Ένα από τα πιο πολυτραγουδισμένα και πολυχορευμένα τραγούδια της Αργιθέας είναι το όσα και αν περπάτησα. Από πανηγύρια, σε γάμους, σε απλές βραδιές στο καφενείο με όργανα ή και χωρίς όργανα απλά να "κεντάνε" οι φωνές. Ακούγοντας το, πάντα είχα την απορία με τον στίχο "στην κορφή έχει σταυρό, και στη μέση το Χριστό και στη ρίζα κρύο νερό". Αυτήν την απορία ήρθε να μου την λύσει το βιβλίο του Δημητρίου Καλτσούλα >. Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τον καλό μου φίλο Σερέτη Θεοφάνη ( Θειος Φι) για τον δανεισμό του. Το τραγούδι αναφέρεται στα . Ήταν εκείνα τα δέντρα που μετά από λιτανεία που γινόταν γύρω στο χωριό ο ιερέας σταματούσε και όπου υπήρχαν έλατα, πουρνάρια, βελανιδιές και στην ρίζα αυτών τοποθετούσαν άγιο άρτο. Αυτό γινόταν για να προστατεύονται οι χωριανοί από επιδημίες και φυσικές καταστροφές. Αν πάλι κάποτε (συχνό φαινόμενο στα χωριά μας) υπήρχε φιλονικία για την ιδιοκτησία κάποιου δέντρου τότε το δέντρο γινόταν και έτσι έληγε η φιλονικία. Τέλος, και επιστρέφοντας στους στίχους του τραγουδιού, αν κάποιο δέντρο, και ειδικά ο Έλατος, υπήρχε πηγή νερού στην ρίζα του αυτομάτως το δέντρο αυτό θεωρούταν ιερό. Έτσι κάρφωναν στον κορμό ή στην κορυφή του έναν σταυρό, για να το σέβονται και τα φυλάνε. Πηγή: του Δημητρίου Καλτσούλα. Δημοτικά τραγούδια Αργιθέας, Γόμφων, Ιθώμης Καρδίτσας. Εκδόσεις > Αθήνα 1996.
Με. Τής ενέργειες των καταξιωμένων μελών του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου αργιθεατων Αθηνών για την διάσωση της παραδοσιακής μουσικής και συμμετέχοντες την εποχή εκείνη εθελοντικός νιώθω πολύ χαρούμενος που βάλαμε.και . εμείς ένα λιθαράκι για νά αναδειχθούν τα αυθεντικά.τραγουδια και η χωρεί της Αργιθέας χωρίς τής σημερινές παραποίησης και Αλιοσεις.και.να.κανη.ο.Καθένας.τά δικά του ο κάθε φορέας και σύλλογος πρέπει να προσέχει διότι τελευταία παρατηρώ νά Γίνονται Από Άγνοια πολλές Άσχετες .Εκτελέσης
Εκτός από το Στέργιο Βλαχογιάννη, τον εξαίρετο αυτόν τραγουδιστή που με το παρουσιαστικό του εξέφραζε τον καθαρό και χαρακτηριστικό τύπο Έλληνα του βουνού , ιδιαίτερη αξία έχει ο τρόπος που χορεύει η πρώτη χορεύτρια. Προσέξτε τον τρόπο με τον οποίο λικνίζεται, το πάτημα στο ρυθμό και τον αέρα που έχει στις κινήσεις της. Αυτός ήταν ο τρόπος που χόρευαν οι γυναίκες της Ελληνικής υπαίθρου, ένας τρόπος ανεπιτήδευτος γνήσιος, εκφραστικός που έδειχνε την ελευθευροφροσύνη του χαρακτήρα τους.
Τολμώ να πω πως ακόμη κι αν είχε χαθεί κάθε στοιχείο και είχε διασωθεί μόνο το συγκεκριμένο βίντεο, θα ήταν αρκετό για να περιγράψει παραστατικότατα τους ανθρώπους της Ελληνικής επαρχίας. Ήμουν νεαρός φοιτητής και ήμουν παρών στου Φιλοππάπου το 1978 όταν έγινε η παράσταση αυτή και τους θυμάμαι με νοσταλγία. Κάνω αναγκαστικά τη σύγκριση ανάμεσα σ' αυτούς και τα σημερινά τυποποιημένα χορευτικά , αυτά δηλαδή που καθιέρωσαν οι επαγγελματίες χοροδιδάσκαλοι και στα οποία ξέρεις από πρίν τι θα δεις.
Τι να πω που δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη γιατί με πνίγει η συγκίνηση Μακάρι να μπορούσα να συναντήσω αυτόν που το τραγουδάει να του φιλήσω το χέρι με σεβασμό Ένας απόγονος Σαρακατσάνων
Με μια γρήγορη ματιά στο διαδίκτυο το βρήκα εδώ: www.studio52.gr/info_gr.asp?infoID=000014ii Δεν είναι όμως ακριβώς η ίδια εκτέλεση αλλα παρεμφερής. Εννοείτε η παρούσα είναι από το αρχείο της Δ. Στράτου ενώ η δεύτερη απο ηχογράφηση του Σ. Καρά.
@Kalikomitis Φίλε μου σε ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση ειλικρινά λυπάμαι για την απόλυα ενός τέτοιου υπέροχου τραγουδιστή και ανθρώπου Άργησα να σου απαντήσω και ο λόγος είναι ότι είχα χάσει τον λογαριασμό του Gmail τελικά όμως το ανακάλυψα ψάχνοντας τα αρχεία μου και έτσι ανακάλυψα και την σημείωση την δική σου Να είσαι καλά όπου και αν βρίσκεσαι
Η αλβανική γελοιότητα σ` όλο της το μεγαλείο! Μέχρι τις αρχές του 1900 δεν υπήρχε καν αλβανικό έθνος! Ας μας πουν οι "Αλβανοί" τι πρόσφεραν στον πολιτισμό! Εμείς τους λέγαμε Τουρκαλβανούς γιατί πρόδωσαν το χριστιανισμό και γίναν όργανο των βαρβάρων τούρκων κατακτητών! Μέχρι και ο φερόμενος ήρωάς τους Σκερντέμπεης ήταν ο ελληνοσέρβος Γεώργιος Καστριώτης που πολέμησε τους τούρκους ως Ορθόδοξος Χριστιανός! Αφήστε τα ιστορικά σας παραμύθια και επιστρέψτε στην Ορθόδοξη παράδοση της Ρωμανίας- Βυζαντίου που ήσασταν κάποτε! Ακόμα δεν έχετε απαλλαγεί από την θρησκευτική και πολιτιστική δουλεία των βαρβάρων τούρκων κατακτητών! Δεν ντρέπεστε!
@@haristelonas6612 Αυτό το τραγούδι το ακούγαμε όταν ειμασταν παιδιά (1963) από τούς μεγαλύτερους, σ' ένα χωριό λίγο έξω από τήν Πάτρα .!!! Αν είναι κλεμμένο, δέν τό ξέρω
Ένα από τα πιο πολυτραγουδισμένα και πολυχορευμένα τραγούδια της Αργιθέας είναι το όσα και αν περπάτησα. Από πανηγύρια, σε γάμους, σε απλές βραδιές στο καφενείο με όργανα ή και χωρίς όργανα απλά να "κεντάνε" οι φωνές.
Ακούγοντας το, πάντα είχα την απορία με τον στίχο "στην κορφή έχει σταυρό, και στη μέση το Χριστό και στη ρίζα κρύο νερό".
Αυτήν την απορία ήρθε να μου την λύσει το βιβλίο του Δημητρίου Καλτσούλα >. Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τον καλό μου φίλο Σερέτη Θεοφάνη ( Θειος Φι) για τον δανεισμό του.
Το τραγούδι αναφέρεται στα . Ήταν εκείνα τα δέντρα που μετά από λιτανεία που γινόταν γύρω στο χωριό ο ιερέας σταματούσε και όπου υπήρχαν έλατα, πουρνάρια, βελανιδιές και στην ρίζα αυτών τοποθετούσαν άγιο άρτο. Αυτό γινόταν για να προστατεύονται οι χωριανοί από επιδημίες και φυσικές καταστροφές.
Αν πάλι κάποτε (συχνό φαινόμενο στα χωριά μας) υπήρχε φιλονικία για την ιδιοκτησία κάποιου δέντρου τότε το δέντρο γινόταν και έτσι έληγε η φιλονικία.
Τέλος, και επιστρέφοντας στους στίχους του τραγουδιού, αν κάποιο δέντρο, και ειδικά ο Έλατος, υπήρχε πηγή νερού στην ρίζα του αυτομάτως το δέντρο αυτό θεωρούταν ιερό. Έτσι κάρφωναν στον κορμό ή στην κορυφή του έναν σταυρό, για να το σέβονται και τα φυλάνε.
Πηγή: του Δημητρίου Καλτσούλα.
Δημοτικά τραγούδια Αργιθέας, Γόμφων, Ιθώμης Καρδίτσας. Εκδόσεις > Αθήνα 1996.
Είναι μακράν η καλύτερη εκτέλεση την ευχαριστώ που μου ΧΑΙΔΕΨΕ ΤΗΝ ΨΥΧΉ ΜΟΥ ΓΙΑ 3 ΛΕΠΤΑ!!!!!!
Με. Τής ενέργειες των καταξιωμένων μελών του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου αργιθεατων Αθηνών για την διάσωση της παραδοσιακής μουσικής και συμμετέχοντες την εποχή εκείνη εθελοντικός νιώθω πολύ χαρούμενος που βάλαμε.και . εμείς ένα λιθαράκι για νά αναδειχθούν τα αυθεντικά.τραγουδια και η χωρεί της Αργιθέας χωρίς τής σημερινές παραποίησης και Αλιοσεις.και.να.κανη.ο.Καθένας.τά δικά του ο κάθε φορέας και σύλλογος πρέπει να προσέχει διότι τελευταία παρατηρώ νά Γίνονται Από Άγνοια πολλές Άσχετες .Εκτελέσης
Άξιοι !!! Αγαπημένο τραγούδι στα Θεσσαλικά Άγραφα (Αργιθέα,Λίμνη Πλαστήρα).
ωραίος χορός, ανάλογος της μουσικής και του τραγουδιού!
Μπράβο αυτά άκουγα από τόν. Παππού μου...
Εκτός από το Στέργιο Βλαχογιάννη, τον εξαίρετο αυτόν τραγουδιστή που με το παρουσιαστικό του εξέφραζε τον καθαρό και χαρακτηριστικό τύπο Έλληνα του βουνού , ιδιαίτερη αξία έχει ο τρόπος που χορεύει η πρώτη χορεύτρια. Προσέξτε τον τρόπο με τον οποίο λικνίζεται, το πάτημα στο ρυθμό και τον αέρα που έχει στις κινήσεις της. Αυτός ήταν ο τρόπος που χόρευαν οι γυναίκες της Ελληνικής υπαίθρου, ένας τρόπος ανεπιτήδευτος γνήσιος, εκφραστικός που έδειχνε την ελευθευροφροσύνη του χαρακτήρα τους.
Ειναι η κυρια Σουλα Τοσκα Καμπα φιλη μου στο φβ.
Τολμώ να πω πως ακόμη κι αν είχε χαθεί κάθε στοιχείο και είχε διασωθεί μόνο το συγκεκριμένο βίντεο, θα ήταν αρκετό για να περιγράψει παραστατικότατα τους ανθρώπους της Ελληνικής επαρχίας. Ήμουν νεαρός φοιτητής και ήμουν παρών στου Φιλοππάπου το 1978 όταν έγινε η παράσταση αυτή και τους θυμάμαι με νοσταλγία. Κάνω αναγκαστικά τη σύγκριση ανάμεσα σ' αυτούς και τα σημερινά τυποποιημένα χορευτικά , αυτά δηλαδή που καθιέρωσαν οι επαγγελματίες χοροδιδάσκαλοι και στα οποία ξέρεις από πρίν τι θα δεις.
Αρε Στεργιο μεγαλε!
Υπεροχο!!!!!!!!!!!!
Τι να πω που δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη γιατί με πνίγει η συγκίνηση
Μακάρι να μπορούσα να συναντήσω αυτόν που το τραγουδάει να του φιλήσω το χέρι με σεβασμό
Ένας απόγονος Σαρακατσάνων
Ναι Σαρακατσάνοι!!!
Η φορεσιά, και ο ρυθμός βημάτων, δε προέρχονται από σαρακατσανικο πολιτισμό
Ευχαριστούμε πολύ για την ανάρτηση ,υπάρχει σε cd ?
Με μια γρήγορη ματιά στο διαδίκτυο το βρήκα εδώ: www.studio52.gr/info_gr.asp?infoID=000014ii
Δεν είναι όμως ακριβώς η ίδια εκτέλεση αλλα παρεμφερής. Εννοείτε η παρούσα είναι από το αρχείο της Δ. Στράτου ενώ η δεύτερη απο ηχογράφηση του Σ. Καρά.
@Kalikomitis Φίλε μου σε ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση ειλικρινά λυπάμαι για την απόλυα ενός τέτοιου υπέροχου τραγουδιστή και ανθρώπου
Άργησα να σου απαντήσω και ο λόγος είναι ότι είχα χάσει τον λογαριασμό του Gmail τελικά όμως το ανακάλυψα ψάχνοντας τα αρχεία μου και έτσι ανακάλυψα και την σημείωση την δική σου
Να είσαι καλά όπου και αν βρίσκεσαι
Κλεμμενη μουσικη απο την Αλβανια (1984)
th-cam.com/video/3dcksjUoSUA/w-d-xo.html
καμία σχέση πραγματικά! Δεν μπορώ να καταλάβω που είδατε ομοιότητα.
Η αλβανική γελοιότητα σ` όλο της το μεγαλείο! Μέχρι τις αρχές του 1900 δεν υπήρχε καν αλβανικό έθνος! Ας μας πουν οι "Αλβανοί" τι πρόσφεραν στον πολιτισμό! Εμείς τους λέγαμε Τουρκαλβανούς γιατί πρόδωσαν το χριστιανισμό και γίναν όργανο των βαρβάρων τούρκων κατακτητών! Μέχρι και ο φερόμενος ήρωάς τους Σκερντέμπεης ήταν ο ελληνοσέρβος Γεώργιος Καστριώτης που πολέμησε τους τούρκους ως Ορθόδοξος Χριστιανός! Αφήστε τα ιστορικά σας παραμύθια και επιστρέψτε στην Ορθόδοξη παράδοση της Ρωμανίας- Βυζαντίου που ήσασταν κάποτε! Ακόμα δεν έχετε απαλλαγεί από την θρησκευτική και πολιτιστική δουλεία των βαρβάρων τούρκων κατακτητών! Δεν ντρέπεστε!
@@haristelonas6612
Αυτό το τραγούδι το ακούγαμε όταν ειμασταν παιδιά (1963) από τούς μεγαλύτερους, σ' ένα χωριό λίγο έξω από τήν Πάτρα .!!!
Αν είναι κλεμμένο, δέν τό ξέρω