Η κουζουλάδα του σεβντά εχτύπησε μου πάλι και καλάκανα να τη δω στη πόρτα να προβάλλει Ώφου και κουζουλάθηκα πιάσετε,δέσετε με άμετε με στην αγαπώ και παντονιάρετε με Ώφου καλά που πήγαινα εδά με πιάνει πάλι τσ'αγάπης ο συλλογισμός και του σεβντά η ζάλη Ώφου καλά που πήγαινα οψάργας και την άλλη απόψε με κουζούλαναν μιας μικρής τα κάλλη Είδα την πάλι οψάργας και παίξαν οι σπασμοί μου τρεις ώρες έκανε να 'ρθει ο νους στη κεφαλή μου Τυχαία την συνάντησα εις τον δρόμο τη κερά μου και κόντεψα να τροζαθώ από τη πολλή χαρά μου Πλεξούδες κάνει τα μαλλιά και τα κρεμά στη πλάτη και κάμανε μου την καρδιά είναι πληγές γεμάτη Είδα την πάλι σήμερο και δίχως να προσέξω δεν τση 'δωκα χαιρετισμό και κόντεψα να μπλέξω Κόψε τζη Θεέ μου τα φτερά απού θαρρεί πως έχει λιγάκι να συμμορφωθεί τους τρόπους να προσέχει Κόψε τζη Θεέ μου ανέ μπορείς την μπόρα τη μεγάλη γιατί ξανοίγει να με δει στο χρόνο να σε βγάλει Τραυματισμένη τη ψυχή μου 'χει βαθιά η μοίρα γι'αυτό να ζήσω δυστυχής απόφαση το πήρα Την δική μου την ζωή όποιος τη πεθυμήσει θα 'ναι τρελός ή δε μπορεί στον κόσμο αυτό να ζήσει Μπόρες μου φέρνει η μοίρα μου εφτά κι οχτώ μποφόρια σα 'κείνα που βουλιάζουνε στο πέλαγο βαπόρια Σύννεφα μαύρα τση βροχής σκεπάσαν την καρδιά μου και καταιγίδες εχτυπούν πάλι στα όνειρα μου Στα βάσανα μου ανέ βρεθεί καρδιά και να μη κλάψει φαίνεται θα 'ναι αναίσθητη και να χτυπά θα πάψει Ώρα που τ'άστρα χάνονται και η αυγή χαράζει αδειάζει μια γωνιά του νου και η καρδιά στενάζει Είναι ο καιρός πουλάκι μου Είναι ο καιρός πουλί μου απού σε ΄κανα βασιλικό και σε 'βαλα στ'αυτί μου Σκέφτηκα να μη 'γαπώ μα η καρδιά μαλώνει και κάνει αυτή το κέφι τζη και το κορμί πλερώνει Εσκέφτηκα να σ'αρνηθώ μα η καρδιά μου λέει να σ'αγαπώ κι αυτή θα βρει τον τρόπο να μη κλαίει Ανωγειανό μου γιασεμί εσύ θα είσαι αιτία στις τρέλες και τα φονικά να πάρω τα πρωτεία Ανωγειανό μου γιασεμί βιολάκι μυρωδάτο τσ'αγάπης τη φαμεγική θα πιάσω 'που τον μπάτο Δεν αφήνω 'πο την αγαπή τζη άλλος κιανείς να πάρει ούτε στον Ίδιο τον Θεό δεν κάνω τέτοια χάρη Εκειά που 'γαπώ αγαπώ άμα θέλει και μισήσω μπροστά μου να 'ρθει να σφαγεί δεν θα το καθαρίσω Σε αγαπώ κι ομώς εσύ δεν λες ν'αλλάξεις γνώμη δεν φταις εσύ φταίω εγώ που σε λατρεύω ακόμη Τα μάτια σου με κάνουνε εκατομμυριούχο δεν θα με βγάλει σε καλό η εχταγή που σου 'χω Αγάπησα ο δυστυχής μα σ'αγαπήσαν κι άλλοι μα εμένα η αγάπη μου ήταν πιο μεγάλη Φάρμακα βάνω στσι πληγές ανε'χει ο Θειός και γιάνω παλάτια να μου τάξουνε φιλιά δε ξανακάνω Βιόλα μου και ζουμπούλι μου βιόλα και καντιφέ μου μη ροζονάρεις αλλουνού και κακοφαίνεται μου Βιόλα μου και ζουμπούλι μου του μενεξέ φιντάνι άνθρωπος να ψυχομαχεί άμα σε δει θα γιάνει
Η κουζουλάδα του σεβντά
εχτύπησε μου πάλι
και καλάκανα να τη δω
στη πόρτα να προβάλλει
Ώφου και κουζουλάθηκα
πιάσετε,δέσετε με
άμετε με στην αγαπώ
και παντονιάρετε με
Ώφου καλά που πήγαινα
εδά με πιάνει πάλι
τσ'αγάπης ο συλλογισμός
και του σεβντά η ζάλη
Ώφου καλά που πήγαινα
οψάργας και την άλλη
απόψε με κουζούλαναν
μιας μικρής τα κάλλη
Είδα την πάλι οψάργας
και παίξαν οι σπασμοί μου
τρεις ώρες έκανε να 'ρθει
ο νους στη κεφαλή μου
Τυχαία την συνάντησα
εις τον δρόμο τη κερά μου
και κόντεψα να τροζαθώ
από τη πολλή χαρά μου
Πλεξούδες κάνει τα μαλλιά
και τα κρεμά στη πλάτη
και κάμανε μου την καρδιά
είναι πληγές γεμάτη
Είδα την πάλι σήμερο
και δίχως να προσέξω
δεν τση 'δωκα χαιρετισμό
και κόντεψα να μπλέξω
Κόψε τζη Θεέ μου τα φτερά
απού θαρρεί πως έχει
λιγάκι να συμμορφωθεί
τους τρόπους να προσέχει
Κόψε τζη Θεέ μου ανέ μπορείς
την μπόρα τη μεγάλη
γιατί ξανοίγει να με δει
στο χρόνο να σε βγάλει
Τραυματισμένη τη ψυχή
μου 'χει βαθιά η μοίρα
γι'αυτό να ζήσω δυστυχής
απόφαση το πήρα
Την δική μου την ζωή
όποιος τη πεθυμήσει
θα 'ναι τρελός ή δε μπορεί
στον κόσμο αυτό να ζήσει
Μπόρες μου φέρνει η μοίρα μου
εφτά κι οχτώ μποφόρια
σα 'κείνα που βουλιάζουνε
στο πέλαγο βαπόρια
Σύννεφα μαύρα τση βροχής
σκεπάσαν την καρδιά μου
και καταιγίδες εχτυπούν
πάλι στα όνειρα μου
Στα βάσανα μου ανέ βρεθεί
καρδιά και να μη κλάψει
φαίνεται θα 'ναι αναίσθητη
και να χτυπά θα πάψει
Ώρα που τ'άστρα χάνονται
και η αυγή χαράζει
αδειάζει μια γωνιά του νου
και η καρδιά στενάζει
Είναι ο καιρός πουλάκι μου
Είναι ο καιρός πουλί μου
απού σε ΄κανα βασιλικό
και σε 'βαλα στ'αυτί μου
Σκέφτηκα να μη 'γαπώ
μα η καρδιά μαλώνει
και κάνει αυτή το κέφι τζη
και το κορμί πλερώνει
Εσκέφτηκα να σ'αρνηθώ
μα η καρδιά μου λέει
να σ'αγαπώ κι αυτή θα βρει
τον τρόπο να μη κλαίει
Ανωγειανό μου γιασεμί
εσύ θα είσαι αιτία
στις τρέλες και τα φονικά
να πάρω τα πρωτεία
Ανωγειανό μου γιασεμί
βιολάκι μυρωδάτο
τσ'αγάπης τη φαμεγική
θα πιάσω 'που τον μπάτο
Δεν αφήνω 'πο την αγαπή τζη
άλλος κιανείς να πάρει
ούτε στον Ίδιο τον Θεό
δεν κάνω τέτοια χάρη
Εκειά που 'γαπώ αγαπώ
άμα θέλει και μισήσω
μπροστά μου να 'ρθει να σφαγεί
δεν θα το καθαρίσω
Σε αγαπώ κι ομώς εσύ
δεν λες ν'αλλάξεις γνώμη
δεν φταις εσύ φταίω εγώ
που σε λατρεύω ακόμη
Τα μάτια σου με κάνουνε
εκατομμυριούχο
δεν θα με βγάλει σε καλό
η εχταγή που σου 'χω
Αγάπησα ο δυστυχής
μα σ'αγαπήσαν κι άλλοι
μα εμένα η αγάπη μου
ήταν πιο μεγάλη
Φάρμακα βάνω στσι πληγές
ανε'χει ο Θειός και γιάνω
παλάτια να μου τάξουνε
φιλιά δε ξανακάνω
Βιόλα μου και ζουμπούλι μου
βιόλα και καντιφέ μου
μη ροζονάρεις αλλουνού
και κακοφαίνεται μου
Βιόλα μου και ζουμπούλι μου
του μενεξέ φιντάνι
άνθρωπος να ψυχομαχεί
άμα σε δει θα γιάνει
Πότε και που είχε γίνει αυτή η ιστορίκη για μένα ηχογραφήση με το μεγάλο Μυρο Σκουλά?
Πώς τελειώνει η μαντινάδα στο 3:40, δεν καταλαβαίνω τι λέει για τον χαιρετισμό.
John Halkias δε τσι δωκα χαιρετισμό και κόντεψα να μπλεξω