𝗧𝗮𝗲'𝗻𝗶𝗻 𝗔𝗻𝗹𝗮𝘁𝛊𝗺𝛊 Adel'in birden bayılmasıyla elimdekileri yere atıp düşmesini engelleyerek bedenini kendime çektim. Yüzüne gelen saçlarını arkaya attım ve yanağını okşamaya başladım Taehyung"Adel... Adel bebeğim hadi aç gözlerini... Adel" Lanet olsun! Hiç bir tepki yoktu. Kucağıma alarak salona ilerledim ve koltuğa yatırdım. Cebimdeki telefonu çıkarıp Aile hekimimizi aradım Aç şu telefonu be adam!! Hekim"Alo buyuru-" Taehyung"Hemen atacağım konuma gel!" ...... Hekim"Dediğim gibi efendim. Aç karnına Alkol ve sigara tükettiği için hitap düşmüş. Çok sürmeden kendine gelir" Taehyung"peki teşekkürler" Eline aldığı çantasıyla yanımdaki adamıma döndüm Taehyung"Yolcu et! Evde kimseyi istemiyorum" Bir süre sonra kapı sesini duyunca, çok geçmeden koltukta yatan Karımın yanına çöktüm. Yüzü yorgun ve solgun görünüyordu. Her şey benim suçumdu biliyorum fakat bu benim elimde olan bir şey değildi. Lanet olsun ki böyle bir yapıya sahibim. İş yüzünden strese girmem ise katkı sağlıyordu. Fakat miniğimi bu kadar üzdüğümü bilmiyordum Biraz olsun yanına gelip onunla ilgilenebilseydim belki bu kadar ciddiyete dönüşmezdi. Yanında olurdum ama yapamadım. Onu bu hale getirdiğimin farkına varamadım Elimi yanağına çıkardım ve okşadım. Dokunmaya dahi kıyamıyordum, peki onu bu hale nasıl getirebildim? Taehyung"Sana söz veriyorum bebeğim. Seni asla üzmeyeceğim... " Dudağına kondurduğum ardı ardına öpücük sonrası, küçük bedenini dikkatle kucağıma aldım ve merdivenlere ilerledim. Kırılan cam parçaları hala duruyordu fakat umursamadan yürümeye devam ettim Yatak odasına gelince, yavaşça yatağa yerleştirip dolaba ilerledim. Rahat bir kaç parça giyisi buldum ve Adel'e giydirdim. Daha sonra kendimde giyinip yatağa geçtim Minik bedeni koynuma çekip sıkıca sarıldım... ...... Kıpırdanmaların arasında uyandığımda loş havanın arkasında bana şaşkınca bakan Adel ile karşılaştım. Yeni uyanmışa benziyordu Taehyung"Günaydın güzelim" Bir şey demeden yatakta doğrulunca esneyerek yatağa daha da gömüldüm Adel"İşe gitmedin mi?" Taehyung"Yok, aslında gittim ama bedenimi burada bıraktım" Göz devirip, omzuma etkisiz bir vuruş yapmıştı Adel"Zevzekliği bırak Tae!" Gülerek dikeldiğimde kayarak ona yaklaştım. Ellerimi beline sardığımda rahatsızca yerinde kıpırdaştı fakat bunu umursamadım. Kendimi affettirmem gerekiyordu ve bu bir ilk adımdı Adel"Ne oluyor sana böyle?" Taehyung"Bir şey olduğu yok" Aklıma gece hekimin dedikleri gelince kaşlarımı çatarak gözlerine odaklandım. Parlak ve saf bakışlar sergiliyordu. Ciddiyetimi bozmadan konuştum Taehyung"Alkol kullanmaya ne zaman başladın!?" Adel"Bunu neden soruyorsun?" Taehyung"Sana kaç kere dedim şu lanet şeyi içme diye! Sevmiyorum! Ayrıca bir daha ağzına sigarayı sürmüyorsun!" Ondan ayrıldım ve yüzüne daha net bakarak konuşmaya devam ettim Taehyung"Her şeyin benim yüzümden olduğunu biliyorum Adel. Sana bunları yaşattığım için özür dilerim. Sevgimden mahrum bıraktığım için özür dilerim bebeğim. Sana söz veriyorum sevgimi en güzel haliyle sana yansıtacağım" Dolan gözlerini kafasını eğerek gizlemeye çalıştığında buna izin vermedim Taehyung"Bana bak... Ağlamanı istemiyorum. Bundan sonra sadece gülmen için çabalayacağım. Bana tüm hatalarımı telafi etmeme izin ver lütfen" Bir süre baktığı gözlerimden ayrılarak kucağıma sokuldu ve kollarını boynuma doladı. Karşılık verdiğim sıra kollarımı sıklaştırıp boynuna gömüldüm. Bu an tarif edilemez bir şekilde güzeldi. Bunu daha önce doyasıya yaşayamamak gerçekten sinir bozucu Adel"Seni çok seviyorum Tae... Çok seviyorum" Taehyung"Bende seni çok seviyorum miniğim... Bunu daha önce gösterememiş olsamda hep çok sevdim" ՏOᑎ Bu da burada bitti... Beğenmeniz dileğiyle... Düşüncelerinizi eksik etmeyin... Hoşçakalın ♥︎ Emeğimin karşılığını ne zaman alacağım?
𝗧𝗮𝗲'𝗻𝗶𝗻 𝗔𝗻𝗹𝗮𝘁𝛊𝗺𝛊
Adel'in birden bayılmasıyla elimdekileri yere atıp düşmesini engelleyerek bedenini kendime çektim. Yüzüne gelen saçlarını arkaya attım ve yanağını okşamaya başladım
Taehyung"Adel... Adel bebeğim hadi aç gözlerini...
Adel" Lanet olsun! Hiç bir tepki yoktu. Kucağıma alarak salona ilerledim ve koltuğa yatırdım. Cebimdeki telefonu çıkarıp Aile hekimimizi aradım
Aç şu telefonu be adam!!
Hekim"Alo buyuru-"
Taehyung"Hemen atacağım konuma gel!"
......
Hekim"Dediğim gibi efendim. Aç karnına Alkol ve sigara tükettiği için hitap düşmüş. Çok sürmeden kendine gelir"
Taehyung"peki teşekkürler"
Eline aldığı çantasıyla yanımdaki adamıma döndüm
Taehyung"Yolcu et! Evde kimseyi istemiyorum"
Bir süre sonra kapı sesini duyunca, çok geçmeden koltukta yatan Karımın yanına çöktüm. Yüzü yorgun ve solgun görünüyordu. Her şey benim suçumdu biliyorum fakat bu benim elimde olan bir şey değildi. Lanet olsun ki böyle bir yapıya sahibim. İş yüzünden strese girmem ise katkı sağlıyordu. Fakat miniğimi bu kadar üzdüğümü bilmiyordum
Biraz olsun yanına gelip onunla ilgilenebilseydim belki bu kadar ciddiyete dönüşmezdi. Yanında olurdum ama yapamadım. Onu bu hale getirdiğimin farkına varamadım
Elimi yanağına çıkardım ve okşadım. Dokunmaya dahi kıyamıyordum, peki onu bu hale nasıl getirebildim?
Taehyung"Sana söz veriyorum bebeğim. Seni asla üzmeyeceğim... "
Dudağına kondurduğum ardı ardına öpücük sonrası, küçük bedenini dikkatle kucağıma aldım ve merdivenlere ilerledim. Kırılan cam parçaları hala duruyordu fakat umursamadan yürümeye devam ettim
Yatak odasına gelince, yavaşça yatağa yerleştirip dolaba ilerledim. Rahat bir kaç parça giyisi buldum ve Adel'e giydirdim. Daha sonra kendimde giyinip yatağa geçtim
Minik bedeni koynuma çekip sıkıca sarıldım...
......
Kıpırdanmaların arasında uyandığımda loş havanın arkasında bana şaşkınca bakan Adel ile karşılaştım. Yeni uyanmışa benziyordu
Taehyung"Günaydın güzelim"
Bir şey demeden yatakta doğrulunca esneyerek yatağa daha da gömüldüm
Adel"İşe gitmedin mi?"
Taehyung"Yok, aslında gittim ama bedenimi burada bıraktım"
Göz devirip, omzuma etkisiz bir vuruş yapmıştı
Adel"Zevzekliği bırak Tae!"
Gülerek dikeldiğimde kayarak ona yaklaştım. Ellerimi beline sardığımda rahatsızca yerinde kıpırdaştı fakat bunu umursamadım. Kendimi affettirmem gerekiyordu ve bu bir ilk adımdı
Adel"Ne oluyor sana böyle?"
Taehyung"Bir şey olduğu yok"
Aklıma gece hekimin dedikleri gelince kaşlarımı çatarak gözlerine odaklandım. Parlak ve saf bakışlar sergiliyordu. Ciddiyetimi bozmadan konuştum
Taehyung"Alkol kullanmaya ne zaman başladın!?"
Adel"Bunu neden soruyorsun?"
Taehyung"Sana kaç kere dedim şu lanet şeyi içme diye! Sevmiyorum!
Ayrıca bir daha ağzına sigarayı sürmüyorsun!"
Ondan ayrıldım ve yüzüne daha net bakarak konuşmaya devam ettim
Taehyung"Her şeyin benim yüzümden olduğunu biliyorum Adel. Sana bunları yaşattığım için özür dilerim. Sevgimden mahrum bıraktığım için özür dilerim bebeğim. Sana söz veriyorum sevgimi en güzel haliyle sana yansıtacağım"
Dolan gözlerini kafasını eğerek gizlemeye çalıştığında buna izin vermedim
Taehyung"Bana bak... Ağlamanı istemiyorum. Bundan sonra sadece gülmen için çabalayacağım. Bana tüm hatalarımı telafi etmeme izin ver lütfen"
Bir süre baktığı gözlerimden ayrılarak kucağıma sokuldu ve kollarını boynuma doladı. Karşılık verdiğim sıra kollarımı sıklaştırıp boynuna gömüldüm. Bu an tarif edilemez bir şekilde güzeldi. Bunu daha önce doyasıya yaşayamamak gerçekten sinir bozucu
Adel"Seni çok seviyorum Tae... Çok seviyorum"
Taehyung"Bende seni çok seviyorum miniğim... Bunu daha önce gösterememiş olsamda hep çok sevdim"
ՏOᑎ
Bu da burada bitti... Beğenmeniz dileğiyle... Düşüncelerinizi eksik etmeyin... Hoşçakalın ♥︎
Emeğimin karşılığını ne zaman alacağım?
hikayelerin arasinda en begendigim oldu eline saglik 💖
Çok güzell❤
Beğendim hemde çok😍
Beğenmene sevindim 🩷