រឿងពក្កបណ្ឌិត

រឿងពក្កបណ្ឌិត
«ពក្កោ បណ្ឌិតោ រាជ ភាសកញ្ចេវមាវច មយូរា
សាលិកាចេវ ពហូ ញាតា ពហូ ពទ្ធា»
«បពិតមហារាជ ខ្ញុំជាកុកបណ្ឌិតមានប្រាជ្ញា ម្ចាស់ខ្ញុំព្រះអង្គអោយនិយាយ ខ្ញុំមិននិយាយឡើយ ដើម្បីដោះខ្លួនអោយរួចពីចំណង ឯក្ងោកនិងសាលិកាជាអ្នកចេះដឹងច្រើនជាប់ចំណងក៏ច្រើន»។
ព្រះរាជាទ្រង់ព្រះសណ្ដាប់ហើយ បន្លឺព្រះសូរសិហនាទថា«សាធុ ៗ អ្នកពិតជាបណ្ឌិត មានប្រាជ្ញាមែន»។កុកបណ្ឌិតហើរទៅកាន់គោលដៅរបស់ខ្លួនតាមវត្ថុបំណង។ចំណែកព្រះរាជា ទតឃើញសត្វក្ងោកនិងសារិកាមានចិត្ដអាណិតទើបទ្រង់ត្រាស់អោយដោះលែង។
ដកស្រង់ចេញពី៖៥០០០ឆ្នាំ