Harun Tasdemir keşke dönebilsek o güzel günlere para çok yoktu ama mutluyduk gerçi şimdi de yok ama ben özledim be kardeşim eskiyi özledim komşularımızı, sobamızı, misketi tasoyu, aşure getiren komşumuzu kömür poşetlemeyi, siyasetsiz günleri, salçalı ekmeği, mavi önlüğü, defter kaplamayı.. keşke hiç büyümeseydim büyümeseydik..
@@mehmetkrbyk2882 ah be keske donsek, donebilsek, paramiz yoktu belki ama ailede sadece bir kisi calisarak ev gecindirebiliyordu, bereketi vardi paranin simdi 2 kisi calisarak bile tek cocukla zar zor geciniyor, en cokta cocugum benim gibi sokakda doyasiya oynayamiyacak, televizyonda boyle yapimlari goremeden buyuyecek ya o dokunuyor be
Ah be kardeşim nasılda geçip gidiyor sabah kalkıp kendimi dışarıya atmayı özledim okuldan eve koşa koşa gelip arkadaşlarımın yanına gitmeyi özledim akşamları mahalledeki çocuklarla oturup sohbet etmeyi özledim yoktu evet cebimizde tek kuruş paramız yoktu ama gerçekten mutluyduk acıktığımız zaman herhangi bir eve gidip ekmek istemeyi özledim herkesin aile gibi samimi olmasinı özledim ben eskiyi çok özledim ama içimde sadece bir teselli var ben çocukluğumu yaşadım...
En önemlisi de ne aslında beyler biliyor musunuz? Çocukluk arkadaşlarınız, bazen aniden irtibatı kesersiniz, bazen yavaş yavaş koparsiniz, bazen de ölüm ayırır sizi. O ölüm ayirdigindaki üzüntü çok büyüktür. Geçen çocukluğumuz, tüm anılarımız gelir aklımıza. Ama irtibatı kesipte sonra karsilasmakta çok koyar adama. Ulan bu benim butun sırlarımı biliyordu, benim hoslandigim kızları biliyordu, beraber az mı kavga ettik. Ve en önemlisi, beraber geçirdiğiniz onca samimi andan sonra birbirinize yabancı gibi davranmanız...
90'ların 2000'lerin çocuklarına selam olsun.soba gürültüsüne,nokia 3310 a ,Şahane Pazara,Ruhsara,Mavi yakalı ilkokul önlüğüne,tasolara beybileytlere ,yeşil BP tırına,kaplaya kaplaya bitiremediğimiz defterlerimize..ilkoku öğretmenimize,kantinci ablamıza,çocuklugumuza selam olsun.büyümekle hata ettik.bu müziği dinlemek için buraya gelen herkez o günleri özlüyor biliyorum.selam olsun size..
Çocukluğumun tükenmeyen baharına hırçın günlere bitmeyecek sandığım heyecana en güzel kokulara sığındığım yağmurlara hissettiğim ev kokusuna.. Selam olsun ☺✋
Selam olsun geçip giden ve bir daha gelmeyecek olan o güzel, dertsiz tasasız günlerimize. her şey biraz daha içliydi her şey biraz daha samimiydi sanki o zamanlar. Zaman geçtikçe her şey daha bir soğuklaşıyor bu dünyada. Sanırım her zaman eskiyi özleyeceğiz. Selam olsun..
Belki bir ara gene gelirim tarih 01.23.2020 acaba istediklerimi yapabilicekmiyim yoksa bir dahaki gelişimde nden yapmadım die pişmanmi olucam nden hep geçmiş zamana üzülüyor insan nden zamanı ve fırsatı varken yapmıyor yapmak istediklerini herşeyi zamana bırakıyoruz ama zaman alıp götürüyor senelerimizi keske dememek için deneyin şansınızi siz iyi oldukça zamanda size iyi olacakdır...
Maddi durumumuz küçükken çok yoktu,babam eve biraz baklava almıştı. O akşam çayla beraber bir güzel yedik. Ertesi gün yerli malı haftası vardı sınıfta… Annem de kavanozun içine 1 tane baklava koydu bir kaba da zeytin peynir falan,her neyse sınıfa girdim herkesin önünde börekler falan… Sınıfın en gıcık çocuğu başıma dikildi ve gülmeye başladı.. -O baklavayı fareler için getirdin galiba dedi. Ben o anda utancımdan yerin dibine girdim herkes gülmeye başlamıştı. Direk okuldan çıktım eve gelip anneme bağırmaya başladım. -Nasıl bir tane baklava koyarsın sınıftakilerin çantalarında bir sürü yiyecek vardı bende ise bir baklava biraz zeytin yarım ekmek beni rezil ettin dedim. O anda annem kırgın bir şekilde;Baklavalardan benim payıma düşen sadece buydu yavrum dedi.O anda kendimden nefret ettim yer yarılsaydı da içine atlasaydım , anneme sarılmaya bile yüzüm kalmamıştı… Biliyorum annem bana kırılmaz ama ben kendime kırıldım böyle bir anneye bunu yaptığım için 10 yaşımdan beri her gece ALLAH ‘ın beni affetmesi için dua ederim.. O zamandan bu zamana ağzıma almadığım tek tatlıdır baklava.
Kaç yaşında olursan ol, hayatta istediğin herşeyi elde etmiş ol, istersen çok mutlu ol. Kısacık bir zaman iki dakikalık bir müzik bir öküz olup oturur bağrına. Oturur tüm hayatını sorgulamaya başlarsın.. Buda o müziklerden.
asuman: beni artık sevmiyorsun, öyle mi? mükremin: ya seni seviyorum da, seni sevmeyi eskisi kadar sevemiyorum.. hani eskiden seni sevmenin, birbirimizi sevmenin, yeşil gevrek bir tadı vardı. seni güldürmenin lezzeti damağıma yerleşir, orada mutlu mesut yaşardı.. yani bişey olduğu vakit, ilk bunu koşayım gideyim, asuman'a söyleyeyim tarzında bir haberci telaşı olurdu. asuman: şimdi n'oldu peki? mükremin:bilmiyorum asuman, bilmiyorum.. kalbim bir kuyunun dibindeki suyun içinde nefes almaya çalışan bir gariban.yukarı tırmanmaya çalışıyor..ama ne yapsın? kuyunun duvarları düz..kuyunun duvarları ıslak..''
Bu müzik bende; kimsesiz bir çocuğun çığlığı gibi, parasız bir adamın açlığı gibi, seni sevmeyecek birinin kalbini çaldığı gibi, ölmüş biri için çiçek alındığı gibi, bir şeyler ifade ediyor.
Yapayalnızdır her insan. Yalnız doğar, yalnız ölür. Yalnızlığı yıkan, paylaşmaktır. Kalbinle ve ruhunla. İşte bu yüzden savaştır paylaşmak aslında. Sen bu savaşı yalnız vermeyi tercih ettin Biz olmayı değil. Ben olmayı seçtin. Konuştuklarımı sana bırakıp susarak gidiyorum. Yalnız yaşadığım bizi, yalnız bitiriyorum. Kavga etmeden, kırıp dökmeden. Sessizlik kazandı savaşımızı Aşkı, sessizliğin korkunç bombardımanına bıraktık. Şimdi konuşma zamanı değil. Okyanus sessizliğinde can çekişlerimizi dinleme zamanı. Seninle olmak. Bizi öylesine "bir" yaptı ki Şimdi yarım gidiyorum. Bazen, ancak kapıyı sert vurduğu için duyarsın bir kadının gittiğini. Kadın giderken susar. Susana kadar çok susamıştır ilgiye sevgiye aşka. Bu sefer ki başka. Hoşçakal.
19 yaşındayım. Henüz belki de yolun başındayım. Burda nice abilerim ablalarım vardır,derdi boyunu aşmış, çözüm yolları arayan... benim öyle büyük bir derdim yok aslında. Benim derdim kendimle. Bi çözebilsem kendimi... kalabalığın içindeki hissettiğim o yalnızlığı. Sahte tebessümleri... bu melodiler bana çok ağır geliyor... kalbim öyle bir acıyor ki,,, sanki birisi yerinden sökmeye çalışıyor gibi. Aşk mıdır, meczupluk mudur, yoksa yalnızlık mıdır bilinmez ama her ne ise çok ağır geliyor...
seni o kadar iyi anlıyorum ki beni bu saatte bile buraya iten, yalnızlığımı haykırabildiğim bir yer burası, çok can yakıcı tıpkı hayat gibi hayatta öyle değil midir zaten her gelen hayal kırıklığı yaşatıp gidiyor ve sana geriye acı yarı delirme ve uykusuz günler bırakıyor bir kere giydiği tişörtü durur her zaman başucumda her kalktığımda öper koklarım.
@@donnamaria8572 Çok yakınımı kaybettim ama sonuncusu çok şükür fiziksel değil, sevdiğim kadınla için kan ağlayarak yollarımızı ayırdık kalbimde güzel anılarla veda ettim ona...
17 yaşına girdim Mart ayında. Buradaki abilerim,ablalarımın hatta yaşıtım insanların yorumlarını görünce tuhaf hissediyorum. Hayatın başındayım,önümde uzun bir merdiven. Ne yapacağımı bilemez halde sağ sola bakınıyormuş gibi hissediyorum. Ruhum kalabalığın içinde o kadar yalnız ki taşıyamıyorum. Umarım her şey iyi insanlar için çok güzel ilerler.
Ben de bu programı küçükken tv de görüp sevip izlerdim tekrarlarını Bir Demet Tiyatro başarılı olmasa bugün ne Çok Güzel Hareketler Bunlar , ne Komedi Dükkanı , ne de Güldür Güldür Show olmayacaktı belki de
Akşam yemeği yenmiş, bütün sevdiklerim sağ ve yanımda. Evin duvarlarını şen kahkahalar sarıyor. Mandalina kokulu muhabbetler dönüyor. Ve ben babannemin dizinin rahatlığına sarılmış onun elinin güvencesinde mutlu bir çocuk oluyorum bu parçanın her melodisinde.İnsanı karşılıksız sevenler öteki dünyada çoğalınca sanırım büyüdüğünü hissediyor insan. Ve ben büyüdüğümü hissediyorum her dinleyişimde bunu. Babannem! Hacıbabam! Çocukluğum! Hepsini çok özledim.
Müzeyyen: Diyelim ki gitmedim. seninle beraber olmaya devam ettik. Ne değişecekti? Ne yapacaktık? Arif: Sevişirdik. Müzeyyen: Başka? Arif: Sabahları beraber uyanırdık. Ben senden önce kalkardım. Senin uyuyuşunu izlerdim, sonra sen uyanırdın. Bana gülümserdin. Müzeyyen: Sonra? Arif: Sonra, sabahları çayı tek şekerli içtiğini, günün diğer saatlerinde şekersiz içtiğini biliyor olurdum, o ilk şekeri ben atardım çayına, zarifçe eritişini izlerdim. Müzeyyen: Sonra? Arif: Sonra, en çok boynundan öpülmeyi sevdiğini biliyor olurdum. Müzeyyen: Güzelmiş. Arif: Sonra dışarı çıkardık. Dışarda yağmur yağıyor olurdu. Biz şemsiyeyi almazdık. Sırılsıklam olurduk. Sonra sen bana sokulurdun ama saçağın altına hiç girmezdik. Sonra sen üşütürdün. Ayakların buz gibi olurdu. Ben sana en sevdiğin o mavi çoraplarını getirirdim. Sonra bayramları babaannenin mezarını ziyaret etmeye giderdik. Müzeyyen: Gider miydik gerçekten? Arif: Hıhı. Giderdik. Hayatta en sevdiğin kadın için ağlayışını izlerdim senin. Hiçbir şey yapmazdım, gözyaşlarını silmezdim, seni teselli etmezdim. Orada öylece ağlayışını izlerdim senin. Başka insanların mezarlarının arasında dolaşarak, hayatın ne kadar şahane bir şey olduğunu düşünürdüm. Sonra… Sonra hiçbir şey yapmazdık. Öylece otururduk. Çok bilinmeyenli bu sorunun yanıtını arardık. Hayat bizi yalancı çıkarana dek, bulduğumuz cevapları doğru sanırdık. Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku
Bugün Bir Demet Tiyatroyu televizyonda gördüm. Çok mutlu oldum. Oturdum izledim. Normalde TV izlemem, sevmem. Çocukluğuma gittim resmen. Kayısı ağacı, küçük bir mahalle, yandaki ufak bakkal, aşağıdaki poliklinik, taso kaybetmek ve futbolcu kartlarından çıkan yapıştırmalardan o hep eksik kalan bir tanenin gelmemesi dışında canınızı sıkan bir şey yok. En önemlisi sevdiğiniz herkes henüz hayatta... Güzel zamanlardı... Şu an bulunduğum zamandan etimle, kemiğimle tiksiniyorum. Keşke zaman 2000 yılında kalsaydı. İlerlemeseydi.
Bugün 1 Ocak 2020 , 30 Aralık 2019 da kızım doğdu dün gece Çok Güzel Hareketlerde Mükremin Çıtırı ve bu müziği duydum irkildim, Erdal Tosunu aradı gözlerim ama yoktu diğerleri de yoktu gözlerim doldu Demet Akbağ 25.yıl olduğunu söyledi vay be dedim kendime 25 yıl yaş 30’a erdi kim bilir bir 30 yıl daha yaşarmıyım tüm büyük ustalara saygılar selamlar olsun hayatımıza kattıkları her anlamlı an için ...
Bugün 27 Ocak 2022 daha önce bahsettiğim Kızımın adı Dicle Alya artık 2 yaşında ; gökyüzü,deniz karışımı mavi gözlü sarışın ve 3-3,5 ay sonra minik Kız kardeşini bekliyoruz hayırlısı …
Bugün 10 Mayıs 2024 küçük kızım Eylül Ada’nın doğum günü 2 yaşına girdi onun da gözleri ablası gibi deniz mavisi , Ablası da 4 yaşını geçti.İlk yorum attığım günden bugüne kocaman bir 4 yıl geçmiş dün gibi …
7 yıl olmuş hiç gitmedik ki Gidemiyoruz, hep ayni yerdeyiz. Gitsek bile yine unutamadığınız şeyler olduğu için geri döneriz ayni noktaya Sizde iyiki varsınız.
Yerin seni çektiği kadar ağırsın Kanatların çırpındığı kadar hafif.. Kalbinin attığı kadar canlısın Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç… Sevdiklerin kadar iyisin Nefret ettiklerin kadar kötü.. Ne renk olursa olsun kaşın gözün Karşındakinin gördüğüdür rengin.. Yaşadıklarını kar sayma: Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; Ne kadar yaşarsan yaşa, Sevdiğin kadardır ömrün.. Gülebildiğin kadar mutlusun Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin Sakın bitti sanma her şeyi, Sevdiğin kadar sevileceksin. Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın Bir gün yalan söyleyeceksen eğer Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın. Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak. Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü. Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin.. İşte budur hayat! İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun Çiçek sulandığı kadar güzeldir Kuşlar ötebildiği kadar sevimli Bebek ağladığı kadar bebektir Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren, Sevdiğin kadar sevilirsin…
Buraya nasıl geldim bilmiyorum ama yeni yıla ağlaya ağlaya girdim ve kendimi tutamıyorum içimden sadece ağlamak geliyor. Ben büyük kaybettim bu hayatta çok düştüm,kalktım,yenildim,değiştim.. Eskiye dair bir çocuk hatırlıyorum sadece,tek mutlu olduğum zamanlardı ve artık elimde kalan da tek şey. Ah ne çok keşke biriktirdim şu hayatta, keşke geriye dönebilsem...
Merhaba.. Kırıklardan,kırgınlıklardan,yorgunluklardan arta kalınca,insanın elinde sadece umut kalıyor ve sadece ona sarılıyorsun,umutsuz yaşanmıyorki... Ve bunların sonunda 'nasılsın?' sorusuna çıkan cevap; arta kalandan hallice.Teşekkür ederim sorduğun için ve şunu ekleyebilirim eğer gerçekten en en dipteysen yüzeye çıkmak zaman alıyor.Hoşçakal✋
Eskiye dönemezsin Şimdi evli birde çocugu var Benimde sadece pişmanlıklarım Yani unut demek isterdim ama ben tedavisi olmayan bir hastalıktayım kalkıp ben gibi birine yaşarsın diyemem...
Sabah kpss sınavım var ve ben uyumak yerine bunu dinleyip çocukluğumu yad ederek duygulanıyorum. Sobanın yanında leğende banyo yapmayı, yer yatağında yatarken sobadaki alevlerin tavana yansımasını izlemeyi, kızarmış ekmeğe yağ sürüp yemeyi, ailemle bir demet tiyatro izlemeyi, babamın sobada kestane pişirmesini, yılbaşında ailecek tombala oynamayı... Hepsini çok özledim. En azından fakir ama mutlu insanlardık. Şimdi hem fakir hem mutsuz hem de umutsuz insanlarız. Ahhh, eski güzel günler ahhh.
her şeyini kaybetmiş ama insanlığını ve iyi niyetini asla kaybetmemiş olan dostlarıma selam olsun...her şey sizin olsun ama hepinize yazılar olsun !! kendini beğenmiş bencil dünya....
İçim yanıyor. Neden bilmiyorum. Belki de seni göremediğimdendir. Belkide beni sevmediğindendir. Ona bakıp bana bakmadığındandır. Yağmur yağsa şimdi. Çıkıp ıslansak, Delice kahkaha atsak. Sadece hayal değil mi? Pardon, yanımda olmadığını unutmuşum. Hiç bilmeyeceksin ama seni seviyorum. İçimi acıtsan bile. Başkasını sevsen bile. Doğru, İkimiz de çok sevdik. Ben seni, Sen de onu...
90 larda cocuk olmak.. bu müzik götürüyor beni adım adım adananin o sokaklarına.. elma dersem çık, armut dersem çıkma! Anne bugün okula gitmesem olmaz mı.. ayakkabın ters,son ders.. bugun tasolarım hepsini yütüzdüm(yenildim). Akşam ezanı okunuyor erdi hadi eve gel oğlum.. arkadaşlar hadi mahalle maçı var,komşunun bahcesine ısrarla top atardık.. ayse teyzenin ektigi guzelim süs biberleri yine kirildi benim yüzümden, sabahin 7 sinde atari salonlarinda gözümüzü açtık, pokemon başladı, az once de tusubasa bitti.. jetgiller zaten cok guzeldi, ya richy rich,tom ve jerry ya da kaygisizlar dizisi.. gazete kuponu ile ulkedeki ilk cep telefonlarinin alisina tanıklık etmek.. kemal sunalın öldüğü gün ağlamak. En güzeli de ne biliyor musun,ilk kez lise 3 de bir kızın elini tutabilmek.. utanmak ne guzel şeydi.. keske ben yine sokakta saklambac oynasam da anam cagirsa aksam oldu baban gelecek diye.. ah bir demet tiyatro,cocukluguma göturuyorsun beni,bazen gizli gizli dinler huzunlenirim,bir türlü alisamadim büyümeye.. eski gunlerimi cok özlüyorum. . Keske yine zayif not alsam da anam beni o terligi ile dövseydi..
Eski bana olan özlemim çoğalıyor, kalabalığın içinde kendimi bulamıyorum, gözüm boşluğa dalıyor, kahkahalarım kısık, tebessümüm ifadesiz. Onca gürültünün içinde sessizleşiyor. Kendi kendime kalıyorum, buna bazen alışıyor, bazen de yadırgıyorum. Ayna daki ben ile uzun zamandır konuşmuyorum. Çünkü ona söyleyecek çok bişey bulamıyorum. Bunu ağlayarak yazıyorum,ama gülerek okuyorum. Nerdeyim bulamıyorum
Ömür yeterse nasip olursa yaşamak ve nefes almak gecenin bu saatinde, bastıra bastıra ağır nikotin bağımlısı ciğerlerin hırıltılı sesinin eşliğinde, gecenin acımazlığının huzurunda her yıl bu saatte (01.57) de bu yorumun altında buluşmak ümidiyle. 🌹 Sevgi, saygı ve hürmetle...
90 ların son çocuklarına akranlarıma bu müziği küçükken tınlamayıp bu yaşta o günlere gitmek için açanlara sevdiklerini kaybettiklerini yılbaşı bayram akşamlarının gözlerinin önüne gelenlere kenar mahalle sokaklarımızda hava karardıktan sonra elim akşamlara kışken bacadan çıkan kömür kokulu çocuklara kendini şimdiki değil o dönemlere ait hissedenlere selam olsun yoktuk yoksulduk ama en güzel en saf çocuktuk.
Sivasta bir kış gecesi, yurttayım dışarıda lapa lapa kar yağıyor. Üniversite dersler aile yaş... her şeyin sıkıntısını çektiğim o vakit. Hiç unutmuyorum.
Vay gardaşım 2015 ağustosta girdim sivas kykya 2019da çıktım ben de unutamıyorum bazı şeyleri hayatımın hatasını yaptım o şehire gelerek kaydı gitti hayallerim elimden şimdi ise toparlamaya çalışıyorum. Selam olsun sana da umarım sen mutlusundur şuan kral
90’lar yüregime öyle derinden bir iz biraktin ki... Artik ne yasasam bos.. Ne desem bos.. Hasretle aniyorum seni.. Not: Adi “sosyal medya” olmasina ragmen tam bir “asosyal hayvan” oldum.. Telefondan degil toplanip sohbet yapmayi özledim..
Eski dönemde yaşamak isterdim. Eskiyi bilemem ama şuan o kadar kötü bir dönemde yaşıyoruz ki, herşey sahte, hiçbirşey gerçekçi gelmiyor. İnsan özlüyor eskileri diyebilseydim keşke. Eski dönemde yaşayanlar ne de şanslıymış, aşklar, sevgiler, duygular gerçekti, şanssız hissediyorum kendimi. Umarım bu sahtelikler içinde gerçek birini bulabilirim...
Bir Demet tiyatroyu gününde izlemedim, küçüktüm o zaman 2018 yılında izledim. Zamanında İzleyenler o kadar samimi yorumlar yapmışki adeta bizi alıp 99-2000 yıllarına götürüyor. İnce hasretleri derin kederleri insanlar birbirini görmeden de hissedebiliyor.
Ne hasta bekler sabahı, Ne taze ölüyü mezar, Ne de şeytan bir günahı, Seni beklediğim kadar. Geçti, istemem gelmeni, Yokluğunda buldum seni; Bırak vehmimde gölgeni, Gelme, artık neye yarar ?
"Bize mi ait değilim yoksa bu eve mi? Gidiyorum... Bilmeden son kez girdiğim bu kapıdan, bilerek son kez çıkıyorum. Kalbimde güzel anılar, sırtımda son kavgamız. Yalnızlığa çıkıyorum bu kapıdan. Yan yana yol alan o iki gemi, şimdi açılacak ayrı denizlere. Erkekler konuşmaz, erkekler ağlamaz derler. Bense şimdi konuştuklarımın karanlığında hıçkırıklara boğuluyorum Yollarımız açık olsun"
Küçük ve sicacik odanin icinde çocukluğum, cocuklugumun yanında cay icen annem ve babam.. ablamin neşeli gulmesi anlatiyor bize mukreminin başladığını.. kapiyi kapatin da oda isinsin diyor babam.. o zaman bilmiyoruz tabi o kapi açılınca, o evden cikilinca çocukluğunda cikip gidiyor... aslinda gitmiyor böyle muziklerde saklanıyor. anlicagin her zamanki gibi haylaz su cocuklugumuz ve Mukremin kadar da delikanli...
Bu diziyi izlemeden hatta sonradan denk gelmeden önce daha diziden bi haberken bu fon müziğine denk gelmiştim. Acayip bir ağlama isteği ve geçmişe özlem duydurmuştu bana. Vallahi emeğe sağlık dinlediğim en güzel şarkılardan, sözlü müziklerden daha güzel bunda farklı bir şeyler var resmen...
Seni soruyorlar. Öldü mü diyeyim yoksa dönecek mi? İkisi de imkânsız değil mi? Çünkü biliyorum; asla geri dönmezsin ve biliyorsun; sen benim için asla ölmezsin
Keşke hiç büyümeseydik de .Bu müziklerle hep mutlu uyusaydık. Şimdi ise bu müziklerle hüzün ve gözümüzden süzülen yaşlar ile uyumaya çalışıyoruz. Biz bu dünyaya duygusallığı sevgiyi gerçekten yaşamaya gelip de, hiçbir zaman mutlu olmayı beceremeyen insanlarız.. 😢😢.
Acaba gün geldiğinde geriye dönüp baktığımda vayy be bunları da atlattım bunlarında üstesinden geldim çok direndim çok savaştım ama yıkılmadım,yılmadım, zafer benim diyebilecek miyim,umarım derim hayalkırıklıkların,pişmanlıkların,can acılarının,kalp kırıklıklarının,korkuların yalnızlığın,özlemin enkazında ruhumu sıkışmış bırakmak,bazı şeylere veda etmek istemiyorum...🍃
6 ay önce yazmışım bu yorumu bi açıp dinlemek istedim,unutmuşum yazdığımı görünce şaşırdım aslında pek te bi şey değişmedi sadece ben alışmayı öğrendim ama umudum var geçicek geçicek...
Atlatamadım çok direndim çok savaştım ama üstesinden gelemedim yıkıldım,yıldım ,yenildim hayalkırıklıklarının,pişmanlıkların,can acılarının,kalp kırıklıklarının,korkuların,yalnızlığın,özlemin sıkışmış enkazında ruhum son nefesini verdi,veda ettim...🍁
Atlattım biliyo musunuz ,ruhum özgürlüğüne kavuştu her şeyin üstesinden geldim yıkıldım dediğim anlarda bile meğersem hala pes etmeden savaşıp direniyormusum asla bırakmamak lazım bizler o zorlukların karşısında topuklarimizi yere basıp sağlam dimdik durduğumuz sürece hiç kimse ve hiçbir şey bizi deviremezmis iyileştim tam öldüm dediğim anda, ama yaralarımdan çiçek actim kalbim ruhum iyileşti kendimi iyilestirdim artık enkaz altında sıkışmış bir ruhum ve kalbim yok gökyüzünde süzülen bir kalbim ve ruhum var ben başardım .🌺
Giderek geçmişi özlüyoruz, gençler çocukluğunu, ihtiyarlar hem gençliğini, hem çocukluğunu. Ben şuna inanıyorum inanın ki şu anımızı bile ilerde özleyeceğiz çünkü biz geçip giden yılları değil anıları özlüyoruz bi yandan. Her anımızın kıymetini bilerek yaşamalı
2 yıl olmuş ama şu yorum beni 10 yıl daha geri götürdü. yazmaya bile gücüm kalmıyor artık, Her geçen gün hayattan kendimden herşeyden vazgeçiyorum. Kimse benim için elini atmıyor, yanlızlıktan öleceğim diye çok korkuyorum. Dilim tutuluyor nefesim kesiliyor sanki yumruk yedim nefes alışım bile yavaşlıyor her geçen gün. Çare yok gibi elimde herşey ama gelmiyor. Tutunamıyorum hayata kaç kere intiharı denedim kaç kere ölmek için dua ettim unuttum resmen gülümseyemiyorum artık çocuklugumdaki gibi. saat 3 olmak üzere bense yine her yıl olduğu gibi buraya geliyorum.
Çift kişilik yaşamaya alışmışken hayattı. En olmayacak yerde yalnız kalmak, yalnız bırakılmak ve rastgele böyle bir müziğe raslamak kaç senem gözümün önünden geçiyor sayamam her halde. Ama bir kaç kez dinlemek günde değişen zamanda neler alınmış bizden yaşayarak anlıyor insan. 😏
Merhaba anne, yine ben geldim Merak etme okuldan çıktım da geldim. Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama, Ali "okula gitmezsem annem çok kızar merak eder" demişti de onun için söylüyorum. Geçen hafta öğretmen sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte Öğretti sağımı solumu. Ben biliyorum artık anne, sağım neresi solum neresi, Ağrıyan yanımın neresi olduğunu şimdi iyi biliyorum anne… Hani geçen geldiğimde, şuram acıyor, şuram işte demiştim de, Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne, Bak şimdi söylüyorum. Şuram işte sol yanım çok acıyor anne, Hem de her gün acıyor anne, her gün… Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü. Elinden tutup okula getirdi. Yakası da danteldi. Zil çalınca öptü, hadi yavrum sınıfa dedi… Bende ağladım… Ağladım işte utanmadım. Öğretmen ne oldu dedi. Düştüm dizim çok acıyor dedim. Yalan söyledim anne, Dizim acımıyordu ama, sol yanım çok acıyordu anne! Bu gün bende saçım örülsün istedim. Babam ördü ama onunki gibi olmadı. Dantel yaka istedim, babam ben bilmem ki kızım dedi Bari okula sen götür dedim. Kızım iş dedi. Bende bana ne dedim ağladım. Kızım ekmek dedi babam. Sustum ama , okula giderken yine ağladım anne. Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne… Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi. Zeynep "annem beyazlara renkli çamaşır katmadan yıkıyormuş" dedi. Babam hepsini birlikte yıkıyor, babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne? Of babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme. Üzülmesin diye söylemiyorum ama, Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor. E biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne. Hava kararıyor, ben gideyim anne, Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi? Duyarsa kızmaz ama, çok üzülür biliyorum. Kim bozuyor toprağını, çiçeklerini kim koparıyor! izin verme anne, ne olur toprağına el sürdürme! Eve gidince aklıma geliyor, bide bunun için ağlıyorum anne. Bak kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım. Biliyor musun anne, her gelişimde aldığım topraklarını, Şu kavanozda biriktirdim, üzerine de resmini yapıştırıp baş ucuma koydum. Her sabah onu öpüyor, kokluyorum. Kimseye söyleme ama anne, bazen de konuşuyorum onunla. Ne yapayım seni çok özlüyorum anne. Ha unutmadan! Öğretmen yarın anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi. Ben babama yazdıracağım, öğretmen anlarsa çok kızar ama, bana ne, Kızarsa kızsın. Ben seni hiç görmedim ki, neyi nasıl anlatacağım anne, Senin adın geçince, sol yanım acıyor anne, Hiçbir şey yutamıyorum. Bazen de dayanamayıp ağlıyorum. Kağıda da böyle yazamam ya anne. Ben gidiyorum anne, Toprağını öpeyim, sende rüyama gel beni öp, Mutlaka gel anne. Sen rüyama gelmeyince, sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne Sol yanım açıyor anne. İşte tam şurası, Sol yanım… Çok acıyor anne. Seni çok özledim, çok…anne…
*Bir rüzgar gibi geçti gitti zaman farkına varmadan şimdi bakıyorum da küçükken normal gelen o anlar ne kadar değerli günlermiş zamanın kirliliğine uğramış beyinlerimizin küçük bir köşesinde yer edinmiş o mutlu eden anılar insan tebessüm ediyor hatırlayınca acının tatlı tebessümü..*
•'' Çocukluğun en güzel yanıydı belki de, uğur böceğinin uğur getireceğine inanmak. en güzel yanıydı belki de hayatın, kirlenen ellerin, yaralanan dizlerin, kim bilir en güzel yanıydı belki de bir ağaç dalında ki elmanın verdiği tat. oynanan sokak oyunlarının, yazın sıcağın da yapılan su savaşlarının tarifi, belki de bir pazar akşamı duş alındıkdan sonraki boylu boyuna uzanmış haliya çıtırdayan sobanın dibinde şahane pazar'ı izlemekti belkide .. İlkokul aşkımızdı belki de, kim bilir belki adını bile söylemeye utandığımız defterin arkasında yazılı olan isimdi .. dostluğun, arkadaşlığın, sokak maçından sonra aynı şaşal'dan su içmekti bel ki de hayat. kışın bir poşet üstün de deli gibi kaymaktan tutun da, yazın en sıcak zamanların da pazar da su satmaya kadar giderdi o eskimeyen eskiler.. bir öğün de envai çeşit oyunlar oynardık zaman zaman, zaman kavramının girdabın da bitmek tükenmek bilmeyen mutluluğumuzu yaşarken, evin camından gelen bir sesle eve gitmemiz gerektiği vakit'i anlar adeta bir alarm gibi belirirdi hafızamızda.. biliyorum yalnız değilim, ama inanın bana çok özlüyorum eskiye dair ne varsa yüreğimde. Özlüyorum..... selam olsun bahar'a selam olsun eskimeyen dostluklara, acısıyla tatlısıyla düşe kalka gelenlere bin selam. O çocuk yüreğimle anne sıcaklığı veren o ilköğretmenime, ilk dost dediğim kişilere, ilk düşmanıma, ilk aşkıma, ilk hayatın bana çelme taktığı güne, bir yavru köpeğin benim minicik ellerime muhtaç olduğu güne, dost diye bellediğim minik köpek ''garip'e'' bu hayatta yüzü gülmeyenlere, inancını kaybetmeyenlere herkese BİN SELAM ! Şunu unutmayın bu yazıyı okuyorsanız, belki bugün değil, kim bilir belki yarın da olmayacak ama, ELBET BİR GÜN yeniden o özlem duyduğumuz günlere ulaşacağız... İçimizi ruhumuzu kalbimizi hala saf temiz tutan yaşam, umut insanlarına selam olsun.... MÜKREMİN ABİ SANA SELAM OLSUN ...•••''
Aynı şeyleri özlemek, özlüyorsak bugün kaybediyoruz herhalde. Umarım o saf günlerine dönebilir insanlık ve umarım bende hergün kapının önünde babamın işte geldiğinde ceketinin cebinden bana çikolata vereceği anı beklediğim kadar masum kalabilirim..
Nerden geldim bilmiyorum ama bir hüzün çöktü içime, eksikliğini en çok hissettiğim anlardan biri yine. Dinlerken neler anımsattı, kalbimi nerelere götürdü. Ben hâlâ aynı limandayım, beklediğim geminin bir gün gelmesi ümidiyle..
Şu deprem zamanları, Kayıp enkazlarda kaldı vicdanımız, Canları ölüme terk ettiğimizden beri. Gitmek kurtuluş olduğu an öldü umutlar. Dibe çökmüş kelimeler, noktasız, yarım kalmış cümlelerde can buldu. Şimdi düşler oldu kırık cam kırıklarının, yıkık dökük duvarların üzerinde kan. Katran ağlıyor gözler titriyor kalpler. Sıcak battaniyenin altında kalmaktan utanmak, üşümekten sakınmak. Meğer ne kıymetliymiş cebimizdeki, meğer ne değersizmiş gözümüzdeki. Meğer ne kar sığdırmış bu güne Gökyüzündeki. Meğer kefeniymiş memleketimdekinin Üzerindeki battaniyesi. Şimdi yitirilmemiş hasretler, Yitirilmemiş vicdanlarda aranır oldu. Yarıda kaldı tuttunduklarımız. Yarım kaldı düşler, gülüşler, Umutlar, sigaralar...
Qəlbimdən parça qoydum bu mahnıya. İllər sonra bəlkə mən, bəlkə indi bu rəyi oxuyan sən belə olmayacaqsan. Xatırlanmayacağıq və hətta adımızı bilən birisi belə olmayacaq. Amma 100 il sonra belə bu rəy bəlkə də burada olmuş olacaq. Bu gün buraya qoyduğum qəlbimin parçasın al, sənin olsun, gözəl insan. O gözəl qəlbindən eşq, gözlərindən parıltı və çevrəndən gözəlliklər əskik olmasın.. 🌿
bi akşam hatırlıyorum. öyle alâlâde, sıradan bir akşam. annem, babam, daha çok küçük o zaman kardeşim oturmuş tv izliyoruz. Belki en büyük eğlencelerden biri o zaman bu koca kutu. sonra bu müzik, sonra Asuman, derken Laz Bakkal kapıyı çalar.
Buraya bir Anı bırakıyorum Şuan çok üzgünüm buraya bidaha geldiğimde ne kadar zaman geçmiş ve ne halde olurum bilmiyorum ama geldiğimde kendimi boş şeyler için üzmüş olmuyorumdur umarım
Bunu dinleyip bizimle ilgili hayallere dalarmış... Elini bana devrettiğin için sana ne kadar minnettarım bilemezsin. Böylesine güzel şeyleri sen bana öğrettin keşke her daim yanımda olup birbirimize iyi şeyler hissettirebilseydik. Yeşil civcivim...
Tarih : 14.04.2020 Yer : Manisa Merkez Efendi Pandemi Hastanesi Saat : 21.14 Kuşak : 90’lar Mesaj : Umut ; geçmişle gelecek arasında bağ kurmaktır. Sevdiklerinizin kıymetini bilin ve daha çok sevin, yakındayken, uzaktayken, hayattayken sevin. He bide kimse yaklaşmıyor 🥲
Şarkıların kokusu olur mu? Oluyormuş arkadaşlar..Burnuma çocukluğumun kokusu,neşesi,sıcacık hatıraları geldi..Bir elimizde ekmek bir elimizde salata dışarı fırlayıp akşamın kör saatine kadar oynadığımız oyunlar geldi..Mevsimlik oyunlarımız bir de kan ter içinde eve geldiğimiz banyo yapıp sobanın kenarında oturduğumuz günler..Televizyonu ailecek izlediğimiz ama kumanda kavgası yaptığımız günler..Bir zamanların Mutlu,huzurlu,samimiyet dolu günleri... Bu şarkıyla o güzel günlere selam olsun..
Artık demir almak günü gelmişse zamandan, Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan. Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli, Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli. Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu! Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu! Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler; Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler. Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden, Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Tiyatro sahnelerinde ilk yıllarımdı çok üzüldüm seçilemedim diye ama artık oldu :) bu ses kulağimda ilk yankılandığı zamab fark ettim gerçekten kazanmayı.... işte o zaman iyi ki dedim. İyi ki BİR DEMET TİYATRO olmuşuz :)))
Anne karnında doğduğun gibi yaşamaya başlarsın! Varsın; hiç olmadığın kadar varsın artık. Küçük bir bedende kocaman bir yürekle başlayacaksın bu yolculuğa. Ne acıdır ki ağlayarak başlayacaksın bu hayata. Sanki ileride ağlayacağın günlerin provası gibi olacak ağlayışın. Gözünde yaş olmayacak hıçkıracaksın. Büyüyünce de gözünde yaş olacak; ama utancından hıçkıramayacak; sessizce ağlayacaksın. O küçük bedeninde kocaman yüreğin hayatın bütün zorluklarına; başarısızlığına ve en acısı kursağında kalacak duyguların için sana vatanı uğruna son damlasına kadar sadakatle savaşan bir asker misali hep seninle olacak. Sen büyüdükçe o küçülecek; ama onun ağırlığı dünyalara bedel olacak. Sen de emaneten yaşayacağın bu dünyada neler yaşayacağını; neler hissedeceğini bilmeden ömrünün sonuna kadar heyecanını kaybetmeden yaşayacaksın. Bazen mutluluktan yaşadığının farkında olmayacaksın bazen de mutluluğa uzak kaldığında bu dünyaya ait olmadığını. Ama yaşamaya; geleceğe dair umudun heyecanın hiç bitmeyecek. Büyümeye başlayıp da kendine fazla gelmeye başladığında; kendini paylaşmak isteyeceksin. Veya kendine yetmediğin zamanlarda; bir başkasıyla tamamlamak isteyeceksin kendini. Biri çıkıp gelecek bir zaman sonra. Nereden geldiği bilinmeyen bir maziyle. Tüm geçmişini apar topar toplayıp önüne serer gibi. Tanıyamayacaksın onu; ama yüreğine işleyecek onun bir gülüşü belki de sana bir bakışı. Kalbinin her zerresini ona ayıracak onlarca kişinin yerini tutacak o kişiye bağlanacaksın... Onunla gülecek; onunla ağlayacaksın. Bazen bu küçücük insanın senin için neden bu kadar büyük olduğunu sorgulayacaksın; cevabını bulamayacaksın… Cevabını o gittiğinde bulacaksın. Yarım kaldığında; yarıda bırakıldığında... Hayatını onunla tamamladığın kişi yoktur artık. Sıcacık yüreğin buz gibidir bundan sonra. Herkes çöl sıcağında kavrulurken sen sıfırın altı ayazda yaşayacaksın. Bir ağırlık daha çökecek yüreğine. Onu da kaldıracak; ona da dayanacak yüreğin. Yaşadığın koca şehirde onunla bir daha karşılaşma ihtimalini bekleyeceksin her gün. Baktığın her insanda onu arayacaksın. Her gece onunla uyuyup; her sabah onsuz uyanacaksın. Gittiğin her yerde onsuzluğu bulacaksın Farkında olmayacaksın belki. Farkına varamayacaksın. Yaşadığın onlarca acı; duygu yoracak kalbini; incitecek ruhunu. Özlemekten, beklemekten vazgeçeceksin artık. Susacaksın! İçine kapanacaksın! Çevren geniş olsa bile sen her zaman yalnızlığınla kalacaksın. Senden vazgeçenlerden sen de vazgeçeceksin sonra. Boş verecek; vazgeçeceksin beklemekten. Yeniden dünyaya gelmiş gibi hissedeceksin. Anne karnında doğduğun ilk an gibi. Ağlamayacaksın bu sefer. Ama gülmeyeceksin de. Sadece yaşadığın yanlış bir hayatın tecrübesi olacak göz çukurlarında. Ve biraz da hüzne ram olmuş yüzünde, arta kalmış bir kaç kırışık… Yüreğimde Paslan
Bir müzik insanın ruhunu bu kadar mı dinlendirir bu kadar mı günümüzden nefret ettirir bu kadar mı geçmişin şimdikiden çok daha iyi olduğu hisettirir. Hem insanları, hem aşkları hem de dostlukları eskiye olan özlemim bu müzik. Keşke büyümeyip hep annemizin yaramaz çocukları olarak kalsaydık
Üniversitedeyken dinlerdim böyle içimde tarif edilemez bir duygu olurdu. Hani bi yanı da yaşanmış gibiydi çocukluğum aklıma gelirdi aslında şimdi o zamanları özlüyorum. Bundan tam 6 yıl önce.
eskiden neydi biliyomusun çocuk ; sobanın karşısında leğende banyo yapmak... sobanin üstünde su kaynatmak okula giderken annemden sabah kahvaltisi yapmak..... babamla oyun oynamak ..... coook güzeldi coook :(
Bəlkə də... Bəlkə gəldim, ilk baharda, İlk qönçənin açdığı bir zamanda. Bəlkə də son baharda, Günəşin batdığı, ayın gəldiyi, Son çiçəyin solduğu bir anda çıxıb gəldim... Hər çiçəkdə axtar məni... Arıtək qon ləçəklərimə, Baharın bir gün bitəcəyini, Güllərin belə solacağını, Bildiyin halda, qon hər ləçəyimə... İçinə çək qoxumu, Sanki bir daha hiss etməyəcəksənmiş kimi... Kitablarda axtar məni, Bəlkə də həmin sətirəm... Oxumaqdan doymadığın, İlk gözyaşı axıtdığın, O kitabam mən... Dinlədiyin hər nəğmədə, Oxuduğun hər şeirdə, Baxdığın saf göyüzündə, Göyərçintək axtar məni... Bəlkə gəldim, Qarlı bir qış günündə, Əllərinin üşüdüyü, Ürəyinin isti olduğu bir zamanda... Bəlkə də heç gəlmədim, Gələcəkkən, çiçək kimi solub qaldım, Yarımçıq oxunmuş kitabtək yarım qaldım... Bəlkə də heç gəlmədim, Mən gecəykən, Günəş gəlib çıxdı... Yenə üzümə çökdü ləkələr, Aytək üzüldüm, Günəştək batdım... 𝙲ə𝚏ə𝚛𝚘𝚟𝚊 𝙵𝚒𝚍𝚊𝚗 24.05.2021🌑 Mən yazdım.))
![4 Beautiful Soundtracks | Relaxing Piano [10min]](http://i.ytimg.com/vi/t_Kd_G7p6ZQ/mqdefault.jpg)
![4 Beautiful Soundtracks | Relaxing Piano [10min]](/img/tr.png)
![[TH] LEV vs TLN | TE vs VIT - VALORANT Champions 2024 DAY 3](http://i.ytimg.com/vi/_AbmrWv2lO0/mqdefault.jpg)
Bu gece saat 11 de askere gidiyorum bu yorumum bi anım olsun bana sadece 6 ay sonrası için degil yıllar sonrasına anım olsun
Allah sizi qorusun,qardaş
@Ahmet Çelik Aga daha dönmedi ki askerden, gideli 1 ay olmuş
:)
@Ahmet Çelik keşke zaman okadar hızlı geçse daha askeriz sakin olun 😂
Hadi yine iyisin yarıladın 🖐🏻 hayırlı teskereler
içimde lise son sınıfın, son cumasının ince kederi var.
Harun Tasdemir keşke dönebilsek o güzel günlere para çok yoktu ama mutluyduk gerçi şimdi de yok ama ben özledim be kardeşim eskiyi özledim komşularımızı, sobamızı, misketi tasoyu, aşure getiren komşumuzu kömür poşetlemeyi, siyasetsiz günleri, salçalı ekmeği, mavi önlüğü, defter kaplamayı.. keşke hiç büyümeseydim büyümeseydik..
@@mehmetkrbyk2882 ah be keske donsek, donebilsek, paramiz yoktu belki ama ailede sadece bir kisi calisarak ev gecindirebiliyordu, bereketi vardi paranin simdi 2 kisi calisarak bile tek cocukla zar zor geciniyor, en cokta cocugum benim gibi sokakda doyasiya oynayamiyacak, televizyonda boyle yapimlari goremeden buyuyecek ya o dokunuyor be
yılmaz baba ahasd
Ah be kardeşim nasılda geçip gidiyor sabah kalkıp kendimi dışarıya atmayı özledim okuldan eve koşa koşa gelip arkadaşlarımın yanına gitmeyi özledim akşamları mahalledeki çocuklarla oturup sohbet etmeyi özledim yoktu evet cebimizde tek kuruş paramız yoktu ama gerçekten mutluyduk acıktığımız zaman herhangi bir eve gidip ekmek istemeyi özledim herkesin aile gibi samimi olmasinı özledim ben eskiyi çok özledim ama içimde sadece bir teselli var ben çocukluğumu yaşadım...
En önemlisi de ne aslında beyler biliyor musunuz?
Çocukluk arkadaşlarınız, bazen aniden irtibatı kesersiniz, bazen yavaş yavaş koparsiniz, bazen de ölüm ayırır sizi. O ölüm ayirdigindaki üzüntü çok büyüktür. Geçen çocukluğumuz, tüm anılarımız gelir aklımıza. Ama irtibatı kesipte sonra karsilasmakta çok koyar adama. Ulan bu benim butun sırlarımı biliyordu, benim hoslandigim kızları biliyordu, beraber az mı kavga ettik. Ve en önemlisi, beraber geçirdiğiniz onca samimi andan sonra birbirinize yabancı gibi davranmanız...
90'ların 2000'lerin çocuklarına selam olsun.soba gürültüsüne,nokia 3310 a ,Şahane Pazara,Ruhsara,Mavi yakalı ilkokul önlüğüne,tasolara beybileytlere ,yeşil BP tırına,kaplaya kaplaya bitiremediğimiz defterlerimize..ilkoku öğretmenimize,kantinci ablamıza,çocuklugumuza selam olsun.büyümekle hata ettik.bu müziği dinlemek için buraya gelen herkez o günleri özlüyor biliyorum.selam olsun size..
Kırmızı Shell arabaları da vardı formula 1 ve Ferrari
Çocukluğumun tükenmeyen baharına hırçın günlere bitmeyecek sandığım heyecana en güzel kokulara sığındığım yağmurlara hissettiğim ev kokusuna.. Selam olsun ☺✋
ne güzel yazmışsın dostum bütün duygulara tercüman.. hey gidi günler hey.. bir rüya gibi geldi geçti sanki..
Oğuz Can Çelik sigara içirtme bana ağabey, ben 94 lüyüm, hepsini hatırlıyorum...., Bp tırının 2. Ci versiyonu vardı bende, ilk çıkanını alamamıştım...
Selam olsun geçip giden ve bir daha gelmeyecek olan o güzel, dertsiz tasasız günlerimize. her şey biraz daha içliydi her şey biraz daha samimiydi sanki o zamanlar. Zaman geçtikçe her şey daha bir soğuklaşıyor bu dünyada. Sanırım her zaman eskiyi özleyeceğiz.
Selam olsun..
Küçükken baktığım kedim samura gelsin. Bırakıp gittin ama hala seni seviyorum. 🖤
Senin gibi birine burası yakışırdı abim :)
O gitti artık unut onu artık . Benimde Müezzam vardı ah şeytan ruhlu melek yavrum yıktı da gitti ölümü..
Allah rahmet eylesin
Taylan abi iyi ki varsın abi
King taylan :)
Seni seviyorum da, seni sevmeyi artık eskisi kadar sevemiyorum Asuman...
öldürmedi ama ölümü hatırlattı , yalnızlığı yüzüme vurdu.. yaşlılığa doğru depar attığımızı farkettirdi. geçmiş olsun ahali.. büyük geçmiş olsun..
Görkem Gürses hepimiz titanicteyiz gemi batarken keman çalıyoruz güzel kardeşim en iyi geceler bizimle olsun
Ve bu yorumun üstünden dahi 4 yıl geçmesi... harbiden geçmiş olsun geçen zamana
@@bluespritt geçmiş olsun...
Belki bir ara gene gelirim tarih 01.23.2020 acaba istediklerimi yapabilicekmiyim yoksa bir dahaki gelişimde nden yapmadım die pişmanmi olucam nden hep geçmiş zamana üzülüyor insan nden zamanı ve fırsatı varken yapmıyor yapmak istediklerini herşeyi zamana bırakıyoruz ama zaman alıp götürüyor senelerimizi keske dememek için deneyin şansınızi siz iyi oldukça zamanda size iyi olacakdır...
benim de aynı şekilde kaygılarım var..pişman olma korkusu..artık kalbimi dinlemenin vakti geldi..sen geldiğinde bana da hatirlat olur mu? ;)
Maddi durumumuz küçükken çok yoktu,babam eve biraz baklava almıştı. O akşam çayla beraber bir güzel yedik. Ertesi gün yerli malı haftası vardı sınıfta… Annem de kavanozun içine 1 tane baklava koydu bir kaba da zeytin peynir falan,her neyse sınıfa girdim herkesin önünde börekler falan… Sınıfın en gıcık çocuğu başıma dikildi ve gülmeye başladı.. -O baklavayı fareler için getirdin galiba dedi. Ben o anda utancımdan yerin dibine girdim herkes gülmeye başlamıştı. Direk okuldan çıktım eve gelip anneme bağırmaya başladım. -Nasıl bir tane baklava koyarsın sınıftakilerin çantalarında bir sürü yiyecek vardı bende ise bir baklava biraz zeytin yarım ekmek beni rezil ettin dedim. O anda annem kırgın bir şekilde;Baklavalardan benim payıma düşen sadece buydu yavrum dedi.O anda kendimden nefret ettim yer yarılsaydı da içine atlasaydım , anneme sarılmaya bile yüzüm kalmamıştı… Biliyorum annem bana kırılmaz ama ben kendime kırıldım böyle bir anneye bunu yaptığım için 10 yaşımdan beri her gece ALLAH ‘ın beni affetmesi için dua ederim.. O zamandan bu zamana ağzıma almadığım tek tatlıdır baklava.
😍😍😍
Gözlerim doldu annenizin kiymetini bilin.
Naptın be usta ?! 😢
Ah be 😓
Annem müziği bu hikaye ile birleşen müziktir. Acikliysaniz dinleyin
Kaç yaşında olursan ol, hayatta istediğin herşeyi elde etmiş ol, istersen çok mutlu ol. Kısacık bir zaman iki dakikalık bir müzik bir öküz olup oturur bağrına. Oturur tüm hayatını sorgulamaya başlarsın.. Buda o müziklerden.
asuman: beni artık sevmiyorsun, öyle mi?
mükremin: ya seni seviyorum da, seni sevmeyi eskisi kadar sevemiyorum.. hani eskiden seni sevmenin, birbirimizi sevmenin, yeşil gevrek bir tadı vardı. seni güldürmenin lezzeti damağıma yerleşir, orada mutlu mesut yaşardı.. yani bişey olduğu vakit, ilk bunu koşayım gideyim, asuman'a söyleyeyim tarzında bir haberci telaşı olurdu.
asuman: şimdi n'oldu peki?
mükremin:bilmiyorum asuman, bilmiyorum.. kalbim bir kuyunun dibindeki suyun içinde nefes almaya çalışan bir gariban.yukarı tırmanmaya çalışıyor..ama ne yapsın? kuyunun duvarları düz..kuyunun duvarları ıslak..''
Bu kaçıncı bölümde oldu ben 43 ü izledim en son
Cok iyi ya
süper
@@gulhanakkaya1912 144. bölüm, 9. dakika.
😢😢😢😢😢😢😢😢
Bu müzik bende;
kimsesiz bir çocuğun çığlığı gibi,
parasız bir adamın açlığı gibi,
seni sevmeyecek birinin kalbini çaldığı gibi,
ölmüş biri için çiçek alındığı gibi,
bir şeyler ifade ediyor.
Duygularınızı ne güzel tercüme etmişsiniz öyle! Yüreğinize sağlık...
Cayır cayır yanan evdeki sobanın üzerinde mandalina kabukları, çay suyunun sesi,kömürün tavana vuran gölgesi eşliğinde izlerdik... Müthiş günlerdi...
Evet çok güzeldiii
Ağlattın ha
Cayir cayir yanan bir odun sobasina kafam girsin
@@Corpse.82 5 yıl önceki bi yorumu 18 saat aralıkla 2 kişi görüyor bak
@@Corpse.82 5 yıl önceki bi yorumu 18 saat aralıkla 2 kişi görüyor bak
Mükremin; Hani sen şimdi vapura binip giderken denizi seyredeceksin ya
Asuman; Evet
Mükremin; Üzülme bizim sevdamız ondan büyük.
elektroxi kadıköyden karaköye vapurla geçerken bu müzik eşliğinde bu yorumu görürsem ne yapabilirim ki
pazar aksamı sobanın ısıttıgı suyla yıkanan cocuklara selam olsun
Sen adam gibi adamsın
a.s
Yapayalnızdır her insan.
Yalnız doğar, yalnız ölür.
Yalnızlığı yıkan,
paylaşmaktır.
Kalbinle ve ruhunla.
İşte bu yüzden savaştır paylaşmak aslında.
Sen bu savaşı yalnız vermeyi tercih ettin
Biz olmayı değil.
Ben olmayı seçtin.
Konuştuklarımı sana bırakıp
susarak gidiyorum.
Yalnız yaşadığım bizi,
yalnız bitiriyorum.
Kavga etmeden, kırıp dökmeden.
Sessizlik kazandı savaşımızı
Aşkı, sessizliğin korkunç bombardımanına bıraktık.
Şimdi konuşma zamanı değil.
Okyanus sessizliğinde can çekişlerimizi dinleme zamanı.
Seninle olmak.
Bizi öylesine "bir" yaptı ki
Şimdi yarım gidiyorum.
Bazen, ancak kapıyı sert vurduğu için duyarsın bir kadının gittiğini.
Kadın giderken susar.
Susana kadar çok susamıştır ilgiye sevgiye aşka.
Bu sefer ki başka.
Hoşçakal.
BİRSEL KILINÇCI'NIN GERÇEKTEN GÖNÜLLERE NÜKTE BIRAKAN BİR ŞİİRİ NE MUTLU BU ŞİİRİ YAŞAYAN VE YAŞATANLARA
Çgh den gelen dostum sana da selam
kadınlar susarak gider cok ii
Peki ya kişilerin yeri değişirse 😞
shimdi izledim :)
BU MÜZİĞİ DERT EDİNİP GÜNLERCE AĞLAYABİLİRİM...
19 yaşındayım. Henüz belki de yolun başındayım. Burda nice abilerim ablalarım vardır,derdi boyunu aşmış, çözüm yolları arayan... benim öyle büyük bir derdim yok aslında. Benim derdim kendimle. Bi çözebilsem kendimi... kalabalığın içindeki hissettiğim o yalnızlığı. Sahte tebessümleri... bu melodiler bana çok ağır geliyor... kalbim öyle bir acıyor ki,,, sanki birisi yerinden sökmeye çalışıyor gibi. Aşk mıdır, meczupluk mudur, yoksa yalnızlık mıdır bilinmez ama her ne ise çok ağır geliyor...
seni o kadar iyi anlıyorum ki beni bu saatte bile buraya iten, yalnızlığımı haykırabildiğim bir yer burası, çok can yakıcı tıpkı hayat gibi hayatta öyle değil midir zaten her gelen hayal kırıklığı yaşatıp gidiyor ve sana geriye acı yarı delirme ve uykusuz günler bırakıyor bir kere giydiği tişörtü durur her zaman başucumda her kalktığımda öper koklarım.
@@donnamaria8572 Çok yakınımı kaybettim ama sonuncusu çok şükür fiziksel değil, sevdiğim kadınla için kan ağlayarak yollarımızı ayırdık kalbimde güzel anılarla veda ettim ona...
Suan 18 yasindasin cozebildinmi yanlizligini
@@feridetabab6558 hayır sanırım
@@donnamaria8572 kendine temiz kalpli seni kirmayacak uzmeyecek insanlar bulmalisin
Öyle bir melodi ki aslında hepimizin söylemek istediğini tek seferde söylemiş gibi.
Sanki içimdeki dertleri görüp notaya dökmüşler gibi
17 yaşına girdim Mart ayında. Buradaki abilerim,ablalarımın hatta yaşıtım insanların yorumlarını görünce tuhaf hissediyorum. Hayatın başındayım,önümde uzun bir merdiven. Ne yapacağımı bilemez halde sağ sola bakınıyormuş gibi hissediyorum. Ruhum kalabalığın içinde o kadar yalnız ki taşıyamıyorum. Umarım her şey iyi insanlar için çok güzel ilerler.
Umarım iyi bir hayatın olur yaşıtım.
Ben de bu programı küçükken tv de görüp sevip izlerdim tekrarlarını Bir Demet Tiyatro başarılı olmasa bugün ne Çok Güzel Hareketler Bunlar , ne Komedi Dükkanı , ne de Güldür Güldür Show olmayacaktı belki de
Daha yolun başındasın kardeş. Keşke senin yaşlara geri donme imkanım olsaydı keşke
Bende 17 im brom yanlız değilsin ❤
Akşam yemeği yenmiş, bütün sevdiklerim sağ ve yanımda. Evin duvarlarını şen kahkahalar sarıyor. Mandalina kokulu muhabbetler dönüyor. Ve ben babannemin dizinin rahatlığına sarılmış onun elinin güvencesinde mutlu bir çocuk oluyorum bu parçanın her melodisinde.İnsanı karşılıksız sevenler öteki dünyada çoğalınca sanırım büyüdüğünü hissediyor insan. Ve ben büyüdüğümü hissediyorum her dinleyişimde bunu. Babannem! Hacıbabam! Çocukluğum! Hepsini çok özledim.
Müzeyyen: Diyelim ki gitmedim. seninle beraber olmaya devam ettik. Ne değişecekti? Ne yapacaktık?
Arif: Sevişirdik.
Müzeyyen: Başka?
Arif: Sabahları beraber uyanırdık. Ben senden önce kalkardım. Senin uyuyuşunu izlerdim, sonra sen uyanırdın. Bana gülümserdin.
Müzeyyen: Sonra?
Arif: Sonra, sabahları çayı tek şekerli içtiğini, günün diğer saatlerinde şekersiz içtiğini biliyor olurdum, o ilk şekeri ben atardım çayına, zarifçe eritişini izlerdim.
Müzeyyen: Sonra?
Arif: Sonra, en çok boynundan öpülmeyi sevdiğini biliyor olurdum.
Müzeyyen: Güzelmiş.
Arif: Sonra dışarı çıkardık. Dışarda yağmur yağıyor olurdu. Biz şemsiyeyi almazdık. Sırılsıklam olurduk. Sonra sen bana sokulurdun ama saçağın altına hiç girmezdik. Sonra sen üşütürdün. Ayakların buz gibi olurdu. Ben sana en sevdiğin o mavi çoraplarını getirirdim. Sonra bayramları babaannenin mezarını ziyaret etmeye giderdik.
Müzeyyen: Gider miydik gerçekten?
Arif: Hıhı. Giderdik. Hayatta en sevdiğin kadın için ağlayışını izlerdim senin. Hiçbir şey yapmazdım, gözyaşlarını silmezdim, seni teselli etmezdim. Orada öylece ağlayışını izlerdim senin. Başka insanların mezarlarının arasında dolaşarak, hayatın ne kadar şahane bir şey olduğunu düşünürdüm. Sonra… Sonra hiçbir şey yapmazdık. Öylece otururduk. Çok bilinmeyenli bu sorunun yanıtını arardık. Hayat bizi yalancı çıkarana dek, bulduğumuz cevapları doğru sanırdık.
Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku
kardeşim nereden alıntı bu?
@@major601 fakat müzzeyen bu derin bi tutku film kitabıda var izlemelisin
@@isilayamaparlamayandan teşekkürler
Bu müziğin altındaki yorumlar kalite kokuyor ne oluyor lan youtubeda değilde başka bi yerde gibi hissettim kendimi.
Cidden öyle yaa
Yorumu yapanlar o donemin insanlari o zaman biyleydik simdiki insanlar bizleride almis demek yorumlar eski kokuyor
TH-cam türkiyenin bu yorumlara ihtiyacı var, ana bacı sövenlere, siyaseti yozlaştiranlara değil
Bu müziği dinlemeye sadece ozlemi en derinden hissedenler gelir
Bende öyle hissettim bı an 😄
Şarkının nakaratında kalbinde bi acı varsa şayet büsbütün yalnızsın.
Midyat, Seyfo gülmeyin... gülecek bir şey kalmadı...
haklisin:(
Aynen kardeş gülecek bir şey kalmadı. Özlü söz gibi olmuş.
Kalmadı be..
:/
😔😔😔
TH-cam tarihinin en güzel yorumları bu videoda...
Bugün Bir Demet Tiyatroyu televizyonda gördüm. Çok mutlu oldum. Oturdum izledim. Normalde TV izlemem, sevmem. Çocukluğuma gittim resmen. Kayısı ağacı, küçük bir mahalle, yandaki ufak bakkal, aşağıdaki poliklinik, taso kaybetmek ve futbolcu kartlarından çıkan yapıştırmalardan o hep eksik kalan bir tanenin gelmemesi dışında canınızı sıkan bir şey yok. En önemlisi sevdiğiniz herkes henüz hayatta... Güzel zamanlardı... Şu an bulunduğum zamandan etimle, kemiğimle tiksiniyorum. Keşke zaman 2000 yılında kalsaydı. İlerlemeseydi.
Bugün 1 Ocak 2020 , 30 Aralık 2019 da kızım doğdu dün gece Çok Güzel Hareketlerde Mükremin Çıtırı ve bu müziği duydum irkildim, Erdal Tosunu aradı gözlerim ama yoktu diğerleri de yoktu gözlerim doldu Demet Akbağ 25.yıl olduğunu söyledi vay be dedim kendime 25 yıl yaş 30’a erdi kim bilir bir 30 yıl daha yaşarmıyım tüm büyük ustalara saygılar selamlar olsun hayatımıza kattıkları her anlamlı an için ...
Ciğerimiz kalmamıştır
Bugün 27 Ocak 2022 daha önce bahsettiğim Kızımın adı Dicle Alya artık 2 yaşında ; gökyüzü,deniz karışımı mavi gözlü sarışın ve 3-3,5 ay sonra minik Kız kardeşini bekliyoruz hayırlısı …
Bugün 10 Mayıs 2024 küçük kızım Eylül Ada’nın doğum günü 2 yaşına girdi onun da gözleri ablası gibi deniz mavisi , Ablası da 4 yaşını geçti.İlk yorum attığım günden bugüne kocaman bir 4 yıl geçmiş dün gibi …
Ara ara buraya gelen insanlar hele ki gece yalnızken gelip bir sigara yakanlar iyi ki varsınız.
Sen de iyiki varsın.
Ben de geldim kardeşim ara ara da göz yaşı dökmeye geliyorum. İyi ki varsın sen de
7 yıl olmuş hiç gitmedik ki
Gidemiyoruz, hep ayni yerdeyiz.
Gitsek bile yine unutamadığınız şeyler olduğu için geri döneriz ayni noktaya
Sizde iyiki varsınız.
Sende iyiki varsın
@@samirab7900 Aynen öyle üstat. Aynen öyle...
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç…
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;
Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin.
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..
İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,
Sevdiğin kadar sevilirsin…
♥️🥀
Buraya nasıl geldim bilmiyorum ama yeni yıla ağlaya ağlaya girdim ve kendimi tutamıyorum içimden sadece ağlamak geliyor.
Ben büyük kaybettim bu hayatta çok düştüm,kalktım,yenildim,değiştim..
Eskiye dair bir çocuk hatırlıyorum sadece,tek mutlu olduğum zamanlardı ve artık elimde kalan da tek şey.
Ah ne çok keşke biriktirdim şu hayatta, keşke geriye dönebilsem...
Merhaba. Şimdi nasılsın ?
Merhaba..
Kırıklardan,kırgınlıklardan,yorgunluklardan arta kalınca,insanın elinde sadece umut kalıyor ve sadece ona sarılıyorsun,umutsuz yaşanmıyorki...
Ve bunların sonunda 'nasılsın?' sorusuna çıkan cevap; arta kalandan hallice.Teşekkür ederim sorduğun için ve şunu ekleyebilirim eğer gerçekten en en dipteysen yüzeye çıkmak zaman alıyor.Hoşçakal✋
Merhaba. Sakıncası yoksa seninle iletişime geçmek isterim. Sanırım Türkiyedesin ben Azerbaycandayım ve neler yaşadığını öğrenmek isterim. Derdini benle bölüşürmüsün?
Ben de senin gibi şeyler yaşadım ve seni hayata tutundurmak için elimden geleni yapmak isterim
Eskiye dönemezsin
Şimdi evli birde çocugu var
Benimde sadece pişmanlıklarım
Yani unut demek isterdim ama ben tedavisi olmayan bir hastalıktayım kalkıp ben gibi birine yaşarsın diyemem...
Yorumları okuyup daha da geçmişe gömülmek
Sabah kpss sınavım var ve ben uyumak yerine bunu dinleyip çocukluğumu yad ederek duygulanıyorum. Sobanın yanında leğende banyo yapmayı, yer yatağında yatarken sobadaki alevlerin tavana yansımasını izlemeyi, kızarmış ekmeğe yağ sürüp yemeyi, ailemle bir demet tiyatro izlemeyi, babamın sobada kestane pişirmesini, yılbaşında ailecek tombala oynamayı... Hepsini çok özledim. En azından fakir ama mutlu insanlardık. Şimdi hem fakir hem mutsuz hem de umutsuz insanlarız. Ahhh, eski güzel günler ahhh.
her şeyini kaybetmiş ama insanlığını ve iyi niyetini asla kaybetmemiş olan dostlarıma selam olsun...her şey sizin olsun ama hepinize yazılar olsun !! kendini beğenmiş bencil dünya....
0:30 tekrar tekrar dinle. :)
İçim yanıyor.
Neden bilmiyorum.
Belki de seni göremediğimdendir.
Belkide beni sevmediğindendir.
Ona bakıp bana bakmadığındandır.
Yağmur yağsa şimdi.
Çıkıp ıslansak,
Delice kahkaha atsak.
Sadece hayal değil mi?
Pardon, yanımda olmadığını unutmuşum.
Hiç bilmeyeceksin ama seni seviyorum.
İçimi acıtsan bile.
Başkasını sevsen bile.
Doğru,
İkimiz de çok sevdik.
Ben seni,
Sen de onu...
bir şey olunca ara demiştin, çok şey oldu arayamadım
Samet Can Cinkaya ağlattın 😭
Hangi skeçti bu
Samet Can Cinkaya .
Samet Can Cinkaya hangi skeçti bu
🥺
Tüylerim diken diken oluyor ve biz bütün duyguların hepsini en derinden yaşadık...
Aga be 😔🤧☹☹😟🙁🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺
90 larda cocuk olmak.. bu müzik götürüyor beni adım adım adananin o sokaklarına.. elma dersem çık, armut dersem çıkma! Anne bugün okula gitmesem olmaz mı.. ayakkabın ters,son ders.. bugun tasolarım hepsini yütüzdüm(yenildim). Akşam ezanı okunuyor erdi hadi eve gel oğlum.. arkadaşlar hadi mahalle maçı var,komşunun bahcesine ısrarla top atardık.. ayse teyzenin ektigi guzelim süs biberleri yine kirildi benim yüzümden, sabahin 7 sinde atari salonlarinda gözümüzü açtık, pokemon başladı, az once de tusubasa bitti.. jetgiller zaten cok guzeldi, ya richy rich,tom ve jerry ya da kaygisizlar dizisi.. gazete kuponu ile ulkedeki ilk cep telefonlarinin alisina tanıklık etmek.. kemal sunalın öldüğü gün ağlamak. En güzeli de ne biliyor musun,ilk kez lise 3 de bir kızın elini tutabilmek.. utanmak ne guzel şeydi.. keske ben yine sokakta saklambac oynasam da anam cagirsa aksam oldu baban gelecek diye.. ah bir demet tiyatro,cocukluguma göturuyorsun beni,bazen gizli gizli dinler huzunlenirim,bir türlü alisamadim büyümeye.. eski gunlerimi cok özlüyorum. . Keske yine zayif not alsam da anam beni o terligi ile dövseydi..
Her dinlediğimde yüreğimde bi sızı oluşuyor sebebini bilmediğim☹
Doğalgazın doğallığı yok ettiği 2016 yılında dinlemek... Sobalı günlerin hüküm sürdüğü o sıcak ortamı 3 dakikalığına da olsa içten yaşattı.
Sea kardeşim, 2017 Mart. Bende aldım bi doz.
Bir doz da 2018'de benden.
Ağustos 2018 bi dozda benden.
Kasım 2018...
Ocak 2019...
"İçimde lise son sınıfın, son cumasının ince kederi var.."
Lise son!Kaç yıldır taşıyorsun bu kederi
Eski bana olan özlemim çoğalıyor, kalabalığın içinde kendimi bulamıyorum, gözüm boşluğa dalıyor, kahkahalarım kısık, tebessümüm ifadesiz. Onca gürültünün içinde sessizleşiyor. Kendi kendime kalıyorum, buna bazen alışıyor, bazen de yadırgıyorum. Ayna daki ben ile uzun zamandır konuşmuyorum. Çünkü ona söyleyecek çok bişey bulamıyorum. Bunu ağlayarak yazıyorum,ama gülerek okuyorum. Nerdeyim bulamıyorum
Şu fani dünya da bi anımızda burda olsun. Kaç yaşında olursak olalım bu melodiyi açtığımızda birilerini muhakkak özluyoruzdur.
bazı sesler, bazı sahneler, bazı renkler ya da bazı cümleler insanın aklına mıh gibi çakılıp kalıyor..
Bazı yerler, bazı anılar ..
Çok farklı hissettiriyor bu melodi.... Ağır ve uzun bir yanlızlık gibi...
Beni sevmeyi eskisi kadar Sevmesen de beni seviyor olman yeterdi bana...
Ömür yeterse nasip olursa yaşamak ve nefes almak gecenin bu saatinde, bastıra bastıra ağır nikotin bağımlısı ciğerlerin hırıltılı sesinin eşliğinde, gecenin acımazlığının huzurunda her yıl bu saatte (01.57) de bu yorumun altında buluşmak ümidiyle. 🌹 Sevgi, saygı ve hürmetle...
@@halilibrahimaraci4468
Geçti, istemem artık gelmeni
Yokluğunda buldum seni
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme artık neye yarar
@@ilknurgunbas9660 denk gelmek ümidiyle sevgiyle kal 🌹
90 ların son çocuklarına akranlarıma bu müziği küçükken tınlamayıp bu yaşta o günlere gitmek için açanlara sevdiklerini kaybettiklerini yılbaşı bayram akşamlarının gözlerinin önüne gelenlere kenar mahalle sokaklarımızda hava karardıktan sonra elim akşamlara kışken bacadan çıkan kömür kokulu çocuklara kendini şimdiki değil o dönemlere ait hissedenlere selam olsun yoktuk yoksulduk ama en güzel en saf çocuktuk.
Sivasta bir kış gecesi, yurttayım dışarıda lapa lapa kar yağıyor. Üniversite dersler aile yaş... her şeyin sıkıntısını çektiğim o vakit. Hiç unutmuyorum.
Vay gardaşım 2015 ağustosta girdim sivas kykya 2019da çıktım ben de unutamıyorum bazı şeyleri hayatımın hatasını yaptım o şehire gelerek kaydı gitti hayallerim elimden şimdi ise toparlamaya çalışıyorum. Selam olsun sana da umarım sen mutlusundur şuan kral
Sivastan selam umarım kalbinizi toplamışsınızdır
Böyle güzel fon müzikleri bana her daim hayata farklı pencerelerden bakmama yardimci oluyo.. :)
"Yüreğimde 'gitme' diyecek takat kalmadı benim. Sevmeye mecalim yok anlıyor musun Asuman?"
-Mükremin Çıtır
90’lar yüregime öyle derinden bir iz biraktin ki... Artik ne yasasam bos.. Ne desem bos..
Hasretle aniyorum seni..
Not:
Adi “sosyal medya” olmasina ragmen tam bir “asosyal hayvan” oldum.. Telefondan degil toplanip sohbet yapmayi özledim..
Geçmişi tutamayışın müziği bu, aynı şeyleri yaşamayışın.
Eski dönemde yaşamak isterdim. Eskiyi bilemem ama şuan o kadar kötü bir dönemde yaşıyoruz ki, herşey sahte, hiçbirşey gerçekçi gelmiyor. İnsan özlüyor eskileri diyebilseydim keşke. Eski dönemde yaşayanlar ne de şanslıymış, aşklar, sevgiler, duygular gerçekti, şanssız hissediyorum kendimi. Umarım bu sahtelikler içinde gerçek birini bulabilirim...
"Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim!"
Bir Demet tiyatroyu gününde izlemedim, küçüktüm o zaman
2018 yılında izledim. Zamanında İzleyenler o kadar samimi yorumlar yapmışki adeta bizi alıp 99-2000 yıllarına götürüyor. İnce hasretleri derin kederleri insanlar birbirini görmeden de hissedebiliyor.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar,
Ne de şeytan bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti, istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar ?
Cghb
Necip Fazıl Kısakürek
Ne de şeytan bi-gunahi
"oysa ben seni bekledim be zeynep"
yani
"Bize mi ait değilim yoksa bu eve mi?
Gidiyorum...
Bilmeden son kez girdiğim bu kapıdan, bilerek son kez çıkıyorum.
Kalbimde güzel anılar, sırtımda son kavgamız.
Yalnızlığa çıkıyorum bu kapıdan.
Yan yana yol alan o iki gemi, şimdi açılacak ayrı denizlere.
Erkekler konuşmaz, erkekler ağlamaz derler.
Bense şimdi konuştuklarımın karanlığında hıçkırıklara boğuluyorum
Yollarımız açık olsun"
Bitirdin beni be
Bu sözleri her ne için yazdıysan atlattın mı , çok içiee dokundu , şu an beni anlatıyor tamamen
Küçük ve sicacik odanin icinde çocukluğum, cocuklugumun yanında cay icen annem ve babam.. ablamin neşeli gulmesi anlatiyor bize mukreminin başladığını.. kapiyi kapatin da oda isinsin diyor babam.. o zaman bilmiyoruz tabi o kapi açılınca, o evden cikilinca çocukluğunda cikip gidiyor... aslinda gitmiyor böyle muziklerde saklanıyor. anlicagin her zamanki gibi haylaz su cocuklugumuz ve Mukremin kadar da delikanli...
Bu diziyi izlemeden hatta sonradan denk gelmeden önce daha diziden bi haberken bu fon müziğine denk gelmiştim. Acayip bir ağlama isteği ve geçmişe özlem duydurmuştu bana. Vallahi emeğe sağlık dinlediğim en güzel şarkılardan, sözlü müziklerden daha güzel bunda farklı bir şeyler var resmen...
Seni soruyorlar. Öldü mü diyeyim yoksa dönecek mi? İkisi de imkânsız değil mi? Çünkü biliyorum; asla geri dönmezsin ve biliyorsun; sen benim için asla ölmezsin
Yapma be
Abi pompalıyla sıksaydın :)
Bu yazıyıda burda bırakıyorum derin anlam içeren sözleri olmayan bir beste insanı geçmişe götürüyor yapana eline sağlık
Bu müziğin altındaki yorumlar ve muzik insanı gerçekten de çok farklı bir dünyaya ışınlıyor adeta
Eskiden kavga olmazdi evimizde herkes cok iyiydi sokakta hoplayip ziplardik simdi hersey degisti
neslihan sen ah be neslihan
Keşke hiç büyümeseydik de .Bu müziklerle hep mutlu uyusaydık. Şimdi ise bu müziklerle hüzün ve gözümüzden süzülen yaşlar ile uyumaya çalışıyoruz. Biz bu dünyaya duygusallığı sevgiyi gerçekten yaşamaya gelip de, hiçbir zaman mutlu olmayı beceremeyen insanlarız.. 😢😢.
Acaba gün geldiğinde geriye dönüp baktığımda vayy be bunları da atlattım bunlarında üstesinden geldim çok direndim çok savaştım ama yıkılmadım,yılmadım, zafer benim diyebilecek miyim,umarım derim hayalkırıklıkların,pişmanlıkların,can acılarının,kalp kırıklıklarının,korkuların yalnızlığın,özlemin enkazında ruhumu sıkışmış bırakmak,bazı şeylere veda etmek istemiyorum...🍃
6 ay önce yazmışım bu yorumu bi açıp dinlemek istedim,unutmuşum yazdığımı görünce şaşırdım aslında pek te bi şey değişmedi sadece ben alışmayı öğrendim ama umudum var geçicek geçicek...
Umarimm
Atlatamadım çok direndim çok savaştım ama üstesinden gelemedim yıkıldım,yıldım ,yenildim hayalkırıklıklarının,pişmanlıkların,can acılarının,kalp kırıklıklarının,korkuların,yalnızlığın,özlemin sıkışmış enkazında ruhum son nefesini verdi,veda ettim...🍁
Atlattım biliyo musunuz ,ruhum özgürlüğüne kavuştu her şeyin üstesinden geldim yıkıldım dediğim anlarda bile meğersem hala pes etmeden savaşıp direniyormusum asla bırakmamak lazım bizler o zorlukların karşısında topuklarimizi yere basıp sağlam dimdik durduğumuz sürece hiç kimse ve hiçbir şey bizi deviremezmis iyileştim tam öldüm dediğim anda, ama yaralarımdan çiçek actim kalbim ruhum iyileşti kendimi iyilestirdim artık enkaz altında sıkışmış bir ruhum ve kalbim yok gökyüzünde süzülen bir kalbim ve ruhum var ben başardım .🌺
Sobalı evde anne örgüsü kazaklarla geçirilen güzel günleri özletti be...
Giderek geçmişi özlüyoruz, gençler çocukluğunu, ihtiyarlar hem gençliğini, hem çocukluğunu. Ben şuna inanıyorum inanın ki şu anımızı bile ilerde özleyeceğiz çünkü biz geçip giden yılları değil anıları özlüyoruz bi yandan. Her anımızın kıymetini bilerek yaşamalı
Yenik hissediyorum her dinledigimde cok yenik..
Dilan Çimen en çok dokunan yorumlardan biri oldu sanırım..
Yorumun inceliği ve duygusu müzik kadar etkileyici
2 yıl olmuş ama şu yorum beni 10 yıl daha geri götürdü. yazmaya bile gücüm kalmıyor artık, Her geçen gün hayattan kendimden herşeyden vazgeçiyorum. Kimse benim için elini atmıyor, yanlızlıktan öleceğim diye çok korkuyorum. Dilim tutuluyor nefesim kesiliyor sanki yumruk yedim nefes alışım bile yavaşlıyor her geçen gün. Çare yok gibi elimde herşey ama gelmiyor. Tutunamıyorum hayata kaç kere intiharı denedim kaç kere ölmek için dua ettim unuttum resmen gülümseyemiyorum artık çocuklugumdaki gibi. saat 3 olmak üzere bense yine her yıl olduğu gibi buraya geliyorum.
Çift kişilik yaşamaya alışmışken hayattı. En olmayacak yerde yalnız kalmak, yalnız bırakılmak ve rastgele böyle bir müziğe raslamak kaç senem gözümün önünden geçiyor sayamam her halde. Ama bir kaç kez dinlemek günde değişen zamanda neler alınmış bizden yaşayarak anlıyor insan. 😏
Merhaba anne, yine ben geldim
Merak etme okuldan çıktım da geldim.
Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama,
Ali "okula gitmezsem annem çok kızar merak eder" demişti de onun için söylüyorum.
Geçen hafta öğretmen sağ elimde sarımsak,
sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.
Ben biliyorum artık anne, sağım neresi solum neresi,
Ağrıyan yanımın neresi olduğunu şimdi iyi biliyorum anne…
Hani geçen geldiğimde, şuram acıyor, şuram işte demiştim de,
Bir türlü söyleyememiştim ya acıyan yanımı anne,
Bak şimdi söylüyorum.
Şuram işte sol yanım çok acıyor anne,
Hem de her gün acıyor anne, her gün…
Dün sabah annesi Ayşe'nin saçlarını örmüştü.
Elinden tutup okula getirdi.
Yakası da danteldi. Zil çalınca öptü, hadi yavrum sınıfa dedi…
Bende ağladım… Ağladım işte utanmadım.
Öğretmen ne oldu dedi. Düştüm dizim çok acıyor dedim.
Yalan söyledim anne,
Dizim acımıyordu ama, sol yanım çok acıyordu anne!
Bu gün bende saçım örülsün istedim.
Babam ördü ama onunki gibi olmadı.
Dantel yaka istedim, babam ben bilmem ki kızım dedi
Bari okula sen götür dedim.
Kızım iş dedi. Bende bana ne dedim ağladım.
Kızım ekmek dedi babam.
Sustum ama , okula giderken yine ağladım anne.
Ha bide sol yanım yine çok acıdı anne…
Herkesin çorapları bembeyaz, benimkiler gri gibi.
Zeynep "annem beyazlara renkli çamaşır katmadan yıkıyormuş" dedi.
Babam hepsini birlikte yıkıyor,
babam çamaşır yıkamasını bilmiyor mu anne?
Of babam, her gün domates peynir koyuyor beslenmeme.
Üzülmesin diye söylemiyorum ama,
Arkadaşlarım her gün kurabiye, börek, pasta getiriyor.
E biliyorum babam pasta yapmasını bilmez anne.
Hava kararıyor, ben gideyim anne,
Babam bilmiyor kaçıp kaçıp sana geldiğimi?
Duyarsa kızmaz ama, çok üzülür biliyorum.
Kim bozuyor toprağını, çiçeklerini kim koparıyor!
izin verme anne, ne olur toprağına el sürdürme!
Eve gidince aklıma geliyor, bide bunun için ağlıyorum anne.
Bak kavanoz yanımda, toprağından bir avuç daha alayım.
Biliyor musun anne, her gelişimde aldığım topraklarını,
Şu kavanozda biriktirdim,
üzerine de resmini yapıştırıp baş ucuma koydum.
Her sabah onu öpüyor, kokluyorum.
Kimseye söyleme ama anne, bazen de konuşuyorum onunla.
Ne yapayım seni çok özlüyorum anne.
Ha unutmadan! Öğretmen yarın
anneyi anlatan bir yazı yazacaksınız dedi.
Ben babama yazdıracağım,
öğretmen anlarsa çok kızar ama, bana ne,
Kızarsa kızsın. Ben seni hiç görmedim ki, neyi nasıl anlatacağım anne,
Senin adın geçince, sol yanım acıyor anne, Hiçbir şey yutamıyorum.
Bazen de dayanamayıp ağlıyorum. Kağıda da böyle yazamam ya anne.
Ben gidiyorum anne, Toprağını öpeyim, sende rüyama gel beni öp,
Mutlaka gel anne. Sen rüyama gelmeyince,
sol yanımın acısıyla uyanıyorum anne
Sol yanım açıyor anne. İşte tam şurası,
Sol yanım… Çok acıyor anne.
Seni çok özledim, çok…anne…
Sarkiyi dinleyerek okudum ve gercetket sol yanim acidi 😞
*Bir rüzgar gibi geçti gitti zaman farkına varmadan şimdi bakıyorum da küçükken normal gelen o anlar ne kadar değerli günlermiş zamanın kirliliğine uğramış beyinlerimizin küçük bir köşesinde yer edinmiş o mutlu eden anılar insan tebessüm ediyor hatırlayınca acının tatlı tebessümü..*
•'' Çocukluğun en güzel yanıydı belki de, uğur böceğinin uğur getireceğine inanmak.
en güzel yanıydı belki de hayatın, kirlenen ellerin, yaralanan dizlerin, kim bilir en güzel yanıydı belki de bir ağaç dalında ki elmanın verdiği tat.
oynanan sokak oyunlarının, yazın sıcağın da yapılan su savaşlarının tarifi, belki de bir pazar akşamı duş alındıkdan sonraki boylu boyuna uzanmış haliya çıtırdayan sobanın dibinde şahane pazar'ı izlemekti belkide ..
İlkokul aşkımızdı belki de, kim bilir belki adını bile söylemeye utandığımız defterin arkasında yazılı olan isimdi ..
dostluğun, arkadaşlığın, sokak maçından sonra aynı şaşal'dan su içmekti bel ki de hayat.
kışın bir poşet üstün de deli gibi kaymaktan tutun da, yazın en sıcak zamanların da pazar da su satmaya kadar giderdi o eskimeyen eskiler..
bir öğün de envai çeşit oyunlar oynardık zaman zaman, zaman kavramının girdabın da bitmek tükenmek bilmeyen mutluluğumuzu yaşarken, evin camından gelen bir sesle eve gitmemiz gerektiği vakit'i anlar adeta bir alarm gibi belirirdi hafızamızda..
biliyorum yalnız değilim, ama inanın bana çok özlüyorum eskiye dair ne varsa yüreğimde.
Özlüyorum.....
selam olsun bahar'a selam olsun eskimeyen dostluklara, acısıyla tatlısıyla düşe kalka gelenlere bin selam.
O çocuk yüreğimle anne sıcaklığı veren o ilköğretmenime, ilk dost dediğim kişilere, ilk düşmanıma, ilk aşkıma, ilk hayatın bana çelme taktığı güne, bir yavru köpeğin benim minicik ellerime muhtaç olduğu güne, dost diye bellediğim minik köpek ''garip'e''
bu hayatta yüzü gülmeyenlere, inancını kaybetmeyenlere herkese BİN SELAM !
Şunu unutmayın bu yazıyı okuyorsanız, belki bugün değil, kim bilir belki yarın da olmayacak ama, ELBET BİR GÜN yeniden o özlem duyduğumuz günlere ulaşacağız...
İçimizi ruhumuzu kalbimizi hala saf temiz tutan yaşam, umut insanlarına selam olsun....
MÜKREMİN ABİ SANA SELAM OLSUN ...•••''
:(
Aynı şeyleri özlemek, özlüyorsak bugün kaybediyoruz herhalde. Umarım o saf günlerine dönebilir insanlık ve umarım bende hergün kapının önünde babamın işte geldiğinde ceketinin cebinden bana çikolata vereceği anı beklediğim kadar masum kalabilirim..
Hayatımı maffedenlere selam olsun....
Okurken bir yanımda huzur, bir yanımda özlemin verdiği burukluk ve arkadan çalan müzik. Erkekler ağlamaz mı demişlerdi ?
ya kardeşim mavettin beni selam olsun masum ve güzel yillarimiza
Nerden geldim bilmiyorum ama bir hüzün çöktü içime, eksikliğini en çok hissettiğim anlardan biri yine. Dinlerken neler anımsattı, kalbimi nerelere götürdü. Ben hâlâ aynı limandayım, beklediğim geminin bir gün gelmesi ümidiyle..
Çok güzel Hareketlerden bu muziyi bulup gelenler? 😍♥️
Şu deprem zamanları,
Kayıp enkazlarda kaldı vicdanımız,
Canları ölüme terk ettiğimizden beri.
Gitmek kurtuluş olduğu an öldü umutlar.
Dibe çökmüş kelimeler, noktasız, yarım kalmış cümlelerde can buldu. Şimdi düşler oldu kırık cam kırıklarının, yıkık dökük duvarların üzerinde kan. Katran ağlıyor gözler titriyor kalpler. Sıcak battaniyenin altında kalmaktan utanmak, üşümekten sakınmak. Meğer ne kıymetliymiş cebimizdeki, meğer ne değersizmiş gözümüzdeki.
Meğer ne kar sığdırmış bu güne
Gökyüzündeki.
Meğer kefeniymiş memleketimdekinin
Üzerindeki battaniyesi.
Şimdi yitirilmemiş hasretler,
Yitirilmemiş vicdanlarda aranır oldu.
Yarıda kaldı tuttunduklarımız.
Yarım kaldı düşler, gülüşler, Umutlar, sigaralar...
sonbaharın yağmurlu akşamlarını hatırlıyorum her dinleyişimde
Qəlbimdən parça qoydum bu mahnıya. İllər sonra bəlkə mən, bəlkə indi bu rəyi oxuyan sən belə olmayacaqsan. Xatırlanmayacağıq və hətta adımızı bilən birisi belə olmayacaq. Amma 100 il sonra belə bu rəy bəlkə də burada olmuş olacaq. Bu gün buraya qoyduğum qəlbimin parçasın al, sənin olsun, gözəl insan. O gözəl qəlbindən eşq, gözlərindən parıltı və çevrəndən gözəlliklər əskik olmasın.. 🌿
bi akşam hatırlıyorum. öyle alâlâde, sıradan bir akşam. annem, babam, daha çok küçük o zaman kardeşim oturmuş tv izliyoruz. Belki en büyük eğlencelerden biri o zaman bu koca kutu. sonra bu müzik, sonra Asuman, derken Laz Bakkal kapıyı çalar.
diyecek birşey bırakmadın dostum dün gibi...
ÇOK GÜZEL HAREKETLERDEN GELENLER BEGENSIN
1999-2024 huzur içinde yat gökalp kardeşim...
Buraya bir Anı bırakıyorum Şuan çok üzgünüm buraya bidaha geldiğimde ne kadar zaman geçmiş ve ne halde olurum bilmiyorum ama geldiğimde kendimi boş şeyler için üzmüş olmuyorumdur umarım
Umarimmm
Nasıl oldun kardeş?
Hayatta herkesin 1 hata yapma hakkı olmalı. Başınızı bir kere öne eğmeli. Ama sadece 1 kere
:)
Seni hala seviyorum ama seni sevmeyi eskisi kadar sevmiyorum..(
Bu parçayı dinleyince insanın aklına lise son sınıfın, son cumasının buruk acısı geliyor
Bunu dinleyip bizimle ilgili hayallere dalarmış... Elini bana devrettiğin için sana ne kadar minnettarım bilemezsin. Böylesine güzel şeyleri sen bana öğrettin keşke her daim yanımda olup birbirimize iyi şeyler hissettirebilseydik. Yeşil civcivim...
selam olsun 91 lilere tüyler diken müziğe.. 18.02.2019
Tarih : 14.04.2020
Yer : Manisa Merkez Efendi Pandemi Hastanesi
Saat : 21.14
Kuşak : 90’lar
Mesaj : Umut ; geçmişle gelecek arasında bağ kurmaktır. Sevdiklerinizin kıymetini bilin ve daha çok sevin, yakındayken, uzaktayken, hayattayken sevin.
He bide kimse yaklaşmıyor 🥲
Şarkıların kokusu olur mu? Oluyormuş arkadaşlar..Burnuma çocukluğumun kokusu,neşesi,sıcacık hatıraları geldi..Bir elimizde ekmek bir elimizde salata dışarı fırlayıp akşamın kör saatine kadar oynadığımız oyunlar geldi..Mevsimlik oyunlarımız bir de kan ter içinde eve geldiğimiz banyo yapıp sobanın kenarında oturduğumuz günler..Televizyonu ailecek izlediğimiz ama kumanda kavgası yaptığımız günler..Bir zamanların Mutlu,huzurlu,samimiyet dolu günleri...
Bu şarkıyla o güzel günlere selam olsun..
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Tiyatro sahnelerinde ilk yıllarımdı çok üzüldüm seçilemedim diye ama artık oldu :) bu ses kulağimda ilk yankılandığı zamab fark ettim gerçekten kazanmayı.... işte o zaman iyi ki dedim. İyi ki BİR DEMET TİYATRO olmuşuz :)))
11 mayıs 2021 sabah 5 suları uzun süre sonra gerçekten birisine bir şeyler hissetmeye başladığım an eğer bu duyguyu unutursam geri hatırlatın...
Ne kadar kaybetsende tekrardan çıkıyor yeni savaşlar. 2 sene sonra aynı duyguları tekrardan hissetmek dileğiyle…
çok ağrıma gidiyor bazı şeyler , ben kendi halinde yaşayan bir insanım
95 liyim ne sansliyim o zamana donebilsem keske cocukluguma gitsem 😞
Anne karnında doğduğun gibi yaşamaya başlarsın!
Varsın; hiç olmadığın kadar varsın artık.
Küçük bir bedende kocaman bir yürekle başlayacaksın bu yolculuğa.
Ne acıdır ki ağlayarak başlayacaksın bu hayata. Sanki ileride ağlayacağın günlerin provası gibi olacak ağlayışın. Gözünde yaş olmayacak hıçkıracaksın.
Büyüyünce de gözünde yaş olacak; ama utancından hıçkıramayacak; sessizce ağlayacaksın.
O küçük bedeninde kocaman yüreğin hayatın bütün zorluklarına; başarısızlığına ve en acısı kursağında kalacak duyguların için sana vatanı uğruna son damlasına kadar sadakatle savaşan bir asker misali hep seninle olacak.
Sen büyüdükçe o küçülecek; ama onun ağırlığı dünyalara bedel olacak.
Sen de emaneten yaşayacağın bu dünyada neler yaşayacağını; neler hissedeceğini bilmeden ömrünün sonuna kadar heyecanını kaybetmeden yaşayacaksın.
Bazen mutluluktan yaşadığının farkında olmayacaksın bazen de mutluluğa uzak kaldığında bu dünyaya ait olmadığını.
Ama yaşamaya; geleceğe dair umudun heyecanın hiç bitmeyecek.
Büyümeye başlayıp da kendine fazla gelmeye başladığında; kendini paylaşmak isteyeceksin.
Veya kendine yetmediğin zamanlarda; bir başkasıyla tamamlamak isteyeceksin kendini.
Biri çıkıp gelecek bir zaman sonra.
Nereden geldiği bilinmeyen bir maziyle.
Tüm geçmişini apar topar toplayıp önüne serer gibi. Tanıyamayacaksın onu; ama yüreğine işleyecek onun bir gülüşü belki de sana bir bakışı.
Kalbinin her zerresini ona ayıracak onlarca kişinin yerini tutacak o kişiye bağlanacaksın...
Onunla gülecek; onunla ağlayacaksın.
Bazen bu küçücük insanın senin için neden bu kadar büyük olduğunu sorgulayacaksın; cevabını bulamayacaksın…
Cevabını o gittiğinde bulacaksın. Yarım kaldığında; yarıda bırakıldığında...
Hayatını onunla tamamladığın kişi yoktur artık.
Sıcacık yüreğin buz gibidir bundan sonra.
Herkes çöl sıcağında kavrulurken sen sıfırın altı ayazda yaşayacaksın. Bir ağırlık daha çökecek yüreğine.
Onu da kaldıracak; ona da dayanacak yüreğin.
Yaşadığın koca şehirde onunla bir daha karşılaşma ihtimalini bekleyeceksin her gün.
Baktığın her insanda onu arayacaksın.
Her gece onunla uyuyup; her sabah onsuz uyanacaksın. Gittiğin her yerde onsuzluğu bulacaksın
Farkında olmayacaksın belki. Farkına varamayacaksın. Yaşadığın onlarca acı; duygu yoracak kalbini; incitecek ruhunu.
Özlemekten, beklemekten vazgeçeceksin artık.
Susacaksın!
İçine kapanacaksın!
Çevren geniş olsa bile sen her zaman yalnızlığınla kalacaksın.
Senden vazgeçenlerden sen de vazgeçeceksin sonra.
Boş verecek; vazgeçeceksin beklemekten.
Yeniden dünyaya gelmiş gibi hissedeceksin.
Anne karnında doğduğun ilk an gibi.
Ağlamayacaksın bu sefer.
Ama gülmeyeceksin de.
Sadece yaşadığın yanlış bir hayatın tecrübesi olacak göz çukurlarında.
Ve biraz da hüzne ram olmuş yüzünde, arta kalmış bir kaç kırışık…
Yüreğimde Paslan
Bir müzik insanın ruhunu bu kadar mı dinlendirir bu kadar mı günümüzden nefret ettirir bu kadar mı geçmişin şimdikiden çok daha iyi olduğu hisettirir. Hem insanları, hem aşkları hem de dostlukları eskiye olan özlemim bu müzik. Keşke büyümeyip hep annemizin yaramaz çocukları olarak kalsaydık
Öğrenci olduğum yıllarda , uykum gelmediği geceler açardım ve eskiye dalar uyurdum.
Üniversitedeyken dinlerdim böyle içimde tarif edilemez bir duygu olurdu. Hani bi yanı da yaşanmış gibiydi çocukluğum aklıma gelirdi aslında şimdi o zamanları özlüyorum. Bundan tam 6 yıl önce.
eskiden neydi biliyomusun çocuk ; sobanın karşısında leğende banyo yapmak... sobanin üstünde su kaynatmak okula giderken annemden sabah kahvaltisi yapmak..... babamla oyun oynamak ..... coook güzeldi coook :(
Bu yazıyı yazarken ki ve şimdiki kafa yapını çok merak ediyorum abi 4 yılda neler değişti acaba.. Esselam
8 yıl olmuş.....
Sensizliğin cenderesinden geçtiğim anların her biri bir asra bedelken yine etraf sensizlik kokuyor ey mutluluk...
Bəlkə də...
Bəlkə gəldim, ilk baharda,
İlk qönçənin açdığı bir zamanda.
Bəlkə də son baharda,
Günəşin batdığı, ayın gəldiyi,
Son çiçəyin solduğu bir anda çıxıb gəldim...
Hər çiçəkdə axtar məni...
Arıtək qon ləçəklərimə,
Baharın bir gün bitəcəyini,
Güllərin belə solacağını,
Bildiyin halda, qon hər ləçəyimə...
İçinə çək qoxumu,
Sanki bir daha hiss etməyəcəksənmiş kimi...
Kitablarda axtar məni,
Bəlkə də həmin sətirəm...
Oxumaqdan doymadığın,
İlk gözyaşı axıtdığın,
O kitabam mən...
Dinlədiyin hər nəğmədə,
Oxuduğun hər şeirdə,
Baxdığın saf göyüzündə,
Göyərçintək axtar məni...
Bəlkə gəldim,
Qarlı bir qış günündə,
Əllərinin üşüdüyü,
Ürəyinin isti olduğu bir zamanda...
Bəlkə də heç gəlmədim,
Gələcəkkən, çiçək kimi solub qaldım,
Yarımçıq oxunmuş kitabtək yarım qaldım...
Bəlkə də heç gəlmədim,
Mən gecəykən, Günəş gəlib çıxdı...
Yenə üzümə çökdü ləkələr,
Aytək üzüldüm, Günəştək batdım...
𝙲ə𝚏ə𝚛𝚘𝚟𝚊 𝙵𝚒𝚍𝚊𝚗
24.05.2021🌑
Mən yazdım.))
Çocuklugumda gece tek başıma ağladığım günlere gelsin bu şarkı..