W jakimś wywiadzie usłyszałam ostatnio jak jedna kobieta powiedziała, że ona sama płaci za swoje ubrania więc nie widzi powodu, dla którego miałaby robić firmom dodatkową reklamę poprzez noszenie dużych logo na swoich ubraniach :). Ja też uważam, ze logo w ogóle nie poprawia wyglądu i kojarzy mi się z bokserami podczas walk puszczanych w telewizji gdzie na przykład logo sponsora jest nalepione na zawodnika w postaci zmywalnego tatuażu :D ja sama chodzę do pracy i nikt mnie nie sponsoruje 😂
@@aleksandrapakula ja nie mam przeciwko logo na dresach, ktore sa albo po domu albo na silownie czy np. spacer. Reszta ciuchow z logo absolutnie nie podoba mi sie :-)
Uwielbiam minimalistyczny styl. To, co znane jest jako quiet luxury, dla mnie jest jedną z podstawowych zasad tego stylu w jego najlepszym wydaniu. Luksus widoczny na drugi rzut oka-idealnie uszyte, skrojone ubranie, czy torebka, dbałość o detale, dopracowana forma. Świetnie wpisuje się ten nurt też w koncepcję szafy kapsułowej, którą staram się budować. Spójna kolorystyka, harmonia w stroju i dodatkach, bezkompromisowa jakość - coś pięknego!
Ja stawiam na swoją urodę. Tzn kolorystyka, wzory, krój ubrania , nawet rodzaj tkaniny . Wszystko to ma podkreślać i wydobywać moje naturalne cechy urody. Dzięki temu twarz, spojrzenie i uśmiech jest na pierwszym miejscu a wszystko inne to otoczka .
Kiedy pierwszy raz widziałam te wspomniane dresy i torby Diora wydawało mi się że to podróbki , właśnie z uwagi na te krzyczące logo. Byłam bardzo zdziwiona że to oyrginalne produkty marki , którą uważałam za elegancką.
Również uważam że można mieć piękne i dobre jakościowo ubrania bez wytłoczyn logo które bardziej szpeci niż ozdabia. Schludny wygląd z uśmiechem na twarzy wygląda najbardziej luksusowo ☺️
Dziękuję za przybliżenie tego tematu. Nie wiedzialam ze takie coś istnieje. I tak wstydziłabym się chodzić się z tym wielkim logo. Jeżeli kupuję coś "lepszego" to wybieram model gdzie logo jest małe, nie bijące po oczach.
Bardzo sie ciesze, ze jestes. Sluchajac Ciebie, obniza mi sie puls 🧘♀️, a ostatnio wlasnie jest ciagle za wysoki. Uwielbiam elegancje i prostote. Jesli chodzi o Logo, to tez unikam. Jedynie, gdzie sie pojawia, to na butach sportowych 👟
*U mnie również tylko na obuwiu sportowym. Na ciuchach nie, noszę basicowe ubrania, mam kilka koszulek oryginalnych (np. Adidas), ale zostały kupione z myślą o ćwiczeniach fizycznych, zakładam je na siłownię. Musiałabym chyba wszystko w praniu mieć, żeby tak po prostu pójść w tym np. do pracy.* 😅🙂🙂
Nie rozumiem tego trendu, zeby nie pokazać, że stać na drogie ciuchy, ale bardzo drogim autem to jakoś ani wstyd jeździć ani nikt sie nie krępuje. Może to Pani wytłumaczyć? Ps. Ludzie tez raczej nie mieszkają w ziemiankach i nie szczędzą sobie luksusowego mieszkania, domu , w eleganckiej, drogiej okolicy. To dlaczego tak boli torba z logo?
Olu, dziękuję za film! Od kilku lat staram się kupować rzeczy jak najlepszej jakości i nie krzyczące logo. Przyznaje, że w ekonomicznej półce cenowej jest to niekiedy bardzo trudne zadanie. Niemniej wystarczy poszukać- jest wiele naszych rodzimych marek, które tworzą piękne rzeczy w dobrej jakości i bez logo bijącego po oczach.
Te metki 😂 najwiecej 😅ich widziałam w Turcji gdzie nawet pan sprzątający miał cały strój w logo LV 😂 inna sprawa że były to na 99% podróbki 😅 podróbki czy nie takie wielkie logo wygląda tanio. Dziękuje Olu za ten filmik 🎉
Ja, gdy widzę dużo logo nie wiem dlaczego ale podświadomie kojarzy mi się że to podróbki. 😅 A sama noszę dobrej jakości wyroby, najczęściej polskich firm, (ubrania, portfel itd), nie uważam, że jest mi potrzeba przepłacać na znane marki tylko skoro mam tu na miejscu fajne produkty i nic niższej jakości.
To co Pani opisuje, jest dzisiaj zdeaktualizowane. Proszę podać mi jakąkolwiek markę odzieżową klasy premium, bez logotypu, natomiast w co najmniej przyzwoitej jakości wykonania. Dobrze by było również, aby to była marka stosunkowo łatwa do nabycia. Nie interesują mnie produkty,, niszowej niszy,,. Osobiście z marek odzieżowych premium używałem i używam marki Gant. Natomiast uczciwie muszę przyznać, że tak mniej więcej od dekady jakość ich produktów jest niewspółmierna do ceny. Stało się to w momencie przejęcia marki Gant przez szwedzki holding odzieżowy. Są oczywiście producenci premium, top, którzy nachalne nie brandują swoich wyrobów. Niestety ich produkty nie są adresowane do klasy średniej. Nie mówiąc już o polskiej klasie średniej. Na koniec, z całym szacunkiem dla Pani, proszę o podanie takich marek. Może osobiście coś przeoczyłem? Wiem również, że sporo odsetek włoskich producentów nie logotypuje swoich produktów. Natomiast kaszmirowy swetry v-neck za 300, 500 euro też mnie nie interesuje, z racji ceny😊. Pozdrawiam serdecznie😊.
Nie wiedziałam, że uprawiam quiet luxury od lat :) Chodzi o to, że osobiście preferuję stonowane kolory, unikam krótkotrwałych trendów, z mody wybieram tylko to, co do mnie pasuje, i w czym wyglądam korzystnie. Dziś widziałam osobę z torebką zmocno widocznym logo - nie wiem, czy to oryginał, czy podróbka, ale wygląda to zawsze - nomen omen - tanio i nieelegancko. Smutne, że ludzie noszący logo, ,myślą zupełnie na odwrót.
Filozofia bliska memu sercu - liczy się przede wszystkim jakość, odszycie, materiał. To samo tyczy sie dodatkow i np makijażu. Jakość obroni sie zawsze. I tez przede wszystkim jest to zupełnie inny komfort funkcjonowania na codzień 😊 i rzeczywiście chyba też obecnie wyróżnia w zalewie wielkich logo i sztuczności.
Mamy czasy logomanii, wywołane przez Instagram i tiktoka. Najsmutniejsze jest to, że wiele osób zadłuża się tylko po to, by dorównać swoim insta-ideałom.
Stawiam na jedwab kaszmir i max 3 kolory jednocześnie. Przegladalam ostatnio zdjęcia z Mediolanu gdzie bylam z koleżankami. I muszę powiedzieć że wygladalam bardzo dobrze bez żadnego logo.
Buty,przede wszystkim buty stawiam na pierwszym miejscu,jakość ich musi być bez zarzutu.Jeśli chodzi o okrycia to oczywiście kolorystyka w podobnej tonacji i na szczęście w słynnych sieciówkach za rozsądną cenę można zaopatrzyć się w dobrze wyglądające ubrania.Zbliżają się letnie wakacje to koniecznie koszula z lnu i bardzo jasne spodnie są już w sprzedaży.
Bardzo ciekawy film. Sama od jakiegoś czasu polubiłam się z basicami. Zawsze można to fajnie z czymś połączyć. Nawet jeśli skuszę się na coś szalonego, kolorowego (bez ogromnego logo) to stosuję zasadę pół na pół. Góra kolorowa, dół w jednym kolorze. Patrze też zawsze na skład, bo nieraz tańsza rzecz miała lepszy skład od tych krzykliwych szmat, walących logiem po oczach 😅
Nie stać mnie na marki luksusowe, czy to „głośne” czy „ciche”. Jednakże zawsze staram się wybierać ubrania dobrej jakości, lub te szyte w Polsce. Rzucające się w oczy logotypy dają najczęściej jarmarczny, bazarowy efekt i wcale nie podnoszą „rangi” osoby je noszącej.😅 Z drugiej strony styl „old money” w nadmiarze również może nie być zjadliwy. To co staje się popularne i jest dostępne dla mas (jakikolwiek brutalnie to brzmi) staje się w końcu nijakie i kojarzy z tandetą - jeśli nie idzie w parze z jakością.
Ja się czuję bardziej luksusowo w idealnie dopasowanych u krawcowej spodniach z drugiej ręki w prążek, niż w większości ubrań dostępnych w Zarze, Massimo 😅. Tam tez lubię spojrzeć na niektóre rzeczy, jednak jeśli już kupuję ubrania, staram się je maksymalnie dopasować do siebie, regularnie golić czy odkłaczać 😅
Zgadzam się w 100%. Nie lubię oscentacji. Ostatnio rozmawiałam z przemiłą Panią w sklepie i mówiła, że ludzie najczęściej sięgają po rzeczy w monogramie lub z wywalonym logiem na pół klatki piersiowej. Bardzo mało jest za to osób, które nie chcą się rzucać w oczy logiem. Nieraz dostawałam oczopląsu patrząc na Panie/ów odstrzelonych w same drogie rzeczy i każda z innej parafii. Nie ważne czy kolory i wzory się gryzą, ważne że widać, że mnie stać. Troszkę to przykre, taka chęć udowodnienia na co mnie stać. Zastaw się a postaw. Ja jestem za ukrywaniem logo, nie lubię się z tym obnosić. Krępuję mnie to.
Mnie też krępuję, czuję się wtedy tak, jakby ktoś od razu bardzo dużo o mnie wiedział, bo też tak jest - nosząc określone rzeczy mówimy o sobie od razu bardzo dużo.
Lubie i ogladam Pani kanal. Uwazam, ze najwazniejsze jest, czy ubranie pasuje do naszej cery, typu urody i sylwetki oraz naszego zycia/okazji i czy jest dobrej jakosci. Pozwole sobie odniesc do przytoczonej sceny z serialu: komentarze tych dwoch panow na temat tej pani w kwiecistej sukience i jej drogiej torebce wskazuja na tych dwoch panow i swiadcza, ze sami wykazuja mniej klasy, niz ta pani, o ktorej plodkuja. Sa po prostu jak widac ograniczeni, bo nie maja ciekawszych tematow na smalltalk
To tylko serialowi bohaterowie, którym do ideałów zdecydowanie bardzo daleko :-) Przywołałam tę scenę, by wyjaśnić, dlaczego w social mediach zrobiło się głośno na temat tego pojęcia.
Uwielbiam Twoje filmiki, a ten był strzałem w 10. Tak się składa, że od jakiegoś czasu interesuję się stylem quiet luxury i bardzo dobrze się w nim czuję. Przede wszystkim z uwagi na jakość materiałów, z których uszyte są ubrania oraz paletę kolorów (uwielbiam beże, brązy, ecru, kolory ziemi).
Dobrej jakości materiały jak jedwab , kaszmir, wełna, len . Wszystko co naturalne oraz spójna kolorystyka same w sobie są luksusowe. Więc kupujemy dobrą jakość i to jest najważniejsze. I nie musi logo marki być widoczne, ponieważ świetnej jakości materiał i dobre szycie już to mówi. Ja lubię logo , ale tylko i wyłącznie nie rzucające się w oczy. Ubrania muszą być przedewszystkim zdrowe dla naszego ciała. To ważny aspekt zwłaszcza jeśli chodzi o bieliznę. Nie tylko estetyka jest ważna. Wybieram ubrania , które posłużą mi długo i nigdy mi się nie znudzą. Obuwie również powinno być wzorowe, a jak dla mnie to najważniejsza część. Jeśli chodzi o torebki to tutaj stwierdzę, że logo Channel, LV itd mi nie przeszkadza i noszę. Nie uważam za kicz posiadania torebki Channel, ponieważ uważam że jest piękna i uwielbiam historię marki. Moja torebka ma małe logo i bardzo ją lubię. Porządną marynarkę kupić z dobrej jakości wełny to trzeba wydać kasę za dobrą jakość. Więc kupujemy " markowe " rzeczy siłą rzeczy 😂 każda dobra marka ma logo ..jedni mniejsze drudzy większe. Nawet nasze Polskie marki mają logo i szyją świetne ubrania. Więc jeśli założę dobrze skrojony garnitur i do tego dołożę torebkę z logo, to jest kicz? Ja uważam, że marki które budowały nawet czasem dziesięciolecia swoją pozycję w świecie mody tak jak np : Channel , Vivienne Westwood lub inne nie mogą być uznawane z kiczowate dlatego , że mają logo. Bo logo jest wizytówka marki. To od nas samych zależy jak będziemy to nosić. I z czym łączyć. Im mniej widoczne znaki firmowe tym lepiej. Kiczem to bym nazwała najgorszy materiał jak poliester, akryl itd . Zaniedbane włosy albo te doczepiane..nadmuchane wargi i te wszystkie inne plastiki. Pozdrawiam serdecznie ❤
Zazwyczaj widzimy całokształt człowieka, i co z tego, że dostanę logiem w twarz z piersi, butów czy torebki, jak patrząc na całą „stylizację”, od razu zakładam z góry, że to podróba. Ale raz weszłam do sklepu Guess i zrozumiałam, że nie tylko na podróbach są tak okropnie otagowane logiem te ubrania 🙈 - sama ta marka chyba jest właśnie dla osób potrzebujących pokazać, że stać ich na więcej, niż ciuchy z Zary (która swoją drogą ma często ładniej wyglądające ciuchy, niż te we wspomnianym sklepie). Nie wiem, czy marka „G” w ogóle może być postawiona obok tych bardziej premium, bo nie znam się na markach premium. Ale ja bym tu zaryzykowała zasadę w kontekście „loud luxury” - po Guess i LV ich poznacie” 😃
Dla mnie widoczne logo wygląda tanio i tandetnie, nawet jeśli dana rzecz kosztowała majątek. Poza tym, dziś logo można po prostu kupić. Zaczęło się od bazarku, gdzie panie za pomocą żelazka umieszczały logo znanych sportowych marek na ciuchach o wartości kilku złotych, a dziś w Internecie jest tego całe mnóstwo.
Myślę, że w, nazwijmy to, bardziej wyrazistym stylu, nie zawsze chodzi o udawadnianie czegoś innym, czy o ostentację, tylko o wyrażenie siebie, kreatywnosć, radość z łączenia barw i deseni. I dodam, że sama od lat ubieram się właśnie w stylu quiet luxury, z bardzo wąską paletą kolorów, priorytezując jakość (bo tak lubię) czułabym się bardzo niekomfortowo nosząc jakiekolwiek widoczne logo (z jednym wyjątkiem - mam torbę Ani Kuczyńskiej, z jej nazwiskiem na srebrno wytloczonym na skorze, ale tu gdzie mieszkam, jest to marka praktycznie nieznana) ale, mieszkając w Londynie, uwielbiam oglądać też ludzi stylizujących się bardziej ekstrawagancko. Bardzo mi to odświeża głowę, często zachwycam się (łączenie kilku wzorów w ramach jednego ubrania to wyższa szkoła jazdy), jednocześnie mając świadomość, że to nie musi być dla mnie.
Szczerze mowiac stawiam na elegancie i wygode❤ Wygodne ubranie dodaje mimpewnosci...probuje stworzyc szafe takich ubran i powoli, noi chce byc elegancko ubrana i dlatego trafilam na ten blog.oprocz tego tez interesuje mnue minimalizm ubran...bo zauwazylam ze mam za duzo rzeczy i czasem Ich wogole nie nosze, szkoda rzeczy i pieniedzy. Wygodne buty to zdrowie i podstawa. Zaczelam bardziej o siebie dbac, o zdrowie psychiczne i fizyczne. Oprocz tego wiecej stawiam na rozwoj swoj i swoje kwalifikacje. Tez chce stworzyc minimalistyczne mieszkanie i elegancie ❤
@@urszulagorska7171 był generalnie o polskich markach :) Ale raczej chodziło mi o marki (polskie oraz zagraniczne dostępne w Pl) reprezentujące właśnie stylu quiet luxury
Również cenię w sobie i u innych klasykę i zasadę "mniej znaczy więcej" 👌 Kupując jakiś czas temu torebkę pani sprzedawczyni próbowała mi pomóc, Ale Nie mogła zrozumieć dlaczego tak bardzo Nie chcę widocznego logo....😂
Wielkie domy mody, jak na przykład Chanel czy Dior, będą mieć wiele produktów z (bardzo) widocznym logo, ale mówimy tu o pret-a-porter, które oczywiście są są drogie i luksusowe, lecz tak naprawdę szczyt tego luksusu osiągamy w haute couture, wówczas gdy to logo zostanie z nich zdjęte, za co dopłaca się dużo więcej, ale dostaje się najwyższej jakości, niekiedy całkowicie unikalny produkt - kto wie co to jest, ten wie. Nic nikomu nie trzeba pokazywać, nic nikomu nie trzeba udowadniać.
Tak, większość marek luksusowych ma też w standardowej kolekcji droższe modele z mniej widocznym logo. Im tańszy (jak na luksusowy) produkt, tym większe logo.
Ale zdajecie sobie Panie sprawę, że quiet luxury to nadal luxury i ubrania po kilka tysięcy euro? To, że ktoś nie wybiera ubrań z logotypem i stawia na dobre materiały (nie sieciówki) z quiet luxury nie ma nic wspólnego, chociaż tak się niektórym wydaje ;) Nie ma co popadać ze skrajności w skrajność, najchętniej oczywiście trend popierają osoby, które w życiu nie byłoby stać na marynarkę, czy torebkę np. Chanel. Wśród przytoczonych marek są też modele bez loga, dyskretne jak np. kultowy model 2.55 bez charakterystycznego CC, który można zaliczyć do tzw. grupy „kto wie, ten wie”. Quiet luxury to ubrania i dodatki, które rozpoznają osoby będące klientami takich, a nie innych marek. Są to osoby, które nie pomylą dobrze skrojonej marynarki ze świetnych materiałów mało znanej niszowej marki, z bardzo podobną z The Row, czy Loro Piana. A zatem odpowiednie liczące się grono ludzi wie - nadal więc można stwierdzić, że jest to reklama ww. marek - skierowana jednak nie do szarego człowieka - bo też szary człowiek nie jest ich grupą docelową i nie kupi swetra za 2 tys EUR.
Cześć, ciekawy odcinek. W tej filozofii nie podoba mi się mimo wszystko ciągle podkreślanie tego,że " mam". Podejrzewam,że początkowo faktycznie bogaci unikali logo aby się nie afiszować, aby też może nie promować tych bogatych firm,żeby nie udowadniać. Teraz mam wrażenie,że wszyscy będą na siłę unikali logo,żeby nie wyglądać "kiczowato". Uważam,że faktycznie logo samo w sobie nie dodaje klasy. Powinniśmy po prostu opierać się na jakości i stylu, ale jeśli gdzieś przedrze się jakieś logo to nic w tym złego. Sama logo nie lubię. Patrzę po prostu na skład ubrań( mam tak od dziecka- nie lubiłam sztucznych tkanin). Zauważyłam,że często marka/ cena nie przekładały się na jakość. Poza tym jeśli mamy podejście vege,to kupowanie skórzanej drogiej torebki nie jest ani dobre ani opłacalne. Natomiast kupowanie skórzanych butów np ortopedycznych jest bardziej zrozumiałe. Musimy bardziej" być " niż " mieć". Nic nikomu nie udowadniać, nawet takim nurtem.mozna ubrać się klasycznie i ekologicznie w sieciowe. Pozdrawiam
Mam też taką rozkminę: czy najbardziej luksusowe i pożądane torebki, classic flap chanel oraz birkin i kelly hermèsa to quiet luxury wdg was? Moim zdaniem nie, bo są zbyt rozpoznawalne, a przez to zbyt "krzyczące", zbyt ostentacyjne. Mimo ogromnej jakości.
Myślę, że wszystko zależy od interpretacji. Ja zakupu klasyka Chanel nie planuję, bo nie lubię tak widocznego logo. Hermes w mojej opinii jest subtelniejszy.
Absolutnie nie. Obecna jakość Chanel, hmmm... Idąc ulicą z takimi torebkami krzyczy się do złodziei: weź moje pieniądze! I dlatego najczęściej te osoby jadą taksówką :) W obecnych czasach i problemami z rozwarstwieniem społecznym i bezpieczeństwem na ulicach na zachodzie, to tak jak wciskanie się z powrotem w gorset i krynoliny.
Ja lubie wzorki, lubię jak się dużo dzieje, lubię też spokojne, jednolite i stonowane ubrania, ale jednak unikam wyraźnego logo od zawsze. Uważam, że nie jestem chodzącym słupem reklamowym 😝😊
Nie lubię logo. Jednak musiałam do tego dorosnąć. W liceum noszenie sławniejszych ubrań przyozdobinych logiem firm było bardzo punktowane. Natomiast teraz logo mnie jie interesuje. Interesuje mnie jakość :) a tą można śmiało znaleźć też w lumpeksie.
Od 2020 roku kupuje swiadomie, tylko z najlepszych materialow. Im mniej znana marka tym lepiej, zakochalam sie w jakosci. Nie ukrywam, ze ma to zwiazek z podniesieniem mojego statusu, zrobilam uprawnienia i teraz zarabiam tyle, ze stac mnie na “quite luxury”. Musze jednak przyznac, ze mokasyny od Gucci sa warte kazdych pieniedzy i na szczescie sa modele z subtelnym logo. Zakochalam sie bez pamieci w marce N.Peal, cidowny kaszmir. Bardzo dobry material.
... odkąd pamiętam lubiłam się wyróżniać ale nigdy nie było to logo tylko mój własny styl, za który byłam dość często wytykana palcami.... pochodzę z malutkiej miejscowości więc możecie to sobie wyobrazić.....
Myślę, że ubieranie się bez widocznych logo może też być po prostu bezpieczne: nie jest rozsądnie chwalić się posiadaną dużą ilością pieniędzy. Nigdy nie wiadomo, kto nas usłyszu i jakie kłopoty może to ściągnąć na człowieka. A jeśli ktoś krzyczy, ile ma pieniędzy (choćby strojem), to nie jest to ani zdroworozsądkowe, ani nie świadczy o zadowoleniu z życia.
Tak właśnie jest. O ryzyku noszenia znanych modeli torebek np. w Londynie książkę by można napisać. Ludzie, którzy rzeczywiście mają pieniądze będą się bardzo starali, żeby to nie była pierwsza rzecz, na którą w kontakcie z nimi zwrócisz uwagę. Ja moich już w ogóle nie noszę, bo jestem wtedy automatycznie mniej oryginalna, ponieważ wszyscy to noszą. Wolę wybrać jakiś niespotykany model z totalnie nieznanej marki, a mieć coś, co mnie realnie odróżni od innych i podkreśli mój autentyczny styl. Nawet taka torebka serduszko Alaïa niby bez wyraźnego logo, ale wszyscy wiedzą, że to serduszko Alaïa...
Wsadzę kij w mrowisko. Bardzo lubię markowe produkty. W opinii większości tu komentujących jestem wieśniarą o niskich kompetencjach intelektualnych. Ok. Niech będzie 😂 Nie uważam żeby noszenie rzeczy z logo było nieeleganckie. Jeśli mi się coś podoba i nie rujnuje mojego budżetu, to kupuję i tyle. Nie zastanawiam się co sobie ktoś o mnie pomyśli. Poza tym luksusowe produkty to czasem inwestycja lepsza niż lokata w banku. Celowe ubieranie się „w stylu” old money to niestety przebieranie się za kogoś innego i jest jest równie słabe co kupowanie podróbek. Glośne krytykowanie stylu i wyborów innych jest, w moim odczuciu, bardziej nieeleganckie niż wyjście z domu w przysłowiowych skarpetach do sandałów. Tymczasem panie, które same siebie uważają za damy (ja nigdy bym tak o sobie nie powiedziała) bez zastanowienia wypowiadają się z pogardą o innych. Trochę nieładnie… Niech każdy nosi to co lubi. Po co to analizować i oceniać. Patrzmy na siebie, nie na innych.
I to jest to, co jako tzw. doradca podkreślam - najważniejsze, to czuć się dobrze ze sobą. Jeśli dobrze się czujemy ze sobą, to nie mamy potrzeby się wywyższać i gardzić innymi. Pani prowadząca kanał jest bardzo sympatyczna, ale też od czasu do czasu wkrada się gdzieś jakaś ocena, tak jak w tym filmie, że "trendy są dla osób, które jeszcze swojego stylu nie mają". Brzmi to oceniająco. Natomiast trendy mogą być np. dla osób lubiących zmiany. A przecież można powiedzieć, że ludzie eksperymentują z trendami w poszukiwaniu swojego stylu. Treść niby ta sama, a brzmi jednak inaczej. Dzisiaj jest tyle "stylistów", "kreatorów", "influencerów" itd. ze swoimi polaryzującymi opiniami, że wydaje się, że największym i najrzadszym dobrem luksusowym jest pozytywna komunikacja.
Zgadzam się w zupełności z tą filozofią; 🙂🙂Nigdy nie podobały mi się wielkie druki i krzykliwe logo. Chyba jeszcze za dziecka odpychała mnie tym firma, która całkowicie takiemu quiet luxury przeczy - Big Star! W ich sklepach zawsze królowały: olbrzymi znaczek firmy, olbrzymia cena, a za to kompletne zero jakiegokolwiek stylu. Wczoraj w handlowej galerii przypadkiem minęłam ich sklep, i wiecie, co? - Tylko i aż zdziwiłam się, że te sklepy w ogóle jeszcze stoją, że mają jeszcze rację bytu.
Zawsze odrzucało mnie logo na ubraniach, choć czasami ciężko go uniknąć np w koszulkach polo ale jeśli jest małe to uważam, że wciąż gustownie to wygląda (widziałam to też u rodziny królewskiej). Nigdy nie mogłam zrozumieć po co ludziom na klasycznym białym t-shircie logo, ani to ładne ani praktycznie... Biały t-shirt dobrej jakości sam się obroni i będzie pasował do wszystkiego
nie mam nic przeciwko rzeczom z logo .jezeli ide do butiku gucci Gucci czy Max mara wiem z gory ze bedzie sieprezentowalo logo ,sposob szycia ,detale Ale jest najwazniejsze zeby to logo nie bylo falszywe .Jseli ktos nie lubi logo poprostu nie robi zakupow w takim sklepie tylko w zwyklych sklepach lub na rynku .Osobiscie lubie rzeczy firmowe i kupuje je bo mi gwarantuja jakosc.nigdy nie obkladam sie logiem widocznym od stop do glow.nie znosze podrob
...ale wspomniana scena z torebką pokazuje że styl quiet luxury sam w sobie konweniuje tylko z jakością ubrań bo jakość zachowania może już wycierać listwy podłogowe.
A jeśli ubieramy się do pracy "spotowo" np koszulki polo, to te dobrej jakości mają jednak malutkie logo np. Lacoste czy Gant lub Tommy Hilfiger. Do tego np. latem gładkie spodnie i tenisówki bez logo lub delikatnym. Co wówczas? Pracuję w zawodzie męskim i nie chcę ubierać się na co dzień kobieco. Musi też być wygodnie.
@@eureqaboza8759 och szanowna Pani już poprawiam, cieszę się, że dostarczyłam tyle radości😉 Film był na temat cichej elegancji, ale gdyby do tej elegancji dodać życzliwość w naszym kraju, to byłoby cudownie, bo to razem tworzy klasę 🌟
@@aleksandrapakula dziękuję, tak, rzeczywiście nie poruszała Pani tego tematu. W ubraniach sportowych, czy też półsportowych jest to chyba nie do uniknięcia, a ubiór zależy od charakteru pracy. Dla mnie cenny film, serdecznie dziękuję, życie nie ogranicza się w końcu do pracy🙂 miłego dnia
Ta rozmowa z Sukcesji jest jednak okropna, pffff jako coś obrazliwego powiedzieć że jeździ metrem. Strasznie klasitowskie, czy wszyscy bohaterowie są równie wielkimi arogantami (chciałam napisać bucami) A co do Gwyneth Paltrow to to ciekawe że mówi się o jej sądowych stylizacjach w kontekście quiet luxury, a nie mówiło się o stylizacjach Amber Heart. Co by o paniach nie myśleć to obie wyglądały w sądzie bardzo elegancko i grzecznie
Nigdy nie lubiłam bijących po oczach metek. Nawet jako nastolatka. Do teraz nie wiedziałam, że takie podejście do ubrań ma swoją nawę. Inna sprawa, że ileś lat temu w ogóle nie byłoby mnie stać na luksusowe ubrania. Nawet teraz, chcąc kupić coś "z wyższej półki" (i nie mówię o tych najnaj) muszę uzbierać na daną rzecz, nie mogę pozwolić sobie na zakup od ręki. Dlatego pomaga mi buszowanie po sklepach z odzieżą używaną. Mam swoje perełki z świetnych materiałów, w kolorach które lubię (zdecydowanie nie trzymam się klasycznej czerni, granatu, a mam przewagę żywych kolorów).
Sklepu z używaną odzieżą to zdecydowanie najlepsze miejsce do kupowania ubrań. I jedyne ekologiczne rozwiązanie, bo nie istnieje ekologiczna produkcja ubrań.
"Old money style" czy "quiet luxury" to nowe, może bardziej chwytliwe nazwy dla stylu który kiedyś kojarzony był z nazwą "preppy". Nie jest to styl ubierania się a tym bardziej filozofia doboru ubioru, co raczej kolejny trend starający dopasować się do stwierdzenia "kto wie ten wie". Kolejny z elementów pozwalający się wyróżnić czy poczuć bardziej wyjątkowo. W Polsce niemal niezauważalny, gdyż to co kojarzone często jest z luksusem w kraju nad Wisłą, w innych kręgach odbierane jest co najwyżej jako marka premium. Przede wszystkim warto zadać sobie pytanie, czy romantyzowanie tego zjawiska nie jest nieco nad wyrost - wszak prawie każda z nas marzyła, aby z brzydkiego kaczątka w księżniczkę przeobraził ją książę, bogaty biznesmen czy rumak z wieloma koniami pod maską (najlepiej w luksusowym samochodzie i z pokaźnym majątkiem).
Lacoste, conversy czy nike to nie są marki luksusowe i raczej nie nosimy ich po to, by komuś coś udowodnić. Ja mimo wszystko unikam, jeśli się da - po prostu nie lubię logo.
Mnie jakoś od zawsze odrzucało od logo na ubraniach czy torebkach. Denerwuje mnie jak znajduję na pierwszy rzut oka fajne ubranie, a potem widzę mocno rzucające się w oczy logi marki. W takich sytuacjach rezygnuję z zakupu.
Logo, nie logo, ale moich swetro-bluzek z uroczymi nadrukami za nic nie zamienię! Ale mam bardzo dużo rzeczy bez markowych znaczków, a nawet jeśli z to są one niewielkie [np jedna mała tyci wpinka, albo końcówka od zamka błyskawicznego]. Mam co prawda dwie, trzy koszulki z dość widocznym logo i trochę mnie ono denerwuje, ale bluzki kupiłam ze względu na niezwykle przyjemny materiał w ładnym kolorze. Mam też jeden t-shirt gucci z gigantycznym logo na środku klatki piersiowej, ale nie zaliczam go do czegoś luksusowego, bo dostałam go za darmo od znajomej mojej mamy, która robiła akurat wielkie odgracanie szafy.
Nie moge oprzec sie wrazeniu, ze wszystko to, co ma do powiedzenia internet na temat tego, jak sie ubieraja ludzie zamozni to jakas fantazja, niewiele majaca wspolnego z rzeczywistoscia. A juz najbardziej zaskakuje mnie ta fraza "kto wie - ten wie", poniewaz dla osob, ktore stac na luksusowe ubrania, to naprawde nie ma znaczenia, czy ktos wie cokolwiek o pochodzeniu tych ubran. Potrzeba manifestowania swojego statusu konczy sie wraz z jakims tam poziomem zamoznosci, to jest raczej potrzeba osob aspirujacych, dla ktorych pieniadze sa wyznacznikiem sukcesu a nie narzedziem do osiagania innych rzeczy. A wydaje mi sie, ze, w wiekszosci, dla osob zamoznych, sa raczej tym - srodkiem, ktory pozwala nosic wygodne, komfortowe ubrania, czasem uszyte na miare, czasem z najlepszych tkanin, ale nie po to, by komus zaimponowac, tylko zeby sie samemu w nich komfortowo czuc. Tak samo jak, majac duzo pieniedzy, mozna przygotowac sobie luksusowa kolacje, o ktorej nikt nie bedzie mial pojecia, bo nie wrzucamy jej na insta, tylko cieszyc podniebienie dobrym winem, ktore, niestety, akurat jest bardzo drogie. Ale to jego smak ma znaczenie a nie cena jako taka i nikt zdrowo funkcjonujacy nie obnosi sie z tym, jak drogie pija wina i ile razy w tygodniu jada sushi. Nie sadze, by istnialo w ogole cos takiego jak "filozofia quiet luxury" - na pewno nie od strony osob, ktore mozna by posadzic o jej wyznawanie, one po prostu zyja na poziomie, na ktory je stac i nie filozofuja na ten temat, wykorzystuja fakt, ze maja srodki pozwalajace na wygode. Marki, ktore swieca logo maja po prostu znacznie groszej jakosci produkty, to sie zazwyczaj stad bierze, nie z jakiegos zalozenia, to, ze "wealth whispers" jest efektem ubocznym stylu zycia a nie zalozeniem.
Dokładnie opisałaś to, o czym mówiłam. Cichy luksus to określenie pewnych zachowań, a nie styl. Określenie powstało, by określić ten zbiór - by za każdym razem nie pisać elaboratu, a móc po prostu użyć dwóch słów. W ten sposób powstaje np. DNA marek, które kierują się do konkretnych klientów.
Sushi to chyba jakaś polska przypadłość, że jest to uważane za luksus. A co do frazy, "kto wie, ten wie", jest to totalnie aspiracyjne, bo opisane przez Panią osoby w ogóle nawet nie myślą w ten sposób, nie mają potrzeby należenia do "insiderskiego" klubu, bo oni po prostu w nim są.
Marzenia często się spełniają tylko trzeba mocno w nie wierzyć. Taka torebka kosztuje około 9500 euro i też jest marzeniem mojej córki. Może kiedyś taką dostanie. Ostatnio podarowałam jej torebkę i portfel z firmy Saint Laurent. Też o takiej marzyła. Mówiła często,głośno i się spełniło.
Loga marek "loud" w tej chwili kojarzą mi się juz tylko z krzykliwymi i kiczowatymi influencerkami typu Laluna i ich wielkimi nienaturalnymi ustami. Dodatkowo odstrasza mnie to, że część wielkich marek szyje w krajach rozwijających się i płaci grosze pracownikom, po to, żeby mieć jeszcze większe zyski.
Dla mnie skoro to już styl o którym ktoś się rozpisuje ,czy go omawia,to też jest swoistego rodzaju snobizm,i to snobizm przemyślany ,prowadzony jak po sznurku przez różne marki,i nie ma tu mowy o żadnym spontanie czy miejscu na indywidualizm 🤔🥱
Mnie też wiele tych rzeczy się podoba! Nie widzę nic złego w ich noszeniu, jeśli ktoś tak chce i go na to stać. Ja w swojej szafie wolę unikać logo, bo zwyczajnie nie trafia to w mój gust. I dlatego trend na mówienie o quiet luxury mnie cieszy :)
Trzeba być tzw." frajerem" ( innego epitetu tutaj nie ma) , by płacić krocie za stanie się chodzącym panelem reklamowym. Marki to nie luksus,to też masówka tylko za większą mamonę. W poprzednim systemie kobiety były haute couture,bo nie marka a pomysł na strój był istotny. Krawiectwo hulało,a Polki były kobiece i pomysłowe w ubiorze. Nie marka istotna , a dobrze skrojone ubrania. Można mieć SZANEL na sobie, lecz tu ciągnie się, tam rękaw złą główkę ma. Nawet na miarę bywa szyte według maniery krawcowej hmmm. Materiał i krój to podstawa. Marką jestem sama w sobie. 🙂
Krawiectwo ' hulalo' ,bo odziez nie byla dostepna w sklepach. Nie bylo innego wyjscia. Dzinsy byly marzeniem. O materialach nie wspomne ( krolowal dopiero co odkryty poliester). Jak mozna gloryfikowac czasy ubostwa kraju?? Doprawdy nie rozumien.
Czasami udało się zdobyć jakiś jedwab milanowski, wełenkę bielską i wyczarować z tego coś naprawdę ładnego, na miarę i niepowtarzalnego. Myślę, że nie chodzi o gloryfikację epoki, tylko o podkreślenie kreatywności.
Od dziecka tak to właśnie widziałam 😕 Pewnie to "sprawka" mojej mamy, bo ona zawsze uważała, że nikt Ci nie płaci by reklamować daną firmę i zawsze się z tym zgadzałam. Druga sprawa, że to trochę obciach bo często jak się patrzy na ludzi na ulicy to często z każdej noszonej przez nich rzeczy krzyczy logo marki, a najlepiej by było jak największe. Nie wiem, ale uważam że to trochę żałosne i smutne. Takie afiszowanie się. A zazwyczaj najbardziej afiszują się osoby, których na to nie stać. Co mi w sumie wsio rybka, czy to bogaci czy biedniejsi ale chyba w ten krąg pokazywania się jednak wpadają Ci z mniejszym portfelem. By się pokazać i lepiej poczuć, nie wiem? l wyglądają jak chodzące reklamy. I idzie taki pan czy pani w galerii, spodnie Carla Lagerfelda, t-shirt Gucci, torebka LV, okulary Tommy'ego Hilfiger'a, buty Lacoste i jestem na 95% pewna, że to podróbki, bo jakość serio średnia ☹️ I wyglądają tragicznie jak manekiny na wystawach sklepowych. Po coooo? W życiu nie założyłam nic co miało logo. NIC. Nawet jeśli był tylko malutki znaczek gdzieś na piersi czy u dołu ubrania - jest to zawsze skreślone. Jeśli coś ma znaczek, ale taki metalowy to czasami zdarzało mi się zakupić o ile bez problemu była możliwość odprucia tego "dziadostwa" 😅 bez uszczerbku dla ubrania. Zawsze miałam problem z zakupieniem sportowych ciuchów, bo na tych to wiecznie są jakieś znaczki bezsensu 😒
Ponieważ mnie nie stać na wielkie marki, a lubię nietuzinkowe ubrania dobrej jakości, szyję je sama. Umiejętność tę mam jeszcze z czasów PRL, kiedy sklepy świeciły pustkami. Kupiłam dwie dobre maszyny do szycia. Materiały kupuję przez internet. Włoskie wełny i jedwabie lub ich mieszanki, najczęściej z promocji, często zdarza się zdobyć końcówki serii znanych marek. To samo ze sweterkami. Są dostępne włóczki z alpaki, z merynosów, z dodatkiem jedwabiu. Powstają z tego rzeczy klasyczne, ale niepowtarzalne , bo jednostkowe. Pozdrawiam, bardzo lubię Pani programy.🌝
Ja nie mam w tej kwestii zdania. Liczy się całość. Daleka jestem od twierdzenia, że jakiekolwiek logo rujnuje wygląd. Sama unikam logo, jak tylko się da, bo nie przekonuje mnie ta estetyka.
Trochę bez sensu. Bawełniana, szara koszulka za kilkaset złotych, która nie ma takiej wartości - bez z logo czy z logo tak samo niepraktyczna. Nie lubię przepłacania za ubrania, tylko dlatego, że "mnie stać"
Czy jeżeli jedynie jeden akcent jest z logo np. pasek pinko, buty z TH z logo "th" to również to się zalicza do tego gorszego stylu? Zastanawiam się zwyczajnie, gdzie jest granica. Niestety, często (nie zawsze) akcesoria, obuwie które są dobrej jakości i nie kosztują tysięcy mają logo. A może po prostu mam złe doświadczenia i musze jeszcze się wiele nauczyc :). Pozdrawiam
Sa marki bardzo luxusowe, drogie majace male, niewidoczne logo....ale niestely moda na logo na pol plecow trwa....osobiscie nie oszczedzam na butach, moja choroba. Dobrze, ze mieszkam za granica, mam niesamowity wybor produktow drogich ale super jakosci i logo jest niewidoczne..pozdrawiam
A ja uważam, że cała ta moda i styl są mocno przesadzone. Jakościowe ubrania/dodatki tanie nie są, za to bywają wrednie trwałe i jak się już za nie zapłaci trzeba z tym żyć dłużej niż by się chciało. Oczywiście można sprzedać ale jakoś to nie jest nomen omen w moim stylu, wolę oddać potrzebującym czy wrzucić do kontenera. Od czasu do czasu kupuję coś na Vinted ale często te ubrania i na zdjęciach i w rzeczywistości wyglądają jak wyjęte psu z gardła. Za to jedyną torebkową marką którą lubię jest Furla. Nawet mój kot tak się nazywa😂
Furla to była jedyna marka, o której w życiu marzyłam :-) Nie było mnie wtedy na nią kompletnie stać, ale oglądałam w sieci zdjęcia prawie codziennie. To była obsesja 😅
@@aleksandrapakula Ja Furle kupuję we Włoszech. Niedaleko Wenecji jest fajny outlet designerski a poza tym w każdym większym mieście jest Furla i można tam kupić coś fajnego na promocji. Nie mam praktycznie innych torebek i nawet innych nie oglądam. Stawiam na Furlę❤️. Chociaż mam Dzikiego Józefa kupionego w 2104. Szurałam go gdzie się dało. Nie chciał się rozpaść wiec go uprałam w pralce. Niestety wygląda jak nowy🤣. Wiec cóż porządna łódzka robota zostanie ze mną do samego końca. Przypuszczam, że raczej mojego niż jego🤣
Nigdy nie nosze ubrań z logo. Ale zawsze są one bardzo eleganckie i ludzie się zastanawiają, gdzie się ubieram. A moje ubrania są czasami tanie a czasami drogie. Natomiast zawsze kupując tania rzecz zastanawiam się, czy ona wyglada na droga. Bo tanich i tandetnych rzeczy nie chce mieć w szafie. Uwielbiam sukienki Calvin Klein do pracy. Bardzo klasyczne i eleganckie. Lubię Coco Channel ubrania. Ale niestety torebki Channel bym już nie kupiła bo jest tu w USA wszędzie.
@@kaledonia1983 jest pani w dużym błędzie, nie wskazuje konkretnych osób z imienia i nazwiska, mówię o grupie społecznej, jako ogóle. Nie uderzam w jednostki, nie ma to zatem charakteru obrazy tylko stwierdzania faktów. Na tym zreszta polegają badania społeczne i cała nauka jaką jest socjologia, charakteryzujący jakieś specyficzne grupy społeczne, przyjmując dane kryteria. Ja ujęłam jako kryterium, status majątku zdobyty przypadkiem. Pani natomiast obraza mnie bezpośrednio i to właśnie pani nieudolnie próbowała zdyskredytować mnie jako jednostkę, wydając tym samym świadectwo o swojej osobie. Pozdrawiam
Czym innym są kompetencje intelektualne, a czym innym dobry gust. Ktoś kto dorobił się sporych pieniędzy zapewne jest inteligenty i zaradny. Nie musimy mu tego odbierać komentując w przykry sposób.
@@monikap7796 być może niezrozumienie mojej opinii wynika z braku definicji kompetencji intelektualnych, nie myślc z inteligencją. Mianowicie miałam na myśli posiadanie szerokiej wiedzy ogólnej, umiejetność prowadzenia rozmowy na różne tematy, znajomość zasad kultury i współżycia społecznego, uczciwość i umiejetność odróżniania dobra od zła, wysoka umiejetność posługiwania się językiem ojczystym, brak kompleksów, umiejetność prowadzenia dyskusji bez używania inwektyw itp. Nowobogaccy, o których wspominam to ludzie pozbawieni tych cech, natomiast wysoce zaradni! Stad właśnie są w stanie „robić pieniądze”. Użyje przykladu dla zobrazowania, proszę spojrzeć na twórców takiego biznesu jakim są gale freakfightowe, oraz na uczestników ów wydarzeń. Czy jest w stanie powiedzieć pani o tych ludzich, że maja oni jakiekolwiek kompetencje intelektualne? Czy jednak to co ich chsrakteryzuje to bycie zaradnym i proaktywnym? Natomiast poziom jaki reprezentują nie różni się za wiele od „pana z pod budki z piwem”? Sama zaś inteligencja rozumiana jako posiadanie szerokich kompensacji w danej dziedzinie nauki również nie musi iść w parze właśnie z zaradnością, bo tym sposobem każdy profesor powinien być milionerem.
Quiet luxury czyli tłumacząc na język polski to dosłownie cichy luksus, natomiast loud luxury to głośny luksus. Pani Olu, ja mam pytanie. Wymieniła Pani z zachwytem zagraniczne marki luksusowe, a dlaczego pominęła Pani polskie, rodzime marki luksusowe? Czy w Polsce nie ma polskich projektantów, którzy mają swoje marki luksusowe? Czy Polska na prawdę nie ma nic swojego, łącznie z ubraniami, że musimy cały czas piać z zachwytu nad tym, co pochodzi z zagranicy? Czy mamy tak bardzo niskie poczucie własnej wartości, że nie dostrzegamy w Polsce niczego, co jest POLSKIE?
Dlatego też nigdy nie kupuje high-end, bo i tak wszyscy myśleliby że jest to podróba. Premium jest dla biednych chcących pozować na bogatych i bierze mnie żenada na widok logo calvinów czy innych guessów. Logo samo w sobie może być ładne i może być mierne. Moim zdaniem najkapitalniejsze jest logo Nike, bardzo ładne jest logo Esprit. Z drugiej strony nie podoba mi się logo Timberland czy Valentino. Celowo przytaczam zarówno marki dla każdego jak i te wyhajpowane.
W jakimś wywiadzie usłyszałam ostatnio jak jedna kobieta powiedziała, że ona sama płaci za swoje ubrania więc nie widzi powodu, dla którego miałaby robić firmom dodatkową reklamę poprzez noszenie dużych logo na swoich ubraniach :). Ja też uważam, ze logo w ogóle nie poprawia wyglądu i kojarzy mi się z bokserami podczas walk puszczanych w telewizji gdzie na przykład logo sponsora jest nalepione na zawodnika w postaci zmywalnego tatuażu :D ja sama chodzę do pracy i nikt mnie nie sponsoruje 😂
Wiele marek luksusowych (w tym LV) ma mocniej obrandowane tańsze modele. Im droższy model, tym mniej widoczne logo.
@@aleksandrapakula ja nie mam przeciwko logo na dresach, ktore sa albo po domu albo na silownie czy np. spacer. Reszta ciuchow z logo absolutnie nie podoba mi sie :-)
Uwielbiam minimalistyczny styl. To, co znane jest jako quiet luxury, dla mnie jest jedną z podstawowych zasad tego stylu w jego najlepszym wydaniu. Luksus widoczny na drugi rzut oka-idealnie uszyte, skrojone ubranie, czy torebka, dbałość o detale, dopracowana forma. Świetnie wpisuje się ten nurt też w koncepcję szafy kapsułowej, którą staram się budować. Spójna kolorystyka, harmonia w stroju i dodatkach, bezkompromisowa jakość - coś pięknego!
Ja stawiam na swoją urodę. Tzn kolorystyka, wzory, krój ubrania , nawet rodzaj tkaniny . Wszystko to ma podkreślać i wydobywać moje naturalne cechy urody. Dzięki temu twarz, spojrzenie i uśmiech jest na pierwszym miejscu a wszystko inne to otoczka .
Kiedy pierwszy raz widziałam te wspomniane dresy i torby Diora wydawało mi się że to podróbki , właśnie z uwagi na te krzyczące logo. Byłam bardzo zdziwiona że to oyrginalne produkty marki , którą uważałam za elegancką.
Również uważam że można mieć piękne i dobre jakościowo ubrania bez wytłoczyn logo które bardziej szpeci niż ozdabia. Schludny wygląd z uśmiechem na twarzy wygląda najbardziej luksusowo ☺️
Dziękuję za przybliżenie tego tematu. Nie wiedzialam ze takie coś istnieje. I tak wstydziłabym się chodzić się z tym wielkim logo. Jeżeli kupuję coś "lepszego" to wybieram model gdzie logo jest małe, nie bijące po oczach.
Bardzo sie ciesze, ze jestes. Sluchajac Ciebie, obniza mi sie puls 🧘♀️, a ostatnio wlasnie jest ciagle za wysoki.
Uwielbiam elegancje i prostote. Jesli chodzi o Logo, to tez unikam. Jedynie, gdzie sie pojawia, to na butach sportowych 👟
*U mnie również tylko na obuwiu sportowym. Na ciuchach nie, noszę basicowe ubrania, mam kilka koszulek oryginalnych (np. Adidas), ale zostały kupione z myślą o ćwiczeniach fizycznych, zakładam je na siłownię. Musiałabym chyba wszystko w praniu mieć, żeby tak po prostu pójść w tym np. do pracy.* 😅🙂🙂
Nie rozumiem tego trendu, zeby nie pokazać, że stać na drogie ciuchy, ale bardzo drogim autem to jakoś ani wstyd jeździć ani nikt sie nie krępuje. Może to Pani wytłumaczyć? Ps. Ludzie tez raczej nie mieszkają w ziemiankach i nie szczędzą sobie luksusowego mieszkania, domu , w eleganckiej, drogiej okolicy. To dlaczego tak boli torba z logo?
Olu, dziękuję za film! Od kilku lat staram się kupować rzeczy jak najlepszej jakości i nie krzyczące logo. Przyznaje, że w ekonomicznej półce cenowej jest to niekiedy bardzo trudne zadanie. Niemniej wystarczy poszukać- jest wiele naszych rodzimych marek, które tworzą piękne rzeczy w dobrej jakości i bez logo bijącego po oczach.
Te metki 😂 najwiecej 😅ich widziałam w Turcji gdzie nawet pan sprzątający miał cały strój w logo LV 😂 inna sprawa że były to na 99% podróbki 😅 podróbki czy nie takie wielkie logo wygląda tanio. Dziękuje Olu za ten filmik 🎉
Ja, gdy widzę dużo logo nie wiem dlaczego ale podświadomie kojarzy mi się że to podróbki. 😅 A sama noszę dobrej jakości wyroby, najczęściej polskich firm, (ubrania, portfel itd), nie uważam, że jest mi potrzeba przepłacać na znane marki tylko skoro mam tu na miejscu fajne produkty i nic niższej jakości.
Od kiedy pamietam nigdy nie lubiłam afiszować się jaką mam markę na sobie. Patrzyłam zawsze na jakość, zostało mi tak do dziś
Biotad Plus? jakie recenzje?💪💪
To co Pani opisuje, jest dzisiaj zdeaktualizowane. Proszę podać mi jakąkolwiek markę odzieżową klasy premium, bez logotypu, natomiast w co najmniej przyzwoitej jakości wykonania. Dobrze by było również, aby to była marka stosunkowo łatwa do nabycia. Nie interesują mnie produkty,, niszowej niszy,,. Osobiście z marek odzieżowych premium używałem i używam marki Gant. Natomiast uczciwie muszę przyznać, że tak mniej więcej od dekady jakość ich produktów jest niewspółmierna do ceny. Stało się to w momencie przejęcia marki Gant przez szwedzki holding odzieżowy. Są oczywiście producenci premium, top, którzy nachalne nie brandują swoich wyrobów. Niestety ich produkty nie są adresowane do klasy średniej. Nie mówiąc już o polskiej klasie średniej. Na koniec, z całym szacunkiem dla Pani, proszę o podanie takich marek. Może osobiście coś przeoczyłem? Wiem również, że sporo odsetek włoskich producentów nie logotypuje swoich produktów. Natomiast kaszmirowy swetry v-neck za 300, 500 euro też mnie nie interesuje, z racji ceny😊. Pozdrawiam serdecznie😊.
Zawsze stosowałam zasadę "Mniej znaczy więcej". Pod każdym względem, nawet odżywiania. I to naprawdę się sprawdza.
Mniej daje szansę na większą uważność :-)
Ładnie nazwane. Zawsze preferowalam taki sposób ubierania się. Pozdrawiam Prowadzącą.
Nie wiedziałam, że uprawiam quiet luxury od lat :) Chodzi o to, że osobiście preferuję stonowane kolory, unikam krótkotrwałych trendów, z mody wybieram tylko to, co do mnie pasuje, i w czym wyglądam korzystnie. Dziś widziałam osobę z torebką zmocno widocznym logo - nie wiem, czy to oryginał, czy podróbka, ale wygląda to zawsze - nomen omen - tanio i nieelegancko. Smutne, że ludzie noszący logo, ,myślą zupełnie na odwrót.
Filozofia bliska memu sercu - liczy się przede wszystkim jakość, odszycie, materiał. To samo tyczy sie dodatkow i np makijażu. Jakość obroni sie zawsze. I tez przede wszystkim jest to zupełnie inny komfort funkcjonowania na codzień 😊 i rzeczywiście chyba też obecnie wyróżnia w zalewie wielkich logo i sztuczności.
Mamy czasy logomanii, wywołane przez Instagram i tiktoka. Najsmutniejsze jest to, że wiele osób zadłuża się tylko po to, by dorównać swoim insta-ideałom.
Stawiam na jedwab kaszmir i max 3 kolory jednocześnie. Przegladalam ostatnio zdjęcia z Mediolanu gdzie bylam z koleżankami. I muszę powiedzieć że wygladalam bardzo dobrze bez żadnego logo.
Wyobrażam sobie to ;-)
Buty,przede wszystkim buty stawiam na pierwszym miejscu,jakość ich musi być bez zarzutu.Jeśli chodzi o okrycia to oczywiście kolorystyka w podobnej tonacji i na szczęście w słynnych sieciówkach za rozsądną cenę można zaopatrzyć się w dobrze wyglądające ubrania.Zbliżają się letnie wakacje to koniecznie koszula z lnu i bardzo jasne spodnie są już w sprzedaży.
Niektórzy mawiają, że po butach można poznać człowieka.
Bardzo ciekawy film. Sama od jakiegoś czasu polubiłam się z basicami. Zawsze można to fajnie z czymś połączyć. Nawet jeśli skuszę się na coś szalonego, kolorowego (bez ogromnego logo) to stosuję zasadę pół na pół. Góra kolorowa, dół w jednym kolorze. Patrze też zawsze na skład, bo nieraz tańsza rzecz miała lepszy skład od tych krzykliwych szmat, walących logiem po oczach 😅
Nie stać mnie na marki luksusowe, czy to „głośne” czy „ciche”. Jednakże zawsze staram się wybierać ubrania dobrej jakości, lub te szyte w Polsce. Rzucające się w oczy logotypy dają najczęściej jarmarczny, bazarowy efekt i wcale nie podnoszą „rangi” osoby je noszącej.😅
Z drugiej strony styl „old money” w nadmiarze również może nie być zjadliwy. To co staje się popularne i jest dostępne dla mas (jakikolwiek brutalnie to brzmi) staje się w końcu nijakie i kojarzy z tandetą - jeśli nie idzie w parze z jakością.
To prawda. To właśnie problem z modą. Dlatego gorąco zachęcam do szukania własnego stylu, bo moda przemija, a styl pozostaje.
Ja się czuję bardziej luksusowo w idealnie dopasowanych u krawcowej spodniach z drugiej ręki w prążek, niż w większości ubrań dostępnych w Zarze, Massimo 😅. Tam tez lubię spojrzeć na niektóre rzeczy, jednak jeśli już kupuję ubrania, staram się je maksymalnie dopasować do siebie, regularnie golić czy odkłaczać 😅
W prążek?😂😂😂
Zgadzam się w 100%. Nie lubię oscentacji. Ostatnio rozmawiałam z przemiłą Panią w sklepie i mówiła, że ludzie najczęściej sięgają po rzeczy w monogramie lub z wywalonym logiem na pół klatki piersiowej. Bardzo mało jest za to osób, które nie chcą się rzucać w oczy logiem.
Nieraz dostawałam oczopląsu patrząc na Panie/ów odstrzelonych w same drogie rzeczy i każda z innej parafii. Nie ważne czy kolory i wzory się gryzą, ważne że widać, że mnie stać. Troszkę to przykre, taka chęć udowodnienia na co mnie stać. Zastaw się a postaw. Ja jestem za ukrywaniem logo, nie lubię się z tym obnosić. Krępuję mnie to.
Mnie też krępuję, czuję się wtedy tak, jakby ktoś od razu bardzo dużo o mnie wiedział, bo też tak jest - nosząc określone rzeczy mówimy o sobie od razu bardzo dużo.
Lubie i ogladam Pani kanal. Uwazam, ze najwazniejsze jest, czy ubranie pasuje do naszej cery, typu urody i sylwetki oraz naszego zycia/okazji i czy jest dobrej jakosci. Pozwole sobie odniesc do przytoczonej sceny z serialu: komentarze tych dwoch panow na temat tej pani w kwiecistej sukience i jej drogiej torebce wskazuja na tych dwoch panow i swiadcza, ze sami wykazuja mniej klasy, niz ta pani, o ktorej plodkuja. Sa po prostu jak widac ograniczeni, bo nie maja ciekawszych tematow na smalltalk
To tylko serialowi bohaterowie, którym do ideałów zdecydowanie bardzo daleko :-) Przywołałam tę scenę, by wyjaśnić, dlaczego w social mediach zrobiło się głośno na temat tego pojęcia.
Uwielbiam Twoje filmiki, a ten był strzałem w 10. Tak się składa, że od jakiegoś czasu interesuję się stylem quiet luxury i bardzo dobrze się w nim czuję. Przede wszystkim z uwagi na jakość materiałów, z których uszyte są ubrania oraz paletę kolorów (uwielbiam beże, brązy, ecru, kolory ziemi).
Dobrej jakości materiały jak jedwab , kaszmir, wełna, len . Wszystko co naturalne oraz spójna kolorystyka same w sobie są luksusowe. Więc kupujemy dobrą jakość i to jest najważniejsze. I nie musi logo marki być widoczne, ponieważ świetnej jakości materiał i dobre szycie już to mówi. Ja lubię logo , ale tylko i wyłącznie nie rzucające się w oczy. Ubrania muszą być przedewszystkim zdrowe dla naszego ciała. To ważny aspekt zwłaszcza jeśli chodzi o bieliznę. Nie tylko estetyka jest ważna. Wybieram ubrania , które posłużą mi długo i nigdy mi się nie znudzą. Obuwie również powinno być wzorowe, a jak dla mnie to najważniejsza część. Jeśli chodzi o torebki to tutaj stwierdzę, że logo Channel, LV itd mi nie przeszkadza i noszę. Nie uważam za kicz posiadania torebki Channel, ponieważ uważam że jest piękna i uwielbiam historię marki. Moja torebka ma małe logo i bardzo ją lubię. Porządną marynarkę kupić z dobrej jakości wełny to trzeba wydać kasę za dobrą jakość. Więc kupujemy " markowe " rzeczy siłą rzeczy 😂 każda dobra marka ma logo ..jedni mniejsze drudzy większe. Nawet nasze Polskie marki mają logo i szyją świetne ubrania. Więc jeśli założę dobrze skrojony garnitur i do tego dołożę torebkę z logo, to jest kicz? Ja uważam, że marki które budowały nawet czasem dziesięciolecia swoją pozycję w świecie mody tak jak np : Channel , Vivienne Westwood lub inne nie mogą być uznawane z kiczowate dlatego , że mają logo. Bo logo jest wizytówka marki. To od nas samych zależy jak będziemy to nosić. I z czym łączyć. Im mniej widoczne znaki firmowe tym lepiej. Kiczem to bym nazwała najgorszy materiał jak poliester, akryl itd . Zaniedbane włosy albo te doczepiane..nadmuchane wargi i te wszystkie inne plastiki. Pozdrawiam serdecznie ❤
Dziękuję za Twoją opinię :-)
Dziękuję bardzo..
Zazwyczaj widzimy całokształt człowieka, i co z tego, że dostanę logiem w twarz z piersi, butów czy torebki, jak patrząc na całą „stylizację”, od razu zakładam z góry, że to podróba. Ale raz weszłam do sklepu Guess i zrozumiałam, że nie tylko na podróbach są tak okropnie otagowane logiem te ubrania 🙈 - sama ta marka chyba jest właśnie dla osób potrzebujących pokazać, że stać ich na więcej, niż ciuchy z Zary (która swoją drogą ma często ładniej wyglądające ciuchy, niż te we wspomnianym sklepie). Nie wiem, czy marka „G” w ogóle może być postawiona obok tych bardziej premium, bo nie znam się na markach premium. Ale ja bym tu zaryzykowała zasadę w kontekście „loud luxury” - po Guess i LV ich poznacie” 😃
Nie bez powodu Kate wybiera Zarę, nie Guess 😎 Pół żartem, pół serio.
Dla mnie widoczne logo wygląda tanio i tandetnie, nawet jeśli dana rzecz kosztowała majątek. Poza tym, dziś logo można po prostu kupić. Zaczęło się od bazarku, gdzie panie za pomocą żelazka umieszczały logo znanych sportowych marek na ciuchach o wartości kilku złotych, a dziś w Internecie jest tego całe mnóstwo.
Chyba będzie coś w stylu Old money;) Czekam 😊
Myślę, że w, nazwijmy to, bardziej wyrazistym stylu, nie zawsze chodzi o udawadnianie czegoś innym, czy o ostentację, tylko o wyrażenie siebie, kreatywnosć, radość z łączenia barw i deseni. I dodam, że sama od lat ubieram się właśnie w stylu quiet luxury, z bardzo wąską paletą kolorów, priorytezując jakość (bo tak lubię) czułabym się bardzo niekomfortowo nosząc jakiekolwiek widoczne logo (z jednym wyjątkiem - mam torbę Ani Kuczyńskiej, z jej nazwiskiem na srebrno wytloczonym na skorze, ale tu gdzie mieszkam, jest to marka praktycznie nieznana) ale, mieszkając w Londynie, uwielbiam oglądać też ludzi stylizujących się bardziej ekstrawagancko. Bardzo mi to odświeża głowę, często zachwycam się (łączenie kilku wzorów w ramach jednego ubrania to wyższa szkoła jazdy), jednocześnie mając świadomość, że to nie musi być dla mnie.
Gdybyśmy na świecie wszyscy byli identyczni j ubierali się tak samo, świat byłby niesamowicie nudny.
Szczerze mowiac stawiam na elegancie i wygode❤
Wygodne ubranie dodaje mimpewnosci...probuje stworzyc szafe takich ubran i powoli, noi chce byc elegancko ubrana i dlatego trafilam na ten blog.oprocz tego tez interesuje mnue minimalizm ubran...bo zauwazylam ze mam za duzo rzeczy i czasem Ich wogole nie nosze, szkoda rzeczy i pieniedzy.
Wygodne buty to zdrowie i podstawa.
Zaczelam bardziej o siebie dbac, o zdrowie psychiczne i fizyczne.
Oprocz tego wiecej stawiam na rozwoj swoj i swoje kwalifikacje.
Tez chce stworzyc minimalistyczne mieszkanie i elegancie ❤
Idziesz bardzo dobrą drogą - szczególnie w kwestii rozwijania siebie :-)
Wielkie pieniądze lubią ciszę... nawet w strojach :) Pozdrawiam:)
O dokladnie, i w Cale nie musza byc wielkie
Uwielbiam Twoje odcinki na każdy temat.👌👌👌
Bardzo mi miło!
Świetny temat 👍🏻 Ale nie padły nazwy naszych polskich marek. Może odcinek z krajowymi polecajkami??
Albo chociaż odcinek z markami, które są dostępne w Pl 👍🏻
Taki odcinek już był
@@urszulagorska7171 był generalnie o polskich markach :) Ale raczej chodziło mi o marki (polskie oraz zagraniczne dostępne w Pl) reprezentujące właśnie stylu quiet luxury
Polskich luksusowych marek nie ma 🤣🤣🤣
Świetny materiał ❤
Uwielbiam styl Victorii Beckham❤ Ubiera się bardzo klasycznie a zawsze wygląda jak mln$
Jej stylizacje też często wywołują u mnie szybsze bicie serca ;-)
Ja też tak uważam👌
To prawda. Victoria zawsze wyglada fantastycznie 😍
Właśnie dlatego, że ubiera się klasycznie.
Viktoria ma klasyczny styl, ale za to torebki Hermes warte fortune 😊
Również cenię w sobie i u innych klasykę i zasadę "mniej znaczy więcej" 👌
Kupując jakiś czas temu torebkę pani sprzedawczyni próbowała mi pomóc, Ale Nie mogła zrozumieć dlaczego tak bardzo Nie chcę widocznego logo....😂
Wielkie domy mody, jak na przykład Chanel czy Dior, będą mieć wiele produktów z (bardzo) widocznym logo, ale mówimy tu o pret-a-porter, które oczywiście są są drogie i luksusowe, lecz tak naprawdę szczyt tego luksusu osiągamy w haute couture, wówczas gdy to logo zostanie z nich zdjęte, za co dopłaca się dużo więcej, ale dostaje się najwyższej jakości, niekiedy całkowicie unikalny produkt - kto wie co to jest, ten wie. Nic nikomu nie trzeba pokazywać, nic nikomu nie trzeba udowadniać.
Tak, większość marek luksusowych ma też w standardowej kolekcji droższe modele z mniej widocznym logo. Im tańszy (jak na luksusowy) produkt, tym większe logo.
Ale zdajecie sobie Panie sprawę, że quiet luxury to nadal luxury i ubrania po kilka tysięcy euro? To, że ktoś nie wybiera ubrań z logotypem i stawia na dobre materiały (nie sieciówki) z quiet luxury nie ma nic wspólnego, chociaż tak się niektórym wydaje ;) Nie ma co popadać ze skrajności w skrajność, najchętniej oczywiście trend popierają osoby, które w życiu nie byłoby stać na marynarkę, czy torebkę np. Chanel. Wśród przytoczonych marek są też modele bez loga, dyskretne jak np. kultowy model 2.55 bez charakterystycznego CC, który można zaliczyć do tzw. grupy „kto wie, ten wie”. Quiet luxury to ubrania i dodatki, które rozpoznają osoby będące klientami takich, a nie innych marek. Są to osoby, które nie pomylą dobrze skrojonej marynarki ze świetnych materiałów mało znanej niszowej marki, z bardzo podobną z The Row, czy Loro Piana. A zatem odpowiednie liczące się grono ludzi wie - nadal więc można stwierdzić, że jest to reklama ww. marek - skierowana jednak nie do szarego człowieka - bo też szary człowiek nie jest ich grupą docelową i nie kupi swetra za 2 tys EUR.
Powiedziałam to w pierwszych minutach filmie - wymieniając trzy podstawowe cechy, tj. że ubrania są bardzo drogie.
To, co piszesz, to tak jak z powrotem Phoebe Philo.
Cześć, ciekawy odcinek. W tej filozofii nie podoba mi się mimo wszystko ciągle podkreślanie tego,że " mam". Podejrzewam,że początkowo faktycznie bogaci unikali logo aby się nie afiszować, aby też może nie promować tych bogatych firm,żeby nie udowadniać. Teraz mam wrażenie,że wszyscy będą na siłę unikali logo,żeby nie wyglądać "kiczowato".
Uważam,że faktycznie logo samo w sobie nie dodaje klasy. Powinniśmy po prostu opierać się na jakości i stylu, ale jeśli gdzieś przedrze się jakieś logo to nic w tym złego. Sama logo nie lubię. Patrzę po prostu na skład ubrań( mam tak od dziecka- nie lubiłam sztucznych tkanin). Zauważyłam,że często marka/ cena nie przekładały się na jakość. Poza tym jeśli mamy podejście vege,to kupowanie skórzanej drogiej torebki nie jest ani dobre ani opłacalne. Natomiast kupowanie skórzanych butów np ortopedycznych jest bardziej zrozumiałe.
Musimy bardziej" być " niż " mieć".
Nic nikomu nie udowadniać, nawet takim nurtem.mozna ubrać się klasycznie i ekologicznie w sieciowe. Pozdrawiam
Mam też taką rozkminę: czy najbardziej luksusowe i pożądane torebki, classic flap chanel oraz birkin i kelly hermèsa to quiet luxury wdg was? Moim zdaniem nie, bo są zbyt rozpoznawalne, a przez to zbyt "krzyczące", zbyt ostentacyjne. Mimo ogromnej jakości.
Myślę, że wszystko zależy od interpretacji. Ja zakupu klasyka Chanel nie planuję, bo nie lubię tak widocznego logo. Hermes w mojej opinii jest subtelniejszy.
Absolutnie nie. Obecna jakość Chanel, hmmm... Idąc ulicą z takimi torebkami krzyczy się do złodziei: weź moje pieniądze! I dlatego najczęściej te osoby jadą taksówką :) W obecnych czasach i problemami z rozwarstwieniem społecznym i bezpieczeństwem na ulicach na zachodzie, to tak jak wciskanie się z powrotem w gorset i krynoliny.
Ja lubie wzorki, lubię jak się dużo dzieje, lubię też spokojne, jednolite i stonowane ubrania, ale jednak unikam wyraźnego logo od zawsze. Uważam, że nie jestem chodzącym słupem reklamowym 😝😊
Nie lubię logo. Jednak musiałam do tego dorosnąć. W liceum noszenie sławniejszych ubrań przyozdobinych logiem firm było bardzo punktowane. Natomiast teraz logo mnie jie interesuje. Interesuje mnie jakość :) a tą można śmiało znaleźć też w lumpeksie.
Uwielbiam quiet luxury 😊
Pewność siebie nie musi krzyczeć 😏
Im większa pewność siebie tym mniejsza potrzeba " krzyku"....spójrzmy na nasze patocelebrytki...biedne niedowartosciowane niunie..
Pieniadze lubia cisze , to moja zasada
Od 2020 roku kupuje swiadomie, tylko z najlepszych materialow. Im mniej znana marka tym lepiej, zakochalam sie w jakosci. Nie ukrywam, ze ma to zwiazek z podniesieniem mojego statusu, zrobilam uprawnienia i teraz zarabiam tyle, ze stac mnie na “quite luxury”.
Musze jednak przyznac, ze mokasyny od Gucci sa warte kazdych pieniedzy i na szczescie sa modele z subtelnym logo.
Zakochalam sie bez pamieci w marce N.Peal, cidowny kaszmir.
Bardzo dobry material.
N.Peal - brytyjska tradycja ❤
Dzięki Olu, ciekawy filmik 🙂
... odkąd pamiętam lubiłam się wyróżniać ale nigdy nie było to logo tylko mój własny styl, za który byłam dość często wytykana palcami.... pochodzę z malutkiej miejscowości więc możecie to sobie wyobrazić.....
Sukienki VB są piękne ale jak patrzę na składy to się zastanawiam skąd te ceny i wolę kupić coś tańszej marki ale np w składzie wiskoza, jedwab itd :)
Myślę, że ubieranie się bez widocznych logo może też być po prostu bezpieczne: nie jest rozsądnie chwalić się posiadaną dużą ilością pieniędzy. Nigdy nie wiadomo, kto nas usłyszu i jakie kłopoty może to ściągnąć na człowieka. A jeśli ktoś krzyczy, ile ma pieniędzy (choćby strojem), to nie jest to ani zdroworozsądkowe, ani nie świadczy o zadowoleniu z życia.
Tak właśnie jest. O ryzyku noszenia znanych modeli torebek np. w Londynie książkę by można napisać. Ludzie, którzy rzeczywiście mają pieniądze będą się bardzo starali, żeby to nie była pierwsza rzecz, na którą w kontakcie z nimi zwrócisz uwagę. Ja moich już w ogóle nie noszę, bo jestem wtedy automatycznie mniej oryginalna, ponieważ wszyscy to noszą. Wolę wybrać jakiś niespotykany model z totalnie nieznanej marki, a mieć coś, co mnie realnie odróżni od innych i podkreśli mój autentyczny styl. Nawet taka torebka serduszko Alaïa niby bez wyraźnego logo, ale wszyscy wiedzą, że to serduszko Alaïa...
Wsadzę kij w mrowisko.
Bardzo lubię markowe produkty. W opinii większości tu komentujących jestem wieśniarą o niskich kompetencjach intelektualnych. Ok. Niech będzie 😂
Nie uważam żeby noszenie rzeczy z logo było nieeleganckie. Jeśli mi się coś podoba i nie rujnuje mojego budżetu, to kupuję i tyle. Nie zastanawiam się co sobie ktoś o mnie pomyśli.
Poza tym luksusowe produkty to czasem inwestycja lepsza niż lokata w banku.
Celowe ubieranie się „w stylu” old money to niestety przebieranie się za kogoś innego i jest jest równie słabe co kupowanie podróbek.
Glośne krytykowanie stylu i wyborów innych jest, w moim odczuciu, bardziej nieeleganckie niż wyjście z domu w przysłowiowych skarpetach do sandałów.
Tymczasem panie, które same siebie uważają za damy (ja nigdy bym tak o sobie nie powiedziała) bez zastanowienia wypowiadają się z pogardą o innych. Trochę nieładnie…
Niech każdy nosi to co lubi. Po co to analizować i oceniać. Patrzmy na siebie, nie na innych.
I to jest to, co jako tzw. doradca podkreślam - najważniejsze, to czuć się dobrze ze sobą. Jeśli dobrze się czujemy ze sobą, to nie mamy potrzeby się wywyższać i gardzić innymi. Pani prowadząca kanał jest bardzo sympatyczna, ale też od czasu do czasu wkrada się gdzieś jakaś ocena, tak jak w tym filmie, że "trendy są dla osób, które jeszcze swojego stylu nie mają". Brzmi to oceniająco. Natomiast trendy mogą być np. dla osób lubiących zmiany. A przecież można powiedzieć, że ludzie eksperymentują z trendami w poszukiwaniu swojego stylu. Treść niby ta sama, a brzmi jednak inaczej.
Dzisiaj jest tyle "stylistów", "kreatorów", "influencerów" itd. ze swoimi polaryzującymi opiniami, że wydaje się, że największym i najrzadszym dobrem luksusowym jest pozytywna komunikacja.
Loud luxury jest podobne do prostowania małego palca przy podnoszeniu filiżanki.
Świetne porównanie ;-)
Podobno pieniądze /bogactwo leży najlepiej w trzecim czy czwartym pokokeniu😉. Jak frak 😉
Natomiast styl „old money” zaczyna się od 5 pokolenia!
@@beatalewandowska7106 święte słowa
Zgadzam się w zupełności z tą filozofią; 🙂🙂Nigdy nie podobały mi się wielkie druki i krzykliwe logo. Chyba jeszcze za dziecka odpychała mnie tym firma, która całkowicie takiemu quiet luxury przeczy - Big Star! W ich sklepach zawsze królowały: olbrzymi znaczek firmy, olbrzymia cena, a za to kompletne zero jakiegokolwiek stylu. Wczoraj w handlowej galerii przypadkiem minęłam ich sklep, i wiecie, co? - Tylko i aż zdziwiłam się, że te sklepy w ogóle jeszcze stoją, że mają jeszcze rację bytu.
Zawsze odrzucało mnie logo na ubraniach, choć czasami ciężko go uniknąć np w koszulkach polo ale jeśli jest małe to uważam, że wciąż gustownie to wygląda (widziałam to też u rodziny królewskiej). Nigdy nie mogłam zrozumieć po co ludziom na klasycznym białym t-shircie logo, ani to ładne ani praktycznie... Biały t-shirt dobrej jakości sam się obroni i będzie pasował do wszystkiego
nie mam nic przeciwko rzeczom z logo .jezeli ide do butiku gucci Gucci czy Max mara wiem z gory ze bedzie sieprezentowalo logo ,sposob szycia ,detale Ale jest najwazniejsze zeby to logo nie bylo falszywe .Jseli ktos nie lubi logo poprostu nie robi zakupow w takim sklepie tylko w zwyklych sklepach lub na rynku .Osobiscie lubie rzeczy firmowe i kupuje je bo mi gwarantuja jakosc.nigdy nie obkladam sie logiem widocznym od stop do glow.nie znosze podrob
...ale wspomniana scena z torebką pokazuje że styl quiet luxury sam w sobie konweniuje tylko z jakością ubrań bo jakość zachowania może już wycierać listwy podłogowe.
A jeśli ubieramy się do pracy "spotowo" np koszulki polo, to te dobrej jakości mają jednak malutkie logo np. Lacoste czy Gant lub Tommy Hilfiger. Do tego np. latem gładkie spodnie i tenisówki bez logo lub delikatnym. Co wówczas?
Pracuję w zawodzie męskim i nie chcę ubierać się na co dzień kobieco.
Musi też być wygodnie.
To wszystko zależy od nas i naszych preferencji. To film o filozofii quiet luxury, więc zupełnie innym zagadnieniu ;-)
Hilfinger 🤣 przepraszam, ale padłam 😂
@@eureqaboza8759 och szanowna Pani już poprawiam, cieszę się, że dostarczyłam tyle radości😉
Film był na temat cichej elegancji, ale gdyby do tej elegancji dodać życzliwość w naszym kraju, to byłoby cudownie, bo to razem tworzy klasę 🌟
@@aleksandrapakula dziękuję, tak, rzeczywiście nie poruszała Pani tego tematu. W ubraniach sportowych, czy też półsportowych jest to chyba nie do uniknięcia, a ubiór zależy od charakteru pracy. Dla mnie cenny film, serdecznie dziękuję, życie nie ogranicza się w końcu do pracy🙂 miłego dnia
To nie są marki luksusowe.
Ta rozmowa z Sukcesji jest jednak okropna, pffff jako coś obrazliwego powiedzieć że jeździ metrem. Strasznie klasitowskie, czy wszyscy bohaterowie są równie wielkimi arogantami (chciałam napisać bucami)
A co do Gwyneth Paltrow to to ciekawe że mówi się o jej sądowych stylizacjach w kontekście quiet luxury, a nie mówiło się o stylizacjach Amber Heart. Co by o paniach nie myśleć to obie wyglądały w sądzie bardzo elegancko i grzecznie
Rozmowa w Sukcesji jest wyrwana z kontekstu. A w przypadku pań - Gwyneth po prostu trafiła „w trend” :-)
LV jest podrabiany na taką skalę, że aż orginalna marka straciła prestiż i jest dla mnie tandetna
Nigdy nie lubiłam bijących po oczach metek. Nawet jako nastolatka. Do teraz nie wiedziałam, że takie podejście do ubrań ma swoją nawę. Inna sprawa, że ileś lat temu w ogóle nie byłoby mnie stać na luksusowe ubrania. Nawet teraz, chcąc kupić coś "z wyższej półki" (i nie mówię o tych najnaj) muszę uzbierać na daną rzecz, nie mogę pozwolić sobie na zakup od ręki. Dlatego pomaga mi buszowanie po sklepach z odzieżą używaną. Mam swoje perełki z świetnych materiałów, w kolorach które lubię (zdecydowanie nie trzymam się klasycznej czerni, granatu, a mam przewagę żywych kolorów).
Sklepu z używaną odzieżą to zdecydowanie najlepsze miejsce do kupowania ubrań. I jedyne ekologiczne rozwiązanie, bo nie istnieje ekologiczna produkcja ubrań.
@@aleksandrapakula To drugi powód, dla którego większość moich ubrań pochodzi z drugiej ręki.
"Old money style" czy "quiet luxury" to nowe, może bardziej chwytliwe nazwy dla stylu który kiedyś kojarzony był z nazwą "preppy". Nie jest to styl ubierania się a tym bardziej filozofia doboru ubioru, co raczej kolejny trend starający dopasować się do stwierdzenia "kto wie ten wie". Kolejny z elementów pozwalający się wyróżnić czy poczuć bardziej wyjątkowo. W Polsce niemal niezauważalny, gdyż to co kojarzone często jest z luksusem w kraju nad Wisłą, w innych kręgach odbierane jest co najwyżej jako marka premium. Przede wszystkim warto zadać sobie pytanie, czy romantyzowanie tego zjawiska nie jest nieco nad wyrost - wszak prawie każda z nas marzyła, aby z brzydkiego kaczątka w księżniczkę przeobraził ją książę, bogaty biznesmen czy rumak z wieloma koniami pod maską (najlepiej w luksusowym samochodzie i z pokaźnym majątkiem).
Na szczęście nie każda o czymś takim marzyła i miała bardziej ambitne i intelektualne priorytety. Ale co do reszty - w punkt!
Olu, a co z logiem na butach? Przykładowo sneakersy z małym znaczkiem Lacoste? :)
Lacoste, conversy czy nike to nie są marki luksusowe i raczej nie nosimy ich po to, by komuś coś udowodnić. Ja mimo wszystko unikam, jeśli się da - po prostu nie lubię logo.
Dobrze czuję się mając na sobie dobre jakościowo rzeczy
Mnie jakoś od zawsze odrzucało od logo na ubraniach czy torebkach. Denerwuje mnie jak znajduję na pierwszy rzut oka fajne ubranie, a potem widzę mocno rzucające się w oczy logi marki. W takich sytuacjach rezygnuję z zakupu.
Świetny odcinek :)
Bo jak świecisz logo to pewnie na koncie debet. Bogaty jest ten kto nie ma debetu :D
@@kaledonia1983 Debetu udziela bank, a nie sklep.
Logo, nie logo, ale moich swetro-bluzek z uroczymi nadrukami za nic nie zamienię! Ale mam bardzo dużo rzeczy bez markowych znaczków, a nawet jeśli z to są one niewielkie [np jedna mała tyci wpinka, albo końcówka od zamka błyskawicznego]. Mam co prawda dwie, trzy koszulki z dość widocznym logo i trochę mnie ono denerwuje, ale bluzki kupiłam ze względu na niezwykle przyjemny materiał w ładnym kolorze. Mam też jeden t-shirt gucci z gigantycznym logo na środku klatki piersiowej, ale nie zaliczam go do czegoś luksusowego, bo dostałam go za darmo od znajomej mojej mamy, która robiła akurat wielkie odgracanie szafy.
To dokładnie moja filozofia.
Nie moge oprzec sie wrazeniu, ze wszystko to, co ma do powiedzenia internet na temat tego, jak sie ubieraja ludzie zamozni to jakas fantazja, niewiele majaca wspolnego z rzeczywistoscia. A juz najbardziej zaskakuje mnie ta fraza "kto wie - ten wie", poniewaz dla osob, ktore stac na luksusowe ubrania, to naprawde nie ma znaczenia, czy ktos wie cokolwiek o pochodzeniu tych ubran. Potrzeba manifestowania swojego statusu konczy sie wraz z jakims tam poziomem zamoznosci, to jest raczej potrzeba osob aspirujacych, dla ktorych pieniadze sa wyznacznikiem sukcesu a nie narzedziem do osiagania innych rzeczy. A wydaje mi sie, ze, w wiekszosci, dla osob zamoznych, sa raczej tym - srodkiem, ktory pozwala nosic wygodne, komfortowe ubrania, czasem uszyte na miare, czasem z najlepszych tkanin, ale nie po to, by komus zaimponowac, tylko zeby sie samemu w nich komfortowo czuc. Tak samo jak, majac duzo pieniedzy, mozna przygotowac sobie luksusowa kolacje, o ktorej nikt nie bedzie mial pojecia, bo nie wrzucamy jej na insta, tylko cieszyc podniebienie dobrym winem, ktore, niestety, akurat jest bardzo drogie. Ale to jego smak ma znaczenie a nie cena jako taka i nikt zdrowo funkcjonujacy nie obnosi sie z tym, jak drogie pija wina i ile razy w tygodniu jada sushi. Nie sadze, by istnialo w ogole cos takiego jak "filozofia quiet luxury" - na pewno nie od strony osob, ktore mozna by posadzic o jej wyznawanie, one po prostu zyja na poziomie, na ktory je stac i nie filozofuja na ten temat, wykorzystuja fakt, ze maja srodki pozwalajace na wygode. Marki, ktore swieca logo maja po prostu znacznie groszej jakosci produkty, to sie zazwyczaj stad bierze, nie z jakiegos zalozenia, to, ze "wealth whispers" jest efektem ubocznym stylu zycia a nie zalozeniem.
Dokładnie opisałaś to, o czym mówiłam. Cichy luksus to określenie pewnych zachowań, a nie styl. Określenie powstało, by określić ten zbiór - by za każdym razem nie pisać elaboratu, a móc po prostu użyć dwóch słów. W ten sposób powstaje np. DNA marek, które kierują się do konkretnych klientów.
Sushi to chyba jakaś polska przypadłość, że jest to uważane za luksus. A co do frazy, "kto wie, ten wie", jest to totalnie aspiracyjne, bo opisane przez Panią osoby w ogóle nawet nie myślą w ten sposób, nie mają potrzeby należenia do "insiderskiego" klubu, bo oni po prostu w nim są.
Ubiór Steve'a Jobs'a był ponoć przemyślaną taktyką by codziennie rano nie poświęcać swojego cennego czasu na dylematy w co się ubrać
Był przemyślaną strategią marketingową, która przy okazji była bardzo wygodna :-)
@@aleksandrapakula gdzie można o tym przeczytać?
@@syzyk Uczyłam się o tym na studiach, ale z tego co widzę nawet w sieci jest sporo artykułów na ten temat.
Jedynym logo o ktorym marzę jest znaczek Chanel na czarnej pikowanej torebce 😅 ale raczej nigdy sie nie spełni 😂
Marzenia często się spełniają tylko trzeba mocno w nie wierzyć.
Taka torebka kosztuje około 9500 euro i też jest marzeniem mojej córki. Może kiedyś taką dostanie.
Ostatnio podarowałam jej torebkę i portfel z firmy Saint Laurent. Też o takiej marzyła. Mówiła często,głośno i się spełniło.
Ja też marzę o czarnej pikowanej torebce Chanel ale granatową też bym nie pogardziła…😉
Loga marek "loud" w tej chwili kojarzą mi się juz tylko z krzykliwymi i kiczowatymi influencerkami typu Laluna i ich wielkimi nienaturalnymi ustami. Dodatkowo odstrasza mnie to, że część wielkich marek szyje w krajach rozwijających się i płaci grosze pracownikom, po to, żeby mieć jeszcze większe zyski.
Dla mnie skoro to już styl o którym ktoś się rozpisuje ,czy go omawia,to też jest swoistego rodzaju snobizm,i to snobizm przemyślany ,prowadzony jak po sznurku przez różne marki,i nie ma tu mowy o żadnym spontanie czy miejscu na indywidualizm 🤔🥱
Podskórnie czułam, że niszenie torebki LV z widocznym logo jest wstydem 😂 ale klasyk od Chanel tak mi się podoba 😢
Mnie też wiele tych rzeczy się podoba! Nie widzę nic złego w ich noszeniu, jeśli ktoś tak chce i go na to stać. Ja w swojej szafie wolę unikać logo, bo zwyczajnie nie trafia to w mój gust. I dlatego trend na mówienie o quiet luxury mnie cieszy :)
Trzeba być tzw." frajerem" ( innego epitetu tutaj nie ma) , by płacić krocie za stanie się chodzącym panelem reklamowym. Marki to nie luksus,to też masówka tylko za większą mamonę.
W poprzednim systemie kobiety były haute couture,bo nie marka a pomysł na strój był istotny. Krawiectwo hulało,a Polki były kobiece i pomysłowe w ubiorze.
Nie marka istotna , a dobrze skrojone ubrania. Można mieć SZANEL na sobie, lecz tu ciągnie się, tam rękaw złą główkę ma. Nawet na miarę bywa szyte według maniery krawcowej hmmm. Materiał i krój to podstawa.
Marką jestem sama w sobie. 🙂
Krawiectwo ' hulalo' ,bo odziez nie byla dostepna w sklepach. Nie bylo innego wyjscia. Dzinsy byly marzeniem. O materialach nie wspomne ( krolowal dopiero co odkryty poliester). Jak mozna gloryfikowac czasy ubostwa kraju?? Doprawdy nie rozumien.
Czasami udało się zdobyć jakiś jedwab milanowski, wełenkę bielską i wyczarować z tego coś naprawdę ładnego, na miarę i niepowtarzalnego. Myślę, że nie chodzi o gloryfikację epoki, tylko o podkreślenie kreatywności.
Od dziecka tak to właśnie widziałam 😕
Pewnie to "sprawka" mojej mamy, bo ona zawsze uważała, że nikt Ci nie płaci by reklamować daną firmę i zawsze się z tym zgadzałam.
Druga sprawa, że to trochę obciach bo często jak się patrzy na ludzi na ulicy to często z każdej noszonej przez nich rzeczy krzyczy logo marki, a najlepiej by było jak największe. Nie wiem, ale uważam że to trochę żałosne i smutne. Takie afiszowanie się. A zazwyczaj najbardziej afiszują się osoby, których na to nie stać. Co mi w sumie wsio rybka, czy to bogaci czy biedniejsi ale chyba w ten krąg pokazywania się jednak wpadają Ci z mniejszym portfelem. By się pokazać i lepiej poczuć, nie wiem?
l wyglądają jak chodzące reklamy. I idzie taki pan czy pani w galerii, spodnie Carla Lagerfelda, t-shirt Gucci, torebka LV, okulary Tommy'ego Hilfiger'a, buty Lacoste i jestem na 95% pewna, że to podróbki, bo jakość serio średnia ☹️ I wyglądają tragicznie jak manekiny na wystawach sklepowych. Po coooo?
W życiu nie założyłam nic co miało logo. NIC. Nawet jeśli był tylko malutki znaczek gdzieś na piersi czy u dołu ubrania - jest to zawsze skreślone. Jeśli coś ma znaczek, ale taki metalowy to czasami zdarzało mi się zakupić o ile bez problemu była możliwość odprucia tego "dziadostwa" 😅 bez uszczerbku dla ubrania.
Zawsze miałam problem z zakupieniem sportowych ciuchów, bo na tych to wiecznie są jakieś znaczki bezsensu 😒
Ponieważ mnie nie stać na wielkie marki, a lubię nietuzinkowe ubrania dobrej jakości, szyję je sama. Umiejętność tę mam jeszcze z czasów PRL, kiedy sklepy świeciły pustkami. Kupiłam dwie dobre maszyny do szycia. Materiały kupuję przez internet. Włoskie wełny i jedwabie lub ich mieszanki, najczęściej z promocji, często zdarza się zdobyć końcówki serii znanych marek. To samo ze sweterkami. Są dostępne włóczki z alpaki, z merynosów, z dodatkiem jedwabiu. Powstają z tego rzeczy klasyczne, ale niepowtarzalne , bo jednostkowe. Pozdrawiam, bardzo lubię Pani programy.🌝
Pani Olu, a co sądzi pani o słynnych koszulkach polo marki Ralph Lauren? Czy takie "mini" logo też wygląda tanio?
Ja nie mam w tej kwestii zdania. Liczy się całość. Daleka jestem od twierdzenia, że jakiekolwiek logo rujnuje wygląd. Sama unikam logo, jak tylko się da, bo nie przekonuje mnie ta estetyka.
Klasyczne mini logo jest ok. Ale RL ma tez koszulki z ogromnymi, ok 8cm logo. Te wyglądają tanio i „loud”.
RL ma również linię Black Label, która jest luksusowa i bez logo.
Trochę bez sensu. Bawełniana, szara koszulka za kilkaset złotych, która nie ma takiej wartości - bez z logo czy z logo tak samo niepraktyczna. Nie lubię przepłacania za ubrania, tylko dlatego, że "mnie stać"
Czasem trudno oszacować wartość rzeczy. Za ceną stoi jakoś materiału i wykonania (w tym warunki pracy) oraz historia marki.
Czy jeżeli jedynie jeden akcent jest z logo np. pasek pinko, buty z TH z logo "th" to również to się zalicza do tego gorszego stylu? Zastanawiam się zwyczajnie, gdzie jest granica. Niestety, często (nie zawsze) akcesoria, obuwie które są dobrej jakości i nie kosztują tysięcy mają logo. A może po prostu mam złe doświadczenia i musze jeszcze się wiele nauczyc :). Pozdrawiam
Logo jest dla aspirującej biedoty😉
To prawda. Wystarczy zobaczyć w co są ubrani pasażerowie samolotu powracający z wakacji z Turcji! Logo wali po oczach!😂
Sa marki bardzo luxusowe, drogie majace male, niewidoczne logo....ale niestely moda na logo na pol plecow trwa....osobiscie nie oszczedzam na butach, moja choroba. Dobrze, ze mieszkam za granica, mam niesamowity wybor produktow drogich ale super jakosci i logo jest niewidoczne..pozdrawiam
A ja uważam, że cała ta moda i styl są mocno przesadzone. Jakościowe ubrania/dodatki tanie nie są, za to bywają wrednie trwałe i jak się już za nie zapłaci trzeba z tym żyć dłużej niż by się chciało. Oczywiście można sprzedać ale jakoś to nie jest nomen omen w moim stylu, wolę oddać potrzebującym czy wrzucić do kontenera. Od czasu do czasu kupuję coś na Vinted ale często te ubrania i na zdjęciach i w rzeczywistości wyglądają jak wyjęte psu z gardła. Za to jedyną torebkową marką którą lubię jest Furla. Nawet mój kot tak się nazywa😂
Furla to była jedyna marka, o której w życiu marzyłam :-) Nie było mnie wtedy na nią kompletnie stać, ale oglądałam w sieci zdjęcia prawie codziennie. To była obsesja 😅
@@aleksandrapakula Ja Furle kupuję we Włoszech. Niedaleko Wenecji jest fajny outlet designerski a poza tym w każdym większym mieście jest Furla i można tam kupić coś fajnego na promocji. Nie mam praktycznie innych torebek i nawet innych nie oglądam. Stawiam na Furlę❤️. Chociaż mam Dzikiego Józefa kupionego w 2104. Szurałam go gdzie się dało. Nie chciał się rozpaść wiec go uprałam w pralce. Niestety wygląda jak nowy🤣. Wiec cóż porządna łódzka robota zostanie ze mną do samego końca. Przypuszczam, że raczej mojego niż jego🤣
Mam 2 candy kuferek i taką małą metropolis którą uwielbiam
👍👍👍
Tak, wyobrażam sobie dwóch mężczyzn rozmawiających o damskiej torebce🙈😂
Jestem człowiekiem, a nie słupem reklamowym!:)
Zegna wymawia się Dzenia
Dziękuję za zwrócenie uwagi ;-)
@@aleksandrapakula Bardzo proszę 😉
Zgodzę się że majętni markowe rzeczy tylko nie krzykliwe, nie lansują się.
Zegna czyta sie Dzenija
A i Beckham powinno wymawiać sie bez „h”
💕
Zegna wymawia się Zenia a nie Zegna
Nigdy nie nosze ubrań z logo. Ale zawsze są one bardzo eleganckie i ludzie się zastanawiają, gdzie się ubieram. A moje ubrania są czasami tanie a czasami drogie. Natomiast zawsze kupując tania rzecz zastanawiam się, czy ona wyglada na droga. Bo tanich i tandetnych rzeczy nie chce mieć w szafie. Uwielbiam sukienki Calvin Klein do pracy. Bardzo klasyczne i eleganckie. Lubię Coco Channel ubrania. Ale niestety torebki Channel bym już nie kupiła bo jest tu w USA wszędzie.
Tak!! Logomania często dotyczy nowobogackich, którzy przypadkiem dorobili się pieniędzy ale w parze z tym nie szły kompetencje intelektualne.
Pokusa bywa silna, choć finalny efekt często odbiega od luksusowego :)
@@kaledonia1983 jest pani w dużym błędzie, nie wskazuje konkretnych osób z imienia i nazwiska, mówię o grupie społecznej, jako ogóle. Nie uderzam w jednostki, nie ma to zatem charakteru obrazy tylko stwierdzania faktów. Na tym zreszta polegają badania społeczne i cała nauka jaką jest socjologia, charakteryzujący jakieś specyficzne grupy społeczne, przyjmując dane kryteria. Ja ujęłam jako kryterium, status majątku zdobyty przypadkiem. Pani natomiast obraza mnie bezpośrednio i to właśnie pani nieudolnie próbowała zdyskredytować mnie jako jednostkę, wydając tym samym świadectwo o swojej osobie. Pozdrawiam
Czym innym są kompetencje intelektualne, a czym innym dobry gust. Ktoś kto dorobił się sporych pieniędzy zapewne jest inteligenty i zaradny. Nie musimy mu tego odbierać komentując w przykry sposób.
@@monikap7796 być może niezrozumienie mojej opinii wynika z braku definicji kompetencji intelektualnych, nie myślc z inteligencją. Mianowicie miałam na myśli posiadanie szerokiej wiedzy ogólnej, umiejetność prowadzenia rozmowy na różne tematy, znajomość zasad kultury i współżycia społecznego, uczciwość i umiejetność odróżniania dobra od zła, wysoka umiejetność posługiwania się językiem ojczystym, brak kompleksów, umiejetność prowadzenia dyskusji bez używania inwektyw itp. Nowobogaccy, o których wspominam to ludzie pozbawieni tych cech, natomiast wysoce zaradni! Stad właśnie są w stanie „robić pieniądze”. Użyje przykladu dla zobrazowania, proszę spojrzeć na twórców takiego biznesu jakim są gale freakfightowe, oraz na uczestników ów wydarzeń. Czy jest w stanie powiedzieć pani o tych ludzich, że maja oni jakiekolwiek kompetencje intelektualne? Czy jednak to co ich chsrakteryzuje to bycie zaradnym i proaktywnym? Natomiast poziom jaki reprezentują nie różni się za wiele od „pana z pod budki z piwem”? Sama zaś inteligencja rozumiana jako posiadanie szerokich kompensacji w danej dziedzinie nauki również nie musi iść w parze właśnie z zaradnością, bo tym sposobem każdy profesor powinien być milionerem.
@@monikap7796 ma Pani rację. Pozdrawiam 😊
Niech pomagają, biednym , bezdomnych ludzia w potrzebie. Nie wydają pieniędzy na rzeczy zbędne ! .
Żenada
Quiet luxury czyli tłumacząc na język polski to dosłownie cichy luksus, natomiast loud luxury to głośny luksus. Pani Olu, ja mam pytanie. Wymieniła Pani z zachwytem zagraniczne marki luksusowe, a dlaczego pominęła Pani polskie, rodzime marki luksusowe? Czy w Polsce nie ma polskich projektantów, którzy mają swoje marki luksusowe? Czy Polska na prawdę nie ma nic swojego, łącznie z ubraniami, że musimy cały czas piać z zachwytu nad tym, co pochodzi z zagranicy? Czy mamy tak bardzo niskie poczucie własnej wartości, że nie dostrzegamy w Polsce niczego, co jest POLSKIE?
Zegna wymawia się z wł. cenja!!!
Jeden wykrzyknik wystarcza :)
@@aleksandrapakula no właśnie nie :) ja bym podziękowała, a nie pisała o ilości wykrzykników...taka to już polska mentalność!
Mnie zniechęciły produkty logowane od kiedy wszyscy masowo zaczęli przywozić je z tureckich bazarków i kupować na AliExpress🫤
Podróbki to plaga :-(
Dlatego też nigdy nie kupuje high-end, bo i tak wszyscy myśleliby że jest to podróba. Premium jest dla biednych chcących pozować na bogatych i bierze mnie żenada na widok logo calvinów czy innych guessów. Logo samo w sobie może być ładne i może być mierne. Moim zdaniem najkapitalniejsze jest logo Nike, bardzo ładne jest logo Esprit. Z drugiej strony nie podoba mi się logo Timberland czy Valentino.
Celowo przytaczam zarówno marki dla każdego jak i te wyhajpowane.
❤
❤