Podziwiam tego Pana . Myślę jednak , że obecnie wszystkie takie osiągnięcia są łatwiejsze niż dawno temu . W 1968 roku razem z kolegami przeszliśmy z Ustronia do Krynicy w ciągu 13 dni . Nasze plecaki ważyły 22 kG . Nieśliśmy cały sprzęt biwakowy : namiot 2 osobowy 7 kG , materac dmuchany 2 kG , śpiwór 2,5 kG itd . Byliśmy normalnymi chłopakami , bez treningu . W następnym roku przeszliśmy z Krynicy do Ustrzyków Górnych i na Halicz . W 1970 r przeszedłem sam ze Świeradowa do Lądka Zdroju w około 9 dni . W tych dawnych czasach także byli ludzie , którzy potrafili chodzić po górach . Tyle , że nie pobijano rekordów , chodzono dla przyjemności . Nie było internetu , gdzie można pochwalić się osiągnięciami . Pozdrawiam Panów i dziękuję za ciekawy wywiad .
Myślę, że zawsze byli są i będą osoby które wyruszają w podróż by dotrzeć gdzieś jako pierwsze inni pokonują szlaki motywowani rywalizacja. Są też tacy którzy wędrójąc w swoim tempie i cieszą się z bycia tu i teraz. To jest wspaniałe że każdy może obcować z naturą na własnych zasadach, tak jak lubi. Najważniejsze by robić to w zgodzie z samym sobą. A co do wagi, to prawda że technologia pozwala odchudzić ekfipunek, co sprawia że kilkudniową wędrówka z lżejszym plecakiem jest dużo przyjemniejsza. Niema nic w tym złego, takie mamy teraz czasu. Ja zawsze sobie tłumaczę że najwazniejsze by ludzie wychodzili z domu by żarzyć odrobinę ruchu na świeżym powietrzu. Pozdrawiam i do zobaczenia na szlaku
@@niechtoszlak9840 Bardzo dobra i mądra odpowiedź . Zgadzam się . A jeśli teraz można wędrować z lżejszym ekwipunkiem to bardzo dobrze . To , że są tacy ludzie , jak Pan , albo Zebra - Dziadek , to fantastycznie . Podziwiam P. Zebrę . Wiemy , jakie trasy przeszła , jest świetna . Oglądałem jej filmy z przyjemnością . Nadal chodzę po górach , głownie po Gorcach . Pozdrawiam i życzę przejścia jeszcze wielu pięknych szlaków .
Hehehe. Super. Bardzo się cieszę że Ci się podoba. Ja sie rownież jaram tymi spotkaniami i rozmowami z osobami które podzielają moją pasje do dlugich wędrowek.
Na kanał trafiłam kilka dni temu - gratulacje kupa dobrej roboty. A wywiad z Łukaszem - mega! Jeśli ktoś się zastanawia czy się wybrać w drogę (a szczególnie samemu) posłuchajcie Supergana - kiedyś spróbowałam zainspirowana jego prelekcją od tej pory uwielbiam moją samotność szczególnie w górach. Amerykanie mają Darvina, my mamy Łukasza Supergana 😀 Łukasz wie "wsysko" I potrafi zainspirować i zarazić bakcylem wędrówki
Kolejny dobrze przeprowadzony wywiad. Ciekawie się tego słucha. Dobrze jest uświadomić sobie ile nas łączy (odnośnie sposobu myślenia) zważywszy na podróżowanie, nawet jeżlei trasy i eskapady znacznie się różnią (tj. ja doświadczam bardzo krótkich oraz odmiennych w porównaniu z szanownymi Rozmówcami).
Kolejna bardzo fajna rozmowa z następnym moim idolem, z której dowiedziałem się wielu nowych i ciekawych rzeczy :D Jestem naprawdę pod dużym wrażeniem, że masz takich znakomitych gości. Ja też wolę samotne wędrówki, żeby wreszcie pobyć tylko sam ze sobą, jeszcze lepiej się poznać i sprawdzić, iść swoim tempem, oglądać to, na co ja mam ochotę, zatrzymywać się kiedy ja tego chcę, od nikogo nie zależeć i nie być dla nikogo ciężarem ;) PS. "Czochrałem antarktycznego słonia i inne opowieści o zwierzołkach" to teraz biały kruk, ale na szczęście będzie dodruk :)
@@niechtoszlak9840 Mikołaja Golachowskiego. Kiedyś naukowca, teraz bardziej popularyzatora wiedzy o arktycznej i antarktycznej faunie oraz przewodnika po tych zimnych krainach :)
To zabawne, kiedyś w czasie urlopu na Krecie, przypadkowo spotkani Polacy zapytali mnie: „ czy nie bała się pani tak sama do obcego kraju?” To tak a propos samotności Niesamowite jest to, że ludzie często boją się zostać sam na sam ze swoimi myślami……
Zgadza się. Ale to często przyczyną tego że nie są sami na codzien i nie są do tego przyzwyczajeni.
3 ปีที่แล้ว +4
Pojawiło się już parę fajnych rozmów z Łukaszem po tym przejściu zimowym, ale u Ciebie ciekawych wątków było chyba najwięcej 👍. No ale nie mogło być inaczej, kiedy w temacie mocno siedzi nie tylko rozmówca, ale i prowadzący 🙂,
Jest to bardzo proste. Wysyłasz na trase żeczy które będą Ci potrzebne na dalszym etapie trasy: jedzenie, leki, sprzęt. Wysyłasz do miejsc, ktore będziesz mijał na szlaku: agroturystyka, hotel, schronisko, kościół, paczkomat. Tylko najpierw musisz tam zadzwonic i zapytac sie czy nie będzie to problem. Czasami depozyty mozesz ukryć w " krzakach" jesli jadac na początek trasy mijasz późniejsze jego etapy. I cała filozofia.
Extra. Jednej rzeczy nie rozumiem niby mówicie że droga jest najważniejsza od celu. A i ty i Łukasz na trasie gonicie na złamanie karku . Nie lepiej iść dwa razy wolniej, dłużej i smakować drogę? o ile zimą to jeszcze jakoś rozumiem bo zimno nieprzyjemnie trzeba szybciej skonczyc :)
Hahaha. Nie gnamy na złamanie karku, poprostu dobrze nam idzie :). A tak na serio tempo jest pojeciem względnym. Może nie szedłem za wolno , ale nie dojście do kropki było moim celem. Gdybym szedł duzo wolniej to bym sie zabardzo męczył :)
Podziwiam tego Pana . Myślę jednak , że obecnie wszystkie takie osiągnięcia są łatwiejsze niż dawno temu . W 1968 roku razem z kolegami przeszliśmy z Ustronia do Krynicy w ciągu 13 dni . Nasze plecaki ważyły 22 kG . Nieśliśmy cały sprzęt biwakowy : namiot 2 osobowy 7 kG , materac dmuchany 2 kG , śpiwór 2,5 kG itd . Byliśmy normalnymi chłopakami , bez treningu . W następnym roku przeszliśmy z Krynicy do Ustrzyków Górnych i na Halicz . W 1970 r przeszedłem sam ze Świeradowa do Lądka Zdroju w około 9 dni . W tych dawnych czasach także byli ludzie , którzy potrafili chodzić po górach . Tyle , że nie pobijano rekordów , chodzono dla przyjemności . Nie było internetu , gdzie można pochwalić się osiągnięciami . Pozdrawiam Panów i dziękuję za ciekawy wywiad .
Myślę, że zawsze byli są i będą osoby które wyruszają w podróż by dotrzeć gdzieś jako pierwsze inni pokonują szlaki motywowani rywalizacja. Są też tacy którzy wędrójąc w swoim tempie i cieszą się z bycia tu i teraz. To jest wspaniałe że każdy może obcować z naturą na własnych zasadach, tak jak lubi. Najważniejsze by robić to w zgodzie z samym sobą.
A co do wagi, to prawda że technologia pozwala odchudzić ekfipunek, co sprawia że kilkudniową wędrówka z lżejszym plecakiem jest dużo przyjemniejsza.
Niema nic w tym złego, takie mamy teraz czasu. Ja zawsze sobie tłumaczę że najwazniejsze by ludzie wychodzili z domu by żarzyć odrobinę ruchu na świeżym powietrzu. Pozdrawiam i do zobaczenia na szlaku
@@niechtoszlak9840 Bardzo dobra i mądra odpowiedź . Zgadzam się . A jeśli teraz można wędrować z lżejszym ekwipunkiem to bardzo dobrze . To , że są tacy ludzie , jak Pan , albo Zebra - Dziadek , to fantastycznie . Podziwiam P. Zebrę . Wiemy , jakie trasy przeszła , jest świetna . Oglądałem jej filmy z przyjemnością . Nadal chodzę po górach , głownie po Gorcach . Pozdrawiam i życzę przejścia jeszcze wielu pięknych szlaków .
Świetny wywiad👍
Super rozmowa. Dzięki !
Część i pozdrawiam również
Dwoje moich ulubieńców pokazałeś. Wiem że zaraz będzie i trzeci 😁. Super
Hehehe. Super. Bardzo się cieszę że Ci się podoba. Ja sie rownież jaram tymi spotkaniami i rozmowami z osobami które podzielają moją pasje do dlugich wędrowek.
Świetny wywiad!
Dziękuje
Gratuluję :) Super wywiad, fantastycznie się słuchało :)
To ja dziękuje ze poświęciłaś sqoj czas by obejzec moj film :)
Na kanał trafiłam kilka dni temu - gratulacje kupa dobrej roboty. A wywiad z Łukaszem - mega! Jeśli ktoś się zastanawia czy się wybrać w drogę (a szczególnie samemu) posłuchajcie Supergana - kiedyś spróbowałam zainspirowana jego prelekcją od tej pory uwielbiam moją samotność szczególnie w górach. Amerykanie mają Darvina, my mamy Łukasza Supergana 😀 Łukasz wie "wsysko" I potrafi zainspirować i zarazić bakcylem wędrówki
Bardzo się cieszę że podoba Ci się mój kanał. Łukasz jest inspiracją dla wielu osób.
Przyjemny wywiad, bardzo dobrze mi się obu Panów słuchało :)
Cieszę się że Ci sie podoba. Fajnie że piszesz będę miał do Ciebie propozycje. Napisze do ciebie na instagramie.
Chętnie bym Was wysłuchał i obejrzał 👍
@@19krzysztoff91;)
Tego Pana miałem okazję poznać na Kolosach :) szanuję i bardzo lubię 🙂
Pozdrawiamy.
👍 fajnie było posłuchać pewnie temat można by było jeszcze kilka godzin prowadzic😉brawo Marcin swietna robota👏❤
Temat rzeka, można by w nim utonąć. Z Łukaszem świetnie się rozmawia. Dziękuje za docenienie mojej pracy :)
Fajny wywiad, mam nadzieję na kolejne 😉
Będzie jeszcze kilka
Kolejny dobrze przeprowadzony wywiad. Ciekawie się tego słucha. Dobrze jest uświadomić sobie ile nas łączy (odnośnie sposobu myślenia) zważywszy na podróżowanie, nawet jeżlei trasy i eskapady znacznie się różnią (tj. ja doświadczam bardzo krótkich oraz odmiennych w porównaniu z szanownymi Rozmówcami).
Dziekuje za komętarzach, i ciekawe spostrzeżenia.
cenię Pana - Panie Łukaszu
Łukasz jest super!
Super kanał
Dziekuje :) :)
Pozdrowionka
Ale fajny wywiad :) A my widzimy Łukasza już za tydzień na Jamie w Lesie :) i będę słuchać na żywo :) Wszystkiego dobrego Ludzie!
Dziękuje. Pozrów Łukasza
Kolejna bardzo fajna rozmowa z następnym moim idolem, z której dowiedziałem się wielu nowych i ciekawych rzeczy :D Jestem naprawdę pod dużym wrażeniem, że masz takich znakomitych gości. Ja też wolę samotne wędrówki, żeby wreszcie pobyć tylko sam ze sobą, jeszcze lepiej się poznać i sprawdzić, iść swoim tempem, oglądać to, na co ja mam ochotę, zatrzymywać się kiedy ja tego chcę, od nikogo nie zależeć i nie być dla nikogo ciężarem ;) PS. "Czochrałem antarktycznego słonia i inne opowieści o zwierzołkach" to teraz biały kruk, ale na szczęście będzie dodruk :)
Bardzo się cieszę że podobają ci się moje podcasty. Co to za książka, czyja?
@@niechtoszlak9840 Mikołaja Golachowskiego. Kiedyś naukowca, teraz bardziej popularyzatora wiedzy o arktycznej i antarktycznej faunie oraz przewodnika po tych zimnych krainach :)
Super rozmowa, zwłaszcza ze pasjonują mnie zimowe wyprawy i narty Back country
Wontek nart poruszyłem specjalnie dla ciebie :)
To zabawne, kiedyś w czasie urlopu na Krecie, przypadkowo spotkani Polacy zapytali mnie: „ czy nie bała się pani tak sama do obcego kraju?” To tak a propos samotności Niesamowite jest to, że ludzie często boją się zostać sam na sam ze swoimi myślami……
Zgadza się. Ale to często przyczyną tego że nie są sami na codzien i nie są do tego przyzwyczajeni.
Pojawiło się już parę fajnych rozmów z Łukaszem po tym przejściu zimowym, ale u Ciebie ciekawych wątków było chyba najwięcej 👍. No ale nie mogło być inaczej, kiedy w temacie mocno siedzi nie tylko rozmówca, ale i prowadzący 🙂,
Wauuu! Dzięki, bardzo się cieszę że Ci się podoba moja rozmowa. W przygotowaniu są trzy kolejne.
@@niechtoszlak9840 O jednej rozmowie chodzą słuchy, ale że trzy ! 👍. Ale znajdziesz też czas na montaż materiałów ze swoich przejść ? 😉
Tak. Chciał bym do świąt miec gotowy film z zimowego przejścia. A nastepnie siadam do montażu filmow z GSS
Super wywiad! Możesz trochę powiedzieć jak wygląda robienie tych depozytów?
Jest to bardzo proste. Wysyłasz na trase żeczy które będą Ci potrzebne na dalszym etapie trasy: jedzenie, leki, sprzęt. Wysyłasz do miejsc, ktore będziesz mijał na szlaku: agroturystyka, hotel, schronisko, kościół, paczkomat. Tylko najpierw musisz tam zadzwonic i zapytac sie czy nie będzie to problem. Czasami depozyty mozesz ukryć w " krzakach" jesli jadac na początek trasy mijasz późniejsze jego etapy. I cała filozofia.
@@niechtoszlak9840 Super, dzięki za odpowiedź!
Gdyby Supergan nagrywał takie video jak Nts byłby ideał...
Wzrok Łukasza na słowa „och nie nagrałem” 😂
:)
Extra. Jednej rzeczy nie rozumiem niby mówicie że droga jest najważniejsza od celu. A i ty i Łukasz na trasie gonicie na złamanie karku . Nie lepiej iść dwa razy wolniej, dłużej i smakować drogę? o ile zimą to jeszcze jakoś rozumiem bo zimno nieprzyjemnie trzeba szybciej skonczyc :)
Hahaha. Nie gnamy na złamanie karku, poprostu dobrze nam idzie :). A tak na serio tempo jest pojeciem względnym. Może nie szedłem za wolno , ale nie dojście do kropki było moim celem. Gdybym szedł duzo wolniej to bym sie zabardzo męczył :)
Jednej osobie chyba nie smakował dziś obiad😉
Hehehe. Mówisz o tej jednej łapce w dół?
@@niechtoszlak9840 hehe, chyba zupa była za słona, innej możliwości nie widzę, dobra robota
Dzięki ;)
Wywiad fajny, ale dżwięk kiepski.
Dziękuję.