M. Fatih Çıtlak - Yusuf Suresi 18. Ayet / Sabır İçin Verilen Altı Farklı Mana

Yusuf Sûresi / 18. Bir de gömleğinin üzerinde sahte bir kan (lekesi) getirdiler. (Yakub:) “Hayır!” dedi, “Nefisleriniz sizi aldatıp (böyle kötü) bir işe sürükledi.
Yakub gömleği yüzüne gözüne sürüp “Bugüne kadar bu kurt gibi ağırbaşlı yumuşak huylu bir kurt görmedim. Oğlumu yemiş de sırtındaki gömleği yırtmamış.” diye söylendi.
Artık (bana düşen umutla) güzel bir sabırdır.
Sabr-ı cemîl, insanlara şikâyette bulunmaksızın gösterilen sabırdır.
(Bu) anlattıklarınız üzerine, yardımı istenecek ancak Allah’tır.”
Alıntı: Feyzül Furkan
-------------
Kardeşleri, Yusuf Aleyhisselam’a hasetlerinden, babalarına yalvararak, ″Yusuf’a sahip oluruz ve sana geri getiririz″ diye söz verdiler. Babaları da: ″Belki başına bir kaza getirirsiniz ve sahip olamazsınız″ diyordu. Yusuf Aleyhisselam’ın, başına bir şey geleceği kendisine ayan olmuştu. Kardeşleri ısrar ettiler ve neticede Yusuf Aleyhisselam’ı alıp beraber götürdüler. Kardeşleri, önce Yusuf Aleyhisselam’ı öldürmeye karar verdiler. Sonra kıyamadılar. İçlerinden en büyük kardeşi Yahuda ve bazı kardeşleri öldürülmesine razı olmadı. Kuyuya atmaya karar verdiler ve attılar. Yusuf Aleyhisselam, kuyuya atıldığında, Allah’u Teala onu muhafaza etti, zarar ve ziyan görmedi.
Kardeşleri, Yusuf Aleyhisselam’ı kuyuya atarlarken, gömleğini çıkarttılar. Bir tavşan kesip, kanını gömleğe sürdüler. Gömleği babalarına getirdiler. Babalarına: ″Yusuf’u kurt yedi″ diye yemin ettiler. Babaları, gömleği eline aldı, baktı; gömlekte yırtık yoktu. Dedi ki: ″Bu kurt sizden merhametliymiş. Gömleği yırtmadan içindekini yemiş. Gerçekten kurt, Yusuf Aleyhisselam’ı tutsa, gömleğinin parçalanması lazımdı.″
Yakub Aleyhisselam, çocuklarının yeminlerinden dolayı onun öldüğüne; gömleğin parçalanmadığından dolayı da ölmediğine, başına bir iş getirdiklerine kanaat ediyordu. Ağlamaya başladı.
Yakub Aleyhisselam, kurtları çağırdı. Tüm Kenan’ın kurtları geldiler. Kurtlara: ″Yusuf’u yediniz mi? Benim oğluma ne yaptınız?″ diye sordu. Kurtlar da, onu yemediklerine dair yemin ettiler.
Alıntı: Tefsir-i Nadiri

[@seldayildiz5078]

Fesabrun cemil