Պարույր Սևակ /Պոեզիա /Կարդում է հեղինակը /1962

Հայաստան; Մոր ձեռքերը; Մարդ էլ կա, մարդ էլ; Լեռնային գիշեր; Անկեղծ ասած; Ուզում եմ; Ապրել; Մի պահ զղջում եմ; Գովերգում եմ; Խոստանում եմ; Խուսափում եմ; Հպարտանում եմ; Անակնկալ; Անջատում; Վարք մեծաց; Առաջադրանք

[@user-nt5oh9pm3q]

Հաշվում ենք կոպեկները միլիոնի ճշտությամբ, իսկ միլիարդները չենք նկատում:

[@garikhovakimyan8448]

Հանճարեղ մեծն Սեվակ

[@Arshak_Nalbandyan]

Շատ շնորհակալ եմ,Սևակի պես մեծությանը մոռանալը մեղք է,անգամ (եթե իհարկե կա) ավելի հաճելի կլինի Սևակի արխիվային վիդեոհոլովակները հրապարակ եք❤

[@user-go5iv1jp1l]

Ինչ լավէ, որ մեր մեծերին նորից հիշել ենք։ Երեխաները պետքէ մեծատանան մեծերի հոգով, որովհետեվ նրանց հորհուրդը ենդմիշտէ։

[@ruzannashahbazyan7253]

Իմ թուլություն գժվում եմ քո պոեզիայով լույս իջնի շիրիմիդ խոնարհվում եմ։

[@timohasso2407]

Հարգանքներս🤝

[@mmta4]

Շատ ճիշտ խոսքեր են!

[@MarGal-wr6sj]

Шноракалутюн.❤❤❤❤❤❤❤

[@hrm25559]

ՀՈԳՈՒԴ ԼՈՒՅՍ ԵՂԻՑԻ։

[@arshaluysexyan5471]

Անվերջ լսել լսել,բայց չհոքնել ՊԱՐՒՅՐ ՍեՎԱԿԻց

[@xchoxachatryan1485]

։❤❤❤։Եսսս էլլլ եմմմ ՇԱԱԱՏՏՏ բաներրր ուզումմմ` 1_ինը ԱՄԵՆԱԱԱ, որրր կյանքսսս հետտտ գաաա ու էլլլ երբեքքք չգնա։❤❤❤։

[@USE-1999]

ԱՊՐԵԼ
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել,
Որ սուրբ հողըդ երբեք չզգա քո ավելորդ ծանրությունը:
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել,
Որ դու ինքդ էլ երբեք չզգաս քո սեփական մանրությունը:
Ու թե հանկարծ անպետքություն քեզ համարես,
թե ինքըդ քեզ արհամարհես
ու համառես,
քեզ հետ վիճի՛,
քեզ չզիջի՛,
համբերատար քեզ հետ խոսի՜,
հակառակո՛ւմ քեզ համոզի
ինքը... հզոր Հանրությունը...
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, այնպե՛ս ապրել,
Որ ուրիշի խինդով խնդաս,
Որ ուրիշի ցնծությունով
Ինքդ էլ ցնծաս, ինքդ էլ թնդաս:
Լինես, մնաս ամենքի հետ,
Նրանց կամքին հպատակվես,
«Ես»-դ խառնես մեծ «մենք»-ի հետ,
Նրանց ցավով լուռ տապակվես:
Տրվես նրանց լույսի նման
Եվ չխաբես՝ հույսի նման:
Արշալույսի նման բացվես
նրա՛նց համար,
Վերջալույսի նման բոցվես
նրա՛նց համար:
Թե լաց լինես՝ նրանց համար,
Թե բաց լինես՝ նրանց համար:
Եվ հա՜ց լինես նրանց համար՝
հոգևոր հա՛ց,
Քեզ նրանցով կյանքում զինես
Եվ նրանցով կյանքում լինես
ոգևորվա՜ծ:
Եվ նրանցով կյանքում լինես
թույլ կամ ուժեղ,
Եվ նրանցով կյանքում լինես
բույլ կամ մժեղ,
Թշվառ՝ ինչպես անապաստան,
Հարուստ՝ ինչպես լայն տափաստան...
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, ապրել այնպե՛ս,
Որ նրանց հետ մթնես-ամպես
Եվ նրանց հետ շանթարձակվես.
Մեկտեղ հանկարծ ընդարձակվես,
Մեկտեղ դառնաս գունդուկծիկ.
Մեկտե՜ղ բացվես, մեկտե՜ղ փակվես՝
Ինչպես նամակ և կամ բացիկ...
Ապրե՜լ, ապրե՜լ, ապրել մեկտե՛ղ,
Կյանքդ խառնել նրանց կյանքին,
Տառապանքդ՝ տառապանքին,
Ջանքդ՝ ջանքին,
Ցանքդ՝ ցանքին,
Եվ ենթարկվել նրանց կամքին,
Նրանց կամքն էլ քեզ ենթարկել,-
Դառնալ և՛ շանթ, և՛ շանթարգել...
27.V.1957թ.
Մոսկվա

[@user-ld3pu2bz2v]

Մեծն Սևակ❤

[@user-nt5oh9pm3q]

Մեկի ասածը արժեք չունի, իսկ մյուսինը գին:

[@vardanhakhverdyan8207]

Shnorhakal em vor gtel pahpanel u taracel eq henc Sevaki dzaynagrutyunner@

[@levon5262]

файлун катарум э

[@Leonardo-se4su]

чей это голос ?

[@ArmenianRadioArchive]

читает автор, Паруйр Севак

[@Leonardo-se4su]

​@@ArmenianRadioArchive Спасибо .

[@user-qr6fi8zj5j]

🔥🔥🔥🔥🔥🙏🙏🙏❤