Béla Tarr: The Turin Horse (2011): Film Kritik

Film kritiklerinde bu hafta Béla Tarr sinemasından 2011 çıkışlı Torino Atı filmi var. Yorum ve kritiklerinizi bekleriz. İyi dinlemeler dileriz.
Gelecek bölümler için TENKİD'i takip etmeyi unutmayın:
/ @tenkidsinezofikitap
linktr.ee/tenk...
/ tenkiddergi
/ tenkiddergi
#nietzsche #torino #horse #bélatarr #beyondgoodandevil #antichrist #bresson #macaristan #mihalyvig #tarr #turin #atorinoilo #erikabok #mihalykormos #janosderzsi #ohlsdorfer #bernhard #1889 #cinema #imge #kavram #2011 #felsefe #sanat #mitologia #sinema #film #eleştiri #kritik #art #kitap #philosophy #metafor #eleştireldüşünce #tenkid #podcast

[@polycoder]

Kaliteli içerik. Teşekkür ederim

[@ebrarkeskin158]

"Tepki verilemeyen durumların, yalnızca tesadüfi ilişkilerle ilişkilendirilen ortamların, nitelikli uzamların yerini alan boş veya bağlantısız herhangi mekanların yükselişi. Bu noktada durumlar hareket-imgenin gereklilikleri uyarınca eyleme veya tepkiye uzanmaz olurlar. Bunlar karakterin nasıl yanıt vereceğini bilmediği saf optik ve sessel durumlardır. Hissetmeyi ve eylemeyi bırakarak kaçışa geçtiği, gezintiye çıktığı, gelip gittiği, başına gelenlere belli belirsiz kayıtsız kaldığı, ne yapmak gerektiğine ilişkin karar veremediği terk edilmiş mekanlardır."
aktardığım alıntıda deleuze'ün belirttiği hususlar, torino atı filmine de bir perspektif sunabilir sanırım. özellikle iki nokta üzerinden düşündüm. birincisi, filmdeki uzun çekimlerin, bir hareket durumunun ardından veya görüntünün karşısında seyirciyi öylece dakikalarca bırakması; bu terk edilmiş, kayıtsız mekanları düşündürüyor. yemek yemeyen ve yürümeye direnen atın tekrar ahıra kapatılması, ve o sahnede kapanan kapıya neredeyse iki dakika bakmamız. içeride kalan at ve karşımızdaki kapalı kapı. daha sayısız örnek verebiliriz sanırım, film neredeyse bu haller ve görüntüler üzerinde seyirciyi dakikalarca öylece bıraktığı çekimlerden oluşuyor. pencereye, odaya, kuyuya, yanan lambaya veya yüzlerine ... öylece bakakalıyoruz. filmin bu sinematografik kuruluşu, deleuze'ün yukarıda söylediği tepki verilmeyen durumları, boş ve bağlantısız mekanları düşündürüyor. yine ikinci olarak, filmde babayla kız arasında geçen sayılı diyaloğun ikisi şu şekilde sonuçlanıyor. kız babasına soruyor: "Tüm bunlar da ne demek oluyor?" "Bilmiyorum, artık uyuyalım." bu soru ve bilemeyiş bir yerde hissetmeyi ve eylemeyi bırakmış bir kaçış noktası gibi görünüyor. karakterin nasıl yanıt vereceğini bilmediği saf optik ve sessel durum. ve bunun söz ile serencamı. Nietzsche üzerinden söyledikleriniz ve o kışkırtıcı soru "Nietzsche'nin boynuna sarılıp ağladığı o zincirlerle bağlanmış kırbaçlar vurulan at nerede?" at ve sahibi nerde ve ne durumda. 'o iyinin ve kötünün ötesinde, toplumsal ahlaki değer ölçeklerinin kaybolduğu noktada bir şey yapmazsak ne olacak'. bu karanlık noktanın çok yüksek bir sanatsallıkla oluşturulan zaman imgeler ile çok şaşırtıcı bir sinematografik sunuluşu olmuş gerçekten. bu büyük filme dikkat çektiğiniz ve bu şaşırtıcı düşünceleri paylaştınız için kendi adıma gerçekten çok teşekkür ederim. birçok fikri birkaç defa dinledim.

[@muratcelik477]

Rica ederiz. Bu geniş, derinlikli ve deleuzyen perspektiften yorumların için teşekkür ederiz. 👍

[@YusufZKARUC]

Çok güzel

[@star_girlpower8432]

Çok ilginç bir filmdi, güzel anlatım, teşekkürler,

[@Dizieditz26]

Çok güzel bir anlatım❤

[@YusufZKARUC]

Herşey güzel 🎉