Gelukkig alleen zijn
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 1 ส.ค. 2021
- psychologievansucces.nl/
Als mens wil je gelukkig zijn, ook als je alleen bent. Maar hoe doe je dat? Daar hebben we een vraag over gekregen van Iris: ‘Hoe leer ik gelukkig alleen te zijn?’.
In deze video beantwoorden we deze vraag aan de hand van de volgende onderwerpen:
- Alleen zijn vs. single zijn
- Diepgang vinden in de stilte óf het lawaai
- Redenen waarom je niet goed alleen kunt zijn
- De mens als sociaal dier: De noodzaak van verbinding
En nog veel meer!
Heel veel kijkplezier :-)
Handige links:
Lees het blog: psychologievansucces.nl/geluk...
Stel je vraag voor de podcast via: psychologievansucces.nl/podcast
Brein TV: psychologievansucces.nl/breintv/
![CAMPปลิ้น | EP.75[1/2] ชวนแร็ปเปอร์เที่ยวประแสแบบไม่ต้องตามกระแส](http://i.ytimg.com/vi/J5ds2AxDp24/mqdefault.jpg)
Heerlijk om alleen te zijn, alleen te leven. We worden zo geconditioneerd om het samen als maatschappelijk wenselijk te ervaren. Verbondenheid begint in jezelf. Ik ben een diepzinnig mens, heb vele passies. Ik hou van het leven. 4 lerende relaties gehad. Een vaste traditionele relatie wil ik niet meer, de meerwaarde ervaar ik niet meer. Voedende interactie zoek ik wel bij tijd en wijle op en ik organiseer al 25 jaar maatschappelijke initiatieven, dat volstaat. Wellicht een vrouwelijke muze af en toe, voor emotionele uitwisseling en avontuur. Ik zou niet meer anders willen leven. Stilte, rust en natuur zijn mij dierbaar. Het is gewoon een keuze hoe je wil leven! Leven naar je ware natuur maakt gelukkig.
Dat beeld van een pleintje in Italië, muziek en de loskomende emoties, zomaar een voorbeeld zoals er zoveel van dit soort momenten bestaan (bv de rust in een door mensen verlaten bos, het uitkijken over de zee) raakte me vanaf het moment dat je het inleidde. Ik voel precies wat je bedoelt. Er welden ook tranen op in mijn ogen door de vervoering van de setting, ik zou op zo'n moment ook in de ogen van iemand willen kijken, om de diepte van mijn ziel die zich dan openbaart, door slechts elkaar aan te kijken, non verbaal, met vochtige ogen en een brok in de keel, even knijpen in elkaars hand, te delen en samen te voelen. De schoonheid van zo'n moment in time is zo overweldigend, dat kàn je alleen maar emouveren, en het mooist en intenst beleven met een zielemaat. Zo heb ik wel eens op een bankje gezeten in een heel eenvoudig parkje, waar zo op het eerste oog niets te beleven valt. Maar daar zo zittend in het Niets, voelde ik me ineens zo intens gelukkig, om dat grote Niets, dat er een traan van diep geluk over mijn wang rolde. Niet om een gedachte, puur het gevoel dat loskwam. Dat was zo mooi en intens, zo vol liefde, dat beleef je beter alleen, maar het best met iemand die ook goed kan Voelen en ondergaan. Alleen dàn zou ik het een toegevoegde waarde vinden om een levensgezel naast me te hebben. Met een zielemaat die die schoonheid ook kan ervaren, dat diepere Geluk. Want dát is wat voor mij een relatie onderscheidt van relaties zoals in een vriendschap. Als mensen verbaasd zijn dat 'zo'n leuke vrouw als ik alleen ben...' die snappen er niet zoveel van. Ik voel me nl niet alleen. Heb zeker geen persoon als alabastine in mijn leven nodig. Of tools die een man kunnen vervangen (...). Totaal schoon van dat fysieke, wat voor mij alleen belangrijk is in een diepe connectie met iemand. Niet sex om de sex. En dat is heerlijk. Bevrijdend. Puur. Pas als je gelukkig kunt zijn als je 'alleen' bent, dan kun je het zuiverst bepalen wie een goede levensgezel is. En dat betekent niet automatisch elk weekend tijd vullen. Of elkaar geen gebruiken om je leegte, je lust, je eenzaamheid op te heffen. Het gaat om delen, synergy. Zonder die diepgang is wat mij betreft een relatie geen relatie. Maar angst om alleen te zijn.
Dank voor dit gesprek. Zo voelbaar.
Heb jullie sinds kort “ontdekt” ; wat een helderheid en mooie onderwerpen. Blijf jullie volgen. 🙏🏻
Mooie podcast , ikzelf ben ongewild sinds anderhalf jaar alleen doordat mijn man verdrietig genoeg overleden is na 34 jaar prachtig samenzijn … dat is een rouwproces maar ik zie dat ook als een ontdekkingsreis naar mezelf ! M’n man stond me nooit voor enige ontwikkeling ‘in de weg’ maar nu alleen is t absoluut een andere zelfontwikkeling en doe ik andere ontdekkingen van mezelf . Ik wil me 1 en heel voelen met en in mezelf en dat gaat me vaak toch best goed af 🙏🏼 maar soms overspoeld me het gemis van m’n man me ook nog wel . Ik ben op stilte retraite geweest wat ik fantastisch fijn vond met meditatie en yoga en ook al 2x alleen op vakantie , de ene vakantie was nogal ‘dóenerig’ in Duitsland / Zwitserland met wandelen en fietsen en ik wilde juist ook lezen en ‘niets’ maar daar kwam t toen niet van toen ben ik afgelopen sept 2 wkn naar Andalusië geweest en heb heerlijk boeken gelezen en gewandeld en ‘niets’ gedaan maar daar kwam ik mezelf wel tegen wat Albert ook aangaf toen ik in Ronda rondliep en t prachtigs wat ik zag niet live kon délen / vóelen met een ander … tsja , zo is het 1 grote ontdekkingsreis ❣️
Dank jullie wel ❤❤
Omdat ik al lang alleen ben en ik zoek altijd de diepte en geniet van jullie en brein tv. Heerlijk.
Heel herkenbaar mannen, ik woon heerlijk alleen en geniet en ook relaties gehad.
De diepte in de stilte ga ik niet uit de weg.
Daarnaast zoek ik zeker de verbinding met anderen wanneer ik daar behoefte aan heb.
@Ali Osram ik ben het met jou eens wat betreft relatie.
Ik kan dus jouw reactie over mijn tekst niet plaatsen.
Prachtig en verhelderend gesprek.
Ben zelf ook altijd een einzelgänger geweest en ben eigenlijk ook graag wel alleen.
Toch kan ik wel op bepaalde momenten erg veel last hebben van eenzaamheid.
Dit is iets wat blijkbaar nooit helemaal te vermijden is.
Het kan me soms echt op onverwachte momenten aanvliegen.
Vaak ebt dit op een gegeven moment wel weer weg.
Maar het blijft toch een erg vervelende gewaarwording.
9:00
Dit is voor mij ook zo herkenbaar.
Heb vaak wel het gevoel dat mensen het maar wat sneu vinden.
15:52
Ook weer herkenbaar.
Vooral dat je gevoel kan omslaan.
En dat oppervlakkigheid zich ook tegen je kan 'keren'.
Wat dat betreft mis ik vaak ook wel wat verdieping in mijn doen en laten.
Hier herken ik heel veel van mezelf in!!
Quote:
"Eenzaamheid is verschrikkelijk;
'alleen zijn' vind ik heerlijk".
Afkomstig van een inmiddels overleden zanger.
Het alleen zijn gaat mij goed af. Tenminste dat denk ik........maar soms overvalt mij het gevoel van leegte...iets zinnigs te moeten doen, geen idee wat....mijn dag glijdt weg.....geen zin in tekenen, schilderen of weet niet wat gepensioeneerde allemaal doen.......
Levenspadnummer (tel de getallen op van de hele geboortedatum) nr 7, daar kan het alleen zijn ook in zitten.
Karakternummer = het getal van de geboortedag.
Destiny-nummer = je naam
Voel helemaal mee met jullie en zeker met Albert. Ik woon in Frankrijk, eerst 15 jaar in Middleton of nowhere. Verkocht en nu aan de rand van dorpje, dus hoor de auto's, voel me part of the world, maar ken hier geen mens. Klets tegen de 2 poezen en de stilte en vrijheid in mijn huis, ga ik nooit meer inruilen.heerlojk, maar mis wat intellectuele discussies. Maar ben heel gelukkig met mijzelf en ga ook niet op vakantie. Cobfinement hier maakt weinig verschil.
Ik woon al bijna 9 jaar alleen in een afgelegen gebied in Zweden. Ik heb geen familie, en ken nauwelijks een handvol Zweden (heel gesloten mensen). Ik werk door Covid enkel op afstand. Ik ben actief in de natuur buiten mijn werkuren (wandelen, kajak, schaatsen, langlauf, maar steeds alleen). Het klinkt wellicht als een droom voor sommigen. Ik kan (kon) goed alleen zijn en hou in principe van rust, stilte en alleen zijn, maar de laatste tijd weegt de eenzaamheid echt te zwaar. Ik vrees dat ik er depressief van geworden ben. Ik zie geen uitweg.
Heel graag zouden we je op weg helpen... Als je daar voor open staat, zou je dan een e-mail willen sturen naar info@brein.tv? Dan kunnen we op die manier verder met elkaar in contact komen!
Man van mijn hart... geen tv, minimalisme, opgeruimd etc... :) En alleen op vakantie moet je beslist met de fiets en tent doen...!
Zouden we niet over hebben😅👍
Jullie gaan wel erg uit van de vrijheid in keuzes. Een leuk huis, fijne plek om te wonen, je lievelingsspullen om je heen, de mensen in je leven. Dan kán alleen zijn ook écht een kéuze zijn En heb je de rust om te ervaren hoe dit voor je werkt. Maar vaak zijn de omstandigheden niet zo. Kleine portemonnee, geen keuze in je huisvesting, wijk, plaats, lánd. Geen sociaal vangnet, geen mensen om je heen. Chronisch ziek zijn en weinig kunnen..... Hoe werkt het ‘gelukkig alleen’ zijn dan?
Ik ook. Chronisch ziek. Darmen. Al tientallen jaren. En alleen , zelfs mn familie “ had niks aan me “ . Mijn vader is helaas jong gestorven. Met hem had ik een goede band. Goede pijnstilling , mijn lieve kater , ik lees veel , misschien 1 of 2 dagen per jaar voel ik me eenzaam. Maar t alleen zijn is heerlijk. Als ik erg ziek ben ( opvlammingen ) dan vraag ik kracht aan het Thuisfront/God. Er zijn heel veel mensen die niet alleen kunnen zijn. DAT vind ik nou een echte handicap !
Ik wil ook een relatie en ik ben aleen
Ik zit al een tijd in mijn eigen retraite, kan het goed vinden met mezelf maar zou graag emotioneel verbinden met een interessante spirituele man. Albert vind jou wel leuk! Sta jij open voor een kennismaking? ☺️
Eenzaam voel je je wanneer je jezelf en je eigen situatie etc niet begrijpt.