Dziękuję, że Pani podjęła ten temat. Prawie nigdzie nie znalazłam materiału na temat narcyzmu u dziecka. I bardzo zależałoby mi, żeby zrobiła Pani filmik jak postępować z dorosłym dzieckiem narcystycznym
Dziękuję za omówienie tego tematu,który jest niezwykle trudny dla rodziców wychowujących dziecko cechami narcystycznymi! Te problemy potęgują się w wieku dojrzewania u tych dzieci i niestety pozostają w ich dorosłości. Dzieci te juz jako dorosłe osoby,mają trudności na wielu poziomach! A skłonić do terapii też jest ich trudno a bywa,że terapeutów odrzucają, jako niekompetentnych w swoim odczuciu. Myślę, że jedyne co się sprawdza,to zachowanie dużego dystansu do tych dzieci- w każdym ich wieku,łącznie z dorosłością. Jest warte pamietania,aby nie oczekiwać niczego i spodziewać się wszystkiego!- Z jednoczesnym zachowaniem balansu w sobie i mimo wszystko wspieranie tych dzieci w trudnych dla nich chwilach,jeśli czujemy,że jest to możliwe. Tutaj -widzenie w trudnym człowieku osoby w jakiś sposób pokrzywdzonej przez los,może dawać siłę poprzez współczucie na poziomie serca. Nigdy być może taka akceptacja i miłość może nie zostać odwzajemniona i z tym się należy liczyć!- czy jednak miarą człowieczeństwa nie jest w ostatecznym rozrachunku miłość? Oczywiście taka z zachowaniem własnych granic i szacunku do swojej osoby! Dziękuję za filmik!🌹💖
Nic w osobowości człowieka nie jest absolutnie niezmienne. Proszę nie tracić nadziei i o ile to możliwe, wprowadzić zmiany wychowawcze. Serdecznie pozdrawiam! 💙🌹
@@herbatkazpsychologiem u mnie matka jest narcystyczna siostra Chyba za dużo widzi u nich te cechy podobne i trzymają razem Moja matka była bardzo wredną kobietą Potrafiła siostrze nagadac na mnie a mi na nią a później jak się pokucilismy To ona włączała ,,Święta Teresa" I rozstrzygała swoją intrygę Gdy ja rozpoznałam jej zachowanie kim jest odsunęłam się to zaczęła stosować ,,małpki" I to niestety działa Pozdrawiam serdecznie
Dziekuje bardzo za poruszenie tego trudnego, niewygodnego tematu. Odczuwam jednak niedosyt w kwestii: i co dalej. Jak postępować w dzieckiem nastoletnim, które rozwinęło, utrwaliło cechy osobowości z grupy B? Jak wspierac młodzież z rysem borderline czy narcystycznym, skoro sami terapeuci uznają terapię w takich przypadkach za nieskuteczna? Proszę o poszerzenie tego tematu, szczególnie, że te postawy wśród dzieci w wieku szkolnym wydają się być wspierane przez rówieśników, media, pop kulturę i.t.p.
Prosze chodzic do dobryvh psychologow od malego ..Bo to w wieku doroslym bedzie potwornie mu zle w zwiazkach i przede wszystkim wpadnie w uzaleznienia ..ja nie zartuje mialam partnera z tym zaburzeniami narcystyczne psyvhopatyczne ..zrobil mi z zycia pieklo ..nie bede opowadac o tym co sie zdarzylo ..lecz chodze ja partnerka jego zaburzonego do psychologa bo chcialm wyjsc z tej relacji i psycholog mi szybkonokreslil jego zaburzenia..posledzilam jego relacji w rodzinine i wydaje mi sie ze dziecinstwie nie byl odpowiednio leczony ..
Jest mega duzo filmów na temat narcystycznych rodziców, matek etc… ale nie ma za wiele nic na temat dzieci które są narcystyczne, mamy córkę którą zmaga się z depresja chodzi do psychologa i od kad chodzi do psychologa zaczęła nas obwiniać o wszystko dosłownie, nawet o to ze miała posprzątać swój pokój, nie mowie ze jesteśmy swieci ale każdy popełnia błędy może byliśmy nad opiekuńczy bo mamy jedna córkę tylko, w pewnym momencie pozwoliliśmy jej decydować ponieważ zachorowała na MS z rezonansu wynikło ze ma zmiany w mózgu i nie wiemy czy to nie zmieniło jej czy moze taka juz byla , ewentualnie mówiliśmy jak była nie zadowolona z czegoś to mówiliśmy może zrób tak jak chcesz, to po czasie usłyszeliśmy ze jej mówimy co ma robić etc… ostatnio powiedzieliśmy ze juz tak nie będziemy robić i się wylało, dostaliśmy taka wiązankę ze az nas serca zabolały, teraz jesteśmy na etapie odsuwania się od siebie tak to odbieram ponieważ zawsze cos napisala co dziennie a po tamtym juz nie pisze, jak pytamy o cos to tylko krodko odpowiada na pytanie. Ciezko nam i nie bardzo wiemy co mamy zrobic.
Też tak mam ,mam dorosłą ,zamężną córkę, wnusia ,zawsze byłam ,gdy mnie potrzebowała ,córka też była przy nas ,ale coś się zmieniło ,po małej kłótni wyprowadziła się ,nawet nie weszła do nas i powiedziała ,co jest powodem wyprowadzki ,nawet nie wiem gdzie się przeprowadziła ,a w chwili kłótni wypominanie ,że jej brat zawsze .iał lepiej itd .Smutne ,ale prawdziwe ,wspomnę i łzy spływają mi po policzku ,tylko mąż mnie pociesza ,bo naprawdę psychika mi padła ,wnuczka nie widziałam prawie 2 lata .
Dziękuję za bardzo interesujący temat.Ja starałam się świecić przykładem swoim dzieciom.Coz .kiedy moja siostra psychopatka potajemnie je namawiała do złego.,nagradzając słodyczami.Dzis oni są dorosłymi,ale nadal ona ma na nich. olbrzymi negatywny wpływ.Jak uwolnić się od tego POTWORA ???
Dziecko ma sprawę, zgoda ale nie już ,ma chwilę poczekać ,nie już i nie teraz przyjdz do mnie za 10 min porozmawiajmy ,a nie już muszę z tobą porozmawiać, rośnie mały narcyz ,musi się liczyć z drugą osobą ,to moje zdanie na ten temat .
Dziękuję, że Pani podjęła ten temat. Prawie nigdzie nie znalazłam materiału na temat narcyzmu u dziecka. I bardzo zależałoby mi, żeby zrobiła Pani filmik jak postępować z dorosłym dzieckiem narcystycznym
Dziękuję za omówienie tego tematu,który jest niezwykle trudny dla rodziców wychowujących dziecko cechami narcystycznymi!
Te problemy potęgują się w wieku dojrzewania u tych dzieci i niestety pozostają w ich dorosłości.
Dzieci te juz jako dorosłe osoby,mają trudności na wielu poziomach!
A skłonić do terapii też jest ich trudno a bywa,że terapeutów odrzucają, jako niekompetentnych w swoim odczuciu.
Myślę, że jedyne co się sprawdza,to zachowanie dużego dystansu do tych dzieci- w każdym ich wieku,łącznie z dorosłością.
Jest warte pamietania,aby nie oczekiwać niczego i spodziewać się wszystkiego!-
Z jednoczesnym zachowaniem balansu w sobie i mimo wszystko wspieranie tych dzieci w trudnych dla nich chwilach,jeśli czujemy,że jest to możliwe.
Tutaj -widzenie w trudnym człowieku osoby w jakiś sposób pokrzywdzonej przez los,może dawać siłę poprzez współczucie na poziomie serca.
Nigdy być może taka akceptacja i miłość może nie zostać odwzajemniona i z tym się należy liczyć!- czy jednak miarą człowieczeństwa nie jest w ostatecznym rozrachunku miłość?
Oczywiście taka z zachowaniem własnych granic i szacunku do swojej osoby!
Dziękuję za filmik!🌹💖
A ja dziękuję z serca za ważny i bardzo wzbogacający komentarz. ❤❤❤
Ślicznie dziękuje za to co pani robi ,za wiedzę którą pani przekazuje w bardzo przystępny sposób. Dziękuje i serdecznie panią pozdrawiam 😊🤗
Bardzo dziękuję za słowa uznania. Przesyłam pozdrowienia prosto z serca! 🌹
Najwyraźniej moja córka odziedziczyła takie cechy po ojcu - ukrytym narcyzie. Przez wiele lat nie umiałam nazwać tego, co mi zgrzyta w naszej relacji.
To bardzo trudne dla Pani. Serdecznie pozdrawiam.
Witam
Ja mam syna dorosłego z tymi cechami
Bezduszny, traktuje cię jak powietrze itd
Czy to jest dziedziczne?
Właśnie ja robiłam te błędy
I mam synka narcyza
Żebym mogła mieć tą wiedzę wcześniej
Pozdrawiam serdecznie 🤗
Nic w osobowości człowieka nie jest absolutnie niezmienne. Proszę nie tracić nadziei i o ile to możliwe, wprowadzić zmiany wychowawcze. Serdecznie pozdrawiam! 💙🌹
@@herbatkazpsychologiem u mnie matka jest narcystyczna siostra
Chyba za dużo widzi u nich te cechy podobne i trzymają razem
Moja matka była bardzo wredną kobietą
Potrafiła siostrze nagadac na mnie a mi na nią a później jak się pokucilismy
To ona włączała ,,Święta Teresa"
I rozstrzygała swoją intrygę
Gdy ja rozpoznałam jej zachowanie kim jest odsunęłam się to zaczęła stosować ,,małpki"
I to niestety działa
Pozdrawiam serdecznie
Dziekuje bardzo za poruszenie tego trudnego, niewygodnego tematu. Odczuwam jednak niedosyt w kwestii: i co dalej. Jak postępować w dzieckiem nastoletnim, które rozwinęło, utrwaliło cechy osobowości z grupy B? Jak wspierac młodzież z rysem borderline czy narcystycznym, skoro sami terapeuci uznają terapię w takich przypadkach za nieskuteczna? Proszę o poszerzenie tego tematu, szczególnie, że te postawy wśród dzieci w wieku szkolnym wydają się być wspierane przez rówieśników, media, pop kulturę i.t.p.
Dziękuję za komentarz. Z pewnością wezmę to pod uwagę.
Prosze chodzic do dobryvh psychologow od malego
..Bo to w wieku doroslym bedzie potwornie mu zle w zwiazkach i przede wszystkim wpadnie w uzaleznienia ..ja nie zartuje
mialam partnera z tym zaburzeniami narcystyczne psyvhopatyczne ..zrobil mi z zycia pieklo ..nie bede opowadac o tym co sie zdarzylo ..lecz chodze ja partnerka jego zaburzonego do psychologa
bo chcialm wyjsc z tej relacji i psycholog mi szybkonokreslil jego zaburzenia..posledzilam jego relacji w rodzinine i wydaje mi sie ze dziecinstwie nie byl odpowiednio leczony ..
Jest mega duzo filmów na temat narcystycznych rodziców, matek etc… ale nie ma za wiele nic na temat dzieci które są narcystyczne, mamy córkę którą zmaga się z depresja chodzi do psychologa i od kad chodzi do psychologa zaczęła nas obwiniać o wszystko dosłownie, nawet o to ze miała posprzątać swój pokój, nie mowie ze jesteśmy swieci ale każdy popełnia błędy może byliśmy nad opiekuńczy bo mamy jedna córkę tylko, w pewnym momencie pozwoliliśmy jej decydować ponieważ zachorowała na MS z rezonansu wynikło ze ma zmiany w mózgu i nie wiemy czy to nie zmieniło jej czy moze taka juz byla , ewentualnie mówiliśmy jak była nie zadowolona z czegoś to mówiliśmy może zrób tak jak chcesz, to po czasie usłyszeliśmy ze jej mówimy co ma robić etc… ostatnio powiedzieliśmy ze juz tak nie będziemy robić i się wylało, dostaliśmy taka wiązankę ze az nas serca zabolały, teraz jesteśmy na etapie odsuwania się od siebie tak to odbieram ponieważ zawsze cos napisala co dziennie a po tamtym juz nie pisze, jak pytamy o cos to tylko krodko odpowiada na pytanie. Ciezko nam i nie bardzo wiemy co mamy zrobic.
Serdecznie zapraszam do kontaktu na email : soulmedica.kontakt@gmail.com
@@herbatkazpsychologiem wyslany
I dorosłych dzieci .
Też tak mam ,mam dorosłą ,zamężną córkę, wnusia ,zawsze byłam ,gdy mnie potrzebowała ,córka też była przy nas ,ale coś się zmieniło ,po małej kłótni wyprowadziła się ,nawet nie weszła do nas i powiedziała ,co jest powodem wyprowadzki ,nawet nie wiem gdzie się przeprowadziła ,a w chwili kłótni wypominanie ,że jej brat zawsze .iał lepiej itd .Smutne ,ale prawdziwe ,wspomnę i łzy spływają mi po policzku ,tylko mąż mnie pociesza ,bo naprawdę psychika mi padła ,wnuczka nie widziałam prawie 2 lata .
Dziękuję za bardzo interesujący temat.Ja starałam się świecić przykładem swoim dzieciom.Coz .kiedy moja siostra psychopatka potajemnie je namawiała do złego.,nagradzając słodyczami.Dzis oni są dorosłymi,ale nadal ona ma na nich. olbrzymi negatywny wpływ.Jak uwolnić się od tego POTWORA ???
To już są sprawy złożone i indywidualne. Zapraszam do kontaktu: soulmedica.kontakt@gmail.com
No są rodzice którzy bardzo kochają ale są i tacy którzy robią dzieciom krzywdę na całe życie.
Interesujące treści, czasem trochę niedelikatnie w stosunku do osób które mogą być obciążone zaburzeniami.
Jakimi?
@@justyn.a8325 osobowości
Dziecko ma sprawę, zgoda ale nie już ,ma chwilę poczekać ,nie już i nie teraz przyjdz do mnie za 10 min porozmawiajmy ,a nie już muszę z tobą porozmawiać, rośnie mały narcyz ,musi się liczyć z drugą osobą ,to moje zdanie na ten temat .
Tak, odraczanie gratyfikacji to podstawowa umiejętność.
Pewnie może jak mu się cały czas wpaja bzdury,dokładnie jak gąbka,jest ofiarą na życie