Κάτι που άκουσα και μου αρέσει : φοβόμαστε τον θάνατο όταν φοβόμαστε να ζήσουμε. Σε αυτό το "παιχνίδι" που ζωή δημιουργεί ζωή το μόνο σίγουρο είναι ότι σαν υπάρξεις έχουμε αρχή μέση και.. τελος και είναι όμορφο αυτό. ΥΓ πέρα από το υπέροχο μυνημα, η καλλιτεχνική πλευρά του βίντεο άψογη Δημήτρη 🙏🙏❤️❤️
Ουαου!!!!!!! Χαίρεται Δημήτρη κ Ντάνα μας!!!!!!!!!!!!!!! Τεράστιο θέμα που όπως πάντα, προσεγγισατε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο!!!!!!! Να είσαστε πάντα καλά!!!!!!!!!🤗🤗🤗🤗🙏🙏🙏🙏👌🌃
κάτι πρέπει να πεθάνει για να γεννηθεί κάτι άλλο. εύκολα το δέχεσαι Δημήτρη μου. το να πεθάνει ο Ηλίας για να γεννηθεί κάτι άλλο, κομμάτι δύσκολο βρε αγαπημένε μου
δεν σε καταλαβαίνω Ηλία μου. Το ότι θα πεθάνει ο Δημήτρης είναι το μόνο σίγουρο, και όταν τον θάψουμε στη γη, θα γεννηθούν πολλά άλλα σίγουρα όχι ο Δημήτρης
Πώσ αφήνεις πίσω κάποιον που εχεις αγαπήσει; πονάει η καρδιά μου να προχωρήσω από κάποιον που αγαπώ ακόμα αλλά αυτός θέλει κάτι άλλο.. προχωράω μπροστά με τον πόνο μέχρι να φύγει;
για ένα μεγάλο διάστημα δεν μπορείς, ωστόσο, δεν ζεις. Με τον καιρό σβήνει και συνεχίζεις. Οπότε καλή μου Μαριάννα να προχωράς με τον πόνο όχι μέχρι να φύγει, αλλά φροντίζοντας του κάθε μέρα
Στην δική μου κοσμοθεωρία, δεν υπάρχει θάνατος. Ο θάνατος είναι μια ενδιάμεση/ μεταβατική κατάσταση. Δεν μπορώ τις θρησκείες που είναι "πνευματολαγνες " , τους αρέσει δηλαδή να είμαστε πνευματα μετά.. Το πνεύμα σημαίνει μοναξιά, γιατί μόνο εν ύλη μπορείς και βλέπεις -δινεις το χέρι -αγκαλιαζεις κτλ τον συνάνθρωπο. Το πνεύμα σκέτο έχει μοναξιά. Επίσης πιστεύω ότι ο παράδεισος, που λένε οι θρησκείες, είναι άδειος! Διότι πώς ένας εκλειπων πατέρας ξέροντας ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει πόλεμος μπορεί να αφήσει τα παιδιά του και να πάει να ενσαρκωθεί σε ένα παράλληλο σύμπαν, ενώ ξέρει ότι εδώ στην Γη μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή πόλεμος. Οπότε οι ψυχές βαραίνουν και μένουν στην Γη, απλώς ως θεατές και δεν συνεχίζουν την δική τους ζωή... Τί να πουν; Σας γράφω και πάω στον παράδεισο και σας αφήνω στην τύχη σας εσάς;; Και άντε πάλι μετά από κάποια χρόνια ξαναγεννιομαστε εδώ, επίπονο! Καί άντε να ξαναμαθαινεις την αλφαβήτα....Ο παράδεισος λοιπόν είναι άδειος! Και επειδή το σώμα αυτό είναι βαρύ (όπως λέει το "παραμύθι" μικρός πρίγκιπας) και δεν μπορούμε να κάνουμε το μεγάλο ταξίδι για την ενσάρκωση του σε μάχιμη ηλικία σε ένα ίδιο σώμα εμφανισιακά, χωρίς την ανάγκη συντήρησης του... Με πιάνεις πιστεύω..! Μπορεί να διαφωνούμε , αλλά ίσως καταβαθος συμφωνούμε.. Επίσης επειδή μια γάτα είναι άδικο να είναι μόνο γάτα... Ίσως η ψυχή μας περνάει όλες τις βαθμίδες εξέλιξης και ανέλιξης ως που να γίνει άνθρωπος... Έντομο - ψάρι - πτηνό - τετράποδο και για φινάλε άνθρωπος. Κάτι σαν την εξέλιξη των ειδών του Δαρβίνου, αλλά σε προσωπική πορεία. Όπως είχε πει και ο Αϊνστάιν: " η φαντασία είναι σημαντικότερη από την γνώση".. Άκης εδώ! Με χαρά λοιπόν και ας ζήσουμε όπως μας αρέσει!!!! Αρέσει= areεσυ= are εσύ, δηλαδή όλα όσα είναι εσύ και σε χαρακτηρίζουν!
Σε ευχαριστούμε
Κάτι που άκουσα και μου αρέσει : φοβόμαστε τον θάνατο όταν φοβόμαστε να ζήσουμε. Σε αυτό το "παιχνίδι" που ζωή δημιουργεί ζωή το μόνο σίγουρο είναι ότι σαν υπάρξεις έχουμε αρχή μέση και.. τελος και είναι όμορφο αυτό. ΥΓ πέρα από το υπέροχο μυνημα, η καλλιτεχνική πλευρά του βίντεο άψογη Δημήτρη 🙏🙏❤️❤️
❤
Υπέροχα το αποδόσατε . Να είστε καλά.
🌹 Σας αγαπω 🙏
Καλησπέρα κ Δημήτρη σε συγχαίρω εισαι πολλά χιλιόμετρα μπροστά που να σε φτάσουμε και να καταλάβουμε τι μας γίνεται και πάλι μπράβο σουυυ
Ουαου!!!!!!! Χαίρεται Δημήτρη κ Ντάνα μας!!!!!!!!!!!!!!! Τεράστιο θέμα που όπως πάντα, προσεγγισατε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο!!!!!!! Να είσαστε πάντα καλά!!!!!!!!!🤗🤗🤗🤗🙏🙏🙏🙏👌🌃
🙏
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά 🙏
Σας ευχαριστώ για όλα όσα προσπαθήτε να μας δόσετε
Εκπληκτική ομιλία!
Και περίμενα να δω, θα πει πάλι "κάντε ό,τι αγαπάτε"; 😅
κάτι πρέπει να πεθάνει για να γεννηθεί κάτι άλλο. εύκολα το δέχεσαι Δημήτρη μου. το να πεθάνει ο Ηλίας για να γεννηθεί κάτι άλλο, κομμάτι δύσκολο βρε αγαπημένε μου
δεν σε καταλαβαίνω Ηλία μου. Το ότι θα πεθάνει ο Δημήτρης είναι το μόνο σίγουρο, και όταν τον θάψουμε στη γη, θα γεννηθούν πολλά άλλα σίγουρα όχι ο Δημήτρης
@@kokkinias Δημήτρη μου λέγοντας κομμάτι δύσκολο ενοω ότι αυτός ο νους δεν σε αφήνει να το δεχτείς τόσο εύκολα
Ολα σωστα, αγαπητε Δημητρη!!!
🌺💕 τα ειπε και ο J.K. και στο ACIM: die to everyday’s all, die before you die (in your mind) ...
και ο Ιησούς, και ο Βούδας και ο Μαχαραζ και ο Σωκράτης.... και όλοι οι δάσκαλοι. Όλα τα καλά Φανή
Πώσ αφήνεις πίσω κάποιον που εχεις αγαπήσει; πονάει η καρδιά μου να προχωρήσω από κάποιον που αγαπώ ακόμα αλλά αυτός θέλει κάτι άλλο.. προχωράω μπροστά με τον πόνο μέχρι να φύγει;
για ένα μεγάλο διάστημα δεν μπορείς, ωστόσο, δεν ζεις. Με τον καιρό σβήνει και συνεχίζεις. Οπότε καλή μου Μαριάννα να προχωράς με τον πόνο όχι μέχρι να φύγει, αλλά φροντίζοντας του κάθε μέρα
@@kokkinias σ
Σας ευχαριστω πολυ πολυ γι αυτή την απάντηση με βοηθάει πολύ!!
Memento mori.....
Αmor fati
🦴🦴
Εκεί στο δάσος που κι εγώ αγαπώ και είναι η καθημερινή μου άντληση ηρεμίας και σοφίας, εκεί για άλλη μια φορά μίλησες στη καρδιά μας...
Έχετε καμία σχέση με τον δημοσιογράφο της ΕΡΤ που βγαίνει το πρωί?
Είστε σαν δίδυμοι
καμία
Στην δική μου κοσμοθεωρία, δεν υπάρχει θάνατος. Ο θάνατος είναι μια ενδιάμεση/ μεταβατική κατάσταση. Δεν μπορώ τις θρησκείες που είναι "πνευματολαγνες " , τους αρέσει δηλαδή να είμαστε πνευματα μετά.. Το πνεύμα σημαίνει μοναξιά, γιατί μόνο εν ύλη μπορείς και βλέπεις -δινεις το χέρι -αγκαλιαζεις κτλ τον συνάνθρωπο. Το πνεύμα σκέτο έχει μοναξιά. Επίσης πιστεύω ότι ο παράδεισος, που λένε οι θρησκείες, είναι άδειος! Διότι πώς ένας εκλειπων πατέρας ξέροντας ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει πόλεμος μπορεί να αφήσει τα παιδιά του και να πάει να ενσαρκωθεί σε ένα παράλληλο σύμπαν, ενώ ξέρει ότι εδώ στην Γη μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή πόλεμος. Οπότε οι ψυχές βαραίνουν και μένουν στην Γη, απλώς ως θεατές και δεν συνεχίζουν την δική τους ζωή... Τί να πουν; Σας γράφω και πάω στον παράδεισο και σας αφήνω στην τύχη σας εσάς;; Και άντε πάλι μετά από κάποια χρόνια ξαναγεννιομαστε εδώ, επίπονο! Καί άντε να ξαναμαθαινεις την αλφαβήτα....Ο παράδεισος λοιπόν είναι άδειος! Και επειδή το σώμα αυτό είναι βαρύ (όπως λέει το "παραμύθι" μικρός πρίγκιπας) και δεν μπορούμε να κάνουμε το μεγάλο ταξίδι για την ενσάρκωση του σε μάχιμη ηλικία σε ένα ίδιο σώμα εμφανισιακά, χωρίς την ανάγκη συντήρησης του... Με πιάνεις πιστεύω..! Μπορεί να διαφωνούμε , αλλά ίσως καταβαθος συμφωνούμε.. Επίσης επειδή μια γάτα είναι άδικο να είναι μόνο γάτα... Ίσως η ψυχή μας περνάει όλες τις βαθμίδες εξέλιξης και ανέλιξης ως που να γίνει άνθρωπος... Έντομο - ψάρι - πτηνό - τετράποδο και για φινάλε άνθρωπος. Κάτι σαν την εξέλιξη των ειδών του Δαρβίνου, αλλά σε προσωπική πορεία. Όπως είχε πει και ο Αϊνστάιν: " η φαντασία είναι σημαντικότερη από την γνώση".. Άκης εδώ! Με χαρά λοιπόν και ας ζήσουμε όπως μας αρέσει!!!! Αρέσει= areεσυ= are εσύ, δηλαδή όλα όσα είναι εσύ και σε χαρακτηρίζουν!
Ποσο με ηρεμεί ο λόγος σου να ήξερες.....πόσο σπάνιο κάποιος να μιλάει από την ψυχή του.
Μας λείπει αυτό!!!