Wezê daketim kel û kaşxanan (Ben kalelere, köşklere indim…) Wezê daketim serê birc û van dîwaran (Ben burçların zirvesine, o duvarlara indim) Wezê bi ser kela dilê xwe de mijûl ji xeman û kulan û derdan birîn in ax de wey lo lo lo wey lo… (Ben kaynayan kalbimin üstündekiler; kederler, irinler, dertler ve yaralardır ah, vay oğul, vay oğul) Dîsa bombe û baran e, (Yine bombalar yağmur) Her derê girtî mij û dûman e (Her yeri sis vu duman kaplamış) Dîsa nale-nala birîndaran e (Yine yaralıların inim inim iniltileridir.) Dengê dayika tê li ser lorikê wan e (Annelerin sesleri geliyor onların ninnileri üzerinde) Bavik bi keder xwe davêjine ser zarokan e (Baba kederle kendini çocukların üzerine yatırıyor) Lê zarok mane bê nefes, bê ruh û bê can e (Lakin çocuklar; nefessiz, ruhsuz ve cansız durmakta…) Ax birîndar im wey lo lo lo wey lo… (Ah yaralıyım vay oğul, oğul, oğul. Vay oğul) Hey lê lê…. wey lê lê… Ferman e ûy… hawar… hawar… (Ey kızım kızım… Vay kızım kızım… Fermandır oy… İmdat! … İmdat!) Dîsa li me ferman e (Yine bize fermandır!) Li jor tête gire-gir û hume-huma bavirok û têyaran e (Yukarıdan jetlerin gümbürtüleri, homurtu (sesleri) geliyor.) Her der xistiye nava agir û mij û dûman e (Her yeri ateş, duman ve sis içinde bırakıyor.) Li jêr tête qîre-qîra zarokan, hawara dayik û bavan e (Aşağıdan ise çocukların çığlıkları, anne babaların (imdatlarının (sesleri) geliyor Dîsa dîrok xwe nû ve dike weke carek ji caran e (Tarih yine kendini tekrarlıyor ; zamanlardan bir zaman gibi ( her zamanki gibi) Weke Diyarbekir, weke Palo û Gênc û Agirî, Dêrsim Weke Mahabat û weke Berzan e (Diyarbakır gibi, Palu, Genç , Ağrı ve Dersim gibi Mahabat gibi ve Berzan gibi) Îro dîsa li Deşta Silêmaniyê, li kêleka Hendirê, li bajarê helebçê (Bugünkü tekrar Süleymaniye ovasında, Hendir’in kenarında, Halepçe şehrinde…) Fermana me Kurdan e, ferman e, ferman e… (Biz Kürtlerin fermanıdır, Fermandır, fermandır…) Dîsa hatin qelandin zarok û zêç tev dayik û bavan e (Yine gelip kızarttılar çocukları, kadınları, bütün anne ve babaları…) Ax hawar… li me ferman e… li min ay… ax birîndarê we me, li min oy… (Ah imdat!… Ferman bizedir… Ban ayy! Ah! Yaralınızım ben… Oyy bana…) Erê hey lê lê… Here hey lo lo… (Evet ey oğul oğul. Git ey oğul oğul…) Hawar Kurdno hûnê bikin bilezînin (İmdat! Kürtler siz acele etmelisiniz.) Hûnê kaxiz û pênûsekê bibînin binivsînin (Siz, bir kâğıt ve kalem getirip yazın: Dinya alemê pê bihesînin (Dünya alemi bundan haberdar edin (duyurun) Serok û rêberên Kurda li hev bînin (Kürtlerin rehberlerini, başkanlarını barıştırın) Bila yek bi yek bin ji halê me Kurdan re tiştekî ji dinyayê re binnivsînin (Evet… birlik olsunlar. Biz Kürtlerin hali için dünyaya bir şeyler yazsınlar.) Bila xelq û alema pê bihesînin (Evet… alemleri, halkları haberdar etsinler) Da ku çarekê ji halê me Kurdan re bibînin (Biz Kürtlerin haline bir çare bulsunlar diye…) Me ji bin vê bindestiyê derînin hawar hawar… (Bizi bu esaretten çıkarsınlar imdat! İmdat!) Heyfa Kurdistan ku îro dişewitînin (Yazık, Kürdistana ki bu gün yakıyorlar…) Agir li serê me Kurdan dibarînin ax de ay ay… lo lo ax de li min birîndarê we me…, (Biz Kürtlerin başına ateş yağdırıyorlar ah da ayy ayy! Yaralınızım sizin!) 😥😥😥😥 16 Mart 1988🥀🌹 Not :Bunu beğeneseniz diye yazmadım sadece bir gül bırakmanız yeter..
Helebçe Hey gidî dinyayê! Dinya bi xweşî û bi zilm! Ma qey tu têra însana nakî Te însanên xweş û delal afirandî û çêkirîye Bo çi çavê însanan bar û têr nabê? Geh li ser te xweş dikin, Geh dûman û ewrê reş û tarî bi ser te de dibarînin… Hevdu diqelînin. Hey gidî însan! Bo çi çavên te têr û bar nabê? Ma rûkê dinyayê têra te nakê? Pêr Nagazakî, Hiroşîma… Doh li Vietnam’ê… Û iro li Kurdistan’ê Ma Helepçe hindik e? Sal 1988, meha Adarê… Gulê Newrozê disa dipişkivîn… Ewrên reş û tarî li ser Newrozada hatin,Bê kêf û şâhî, bê xweşî Newroza disa serê xwe xarkirin, Û tovê xwe berda binê erdêda.. Jibo carek din şîn werin Wey lo lo, wey lo lo wey lo Wezê daketim kel û kaşxanan Wezê daketim serê birc û van dîwaran Wezê bi serkela dilê xwe de mijûl ji xeman û kulan û derdan birîn in ax de wey lo lo lo wey lo… Dîsa bombe û baran e Her derê girtî mij û dûman e Dîsa nale-nala birîndaran e Dengê dayika tê li ser lorikê wan e Bavik bi keder xwe davêjine ser zarokan e Lê zarok mane bê nefes, bê ruh û bê can e Ax birîndar im wey lo lo lo wey lo… Hey lê lê…. wey lê lê… Ferman e ûy… hawar… hawar… Dîsa li me ferman e Li jor tête gire-gir û hume-huma bavirok û têyaran e Her der xistiye nava agir û mij û dûman e Li jêr tête qîre-qîra zarokan, hawara dayik û bavan e Dîsa dîrok xwe nû ve dike weke carek ji caran e Weke Diyarbekir, weke Palo û Gênc û Agirî, Dêrsim Weke Mahabat û weke Berzan e Îro dîsa li Deşta Silêmaniyê, li kêleka Hendirê, li bajarê helebçê Fermana me Kurdan e, ferman e, ferman e… Dîsa hatin qelandin zarok û zêç tev dayik û bavan e Ax hawar… li me ferman e… li min ay… ax birîndarê we me, li min oy… Erê hey lê lê… Here hey lo lo… Hawar Kurdno hûnê bikin bilezînin Hûnê kaxiz û pênûsekê bibînin binivsînin Dinya alemê pê bihesînin Serok û rêberên Kurda li hev bînin Bira yek bi yek bin ji halê me Kurdan re tiştekî ji dinyayê re binnivsînin Bira xelq û alema pê bihesînin Da ku çarekê ji halê me Kurdan re bibînin Me ji bin vê bindestiyê derînin hawar hawar… Heyfa Kurdistan ku îro dişewitînin Agir li serê me Kurdan dibarînin ax de ay ay… lo lo ax de li min birîndarê we me…w
Wezê daketim kel û kaşxanan
(Ben kalelere, köşklere indim…)
Wezê daketim serê birc û van dîwaran
(Ben burçların zirvesine, o duvarlara indim)
Wezê bi ser kela dilê xwe de mijûl ji xeman û kulan û derdan birîn in ax de wey lo lo lo wey lo…
(Ben kaynayan kalbimin üstündekiler; kederler, irinler, dertler ve yaralardır ah, vay oğul, vay oğul)
Dîsa bombe û baran e,
(Yine bombalar yağmur)
Her derê girtî mij û dûman e
(Her yeri sis vu duman kaplamış)
Dîsa nale-nala birîndaran e
(Yine yaralıların inim inim iniltileridir.)
Dengê dayika tê li ser lorikê wan e
(Annelerin sesleri geliyor onların ninnileri üzerinde)
Bavik bi keder xwe davêjine ser zarokan e
(Baba kederle kendini çocukların üzerine yatırıyor)
Lê zarok mane bê nefes, bê ruh û bê can e
(Lakin çocuklar; nefessiz, ruhsuz ve cansız durmakta…)
Ax birîndar im wey lo lo lo wey lo…
(Ah yaralıyım vay oğul, oğul, oğul. Vay oğul)
Hey lê lê…. wey lê lê… Ferman e ûy… hawar… hawar…
(Ey kızım kızım… Vay kızım kızım… Fermandır oy… İmdat! … İmdat!)
Dîsa li me ferman e
(Yine bize fermandır!)
Li jor tête gire-gir û hume-huma bavirok û têyaran e
(Yukarıdan jetlerin gümbürtüleri, homurtu (sesleri) geliyor.)
Her der xistiye nava agir û mij û dûman e
(Her yeri ateş, duman ve sis içinde bırakıyor.)
Li jêr tête qîre-qîra zarokan, hawara dayik û bavan e
(Aşağıdan ise çocukların çığlıkları, anne babaların (imdatlarının (sesleri) geliyor
Dîsa dîrok xwe nû ve dike weke carek ji caran e
(Tarih yine kendini tekrarlıyor ; zamanlardan bir zaman gibi ( her zamanki gibi)
Weke Diyarbekir, weke Palo û Gênc û Agirî, Dêrsim
Weke Mahabat û weke Berzan e
(Diyarbakır gibi, Palu, Genç , Ağrı ve Dersim gibi
Mahabat gibi ve Berzan gibi)
Îro dîsa li Deşta Silêmaniyê, li kêleka Hendirê, li bajarê helebçê
(Bugünkü tekrar Süleymaniye ovasında, Hendir’in kenarında, Halepçe şehrinde…)
Fermana me Kurdan e, ferman e, ferman e…
(Biz Kürtlerin fermanıdır, Fermandır, fermandır…)
Dîsa hatin qelandin zarok û zêç tev dayik û bavan e
(Yine gelip kızarttılar çocukları, kadınları, bütün anne ve babaları…)
Ax hawar… li me ferman e… li min ay… ax birîndarê we me, li min oy…
(Ah imdat!… Ferman bizedir… Ban ayy! Ah! Yaralınızım ben… Oyy bana…)
Erê hey lê lê… Here hey lo lo…
(Evet ey oğul oğul. Git ey oğul oğul…)
Hawar Kurdno hûnê bikin bilezînin
(İmdat! Kürtler siz acele etmelisiniz.)
Hûnê kaxiz û pênûsekê bibînin binivsînin
(Siz, bir kâğıt ve kalem getirip yazın:
Dinya alemê pê bihesînin
(Dünya alemi bundan haberdar edin (duyurun)
Serok û rêberên Kurda li hev bînin
(Kürtlerin rehberlerini, başkanlarını barıştırın)
Bila yek bi yek bin ji halê me Kurdan re tiştekî ji dinyayê re binnivsînin
(Evet… birlik olsunlar. Biz Kürtlerin hali için dünyaya bir şeyler yazsınlar.)
Bila xelq û alema pê bihesînin
(Evet… alemleri, halkları haberdar etsinler)
Da ku çarekê ji halê me Kurdan re bibînin
(Biz Kürtlerin haline bir çare bulsunlar diye…)
Me ji bin vê bindestiyê derînin hawar hawar…
(Bizi bu esaretten çıkarsınlar imdat! İmdat!)
Heyfa Kurdistan ku îro dişewitînin
(Yazık, Kürdistana ki bu gün yakıyorlar…)
Agir li serê me Kurdan dibarînin ax de ay ay… lo lo ax de li min birîndarê we me…,
(Biz Kürtlerin başına ateş yağdırıyorlar ah da ayy ayy! Yaralınızım sizin!)
😥😥😥😥
16 Mart 1988🥀🌹
Not :Bunu beğeneseniz diye yazmadım sadece bir gül bırakmanız yeter..
Sipas bra
❤🌺
🥀
🌹🌹🌹
Spas birayê hêja
Bijî Kurdistana azad bimrê dijminin kurdan.
Biji Kurdistan ❤️🌞💚
Herbiji şivan perwer ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
❤❤❤✌️✌️✌️
Helebçe
Hey gidî dinyayê!
Dinya bi xweşî û bi zilm!
Ma qey tu têra însana nakî
Te însanên xweş û delal afirandî û çêkirîye
Bo çi çavê însanan bar û têr nabê?
Geh li ser te xweş dikin,
Geh dûman û ewrê reş û tarî bi ser te de dibarînin…
Hevdu diqelînin.
Hey gidî însan! Bo çi çavên te têr û bar nabê?
Ma rûkê dinyayê têra te nakê?
Pêr Nagazakî, Hiroşîma…
Doh li Vietnam’ê…
Û iro li Kurdistan’ê
Ma Helepçe hindik e?
Sal 1988, meha Adarê…
Gulê Newrozê disa dipişkivîn…
Ewrên reş û tarî li ser Newrozada hatin,Bê kêf û şâhî, bê xweşî Newroza disa serê xwe xarkirin,
Û tovê xwe berda binê erdêda..
Jibo carek din şîn werin
Wey lo lo, wey lo lo wey lo
Wezê daketim kel û kaşxanan
Wezê daketim serê birc û van dîwaran
Wezê bi serkela dilê xwe de mijûl ji xeman û kulan û derdan birîn in ax de wey lo lo lo wey lo…
Dîsa bombe û baran e
Her derê girtî mij û dûman e
Dîsa nale-nala birîndaran e
Dengê dayika tê li ser lorikê wan e
Bavik bi keder xwe davêjine ser zarokan e
Lê zarok mane bê nefes, bê ruh û bê can e
Ax birîndar im wey lo lo lo wey lo…
Hey lê lê…. wey lê lê… Ferman e ûy… hawar… hawar…
Dîsa li me ferman e
Li jor tête gire-gir û hume-huma bavirok û têyaran e
Her der xistiye nava agir û mij û dûman e
Li jêr tête qîre-qîra zarokan, hawara dayik û bavan e
Dîsa dîrok xwe nû ve dike weke carek ji caran e
Weke Diyarbekir, weke Palo û Gênc û Agirî, Dêrsim
Weke Mahabat û weke Berzan e
Îro dîsa li Deşta Silêmaniyê, li kêleka Hendirê, li bajarê helebçê
Fermana me Kurdan e, ferman e, ferman e…
Dîsa hatin qelandin zarok û zêç tev dayik û bavan e
Ax hawar… li me ferman e… li min ay… ax birîndarê we me, li min oy…
Erê hey lê lê… Here hey lo lo…
Hawar Kurdno hûnê bikin bilezînin
Hûnê kaxiz û pênûsekê bibînin binivsînin
Dinya alemê pê bihesînin
Serok û rêberên Kurda li hev bînin
Bira yek bi yek bin ji halê me Kurdan re tiştekî ji dinyayê re binnivsînin
Bira xelq û alema pê bihesînin
Da ku çarekê ji halê me Kurdan re bibînin
Me ji bin vê bindestiyê derînin hawar hawar…
Heyfa Kurdistan ku îro dişewitînin
Agir li serê me Kurdan dibarînin ax de ay ay… lo lo ax de li min birîndarê we me…w
Sipas
I love my Kurdish people
Ax law ax roja go Kurdıstan bu devletık go êz kefa nêgrım bêla êz bîbîm çı
Min kurbana xurta kurd ❤
Dilê te bixwim xorte Kurd
🌹
😭😭✊✌✌
❤❤❤❤❤
😔
😭😭😭😩😫😫😩😞😞😞
kurdstan 🫡
😢😢😢😢😢😢😢😢😢
SENHMUS/ CETIN/26/💞💞/💕💕/💗💗/💓💓/💝💝/💖💖
Bozkurt ulusun tanrı türkü korusun ne mutlu Türküm diyene 🐺
Konuyla ne alakası var knk onu anlamadim
🤮🤢 we are not Turk thanks for god
👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏
Müzikle kürdü heyyaci siwan
😓😓😓
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤