze nie widziałam. Niesamowity klimat i niesamowita historia. Ukazanie grzechu i obłudy każdego człowieka. Pokazanie ludzi jako złych i zepsutych, a nie idealnych i cudownych.
Postacie są tak niesamowicie dobrze wykreowane. Wsadzenie Szatana w świat tamten (nie tak daleki prawdę mówiąc) jest niesamowite. Szatan i jego ekipa to tak świetne postacie. Kontrastują ze sobą. Pokazują różnych ludzi i charaktery. Ukazanie również miłości w nieco inny sposób, taki inny, nie typowy.
Pokazanie tego, że dobro bez zła nie ma sensu. Jeśli nie ma zła dobro nie ma takiej wartości. Rozdziały w książce, które są jako rozdziały z powieść Mistrza jest tak ciekawym zabiegiem, że czytałam z otwartą buzią. Byłam w szoku, że można połączyć i bohatera i swoją książkę. Jestem tą książką zachwycona. To jest niesamowite. Odważna książka, która ma bardzo wysokie miejsce w moim serduszku.
A ja myślę o pewnej ponadprzeciętnej serii książek, a mianowicie o Serii Niefortunnych Zdarzeń. Według mnie ta seria pasuje do powyższej kategorii, bo jest młodzieżówką, która łączy w sobie przykre wydarzenia, odwagę i więź bohaterów, groteskę i aluzje literackie, a to wśród książek z tej kategorii jest rzadko spotykane. Lemony Snickett idealnie poradził sobie że stworzeniem historii, którą z takim samym zachwytem czytałam jako mała dziewczyna i niedawno - przy okazji rereadu ❤️ a do tego SNF doczekała się wersji serialowej na Netflixie, która doskonale oddaje jej klimat. Wiele osób w moim wieku szalało na punkcie Harry'ego Pottera - ja na punkcie Serii Niefortunnych Zdarzeń!
Dobrze, że Anna wspomniała o Nieśmiertelnym, /który też mi się bardzo podobał swoją drogą/, bo przypomniała mi o książce z tej samej serii wydawniczej, z której jeden bohater będzie dobrą odpowiedzią na wasz konkurs!
Chodzi mi o Imajicę Clive'a Barkera i obecnego tam Dowda, takiego mniejszego antagonistę. No i chociaż występuje tam jako mniejsze zło, to charakter ma wielki. To jak go polubiłam od pierwszych stron jest po prostu nieprzyzwoite, no ale cóż. ¯\_(ツ)_/¯
Rzucam go jako odpowiedż na pierwsze, chociaż pasowałby do trójki też. (Może i do czwórki, jeśli dbanie o własne interesy to dobra motywacja) W każdym razie, wyobraźcie sobie, że macie postać, która znajduje się w środku wydarzeń tylko dlatego, że jest służącym jednego z bohaterów, i zamiast robić czego od niego oczekują, to stwierdza: no w sumie też się mogę z wami zabawić w te dramaty (i przy okazji dla siebie coś uszczknąć). No i się zaczyna. Przez całą długość książki tak dobrze się bawiłam, a wiedząc, że jest postać, która do tego wszystkiego ma taki stosunek jak ja, czyli "nie wiem, co wy wszyscy ludzie robicie, ale jest fajnie, więc lećmy dalej", to po prostu bawiłam się jeszcze lepiej.
I że nie wspomnę o tym, że Dowd jest niesamowicie zajmującą postacią: nawet nie człowiek, bo zmiennokształtny z zamiłowaniem do aktorstwa i kultury, który gardzi ludźmi i ma swoje humorki, ale jest grzeczny i kulturalny (kiedy ma do tego cierpliwość), ale przy tym czuć, że niebezpieczny oszust z niego. I do tego nosi morelowe garnitury! No czy to nie jest cudowne?
Jak to w ogóle możliwe, że ta właśnie postać, która nawet nie jest nawet człowiekiem, ale wredną istotą z innego wymiaru, wzbudziła we mnie największą sympatię? No ale chyba sam fakt, że za każdym razem, gdy Dowd znikał, to przerzucałam kartki, żeby sprawdzić, kiedy znowu się pojawi, mówi sam za siebie. No i chociaż bardzo lubiłam i głównych bohaterów i nie chciałam, żeby coś naprawdę złego im się przydarzyło, to gdyby była to sprawka Dowda, to nawet bym się nie pogniewała. Ponadprzeciętny, a jak!
Książki o kupach i okresie. Już wiem o czym będę pisać jeśli napisze książkę.
W sensie z jednej strony nie popieram „period szejmingu”, bo to normalna sprawa, ale też absolutnie nie widzę potrzeby o specjalnym podkreślaniu tego w książce, chyba, że ma to wnieść coś do fabuły
1. PonadPrzeciętny - Rhys za ponadprzeciętny ideał książkowego przystojniaka (gdzie nikt nie powiedział nic pozytywnego przez dwadzieścia minut o Dworach, tam mnie posłali)
2. Eksperyment - mi się od razu skojarzyło "Illuminae" ze względu na inną formę, ci co czytali, to wiedzą.
3. Supermoc-jak dla mnie cały świat Nocnych Łowców. To znaczy nie jest to może najbardziej oryginalne, ale uwielbiam jak to wszystko jest stworzone, idealnie dopasowane, zgrywające się ze sobą. Za to kocham Cassandre Clare.
4. Antybohater - Przed jeszcze waszą wypowiedzią pomyślałam o nim. Tak. Kaz Brekker. Najwyraźniej nie pasuje do kategorii, ale, że już się rozpisałam, to niech będzie! Ktoś kojarzy tego podstępnego łotra, którego poczynania nie są zbyt chwalebnymi? Mimo swego złego charakterku, tak wszyscy co przeczytali "szóstkę wron" wiedzą, że dla najbliższych jest on w stanie wiele poświęcić, by byli bezpieczni. Ten złamas ma tak naprawdę wielkie, miękkie serduszko pod twardą skorupą.
5. Wykreślanka - moja ulubiona kategoria! Lata temu, jako nastolatka wielbiąca romanse o miłości życia, kochałam "szkołę uczuć" na podstawie powieści Nicholasa Sparksa. Jak się okazało, będąc jeszcze niedoświadczonym czytelnikiem, wyruszyłam na podróż do biblioteki po książkę o właśnie wspomnianym tytule. Nie miałam pojęcia o tym, że ekranizacja może mieć inne miano niż utwór. Bez spoglądania na nazwisko autora, nawet obrzydliwa okładka mnie nie zniechęciła. A to co dostałam, zdecydowanie nie było piękną miłosną historią o zmienianiu swych wartości dla ukochanej osoby. W życiu nie czytałam takiego badziewia, które niestety wpadło w moje ręce, wydane przez Curtis Sittenfeld, kobietę, której twórczości nie kojarzę kompletnie i mam nadzieję, że tak zostanie, ponieważ to co ja przeczytałam było nudniejsze od podręcznika z matematyki i gorszące bardziej niż "Papierowa księżniczka" (dobrze, trochę przesadzam, ale teksty o tym czy wagina nastoletniej dziewczyny pachniała rybą czy serem zniszczyły mój mózg). Główna bohaterka była tak płytka, niezdecydowana, nic nie robiła ze swoim życiem, stała jak biedna myszka w kącie, ale o dziwo w łóżku wychodził z niej szatan! Nie było żadnych ciekawych wątków, a rzeczy, które tam się działy były ordynarne i przesadzone. Aż gniew mnie bierze, gdy tylko o niej sobie pomyślę. Jeśli zobaczycie ją na promocji za 2zł, to wiedzcie, że nie warto wydawać tych pieniędzy.
Kurczę za każdym razem słysząc to intro nucę: Jak zwykły benkart, sierota, syn prostej ździry
Bohater, o którym chciałabym napisać jest zarówno osobą ponadprzeciętną jak i obdarzoną supermocą. A jest to Kelsier - bohater cyklu Brandona Sandersona "Ostatnie Imperium". Mężczyzna jest moim zdaniem jednostką ponadprzeciętną, ze względu na swoją życiową postawę, charakter, wartości w które wierzy. Kelsier jest niezwykle odważny, ceni sobie przyjaźnie, walczy z reżimem pragnąc przywrócić równowagę oraz harmonię w świecie. Bohater w stosunku do innych osób jest opiekuńczy, jednak dla wyższego dobra jest w stanie postawić na szali kontakt z własnym bratem,a nawet jego życie. Liczy się z odpowiedzialnością za powodzenie rebelii , lecz z drugiej strony jest tajemniczy, bywa nieodpowiedzialny i porywczy. W żadnej innej książce nie spotkałam się z tak wykreowaną postacią, jej charakterem. Kelsier jako allomanta jest wyjątkowy- włada metalami. Zdolność ta pozwala mu zyskać przewagę w walce, pokonać przeciwnika. Metale pozwalają chłopakowi przebywać bardzo duże odległości, w niewielkim czasie, jednak "metaliczne" podróże odbijają się na jego zdrowiu,wywołują zmęczenie organizmu. Utrata sił przez bohatera jest na tyle znacząca, że musi o odpoczywać przez następnych kilka dni. Polecam wszystkim zapoznanie się z tą serią :)
1. PonadPrzeciętny
Tyrion Lannister (Pieśni Lodu i Ognia) zdecydowanie mój ulubionych bohater. Karzeł, naznaczony wieloma bliznami, gardzony i wyśmiewany przez wielu, a także znienawidzony. Człowiek wielce inteligenty i sprytny, o wielkim sercu, dowcipny, współczujący. W razie konieczności był bezwzględny, dążący do zemsty na innych. Został skazany za zbrodnie której nie popełnił a w końcu sam dokonał zabójstwa a osobie która go zdradziła i na której chciała jego śmierci. Jest lojalny wobec przyjaciół i stara się im pomóc, przede wszystkim stara się dbać o dobro Królestwa i dlatego przyłącza się do Smoczej Matki, oczywiście chęć zemsty na innych też jest motywatorem. :D Tyrion ma też wady, jak np. zbyt bliska zażyłość z kieliszkiem wina.
Ps. tyle razy już słyszałem o Pielgrzymie, że go w końcu kupiłem :D
1. Ponadprzeciętny - według mnie świetnie opisaną postacią jest Manyo - jedna z głównych postaci książki „Czerwone dziewczyny. Legenda rodu Akakuchibów”. Czytając miałam wrażenie, że jest to biografia. Manyo wydawała się tak żywa i pełna emocji, a równocześnie wywoływała u mnie ogromna sympatie. Jej motywacja i zmiana przez te opisane ok. 40 lat jest nie dość że wiarygodna to wzruszająca do łez.
1 PonadPrzeciętny
Katnis Everdeen z „Igrzysk śmierci”. Bohaterka, która potrafiła przetrwać pomimo strat jakie odniosła. Silna, odważna. Dowiodła, że jedna osoba jest w stanie dokonać niemożliwego, że może zmienić los społeczeństwa, że może być głosem wielu obywateli. „Chcę dowieść, że jestem kimś więcej niż zaledwie pionkiem w ich igrzyskach.”
2 Eksperyment
„Gra w klasy” Julio Cortazar, książka, która czyta się w nietypowy sposób, najpierw w kolejności, potem według podanej przez autora kolejności ( nie po kolei skacząc po rozdziałach) Po przeczytaniu można również czytać ją na swój własny sposób.
3. Supermoc
Jonasz z „Dawcy” LoisLowry - chłopiec, obdarzony niezwykłą zdolnością, posiadał uczucia w świecie pozbawionym uczuć. Został wybrany na następcę Dawcy Pamięci. Świat w którym żyje Jonasz jest bezbarwny, uporządkowany, nie ma w nim sporów, biedy, obywatele nie muszą wybierać, ich życie jest z góry ustalone, są posłuszni. Jonasz jest inny, on odczuwa, poznaje czym jest miłość, strach, ból cierpienie, wybór. Widzi świat w kolorach. Dzięki Dawcy Pamięci poznaje wspomnienia w których jest radość, ale też smutek, poznaje życie z wszystkimi jego odcieniami.
5 Wykreślanka
Podeszłam do tematu trochę inaczej, z wykreślanką kojarzy mi się książka „Dotyk Julii” Tahereh Mafi ( która należy do jednych z moich ulubionych) ponieważ znajdują się w niej przekreślone słowa, zdania, jak również całe strony tekstu, który jest przekreślony.
Ponadprzecietny- sądze, że na dużą uwagę zasługuje tutaj Kaz z "szóstki wron". O ile dobrze pamietam bohater nie miał zadnej specjalnej mocy, jednakże to, że szybko łączył fakty, tworzył plany, ktore wydawały się samobojcze, a jednak sie udawały sprawiaja, ze bohater ma w sobie "tą moc". Jego ciezkie dziecinstwo spowodowało, ze postac ta jest powiedzmy sobie szczerze czarnym charakterem, ale za to jak cholernie spostrzegawczym.
PonadPrzeciętny - bohater, książka itp.
Pierwszy bohater z ponad przeciętną mocą, który przychodzi mi na myśl to z pewnością Geralt z Rivii czyli Wiedźmin z sagi Sapkowskiego.
Nie muszę chyba dodawać, że uwielbiam Geralta i jego przygody
3.Supermoc-jak dla mnie osobą o ciekawej mocy jest Clary Fray z Darów Anioła, która w porównaniu do innych Nocnych Łowców miała umiejętność tworzenia nowych run.
Jak sardynki w puszce :D
Ale za to z jakimi ustami ♥
Odpowiem na 3 pytanie, choć niekoniecznie mogę to nazwać mocą, a mianowicie posiadanie bezkonfliktowego lub szkodliwego sobowtóra. Już jakiś czas temu przeczytałam frankofońską książkę Alaina Mabanckou "Zwierzenia jeżozwierza", która nawiązuje do afrykańskich bajek, wierzeń i opowiada o obyczajowości Afrykanczyków. Jeden z bohaterów w wieku nastoletnim przechodzi rytuał, dzięki któremu otrzymuje sobowtóra w postaci jeżozwierza i staje się on jego drugim ja. Wraz ze sobowtórem poznajemy życie jego mistrza, jego stada, w którym wcześniej żył i mieszkańców wioski. Jest to ciekawa książka o stereotypach i ludzkiej egzystencji, nawiązująca wielokrotnie do innych powstałych dzieł.
Zrobi się! 🥰👌🏻 Chyba czas nadrobić Maas xD
supermoc - uważam że Karou i Brimstone z Córki dymu i kości Laini Taylor posiadali ciekawą umiejętność tworzenia ciał z zębów nie spotkałam się jeszcze z podobnym motywem dotyczącym powrotu do życia więc myślę że jest to dość interesująca moc
Eksperyment?
Zdecydowanie „Kwiaty dla Algernona”
Główny bohater jest opóźniony umysłowo. Zostaje przeprowadzona na nim eksperymentalna operacja mająca na celu uczynienie go inteligentnym. Cała książka to dziennik prowadzony przez głownego bohatera.
Duże wrażenie zrobiło na mnie obserwowanie tego jak wzrasta jego poziom inteligencji. Zaczyna pisać dziennik robiąc błedy jak dziecko w przedszkolu. Nie zdaje sobie sprawy z wielu rzeczy. Potem wraz ze wzrostem inteligencji wzrasta jego świadomość, zmienia się pisownia, słownistwo, postrzeganie świata.
Nigdy nie czytałam czegoś podobnego - tak nietypowego, wzruszającego i mądrego. Kocham całym sercem.❤️
Wyglądacie wszystkie tak pięknie, że się napatrzeć nie mogłam ❤😍
A co do konkursy to pytanie idealne dla mnie- Wykreślanka - książka, którą chcesz wymazać. Cud, miód, malina. Odpowiedź, aż sama mi się ciśnie na usta. Rozgrywka pani Sterling. Są książki, który nie przypadły mi do gusty, ale ta tak sakramencko i na wieki. 😝 Nie spodziewałam się niczego wielkiego, ale to jest coś tak schematycznego, że wyszło poza moją skalę przewidywalności. Znajdziecie tu wszelkie schematy, motywy, stereotypy i kompletny brak kreatywności i inwencji twórczej, zupełnie jakby autorka miała na niego uczulenie. Bohaterowie są mdli, przesłodzeni i- schematyczni. W dodatku to ich- Kiciu, kiciu i jeszcze raz kiciu🤮
Miłego dnia w każdym razie! 😉
Supermoc - bohater obdarzony nietypową zdolnością.
Według mnie ciekawe umiejętności posiada bohaterka książki "Nibynoc" Mia Corvere. Potrafi ona wtapiać się w cienie i je kontrolować, dzięki czemu może pochwycić daną rzecz lub osobę.Ma ona również umiejętność utworzenia peleryny z cieni oraz posiada kompana w postaci kota z cienia, który potrafi wysysać jej strach. Strach nie wpływa na wybory jakich dokonuje bohaterka, co sprawia, że decyzje które ona podejmuje są nieprzewidywalne i jest to według mnie świetne.
pytanie nr 1, ale właściwie też numer 3. ponadprzeciętny bohater - Severus Snape - bo ponadprzeciętnie zapada w pamięć i cała ta moda na Pottera i resztę ferajny nigdy by się nie wydarzyła, gdyby z tyłu, gdzieś w cieniu, nie stał Snape. A pytanie nr 3 - supermoc Snapa - i nie chodzi o ważenie eliksirów ("Mogę was nauczyć, jak uwięzić w butelce sławę, uwarzyć chwałę, a nawet powstrzymać śmierć,") ale o umiejętność znalezienia celnej riposty na czas ("[...] jeśli tylko nie jesteście bandą bałwanów, jakich zwykle muszę nauczać") i głośnego przewracania oczami.
PonadPrzeciętny bohater to dla mnie Alex Fierro, który/-a pojawił/-a się w drugiej części trylogii "Magnus Chase i Bogowie Asgardu. Młot Thora". Alex jest płynnopłciowym/-ą einherjim, czyli wielkim/-ą bohaterem/-ką, który/-a poległ/-a dzielnie w walce z bronią w ręku. Alex jest wspaniałą i intrygującą osobą, zmienia własną płeć w zależności od dnia czy humoru, więc raz bohaterowie książki mają się do niego/niej zwracać stosując zaimki "ona" i "jej", a raz "on" i "jego". Alex to fantastyczna postać, a jego/jej background pokazuje, że nie należy sugerować się innymi i robić to co się kocha. Jest bardzo silny/-a i to w nim/niej cenię. Jest to mój/-a ulubiony/-a bohater/-ka całej trylogii. Wybaczcie za to, że może się to ciężko czytać, ale chciałam uszanować Alex, bo nie wiem czy ma dzisiaj dzień chłopaka czy dziewczyny :)
(Konkurs) Pytanie 1
Mam pewnego autora jednej z ciekawych książke... książka jak i sam autor może nie są aż tak znani na całym świecie, ale sama książka zmieniła mnie całkowicie. Mianowicie książka i autor o którym mówię to Dobromir Mak Makowski ,,Wyrwałem się z piekła'' opisuje on w tej ciekawej i wzruszającej książce cały swój życiorys w którym pokazuje, że nie miał on zbyt łatwego dzieciństwa ( ogólnie polecam książkę). Jednak po kilku incydentach które mu się przydarzyły i mimo przykrych życiowych przygód podniósł się i znalazł w sobie siłę do odnowy swojego zniszczonego życia... Dlatego właśnie Pan Dobromir napisał książke która ma pokazać każdemu człowiekowi, że nawet najgorsza osoba która nie ma pieniędzy lub jest uzależniona od czegoś może wyjść z tego i zaczą nowe lepsze życie... Osobiście miałem styczność z tym autorem i twierdzę że to właśnie dzięki niemu udało mi się zrozumieć że dzięki silnej woli i Bogu mogę zrobić wszystko 😃
Pytanie nr 4
Antybohater- antagonista o dobrych motywacjach.
Primus,
bohater z książki pod tytułem "Gwiezdny pył" autorstwa Neila Gaimana.
Dążył on do zdobycia klejnotu mocy burzy, by władać Cytadelą Burz tak jak ojciec. Zdobycie klejnotu stało się jego życiowym celem. Chciał pełnić funkcję władcy, by nie odbiegać od przodków oraz pokazać zmarłemu rodzeństwu (które w głównej mierze sam zabił), że nadaje się do tej roli. Był gotowy zabić wszystkich którzy staną mu na drodze, w tym *Gwiazdę*. Była ona celem podróży, głównego bohatera książki, Tristana który musiał ją odnaleść I przekazać swej życiowej miłości. W wykonania właśnie tego zadania przeszkadzał mu Primus przez co jest Antybohaterem.
„Drach” Szczepana Twardocha to moim zdaniem ciekawy eksperyment zakończony ponadprzeciętną książką. Sposób narracji z jakim do tej pory nie spotkałam się w żadnej książce, sam narrator zresztą też jest wyjątkowy, do tego wykorzystanie gwary śląskiej sprawiły że to była niezapomniana lektura i „Drach” stał się jedną z moich ulubionych książek. 🙂
3. Supermoc
Riley z opowiadania Rimwick Fiony Chai ma dość ciekawa moc tj. kiedy coś mówi, te słowa pojawiają się przed nią tzn. jakby wypływają z jej ust. Te wyrazy sobie tak wokół niej fruwaja, trochę świecąc chyba na złoto. Jeśli któregoś dotknie to, ta rzecz się pojawia np. motyl i nagle mamy motyla. Jednak moc tą posiada jedynie po zmroku, rankiem staje się ponownie 'normalna'. Jeszcze jednym minusem jest to, że to co powstanie z jej słów nie jest trwałe, tylko znika po czasie.
Ogólnie nie wiem czy to się liczy bo to jest opowiadanie na wattpadzie, ale wydaje mi się, że udało się jej go wydać w formie książki :D Polecam go też całym serduszkiem bo naprawdę ciekawy pomysł miała na niego autorka :P
4. Antybohater - antagonista o dobrych motywacjach. Chyba pierwszą osobą, która przyszła mi do głowy i z którą w pełni się zgadzam był Gellert Grindelwald. Może tak sztampowo trochę, bo w końcu to poterrowska klasyka, ale tez nie do końca, skoro samego Gellerta było bardzo niewiele w całej sadze, a postać poznajemy tak naprawdę dopiero na ekranie dzięki Deppowi i Fantastycznym Zwierzętom. Co w nim takiego, że go kupuję w całości...? Chyba przede wszystkim sama idea, która była dla niego najważniejsza i to, że nie był tak bardzo zaślepiony i zachłanny jak Voldek (jeśli już przy Potterze jesteśmy :D), tylko zdecydowanie bardziej myślący, charyzmatyczny i... i tak naprawdę tera, myśląc o nim, nie wiem czy na pewno można go nazwać antagonistą. Niby jest tak przedstawiony, ale ja chyba tak wcale o nim nie myślę i pewnie dlatego właśnie wybrałam Gellerta.
Supermoc - John "Black Jack" Geary. Główny bohater cyklu zaginiona flota, a jego mocą jest wiedza i umiejętności, które to zostały "utracone". Sto lat niekończącej się wojny doprowadziło do tego, że ci co teraz w niej walczą robią to w sposób, po prostu głupi, a nawet tego nie dostrzegają. Nasz bohater budzi się w tym stuleciu walki i wbrew swojej woli musi zasiąść w fotelu dowódcy floty. Musi na nowo nauczyć swoich podwładnych jak walczyć tak by przetrwać. Wykorzystać cały swój spryt i wyszkolenie, które to kiedyś było normą, aby wybrnąć z pułapek przeciwników. Pokazać wszystkim jak sto lat temu toczono wojny. Każda jego wygrana bitwa jest owocem tego, co go kiedyś nauczono. Wiedzy, która została zapomniana i to ta wiedza oraz to jak ją wykorzystuje sprawia, że w oczach swoich podwładnych jest postrzegany jako nadczłowiek. A John Geary jest jedynie zwykłą osobą, która to w pewnych kwestiach wie więcej niż inni oraz robi wszystko co w swojej mocy by wywiązać się z obowiązków dowódcy.
Ponadprzeciętnego bohatera poznajemy w serii książek o morderstwach w Tatrach napisanej przez dla wielu niekoniecznie lubianego Remigiusza Mroza, który stworzył cudowną postać. Główny bohater Wiktor Forst jest osobą przepełnioną ironią z wstrzykniętą delikatną góralską nutką (jak na cepra jest to wyczyn oddać taki klimat) sprawiającą, że bohater lgnie do serca czytelnika poprzez swój czarny humor i nietuzinkowe podejście do sprawy, które z pewnością jest ponadprzeciętnę
2. Eksperyment - nietypowa fabuła, forma, gatunek
Rzuciłabym tutaj znaną wszystkim Szóstką Wron za względu na to, że to była pierwsza książka, w której zetknęłam się z narracją trzecioosobową z wielu perspektyw. Jednak jako, że Marta już zachwycała się tym w Grze o Tron, przydałoby się wymyślić coś oryginalniejszego. Dlatego zdecydowałam się na serię książek Spirit Animals.
Co mnie zaskoczyło w tej serii? (A przynajmniej w pierwszej, drugiej nie miałam okazji czytać) Każdy z siedmiu tomów jest pisany przez innego autora. Pierwszy raz się z tym spotkałam i muszę przyznać, że ten pomysł naprawdę mnie zachęcał do dalszego czytania, choć czasem też zmuszał do przystopowania i dogłebniejszego przeanalizowania tekstu. Było to spowodowane tym, że ujęła mnie myśl, iż każdy autor może pokazać inne oblicze bohatera i dodać coś od siebie, całkowicie zmieniając bieg historii. W ten sposób nie wszystko było takie oczywiste, ponieważ bohater mógł sie rozwinąć zupełnie inaczej niż na początku planował autor poprzedniego tomu.
Czytając tą serię zatrzymywałam się zazwyczaj przy opisach czy początku kolejnego tomu. Musiałam przyzwyczaić sie do innego stylu autora. Każdy też zwracał uwagę na coś innego przy opisie. Jeden skupiał się na odczuciach bohaterów, inny na dobrym przedstawieniu świata, a kolejny na klimacie.
Dlatego też seria Spirit Animals mnie urzekła i pozostała w mojej pamięci. Była to jedna z ciekawszych serii zważywszy właśnie na jej wyjątkowość.
Też czytałam całe serie SA :)
Ponadprzeciętny Bohater.
Ostatnio przypomniała mi się seria książek, którą czytałam jak miałam może z 11 lat 🙂 seria Replika. Opowiada o dziewczynie Amy (numer siedem)😉 która jest lepsza od innych we wszystkim. W sporcie i w nauce. Ale jest na to wytłumaczenie 😊
Zgadzam się z Ulą, jeśli chodzi o Dwór szronu i blasku gwiazd❤
Eksperyment-Hate Alana Gibbons jest to książka która pokazuje jak wygląda świat, jego brutalność, żeczywistość której nie znalazłam w innych książkach. Książka jest opowiedziana z dwóch perspektyw siostry ofiary śmiertelnego pobicia i chłopaka, który wszystko to widział ale nie zareagował. Jest to bardzo poruszająca książka. Jest w pewnym sensie właśnie takim książkowy eksperymentem bo jest w niej pokazana brutalna prawda. Książka ta ukazuje że człowiek potrafi skrzywdzić drugiego z powodu innej wiary, rasy lub jak w tym wypadku odmiennego wyglądu a inni potrafią patrzeć na to wszystko z boku i nie reagować.
Pozdrawiam świetny odcinek❤️
Antybohater - do głowy przychodzi mi przywódczyni Wyjątkowych z serii ,,Brzydcy" Scotta Westerfielda. Niestety, książka nie zdobyła dużej popularności, więc krótko wspomnę o co chodzi - główna bohaterka żyje w świecie w którym każdy człowiek w wieku szesnastu lat jest poddawany operacji plastycznej i zmieniany z ,,brzydkiego" na ,,ślicznego", po czym trafia do czegoś w rodzaju miasta dla Ślicznych, gdzie życie jest jedną wielką imprezą. Brzmi fajnie, tylko że z biegiem fabuły okazuje się, że w trakcie operacji ludzie nie tylko uzyskują idealny wygląd, ale jednocześnie przeprowadza się im operacje w mózgu, które ukierunkowują ich jedynie na zabawę i płytkie myślenia, pozbawiają intelektu, zdolności do twórczego myślenia, własnych poglądów. Osoby uznane za bardzo charyzmatyczne i silne zostają tzw. Wyjątkowymi, którym pozwala się zachować intelekt, ale pozbawia zdolności do uczuć, by mogli kontrolować całą społeczność.
To wszystko wydaje się chore i nastawione jedynie na łatwą manipulację społeczeństwem, a doktor Cable, przywódczyni Wyjątkowych, to typowa ,,zimna suka", która wszystkimi gardzi i nie potrafi kochać ani współczuć. Jednak w pewnym momencie ta kobieta wyjaśnia jak doszło do podziału na ,,Brzydkich" i ,,Ślicznych", a stało się to po wojnie atomowej, która doprowadziła do śmierci dużą część ludzkości oraz zniszczyła środowisko naturalne. W tej sytuacji uznano, że człowiek nie może sobie myśleć i działać jak chce, ponieważ eksperymenty naukowe mogą doprowadzić do tworzenia wynalazków, które zagrażają ludzkości, posiadanie własnego zdania i abstrakcyjne myślenia prowadzi do powstawania sprzecznych idei, których ,,wyznawcy" mogą ze sobą walczyć i niszczyć się wzajemnie... Mimo, że przekonanie doktor Crable, że tylko wybrani ludzie mają prawo myśleć i rozumować jest przerażająće, to kiedy ta kobieta przybliża historię swojego świata, w pewnym momencie można przyłapać się na tym, że się ją rozumie i że rzeczywiście nie zawsze uważamy naszego rozumu tak jak powinniśmy... Crable to postać zdecydowanie negatywna i zła, ale jednocześnie na pewno szczerze wierząca w swoje idee i to, że mogą one naprawić zniszczony po wojnie świat.
Ze wszystkich punktów (patrząc na mój zbiorek) postawię na Eksperyment. I będę mieć trochę podobnie jak Marta w tym przypadku. Dla wielu może być takie "Meh", a dla mnie to było totalnie, nowe odkrycie, którego nie znałam. Mówię o gatunku. Komedio-kryminał - o takim połączeniu nie słyszałam długo, ba, w sumie to nawet nigdy nie wpadłabym. Słyszałam o horroro-komediach, ale nie kryminało-komediach. A to jest cudowne i zaczęłam trochę mocniej śledzić nowiki. Oczywiście o takim połączeniu, takim pomyśle usłyszałam dzięki śledzeniu Alka Rogozińskiego na Facebook (najpierw śledziłam jego posty, dużo później poznałam twórczość.. nawet na początku nie do końca skumałam, że jest pisarzem xD). Pomysł jest dla mnie super, ponieważ dopóki nie przeczytałam (na pierwszy strzał) "Lustereczko powiedz przecie" to kryminały zawsze kojarzyły mi się z zagadką, czymś trochę brutalnym, może jakimi uszczypliwościami, czasem z super błyskotliwym detektywem jak Sherlock, albo mrocznymi zwrotami akcji, no ogólnie nie ma miejsca na żarciki. A tu BUM! Wpada Alek i mroczny świat rozświetlają promienie tęczy. Zagadka jest nadal, nadal dzieje się coś dramatycznego (no ktoś umiera), ale mamy takie rozładowanie energii, że po przeczytaniu nie czuję bagażu psychicznego, a chęć na więcej i totalne rozluźnienie czyli coś, czego najbardziej pragnę po przeczytaniu książki :D
#konkurs
Wybrałam Eksperyment i książka, która do tego pasuje to "Sekretna kolacja" Nigdy w życiu nie słyszałam o żadnej książce, w której chodziło o mięso mewy (dla niewtajemniczonych chodzi o ludzkie mięso). Bardzo zaskakująca, obrzydliwa i zabawna historia o czwórce przyjaciół, przeprowadzająca się do Rio de Janeiro. Bardzo fajna książka polecam i pozdrawiam cieplutko. 🦄
2. Eksperyment - nietypowa fabuła, forma, gatunek.
Moim zdanie książka o nietypowej fabułę jest,, Siewca Wiatru" autorstwa Maji Lidii Kossakowskiej. Ja jeszcze nigdy nie czytałam książki z taką fabuła, jest to coś innego niż większość powieści fantastycznych.
PS. Super filmik pozdrawiam😘
2. Eksperyment - według mnie ciekawy format ma Illumine, bo chyba nigdy nie czytałam książki wydanej w ten sposób.
Znowu się uśmiałam 🤣
Wszystkie macie czerwone usta pod kolor Vicious? :D Fajnie to wygląda
Ten moment, kiedy tak bardzo się wkrecilam w Mroczniejszy odcień magii i przyszłam tu z kanału Cat Vloguje głównie po to, żeby usłyszeć jak ktoś wymienia mojego ukochanego Kella XD Anno dzięki tobie czuje się spełniona xD
I w sumie to dzięki wam sięgnęłam po tę serię, która aktualnie ubustwiam, jeszcze nie skończyłam pierwszego tomu A już wiem, że przeczytam to jeszcze raz ❤
Ach ta czerwona szmineczka ;p a co do konkursełka to tak bardzo kusiło mnie aby wziąć Wykreślankę (ekhem Jedno z nas kłamie ekhem ekchem) co nic :'D no ale jednak decyduję się na PonadPrzeciętny- (bohater w tym przypadku) jak dla mnie na ten tytuł zasługuje nasz Kaz z ''Szóstki Wron'' oraz niezastąpionego ,,Królestwa Kanciarzy''; (uwaga na spojler jakby ktoś coś ;) ) ponieważ pomimo iż jest to taka postać którą na jednej stronie potrafiłam kochać, a na kolejnej nienawidzić (nienawiścią szczerą, ogromną i jak się okazuje przemijającą ;p ); to tak czy owak te jego gierki i to jak był zawsze daleko przed swoim przeciwnikiem stawia go na piedestale jak dla mnie jeśli chodzi o PonadPrzeciętność. A poza tym końcówka Kanciarzy jak odnalazł rodziców Inej i nie odszedł tylko po prostu zapytał ''krawat mam prosto?''
2. EKSPERYMENT.
Niezwykły pomysł na swój świat miała Weronika Murek w zbiorku "Uprawa roślin południowych metodą Miczurina". Jeśli mówimy o osobliwościach literackich to autorka jest w ścisłej czołówce.
Właściwie wszystkie historie zapisane w nim są swoistym eksperymentem. Jednak ja chcę zwrócić uwagę na pierwsze opowiadanie pt. "W tył, w dół, w lewo".
Rzecz się dzieje w świecie, gdzie zmarli przenikają się z żywymi, ale tylko do swojego pogrzebu. Główna bohaterka nie wie, że umarła. Dowiaduje się tego faktu od świata, który traktuje ją jak umarłą. Podejmuje kolejne próby udowodnienia światu, że żyje. Są one udane lub nie, zależnie od sprawy. Ze śmiercią są tu związane konkretne tradycje, zwyczaje, obrzędy a jednocześnie jest traktowana jako coś codziennego, zwykłego.
Nie chcę zdradzać za dużo, powiem tylko że warto przeczytać, bo opowiadanie ma wiele warstw. Przez pewien czas czytelnik nie w pełni rozumie co się dzieje, ale zakończenie wiele wyjaśnia.
5. Wykreślanka - książka, którą chcesz wymazać
Czy jeśli podam Pielgrzyma, to Ula mnie zabije? Nie no żartuję. Tak na serio to biorę "Nowe oblicze Greya" a najlepiej całą serię. Już samo wspomnienie tego tytułu to argument, ale poza tym mam jeszcze osobiste zażalenia. Po pierwsze już dawno nie męczyłam się tak z czytaniem, jak z tym czymś. Ja wiem, że z czystej ciekawości sięgnęłam po tę serię i chciałam wiedzieć jak ta "bdsm" historyjka się zakończy, ale to był błąd. Tak jak co kilka zdań oczy mi się zamykały, tak nigdy nie miałam. Przez chwilę na końcu był moment napięcia, zniknął szybciej niż pstryknięcie Thanosa. Przeczytałabym streszczenie a głowa bolałaby mniej. Po drugie za cholerę nie mogę uwierzyć w ten "związek" Kriszcziana i Anastejżji ...może to marny argument, ale trochę romansideł przeczytałam, ba chyba ten gatunek to ponad połowa przeczytanych przez mnie książek. Napotkałam sporo kiepskich "dzieł", ale przynajmniej relacja między bohaterami była w miarę dobra, przynajmniej się jakoś kleiła. Tu ani trochę. SPOILER Jakbym się dowiedziała o ciąży, to bym poszła w siną dal.
5. Wykreślanka - książka, którą chcesz wymazać. Tutaj moim zdaniem wygrywa "Łotr" Trudi Canavan. Całkiem niepotrzebna kontynuacja dobrej trylogii opowiadając o losach Lorkina, czyli syna Sonei. Całość fabuły byłaby nawet spoko, gdyby nie był to po prostu odgrzewany kotlet z "Uczennicy Maga". Znów mamy Sahakę, te same problemy są poruszane, co w "Uczennicy", a ponadto... Święci pańscy, co ona zrobiła z bohaterami. Sonea z odważnej, mądrej i niezależnej dziewczyny stała się jakąś zatroskaną mamuśką bez rozumu, Cery w ogóle kompletnie zapomniał wszystkich swoich złodziejskich sztuczek, a Rothen... To boli najbardziej. Bo z niego autorka zrobiła po prostu starego pierda, a w Trylogii Czarnego Maga był taki mądry, opiekuńczy i po prostu miły. Co prawda Dannyl jakoś ratuje fabułę, ale jak zaczęła się ta cała drama z nim i jego partnerem, to dosłownie rzuciłam książkę na łóżku, a potem tego samego dnia po prostu pojechałam i oddałam książkę do biblioteki.
PS. Dziewczyny, piszcie, piszcie, bo nie mogę się doczekać!
PS2. Pielgrzym jest super. Naprawdę.
Dziewczyny piszcie! ❤❤💙
Czytałyście książke "uczeń skrytobujcy" Robina Hobba?
Jeśli nie to polecam ;)
* Robin Hobb - to kobieta ;)
Najgorsza książka to czerwona królowa! !! Pazdrawiam😘
Książki które chce wymazać....w sumie to już to zrobiłam. Właściwie jakbym nie zapisała , że je przeczytałam to....i tu mam ,,Anioły i demony" oraz ,,Białe jabłka" Carroll.....nic nie moge o nich piwiedziec a to już źle o nich świadczy. Zła ,zła literatura....brrrr
❤️️
Dziewczyny piszecie❤️
5. Wykreślanka- ze względu na widoczną niewielką aktywność co do usuwania z pamięci przeczytanych książek- oto i ja. Szpileczka na torcie ;) Jak to zwykle bywa, na doświadczonym czytelniku niełatwo zrobić dobre pierwsze wrażenie na sucho, bez wstępu i sięgnięcia po lekturę. Przeciętny laik sprawdzi recenzje i opinie w sieci, a czytacz od wielkiego dzwonu nie oszukujmy się- połasi się tytułem i znanym nazwiskiem na kolorowej okładce. Pisarz jest, opinia jest, wszystko się zgadza? Nie, nie nie... Ta książka jest przykładem ukantowanego tytułu, autora i marketingu, który w dzisiejszym świecie spisuje się niestety na medal. ,,Kolekcja nietypowych zdarzeń'' Toma Hanks'a to bowiem coś, co autentycznie mnie zasmuciło. Zdaję sobie sprawę z tego, że aktorowi, który podejmuje się twórczości literackiej bez tyci tyci doświadczenia i którego powieść wydaje się być tekstem przez przypadek wysłanym do wydawnictwa, łatwiej jest wybaczyć niż dobremu epikowi o schrzanionej książce (,,Uniesienie'' King'a zniżyło wagę mózgu), czy aktorowi, który zapomniał, jak rozróżniać warte scenariusze od kliszy. Jednak w tym przypadku jestem dziwnie ściśnięta i na dobrą sprawę zbita z tropu. Chyba fundamentem ,,Kolekcji'' miała być prozaiczność i problemy zwyczajnych ludzi przedstawione raczej satyrą, niż na serio. Fakt, sprzedaż tej książki chyba nie była do końca serio. Po pierwszym opowiadaniu miałam nieodparte wrażenie przeoczenia jakiegoś wątku, przecież to nie mogło być tak bezsensowne... Wynudziłam się bardziej, niż śledząc subtelne, psychodeliczne poczynania Kirke. Historie były płaskie, urwane dosłownie od racjonalnego wyjaśnienia i ciągu przyczynowo-skutkowego. Po czasie wiem, że podczas czytania miałam ochotę na masochistyczny lincz za to, że straciłam czas na historyjki o uprawianiu sportu, chodzeniu do kina i seksu od rana do wieczora. Brak mi w tym wszystkim szczerości, najbardziej śmieszy pomysł na tytuł, który chyba oszukał nas wszystkich. Nie wykreślam samego autora, wykreślam raczej beznamiętne 400 stron, które chcąc nie chcąc- zmieniło postrzeganie starych, dobrych artystów, na dość naiwnych ludzi o słabym planie ciągnięcia pięknej kariery.
Pytanko.
Z jakiej książki jest Holand (przepraszam jeśli źle napisałam)?
wydaje mi się, że z Mroczniejszych Odcieni Magii, ale mogę być w błędzie
Zgadza się. Z trylogii Odcienie magii V. E. Schwab.
Dziękuję bardzo 😘
Byly juz moze wyniki ^^?
Będą dziś 😈