Στη συνείδηση του κόσμου έμεινε ως «Ασκηταριό» ή ως «Μοναστήρι του Ασκητή» Γαργαλιάνοι Μεσσηνίας.
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 14 ต.ค. 2024
- @Geovont.
Στη συνείδηση του κόσμου έμεινε ως «Ασκηταριό» ή ως «Μοναστήρι του Ασκητή» Γαργαλιάνοι Μεσσηνίας.
Η ιστορική πορεία του «Ασκηταριού» των Γαργαλιάνων αρχίζει το έτος 1887 όταν ένας εργάτης γης από το χωριό Σούλος Μεγαλοπόλεως, εμπνεόμενος από ασκητική διάθεση, αποφάσισε να εγκαταβιώσει το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα μικρό σπήλαιο της περιοχής.
Αυτός ο εικοσιεπτάχρονος, τότε, εργάτης ονομαζόταν Αθανάσιος Στράγκας, ήταν παντρεμένος και είχε πέντε παιδιά. Ερχόταν χρόνια στην περιοχή των Γαργαλιάνων, δούλευε κατά την άνοιξη ως σκαφτιάς στις σταφίδες και στη συνέχεια επέστρεφε στην οικογένειά του μέχρι την επόμενη εποχή που θα υπάρχουν μεροκάματα για να επανέλθει. Την άνοιξη του 1886 και ενώ βρισκόταν στους Γαργαλιάνους, αρρώστησε από φυματίωση. Ο γιατρός της πόλης Πυλιώτης του συνέστησε να εγκαταλείψει πάραυτα την περιοχή, να επιστρέψει στην οικογένειά του και να μην ξανακατέβει στους Γαργαλιάνους γιατί το κλίμα της περιοχής όχι μόνο δεν τον βοηθά στην θεραπεία του, αλλά είναι και αιτία να υποτροπιάσει.
Οι οικονομικές δυσκολίες όμως τον ανάγκασαν να ξανακατέβει και την επόμενη χρονιά στους Γαργαλιάνους με αποτέλεσμα να αρρωστήσει και πάλι. Τότε αποφασίζει να μην επιστρέψει στην οικογένειά του γιατί θεωρούσε πως θα τους γίνει βάρος ως ασθενής. Από την άλλη, η ασκητική ζωή ήταν ένας νεανικός του πόθος τον οποίο απέφυγε κατόπιν πιέσεως των γονιών του, οι οποίοι επέμεναν να τον παντρέψουν.
Δευτέρα της Πεντηκοστής του 1887, ημέρα της Αγίας Τριάδος, μεταβαίνει και εγκαθίσταται μόνιμα σε ένα μικρό σπήλαιο στη θέση «Καραντίνα» που σήμερα είναι γνωστό ως «Ασκηταριό» ή «Ασκητής». Παράλληλα έστειλε πληρεξούσιο στη γυναίκα του εκχωρώντάς της όλη του την περιουσία και εξηγώντας της την απόφασή του, πράγμα το οποίο η ίδια δεν μπόρεσε να συμμεριστεί. Ακόμα και σε μεταγενέστερη επίσκεψή της στο χώρο του «Ασκηταριού» με σκοπό να τον μεταπείσει και να επιστρέψει στην οικογένεια του, αυτός ήταν ανένδοτος.
Ετσι ο Αθανάσιος ως μη ρασοφόρος ασκητής εγκαταστάθηκε εκεί, ξεπέρασε την ασθένειά του και συνέχισε να εργάζεται ως εργάτης γης στα χτήματα των Γαργαλιανωτών. Μέσα από αυτή του τη δραστηριότητα μάζεψε χρήματα και αγόρασε σιγά σιγά την γύρω από το ασκητήριο περιοχή. Το σπήλαιο με τα χρόνια το μεγάλωσε και το έκανε ένα ναό αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα, δύο μικρά δωμάτια, μια αποθήκη, και έφτιαξε μία στέρνα, καθώς το μέρος είναι άνυδρο από πηγές και ο μόνος τρόπος υδροδότησης ήταν τα όμβρια ύδατα. Σε γενικές γραμμές ήταν αγαπητός στην περιοχή αν και δεν έλειπαν οι περιπτώσεις διαπληκτισμού του με περιοίκους και με παραχειμάζοντες της περιοχής, καθώς δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που τα αιγοπρόβατα έμπαιναν στις εκτάσεις γύρω από το σπήλαιο και του κατέστρεφαν ό,τι είχε φυτέψει.
Αφού πέρασαν τα χρόνια, μεγάλωσαν τα παιδιά του, αργότερα και τα εγγόνια του, απόκτησαν επαφές με τον πατέρα και παππού τους και έτσι τον επισκέπτονταν τακτικά. Κάποια έμεναν για μικρά διαστήματα μαζί του και κάποια άλλα για περισσότερο, όπως ο πρώτος εγγονός του, ο Γιάννης, που αρρώστησε βαριά, πέθανε και θάφτηκε στο «Ασκηταριό».
Το 1933 ένας εκ των εγγονών του χειροτονήθηκε άγαμος κληρικός. Αυτός ο μετέπειτα αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Στράγκας έλαβε κατά την υπηρεσία του ως κληρικός σημαντικές θέσεις στην εκκλησιαστική διοίκηση (Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου, πρωτοσύγκελλος Μητροπόλεων κ.ά.), γνώριζε την περιοχή καλά, καθώς από μικρό παιδί επισκεπτόταν τον παππού του και είχε πολύ καλές σχέσεις με αρκετούς κατοίκους της περιοχής και κυρίως με τον εφημέριο της Παναγίας των Γαργαλιάνων παπα-Γιάννη Σταυριανόπουλο.
Τον χειμώνα του 1936 ο Ασκητής πηγαίνοντας από Γαργαλιάνους προς το ασκητήριό του γλίστρησε και έπεσε σε μία πλαγιά κοντά στο σπήλαιο. Κάποιοι τσοπάνηδες της περιοχής και κάποιες κυρίες από τους Γαργαλιάνους του παρείχαν μία στοιχειώδη φροντίδα. Η κατάστασή του όμως επιδεινώθηκε και μετά από λίγους μήνες, στις 14 Μαρτίου 1937, απεβίωσε και ετάφη από τον παπα-Γιάννη στο «Ασκηταριό» σε τάφο που είχε λαξεύσει ο ίδιος ο ασκητής στον βράχο. Από τον ίδιο ιερέα ενημερώθηκαν για το γεγονός οι συγγενείς του επιστολικώς.
Μετά από αυτό ο χώρος ερήμωσε καθώς κανείς από τους κληρονόμους του δεν ήταν διατεθειμένος να κατέβει στους Γαργαλιάνους. Υπήρξαν σκέψεις να πωληθεί η έκταση αυτή και ο ναός-σπήλαιο να δοθεί ως εξωκκλήσι στον ναό της Παναγίας των Γαργαλιάνων, κάτι το οποίο δεν έγινε.
.
![โรงเรียนดัดสันดาน นักเรียนเถื่อน..!! [โรงเรียนไดเม่]](http://i.ytimg.com/vi/vRKPeXn4Fl4/mqdefault.jpg)
Αν σας άρεσε το βίντεο πατήστε like, αφήστε ένα σύντομο σχόλιο και κάντε εγγραφή • Είναι δωρεάν και Βοηθάει πολύ το κανάλι μου. Σας ευχαριστώ!
Απίθανο μέρος !! Μπράβο για τα πολύ όμορφα πλάνα !!!
Μιχάλη μου σε ευχαριστώ πολύ 🙏
Super!
Συγχαρητήρια Γιώργο, πολύ όμορφο βίντεο! 👏✨
Ευχαριστώ Τάσο …καλημέρα αδερφέ
Καταπληκτική δουλειά...συνέχισε έτσι,μπράβο !!!
Ευχαριστώ για την στήριξη 🙏
Good job my friend👍👍👍
Πολύ αξιόλογη, πολύ πλήρης δουλειά και παρουσίαση Γιώργο! Μπράβο σου!
Να ‘σαι καλά βασιλάρα μου ευχαριστώ για την στήριξη 🤝
@@Geovont. Να'σαι καλά φίλε!
Πολύ ωραίο Μπράβο Γιώργο 👌
Αργυρη να είσαι καλά αδερφέ 🙏🙏🙏
Φοβερά πλάνα Γιώργο!
Ευχαριστώ πολύ 🙏
Ωραίο μοναστήρι & πλάνα 👌
Σε ευχαριστώ πολύ 🙏
Πολυ ωραιο βιντεο, με "ξεχωριστο" ενδιαφερον. Ωραιες ληψεις, ωραια μουσικη. Μπραβο σου γιωργο.
Ερώτηση : Αμαξι "φυσιολογικο" πηγαινει μεχρι το μοναστηρι? Γιατι στους χαρτες βλεπω "καροδρομο" απο τον κεντρικο και πανω.
Σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο… 🙏 Εδώ σου έχω τον δρόμο όταν πήγα .. linktw.in/BbihCi και εδώ όταν έφυγα από τον επάνω δρόμο … linktw.in/pyzpCl . Όπως βλέπεις ο πρώτος ο δρόμος είναι μαύρο χάλι🤨 το είχα σπάσει το αμάξι. απλά από κει με έβγαλε το GPS δεν ξέρω για ποιο λόγο… οπότε πολλή προσοχή ..επίσης όταν πήγα ήταν κλειδωμένα και δεν έχεις πολλά να δεις.
Επίσης τα linktw.in/WrGhjZ linktw.in/lHiUZq είναι η συνέχεια του γυρισμού ..
Σε ευχαριστω για τις πληροφοριες. @@Geovont.
Τι κλειδωσανε? το "μισοχτιστο" ??
Ναι ….
Πολυ ωραιο θεμα και πολυ ωραια ληψη Γιωργο
Σε ευχαριστώ πολύ Αντρέα …ευχαριστώ για την στήριξη φιλαράκι 🙏🙏🙏
@@Geovont. και εγω
1:47