გიორგი მაისურაძე და ვახტანგ მეგრელიშვილი სხვადასხვა ენაზე ლაპარაკობენ: მაისურაძე კრონიიზმს, ანუ, სახელმწიფოს ფავორიტიზმს ბიზნესების მიმართ ეძახის კაპიტალიზმს, და კრონიიზმი ან თავისუფალი ბაზრის სინონიმი ჰგონია, რაც ძალიან ცუდია, ან თვლის რომ თავისუფალი ბაზარი რაღაცნაირად იწვევს კრონიიზმს, რაც კიდევ უფრო უარესია. მეგრელიშვილი თავისუფალ ბაზარს უწოდებს კაპიტალიზმს. შეცდომა, რომელიც მან კითხვის დასმისას დაუშვა, იმაში მდგომარეობს, რომ არ მოახდინა პრევენციული დიფერენცირება თავისუფალ ბაზარსა და კრონიიზმს შორის, მიუხედავად იმისა, რომ დიდი ალბათობით შეგვეძლო გვევარაუდა, თუ რა აზრით ხმარობს მაისურაძე სიტყვა "კაპიტალიზმს". სოციალიზმი არ არის სისტემა, რომლის მთავარ ამოცანასაც სოციუმის, ანუ, მომხმარებლების და დაქირავებული პირების, ინტერესების დაკმაყოფილება წარმოადგენს. სოციალიზმი არის სისტემა, რომლის მთავარ ამოცანასაც მწარმოებლების, ანუ, კაპიტალისტების ინტერესების დაკმაყოფილება წარმოადგენს. ამდენად, სოციალიზმის სწორი სახელი იქნებოდა "კაპიტალიზმი". ის, რომ მწარმოებლები - ანუ, ადამიანები, რომლებიც წარმოების საშუალებებს ფლობენ - კერძო პირებს კი არა, სახელმწიფო მოხელეებს წარმოადგენენ, პრინციპულად არაფერს ცვლის. სახელმწიფო მომხმარებლებს აიძულებს, რომ გადასახადები გადაიხადონ და მის მიერ ძალადობრივად მონოპოლიზებული სერვისები იყიდონ, მიუხედავად იმისა, სურთ თუ არა მათ ამ სერვისების ყიდვა. კაპიტალიზმს დღეს ორი ძირითადი განმარტება აქვს. ისინი, ვისაც თავისუფალი ბაზარი სძულთ, სიტყვა "კაპიტალიზმს" აიგივებენ არა თავისუფალ ბაზართან, არამედ კრონი კაპიტალიზმთან, პროტექციონიზმთან, ან ფავორიტიზმთან - სისტემასთან, სადაც სახელმწიფო მასთან დაახლოებული ბიზნესების სასარგებლოდ ზღუდავს თავისუფალ კონკურენციას. ეს ადამიანები შეცდომით სწორედ ამ სისტემას თვლიან თავისუფალ ბაზრად. ისინი "კაპიტალიზმს" აბრალებენ იმ პრობლემებს, რომლებსაც "კაპიტალიზმის" დამცველები სახელმწიფოს ჩარევის შედეგად მიიჩნევენ. მეორე მხრივ, ის ადამიანები, რომლებსაც თავისუფალი ბაზარი მოსწონთ, სიტყვა "კაპიტალიზმს" აიგივებენ თავისუფალ ბაზართან. პრობლემა იმაშია, რომ სიტყვა კაპიტალიზმი თავისუფალი ბაზრის არსს არ გამოხატავს. როგორც უკვე იყო ნათქვამი, კაპიტალიზმი შესაფერისი სახელია ისეთი სისტემისთვის, რომელიც უპირატესად მწარმოებლების, ანუ, კაპიტალისტების ინტერესების დაკმაყოფილებისკენაა მიმართული. თავისუფალი ბაზრის მთავარ ამოცანას მწარმოებლების, ანუ, კაპიტალისტების ინტერესების დაკმაყოფილება არ წარმოადგენს. თავისუფალი ბაზარი არ არის ის სისტემა, სადაც მწარმოებლები, ანუ, ბიზნესები კმაყოფილები და ბედნიერები არიან. თავისუფალი ბაზარი ის სისტემაა, სადაც ბიზნესები მუდმივად გრძნობენ კონკურენტების ქშენას საკუთარ ყურთან და ერთადერთი, რითაც შეიძლება მათ მსახვრელ ხელს თავი დააღწიონ, არის მომხმარებლისთვის უფრო მაღალი ხარისხის და / ან დაბალი ფასის შეთავაზება. გასაკოტრებელი ბიზნესი უნდა გაკოტრდეს და უფრო უკეთესით ჩანაცვლდეს. თავისუფალი ბაზარი ის სისტემაა, სადაც ბედნიერი და კმაყოფილი არის მომხმარებელი; ის სისტემა, რომელშიც მომხმარებელი არის მეფე, ხოლო ბიზნესი - მისი მსახური. თავისუფალი ბაზრის პირობებში ქონება შეიძლება დააგროვო მხოლოდ ერთი გზით: თუკი კონკურენტებს აჯობებ, ანუ, თუკი მომხმარებელს რაიმე სერვისს კონკურენტებზე უფრო ხარისხიანად და / ან იაფად მიაწვდი. ეს ქმნის დოვლათს და ყველა მდიდრდება, რადგან მყიდველიც მოგებაშია და გამყიდველიც. დაქირავებულ პირებს რაც შეეხებათ: დავუშვათ, ბაზარი თავისუფალი და ღიაა - რა მოხდება ამ შემთხვევაში, თუკი რომელიმე დაქირავებულ პირს რომელიმე დამქირავებლის მიერ შემოთავაზებული პირობები არ მოეწონება? ის, უბრალოდ, ადგება და სხვა, მრავლად არსებულ დამქირავებელთან წავა, რომელიც მას უკეთეს პირობებს შესთავაზებს, ან კიდევ - თავად წამოიწყებს იმავე ან რაიმე სხვა ბიზნესს, რადგან ამაში ხელს არავინ უშლის. აქვე უნდა გავითვალისწინოთ, რომ დაქირავებული პირებიც და მწარმოებლებიც თავად წარმოადგენენ მომხმარებლებსაც. ამდენად, თავისუფალი ბაზრის მთავარ ამოცანას მომხმარებლის ინტერესების დაკმაყოფილება წარმოადგენს და, შესაბამისად, თავისუფალ ბაზარზე ორიენტირებული ეკონომიკური სისტემის სწორი სახელწოდება იქნებოდა "ქონსუმერიზმი", ამ სიტყვის სრულიად ახლებური, პოზიტიური, გაგებით, ან კიდევ "ვოლუნტარიზმი", კვლავაც, ამ სიტყვის სრულიად ახლებური, პოზიტიური გაგებით და იმაზე აქცენტირებით, რომ ამ სისტემის მთავარ მახასიათებელს ნებაყოფლობითობა წარმოადგენს.
ვალტერ ბენიამინის ორი ცენტრალური ტექსტი ქართულ ენაზე: sa-ga.org/books.php?book=2 »ხელოვნების ნაწარმოები მისი ტექნიკური რეპროდუცირებადობის ეპოქაში | ისტორიის ცნების შესახებ«
გიორგი მაისურაძე და ვახტანგ მეგრელიშვილი სხვადასხვა ენაზე ლაპარაკობენ: მაისურაძე კრონიიზმს, ანუ, სახელმწიფოს ფავორიტიზმს ბიზნესების მიმართ ეძახის კაპიტალიზმს, და კრონიიზმი ან თავისუფალი ბაზრის სინონიმი ჰგონია, რაც ძალიან ცუდია, ან თვლის რომ თავისუფალი ბაზარი რაღაცნაირად იწვევს კრონიიზმს, რაც კიდევ უფრო უარესია. მეგრელიშვილი თავისუფალ ბაზარს უწოდებს კაპიტალიზმს. შეცდომა, რომელიც მან კითხვის დასმისას დაუშვა, იმაში მდგომარეობს, რომ არ მოახდინა პრევენციული დიფერენცირება თავისუფალ ბაზარსა და კრონიიზმს შორის, მიუხედავად იმისა, რომ დიდი ალბათობით შეგვეძლო გვევარაუდა, თუ რა აზრით ხმარობს მაისურაძე სიტყვა "კაპიტალიზმს".
სოციალიზმი არ არის სისტემა, რომლის მთავარ ამოცანასაც სოციუმის, ანუ, მომხმარებლების და დაქირავებული პირების, ინტერესების დაკმაყოფილება წარმოადგენს. სოციალიზმი არის სისტემა, რომლის მთავარ ამოცანასაც მწარმოებლების, ანუ, კაპიტალისტების ინტერესების დაკმაყოფილება წარმოადგენს. ამდენად, სოციალიზმის სწორი სახელი იქნებოდა "კაპიტალიზმი". ის, რომ მწარმოებლები - ანუ, ადამიანები, რომლებიც წარმოების საშუალებებს ფლობენ - კერძო პირებს კი არა, სახელმწიფო მოხელეებს წარმოადგენენ, პრინციპულად არაფერს ცვლის. სახელმწიფო მომხმარებლებს აიძულებს, რომ გადასახადები გადაიხადონ და მის მიერ ძალადობრივად მონოპოლიზებული სერვისები იყიდონ, მიუხედავად იმისა, სურთ თუ არა მათ ამ სერვისების ყიდვა.
კაპიტალიზმს დღეს ორი ძირითადი განმარტება აქვს. ისინი, ვისაც თავისუფალი ბაზარი სძულთ, სიტყვა "კაპიტალიზმს" აიგივებენ არა თავისუფალ ბაზართან, არამედ კრონი კაპიტალიზმთან, პროტექციონიზმთან, ან ფავორიტიზმთან - სისტემასთან, სადაც სახელმწიფო მასთან დაახლოებული ბიზნესების სასარგებლოდ ზღუდავს თავისუფალ კონკურენციას. ეს ადამიანები შეცდომით სწორედ ამ სისტემას თვლიან თავისუფალ ბაზრად. ისინი "კაპიტალიზმს" აბრალებენ იმ პრობლემებს, რომლებსაც "კაპიტალიზმის" დამცველები სახელმწიფოს ჩარევის შედეგად მიიჩნევენ. მეორე მხრივ, ის ადამიანები, რომლებსაც თავისუფალი ბაზარი მოსწონთ, სიტყვა "კაპიტალიზმს" აიგივებენ თავისუფალ ბაზართან. პრობლემა იმაშია, რომ სიტყვა კაპიტალიზმი თავისუფალი ბაზრის არსს არ გამოხატავს. როგორც უკვე იყო ნათქვამი, კაპიტალიზმი შესაფერისი სახელია ისეთი სისტემისთვის, რომელიც უპირატესად მწარმოებლების, ანუ, კაპიტალისტების ინტერესების დაკმაყოფილებისკენაა მიმართული. თავისუფალი ბაზრის მთავარ ამოცანას მწარმოებლების, ანუ, კაპიტალისტების ინტერესების დაკმაყოფილება არ წარმოადგენს.
თავისუფალი ბაზარი არ არის ის სისტემა, სადაც მწარმოებლები, ანუ, ბიზნესები კმაყოფილები და ბედნიერები არიან. თავისუფალი ბაზარი ის სისტემაა, სადაც ბიზნესები მუდმივად გრძნობენ კონკურენტების ქშენას საკუთარ ყურთან და ერთადერთი, რითაც შეიძლება მათ მსახვრელ ხელს თავი დააღწიონ, არის მომხმარებლისთვის უფრო მაღალი ხარისხის და / ან დაბალი ფასის შეთავაზება. გასაკოტრებელი ბიზნესი უნდა გაკოტრდეს და უფრო უკეთესით ჩანაცვლდეს. თავისუფალი ბაზარი ის სისტემაა, სადაც ბედნიერი და კმაყოფილი არის მომხმარებელი; ის სისტემა, რომელშიც მომხმარებელი არის მეფე, ხოლო ბიზნესი - მისი მსახური. თავისუფალი ბაზრის პირობებში ქონება შეიძლება დააგროვო მხოლოდ ერთი გზით: თუკი კონკურენტებს აჯობებ, ანუ, თუკი მომხმარებელს რაიმე სერვისს კონკურენტებზე უფრო ხარისხიანად და / ან იაფად მიაწვდი. ეს ქმნის დოვლათს და ყველა მდიდრდება, რადგან მყიდველიც მოგებაშია და გამყიდველიც. დაქირავებულ პირებს რაც შეეხებათ: დავუშვათ, ბაზარი თავისუფალი და ღიაა - რა მოხდება ამ შემთხვევაში, თუკი რომელიმე დაქირავებულ პირს რომელიმე დამქირავებლის მიერ შემოთავაზებული პირობები არ მოეწონება? ის, უბრალოდ, ადგება და სხვა, მრავლად არსებულ დამქირავებელთან წავა, რომელიც მას უკეთეს პირობებს შესთავაზებს, ან კიდევ - თავად წამოიწყებს იმავე ან რაიმე სხვა ბიზნესს, რადგან ამაში ხელს არავინ უშლის. აქვე უნდა გავითვალისწინოთ, რომ დაქირავებული პირებიც და მწარმოებლებიც თავად წარმოადგენენ მომხმარებლებსაც. ამდენად, თავისუფალი ბაზრის მთავარ ამოცანას მომხმარებლის ინტერესების დაკმაყოფილება წარმოადგენს და, შესაბამისად, თავისუფალ ბაზარზე ორიენტირებული ეკონომიკური სისტემის სწორი სახელწოდება იქნებოდა "ქონსუმერიზმი", ამ სიტყვის სრულიად ახლებური, პოზიტიური, გაგებით, ან კიდევ "ვოლუნტარიზმი", კვლავაც, ამ სიტყვის სრულიად ახლებური, პოზიტიური გაგებით და იმაზე აქცენტირებით, რომ ამ სისტემის მთავარ მახასიათებელს ნებაყოფლობითობა წარმოადგენს.
ხო აბა. ნუ იტყვი კაცო... სარწმუნოებსა და ქართველობას გვართმევს!
@Melody Of Nihil u
სტატია დამილინკეთ ვინცხამ
@Melody Of Nihil "სხვის ხარჯზეს" რას ეძახი. ეგრე დასაქმებულიც "ბიზნესმენის ხარჯზე" იღებს ხელფასს.
Მაგარი სახეებით დახვდენ ულტრასი ბავშვები ლექციის შინაარსი რო გაიგეს
ვალტერ ბენიამინის ორი ცენტრალური ტექსტი ქართულ ენაზე: sa-ga.org/books.php?book=2
»ხელოვნების ნაწარმოები მისი ტექნიკური რეპროდუცირებადობის ეპოქაში | ისტორიის ცნების შესახებ«
თეორიები და ავტორები არ გვინდაო უნივერსიტეტში, აკადემიურ სივრცეში ამბობენ ამას :( სირცხვილია...
ნეტაი არ ანძრევდეს რა. რამე არსებითი თქვი რა.