@@karinebabaxanian1372 իմ մոտ այդպես է, կրակի պես բռնկվում է ու շուտ մարում, պահն օգտագործեցի` ասմունքը պատրաստ է, իսկ հաջորդ պահին էլ չեմ տրամադրվում։
ՄԱՀ-ՑՆՈՐՔ Դու անուն չունես, քեզ ի՞նչպես կանչեմ, Եվ ուղի չըկա երկիրըդ գալու.- Տխուր երգերըս որքան էլ հնչեն, Որքան էլ հնչեն, քեզ չեն հասնելու։ Ոչ հըմայական աղոթքներ և ոչ Նվագներ գիտեմ, որ սիրտըդ դյութեմ,- Հլու է կամքիդ իմ սիրտը դողդոջ, Իմ սիրտը բաց է քո նիզակի դեմ։ Փռված եմ ահա քո գեղեցկության, Քո անքննելի կարողության դեմ. Լուսավորիր սև համրությունն իմ տան. Ամբողջ աշխարհը քո ցոլքն է արդեն։ Հայտնվիր անհուն փայլով ու փառքով, Ժըպիտըդ փռիր իմ երկրի մթնում. Տանջիր ինձ վերջին քաղցր տանջանքով, Քեզ գո՛վք, քեզ օրհնե՛ք, քեզ փա՛ռք անհատնում...
Սիրելի ընկերներ, ես ունեմ ևս մեկ էջ, որտեղ տեղադրվում են բազմազան ու հետաքրքիր հոլովակներ, կարող եք միանալ այս հղումով 👉youtube.com/@KamoStepanyan
Սքանչելի է ...
Ինքնատեսակ պոետի խոսքը ` ինքնօրինակ մատուցմամբ 💜
Շնորհակալություն ։
Ես եմ շնորհակալ գնահատման համար 😊
Սիրով կսպասեմ ձեր արձագանքներին ❤
Յուրահատուկ ՏԵՐՅԱՆԻ պոեզիան հայ գրականության մեջ ուրույն է ... անհուն սիրով սիրել ու գթալ սովորեցնող ... 💜
Ես միշտ ասել եմ. բոլոր ժամանակների ամենաթախծոտ ու մելամաղձոտ բանաստեղծն է, նրա բոլոր ստեղծագործությունները յուրովի առանձնանում են ողջ գրական աշխարհից։
@@ԱրմինեՄանուկյան-ւ8է շնորհակալություն 😊
Շատ լավ է, շատ ապրես 😊
Շնորհակալ եմ, Լուսինե ջան 😊
Ինչ ուզում եք ասեք, բայց միևնույն է Վահան Տերյանը բոլոր ժամանակների ամենաթախծոտ ու հոգեթով բանաստեղծն է։
Շատ սիրուն էր, կարոտել էի ասմունքդ։🌺🥰
Շնորհակալ եմ 😊
Ընդամենը մեկ ժամ է տևել` միանգամից մտքովս անցավ, գիրքը բացեցի ու հենց առաջին պատահած բանաստեղծությունը սիրտս մտավ ու ասմունքեցի😀
Ճիշտ ես արել, որ ճիշտ ժամանակին պահը որսացել ես, չվորսայիր գուցե էլ չասմունքեիր։😀
@@karinebabaxanian1372 իմ մոտ այդպես է, կրակի պես բռնկվում է ու շուտ մարում, պահն օգտագործեցի` ասմունքը պատրաստ է, իսկ հաջորդ պահին էլ չեմ տրամադրվում։
ՄԱՀ-ՑՆՈՐՔ
Դու անուն չունես, քեզ ի՞նչպես կանչեմ,
Եվ ուղի չըկա երկիրըդ գալու.-
Տխուր երգերըս որքան էլ հնչեն,
Որքան էլ հնչեն, քեզ չեն հասնելու։
Ոչ հըմայական աղոթքներ և ոչ
Նվագներ գիտեմ, որ սիրտըդ դյութեմ,-
Հլու է կամքիդ իմ սիրտը դողդոջ,
Իմ սիրտը բաց է քո նիզակի դեմ։
Փռված եմ ահա քո գեղեցկության,
Քո անքննելի կարողության դեմ.
Լուսավորիր սև համրությունն իմ տան.
Ամբողջ աշխարհը քո ցոլքն է արդեն։
Հայտնվիր անհուն փայլով ու փառքով,
Ժըպիտըդ փռիր իմ երկրի մթնում.
Տանջիր ինձ վերջին քաղցր տանջանքով,
Քեզ գո՛վք, քեզ օրհնե՛ք, քեզ փա՛ռք անհատնում...