Wirtualne spotkania z historią Pragi część pierwsza - Insurekcja Kościuszkowska, Rzeź Pragi

Insurekcja rozpoczęła się 12 marca 1794 r., gdy generał Antoni Madaliński odmówił poddania się redukcji I Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Narodowej i na jej czele wyruszył z Ostrołęki w kierunku Krakowa. Jednak za oficjalną datę rozpoczęcia Insurekcji uznaje się 24 marca. Po odprawie oficerów garnizonu krakowskiego Tadeusz Kościuszko wraz z Józefem Wodzickim udali się na mszę do kościoła kapucynów, po której w domku loretańskim złożyli u stóp ołtarza szable, poświęcone następnie przez gwardiana. Ująwszy w dłonie szable ślubowali, że gotowi są oddać swoje życie dla obrony ojczyzny.
4 listopada 1794 r. o godz. 5 nad ranem lawiną ognia artyleryjskiego rozpoczęło się rosyjskie natarcie. Kolumny szturmowe podeszły do polskich zapór i rozpoczęły je pokonywać. Dobrze zorganizowane oddziały rosyjskie przeprowadziły zmasowany atak głównie na północną część fortyfikacji, która broniła się pod dowództwem generała Jakuba Jasińskiego. Dramatyczna walka polskich żołnierzy, heroizm i poświęcenie nie starczył do zatrzymania nieprzyjaciela, który swoje poczynania skierował ku mostowi, umożliwiającemu wtargnięcie do miasta. Bohaterska obrona polskich oddziałów, między innymi w reducie „Zwierzyniec” to jedne z najbardziej dramatycznych wydarzeń w dziejach Rzeczpospolitej. W reducie tej bronił się i poległ gen. Jasiński. Pułk Lekkokonny Starozakonny dowodzony przez Berka Joselewicza został rozbity, większość żołnierzy poległa.

[@pawekoodziejczyk1924]

Nasza Praga, w historii miała losy smutne.

[@pawekoodziejczyk1924]

Bardzo ciekawe to spotkanie z historią Pragi. Wyrażam pełne uznanie dla pomysłu i sposobu przedstawienia tematu. Zabrakło mi jednak szerszego podejścia do "preludium" całego wydarzenia, jakim jest Insurekcja Kościuszkowska. Za mało było (moim zdaniem) o Targowicy (!), o jej uczestnikach. Nie wymieniono żadnych nazwisk, w tym biskupów kościoła katolickiego. Nie wspomniano o opinii papieża. Nie było mowy o szubienicach dla zdrajców, o Kilińskim, o ówczesnym prymasie Polski. Być może, będzie o tym mowa w drugiej części.