Witam. Chciałbym się odwołać do reakcji Cu + H2SO4 -> CuSO4 + 2H2O + SO2. Pytał Pan o preparatykę w której będzie takie otrzymywanie CuSO4. Janusz Supniewski w swojej preparatyce z roku 1958 w otrzymywaniu SO2 pisze: " Otrzymywanie (III) Cu + 2H2SO4 → SO2 + 2H2O + CuSO4 W kolbie destylacyjnej umieszczamy 100 g opiłków lub wiórków miedzianych bądź cienkiego drutu miedzianego. Zamiast miedzi można też wziąć 100 g rtęci. Opiłki zalewamy 300 g stężonego kwasu siarkowego i powoli podgrzewamy. Tworzy się dwutlenek siarki, który przemywamy w płuczce z wodą. Pozostałość po reakcji w kolbie rozpuszczamy w wodzie, sączymy i przerabiamy na siarczan miedzi (lub rtęci). " Str.197 J. Supniewski Preparatyka Nieorganiczna. Jak widać w preparatyce do otrzymywania SO2 jest ta reakcja, ale w CuSO4 już nie (paradoks🙃). Oczywiście Supniewski pomylił się. Takiego otrzymywania nie powinno być, bo reakcja nie jest do końca zgodna z prawdą.(Może trochę SO2 się wydzieli w wysokiej temperaturze, ale tracimy bo powstaje siarczan(VI) miedzi(II) i dysproporcjonowanie etc. etc.)
@@biomist24 Witam ponownie. Jeśli chodzi o tą preparatykę bo wydania papierowego nie posiadam. To spotkał Pan jod zapisany jako pojedynczy atom a nie jako cząsteczka w tej preparatyce? Pytam bo mam tylko pdf ale tak słabej jakości że w pewnej reakcji jest samo I a nie I2. (Taki przypadek zauważyłem w ktorymś sposobie otrzymywaniu jodu. I zastanawia mnie ten przypadek bo w innych miejscach jest I2 ale wszędzie bilans się zgadza). Dziwne.
Też nie raz wyszedł mi problem na lekcjach z tym Cu(OH)2. Raz pięknie szafirowe raz nie, niestety szkolne laboratorium działa "na oko" i ciężko oszacować nadmiar-niedomiar odczynników. Potem dzieci myślą, że ta pani od chemii słabo umie chemię... 🙄
Witam. Chciałbym się odwołać do reakcji Cu + H2SO4 -> CuSO4 + 2H2O + SO2. Pytał Pan o preparatykę w której będzie takie otrzymywanie CuSO4. Janusz Supniewski w swojej preparatyce z roku 1958 w otrzymywaniu SO2 pisze:
"
Otrzymywanie (III)
Cu + 2H2SO4 → SO2 + 2H2O + CuSO4
W kolbie destylacyjnej umieszczamy 100 g opiłków lub wiórków miedzianych bądź cienkiego drutu miedzianego. Zamiast miedzi można też wziąć 100 g rtęci. Opiłki zalewamy 300 g stężonego kwasu siarkowego i powoli podgrzewamy. Tworzy się dwutlenek siarki, który przemywamy w płuczce z wodą. Pozostałość po reakcji w kolbie rozpuszczamy w wodzie, sączymy i przerabiamy na siarczan miedzi (lub rtęci).
"
Str.197 J. Supniewski Preparatyka Nieorganiczna.
Jak widać w preparatyce do otrzymywania SO2 jest ta reakcja, ale w CuSO4 już nie (paradoks🙃). Oczywiście Supniewski pomylił się. Takiego otrzymywania nie powinno być, bo reakcja nie jest do końca zgodna z prawdą.(Może trochę SO2 się wydzieli w wysokiej temperaturze, ale tracimy bo powstaje siarczan(VI) miedzi(II) i dysproporcjonowanie etc. etc.)
Tak, znam ten opis ;-) Pochwalę się, że mam papierowe wydanie tej preperatyki
@@biomist24 Witam ponownie. Jeśli chodzi o tą preparatykę bo wydania papierowego nie posiadam. To spotkał Pan jod zapisany jako pojedynczy atom a nie jako cząsteczka w tej preparatyce? Pytam bo mam tylko pdf ale tak słabej jakości że w pewnej reakcji jest samo I a nie I2. (Taki przypadek zauważyłem w ktorymś sposobie otrzymywaniu jodu. I zastanawia mnie ten przypadek bo w innych miejscach jest I2 ale wszędzie bilans się zgadza). Dziwne.
Też nie raz wyszedł mi problem na lekcjach z tym Cu(OH)2. Raz pięknie szafirowe raz nie, niestety szkolne laboratorium działa "na oko" i ciężko oszacować nadmiar-niedomiar odczynników. Potem dzieci myślą, że ta pani od chemii słabo umie chemię... 🙄
Kontrowersje wokół H2SO4 +CU musiały być duże skoro nawet pan zrobił o tym specjalny film.
były