Gerçeklerden hayır, himmet. Sevgili Pirim Süleyman Metin’e, sağlığında yazıp okuduğum bu şiiri havalandırmak bugüne nasip oldu. Sazlar çalındı, kayıt yapıldı. Her şey hazır. Videoya kapak fotoğrafı ararken, karşıma bu fotoğrafımız çıktı.. Bu yol bu erkân öyle derin ki.. Nereden nereye.. Hiç aklımızda yokken, kimler kimlerle buluştu bugün bu demde. Bazen bir mısraya günlerce kafiye ararsın. Bazen gönülden geldiği gibi yazıp, manasını yıllar sonra anlarsın.. Hatırlıyorum sevdiğim bu şiiri ilk okuduğunda ‘’Nefesine sağlık’’ demiştin. Dünde olduğu gibi bugünde Nefes verenindir Pirim. Neyse bu konu derine gidiyor. Biz konumuza dönelim. Videodaki fotoğraf 29.02.2020’de çekilmişti. Garip Dede Cem evinde Hakikatçı Alevilik ile ilgili bir muhabbet vardı. Herkes konuştu. En son Pirimiz Süleyman Dedeye söz verildi. Dede lafı çok uzatmadı aşağıdaki hali anlattı. Mevlana, Şems Tebrizi ile buluşunca aralarında Hakiki bir dostluk oluşur. Ancak zamanla bu derin dostluk, çevrede kıskançlık ve anlaşmazlıklar doğurur. Bu anlaşmazlıkların sonucu olarak, Şems, Mevlana'nın oğlu tarafından katledilir. Bu acı haber, Mevlana'nın yüreğinde derin bir ateş yakar. Şems'in kaybıyla adeta yanıp tutuşur. Gün geçtikçe erir. Durum öyle bir hal alır ki. Oğlu "Bir adam bulalım, Şems Tebrizi'yi gördüğünü ve ondan selam getirdiğini söylesin, belki bir teselli olur" diye düşündü. Mevlana'nın yanına gidip: "Baba, bir adam varmış. Şems Tebrizi ile görüşmüş, sana selamı varmış" der. Mevlana'yı götürürler adamın yanına. Adam, "Şems Tebrizi'yi gördüm. Sana selam söyledi" deyince Mevlana, etrafındaki kalabalığa aldırmadan hemen orada soyunur elbiselerini adama verir. Oğlu neye uğradığını şaşırır "Baba ne yapıyorsun? Belki de adam yalan söylüyor, belki de hiç görmemiştir," der. Mevlana "Oğlum, görmediğini ben de biliyorum. Lafını etti, elbisemi çıkarıp verdim. Eğer görseydi, canımı verecektim" der. Şimdi burada da Hakikatın lafı edildi, ben canı gönülden elbisemi de canımı da vermeye hazırım. (Süleyman Metin) Manayadır Surete olmaz sözüm Serhoşundum daha yok iken üzüm Geçtim hırka ile şalda yok gözüm Ten soyuştu var gönlümü sen düşün Cümle dostlara Aşkı niyaz ediyorum.
Süleman Metin dedemin kelamını okuyunca, dinledim tekrar tekrar daha bi mana alemine daldım.. Daldıranlara aşk olsun, gönlümüzde muhabbet kazanını harlayanlara aşk olsun... Ata abim duygun, nefesin var olsun.. Bizde seni dinledik mest olduk, var gönlümüzü sen düşün.. Eyvallah baba erenlerim. Huu
Gerçeklerden hayır, himmet.
Sevgili Pirim Süleyman Metin’e, sağlığında yazıp okuduğum bu şiiri havalandırmak bugüne nasip oldu. Sazlar çalındı, kayıt yapıldı. Her şey hazır. Videoya kapak fotoğrafı ararken, karşıma bu fotoğrafımız çıktı..
Bu yol bu erkân öyle derin ki.. Nereden nereye.. Hiç aklımızda yokken, kimler kimlerle buluştu bugün bu demde.
Bazen bir mısraya günlerce kafiye ararsın. Bazen gönülden geldiği gibi yazıp, manasını yıllar sonra anlarsın..
Hatırlıyorum sevdiğim bu şiiri ilk okuduğunda ‘’Nefesine sağlık’’ demiştin. Dünde olduğu gibi bugünde Nefes verenindir Pirim.
Neyse bu konu derine gidiyor. Biz konumuza dönelim.
Videodaki fotoğraf 29.02.2020’de çekilmişti. Garip Dede Cem evinde Hakikatçı Alevilik ile ilgili bir muhabbet vardı. Herkes konuştu. En son Pirimiz Süleyman Dedeye söz verildi. Dede lafı çok uzatmadı aşağıdaki hali anlattı.
Mevlana, Şems Tebrizi ile buluşunca aralarında Hakiki bir dostluk oluşur. Ancak zamanla bu derin dostluk, çevrede kıskançlık ve anlaşmazlıklar doğurur.
Bu anlaşmazlıkların sonucu olarak, Şems, Mevlana'nın oğlu tarafından katledilir.
Bu acı haber, Mevlana'nın yüreğinde derin bir ateş yakar. Şems'in kaybıyla adeta yanıp tutuşur. Gün geçtikçe erir.
Durum öyle bir hal alır ki. Oğlu "Bir adam bulalım, Şems Tebrizi'yi gördüğünü ve ondan selam getirdiğini söylesin, belki bir teselli olur" diye düşündü.
Mevlana'nın yanına gidip: "Baba, bir adam varmış. Şems Tebrizi ile görüşmüş, sana selamı varmış" der.
Mevlana'yı götürürler adamın yanına. Adam, "Şems Tebrizi'yi gördüm. Sana selam söyledi" deyince Mevlana, etrafındaki kalabalığa aldırmadan hemen orada soyunur elbiselerini adama verir.
Oğlu neye uğradığını şaşırır "Baba ne yapıyorsun? Belki de adam yalan söylüyor, belki de hiç görmemiştir," der.
Mevlana "Oğlum, görmediğini ben de biliyorum. Lafını etti, elbisemi çıkarıp verdim. Eğer görseydi, canımı verecektim" der.
Şimdi burada da Hakikatın lafı edildi, ben canı gönülden elbisemi de canımı da vermeye hazırım.
(Süleyman Metin)
Manayadır Surete olmaz sözüm
Serhoşundum daha yok iken üzüm
Geçtim hırka ile şalda yok gözüm
Ten soyuştu var gönlümü sen düşün
Cümle dostlara Aşkı niyaz ediyorum.
Aşk olsun.
Gönlünüze sağlık
Emeğinize sağlık
Yandım ben, çöllere düştüm,
👏👏👏👏👏🙏🙏❤️
Süleman Metin dedemin kelamını okuyunca, dinledim tekrar tekrar daha bi mana alemine daldım.. Daldıranlara aşk olsun, gönlümüzde muhabbet kazanını harlayanlara aşk olsun... Ata abim duygun, nefesin var olsun.. Bizde seni dinledik mest olduk, var gönlümüzü sen düşün.. Eyvallah baba erenlerim. Huu
Var ol, ulu ozan
❤
Aşık sordum, ‘’hepsi öldü’’ dediler
Meclis sordum, ‘’burda olmaz’’ dediler
‘’Devredip de kimse gelmez’’ dediler
Ben bana gelmedim, kime ne deyim
😞😢🍀🙏🏻
Hu demine devranına Hu