سلام خانم دکتر،خیلی ممنون از توضیحات خوبتون،من یک پسر هستم که نه در سطح زندگی مشترک و ازدواج بلکه در سطح قوم و خویش با یک مورد حاد از این نوع اشخاص برخورد کردم که تحصیلات عالبه دارند و به سبب تحصیلات بالا وضع مالی خوبی دارند و به همین سبب اعتبار در پیش گاه خانواده مادری و مادرم از حیث تایید،ولی در درون بسیار انسان کنترل گر و شکننده ی حرمت که در واقع نسبت به خودم تجربه اش کردم،ایشون با تمام احترام و ادبی که نسبت به ایشون قائل هستم مسایل گذشته که صرفا فرصت کاری ایجاد کردند و من نپذیرفتم به دلیل شرایطی که داشتم به خودشون این حق رو قائل هستند که هر نوع حرمت شکنی و بی ادبی که امکانش میسر هست رو انجام بدهند،در سفر آخری که میهمان ایشون در شهرستان بودم اون هم به اسرار خانواده و الالخصوص مادرم ایشون در فرصت هایی که داشتند برای ضربه های کلامی و غیرکلامی استفاده کردند و جوری رفتار کنترل کننده داشتند که من این احساس داشتم که اگر فلان کار و فلان کمک نکنم کار غلطی انجام دادم و دایم این رو به من سربسته به صورت تیکه گوشزد میکردند که تو فراموش کردی فلان کار انجام بدی،فلان کار نکن با اینکه من حدود 30 سالم هست.من سعی خودم رو برای احترام و حسن نیت به ایشون بعد از اون اتفاق نشون دادم ولی مسئله ای که خیلی من رو رنج میداد این بود که دائم به عناوین مختلف تیکه می انداختند که ناراحت بشم و سعی در کنترل کردند ریز ترین و خصوصی ترین مسائل شخصی من رو داشتند که چقدر غذا میخورم،چه لباسی پوشیدم،چکار کردم .... واقعا از این رفتار و احساس بدی که به سبب رفتار ایشون داشتم ناراحتم ولی متنفرم از اینکه به سبب تحصیلات و پول تاییدی برای خانواده به خصوص مادرم شده که حتی ممانعت از شرکت در مهمانی ایشون و یا مراسم و یا مهمانی که ایشون حضور دارند گناه بزرگی تلقی میشه که ناله مادرم به همراه داره که تو حرف والدینت گوش ندادی و گناه کاری ولی از طرف دیگر گذراندن دقیقه ای در کنار ایشون جز رنجیدن و ناراحت شدن و شکسته شدن حرمت و اعتماد به نفس و قطع شدن ارتباط من با احساسات درونم و نگاه متخاصم برای انجام کار درست متناسب با خواست این شخص نداره،لطف کنید و به من راهنمایی بدید
خانم دکتر عزیز مثل همیشه عالی هستید من سالهاست که به صحبتهای شما گوش می دم و درسهای زیادی گرفتم ممنون به خاطر بودنتون و بیان شیوا ی شما
بسیار عالی بود معلومات تان داکتر صاحب عزیز
سرکار خانم فرنودی بسیار عالی بود.
خیلی عالی بود.
بسیار عالی
ای کاش درباره خانم های شکاک و خودشیفته و حریص هم توضیح می دادند
Mamnoonam azize delam man 30 sale ke ba yek chenin fardi zendegi mikonam va vaghean boridam dige boridam
سلام
حرف های شما درست فهمیدیم همه چیزو ..
حالا راه حلش چیست؟
چطوری می تونیم خود مو و باقیه رو از دستش نجات بدیم ؟؟
افراد خودشیفته خودخواه مغرور هر کاری را می توانند بر علیه بر ضدّ دیگران انجام بدهند به خاطر این که به آرامش آسایش درونی داخلی روانی روحی ذهنی برسند
سلام خانم دکتر،خیلی ممنون از توضیحات خوبتون،من یک پسر هستم که نه در سطح زندگی مشترک و ازدواج بلکه در سطح قوم و خویش با یک مورد حاد از این نوع اشخاص برخورد کردم که تحصیلات عالبه دارند و به سبب تحصیلات بالا وضع مالی خوبی دارند و به همین سبب اعتبار در پیش گاه خانواده مادری و مادرم از حیث تایید،ولی در درون بسیار انسان کنترل گر و شکننده ی حرمت که در واقع نسبت به خودم تجربه اش کردم،ایشون با تمام احترام و ادبی که نسبت به ایشون قائل هستم مسایل گذشته که صرفا فرصت کاری ایجاد کردند و من نپذیرفتم به دلیل شرایطی که داشتم به خودشون این حق رو قائل هستند که هر نوع حرمت شکنی و بی ادبی که امکانش میسر هست رو انجام بدهند،در سفر آخری که میهمان ایشون در شهرستان بودم اون هم به اسرار خانواده و الالخصوص مادرم ایشون در فرصت هایی که داشتند برای ضربه های کلامی و غیرکلامی استفاده کردند و جوری رفتار کنترل کننده داشتند که من این احساس داشتم که اگر فلان کار و فلان کمک نکنم کار غلطی انجام دادم و دایم این رو به من سربسته به صورت تیکه گوشزد میکردند که تو فراموش کردی فلان کار انجام بدی،فلان کار نکن با اینکه من حدود 30 سالم هست.من سعی خودم رو برای احترام و حسن نیت به ایشون بعد از اون اتفاق نشون دادم ولی مسئله ای که خیلی من رو رنج میداد این بود که دائم به عناوین مختلف تیکه می انداختند که ناراحت بشم و سعی در کنترل کردند ریز ترین و خصوصی ترین مسائل شخصی من رو داشتند که چقدر غذا میخورم،چه لباسی پوشیدم،چکار کردم .... واقعا از این رفتار و احساس بدی که به سبب رفتار ایشون داشتم ناراحتم ولی متنفرم از اینکه به سبب تحصیلات و پول تاییدی برای خانواده به خصوص مادرم شده که حتی ممانعت از شرکت در مهمانی ایشون و یا مراسم و یا مهمانی که ایشون حضور دارند گناه بزرگی تلقی میشه که ناله مادرم به همراه داره که تو حرف والدینت گوش ندادی و گناه کاری ولی از طرف دیگر گذراندن دقیقه ای در کنار ایشون جز رنجیدن و ناراحت شدن و شکسته شدن حرمت و اعتماد به نفس و قطع شدن ارتباط من با احساسات درونم و نگاه متخاصم برای انجام کار درست متناسب با خواست این شخص نداره،لطف کنید و به من راهنمایی بدید