بسم الله الرحمن الرحیم مقدمه ده‌گانه که فهمیدن و دانستن اش پیش از آموختن علم عقیده ضرور است، تا علم عقیده را صحیح و درست بیاموزیم. ۱- مصدر و سرچشمه علم عقیده قرآن و سنت است. زمانی که اعتقاد اکثر مسلمانها از علم کلام و فلسفه و منطق منشأ گرفته و فهم صحیح قرآن و سنت در بین مردم کم باقی ماند الله مسلمانان را به ذلت و خواری گرفتار کرد. این امت اصلاح نمی‌شود مگر به آن چیزی که اول این امت به آن اصلاح شده بود. به سوی قرآن و سنت بشتابید تا رستگار شوید. ۲- باید تمام سخن‌ها و عمل‌ها به سوی قرآن و سنت گردانیده و سنجیده شود. افسوس که سالهاست مسلمانان مشکلات و کمبودی و نا فهمی های خود را به سوی قانون‌های دموکرات یهودی عرضه می‌کنند تا مشکلات خود را به این راه حل و فصل نمایند. ۳- درجه و مکانت عقل در شریعت در دایره و حدود معین کرده الله و رسولش است. و استفاده عقل بیرون از دایره و حدود شریعت این فساد و فتنه بزرگی را به امت اسلام بوجود می‌آورد. از اهل کلام و عقلانیان که از قرآن و سنت بی‌خبر اند و بجز سفسطه و شبهه افکنی خیری ندارند بپرهیزید تا دین و اعتقاد شما سالم بماند. ۴- اتفاق در لفظ معنی‌اش این نیست که اتفاق در تمام دلالت ها باشد. وقتی که اهل بدعت از این قاعده‌های بزرگ بی‌خبر ماندند و فتنه تحریف و تمثیل و تعطیل و تکلیف دست زدند و اسما و صفتهای الله را رد کردند یا صفت های الله را تشبیه به مخلوقات کردند و این فهم خطا سبب کفر شان گشت. ۵- تمام چیزهای که مقتضی و سبب اش در حیات پیامبر وجود داشت اما رسول الله و بعد از او اصحاب این عمل را انجام ندادند پس این عمل از دین نیست؛ بمانند جشن گرفتن مولود نبوی که امروز اهل بدعت انجام می‌دهند. می‌خورند و می‌رقصند و شرکیات را انجام می‌دهند باز گمان می‌کنند که عمل به سنت رسول الله می‌کنند! الله و رسولش از شرک مشرکین بری و پاک است. ۶- فهم معنای کلمه مرادف (هم‌معنا) دانستن معنای کلمه مرادف سبب می‌شود که انسان مسئله را درست و صحیح بفهمد. ۷- الله و رسولش ﷺ جوامع الکلم را اعطا کرد (جمله کم و پرمعنا) تا امتش را با واضع ترین و آشکارترین بیان خطاب کند و امرها و نهی های الله را به بندگانش برساند. بزرگترین امر الله به بندگانش امر به توحید است و بزرگترین نهی الله نهی از شرک است. اما اهل هوا و هوس و بدعت بی‌خبر اند. ۸- تصدیق و ایمان آوردن به چیزی لازم نمی‌شمارد که این چیز دیده و چگونگی اش فهمیده شود. این قاعده بزرگ عقیده هر یک مسلمان است و رد بر ملحدان و شک آوردگان می‌باشد که به روز آخرت و به زنده شدن بعد از مرگ و به غیب ایمان نیاوردند. آنها فقط به چیزهای مخصوص ایمان می‌آورند و به غیب اصلاً قائل نیستند که البته این کفر است. ۹- ایمان آوردن به غیب، به وجودش و اثرهایش می‌باشد. شرط ایمان آوردن به غیب این است که باید انسان اعتقاد کند که غیب وجود دارد و اثرهایش هم است بمانند ایمان آوردن به بهشت و دوزخ که حالا وجود دارد. و هر قدر عمل خوب انجام دهی جایگاه ات در بهشت زیباتر آماده کرده خواهد شد یا ایمان به فرشتگان که حالا وجود دارند و هر یک از آنها به وظیفه های خود مشغول هستند. ۱۰- امت اسلام مکلف به آموختن علم و تبلیغ اش هستند کافران و دشمنان دین فهمیدن که زمانیکه مسلمانها از علم فرهنگ و از فهم درست صحیح قرآن و سنت دور می‌شوند همیشه مغلوب اند و در این حالت کافران بالای آنها تسلط و غالب میگردد و به همین خاطر با هزاران نقشه و فریب و دسیسه ها نمی‌گذارند تا قشر جوانان این امت مظلوم از علم و فرهنگ و اعتقاد صاف و بی غبار و از شجاعت مندی اجداد و گذشتگان شان باخبر باشند. علم بیاموزید معبود و رسول و دین خود را بشناسید و عمل نمائید و به قدر توان خود آموخته خود را به مردم برسانید و در این راه ثابت و صابر باشید تا الله عزت از بین رفته مسلمانان را دوباره برگرداند آمین یا رب العالمین. ابو محمد المدنی. بسم الله الرحمن الرحيم Муқаддимаи даҳгона,ки фаҳмидан ва донистанаш пеш аз омухтани иьлми ақида зарур аст,то илми ақидаро саҳеҳу дуруст омузем. 【1】масдар ва сарчашмаи иьлми Ақида,ин Қурон ва Суннат аст. Замонеки эьтиқоди аксари мусалмонон аз илми калом,ва фалсафаву мантиқ маншаь гирифт,ва фаҳми саҳеҳи Қурьону Суннат дар байни мардум кам боқи монд,Аллоҳ мусалмононро ба зиллату хори гирифторашон кард. Ин Уммат ислоҳ намешавад магар ба ончиеки аввали ин уммат ба он ислоҳшуда буд. Ба суи Қурьону Суннат биштобед то наҷот ёбед. 【2】Бояд тамоми суханҳо ва амалҳо ба сӯи Қурону Суннат гардонида ва санҷида шавад. Афуски солҳост мусалмонон мушкилот ва камбуди ва нофаҳмиҳои худро ба сӯи қонуни демокротии яҳуди арза мекунанд то мушкилоти худро бо ин роҳ ҳаллу фасл намоянд.
Ждать дорум ма да точикистон таварум тез кадаги таяор кудаконотона да говара агар дар амазонка чога Шен миеоремтон 4 бача дорум хушру фикр кнен ма хамсояаи сс яатимов
Он дин аз байн рафт росулуллох с а в омад ва хамаи динхо махкум шуд ва у таблиги дини зардушти мекунад ту бадбахт аз дини мо буд мегуи гузаштаро ба оянда мукоиса накун
гирифтор шавандаи ҳар2️⃣ дуи онҳо (тобеъи қонуни ғайри Аллоҳ ва ё бутпараст) мушрик ба Аллоҳ ҳастанд. (Адваул Баян 7/162) ● 2-Табодулоти султаи сиёсӣ дар асоси "интихоботи" мусолиматомез: Ин маънои (демократия) шаръӣ будани ҷиҳод кардан бар алайҳи ҳокими кофирро аз байн мебарад. Ва инки тағйироти сиёсӣ танҳо аз тариқи сандуқҳои интихоботии мусолиматомез мебошад ва мардум касеро, ки интихоб шудааст, бояд таслим ва розӣ шаванд, гарчанде ки кофиртарини инсонҳо бошад ҳам. Пас лоиқи сарпарастиву ҳукуматдорӣ насиби касе мегардад, ки аксарият бар он овоз диҳанд ва барои дин ва шариъат ҳеҷ эътиборе вуҷуд надорад. Уламо иҷмоъ ва иттифоқ доранд, бар ин, ки ҳокимият ва сардории мусалмонон барои кофир супорида намешавад ва агар бар валии амр (яъне ҳокиме, ки мувофиқи Қуръону Суннат ҳокимиятдорӣ мекард) куфри ошкор дида шуд, хуруҷ кардан бар алайҳи ӯ ва аз байн бурданаш фарз аст. Аллоҳ мефармяод: وَلَن يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا Ва Аллоҳ ҳаргиз барои кофирон роҳеро бар болои мӯъминон наниҳодааст. (Нисо, ояти 141) Ва сардор шудани шахси кофир бар болои мусалмонон маънои онро дорад, ки кофир бар болои мӯъминон мусаллат гаштааст, ки ин хилофи Қуръон аст. Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) фармуданд: Ислом болотарин аст ва чизе азон болотар намебошад. (Ривояти Дорақутнӣ ва Байҳақӣ) Ва сардор қарор додани кофир (дар давлате, ки Ҳукми Аллоҳ асос аст), ин баланд кардани калимаи куфр бар болои калимаи Ислом аст ва ин аз ду ҷиҳат куфр аст: Аз ҷиҳати ин, ки сардориро бо эътибори интихоби аксарияти мардум лоиқ данистан, гарчанде барои кофир бошад ҳам. Ва ин куфри ошкор аст, чун мухолифи иҷмои уммат аст, ки ҳокимият барои кофире супорида намешавад. Ва низ куфр аст, аз ҷиҳати ҷоиз надонистани қиём кардан ба алайҳи ҳокиме, ки кофир гаштааст. Ба таҳқиқ Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) гуфтаанд: Магар инки куфри ошкорро бибинед ва аз ҷониби Аллоҳ далеле бар он дошта бошед. (Ривояти Бухорӣ ва Муслим) Имом Абу Бакр ибн Ал-арабии Моликӣ ва Ҳофиз ибни Ҳаҷари Асқалонӣ барои фарз будани қиём кардан ва хуруҷ намудан бар алайҳи ҳокиме, ки вақте куфре аз ӯ сар зад, иҷмоъи аҳли илмро нақл кардаанд. ● 3- Ҷудоӣ миёни султаҳо: Ғараз аз ин (маънои демократия) дар асл ҷудо намудани дин аз ҳукм кардан ва аз сиёсату низоми дохилӣ мебошад. Ин ҳам шиъори лебералӣ ва зидди дин аст, ки дар сарзаминҳои куфр барпо шудааст ва ҳадаф аз он халос ва раҳо шудан аз таълимҳои дин ва шиъорҳои он мебошад. Тоғутҳо ин куфрро ба сарзамини мусалмонон оварданд, то ононро аз таълимҳо ва шиъору арзишҳои исломӣ дур гардонанд ва онҳоро дар чанголи ширк ва бутпарастӣ ва каҷравии ахлоқӣ дохил кунанд. ● 4- Истиқлолият дар қазоват: Манзурашон ин аст, ки султаи ҳукм ва қазоваткунанда дар давлатҳои куфрӣ ва дар низомҳои демократӣ-сукулористӣ манбаъи қазоват ва доварӣ қонунҳои гузошта шуда, ки аз маҷлиси қонунгузории ширкӣ гирифта шудааст, аз лиҳози куфр ва ҷанг бо Аллоҳу Расулаш, аз шадидтарин қисми бахш мебошад. Шайх Муҳаммад ибни Иброҳим (раҳимаҳуЛлоҳ) дар бораи қисмҳои ҳукми ғайри нозил кардаи Аллоҳ, ки куфрӣ ва хориҷ кунанда аз Ислом аст, баён намуда мегӯяд: “Аз бузургтарин ва шомилтарин ва ошкортарини он аз лиҳози душманӣ бо шариъат ва инкор кардани аҳкоми он ва мухолифат намудан бо Аллоҳу расулаш ва аз лиҳози монанд кардан ба маҳкамҳои шаръӣ, барои омодасозӣ ва кӯмакрасонӣ ва ё барои ҷазо додан, бунёд кардан, тақсим намудан ва ё ташкил додан ва ҳукм карданро зарурӣ донистан, ингуна додгоҳҳо дар сарзамини мусалмонон комилан муҳайё буда, дарҳояш кушода мебошад ва инсонҳо ба сӯи он гурӯҳ-гурӯҳ мераванд, дар ҳоле ки ҳукм кунандагон дар он бо ҳукмҳо ва қонунҳое, ки зидди ҳукми Қуръону Суннат аст, миёни мардум ҳукм мекунанд ва барои инсонҳо онро лозим гардонида ва иқрори онҳоро гирифта, бар онон ҳатмӣ мегардонанд. Пас чи куфре бузургтар аз ин куфр аст? Ва барои "Шаҳодати Анна Муҳаммадан РасулуЛлоҳ"-ро ботил ва ноқиз намудан аз ингуна нақз кардан ҳам болотар вуҷуд дорад.?!” (Дурар ас-Сания 1/615) ● 5- Эҳтироми ҳуқуқи башар: Шакке нест, ки Аллоҳ барои мо одилонатарин ва беҳтарин ҳукмҳоро шариъат гузоштааст, пас ба ҳар як шахс он чиро ки муст
_._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._. قال شيخ الإسلام ابن تيميه: فإن بيان حال أهل البدع والتحذير منهم واجب باتفاق المسلمين. فقد قيل للإمام أحمد بن حنبل: الرجل يصوم ويصلي ويعتكف أحب إليك أو يتكلم في أهل البدع ؟ قال: إذا قام وصلى واعتكف فإنما هو لنفسه وإذا تكلم في أهل البدع فإنما هو للمسلمين، هذا أفضل ..! Гуфтанд Шайхул Ислам Ибни Таймия Албатта баён кардани Аҳли бидъат ва барҳазар кардан аз Аҳли бидъат ин Ваҷиб аст бо иттифоқи Мусалмонон. Пурсиданд Аҳмад Ибни Ҳанбал-ро марде Рӯза гирад ва Намоз гузорад ва Эътикоф кунад ин барои шумо маҳбубтар аст ё марде,ки сухан мекунад дар ҳаки Аҳли бидъат ва баён мекунад бидъати онҳоро ? Гуфтанд Аҳмад Ибни Ҳанбал Агар Рӯза гирад ва Намоз гузорад ва Эътикоф кунад ин барои худаш аст. Аммо агар дар ҳаки Аҳли бидъат сухан кунад ва бидъати онҳоро баён кунад ин барои Мусалмонон аст ин Афзал асту беҳтар аст. _._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._.
Мухамадикбол медони кае тра да интрнет мебинм чи баёдм мия? Т ай шайтон чи фаркият дори? Максад ами т ягон фаркият дори ё не ма дар фикри ами задам? 🤣🤣🤣
بخشی از کتاب: 'صد سوال و جواب پیرامون مسائل شرعی و اجتماعی' حکم همنشینی با مرتدین من یک دانشجوی مذهبی در تهران هستم اما هم اتاقی‌هایم انسان‌های بی‌دینی هستند و مدام به خدا و پیامبر و صحابه و مقدسات دین اسلام توهین می‌کنند و من فقط ساکت می‌شوم به آنها کاری ندارم . می‌خواستم بپرسم آیا بر من گناه است که سکوت می‌کنم. الحمدلله، در این باره الله تعالی مومنین را راهنمایی نموده است: اول:اینکه بر مسلمان شایسته است که برای حفظ دینش با انسان‌های مسلمان و صادق همراه شود چنان‌که الله تعالی می‌فرمایند:﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰدِقِينَ١١٩﴾[التوبة: ۱۱۹]. یعنی: اى کسانى که ایمان آوردهاید از خدا پروا کنید و با راستان باشید . و الله تعالی در توصیف بندگان پرهیز گارش می‌فرماید:﴿وَٱلَّذِينَ لَا يَشۡهَدُونَ ٱلزُّورَ﴾[الفرقان: ۷۲] «آنان که در محل دروغ حاضر نمی‌شوند» پس نبایستی این ارشاد باری تعالی را ازیاد برد چرا که مایه حفظ دین و خوشنودی باری تعالی است. دوم:در مجلسی که محل استهزاء و کفر به دین است نباید حاضر شد و اگر مسیر مجلس به چنین امری رسید باید آن مجلس را تا زمانیکه از استهزاء دست بر می‌دارند،بیرون رفت: الله تعالی می‌فرماید:﴿وَإِذَا رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ يَخُوضُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيۡرِهِۦۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَلَا تَقۡعُدۡ بَعۡدَ ٱلذِّكۡرَىٰ مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ٦٨﴾[الأنعام: ۶۸]. «هرگاه کسانی را دیدی که در مورد آیات ما سخنان ناحق می‌گویند از آنان رویگردانی کن تا آن که به سخنی دیگر بپردازند، و اگر شیطان از یاد تو برد بعد از به یاد آوردن با گروه ستمگران منشین» . علما گفته‌اند: پرداختن به آیات خدا در اینجا یعنی سخنی که با حق مخالف باشد از قبیل زیبا جلوه دادن سخنان باطل، دعوت به آن، ستودن اهل باطل و روی گردانی از حق و عیب جویی آن. این آیه دلیلی است بر این که همنشینی با اهل منکر جایز نیست. الله تعالی می‌فرماید:﴿وَقَدۡ نَزَّلَ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ أَنۡ إِذَا سَمِعۡتُمۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ يُكۡفَرُ بِهَا وَيُسۡتَهۡزَأُ بِهَا فَلَا تَقۡعُدُواْ مَعَهُمۡ حَتَّىٰ يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيۡرِهِۦٓ إِنَّكُمۡ إِذٗا مِّثۡلُهُمۡۗ﴾[النساء: ۱۴۰]. «و در کتاب قرآن برای شما نازل کرده است که هرگاه شنیدید که به آیات خدا کفر ورزیده می‌شود و مورد مسخره قرار می‌گیرند، با آنان ننشینید تا آنکه به سخنی دیگر بپردازند اگر با آنان بنشینید آنگاه شما همانند آنها خواهید بود». علما گفته‌اند: آیه به طور عام حضور در مجالس گناه و فسادی را که در آن مجالس به اوامر و نواهی الله تعالی اهمیت داده نمی‌شود را شامل می‌شود. وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین حکم افرادی که از روی مزاح و شوخی سخنانی می‌گویند که در آن استهزا به الله و رسول و دین دیده می‌شود چیست؟ الحمدلله، استهزا به الله و رسول الله صلى الله عليه و سلم و دین و قرآن اگر چه بمنظور شوخی و مزاح و خنداندن دیگران باشد کفر و نفاق است. این موضوع دقیقاً شبیه جریانی است که در زمان رسول الله صلى الله عليه و سلم اتفاق افتاد. در ارتباط با گروهی که در مورد پیامبر صلى الله عليه و سلم و صحابه رضي الله عنهم به گمان خویش شوخی می‌کردند و می‌گفتند: از این‌ها شکم پرست‌تر، دروغگوتر و ترسوتر هنگام روبرو شدن با دشمن ندیده‌ایم. پس از آن، الله تعالی این آیه را نازل کرد:﴿وَلَئِن سَأَلۡتَهُمۡ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلۡعَبُۚ﴾[التوبة: ۶۵] (واگر از آنان (درباره‌ی سخنان ناروا و کردارهای ناهنجارشان) باز خواست کنی، می‌گویند: (مراد ما طعن و مسخره نبوده و بلکه با همدیگر) برای سرگرمی و شوخی سخنانی می‌گفتیم.) این افراد نزد پیامبر صلى الله عليه و سلم آمدند و گفتند: ای رسول الله صلى الله عليه و سلم ما در راه با هم صحبت می‌کردیم تا دوری سفر و خستگی آن را احساس نکنیم. پیامبر صلى الله عليه و سلم مطابق با فرمان الهی به آنان گفت:﴿قُلۡ أَبِٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ وَرَسُولِهِۦ كُنتُمۡ تَسۡتَهۡزِءُونَ٦٥ لَا تَعۡتَذِرُواْ قَدۡ كَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡۚ﴾[التوبة: ۶۵-۶۶]. (ای پیامبر! بگو: آیا الله و آیات او را و پیغمبرش را تمسخر می‌کردید، ( بگو: با چنین معذرت‌های بیهوده عذر خواهی نکنید) شما پس از ایمان آوردن، کافر شده‌اید) . بنابراین الله و رسول و دین از احترام ویژه‌ای بر خوردار هستند، کسی اجازه ندارد از طریق شوخی، مسخره و خنداندن دیگران آیات الهی را به بازی بگیرد، اگر کسی چنین نمود کافر است؛ زیرا معلوم می‌شود ایشان، الله و رسول و کتاب و شریعت را به باد تمسخر گرفته‌اند که این عملی منافقانه است. مرتکب چنین اعمالی باید توبه و استغفار نموده و خود را اصلاح نماید و محبت، تعظیم و خوف الله را در قلبش جای دهد. الشیخ ابن عثیمین- مجموع فتاوی و رسائل(۲/۱۵۶)
Ҳукми Рофиза الإمام مالك: روى الخلال عن أبي بكر المروذي قال: سمعت أبا عبد الله يقول، قال مالك: الذي يشتم أصحاب النبي - صلى الله عليه وسلم - ليس لهم اسم أو قال: نصيب في الإسلام. السنة للخلال ( 2 / 557 )Имом Молик رحمه الله гуфтанд: Онеки Саҳобагони Расулаллоҳро дашном медиҳад насибе аз Ислом надорад ( Яъне кофир аст). СУнна Халлал 2/557. وقال ابن كثير عند قوله - سبحانه وتعالى -: ( محمد رسول الله والذين معه أشداء على الكفار رحماء بينهم تراهم ركعاً سجداً يبتغون فضلاً من الله ورضواناً سيماهم في وجوههم من أثر السجود ذلك مثلهم في التوراة ومثلهم في الإنجيل كزرع أخرج شطئه فآزره فاستغلظ فاستوى على سوقه يعجب الزراع ليغيظ بهم الكفار..) قال: (ومن هذه الآية انتزع الإمام مالك رحمة الله عليه في رواية عنه بتكفير الروافض الذين يبغضون الصحابة - رضي الله عنهم - قال: لأنهم يغيظونهم ومن غاظ الصحابة - رضي الله عنهم - فهو كافر لهذه الآية ووافقه طائفة من العلماء - رضي الله عنهم - على ذلك) .(تفسير ابن كثير (4 / 219). Ибни Касир дар зери Ояти 27 Сураи Фатҳ гуфтанд: Имом Молик аз ҳамин оят ҳуҷҷат гирифтва Рофизаҳое, ки нисбати Саҳобагон буғзу бадбини доранд такфирашон кард: Гуфт: Рофизаҳо нисбати Саҳоба бадбиниву буғз доранд.Ва ҳар касеки Саҳобагонро бад бубинад кофир аст. Ба ин ҳукми Имрм Молик тоифае аз уламо мувофиқат намудаанд. Тафсири Ибн Касир 4/219 قال القرطبي: (لقد أحسن مالك في مقالته وأصاب في تأويله فمن نقص واحداً منهم أو طعن عليه في روايته فقد رد على الله رب العالمين وأبطل شرائع المسلمين). تفسير القرطبي (16 / 297 ) Қуртуби мегуянд: Ҳамоно Молик хуб кард дар суханаш, ( Такфири Рофиза) ва ба ҳақ мувофиқат намуд дар такфир намудвни Рофиза. Ҳар касеки камбини кунад нисбати яке аз онҳо ва таънае занад ба Саҳобагон, ба Аллрҳ рад зада ва Шариъати Исломро ботил кардааст. Тафсири Қуртуби 16/297 روى الخلال عن أبي بكر المروذي قال: سألت أبا عبد الله عمن يشتم أبا بكر وعمر وعائشة؟ قال: ما أراه على الإسلام Халлол ривоят мекунад аз Аби Бакри Марвази, ки гуфт: Абу Абдуллоҳ (Аҳмад бин Ҳанбал) ро суол намудам аз касеки Абу Бакр ва Умар ва Охишаро-ро дашном медиҳад? Гуфт: Ман уро дар Ислом намебинам. (Яъне Кофир аст) Сунна Халлал 557 وليست الرافضة من الإسلام في شيء ) السنة للإمام أحمد ص 82 Аҳмад бин Ҳанбал гуфтанд: Рофизаҳо ягон заррае аз Ислом нестанд. Снна аз Имом Аҳмад 82 сҳ قال - رحمه الله -: ما أبالي صليت خلف الجهمي والرافضي، أم صليت خلف اليهود والنصارى ولا يسلم عليهم ولا يعادون ولا يناكحون ولا يشهدون ولا تؤكل ذبائحهم. خلق أفعال العباد ص 125 Имом Бухори гуфтанд: Ба ман таъсире надорад ва ягон фарқе надорад, ки дар пушти Ҷаҳми ва Рофиза намоз гузоштам ваё дар пушти Яҳуду Насоро.Ва гуфтанд ба РофизаҳовуҶаҳмиҳо салом дода намешавад, ва маризҳояшонро иёдат карда намешавад, ва ба онҳо зандода намешавад ва (аз онҳо низ никоҳ карда намешавад) ва онҳоро шоҳид гирифта намешавад, ва забҳкардаҳои онҳоро хурда намешавад. Халқу Афъоли Иъбод 125сҳ Имом бо ин ибораҳо онҳоро ҳукм ба кофир намуда такфирашон кард. عبد القاهر البغدادي: وقال: وتكفير هؤلاء واجب . الملل والنحل ص 52 Абдул Қоҳири Бағдоди гуфтанд: Ва Такфири онҳо( Рофизаҳо) воҷиб аст. Ал Милал ва Ан Ниҳал 52сҳ : أحمد بن يونس: قال: لو أن يهودياً ذبح شاة، وذبح رافضي لأكلت ذبيحة اليهودي، ولم آكل ذبيحة الرافضي لأنه مرتد عن الإسلام .الصارم المسلول ص 570. Шайхул Ислам Аҳбад бин Юнус гуфтанд: Агар Яҳудие гусфандеро забҳ намояд, ва Рофизие гусфандеро забҳ намояд, ман аз забҳ кардаи Яҳуди тановул мекунам, ва аз забҳ кардаи Рофизи тановул намекунам зуро рофизи муртад аз Ислом аст. Соримул Маслул Ибн Таймия 570 السمعاني: قال - رحمه الله - : واجتمعت الأمة على تكفير الإمامية، لأنهم يعتقدون تضليل الصحابة وينكرون إجماعهم وينسبونهم إلى ما لا يليق بهم . الأنساب 6 / 341 Имом Самъони гуфтанд: Уммат иҷмо
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ МУҚАДДИМАӢ МУАЛИФ إن الحمد لله نحمده ونستعینه ونستغفره ونعوذ بالله من شرور أنفسنا وسیئات أعمالنا من يهده الله فال مضل له ومن يضلل فال هادي له و أشهد أن لا اله الا الله وحده لا شريك له وأشهد أن محمدا عبده ورسوله. أما بعد فإن أصدق الحديث كالم الله وخیر الهدي هدي محمد صلى الله علیه وسلم وشر الأمور محدثاتها وكل بدعة ضالالة. муддате аст ки қоъидаи узр ба ҷаҳл ба сурати мутлақ то ҳаддӣ зиёде ишоъа ёфт ва уламаи қусур ба он муътақид шуда ва бар асоси он қавоъиди хатарнок бино кардаанд, ва барои иқомаи ҳуҷҷат шуруте зикр кардаанд ки таҳаққуқи он имкон пазир намебошад, дар ин масала по фаротар ниҳода ва барои касоне ки шариъати Аллоҳро таътил ва бо яҳуд ва насоро муволот кардаанд, ва ҳамчучин барои сарбозоне ки дар роҳи тоғут меҷанганд, уҳр ба ҷаҳл қоил ҳастанд бинобар ин дар масоили куфр ва имон халал иҷод шуда ва узр ба ҷаҳл барои гумроҳон баҳонае шуда барои туғён ва канор гузоштани ҷиҳод ва таътил кардани ҳудуд ва аҳкоми илоҳӣ. ва инҷост ки қалбҳо хун мечаканд ва ҷигарҳо месузанд ва баданҳо тикка тикка мешаванд ва оҳ ва фиғонҳо баланд мешаванд читур ин гуна набошад дар ҳолеки яке аз доъиён қоил ба узр ба ҷаҳл назди мо мегуфт: агар касе бигуяд Аллоҳ дуто ҳаст узр ба ҷаҳл надорад чун ҳама мардум дар ин минтақа медонанд ки Аллоҳ яке аст вале агар дар чин ин суханро бигуяд узр ба ҷаҳл дорад зеро онҷо музанни илм нест ! он вақт ла илаҳа иллаллоҳ назди касекӣ мегуяд Аллоҳ дуто аст чи маъное дорад? чи чизе сабаб шуда уро маъзур бидонем дар ҳолеки асоситарин маънои калимаи тавҳидро нақз карда аст ? таъаҷуб хоҳи кард бародарам агар бидони ҷумлоти боло мутаъаллиқ ба касе аст ки мунтасиб ба манҳаҷи салаф мебошад, лизо мебинем ки мафоҳим бар ъакс шудаанд ва дар масоили куфр ва имон халал эйҷод гаштааст аммо агар бидонем истиғфор барои мушрикин ва муволот ва дусти бо онҳо ва издивоҷ бо онҳо ва намоз хондан пушти сари онҳо ё бар ҷанозаи онҳо ва хурдани забҳ ҳои онҳо ва дафни онҳо дар қабристони муслимин, ҷоиз намебошад он ҳангом аст ки аҳмият ин мавзуъ бароямон зоҳир мегардад, чароки ин мавзуъ ниёз тааммули фаровон дорад пас тааммул кун .
Марг бар ин золимон марг бар ин режими худкома марг бар ин мугулхо марг бар ин хонавода марг бар ин касифхои бе имон бе инсоф то кай киномантаж мене то кай ин масхарабози басайохир каме шарм кунед
Хоинони миллат на Ватан доранд, на Дин доранд, на номус. Мо бояд шукронаи ин сарзамин кунем ва омнияти Ватани азизамонро сипари як дигар шуда аз хоинон ва душманонаш химоя кунем. Мо бо Шумоем Сарвари махбуби кишвар мухтарам чаноби Оли Эмомали Рахмон.
Э иқбол рӯи ту демократии кофир сиёҳ ту хар худ як мушрик асти лекин барои фиреб додани мардуми омма даъвои Ислом мекунӣ дар ҳоле ки ба Ислом ҳеҷ алоқае надори!!!!
Абдукодир беҳтарин шахс аст ва мусалмон аст мо ӯро аз кӯдаки мешиносем. У фақат шайтонои ба ном мусалмон ҳастанд лекин амалашон баа мисли толибон ҷоҳиливу бе инсоният аст у мар зиди ҳамин ҷоҳило аст.
ХУДОВАНД ҲИДОЯТОН ФАРМОЯД. Ва раҳм кунад бар ман аз тӯҳмат ва ё шубҳа... Як ба Таърихамон нигоҳ кунед, ҳамаи Фаъолони динию сиёсиамонро ки кушт ба ғайр аз худмон.
Мада фаркаш нест Абдукодир зардуштай ёки мусалмонай гури у чудо аз мА чудо шумо хам кордор нашавен ба Абдукодир. Зардушти ин тарихи точикай мо хохем нахохем гузтагихои мо зардушти бдан.истормя не перепищеш.
![[Full Episode] MasterChef Junior Thailand มาสเตอร์เชฟ จูเนียร์ ประเทศไทย Season 3 Episode 7](http://i.ytimg.com/vi/FOIiws4XMGQ/mqdefault.jpg)
Мошо Аллах бародар бехтарин сухано
Аллох золимона хору залил гардонад омин🤲 омин🤲 омин🤲🤲🤲
Омин омин омин
Ин ЧОПИКОИ РЕЖИМИ Даюси Рахмонуф Худшон Сари Ягдигарша Мехурад Инша а Аллох ☝️.!!!
ИНШААЛЛОХ
Офарин Мухамадикбол
Рост бародар
ОФАРИН ХАЗРАТИ ХОЧИ, АЛЛОХ СОЙЯАТРО АЗ САРИ ИН МАРДУМ КАМ НАКУНАД, ВА АЛЛОХ ХАРЧИ ЗУДТАР ШУМОРРО МУВАФАК КУНАД ДАР САРИ ИН ЗОЛИМХО ВА ИН РЕЖИМИ ЧИНОЙЯТГАРИ, ХОНАВОДАГИИ РАХМОНУФИ КОТИЛИ ЧАВОНХОИ ТОЧЧИК, ОМИН!!..
🔍✍️📚 *ТАҲҚИҚОТИ МУФИД ДАР МУҲИМТАРИН БОБҲОИ АҚИДА (ҚИСМИ 6)*
*ШАРТҲОИ “ЛА ИЛАҲА ИЛЛАЛЛОҲ”- لا اله الا الله*
Албатта "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" калиди ислом буда ва инсон ба воситаи он дар дини Аллоҳ дохил шуда, хуну молу обурӯяшро ҳифз мегардонад.
Вале ин шаҳодат танҳо гуфтан бо забон нест, балки калимае аст, ки маъное дорад ва бояд онро донист ва ба он имон овард ва тибқи талабу тақозои он амал намуда, аз шиканандаҳои он дури ҷустан ҳатмӣ аст.
✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст: Ба дурустӣ талаффуз кардани ин калима фоида надорад, магар он замон фоида дорад, ки амал карда шавад ба тақозои он (ва талабу тақозои он) ин тарк намудани ширк аст. (Расаил Шахсия 1/137)
✍️ Шайх Сулаймон ибни АбдуЛлоҳ гуфтааст: Касе, ки шаҳодат ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" диҳад, яъне ин калимаро ба забон оварад ва маънояшро донад ва ба талабу тақозои он амал кунад, зоҳиран ва ботинан, ҳақиқӣ мегардад. Аммо талаффуз кардани он бидуни донистани маънояш ва бидуни амал дар талабу тақозояш, бо иҷмои аҳли илм, бе фоида аст. (Тайсирул Азизил Ҳамид 1/51)
Аллоҳ раҳмат кунад аҳли илмро нисбати ин калимаи бузург шартҳоеро гузоштаанд, ки бо баҷо овардани он шартҳо мустаҳиққу сазовори исми ислом ва ҳукму ҷазояш мегардад.
1️⃣ *Шарти якум: Илм, ки зиддаш ҷаҳл аст.*
Илм: донистани қатъие, ки ба шинохтан ва дарк кардани чизе далолат мекунад.
Далели илм: Аллоҳ таъоло мефармояд: Бидон, ки ҳеҷ маъбуди барҳақ ҷуз Аллоҳ вуҷуд надорад ва барои гуноҳи худ ва низ барои мардону занони мӯъмин талаби мағфират кун. Ва Аллоҳ Донандаи гаштугузор ва ҷойгоҳи шумо аст. (Муҳамад/19)
Ва низ фармуд: Магар касе, ки ба ҳақ (Ла Илаҳа ИллаЛллоҳ) шаҳодат диҳад дар ҳоле, ки медонанд. (Зухруф/86)
Калимаи “ал ҳаққ” (الحق ) дар ин оят ба маънои "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" мебошад “ва ҳум яъламун” ( وهم يعلمون ) яъне маъно ва ҳақиқати он чиро, ки ба забонашон гуфтаанд, ҳақиқаташро бо қалбашон низ медонанд.
✍️ Дар ҳадис аз Усмон (РазияЛлоҳу Анҳу) ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (СаллаЛлаҳу алайҳи ва Саллам) фармуд: Касе, ки бимирад дар ҳоле, ки медонад ки ҳеҷ маъбуди барҳақ ҷуз Аллоҳ нест, вориди Биҳишт шавад. (Ривояти Муслим)
2️⃣ *Шарти дувум: Яқин, ки зиддаш шак аст.*
Яқин: Илми комил ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ", ки радд кунандаи шак ва гумон аст.
Гӯяндаи "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ба таври ҳатмӣ ба далолатҳои он калима яқини қатъӣ дошта бошад, тавре ки ҳеҷ шаку шубҳае вуҷуд надошта бошад, чаро ки имон фақат бо яқин фоида дорад, на бо шаку шубҳаҳо.
Далели яқин: қавли Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Мӯъминони ҳақиқӣ танҳо касонеанд, ки ба Аллоҳу Расулаш имон доранд ва ҳеҷгоҳ шак намекунанд ва бо молҳову ҷонҳояшон дар роҳи Аллоҳ ҷиҳод менамоянд, пас онон содиқонанд. (Ҳуҷурот/15)
Пас Аллоҳ ва Расулаш содиқ будани онҳоро бо шак нанамудан, шарт гузошт. Аммо касе, ки шак дорад аз ҷумлаи мунофиқон аст.
✍️ Ва дар ҳадис аз Абу Ҳурайра (Разияллоҳу Анҳу) ривоят аст ки гуфт РасулуЛлоҳ (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Салалм) гуфтанд: Гувоҳи медиҳам, ки нест маъбуди бар ҳақ ҷуз Аллоҳ ва ман фиристодаи Аллоҳ астам. Бандае, ки бо ин ду шаҳодат бо Аллоҳ мулоқот мекунад дар ҳолеки шак дар он надошта бошад, дохили биҳишт шавад. (Ривояти Муслим)
3️⃣ *Шарти савум: Ихлос, ки зиддаш ширк аст:*
Ихлос дар луғат ба маънои софу пок кардан ва чизеро ягона намудан ва нопокиҳоро аз ӯ дур кардан мебошад.
Ҳақиқати ихлос ин қасди худро аз ҷамии олудагиҳои ширк холи гардондан ва дар ибодат наздик шудан ба сӯи Аллоҳро ният кардан аст.
Далели ихлос: қавли Аллоҳ таъоло аст, ки мефармояд: Огоҳ бошед, ки аз они Аллоҳ аст дине, ки холис аст. (Зумар/3)
Ва низ Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва амр нашуданд ҷуз инки Аллоҳро холисона дар динаш бипарастанд ва намозро барпо даранд ва закотро бидиҳад, ин аст дини устувор. (Байина/5)
✍️ Ва дар ҳадис аз Абу Ҳурайра ривоят аст, ки Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) фармуд: Хушбахтарин инсон нисбат ба шафоъати ман касест, ки "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ"-ро холисона аз қалбаш бигӯяд. (Ривояти Бухорӣ)
✍️ Шайхул ислом ибни Таймияҳ (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст: Асли ислом ин, шаҳодат медиҳам ки нест маъбуди бар ҳаққ ҷуз Аллоҳ ва ин ки Муҳаммад (Саллаҳу Аллайҳи ва Саллам) фиристодаи Ӯст, пас ҳар касе, ки
👏💚
Кери.талбак.дар.куси.зант.мухамад.икбол
ИЛМ ШАРТИ СИҲҲАТИ ТАВҲИД АСТ
Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала
мефармояд:
وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ [الزخرف: ٨٦]
"Ва касонероки баҷои у мехонанд ихтиёри шафоъат надоранд, магар касонеки ба ҳақ гувоҳи додаанд, ва онон (ба хубӣ медонанд)"
дар ин ояҳ Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала хабар медиҳад ки гувоҳи додан ба ҳақ нафъе надорад магар ба ҳамроҳи илм ва ҳамчунин саҳеҳ талафуз кардани он ба ҳамроҳи ҷаҳл бе фойда аст
فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ [محمد:١٩]
"Пас (эй паёмбар) бидон ки маъбуди бар ҳақ ҷуз Аллоҳ нест "
низ ба матлаб рушноӣ мебахшад, чароки ин ояҳ баён мекунадки "илм"
дар таҳаққуқ ёбӣ шаҳодати
ла илаҳа иллаллоҳ шурут мебошад
ки ин мавзуъ мазҳаби узр ба ҷаҳлро аз реша хароб мекунад.
ҳангомеки мушрикин ба суи тавҳид даъват дода мешаванд Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала ҷавоби онҳоро ингуна ҳикоят мекунад
أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ
[ص ٥ ]
"Оё ҳама маъбудонро як маъбуд қарор дода аст ? бе гумон ин чизе ъаҷибе аст"
бинобар ин онҳо маънои калимаӣ тавҳид ва шаҳодати ҳақ (шаҳодатайнро) ба хубӣ дарк ва фаҳм карда буданд вале истиҷобат намекардаанд ҳол вақтеки қазия ин гуна бошад читур мешавад қабр парастон ҳамон касонеки калимаи тавҳидро ба забон оварда сипас аз рӯи ҷаҳл онро бо истиғоса ба мурдагон ва забҳ назди қабрҳояшон ва соирӣ навоқиз нақз мекунанд маъзур бошанд ?!
ҳамчунин читур имкон дорад касеки доварӣ ва ихтилофоти худро ба сӯи тоғут мебаранд барои ҳаллу фасл ва бо куффор муволот доранд ва бо даъват гарон ба сӯи хайр муҳориба мекунанд маъзур шумурда шаванд ?! агар қоилӣн ба узр ба ҷаҳл мегуянд "илм" шарти тавҳид аст пас чаро барои ҷоҳили тавҳид узр қоил ҳастанд ва ҳукм ба тавҳиди будани ӯ ҷоҳил медиҳанд ?
аммо агар барои тавҳид "илм" ро шарт надонанд дар ин сурат даъватгарон ба суи ҷаҳл ва гумроҳи мебошанд.
بسم الله الرحمن الرحیم
مقدمه ده‌گانه که فهمیدن و دانستن اش پیش از آموختن علم عقیده ضرور است، تا علم عقیده را صحیح و درست بیاموزیم.
۱- مصدر و سرچشمه علم عقیده قرآن و سنت است.
زمانی که اعتقاد اکثر مسلمانها از علم کلام و فلسفه و منطق منشأ گرفته و فهم صحیح قرآن و سنت در بین مردم کم باقی ماند الله مسلمانان را به ذلت و خواری گرفتار کرد. این امت اصلاح نمی‌شود مگر به آن چیزی که اول این امت به آن اصلاح شده بود.
به سوی قرآن و سنت بشتابید تا رستگار شوید.
۲- باید تمام سخن‌ها و عمل‌ها به سوی قرآن و سنت گردانیده و سنجیده شود. افسوس که سالهاست مسلمانان مشکلات و کمبودی و نا فهمی های خود را به سوی قانون‌های دموکرات یهودی عرضه می‌کنند تا مشکلات خود را به این راه حل و فصل نمایند.
۳- درجه و مکانت عقل در شریعت در دایره و حدود معین کرده الله و رسولش است. و استفاده عقل بیرون از دایره و حدود شریعت این فساد و فتنه بزرگی را به امت اسلام بوجود می‌آورد.
از اهل کلام و عقلانیان که از قرآن و سنت بی‌خبر اند و بجز سفسطه و شبهه افکنی خیری ندارند بپرهیزید تا دین و اعتقاد شما سالم بماند.
۴- اتفاق در لفظ معنی‌اش این نیست که اتفاق در تمام دلالت ها باشد. وقتی که اهل بدعت از این قاعده‌های بزرگ بی‌خبر ماندند و فتنه تحریف و تمثیل و تعطیل و تکلیف دست زدند و اسما و صفتهای الله را رد کردند یا صفت های الله را تشبیه به مخلوقات کردند و این فهم خطا سبب کفر شان گشت.
۵- تمام چیزهای که مقتضی و سبب اش در حیات پیامبر وجود داشت اما رسول الله و بعد از او اصحاب این عمل را انجام ندادند پس این عمل از دین نیست؛ بمانند جشن گرفتن مولود نبوی که امروز اهل بدعت انجام می‌دهند. می‌خورند و می‌رقصند و شرکیات را انجام می‌دهند باز گمان می‌کنند که عمل به سنت رسول الله می‌کنند! الله و رسولش از شرک مشرکین بری و پاک است.
۶- فهم معنای کلمه مرادف (هم‌معنا)
دانستن معنای کلمه مرادف سبب می‌شود که انسان مسئله را درست و صحیح بفهمد.
۷- الله و رسولش ﷺ جوامع الکلم را اعطا کرد (جمله کم و پرمعنا) تا امتش را با واضع ترین و آشکارترین بیان خطاب کند و امرها و نهی های الله را به بندگانش برساند. بزرگترین امر الله به بندگانش امر به توحید است و بزرگترین نهی الله نهی از شرک است. اما اهل هوا و هوس و بدعت بی‌خبر اند.
۸- تصدیق و ایمان آوردن به چیزی لازم نمی‌شمارد که این چیز دیده و چگونگی اش فهمیده شود. این قاعده بزرگ عقیده هر یک مسلمان است و رد بر ملحدان و شک آوردگان می‌باشد که به روز آخرت و به زنده شدن بعد از مرگ و به غیب ایمان نیاوردند. آنها فقط به چیزهای مخصوص ایمان می‌آورند و به غیب اصلاً قائل نیستند که البته این کفر است.
۹- ایمان آوردن به غیب، به وجودش و اثرهایش می‌باشد.
شرط ایمان آوردن به غیب این است که باید انسان اعتقاد کند که غیب وجود دارد و اثرهایش هم است بمانند ایمان آوردن به بهشت و دوزخ که حالا وجود دارد. و هر قدر عمل خوب انجام دهی جایگاه ات در بهشت زیباتر آماده کرده خواهد شد یا ایمان به فرشتگان که حالا وجود دارند و هر یک از آنها به وظیفه های خود مشغول هستند.
۱۰- امت اسلام مکلف به آموختن علم و تبلیغ اش هستند کافران و دشمنان دین فهمیدن که زمانیکه مسلمانها از علم فرهنگ و از فهم درست صحیح قرآن و سنت دور می‌شوند همیشه مغلوب اند و در این حالت کافران بالای آنها تسلط و غالب میگردد و به همین خاطر با هزاران نقشه و فریب و دسیسه ها نمی‌گذارند تا قشر جوانان این امت مظلوم از علم و فرهنگ و اعتقاد صاف و بی غبار و از شجاعت مندی اجداد و گذشتگان شان باخبر باشند.
علم بیاموزید معبود و رسول و دین خود را بشناسید و عمل نمائید و به قدر توان خود آموخته خود را به مردم برسانید و در این راه ثابت و صابر باشید تا الله عزت از بین رفته مسلمانان را دوباره برگرداند آمین یا رب العالمین.
ابو محمد المدنی.
بسم الله الرحمن الرحيم
Муқаддимаи даҳгона,ки фаҳмидан ва донистанаш пеш аз омухтани иьлми ақида зарур аст,то илми ақидаро саҳеҳу дуруст омузем.
【1】масдар ва сарчашмаи иьлми Ақида,ин Қурон ва Суннат аст.
Замонеки эьтиқоди аксари мусалмонон аз илми калом,ва фалсафаву мантиқ маншаь гирифт,ва фаҳми саҳеҳи Қурьону Суннат дар байни мардум кам боқи монд,Аллоҳ мусалмононро ба зиллату хори гирифторашон кард.
Ин Уммат ислоҳ намешавад магар ба ончиеки аввали ин уммат ба он ислоҳшуда буд.
Ба суи Қурьону Суннат биштобед то наҷот ёбед.
【2】Бояд тамоми суханҳо ва амалҳо ба сӯи Қурону Суннат гардонида ва санҷида шавад.
Афуски солҳост мусалмонон мушкилот ва камбуди ва нофаҳмиҳои худро ба сӯи қонуни демокротии яҳуди арза мекунанд то мушкилоти худро бо ин роҳ ҳаллу фасл намоянд.
【3】Дараҷа ва маконати ақл дар шариьат дар доираи ва ҳудуди муайян кардаи Аллоҳ ва расулаш аст.
Ва истифодаи ақл берун аз доира ва ҳудуди шариат ин фасод ва фитнаи бузургеро ба уммати ислом меорад.
Аз аҳли калом ва ақлониёнеки аз Қурьону Суннат бехабаранд, ва ба ҷуз сафсата ва шубҳа афкани хайре надоран бипарҳезед то дин ва эьтиқоди шумо солим бимонад.
【4】Ӣттифоқ дар лафз, маьнияш ин нест ки иттифоқ дар тамоми далолатҳо бошад.
Вақтеки аҳли бидьат аз ин қоидаи бузург бехабар монданд,ба фитнаи таҳрифу тамсил ва таьтилу такйиф даст заданд ва Асмо ва Сифатҳои Аллоҳро рад карданд ё сифатҳои Аллоҳ ро ташбеҳ ба махлуқот карданд ва ин фаҳми хато сабаби куфрашон гашт.
【5】Тамоми чизҳоеки муқтазо ва сабабаш дар ҳаёти паёмбар вуҷуд дошт аммо расулалоҳ ва баьд аз ӯ Саҳобагон ин амалро анҷом надоданд пас ин амал аз дин нест.
Бамонанди ҷашн гирифтани мавлуди Набави,ки имруз аҳли бидьат анҷом медиҳанд,
мехуранду мерақсанд ва ширкиётро анҷом медиҳанд боз гумон мекунандки амал ба суннати Расулаллоҳ доранд, Аллоҳ ва Расулаш аз ширки мушрикон бариву пок ҳаст.
【6】фаҳми маьнои калимаҳои муродиф(ҳаммаьно)
Донистани маьнои калимаҳои муродиф сабаб мешавад ки инсон масаларо дуруст ва саҳеҳ фаҳмад.
【7】Аллоҳ ба Расулаллоҳ (صلي الله عليه و سلم)ҷавомеул калимро ато кард(ҷумлаи каму пур маьно) то умматашро бо возеҳтарин ва ошкортарин баён хитоб кунад ва амрҳо ва наҳйҳои Аллоҳро ба бандагогаш бирасонад.
Бузургтарин амри Аллоҳ ба бандагонаш ин амр ба тавҳид аст,ва бузургтарин наҳйи Аллоҳ ин наҳй аз ширк аст,аммо аҳли ҳавову ҳавас ва бидьат бехабаранд.
【8】Тасдиқу имон овардан бачизе,лозим намешуморад ки ин чиз дида ва чигунагияш фаҳмида шавад.
Ин қоидаи бузург ақидаи ҳаряк мусалмон аст,ва рад бар мулҳидону шак овардагон мебошад,ки ба рузи охират ва ба зинда шудани дубора ва ба ғайбиёт имон наовардаанд, онҳо фақат ба чизҳои маҳсус имон меоранд ва ба ғайбиёт аслан қоил нестанд,ки албатта ин куфр аст.
【9】Имон овардан ба ғайбиёт,ба вуҷудаш ва асарҳояш мебошад.
Шарти имон овардан ба ғайбиёт ин аст,ки бояд инсон эьтиқод кунад,ки ҳоло ғайб вуҷуд дорад ва асарҳояшҳам ҳаст,ба монанди имон овардан ба ҷаннат ва ҷаҳаннам,ки ҳоло вуҷуд дорад ва чиқадаре амали хуб карди маконат дар ҷаннат зеботар омодакарда хоҳад шуд,ё имон ба фариштаҳо,ки ҳоло вуҷуд дорад ва ҳаряки онҳо ба вазифаҳои худ машғул ҳастанд.
【10】Уммати ислом мукаллаф ба омухтани илм ва таблиғаш ҳастанд.
Кофирон ва душманони дин фаҳмидандки, замонеки мусалмонҳо аз иьлму фарҳанг ва аз фаҳми дурусту саҳеҳи Қурьон ва Суннат дур мешаванд ҳамеша мағлубанд ва дарин ҳолат кофирон бар болои онҳо тасаллут ва ғолиб мегардад,ва баҳаиин хотир бо ҳазорҳо нақшав ва фиребу дасисаҳо намегузоранд то қишри ҷавонони ин уммати мазлум аз илму фарҳанг ва эьтиқоди софу беғубор ва аз шуҷоатмандии аҷдоду гузаштагонашон бохабар бошанд.
Илм биомузед,маьбуд ва расул ва дини худро бишносед,ва амалнамоед ва то қадри тавони худ омухтаатонро ба мардум расонед,ва дар ин роҳ собит ва собир бошед,то Аллоҳ иззати рафтаи мусалмононро дубора баргардонад.
Амииин яааа роббал аламин.
Абу Муҳаммад Мадани.
САЛОМ АЛЕЙКУМ БАРОДАРОН ХУДОВАНД БА ХАМАИ МОВУ ШУМО КУВВАТ ВА САБР ДИХАД МАРДУМИ ТОЧИК ХУДАТОНРО ЭХТИЁТ КУНЕД.
Балле Мухамадикбол
Акачон бисертар масалаи Бадахшона гап занед хело писанд аст ба мо
Мухочиро бар гарде хукуматихо рида гаштестан бар гарде.
баргардид пайгамбар сифат шитон
САД ДАР САД РОСТ МЕГУЙ АКАИ МУХАММАДИКБОЛИ САДРИДИН БАРОДАР БА ПЕШ
Акаи мухаммадикбол барои бародари зинда боши
ШУМО ҲАМ ЗИНДА БОШЕД БАРОДАРОНИ АЗИЗ
Худованд чашми хоинора кур кунаву гушошона кар Тоҷикистон ба пеш
Точикистона каропкаша алиш карден факат зади ход дора тамом кучо ба пеш мегуй телаш карда мабарен😂😂
Правилно
Ждать дорум ма да точикистон таварум тез кадаги таяор кудаконотона да говара агар дар амазонка чога Шен миеоремтон 4 бача дорум хушру фикр кнен ма хамсояаи сс яатимов
😂😂😂😄👍👍
Ту паат кофири занта хар бгоя кати чор фарзандат пеши Аллох Чи жавоб мегуй кати тавари тезт таварта дар кси беват мезанан
Ки чи хаст Худо медонад.
Лекин бидон Ки Дини Зардуши ин то ислом та,рихи мо мебошад.
Ман алхамдулиллах мусулмонам.
Шумо ба Дину имони кас кордор нашаву бирав .... ....
Он дин аз байн рафт росулуллох с а в омад ва хамаи динхо махкум шуд ва у таблиги дини зардушти мекунад ту бадбахт аз дини мо буд мегуи гузаштаро ба оянда мукоиса накун
И барномаи Хулоса тв нест барномаи хоини милати точик икболби аст
БИНАНДАГОНИ АЗИЗ ЛАЙКУ КОМЕНТИ ХУДРО ГУЗОРЕД
لِكَ............ فَهُوَ كَافِرٌ كَذَا فِي الْبَحْرِ الرَّائِقِ
📙 *"Ва ба хориҷ шуданаш барои ширкат дар ҷашни Наврӯз оташпарастон ва мувофиқат ва ҳамроҳи бо онон дар он чӣ ки рӯзи Наврӯз анҷом медиҳанд ва бо харидории чизе дар Наврӯз ки он чизро қаблан намехарид балки фақат дар Наврӯз харид аз рӯйи таъзими Наврӯз на аз рӯйи хӯрдан ва ошомиданӣ одди ва рӯзмарра ва бо ҳадия додан ба мушрикин дар ин рӯз аз рӯйи таъзими Наврӯз ягар чи як тухми мурғ ҳам бошад, шахс кофир мегардад. Инчунин аст дар китоби "Баҳрур-Роиқ"
📚Баргирифта шуда аз китоби :
1. "Фатовои Оламгирия" 2/275-276.
2. "Баҳрур-Роиқ"-и ибни Нуҷайми Мисрии Ҳанафи 5/133
ҲУКМИ БУЗУРГДОШТИ ИДИ НАВРӮЗ АЗ ДИДГОҲИ МАЗҲАБИ ҲАНАФӢ
- 5 -
🔶 Алӣ ибни Султон Абулҳасан Нуриддини Ҳиравӣ маъруф ба мулло Алӣ Қории ҳанафӣ соли вафоташ 1606-и мелодӣ дар шарҳи "Мишкотул-Масобиҳ" овардааст, ки :
قَالَ أَبُو حَفْصٍ الْكَبِيرُ الْحَنَفِيُّ: مَنْ أَهْدَى فِي النَّيْرُوزِ بَيْضَةً إِلَى مُشْرِكٍ تَعْظِيمًا لِلْيَوْمِ فَقَدْ كَفَرَ بِاللَّهِ تَعَالَى، وَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُ.
📗 "Абуҳафси Кабири ҳанафӣ (вафоташ 217-и ҳиҷри) раҳимаҳуллоҳ мефармояд: Касе ҳадия кунад тухмеро барои мушрик дар рӯзи Наврӯз барои бузургдошти ин рӯз кофир мешавад ва амалҳояш ҳабата (ботил) мешавад."
وَقَالَ الْقَاضِي أَبُو الْمَحَاسِنَ: الْحَسَنُ بْنُ مَنْصُورٍ الْحَنَفِيُّ: مَنِ اشْتَرَى فِيهِ شَيْئًا لَمْ يَكُنْ يَشْتَرِيهِ فِي غَيْرِهِ، أَوْ أَهْدَى فِيهِ هَدِيَّةً إِلَى غَيْرِهِ فَإِنْ أَرَادَ بِذَلِكَ تَعْظِيمَ الْيَوْمِ كَمَا يُعَظِّمُهُ الْكَفَرَةُ فَقَدْ كَفَرَ،
📘 "Ва Қозӣ Абулмаҳосин Ҳасан ибни Мансури ҳанафӣ мефармояд : Касе бихарад дар рӯзи Наврӯз чизеро ки дар ғайри Наврӯз намехарид ё ҳадияро ҳадия кунад ба ғайре пас агар бузургдошти ин рӯзро ният дошта бошад ҳамон гуна ки кофирон бузургаш медонанд кофир мешавад."
📚Баргирифта шуда аз китоби :
1. "Мирқотул-Мафотиҳ"-и Мулло Алӣ Қории ҳанафӣ 3/491
да баён кардам .
Инсони ҳақиқатҷу касе аст ки суханашро бо далел баён месозад.
👌 Акнун мепардозем ба китобҳои зардушти ки Талбаку Талбакзодаҳо нагӯянд, ки инҳо исломи буданд, душман буданд ба оини зардуштӣ,аз ин ҳисоб чунин гуфтаанд ..
👉ДАЛЕЛҲО АЗ КИТОБҲОИ ДИНИ ЗАРДУШТӢ:
1.Ардашери севвум бо хоҳари худ Ҳауто издивоҷ кард. ( Палуторих , зиндагонии Ардашер , банди 26)
2.Дориюш Фаранагуна духтари бародари худ Артонаро ба зани гирифт.
(Ҳарудут , Торих , ҷил. 7 бандӣ . 224).
3. Ардашери дуввум бо ду духтари занушуи кард.
(Зиндагони Ардашер . Бандӣ. 27).
4.
Дориюши дуввум хоҳари худ Папуҳотро ба зани дошт.
( Катзёс , Парсико, Гузидаи 15 - алиф.. Ёкубӣ. Саҳ .496).
5.Дар ёдгории Зарирон (ки аслан ба шеър ва аз давраи Ашкониён буда аст) омада аст, ки Гуштосп мегӯяд ; Ҳутас ки маро хоҳар ва зан аст.
(Ёдгории Зарирон. Бежани Ғайби Билфалд Олмон 1999 саҳ 22).
6.Яке аз сардорон Дориюши севвум модари худро ба зани гирифт .
Кантус Картиюс , торихи Искандар , ҷилд. 8 фасли 2, банди 19).
7.Фарҳодак (Фарҳоди панҷум) Ашконӣ , бо модари худ издивоҷ кард.
(Китоби Корос -Калопурт ,саҳ.15).
8.Меҳроби Гуштосп аз бузургони дарбори Хусрав Парвиз бо хоҳари худ пайванди занушуи дошт , ки пас аз қабули дини насронӣ ӯро талоқ гуфт
(Ҳуфмон ,саҳ, 95).
👉Ман ба Талбаку Талбакзодаҳо гуфтаниам Форсу тоҷик ба гузаштагони пеш аз исломи худ ба куҷояш бояд ифтихор кунанд . Ба ҳамин бадбахтиҳое ки бо модар,хоҳар,духтар, занушуи карданро амали нек ва савоб медонанд?
Ё бо ин ифтихор кунанд , ки оташро парастиш мекарданд?
Синфи коргар ва деҳқонро одам ҳисоб намекарданд , барояшон иҷоза намедоданд , ки инсон будани худро баён созанд...
Шумо мехоҳед ба мардум гӯед ки аз ин кирдорҳои палид ва зишт ифтихор кунанду такя кунанд. ?
☘️Форсу тоҷик бояд ба он гузаштагони худ ифтихор кунанд , ки дар домони ислом бузург шуданд. Ва ин дини Исломро бояд шукуру сипос гӯянд ки ҳазорон мардоне чун Бухорӣ , Муслим, Берунӣ, Саъдӣ ,Рудакиву Ҷомиро ,Синову Ал-Хоразмиро тақдим карду имрӯз номашон дар тамоми дунё забонзада аст ва бо номи форсу тоҷик ёд мешаванд.
Хулосаи калом.
Даҳҳо санад- ки бисёре аз онон асноди зардушти ҳастанд , вуҷуд дорад, ки нишон медиҳад ҳамбистарӣ бо хоҳар, духтар, модар ,духтари бародар , хола , дар дини зардуштӣ кирдори нек буда аст. Ҳатто тибқи баъзе аз китобҳои зардушти Худи Зардушт ҳам ин корро анҷом медодааст.
Пас мо мардумони форсу тоҷик бояд ба дини ислом бифахрем , ки давоми 1400 сол ин ҷониб ба мо роҳи растагориро меомӯзонад.
Нусхабардори шудааст.....
аҳиққу лоиқ аст додааст3️⃣ ва ин таъаҷҷубовар нест, чаро ки Ӯ - Холиқ ва Донандаи ҳамаи корҳои махлуқоташ аст. Аллоҳ таъоло мефармояд:
أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ
Оне ки халқ кардааст оё намедонад, ҳол он ки Ӯ борикбину огоҳ (аз ҳама чиз) аст. (Сураи Мулк, ояти 14)
Ва албатта Аллоҳ таъоло байни дӯстону душманонаш фарқ гузоштааст, ва низ дар ҳуқуқи байни марду зан фарқият гузошта, ҳар касро ончӣ ки мустаҳиққу сазовор аст додааст. Ба таҳқиқ, хоре гулӯи мушриконро банд кардааст (яъне бениҳоят сахт нороҳат шудаанд), нисбати дини Ислом, дар муъомила бо мардум бар асоси дину ақида буданаш. Ва он чиро, ки шариъат дар бобати ҳудуд ва ҷиноятҳо овардааст, нохуш шумориданд ва низ он чиро, ки дар нисбати ҳуқуқ ва меъёрҳое, ки дар байни марду зан шариъат мушаххас намудааст, инкор карданд. Пас, фикреро гузоштанд, ки ба номи "ҳуқуқи башар" ном гузошта таъсис оварданд, то аҳкоми динро зишт ҷилва дода, мардумро аз ақидаи "Ал-валаъ вал-Бароъ" каҷ намуданд ва мусалмоноро аз аҳкомҳои шаръӣ ба нафрат овардаанд.
Мақсад аз калимаи эҳтироми ҳуқуқи инсон (дар демократия) ин:
• Муъомила бо мардум бар асоси инсоният ва асли башар будан ва дур аз асосиёт ва сутунҳои динӣ ва ақидавӣ мебошад.
• Инкори ҳудудҳои шаръи: монади ҳадди қасос, қатъ кардани дасти дузд, сангсор намуданд ва дарра задани (зинокорон)-ро рад намуданд, бо эътибори инки инҳо бо фаҳмиши инсоният мухолиф аст.
• Фарқият байни зану мард дар ҳуқуқе, ки шариъат гузоштааст онро инкор намуданд мисли: талоқ, мерос, дия ва хунбаҳо ва монанди инҳоро аз ин лиҳоз, ки зану мард дар инсоният дохил буда, дар ҳуқуқ муштарак ҳастанд, (фарқиятҳои ҳуқуқи зану мардро) рад намуданд.
Ва ин се нуқтае, ки гузашт ҳар яктои он куфр мебошад, чун ки дурӯғ шуморидани Қуръон ва инкор намудани ҳукмҳои он ҳисобида мешавад. Ва албатта Уммат бар ин иҷмоъ ва иттифоқ ҳастанд, ки касе инкор кунад ва ё дурӯғ шуморад чизе аз Қуръонро - пас ӯ кофир аст.
Имом Исҳоқ ибни Роҳавайҳ (раҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст: Иҷмоъи мусалмонҳо аст, бар ин ки касе РасулуЛлоҳ (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам)-ро дашном диҳад ва ё ончи, ки Аллоҳ нозил кардааст рад намояд ва ё паёмбаре аз паёмбаронро бикушад (яке аз ин ҷурмҳоро гирифтор шавад) гарчанде ҳамаи ончӣ, ки Аллоҳ нозил кардааст иқрор дошта бошад ҳам, кофир аст. (Ас-сорим ал-Маслул 1/9)
● 6- Ҳокимияти қонун бар болои ҳама: Яъне сарчашмаи асосие, ки тибқи он давлат ҳаракат мекунад ин қонун (конститутсия ва дигар қонунҳо) аст ва касе ҳуқуқ надорад, ки аз он хориҷ шавад ё болотар аз он қудрат дошта бошад, чун сарчашмаи аслии низоми кофир бо он барпо буда ва бар мегардад ба сӯи он, ва содир мешавад ҳар ҳукме аз қонун. Пас (сар) қонун - ҳукмгузор ва он маъбуде аст, ки итоат ва пайравӣ шуда, сархам намудан ва таслим шудан бар ҳукми он ва боз гаштан дар ҳамаи корҳо ба сӯи онро лозим гардонидааст.
Ва ин аз бузургтарин шикананда (нобудкунанда) ва ботил кунандаи Тавҳид ва шаҳодат додани "Муҳаммадун РасулуЛлоҳ" мебошад.
■ Бино бар ин асосҳо, бидуни шак "демократия" бо мазмунҳои воқеии он - Тоғуте ҳисобида мешавад, ки ғайр аз Аллоҳ парастиш мешавад. Пас куфр варзидан ба ин тоғут ва безорӣ ҷустан аз он ва кофир шуморидани аҳли он, безорӣ ҷустану душманӣ варзидан бар зидди онон - фарз аст.
Пас, Аллоҳ ба Расулаш (алайҳиссалоту вассалом) ва барои муъминин (барои мову шумо) чӣ амр мекунад?
وَأَنِ احْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَن يَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ
Ва миёнашон бар мувофиқи он чӣ Аллоҳ нозил кардааст (Қуръону Суннат), ҳукм кун (эй Муҳаммад) ва аз хостаҳояшон пайравӣ макун ва аз онҳо бипарҳез, ки мабодо бифиребандат, то аз баъзе аз чизҳое, ки Аллоҳ бар ту нозил кардааст, рӯй бигардонӣ. (Сураи Моида, ояти 49)
Вақте дар Қуръон хитоба ба Расулуллоҳ (салл Аллоҳу ъалайҳи ва саллам) меояд, пас бидонед, ки он хитоби Аллоҳ ба тамоми мо - мусалмонон аст, чигунае муфассирин аз саҳобагону тобеъин ва уламои баъдӣ онро шарҳ додаанд. Ҳамчунин онро дар тафсири Ибн Касир (раҳимаҳуллоҳ) пайдо карда метавонед.
Борак Аллоҳу фикум.
Валҳамду лиЛлаҳи Роббил ъаламин.
гирифтор шавандаи ҳар2️⃣ дуи онҳо (тобеъи қонуни ғайри Аллоҳ ва ё бутпараст) мушрик ба Аллоҳ ҳастанд. (Адваул Баян 7/162)
● 2-Табодулоти султаи сиёсӣ дар асоси "интихоботи" мусолиматомез:
Ин маънои (демократия) шаръӣ будани ҷиҳод кардан бар алайҳи ҳокими кофирро аз байн мебарад. Ва инки тағйироти сиёсӣ танҳо аз тариқи сандуқҳои интихоботии мусолиматомез мебошад ва мардум касеро, ки интихоб шудааст, бояд таслим ва розӣ шаванд, гарчанде ки кофиртарини инсонҳо бошад ҳам. Пас лоиқи сарпарастиву ҳукуматдорӣ насиби касе мегардад, ки аксарият бар он овоз диҳанд ва барои дин ва шариъат ҳеҷ эътиборе вуҷуд надорад.
Уламо иҷмоъ ва иттифоқ доранд, бар ин, ки ҳокимият ва сардории мусалмонон барои кофир супорида намешавад ва агар бар валии амр (яъне ҳокиме, ки мувофиқи Қуръону Суннат ҳокимиятдорӣ мекард) куфри ошкор дида шуд, хуруҷ кардан бар алайҳи ӯ ва аз байн бурданаш фарз аст.
Аллоҳ мефармяод:
وَلَن يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا
Ва Аллоҳ ҳаргиз барои кофирон роҳеро бар болои мӯъминон наниҳодааст. (Нисо, ояти 141)
Ва сардор шудани шахси кофир бар болои мусалмонон маънои онро дорад, ки кофир бар болои мӯъминон мусаллат гаштааст, ки ин хилофи Қуръон аст.
Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) фармуданд: Ислом болотарин аст ва чизе азон болотар намебошад. (Ривояти Дорақутнӣ ва Байҳақӣ)
Ва сардор қарор додани кофир (дар давлате, ки Ҳукми Аллоҳ асос аст), ин баланд кардани калимаи куфр бар болои калимаи Ислом аст ва ин аз ду ҷиҳат куфр аст:
Аз ҷиҳати ин, ки сардориро бо эътибори интихоби аксарияти мардум лоиқ данистан, гарчанде барои кофир бошад ҳам. Ва ин куфри ошкор аст, чун мухолифи иҷмои уммат аст, ки ҳокимият барои кофире супорида намешавад.
Ва низ куфр аст, аз ҷиҳати ҷоиз надонистани қиём кардан ба алайҳи ҳокиме, ки кофир гаштааст.
Ба таҳқиқ Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) гуфтаанд: Магар инки куфри ошкорро бибинед ва аз ҷониби Аллоҳ далеле бар он дошта бошед. (Ривояти Бухорӣ ва Муслим)
Имом Абу Бакр ибн Ал-арабии Моликӣ ва Ҳофиз ибни Ҳаҷари Асқалонӣ барои фарз будани қиём кардан ва хуруҷ намудан бар алайҳи ҳокиме, ки вақте куфре аз ӯ сар зад, иҷмоъи аҳли илмро нақл кардаанд.
● 3- Ҷудоӣ миёни султаҳо: Ғараз аз ин (маънои демократия) дар асл ҷудо намудани дин аз ҳукм кардан ва аз сиёсату низоми дохилӣ мебошад. Ин ҳам шиъори лебералӣ ва зидди дин аст, ки дар сарзаминҳои куфр барпо шудааст ва ҳадаф аз он халос ва раҳо шудан аз таълимҳои дин ва шиъорҳои он мебошад. Тоғутҳо ин куфрро ба сарзамини мусалмонон оварданд, то ононро аз таълимҳо ва шиъору арзишҳои исломӣ дур гардонанд ва онҳоро дар чанголи ширк ва бутпарастӣ ва каҷравии ахлоқӣ дохил кунанд.
● 4- Истиқлолият дар қазоват: Манзурашон ин аст, ки султаи ҳукм ва қазоваткунанда дар давлатҳои куфрӣ ва дар низомҳои демократӣ-сукулористӣ манбаъи қазоват ва доварӣ қонунҳои гузошта шуда, ки аз маҷлиси қонунгузории ширкӣ гирифта шудааст, аз лиҳози куфр ва ҷанг бо Аллоҳу Расулаш, аз шадидтарин қисми бахш мебошад.
Шайх Муҳаммад ибни Иброҳим (раҳимаҳуЛлоҳ) дар бораи қисмҳои ҳукми ғайри нозил кардаи Аллоҳ, ки куфрӣ ва хориҷ кунанда аз Ислом аст, баён намуда мегӯяд: “Аз бузургтарин ва шомилтарин ва ошкортарини он аз лиҳози душманӣ бо шариъат ва инкор кардани аҳкоми он ва мухолифат намудан бо Аллоҳу расулаш ва аз лиҳози монанд кардан ба маҳкамҳои шаръӣ, барои омодасозӣ ва кӯмакрасонӣ ва ё барои ҷазо додан, бунёд кардан, тақсим намудан ва ё ташкил додан ва ҳукм карданро зарурӣ донистан, ингуна додгоҳҳо дар сарзамини мусалмонон комилан муҳайё буда, дарҳояш кушода мебошад ва инсонҳо ба сӯи он гурӯҳ-гурӯҳ мераванд, дар ҳоле ки ҳукм кунандагон дар он бо ҳукмҳо ва қонунҳое, ки зидди ҳукми Қуръону Суннат аст, миёни мардум ҳукм мекунанд ва барои инсонҳо онро лозим гардонида ва иқрори онҳоро гирифта, бар онон ҳатмӣ мегардонанд. Пас чи куфре бузургтар аз ин куфр аст? Ва барои "Шаҳодати Анна Муҳаммадан РасулуЛлоҳ"-ро ботил ва ноқиз намудан аз ингуна нақз кардан ҳам болотар вуҷуд дорад.?!” (Дурар ас-Сания 1/615)
● 5- Эҳтироми ҳуқуқи башар: Шакке нест, ки Аллоҳ барои мо одилонатарин ва беҳтарин ҳукмҳоро шариъат гузоштааст, пас ба ҳар як шахс он чиро ки муст
_._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._.
قال شيخ الإسلام ابن تيميه: فإن بيان حال أهل البدع والتحذير منهم واجب باتفاق المسلمين.
فقد قيل للإمام أحمد بن حنبل: الرجل يصوم ويصلي ويعتكف أحب إليك أو يتكلم في أهل البدع ؟ قال: إذا قام وصلى واعتكف فإنما هو لنفسه وإذا تكلم في أهل البدع فإنما هو للمسلمين، هذا أفضل ..!
Гуфтанд Шайхул Ислам Ибни Таймия Албатта баён кардани Аҳли бидъат ва барҳазар кардан аз Аҳли бидъат ин Ваҷиб аст бо иттифоқи Мусалмонон.
Пурсиданд Аҳмад Ибни Ҳанбал-ро марде Рӯза гирад ва Намоз гузорад ва Эътикоф кунад ин барои шумо маҳбубтар аст ё марде,ки сухан мекунад дар ҳаки Аҳли бидъат ва баён мекунад бидъати онҳоро ? Гуфтанд Аҳмад Ибни Ҳанбал Агар Рӯза гирад ва Намоз гузорад ва Эътикоф кунад ин барои худаш аст. Аммо агар дар ҳаки Аҳли бидъат сухан кунад ва бидъати онҳоро баён кунад ин барои Мусалмонон аст ин Афзал асту беҳтар аст.
_._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._._.
Дини Зардушти ССЯтимов Пёс Эмомали Шайтонивич БЕРАХМОНОВ дини инхост ин режим бадбахтай Аллох хору куна пулхой ёфтатон ИншаАллох ба марги чвонмарги фарзанду невераю балою поёнатон кок шава Аллох хаст дини ислома хурмата ва Курона хурматаш ИншаАллох омин омин амиин
Мехохан инро аз вазифа гиран ва турма кунан
То тоҷик зинда аст Тоҷикистон зинда аст
🇹🇯СС ЯТИМОВ ДАЮСИ ҒЛОМ РАҲМОНУФА ТУ АЛЕСИДАНА САРША КАЛКАДИ ДАЮС🇹🇯🇹🇯
Ака хдит тарадори талбакови
Ба воситаи хакорат хеч як масоили сиеси хал намешавад. Эмомали ра хам бигирен хеч масьала хал намешавад..
Одами дар холати хасти намеояд бакор.
Олами дигар бибояд сохт аз нав одами.
Мухамадикбол медони кае тра да интрнет мебинм чи баёдм мия? Т ай шайтон чи фаркият дори? Максад ами т ягон фаркият дори ё не ма дар фикри ами задам? 🤣🤣🤣
بخشی از کتاب: 'صد سوال و جواب پیرامون مسائل شرعی و اجتماعی'
حکم همنشینی با مرتدین من یک دانشجوی مذهبی در تهران هستم اما هم اتاقی‌هایم انسان‌های بی‌دینی هستند و مدام به خدا و پیامبر و صحابه و مقدسات دین اسلام توهین می‌کنند و من فقط ساکت می‌شوم به آنها کاری ندارم . می‌خواستم بپرسم آیا بر من گناه است که سکوت می‌کنم. الحمدلله، در این باره الله تعالی مومنین را راهنمایی نموده است: اول:اینکه بر مسلمان شایسته است که برای حفظ دینش با انسان‌های مسلمان و صادق همراه شود چنان‌که الله تعالی می‌فرمایند:﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰدِقِينَ١١٩﴾[التوبة: ۱۱۹]. یعنی: اى کسانى که ایمان آوردهاید از خدا پروا
کنید و با راستان باشید . و الله تعالی در توصیف بندگان پرهیز گارش می‌فرماید:﴿وَٱلَّذِينَ لَا يَشۡهَدُونَ ٱلزُّورَ﴾[الفرقان: ۷۲] «آنان که در محل دروغ حاضر نمی‌شوند» پس نبایستی این ارشاد باری تعالی را ازیاد برد چرا که مایه حفظ دین و خوشنودی باری تعالی است. دوم:در مجلسی که محل استهزاء و کفر به دین است نباید حاضر شد و اگر مسیر مجلس به چنین امری رسید باید آن مجلس را تا زمانیکه از استهزاء دست بر می‌دارند،بیرون رفت: الله تعالی می‌فرماید:﴿وَإِذَا رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ يَخُوضُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيۡرِهِۦۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَلَا تَقۡعُدۡ بَعۡدَ ٱلذِّكۡرَىٰ مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ٦٨﴾[الأنعام:
۶۸]. «هرگاه کسانی را دیدی که در مورد آیات ما سخنان ناحق می‌گویند از آنان رویگردانی کن تا آن که به سخنی دیگر بپردازند، و اگر شیطان از یاد تو برد بعد از به یاد آوردن با گروه ستمگران منشین» . علما گفته‌اند: پرداختن به آیات خدا در اینجا یعنی سخنی که با حق مخالف باشد از قبیل زیبا جلوه دادن سخنان باطل، دعوت به آن، ستودن اهل باطل و روی گردانی از حق و عیب جویی آن. این آیه دلیلی است بر این که همنشینی با اهل منکر جایز نیست. الله تعالی می‌فرماید:﴿وَقَدۡ نَزَّلَ عَلَيۡكُمۡ فِي ٱلۡكِتَٰبِ أَنۡ إِذَا سَمِعۡتُمۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ يُكۡفَرُ بِهَا وَيُسۡتَهۡزَأُ بِهَا فَلَا تَقۡعُدُواْ مَعَهُمۡ حَتَّىٰ يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيۡرِهِۦٓ إِنَّكُمۡ إِذٗا مِّثۡلُهُمۡۗ﴾[النساء: ۱۴۰]. «و در کتاب قرآن برای شما نازل کرده
است که هرگاه شنیدید که به آیات خدا کفر ورزیده می‌شود و مورد مسخره قرار می‌گیرند، با آنان ننشینید تا آنکه به سخنی دیگر بپردازند اگر با آنان بنشینید آنگاه شما همانند آنها خواهید بود». علما گفته‌اند: آیه به طور عام حضور در مجالس گناه و فسادی را که در آن مجالس به اوامر و نواهی الله تعالی اهمیت داده نمی‌شود را شامل می‌شود. وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
حکم افرادی که از روی مزاح و شوخی سخنانی می‌گویند که در آن استهزا به الله و رسول و دین دیده می‌شود چیست؟ الحمدلله، استهزا به الله و رسول الله صلى الله عليه و سلم و دین و قرآن اگر چه بمنظور شوخی و مزاح و خنداندن دیگران باشد کفر و نفاق است. این موضوع دقیقاً شبیه جریانی است که در زمان رسول الله صلى الله عليه و سلم اتفاق افتاد. در ارتباط با گروهی که در مورد پیامبر صلى الله عليه و سلم و صحابه رضي الله عنهم به گمان خویش شوخی می‌کردند و می‌گفتند: از این‌ها شکم پرست‌تر، دروغگوتر و ترسوتر هنگام روبرو شدن با دشمن ندیده‌ایم. پس از آن، الله تعالی این آیه را
نازل کرد:﴿وَلَئِن سَأَلۡتَهُمۡ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلۡعَبُۚ﴾[التوبة: ۶۵] (واگر از آنان (درباره‌ی سخنان ناروا و کردارهای ناهنجارشان) باز خواست کنی، می‌گویند: (مراد ما طعن و مسخره نبوده و بلکه با همدیگر) برای سرگرمی و شوخی سخنانی می‌گفتیم.) این افراد نزد پیامبر صلى الله عليه و سلم آمدند و گفتند: ای رسول الله صلى الله عليه و سلم ما در راه با هم صحبت می‌کردیم تا دوری سفر و خستگی آن را احساس نکنیم. پیامبر صلى الله عليه و سلم مطابق با فرمان الهی به آنان گفت:﴿قُلۡ أَبِٱللَّهِ وَءَايَٰتِهِۦ وَرَسُولِهِۦ كُنتُمۡ تَسۡتَهۡزِءُونَ٦٥ لَا تَعۡتَذِرُواْ قَدۡ كَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡۚ﴾[التوبة: ۶۵-۶۶]. (ای پیامبر! بگو: آیا الله و آیات او را و پیغمبرش را تمسخر می‌کردید، ( بگو: با چنین معذرت‌های بیهوده عذر خواهی نکنید) شما پس از ایمان آوردن، کافر
شده‌اید) . بنابراین الله و رسول و دین از احترام ویژه‌ای بر خوردار هستند، کسی اجازه ندارد از طریق شوخی، مسخره و خنداندن دیگران آیات الهی را به بازی بگیرد، اگر کسی چنین نمود کافر است؛ زیرا معلوم می‌شود ایشان، الله و رسول و کتاب و شریعت را به باد تمسخر گرفته‌اند که این عملی منافقانه است. مرتکب چنین اعمالی باید توبه و استغفار نموده و خود را اصلاح نماید و محبت، تعظیم و خوف الله را در قلبش جای دهد. الشیخ ابن عثیمین- مجموع فتاوی و رسائل(۲/۱۵۶)
Ҳукми Рофиза
الإمام مالك:
روى الخلال عن أبي بكر المروذي قال: سمعت أبا عبد الله يقول، قال مالك: الذي يشتم أصحاب النبي - صلى الله عليه وسلم - ليس لهم اسم أو قال: نصيب في الإسلام. السنة للخلال ( 2 / 557 )Имом Молик رحمه الله гуфтанд:
Онеки Саҳобагони Расулаллоҳро дашном медиҳад насибе аз Ислом надорад ( Яъне кофир аст).
СУнна Халлал 2/557.
وقال ابن كثير عند قوله - سبحانه وتعالى -: ( محمد رسول الله والذين معه أشداء على الكفار رحماء بينهم تراهم ركعاً سجداً يبتغون فضلاً من الله ورضواناً سيماهم في وجوههم من أثر السجود ذلك مثلهم في التوراة ومثلهم في الإنجيل كزرع أخرج شطئه فآزره فاستغلظ فاستوى على سوقه يعجب الزراع ليغيظ بهم الكفار..)
قال: (ومن هذه الآية انتزع الإمام مالك رحمة الله عليه في رواية عنه بتكفير الروافض الذين يبغضون الصحابة - رضي الله عنهم - قال: لأنهم يغيظونهم ومن غاظ الصحابة - رضي الله عنهم - فهو كافر لهذه الآية ووافقه طائفة من العلماء - رضي الله عنهم - على ذلك)
.(تفسير ابن كثير (4 / 219).
Ибни Касир дар зери Ояти 27 Сураи Фатҳ гуфтанд:
Имом Молик аз ҳамин оят ҳуҷҷат гирифтва Рофизаҳое, ки нисбати Саҳобагон буғзу бадбини доранд такфирашон кард:
Гуфт: Рофизаҳо нисбати Саҳоба бадбиниву буғз доранд.Ва ҳар касеки Саҳобагонро бад бубинад кофир аст.
Ба ин ҳукми Имрм Молик тоифае аз уламо мувофиқат намудаанд.
Тафсири Ибн Касир 4/219
قال القرطبي: (لقد أحسن مالك في مقالته وأصاب في تأويله فمن نقص واحداً منهم أو طعن عليه في روايته فقد رد على الله رب العالمين وأبطل شرائع المسلمين). تفسير القرطبي (16 / 297 )
Қуртуби мегуянд: Ҳамоно Молик хуб кард дар суханаш, ( Такфири Рофиза) ва ба ҳақ мувофиқат намуд дар такфир намудвни Рофиза.
Ҳар касеки камбини кунад нисбати яке аз онҳо ва таънае занад ба Саҳобагон, ба Аллрҳ рад зада ва Шариъати Исломро ботил кардааст.
Тафсири Қуртуби 16/297
روى الخلال عن أبي بكر المروذي قال: سألت أبا عبد الله عمن يشتم أبا بكر وعمر وعائشة؟
قال: ما أراه على الإسلام
Халлол ривоят мекунад аз Аби Бакри Марвази, ки гуфт: Абу Абдуллоҳ (Аҳмад бин Ҳанбал) ро суол намудам аз касеки Абу Бакр ва Умар ва Охишаро-ро дашном медиҳад?
Гуфт: Ман уро дар Ислом намебинам. (Яъне Кофир аст)
Сунна Халлал 557
وليست الرافضة من الإسلام في شيء ) السنة للإمام أحمد ص 82
Аҳмад бин Ҳанбал гуфтанд:
Рофизаҳо ягон заррае аз Ислом нестанд.
Снна аз Имом Аҳмад 82 сҳ
قال - رحمه الله -: ما أبالي صليت خلف الجهمي والرافضي، أم صليت خلف اليهود والنصارى ولا يسلم عليهم ولا يعادون ولا يناكحون ولا يشهدون ولا تؤكل ذبائحهم. خلق أفعال العباد ص 125
Имом Бухори гуфтанд: Ба ман таъсире надорад ва ягон фарқе надорад, ки дар пушти Ҷаҳми ва Рофиза намоз гузоштам ваё дар пушти Яҳуду Насоро.Ва гуфтанд ба РофизаҳовуҶаҳмиҳо салом дода намешавад, ва маризҳояшонро иёдат карда намешавад, ва ба онҳо зандода намешавад ва (аз онҳо низ никоҳ карда намешавад) ва онҳоро шоҳид гирифта намешавад, ва забҳкардаҳои онҳоро хурда намешавад.
Халқу Афъоли Иъбод 125сҳ
Имом бо ин ибораҳо онҳоро ҳукм ба кофир намуда такфирашон кард.
عبد القاهر البغدادي:
وقال: وتكفير هؤلاء واجب . الملل والنحل ص 52
Абдул Қоҳири Бағдоди гуфтанд:
Ва Такфири онҳо( Рофизаҳо) воҷиб аст.
Ал Милал ва Ан Ниҳал 52сҳ
: أحمد بن يونس:
قال: لو أن يهودياً ذبح شاة، وذبح رافضي لأكلت ذبيحة اليهودي، ولم آكل ذبيحة الرافضي لأنه مرتد عن الإسلام .الصارم المسلول ص 570.
Шайхул Ислам Аҳбад бин Юнус гуфтанд:
Агар Яҳудие гусфандеро забҳ намояд, ва Рофизие гусфандеро забҳ намояд, ман аз забҳ кардаи Яҳуди тановул мекунам, ва аз забҳ кардаи Рофизи тановул намекунам зуро рофизи муртад аз Ислом аст.
Соримул Маслул Ибн Таймия 570
السمعاني:
قال - رحمه الله - : واجتمعت الأمة على تكفير الإمامية، لأنهم يعتقدون تضليل الصحابة وينكرون إجماعهم وينسبونهم إلى ما لا يليق بهم . الأنساب 6 / 341
Имом Самъони гуфтанд:
Уммат иҷмо
1️⃣❓КАСЕКИ БИМ ДОДА НАШУДА БУДАНД (ҳуҷҷат ба онҳо нарасида буд) МАЪЗУР БА ҶАҲЛ ВА ҒАФЛАТ НАБУДАНД. (Ҷоҳил буданашон узр нашуд)
бинобар ин касонеки бим дода нашуда будаанд маъзур ба ҷаҳл ва ғафлат набудаанд,аммо муслим аз Анас разияллоҳу ъанҳу ривоят мекунад ки
أَنَّ رَجُلً قَالَ يَا رَسُولَ اللّٰه، أَينَ أبِي ؟ قَال: في النَّار، فلما قفي دَعَاهُ فقال أبي وَأَبَاكَ في النّار.
" шахсе ба расулуллоҳ ﷺ гуфт эй паёмбари Аллоҳ падарам куҷост ? эшон фармуданд: "дар оташ " ҳангомекӣ он шахс бароӣ рафтан руяшро баргардонд расулуллоҳ ﷺ ӯро садо зад ва гуфт қатъан ҳам падари ман ва ҳам падари ту дар оташ ҳастанд.
ва аз ъоиша разияллоҳу ъанҳо ривоят аст ки мекуяд
"قُلتُ يَا رَسُولَ اللّٰهِ اِبنُ جُدعَانَ كَانَ فِي الجَاهِلِيَّةِ يَصِلُ الرَّحِمَ وَ يُطعِمُ المُسكِينَ فَهَل ذَاكَ نَافِعُهُ قَال:
لاَ يَنفَعُهُ إِنّهُ لَم يَقُل يَومًا رَبِّ اغْفِرلِي خَطِيءَتِي يَومَ الدِّينِ"
"гуфтам эй расули Аллоҳ ибни ҷудъан дар ҷоҳилият силаи раҳм баҷо меовард ва мискинро таъом медод, оё барои ӯ нафъе дорад? фармуд: на нафъе надорад , зиро ҳеҷ вақт нагуфт : Парвардигоро хатоҳоямро дар рузи қиёмат бубахш." муслим ривоят карда аст.
ИМОМ АҲМАД РИВОЯТ МЕКУНАД:
ҳангомеки корвони бани алмунтафиқ назди расулуллоҳ ﷺ омаданд аз эшон суол карданд: эй расули Аллоҳ оё барои касонеки дар дарвори ҷоҳилият аз дунё рафтаанд хайр ва савобе навишта шуда аст ? дар ин ҳангом марде аз қурайш гуфт : қасам ба Аллоҳ қатъан падарат "алмунтафиқ" дар оташ аст савол кунанда мегуяд : ба хотири ин гуфтаи марди қурайши дар миёни мардум ингор оташи доғ дар миёни пусту гуштам ҷараён пайдо кард, пас ҳиммат кардам ки бигуям пас падари шумо читур эй расули Аллоҳ (оё униз дар оташ аст)
вале калимаи дигаре бакор бурдам ва гуфтам хонаводаи шумо чи тур эй расули Аллоҳ ? фармуданд : хонаводаи ман низ, (сипас пармуд)
бар сари ҳар қабри ъомире ё қурайши мушрике мерави бигу маро муҳаммад ﷺ фиристод то туро ба хабари нохушоянд башорат диҳам,
қасам ба Аллоҳ бар сурат ва шикамат дар оташ кашида мешавӣ
2️⃣❓عبد الله بن أحمد ظر زواءد المسند ٦/١٣ روايت مي كند و امام ابن قيم در زاد المعاد ٣/ ٨٨٥ مي گويد: اين حديث اءمهى سنت در كتابشان روايت كرده اند و آن را قبول كرده و در برابرش تسليم شده اند.
пас бубин, ин мардуми ғофилеки ҳушдор дода нашуда будаанд, маъзур шумурда нашудаанд
ҳатто расулуллоҳ ﷺ хабар дода ки онҳо дар оташ ҳастанд, пас чигуна мардуме ки қурон ба онҳо расида вале дар ғафлат ва муталбис ба ширк ҳастанд, маъзур мебошанд?!
биёед боҳам дар мавриди ин мавзуъ дар китоби Аллоҳ тааммул кунем, Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала мефармояд:
قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ
وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ
بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ
وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ [الزمر : ٦٤ -- ٦٧]
" Бигу: эй нодонон оё баман фармон медиҳед ки ғайри Аллоҳро парастиш кунам
ва ба рости ки бату ва касонеки пеш азту буданд, ваҳй шуд ки агар ширк овари, яқинан Аъмолат табоҳ ва нобуд мешавад ва аз зиёнкорон хоҳи буд
балки танҳо Аллоҳро парастиш кун, ва аз шукр гузорон бош
ва онҳо мушрикон Аллоҳро чунонки сазовори бузургӣ ӯст нашинохтанд дар ҳолеки рузи қиёмат тамоми замин дар мушти уст ва осмонҳо дарҳам печида дар дасти рости уст, ӯ муназзаҳ ва бартар аст аз ончи шарики ӯ мепиндоранд"
Хай и журналист Абдукодир як без аклай мушкили мо Рахмонов аст
1️⃣❓МУҚАЛЛИДОНИ ҶОҲИЛ МАЪЗУР НЕСТАНД:
АЛЛОҲ МЕФАРМОЯД :
اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ [ التوبة ٣١]
"Онҳо" донишмандон ва зоҳидони хеш ва масеҳ писари марямро маъбудоне ба ҷои Аллоҳ гирифтанд : дар ҳолеки дастур надоштанд ҷуз Аллоҳи якторо ки маъбуде бар ҳақ ҷуз ӯ нест бипарастанд, ӯ пок ва муназзаҳ аст аз ончи шарики ӯ қарор медиҳанд "
оё ин муқаллидони ҷоҳилро намебини ки читур уламои худашонро тақлид мекарданд ва дучори ширк мешаванд вале бо ин ҳол низ маъзур маҳсуб нашуданд дар ҳолеки муқаллид ва ҷоҳил буданд, ва аз тарафи дигар ъади ибни ҳотам ки намедонист ин гуна инқиёд ва истислам дар баробари уламо дар таҳлил ва таҳрими ашёи навъи аз ибодат аст ҳангомеки бар расулуллоҳ ﷺ ворид шуд дар гарданаш салибе аз нуқра овезон буд ва расулуллоҳ ﷺ ро ёфт ки ҳамин сураи тавба ояи 31 ро мехонд ъади гуфт: онҳо ъуламо ро ъибодат намекарданд, расулуллоҳ ﷺ фармуд: бале онҳо ҳалолро барои мардум ҳаром мекарданд ва ҳаромро барояшон ҳалол мекарданд ва мардум низ аз онҳо пайрави мекарданд , лизо ҳамин пайрави кардан онҳоро ъибодат аст, сипас ъади разияллоҳу ъанҳу ислом овард. аммо Аҳмад ва тирмизи ва ибни ҷарир ҳадиси ъадиро овардаанд ва аз ҳузайфа ва ибни Аббос дар тафссири ин ояҳ омадаки дар таҳлил ва таҳрим аз онҳо пайрави мекарданд ; ҳамонтур ки ибни касир зикр карда аст.
"سمعت رسول الله ﷺ يقول : اِنَّ الله لَا يَقْبِضُ العِلمَ اِنتِزاعًا يَنتَزعُهُ من العباد ولاكن يقبض العلم بقبض العلماء ، حتّي اِذا لم يبق عالما اتخذ الناس رءوسا جهّالا فسوءلو بغير علم فضلو و اضلو "
дар саҳеҳайн аз Абдуллоҳ ибни умар ва ибни ъос разияллоҳу ъанҳо омада ки мегуянд Аз расулуллоҳ ﷺ шунидам ки фармуд: худованд ъилмро аз синаи бандагон худ маҳв намекунад валки бо вафоти уламо онро аз байн мебарад.
2️⃣❓вақте уламо аз байн рафтанд, мардум, ҷоҳилонро раҳбари худ қарор медиҳанд ва масоили худро аз онҳо мепурсанд. роҳбаронашон низ аз руи ҷаҳолат фатво медиҳанд ки ҳам худ гумроҳ мешаванд ва ҳам дигаронро ба гумроҳи мекашанд.
пас тибқи ҳадис ин касонеки аз руи ҷаҳл фатво медиҳанд ва гумроҳ шуда ва муқалидони худро низ гумроҳ мекунад, узр ба ҷаҳл надошта ва ҷаҳлашон монеъ аз тавсифашон ба (гумроҳон) нашуда аст ва ин ҳадис дар мавриди касоне аст ки асли онҳо бар ислом буда то инки гуфта нашуд ончики то кунун гуфтаед дар мавриди қавме аст ки асли онҳо бар ширк аст.
бидонед Аллоҳ шуморо ҳифз кунад ки муқаллид ҷоҳил аст бинобарин оё метавон узр ба ҷаҳл дошта бошад, дар ҳолеки офати тақлид сабаби асли дар вуқуъ дар ширк мебошад,
Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала
мефармояд
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ [الماءدة:١٠٤]
"Ва ҳангомеки ба онҳо гуфта шавад: ба суи ончи Аллоҳ нозил карда ва ба сӯи паёмбар биёед гуянд: ончи ниёгонамонро бар он ёфтаем, моро бас аст оё агар ниёгони онҳо чизе намедонистан ва ҳидоят наёфта буданд (бозҳам аз онҳо пайрави мекунед )?
тааммул кун дар ҷумлаи
لاَ يَعْلَمُوْنَ شَيا
"чизе намедонистан" пас ҷоҳилтарин мардум касе аст ки аз ҷоҳилон тақлид кунад ва ин чизе аст ки барои мушрикин зиёд иттифоқ меафтад.Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала мефармояд:
3️⃣❓وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَكُن بِهِ عَالِمِينَ
وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَكُنَّا بِهِ عَالِمِينَ
قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ
قَالَ لَقَدْ كُنتُمْ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
" Рости мо пеш аз ин ба иброҳим рушд ва роҳ ёбиаш ро додем, ва ба ҳоли ӯ огоҳ будем "
"чун ба падараш ва қавмаш гуфт: ин муҷассимаҳо чист ки шумо ба парастиши онҳо дил ниҳодаед?
"гуфтанд: мо падарони худро парастиш кунандагони онҳо ёфтем"
"иброҳим гуфт: ба рости шумо ва падаронатон дар гумроҳи ошкор будаед "
бингар чигуна ояҳ зикр мекунад ки падаронашон дар гумроҳи ошкор буданд дар ҳолеки бар онҳо иқомаи ҳуҷҷат нашуда буд ва фарқе намекунад ин тақлид чи дар ширк бошад ва чи дар бидъат ва соири мухолифоти шаръи, бинобар ин ҷаҳл ва тақлид узр нестанд
имом муслим ва аҳли сунан аз Абуҳурайра разияллоҳу ъанҳу ривоят мекунанд
"أن رسول الله ﷺ قال: من دعا إلي هدي كان له من الاجر مثل أجور من تبعه لا ينقص ذالك من أجورهم شيء و من دعا إلي ضلالة كان عليه من الاثم آثام من تبعه لا ينقص ذالك من أوزارهم شيء"
"Расулуллоҳ ﷺ мефармояд: ҳар касе мардумро ба суи ҳидоят кори хайр ва суннате даъват кунад ба андозаи подоши касеки аз ӯ пайрави менамояд аҷр ва подош мебарад, бидуни инки аз подоши онон чизе коста шавад. ҳамчунин агар касе мардумро ба суи гумроҳи фаро хонад ба андозаи гуноҳи касеки аз ӯ пайрави мекунад гуноҳгор мегардад бидуни инки аз гуноҳи онон чизе коста шавад "
бо таваҷҷуҳ ба ин ҳадис муқаллидон (علي رغم) ҷаҳлашон бахотири тақлид аз доъиён ба суи гумроҳи, гунаҳгор ҳастанд дар ҳолеки намедонанд ончики ба он даъват дода шуданд гумроҳи аст.бо ин ҳол боз маъзур намебошанд
яъне узр ба ҷаҳл надоранд.
Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала мефармояд
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ ۚ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ
[األنعام: ١٤٠]
"яқинан зиён карданд онҳоеки фарзандони худро ба нодони куштанд, ва аз руи туҳмат бар Аллоҳ ончиро рузишон намуда буд бар худ ҳаром карданд, ба таҳқиқ онҳо гумроҳ шуданд ва роҳи ҳидоятро наёфта буданд."
ва боз мефармояд:
وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ ۙ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۙ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ [النحل ٢٤ ٢٥]
"Ва чун ба онҳо гуфта шуд: парвардигоратон чи чизе нозил карда аст? гуянд афсонаҳои пешиниён"
"То дар рузи қиёмат бори гуноҳони худро ба тури комил бар душ кашанд, ва низ бахше аз гуноҳони касонеро ки ба нодони гумроҳашон месозанд, огоҳ бошед чи бад аст ончи бар душ мекашанд."
тааммул кунанда дарк хоҳад кард ки ин ояти тахсис кунандаи ин ояи умуми мебошанд.
وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ [التوبة ١١٥]
"Ва ҳаргиз Аллоҳ қавмеро баъд аз онки онҳоро ҳидоят кард гумроҳ намекунад, то онки чизеро ки бояд аз он бипазирад, барои онҳо баён кунад, бе гумон Аллоҳ ба ҳар чизе доност."
Аллоҳ ҷалла ва ъала мефармояд:
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ [لقمان ٦ ]
"Ва аз мардум касе ҳастки суханони беҳударо мехарад то ба нодони мардумро аз роҳи Аллоҳ гумроҳ созад,ва он оётро ба ришханд мегирад, инон барояшон азоби хоркунандае аст."
Агарчи оя сабаби нузул дорад ва тибқи қоидаи усули: ончики эътибор дорад ъумуми лафзи оя аст на сабаби махсуси он.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
МУҚАДДИМАӢ МУАЛИФ
إن الحمد لله نحمده ونستعینه ونستغفره ونعوذ بالله من شرور أنفسنا وسیئات
أعمالنا من يهده الله فال مضل له ومن يضلل فال هادي له و أشهد أن لا اله الا الله وحده لا شريك له وأشهد أن محمدا عبده ورسوله.
أما بعد فإن أصدق الحديث كالم الله وخیر الهدي هدي محمد صلى الله علیه وسلم
وشر الأمور محدثاتها وكل بدعة ضالالة.
муддате аст ки қоъидаи узр ба ҷаҳл ба сурати мутлақ то ҳаддӣ зиёде ишоъа ёфт ва уламаи қусур ба он муътақид шуда ва бар асоси он қавоъиди хатарнок бино кардаанд, ва барои иқомаи ҳуҷҷат шуруте зикр кардаанд ки таҳаққуқи он имкон пазир намебошад, дар ин масала по фаротар ниҳода ва барои касоне ки шариъати Аллоҳро таътил ва бо яҳуд ва насоро муволот кардаанд, ва ҳамчучин барои сарбозоне ки дар роҳи тоғут меҷанганд, уҳр ба ҷаҳл қоил ҳастанд бинобар ин дар масоили куфр ва имон халал иҷод шуда ва узр ба ҷаҳл барои гумроҳон баҳонае шуда барои туғён ва канор гузоштани ҷиҳод ва таътил кардани ҳудуд ва аҳкоми илоҳӣ.
ва инҷост ки қалбҳо хун мечаканд
ва ҷигарҳо месузанд ва баданҳо тикка тикка мешаванд ва оҳ ва фиғонҳо баланд мешаванд читур ин гуна набошад дар ҳолеки яке аз доъиён қоил ба узр ба ҷаҳл назди мо мегуфт: агар касе бигуяд Аллоҳ дуто ҳаст узр ба ҷаҳл надорад чун ҳама мардум дар ин минтақа медонанд ки Аллоҳ яке аст вале агар дар чин ин суханро бигуяд узр ба ҷаҳл дорад зеро онҷо музанни илм нест !
он вақт ла илаҳа иллаллоҳ назди касекӣ мегуяд Аллоҳ дуто аст чи маъное дорад? чи чизе сабаб шуда уро маъзур бидонем дар ҳолеки асоситарин маънои калимаи тавҳидро нақз карда аст ?
таъаҷуб хоҳи кард бародарам агар бидони ҷумлоти боло мутаъаллиқ ба касе аст ки мунтасиб ба манҳаҷи салаф мебошад, лизо мебинем ки мафоҳим бар ъакс шудаанд ва дар масоили куфр ва имон халал эйҷод гаштааст аммо агар бидонем истиғфор барои мушрикин ва муволот ва дусти бо онҳо ва издивоҷ бо онҳо ва намоз хондан пушти сари онҳо ё бар ҷанозаи онҳо ва хурдани забҳ ҳои онҳо ва дафни онҳо дар қабристони муслимин, ҷоиз намебошад он ҳангом аст ки аҳмият ин мавзуъ бароямон зоҳир мегардад, чароки ин мавзуъ ниёз тааммули фаровон дорад пас тааммул кун .
НЕСТ БОД ОИЛАИ ФОИШАИ РАХМОНУФ ДИКТАТОР ХОИН
Мусалмон бояд ранги шумо боша а? фақат кункови кна ғайбат кна ватанфуруш боша ҳаминхел не?
Раги эмомали рахмонов шарипов ватана фурӯши ба Хитой тупой кури или чашмот аз оқиба мебинад
@@user-wx7bo1dc3x Ҳеҷ кас да хитой ҳеҷ чиза нафурухтай як чира нафаҳмида гап назан Эмомали Раҳмон як зарра хоки ватана да ҳеҷ кас наметия ҳоли як қисмаш усу беста т сиёсата мефаҳми шартнома гуфтаги чира медонӣ? ба фикрам не пас беҳуда гап назан
Бадбахтхо
Тоҷикистон ҳамма МУСАЛМОНАНД, агар Талбаки Иблис ин гапҳоро гӯяд ҳамон рӯз мардум чораша мебинанд, албатта ин гапҳо дурӯғ. Талбаки Иблисро гапаш ҳеееҷҷҷ қадре надорад ҳатто дар пеши сагҳоҳам.
Туҳам тарафдори талбакфи мунофикба ёрдамкардан. Худтам мунофики дар даҳанаи очат бгом зардушти
Муҳаммад иқбол ба пеш
Марг бар ин золимон марг бар ин режими худкома марг бар ин мугулхо марг бар ин хонавода марг бар ин касифхои бе имон бе инсоф то кай киномантаж мене то кай ин масхарабози басайохир каме шарм кунед
И абдукодир бадбахтай чохилай
БАЛЕ
Касофато ба кунед
ГУРИ МАРЯМ ДАР БГИРА РАҲМОНУФ БА И ЧОПЛУСОЙ КАЛИ ФАТОҲУТ ПАДАРСАГИ ҒУЛОМИ РУСУ ХИТОЙ
Эрутон сиёҳ о ай ислом меги ай дин меги ина абдулқодире ки пуштиша гирифтести бедин шид ҳозиям ҳукумата гнаҳкор мекни. Шумо ҳаму нафароне ҳастен ку курен карен гумроҳен пешравии давлату ҳукумата намехоҳен.
Обруи точикистон и худатонро нарезонед надоштагишаи
ЗОНБИ ҲАРОМ РАҲМОНУФТ ДАР 30-СОЛ МАРДУМА БА КОР НАТАВОНИСТ ТАЪМИН НАМОЯД БО ҒАРИ АЗ ИН АЙ ХИТО 3 МЛАРД ДОЛАР ҚАРЗИДОРАЙ ТУПОЙ ЧОПЛУС
Тафше
Хазрат богом фамилша могилу Худо хорош кна
Садрдини Икбол рута сиёх карди. То ба дарача расид ки аз як зардушт дасти мадад металаби
Оё оилат мусулмон нестанд.
Пеш азмусулмон будвнат милатро ехтиед Кун худо якто аст
Путини хунхор и гови рахмонуфу гусолощкати сари давлат мондагиаю регулировка дора, паданлато, точикистон озод бояд бошад
1️⃣❓КАСЕКИ ВАҲЙ БАР У НАРАСИДА ҒОФИЛУ ҶОҲИЛ АСТ:
қатъан мардум модоме ки аз ваҳй дур бошанд, дар ғафлат ба сар мебаранд бинобар ин касеки ваҳй бау нарасид "ғофил" аст
Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала
мефармояд:
نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَٰذَا الْقُرْآنَ وَإِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ [يوسف:٣]
(эй паёмбар) мо беҳтарин
достонҳоро бо ваҳй карданӣ ин қурон бар ту бозгу мекунем ва қатъан ту пеш аз он аз бехабарон буди ва огоҳи надоштӣ
пас касеки паёми илоҳи ба ӯ нарасида дар ғафлат ба сар мебарад ва узре низ надорад чароки Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала бар тавҳид аз ӯ ъаҳд ва мисоқ гирифта то мабодо узр ба ғафлат ва узри тақлид аз падаронаш ро пеш ниҳад Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала мефармояд:
وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ
أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ
وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
[ اعراف١٧٢ ١٧٤]»
"Ва ба ёд биёвар ҳангомеки парвардигорат аз пуштҳои фарзандони одам зурияи онҳоро бар гирифт ва эйшонро бар худашон гувоҳ сохт ва фармуд оё ман парвардигори шумо нестам? гуфтанд оре (ҳасти) гувоҳи медиҳем ва ин гувоҳи бадин хотир буд ки мабодо дар рузи қиёмат бигуед мо аз ин бе хабар будем"
Ё мабодо бигуед падаронамон аз пеш ширк оварда буданд ва моҳам фарзандони баъд аз онҳо будем оё моро баончи ботил гароён анҷом додаанд нобуд ва муҷозот мекунӣ
ва ин чунин оёт ро ба тафсил баён мекунем ва шояд басӯи ҳақ боз гардаанд
бинобар ин ғафлат ва ҷаҳл ва тақлид узрҳоӣ мақбул нестанд ва дар куфр кардан фақат касе ки зери икроҳ аст маъзур мебошад, дар ҳолеки қалбаш мутмаин ба имон аст.
Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала мефармояд:
❓2️⃣مَن كَفَرَ بِاللَّهِ مِن بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَلَٰكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللَّهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ
]النحل ١٠٦ ١٠٨]
"Касеки баъд аз имонаш ба Аллоҳ кофир шавад боз хост мешавад магар касеки ба зур (ба куфр) водошта шавад дар ҳолеки қалбаш бо имон ором бошад лекин касе ки синаи худро барои пазириши куфр бикшояд пас хашми Аллоҳ бар онҳост ва барои онҳо ъазоби бузурге аст"
ин ба хотири он аст ки зиндаги дунёро бар охират тарҷеҳ додаанд ва ҳамоно Аллоҳ гуруҳи кофиронро ҳидоят намекунад"
инҳо касоне ҳастанд ки бар асари гуноҳонашон Аллоҳ бар дилҳояшон ва гушҳояшон ва чашмонашон муҳре ниҳода аст ва инҳо ғофилони вақеъӣ ҳастанд"
бинобар ин ҳаркасе дар сурати ъадами икроҳ дучори куфр шуд қатъан синаашро барои куфр кушуда ва ҷузви ғофилин мебошад бидуни шак ин ғафлат ки ҷаҳл ҷузви он мебошад соҳиби худро басуи ширк мекашад пас читур фоъили ширк узр ба ҷаҳл дорад дар ҳолеки худ ҷаҳл уро басуи ширк кашонад ?!
ва бидонед ки қатъан Аллоҳ ҷоҳилонро бар фитрат офарида ва ба онҳо ъақл дода ва оёти возеҳ бар ваҳдонияти худаш барои онҳо насб карда аст ва икроҳ низ надоранд , пас дар натиҷа онҳо ғофил ҳастанд то инки тавҳиди Аллоҳро баҷо биёваранд ва ғофил ҳастанд то инки паёмбаре аз суи Аллоҳ наздашон мабъӯс шавад ва ин ғафлат зоил намегардад магар бо имон ва тавҳид.
ба ин оё тааммул кунед
ذَٰلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ [ الانعام: ١٣١]
"ин фиристодани паёмбарон бадон сабаб аст ки парвардигоратон ҳеҷ шаҳрҳо дар ҳолеки мардумаш ғофил ва бехабар бошанд ба ситам ҳалок намекунад"
ба хотири набудани паёми илоҳи дар дунё ҳалокат ва нобуди суроғи онҳоро нагирифт вале ин ҳол бозҳам ҷузви ғофилон буданд ҳамонтур дар ин гуфтаи илоҳи низ омада
لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ [ يس:٦]
"то гуруҳеро ҳушдор диҳи ки ниёгонашон ҳушдор наёфтаанд пас онон ғофиланд"
Офарин. Бисер хам далелхои хуб. Кошки хамон талбаки мачуси хамин коментхорову хамин китобхои гуфтаатро ефта мехонд.
Ин хоин боз кори судиягиро гиифтааст
к
На
Ягон гап нест хоини ҳароми т як фитнаангези хоини миллати
КОСАЛЕСОНИ ДАРБОРИ ҲАМОҚАТ
@@KHULOSATV ранги ты косалеси америкаю германия , хар як шахрванди ТЧ хукук дора ки фикру акидаша баен куна,, ва боз хукук дора ба ки тарафдори куна фахмо, не вам решать, шумо халки точика бисери бад оскорблять кадестен ,ба фикрм то хукумат хабар меша ки халк масалатона мебина голубоеи хароми зохир парасти динфуруш ,рутон сиех ягонтатон ислома риоя намекнен ,шумо дини ислома факату факат суистифода мекарден ай вахтш хозирам кадестен ва боз хохед кард ,нияти шумо харомай , Ин Ша АЛЛАХ мувафак намешен! Кам халка оскорблять кнен ки....
Етикотум парид ай ту бародар як бад бахта ту пиштиша мегири авалу охир тамошот мекунум дига ягон каса бовар кадан даркор нест
Чоплусчон ба хакорат нашд ихе бромаде
Хоинони миллат на Ватан доранд, на Дин доранд, на номус. Мо бояд шукронаи ин сарзамин кунем ва омнияти Ватани азизамонро сипари як дигар шуда аз хоинон ва душманонаш химоя кунем. Мо бо Шумоем Сарвари махбуби кишвар мухтарам чаноби Оли Эмомали Рахмон.
Отачонта дуст медорида чанобе Т мегуй барои ма кадр надора барои ки дини исломда протифай
Майли чопулус
Э беақл вақте дини ма ву тра бо гуфтани 3 суннату 2 ояи 1400сол пеш таҳқир мекна бад и праблемаи ть нестай .
Ин кори ЕМОМЛИ РАХМОНОВ ШАЙТАН Пастава
Окои окипадар зардушт боботай на ин ки арабу магаю алик,агар вайхоя бобо гуи хез гум шав арабистон окипадар.
Кай басмекни и шайтонира
эй мардуми тоҷик камтар ақлтона камтар кор бфармонин гапоики ҳами мега ранге занакои лави овай баХудо бо ҳамиқа ҳамира тарафдори мекнин
ИН МУҲАММАД ИҚБОЛ СУХАН МЕГУЯД БАҲС МЕКУНАД, ЛЕК БА ХУДАШ МАЪЛУМ НЕСТ ЧИ МЕХОҲАД.🤣🤣🤣🤣🤣 Гусола раис модагов қози шудааст.
Э иқбол рӯи ту демократии
кофир сиёҳ ту хар худ як мушрик асти лекин барои фиреб додани мардуми омма даъвои Ислом мекунӣ дар ҳоле ки ба Ислом ҳеҷ алоқае надори!!!!
Эй кунти сагбарин бах бах балкон кунти бе ватан
Э Рут сия аку Афганчик
Ина як бадбахт
Даркуни и чалпак мегоммммм
Абдукодир беҳтарин шахс аст ва мусалмон аст мо ӯро аз кӯдаки мешиносем. У фақат шайтонои ба ном мусалмон ҳастанд лекин амалашон баа мисли толибон ҷоҳиливу бе инсоният аст у мар зиди ҳамин ҷоҳило аст.
Турам я худозадаи
Талбак ин як саг хаст..
Сабаки лают караван идёт.
Муҳаммадиқбол ту аҳамият додан дори, ки киро ҳимоят кардан дори.. Ҷинояҳои талбакуфа бо ангуштони як даст шумурдан аз имкон берун аст. Аввалан дар ИСЛОМ аст дувумин олим аст (гарчи бе сабр аст) савум дар доираи ИСЛОМ бо ниёгонаш ифтихор мекунад чаҳорум бе парда аст, дар бораи касе чи фикре дошта бошад ошкор мегӯянд. Панҷум аз худашон истодагарӣ карда метавонад. Ҳамин гуна фарқиятҳош нисбати ёварош бисёранд ки чашми одама мехалонанд.
ҲИМОЯТ АЗ ТАЛБАКОВ НАДОРАД БАЛКИ ТӮҲМАТРО ГУФТА ИСТОДААСТ ВА МАРДУМРО ОГОҲ КАРДА ИСТОДААСТ, КИ БА ИН ТАВТЕАҲО ДОДА НАШАВАНД
ХУДОВАНД ҲИДОЯТОН ФАРМОЯД. Ва раҳм кунад бар ман аз тӯҳмат ва ё шубҳа... Як ба Таърихамон нигоҳ кунед, ҳамаи Фаъолони динию сиёсиамонро ки кушт ба ғайр аз худмон.
@@mirdavlatov9455 ҲАМАРО РАҲМОНУФ КУШТ
@@KHULOSATV
Шукри Сарнавиштсоз, ки тақдири моро чунин муқаррар кардааст. Кулли Кушандагонроро кушандае дар камин аст.
Игболи шайтан.
Саги ютубь сар кард чакидана
Шайтон гайбачи худи шумо хастен
Муҳаммадиқбол ҳами Талбакова надоди як гоят
БА МОДАРАТ БИГУ
Чоплус маълум шудки тухам аз дини зардуш будай бо модари худат ва хохарат зино мекардай
@@shohtjk308 куни ҳафтпштат керм ба и гапот хоҳарта гом хоини миллат
@@tojiki_2211 кадом милат ман хоини рахмонуф хастам шумо дар хукумати рахмонуф аз Дин бегона шуде хохарои шумора мегирем наслтон тоза мешава
@@shohtjk308 бра куни падарт гом бо ба мара домуло шди т
Ина ма мегум, арабмичоз боши, чемодан, вокзал, в аравию.
Хаммат бадбахтен
Пахати чухуд
Шайтон
КӢ ШАЙТОН?
Фирефтаи тбарин шайтон нашаван
Ту девонайи Талбакуфи падрлаънат то инқадар девона нест
Зинда бод зардушти дини мубини ачдодии точикон.
Бадбахти талбакови даюс
Мада фаркаш нест Абдукодир зардуштай ёки мусалмонай гури у чудо аз мА чудо шумо хам кордор нашавен ба Абдукодир. Зардушти ин тарихи точикай мо хохем нахохем гузтагихои мо зардушти бдан.истормя не перепищеш.
Мо дар дини паёмбарамон Муҳаммад саллалоҳу алайҳи васаллам ва бобоямон Иброҳим ъалайҳи салом ҳастем ва аз аввали офариниш ин буд.
Лаънат ба абдулкодир талбаков
гумша русиёх
Хами суруди милли хайф шид да канали хами голубой
ГОЛУБОЙ ТУ БО КОСАЛЕСОНИ ДАРБОРИ ҲАМОҚАТ АСТИ
@@KHULOSATV голубой шумоен косалесони Байден
@@KHULOSATV кунтеи клоун, шумоя чотон циркдаяй 🤡🤡
АРУСОЙ ФРАНСИЯ 😅😅😅😅
ДУСТОН ФАЪОЛ БОШЕН ЛАЙКОТОНА МОНЕН ТО БИНАНДАГОН ЗИЁД ШАВАНД ВА ОБУНА ШАВЕД БА КАНАЛИ ГУРУҲИ 24 ВА ИСЛОҲ ТВ:yt::yt:🔔🔔👍🏿👍🏿👍👍🇹🇯🇹🇯🇹🇯🇹🇯🇹🇯
Ба воситаи хакорат хеч як масоили сиеси хал намешавад. Эмомали ра хам бигирен хеч масьала хал намешавад..
Одами дар олами хасти намеояд бакор.
Олами дигар бибояд сохт аз нав одами.
Ягон гап нест хоини ҳароми т як фитнаангези хоини миллати
ХУБ, БИГУ ЧӢ ФИТНААНГЕЗИ КАРД?
"Чоплусо шумо аз чанобтон книшкаи бе номуси доре