Ustad Mohammad Hussein Sarahang Ghazal Bedil Maktoob Shauq

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 6 ก.ย. 2024
  • سرتاج موسیقی استاد محمد
    حسین سرآهنگ
    -
    غزل بیدل (رح)
    مکتوب شوق هرگز بي نامه بر نباشد
    ما و ز خويش رفتن قاصد اگر نباشد
    هرجا تنيد فطرت يک حلقه داشت گردون
    در فهم خط پرکار حکم دو سر نباشد
    خاشاک را در آتش تا کي خيال پختن
    آنجا که جلوه اوست از ما اثر نباشد
    مغرور فرصت دهر زين بيشتر مباشيد
    بست و گشاد مژگان شام و سحر نباشد
    برقي ز دور دارد هنگامه تجلي
    اين بيخودان به بينيد دل جلوه گر نباشد
    ما را به رنگ شبنم تا آشيان خورشيد
    بايد بديده رفتن گر بال و پر نباشد
    هرچند کار فرداست امروز مفت خود گير
    شايد دماغ و طاقت وقت دگر نباشد
    زاهد ز وضع خلوت ناز کمال مفروش
    افسردن از کف خاک چندان هنر نباشد
    آئينه خانه دل آخر بزنگ داديم
    زين بيش آه ما را رنگ اثر نباشد
    خواهي بخلق رو کن خواهي خيال او کن
    در عالم تماشا بر خود نظر نباشد
    آسودگي مجوئيد از وضع اشک (بيدل)
    اين جوهر چکيدن آب گهر نباشد

ความคิดเห็น • 6

  • @kabirullahlutfy906
    @kabirullahlutfy906 ปีที่แล้ว +1

    تشکر داکتر صاحب محترم که چنین گوهر های نایاب استاد بزرگوار را با ما شریک می‌سازید. روح استاد شاد و شما با صحت و خوش باشید.

  • @sultansiddiqi4911
    @sultansiddiqi4911 3 ปีที่แล้ว

    عرض سلام و احترام خدمت جنابعالی داکتر صاحب گرامی یک جهان تشکر ممنون زنده باشی همیشه خوشحال سالم موفق شادمان باشید

  • @ustadjan5912
    @ustadjan5912 3 ปีที่แล้ว

    واقعآ شعر خیلی پر‌مفهوم و بالا از حضرت ابولمعانی با طرز کاملآ متفاوت که شخص خودم قبلآ نشنیده بودم خیلی ناب و عالیست ممنون شما داکتر صاحب هنر پرور

  • @najimnoor6556
    @najimnoor6556 3 ปีที่แล้ว

    Was waw never before hear this version of this ghazal

  • @madina5988
    @madina5988 3 ปีที่แล้ว

    ❤️❤️❤️❤️❤️❤️

  • @sultansiddiqi4911
    @sultansiddiqi4911 3 ปีที่แล้ว +1

    مکتوب شوق هرگز بي نامه بر نباشد
    ما و ز خويش رفتن قاصد اگر نباشد
    هرجا تنيد فطرت يک حلقه داشت گردون
    در فهم خط پرکار حکم دو سر نباشد
    خاشاک را در آتش تا کي خيال پختن
    آنجا که جلوه اوست از ما اثر نباشد
    مغرور فرصت دهر زين بيشتر مباشيد
    بست و گشاد مژگان شام و سحر نباشد
    برقي ز دور دارد هنگامه تجلي
    اين بيخودان به بينيد دل جلوه گر نباشد
    ما را به رنگ شبنم تا آشيان خورشيد
    بايد بديده رفتن گر بال و پر نباشد
    هرچند کار فرداست امروز مفت خود گير
    شايد دماغ و طاقت وقت دگر نباشد
    زاهد ز وضع خلوت ناز کمال مفروش
    افسردن از کف خاک چندان هنر نباشد
    آئينه خانه دل آخر بزنگ داديم
    زين بيش آه ما را رنگ اثر نباشد
    خواهي بخلق رو کن خواهي خيال او کن
    در عالم تماشا بر خود نظر نباشد
    آسودگي مجوئيد از وضع اشک (بيدل)
    اين جوهر چکيدن آب گهر نباشد