ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
Худованд нигаҳбонт боша ҳазрат, даҳақи мо дуогу бош ҳазрат...
Аллоhу Акбар ❤❤❤
АЛЛОХ АЗ ШУМО РОЗИ БОШАД БОБОЙИ ЭШОНИ НУРИДДИНЧОН
Саломалекум ва рахматуллохи ва баракотуху бародаро й гариб.
Аллоҳ нигаҳбон бошад боби эшон сарбаланд бошед
Салом бародари азиз! Шуморо ташаккур мегӯям барои дуо ва суханони ширин. Аллоҳ нигаҳбон бошад. Худо ёритон кунад!(Админи шабака)
Офарин!
Аллоҳу. Акбар❤❤❤❤❤
Ассалому алейкум ва рахматуллохи вабаракотуху Аллох чазои хайратон дихад
Аллаху Акбар ☝️
Асаломуалеку бобои эшон Аллохи мехрубон нигохбонат бошад
Аллох толлох аз шумойон рози бошад Илохрам омин
СУБҲОНАЛЛОҲ МА ШАА АЛЛОҲ
Хазор хахмат боби Алох аз ту рози боша
Хазратчон Худо хаммеша 👍👍👍 забонтон бурро бошад
Салом бародари азиз! Ташаккур барои дуо ва суханони хубатон. Худо нигаҳбон бошад ва ҳамеша шумо дар роҳҳои хайр ва баркат бошед. Иншоаллоҳ забон ва суханони Устод барои хидмат ба уммати мусулмон гардад. Бародар, саломат ва хушбахт бошед!(Админи шабака)
Оллох нигохбонат бошад
Ассалому алекум бародар номерой эшона тиенма АЛЛОХ ай шумо рози бошад
Аллох чазои хайратон дихад бобочон
Хазрат.хами.овоза.хастанашавад.саломат.боши
Ҷазакаллоҳу Хайран
Аллоху Акбар омин
😢😢😢😢
❤❤❤❤
Аз бобои Эшон як суол дорам лутфан кумак кунед то суоламро дихам илтимос
Оё Худованди Бузург Одил нест, ки шумо миёнраву шофеъе мечуед, оё Парвардгор золим аст, ки шумо аз зулми у ру ба кумаки дигарон кардаед?Оё ин аст мусалмонии шумо?"Худованд дуст медорад мутаввакилинро"Оё Парвардгори Бузург шуморо халк накардааст, оё У шуморо чону чисм надод, оё У шуморо хар руз рузи намедихад, оё Парвардгори шумо нест?Кучост имони шумо?Кучост фаркияти шумо аз масехиён.Хайронам, ки чи чиз моро ба ширк мебарад, чи чиз моро ноуммед аз рахмати Парвардгорамон мекунад?Парвардгоро, танхо уммед аз рахмати Ту дорам, нигах дор маро аз шарри мушрикону чохилон ва бипайванд маро бо муваххидин.Ишки Он бигзин, ки чумла анбиёЁфтанд аз ишки У кору киё.Ту мабин, ки бар дарахти ё ба чох,Ту Маро бин, ки Манам мифтохи рох.
Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳ.Салом додан як рукни муҳими одобу ахлоқи исломист, ки ҷомеаро бо муҳаббат, сулҳ ва иттиҳод пур мекунад. Ин амал на танҳо пайравӣ аз суннати Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи васаллам), балки роҳест ба сӯи ризои Худованд ва беҳбудии зиндагии мусалмонон. Пас, биёед ин суннати муҳими исломиро дар зиндагии худ риоя кунем ва ҷомеаи худро бо салому муҳаббат зебо гардонем.----------------------------Бояд гуфт, ки ҳар мусалмон ба тавҳид, яъне ягонагии Худо, эътиқод дорад. Бале, Худованд Одил, Раҳмон ва Раҳим аст ва ҳеҷ гуна зулм дар зоти Ӯ вуҷуд надорад. Мо умеди худ танҳо ба Аллоҳ мебандем, зеро Ӯ фармудааст: “Ва ба Аллоҳ таваккал кунед, агар мӯъмин бошед.” (Сураи Моида, 23)Вале дар айни замон, Худованд худ дар Қуръон ва аҳодиси Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи васаллам) моро ба дуо ва тавсиф бо шафоат ташвиқ намудааст. Масалан, худи Паёмбарамон (саллаллоҳу алайҳи васаллам) дар рӯзи қиёмат шафоаткунандаи умматашон хоҳад буд. Ин маънои онро надорад, ки мусалмонон дигар аз раҳмати Аллоҳ ноумеданд. Балки шафоат иҷозаи Худост ва на касе метавонад шафоат кунад бе амри Ӯ: “Касе шафоат намекунад ҷуз бо иҷозаи Ӯ.” (Сураи Бақара, 255)Ислом байни таваккал ба Аллоҳ ва истифода аз васила (сабабҳо) тавозунро нигоҳ медорад. Ба мисли он ки шахс барои даво гирифтан назди табиб меравад, вале шифоиро танҳо аз Худо талаб мекунад. Ҳамин гуна, мусалмон ҳангоми дуо шафоатро ҳамчун васила мепурсад, вале медонад, ки ҳамаи чиз аз Аллоҳ аст.Ширк чист? Ширк ин парастиши ғайри Худо ё шарик гузоштан дар парастиш аст. Бо васила ё шафоат таваллуд кардан, агар дуруст фаҳмида шавад, ширк нест. Мо ҳамеша фарқи байни васила ва маъбудро медонем.Мусалмонон ҳамеша ба ягонагии Аллоҳ эътиқод доранд ва амалҳои худро бар асоси Қуръон ва суннати Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи васаллам) месанҷанд.Масеҳият ва Ислом? Фарқи мусалмонон аз масеҳиён дар он аст, ки масеҳиён Худоро шарик медиҳанд ё писари Худо мегӯянд. Дар Ислом ин гуна эътиқод комилан рад мешавад, вале ҳурмат ва муҳаббати Паёмбарон ҳамчун паёмрасонҳои Худо ҳифз мегардад.Дар ниҳоят, бояд гуфт, ки ҳар як мусалмон бояд имонашро доимо мустаҳкам кунад ва танҳо аз Аллоҳ мадад бихоҳад. Агар савол ё шубҳаи дигар дошта бошед, бо камоли эҳтиром омодаи ҷавоб додан ҳастем.(Админи шабака)
Салом хазратчон 2 бача дорам дар 4ва 7 солагишон курона хатм карданд пеш аз ман намоз мехонданд хозир 15 ва 20 сола хастанд намоз намехонанд на ба хуби мешан на ба гандаги дар руи чойнамоз мегирям фарзандома аллох хидоят кун мегум чи кор кунамшон аз зикира ба касали дил задам илтимос дар хакшон дуо кун ва ба ман чорае нишон дех илтимос алллох ачрат дихад
Салом ва раҳмати Аллоҳ бар шумо бод! Аввалан, фаҳмидани дарди шумо ва ғамхории амиқатон нисбати фарзандонатон бисёр муҳим аст. Чунки ғаму дуои волидон як василаи бузург барои ҳидоят ва беҳбудии фарзандон аст.Чанд маслиҳат ва қадамҳое, ки метавонанд кӯмак кунанд: 1. Дуо ва таваккал ба Аллоҳ:- Ҳеҷ гоҳ аз дуо кардан ва таваккал ба Аллоҳ даст накашед. Аллоҳ худ дар Қуръон мефармояд:“Ва Парвардигори худро ба фурӯтанӣ ва зории пинҳонӣ дуо кунед” (Сураи Аъроф, 7:55).Бо самимият ва баробари дуо, бо шукргузорӣ ва барор қадам бигузоред. 2. Намуна будан:- Кӯшиш кунед, ки худатон бо намунаи шахсӣ дар ибодат ва муносибат ба фарзандон таъсир расонед. Дидани истодагарӣ ва оромии шумо метавонад таъсиргузор бошад. 3. Муколама бо меҳрубонӣ:- Ба онҳо бо муҳаббат наздик шавед, сабабҳои дур шуданашон аз намоз ва динро бо ҳамдигарфаҳмӣ дарк кунед. Шояд онҳо мушкил ё саволҳое доранд, ки ба ҳалли онҳо ниёз доранд. 4. Фаҳмонидани аҳамияти намоз бо мулоимӣ:- Ба онҳо аҳамияти намозро бо нармӣ ва бе маҷбуркунӣ шарҳ диҳед. Мисолҳои зиндагии пайғамбарон ва ё шахсони мӯъминро оваред. 5. Дӯстӣ ва муҳити мусбат:- Онҳоро бо муҳите иҳота кунед, ки дар он эҳтиром ба дин ва намоз вуҷуд дорад. Дӯстон ё гурӯҳҳое пайдо кунед, ки фарзандонатонро ба дин ташвиқ мекунанд. 6. Аз зикр дар ҳолати стресс худдорӣ кунед:- Ба зикр ва дуо ҳамчун воситаи оромӣ назар кунед, на василаи фишор ба худ. Фарзандон эҳсос мекунанд, ки агар шумо аз дард асабӣ бошед, ва ин метавонад онҳоро аз ибодат дуртар кунад. 7. Бо уламо машварат кунед:- Агар имкон бошад, бо як олими боэътимод машварат кунед, ки метавонад бо онҳо суҳбат кунад ва ба саволҳои эҳтимолиашон посух диҳад.Дуо барои фарзандон:Аллоҳумма ҳдиҳим фӣ диника, ва ҷаъалҳум минас-солиҳин. Аллоҳумма ифтала кулубаҳум лил-имон ва ттаъат. Аллоҳумма ваффиқҳум лис-сироти-л-мӯстақим.(Аллоҳ, онҳоро дар дини худ ҳидоят кун, аз солеҳон гардон, қалбҳояшонро ба имон ва итоат кушо, ва онҳоро ба роҳи мустақим роҳнамоӣ кун).Аллоҳ дуоятонро қабул кунад ва фарзандонатонро ба роҳи дуруст бозгардонад!(Админи шабака)
Масехихо ба Хазрати Исо уммед доранд, ба ном мусалмонхо ба Хазрати Мухаммад, Ки ба Парвардгораш уммед дорад?
Ассалому алайкум.Дар дини Ислом, умеди мусалмонон ба Парвардигори олам, яъне Аллоҳ Таоло, рабт дорад. Ҳазрати Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи васаллам) пайғамбари охирини Аллоҳ ҳастанд ва рисолати Худоро ба мо расониданд. Ӯро дӯст доштан ва пайравӣ кардан маънои пайравӣ аз фармонҳои Парвардигорро дорад, на ин ки умеди мо аз Аллоҳ ба пайғамбар маҳдуд шавад. Дар Қуръон омадааст: “Ба Аллоҳ таваккал кунед, агар шумо мӯъмин бошед.” (Сураи Моида, 23)Пас, мусалмонон бо тамоми умеди худ ба Аллоҳ рӯ меоранд ва дар парастиши Худо ва пайравӣ аз роҳи Паёмбараш саъй мекунанд. Дар дини мо таълим дода шудааст, ки танҳо Аллоҳ ҳаст, ки ҳар корро ҳал мекунад ва аз Ӯ бояд кӯмак хост.Агар саволе дошта бошед, бо камоли эҳтиром барои тавзеҳоти бештар дар хизмати шумоем. 😊(Админи шабака)
Худованд нигаҳбонт боша ҳазрат, даҳақи мо дуогу бош ҳазрат...
Аллоhу Акбар ❤❤❤
АЛЛОХ АЗ ШУМО РОЗИ БОШАД БОБОЙИ ЭШОНИ НУРИДДИНЧОН
Саломалекум ва рахматуллохи ва баракотуху бародаро й гариб.
Аллоҳ нигаҳбон бошад боби эшон сарбаланд бошед
Салом бародари азиз! Шуморо ташаккур мегӯям барои дуо ва суханони ширин. Аллоҳ нигаҳбон бошад. Худо ёритон кунад!
(Админи шабака)
Офарин!
Аллоҳу. Акбар❤❤❤❤❤
Ассалому алейкум ва рахматуллохи вабаракотуху Аллох чазои хайратон дихад
Аллаху Акбар ☝️
Асаломуалеку бобои эшон Аллохи мехрубон нигохбонат бошад
Аллох толлох аз шумойон рози бошад Илохрам омин
СУБҲОНАЛЛОҲ МА ШАА АЛЛОҲ
Хазор хахмат боби Алох аз ту рози боша
Хазратчон Худо хаммеша 👍👍👍 забонтон бурро бошад
Салом бародари азиз! Ташаккур барои дуо ва суханони хубатон. Худо нигаҳбон бошад ва ҳамеша шумо дар роҳҳои хайр ва баркат бошед. Иншоаллоҳ забон ва суханони Устод барои хидмат ба уммати мусулмон гардад. Бародар, саломат ва хушбахт бошед!
(Админи шабака)
Оллох нигохбонат бошад
Ассалому алекум бародар номерой эшона тиенма АЛЛОХ ай шумо рози бошад
Аллох чазои хайратон дихад бобочон
Хазрат.хами.овоза.хастанашавад.саломат.боши
Ҷазакаллоҳу Хайран
Аллоху Акбар омин
😢😢😢😢
❤❤❤❤
Аз бобои Эшон як суол дорам лутфан кумак кунед то суоламро дихам илтимос
Оё Худованди Бузург Одил нест, ки шумо миёнраву шофеъе мечуед, оё Парвардгор золим аст, ки шумо аз зулми у ру ба кумаки дигарон кардаед?
Оё ин аст мусалмонии шумо?
"Худованд дуст медорад мутаввакилинро"
Оё Парвардгори Бузург шуморо халк накардааст, оё У шуморо чону чисм надод, оё У шуморо хар руз рузи намедихад, оё Парвардгори шумо нест?
Кучост имони шумо?
Кучост фаркияти шумо аз масехиён.
Хайронам, ки чи чиз моро ба ширк мебарад, чи чиз моро ноуммед аз рахмати Парвардгорамон мекунад?
Парвардгоро, танхо уммед аз рахмати Ту дорам, нигах дор маро аз шарри мушрикону чохилон ва бипайванд маро бо муваххидин.
Ишки Он бигзин, ки чумла анбиё
Ёфтанд аз ишки У кору киё.
Ту мабин, ки бар дарахти ё ба чох,
Ту Маро бин, ки Манам мифтохи рох.
Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳ.
Салом додан як рукни муҳими одобу ахлоқи исломист, ки ҷомеаро бо муҳаббат, сулҳ ва иттиҳод пур мекунад. Ин амал на танҳо пайравӣ аз суннати Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи васаллам), балки роҳест ба сӯи ризои Худованд ва беҳбудии зиндагии мусалмонон. Пас, биёед ин суннати муҳими исломиро дар зиндагии худ риоя кунем ва ҷомеаи худро бо салому муҳаббат зебо гардонем.
----------------------------
Бояд гуфт, ки ҳар мусалмон ба тавҳид, яъне ягонагии Худо, эътиқод дорад. Бале, Худованд Одил, Раҳмон ва Раҳим аст ва ҳеҷ гуна зулм дар зоти Ӯ вуҷуд надорад. Мо умеди худ танҳо ба Аллоҳ мебандем, зеро Ӯ фармудааст:
“Ва ба Аллоҳ таваккал кунед, агар мӯъмин бошед.” (Сураи Моида, 23)
Вале дар айни замон, Худованд худ дар Қуръон ва аҳодиси Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи васаллам) моро ба дуо ва тавсиф бо шафоат ташвиқ намудааст. Масалан, худи Паёмбарамон (саллаллоҳу алайҳи васаллам) дар рӯзи қиёмат шафоаткунандаи умматашон хоҳад буд. Ин маънои онро надорад, ки мусалмонон дигар аз раҳмати Аллоҳ ноумеданд. Балки шафоат иҷозаи Худост ва на касе метавонад шафоат кунад бе амри Ӯ:
“Касе шафоат намекунад ҷуз бо иҷозаи Ӯ.” (Сураи Бақара, 255)
Ислом байни таваккал ба Аллоҳ ва истифода аз васила (сабабҳо) тавозунро нигоҳ медорад. Ба мисли он ки шахс барои даво гирифтан назди табиб меравад, вале шифоиро танҳо аз Худо талаб мекунад. Ҳамин гуна, мусалмон ҳангоми дуо шафоатро ҳамчун васила мепурсад, вале медонад, ки ҳамаи чиз аз Аллоҳ аст.
Ширк чист? Ширк ин парастиши ғайри Худо ё шарик гузоштан дар парастиш аст. Бо васила ё шафоат таваллуд кардан, агар дуруст фаҳмида шавад, ширк нест. Мо ҳамеша фарқи байни васила ва маъбудро медонем.
Мусалмонон ҳамеша ба ягонагии Аллоҳ эътиқод доранд ва амалҳои худро бар асоси Қуръон ва суннати Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи васаллам) месанҷанд.
Масеҳият ва Ислом? Фарқи мусалмонон аз масеҳиён дар он аст, ки масеҳиён Худоро шарик медиҳанд ё писари Худо мегӯянд. Дар Ислом ин гуна эътиқод комилан рад мешавад, вале ҳурмат ва муҳаббати Паёмбарон ҳамчун паёмрасонҳои Худо ҳифз мегардад.
Дар ниҳоят, бояд гуфт, ки ҳар як мусалмон бояд имонашро доимо мустаҳкам кунад ва танҳо аз Аллоҳ мадад бихоҳад. Агар савол ё шубҳаи дигар дошта бошед, бо камоли эҳтиром омодаи ҷавоб додан ҳастем.
(Админи шабака)
Салом хазратчон 2 бача дорам дар 4ва 7 солагишон курона хатм карданд пеш аз ман намоз мехонданд хозир 15 ва 20 сола хастанд намоз намехонанд на ба хуби мешан на ба гандаги дар руи чойнамоз мегирям фарзандома аллох хидоят кун мегум чи кор кунамшон аз зикира ба касали дил задам илтимос дар хакшон дуо кун ва ба ман чорае нишон дех илтимос алллох ачрат дихад
Салом ва раҳмати Аллоҳ бар шумо бод! Аввалан, фаҳмидани дарди шумо ва ғамхории амиқатон нисбати фарзандонатон бисёр муҳим аст. Чунки ғаму дуои волидон як василаи бузург барои ҳидоят ва беҳбудии фарзандон аст.
Чанд маслиҳат ва қадамҳое, ки метавонанд кӯмак кунанд:
1. Дуо ва таваккал ба Аллоҳ:
- Ҳеҷ гоҳ аз дуо кардан ва таваккал ба Аллоҳ даст накашед. Аллоҳ худ дар Қуръон мефармояд:
“Ва Парвардигори худро ба фурӯтанӣ ва зории пинҳонӣ дуо кунед” (Сураи Аъроф, 7:55).
Бо самимият ва баробари дуо, бо шукргузорӣ ва барор қадам бигузоред.
2. Намуна будан:
- Кӯшиш кунед, ки худатон бо намунаи шахсӣ дар ибодат ва муносибат ба фарзандон таъсир расонед. Дидани истодагарӣ ва оромии шумо метавонад таъсиргузор бошад.
3. Муколама бо меҳрубонӣ:
- Ба онҳо бо муҳаббат наздик шавед, сабабҳои дур шуданашон аз намоз ва динро бо ҳамдигарфаҳмӣ дарк кунед. Шояд онҳо мушкил ё саволҳое доранд, ки ба ҳалли онҳо ниёз доранд.
4. Фаҳмонидани аҳамияти намоз бо мулоимӣ:
- Ба онҳо аҳамияти намозро бо нармӣ ва бе маҷбуркунӣ шарҳ диҳед. Мисолҳои зиндагии пайғамбарон ва ё шахсони мӯъминро оваред.
5. Дӯстӣ ва муҳити мусбат:
- Онҳоро бо муҳите иҳота кунед, ки дар он эҳтиром ба дин ва намоз вуҷуд дорад. Дӯстон ё гурӯҳҳое пайдо кунед, ки фарзандонатонро ба дин ташвиқ мекунанд.
6. Аз зикр дар ҳолати стресс худдорӣ кунед:
- Ба зикр ва дуо ҳамчун воситаи оромӣ назар кунед, на василаи фишор ба худ. Фарзандон эҳсос мекунанд, ки агар шумо аз дард асабӣ бошед, ва ин метавонад онҳоро аз ибодат дуртар кунад.
7. Бо уламо машварат кунед:
- Агар имкон бошад, бо як олими боэътимод машварат кунед, ки метавонад бо онҳо суҳбат кунад ва ба саволҳои эҳтимолиашон посух диҳад.
Дуо барои фарзандон:
Аллоҳумма ҳдиҳим фӣ диника, ва ҷаъалҳум минас-солиҳин. Аллоҳумма ифтала кулубаҳум лил-имон ва ттаъат. Аллоҳумма ваффиқҳум лис-сироти-л-мӯстақим.
(Аллоҳ, онҳоро дар дини худ ҳидоят кун, аз солеҳон гардон, қалбҳояшонро ба имон ва итоат кушо, ва онҳоро ба роҳи мустақим роҳнамоӣ кун).
Аллоҳ дуоятонро қабул кунад ва фарзандонатонро ба роҳи дуруст бозгардонад!
(Админи шабака)
Масехихо ба Хазрати Исо уммед доранд, ба ном мусалмонхо ба Хазрати Мухаммад,
Ки ба Парвардгораш уммед дорад?
Ассалому алайкум.
Дар дини Ислом, умеди мусалмонон ба Парвардигори олам, яъне Аллоҳ Таоло, рабт дорад. Ҳазрати Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи васаллам) пайғамбари охирини Аллоҳ ҳастанд ва рисолати Худоро ба мо расониданд. Ӯро дӯст доштан ва пайравӣ кардан маънои пайравӣ аз фармонҳои Парвардигорро дорад, на ин ки умеди мо аз Аллоҳ ба пайғамбар маҳдуд шавад. Дар Қуръон омадааст:
“Ба Аллоҳ таваккал кунед, агар шумо мӯъмин бошед.” (Сураи Моида, 23)
Пас, мусалмонон бо тамоми умеди худ ба Аллоҳ рӯ меоранд ва дар парастиши Худо ва пайравӣ аз роҳи Паёмбараш саъй мекунанд. Дар дини мо таълим дода шудааст, ки танҳо Аллоҳ ҳаст, ки ҳар корро ҳал мекунад ва аз Ӯ бояд кӯмак хост.
Агар саволе дошта бошед, бо камоли эҳтиром барои тавзеҳоти бештар дар хизмати шумоем. 😊
(Админи шабака)