Orhan abi bu tarz videoların daha fazla gelmesi gerektiğini düşünüyorum. Sen bizim anlatamadıklarımızı konuşunca içim rahatlıyor resmen, keşke birileri bizi anlasa
Boş abi bariz belli,ama çabalayıp didinip büyük üniversitelere girebilirseniz elbette boş olmaz orası ayrı.Fakat tabi ki de istatiksel olarak girme ihtimaliniz düşük,eğer kendinizi biliyorsanız hiç uğraşmayın,kendinizi eğitin
Haklısınız dediklerinizi birebir yaşadım, eğitime çok değer veren biriyim okuyayım edeyim ailem de aynı şekilde hep destekleyiciydi. Diyetisyenlik okudum nadiren çok nadir iş ilanı çıkıyor, okumanın gerekliliğine dair inancımı kaybettim. Geleceğe dair de ufak bir umudum kaldı
Dostlar ben sınava girdiğim ilk sene Karadeniz bölgesinde bir devlet üniversitesinin öğretmenliğini kazanmıştım. Tabii ki ailem yazdırdı. Sonra dedim ki lan bu öğretmenlik yapılmaz öğretmenlerin durumu zaten ortada. (Hatta şuan o yıllara nazaran çok daha kötü) Kayıt dahi yapmadım öylece mezuna bıraktım. Mezuna bırakıp harıl harıl çalışmadım tabii ki. Bir süre durup hayatı anlayacağım, tanıyacağım bir zaman aralığı yakaladım kendime ve sürekli okumalar yaptım, belgeseller seyrettim, çıkıp dışarıya gezdim, köyüme gittim vs. sadece farkındalık oluşturarak hayatımı yaşadım. Mezuna bıraktığım zamana kadar hayat sanki önceden yazılmış, çizilmiş bir şey de ben sadece bir video gibi kendime düşen kısmın ezber misali oynatılışına tanıklık ediyordum, yaşamıyordum bile. Bu farkındalıkla beraber devletler arasındaki ilişki, tarih, ekonomi vs. multi-disipliner bir bölüm olan Uluslararası İlişkiler bölümü beni büyük ölçüde cezbetti ve sınava 27 gün kala artık çalışmaya başlamalıyım diyerek o sene EA'da 63k sıralama yaptım. O zamanki sıralamam ytü, istanbul üniversitesi yetmesine rağmen "evime yakın olsun beni masraftan uzak tutsun istanbul gibi bir yerde uzun mesafe çekemem bir de aileme masraflarla ekstra yük olmayayım." diyerek gerçekten kötü bir üniversite olarak tanımlayacağımız e5 üzeri bir özel üniversiteye tam burslu girdim. Öyle ki 250-300 k sıralama yapanların girebileceği yerlermiş. Bunu okulun başlamasına az bir süre kala fark edince dedim ki neyse okuyalım da eğer memnun kalmazsak yıl sonu yatay geçişle ytü, istanbul üni filan geçeriz. Şans bu ki üniversitenin akademik kadrosu o kadar taşşaklıymış ki gerçekten hem akademik anlamda hem bilgi düzeyi anlamında çok memnun kaldım ve dedim ki "ben burayı bırakmam aga" ve bu üniversiteyi birincilikle bitireceğime dair kendime söz verdim. Öyle de oldu. 4 ortalama üzerinden 4.00 aldığım dönemler bile oldu ve 100 üzerinden 92 küsür bir ortalamayla mezun oldum. Şuan ise yüksek lisansımı yapıyorum. Peki iş nereye geldi? Arkadaşlar İTÜ mezunu arkadaşım dahi şuan 20 bin civarı maaş alıyorken bizim kıçı kırık diye tabir ettiğimiz üniversiteden arkadaşım 60k maaş ile özel bir şirkette çalışıyor. "Sen bana bir kişiyi anlatma o şanstır. Genel örnek ver kardeş." diyenleriniz için ise sınıfımda işsiz kalan tek bir kişinin dahi olmadığını ve genel anlamda kimsenin bir memur maaşının altında çalışmadığını rahatlıkla söyleyebilirim. Ben asla demiyorum iyi üniversiteler bitti artık üniversite üniversitedir. İTÜ'lü, Boün'lü vs. adam tabii ki taşşaklıdır ve her anlamda ön plana çıkar, yurtdışı ayağı olur orayı kazanmış olması başarılı olduğunun zaten göstergesidir o adam farklıdır. Ancak kötü bir üniversiteden dahi taşşaklı bir insan olarak mezun olabilirsiniz. Gidip de 850 k sıralama ile Van'da kamu yönetimi okursanız ve okula git-gel hariç hiçbir sik yapmazsanız tabii ki bir sik olamazsınız. Ancak zaten 4 yıl sonunda her halükarda mezun olacağım ulan gidip de kendimi şu alanda geliştireyim, profesyonel sertifikalar alayım, geleceğimin temellerini sağlam atayım düşünceleriyle devam ederseniz o yaptığınız yatırımın meyvelerini ilk10 da üniversite okuyandan çok daha iyi şekilde yersiniz.
iş bulmak ve maaş konusunda tek etken üniversite değil, kişinin ailesinin sosyal sınıfı da etkiliyor. Özel üniversitede paralı okuyanların çoğu ekonomik olarak üst sınıflardan olur, o yüzden iyi yerlere gelmeleri normal. Benim arkadaşlarımın çoğu Bilkent, ODTÜde okuyor veya mezun, yurtdışına gidenler dahil network'suz iş bulan hiç tanıdığım yok. Yurtdışında network'suz iş bulmak çok zor, bence Türkiye'de imkansız. Bir de küçük veya özel üniversitelerde doçent, prof. başına az öğrenci olması öğrencilerin kendilerini geliştirmeleri açısından avantaj.
@@orazmuhammetbayramov1871 Hocam kesinlikle haklısınız. Şöyle bir göz attığım vakit sınıf arkadaşlarım arasında büyük bir mobilya markasının işletmeciliğini üstlenen mi ararsın, fabrikası olan mı ararsın her türden insan vardı. Hatta sırf 2. sınıftan 3. sınıfa sınıfta kalmayarak geçtiği için babası tarafından wolkswagen arteon hediye edilen bile vardı :) Küçük, özel üniversitelerin de profesör ve doçentlere ulaşılabilirliği de ifade ettiğiniz gibi kesinlikli avantaj. Ayrıca network konusunda da haklısınız. Bugün ODTÜ Uluslararası İlişkiler mezunu birinin bile giremeyeceği koltuğu küçük, özel üni okuyan birine vermişler. Ne şans ama :)
Abi 19 yaşında, üniversiteye hazırlanan mezuna kalmış birisiyim. Subay olacaktım ama önemsiz bir sağlıktan durumundan elendim. Sağlık sorununu çözüp bir yandan da üniversiteye tekrardan hazırlanıyorum. Subay olamayacaksam mühendis olup ne olursa olsun bu ülkeye yararlı bir birey olup bu vatan için elimden geleni yaparak hayatımı geçirmek, bu yolda hayat serüveninin sonuna ulaşmak istiyorum. Ama 13 senelik eğitim hayatı olsun, çalıştığım kasiyerlik gibi meslekler olsun, istediğim hiçbir şeyi şuana kadar ulaşamamak bana çok acı veriyor. Üniversite belli başlı hayalleri olan insanların buluştuğu bir ortam gibi geliyor ve orada kendimi parlatabileceğimi düşünüyorum. Çevremde olsun, çalıştığım işlerde olsun insanların gözündeki hayat feri sönmüş durumda ve sadece gündelik yaşamlarını kurtarmaya çalışıyorlar. Bu insanlarla bir arada durmak bile bana çok acı verirken, onlardan birine dönüşebilme riski beni çıldırtacak hale geldiği oluyor ve bundan korkuyorum. Ama dediğim gibi ortalamanın üstü bir üniversitede bulunan çevre ile birlikte bir şeylerin başarılabileceğini, buna istek ve güç bulunabileceğini düşünüyorum. Yani ortalama ve üstü üniversiteler insanı bir yere getirebilir diye düşünüyorum.
Sinav senemde basima gelmeyen sey kalmamasina ramen sinava calisiyorum ilerde sevdigim bi meslek yapamayacagimi cok iyi biliyorum cunku sevdigim bi is yok suan sadece bu sehirden kurtulmak ( osmaniyede yasiyorum izmirde okumak istiyorum ) Ve enazindan universte hayatini yasamak istiyorum oyle meslek hayallerim flaan yok
Ben de çok doluyum içimi dökeyim bari. Ben dil öğrenmeyi seviyorum diye tercümanlık istiyorum ama aman aman bir yatkınlığım yok. Daha doğrusu hiçbir şeye karşı yatkınlığım yok. Bir insanın hiç mi hobisi aktivitesi olmaz. boşlukta gibiyim. Tercümanlık diyorum ama bu ülkede kaldığım sürece geleceğim parlak değil. Ailemin maddi imkanı olsa bir sınava girer Amerika da falan okurdum. Yks'ye gireceğim ama bir türlü depresyondan çıkamıyorum çalışamıyorum. Her gün bir korkuyla yaşıyorum ya kötü bir üniversite gelirse ya yurttakilerle anlaşamazsam ya okuduğum bölüm hiçbir işe yaramazsa.. sürekli bu korkularla yaşıyorum ve artık çok yoruldum. Her şeyden korkuyorum. Üniversiteye gitmek için hazır değilim. Bilmiyorum belki mezuna bırakırım bu yıl ama onu da istemiyorum tekrar aynı stresle ders çalışmak istemiyorum. Ne yapacağım bilmiyorum abi her şey çok yorucu artık dayanılacak gibi değil bu yaşta bu kadar stres.
bende lise üçte dil seçmiştim ama ailem kısaca babam istemedi sonra açığa geçtim 2 yıl evde takıldım spora başladım bıraktım vs şuanda bile tek yaptığım film izlemek kitap okumak bu süreçte çalışıyım dedim babama inat yaparım ama olmadı üniversiteler şuan da öyle eğitim yerleri düzgün yerler değil diyor ee haklı adam ama bende kendimi para kazanıp ayaklarımın üstünde durmak istiyorum bakalım ne olcak
@@asyj9işe girmeyimi düşünüyorsun nasıl bir yol izleyeceksin bende ayaklarımın üstünde nasıl duracağımı düşünüyorum dil öğrencisi olarak mezuna kaldım
@@melismmmx sınava hazırlanıyorum asosyal biriyim evde tek yaptığım ders çalışmak kütüphane de bile tekim bu da psikolojik açıdan' bazen' olumsuz etkiliyor eadan giricem sınıf öğretmenligin ataması varmis doğu gelirse sevinicem atama olursa ne mutlu bana evden aileden uzak babam bazen alaya alıyor çalışıp kendi ayaklarında duracakmis ya dursun diyo annemlere bilmiyorum artık yada tarih okurum edebiyat falan ilgi alanım var sınav nasıl geçecek ne olucak ona göre artık
Okuduğunuz bölüm gerçekten üniversite gerektirecek bir bölümse okunmalı. Onun dışında Türkiye’deyseniz gereksiz. Yurtdışı imkanınız varsa istediğiniz bölümü okuyun.
Üniversiteden mezun olduktan sonra TRde iş bulmak belli bölümler hariç neredeyse imkansız ama diplomayı aldıktan sonra Avrupa ülkelerinin bazılarında yüksek lisans eğitimi ücretsiz oluyor ve burslar da var. Master kazanmak hiç zor değil ama giderken orada yaşayabilmen için yeterli miktarda para göstermen lazım. Üniversite diploması yurtdışında yaşama fırsatı yaratmak için kullanılabilir.
B nde ata aof luyum cocuk gelisimi ama inan evde yaprak sarma yaparak yani disariya siparis le cocuklarimi buyutuyorum hicde konuyla alakam yok özellerde okul oncesi iolelikden dadilikdan baska hic bisey digil dostum uzgunum
şuan laboratuvar teknolojisi okuyorum ailem sağlık okumasaydım göndermezdi mezuna kalmamı da istemiyorlardı. şuan yurdum çok uzak bi yerde ve çok pahalı . hayallerimde hep bi işletme sahibi olmak vardı ailem eşit ağırlığa geçmeme izin vermedi. örgün eğitim gördüğüm için sayısal çalıştım mecburen eşit ağılıkla beraber gitmiyordu 200 bine girdim bu yıl istemediğim meslekler olduğu için tyt puanım kötü olmasına rağmen iki yıllık yazdım şuan ne yapcağımı bilmiyorum bölümümü bitirip bi kaç yıl sermaye biriktirmek istiyorum zor gözüküyo bu bölümde kalmak. diğer türlü yks y e tek çalışmak da riskli OBP m kırık yaşım 18 daha belki ama iş hayatına 24 de başlamak çok kötü geliyo. kpssden 75 almışım kafamı toparlayana kadar okulu dondurup çalışmak da mantıklı geliyo çok kararsızım şuan okulu ve yks yi aynı anda idare ediyorum. kafam alak bulak
@CartCurte benim icin gec bir rakam. meslege de bağlı biraz. Benim hayalim hep tekstil hep bütik açmakti. staj ağırlıklı egitimlerde 24 buyuk gelmez misal iktisat okuyorsun 24 de mezun oldun hic iste calismamissin bebek gibisin ve küçük degilsin bir kac yil cıtak gibi caliscaksin
@@CartCurte o kadar okuyamam . Herkesin hayati farklı. Yıllardır çalışıyoruz yatırım yapiyoruz annemle . garantiye aliyorum. baktım bir seyler iyi gitmiyo yurt disina çıkacak maddi param var bitirdiğim bolumu devam ettirebilirim onun disinda bi yerle kendimi sınırlamadim sef yardımcılığna kadar çıktım 1.5 yılda onun disinda yabanci dilim de iyi ayriyeten annem iranli farsca da var ben sadece ailemi katmafan bir seyler yapmak istiyorum yoksa babam girse araya calismam gerekmez. Çiğköfteci 50 kazaniyo. butik kac kazaniyo zannediyorsun sıradan bir üst 1k artik yapimi da 2 dk
Üniversite meslek için okunmaz bana göre. İşletmeyi ben öneriyorum şöyle öneriyorum kolay bölüm bu yüzden çok vakit kalıcak üniversitede kendini geliştirmek için o yüzden size katılmıyorum. Üniyi meslek için iş için okicaksan o zaman işletme boş. Fazla karamsar ve yanlış bilgiler içeren bir video bence tamamen genel konuşmuşsun
Meslek olarak da boun ODTÜ bilkent sabancı işletme bölümleri ünlü şirketler de CEO önemli pozisyonlarda müdürler hocam 1 milyon da 100 k da okunan işletmeler çöp ama
hocam benim ailem ve akrabalarım üniversiteyi mucizevi bir alan gibi görüyor, okumazsam onların gözünde cahil kalacağımın farkındayım, buna karşı ne yapabilirim?
Abi bı yeteneğim yok bildiğim kadarıyla abi derslerde de o kadar başarılı değilim yüksek üniversitelere girmem çok düşük lise 2 yim napacagimi gerçekten bilmiyorum yardımcı olun
Değil.Ulkenin ihtiyacını karşılamak icin belli bir miktar üniversite gerekiyor.Ama zaten insanlar meslek öğrenme amacıyla gitmiyor genelde üniversiteye . Aile evinden kurtulmak üniversite hayatı yaşamak için vs gidiyorlar ama bu ekonomide üniversite hayatı yaşamak da ne bileyim zor
Teşekkürler.
Orhan abi bu tarz videoların daha fazla gelmesi gerektiğini düşünüyorum. Sen bizim anlatamadıklarımızı konuşunca içim rahatlıyor resmen, keşke birileri bizi anlasa
Boş abi bariz belli,ama çabalayıp didinip büyük üniversitelere girebilirseniz elbette boş olmaz orası ayrı.Fakat tabi ki de istatiksel olarak girme ihtimaliniz düşük,eğer kendinizi biliyorsanız hiç uğraşmayın,kendinizi eğitin
Haklısınız dediklerinizi birebir yaşadım, eğitime çok değer veren biriyim okuyayım edeyim ailem de aynı şekilde hep destekleyiciydi. Diyetisyenlik okudum nadiren çok nadir iş ilanı çıkıyor, okumanın gerekliliğine dair inancımı kaybettim. Geleceğe dair de ufak bir umudum kaldı
Dostlar ben sınava girdiğim ilk sene Karadeniz bölgesinde bir devlet üniversitesinin öğretmenliğini kazanmıştım. Tabii ki ailem yazdırdı. Sonra dedim ki lan bu öğretmenlik yapılmaz öğretmenlerin durumu zaten ortada. (Hatta şuan o yıllara nazaran çok daha kötü) Kayıt dahi yapmadım öylece mezuna bıraktım. Mezuna bırakıp harıl harıl çalışmadım tabii ki. Bir süre durup hayatı anlayacağım, tanıyacağım bir zaman aralığı yakaladım kendime ve sürekli okumalar yaptım, belgeseller seyrettim, çıkıp dışarıya gezdim, köyüme gittim vs. sadece farkındalık oluşturarak hayatımı yaşadım. Mezuna bıraktığım zamana kadar hayat sanki önceden yazılmış, çizilmiş bir şey de ben sadece bir video gibi kendime düşen kısmın ezber misali oynatılışına tanıklık ediyordum, yaşamıyordum bile. Bu farkındalıkla beraber devletler arasındaki ilişki, tarih, ekonomi vs. multi-disipliner bir bölüm olan Uluslararası İlişkiler bölümü beni büyük ölçüde cezbetti ve sınava 27 gün kala artık çalışmaya başlamalıyım diyerek o sene EA'da 63k sıralama yaptım. O zamanki sıralamam ytü, istanbul üniversitesi yetmesine rağmen "evime yakın olsun beni masraftan uzak tutsun istanbul gibi bir yerde uzun mesafe çekemem bir de aileme masraflarla ekstra yük olmayayım." diyerek gerçekten kötü bir üniversite olarak tanımlayacağımız e5 üzeri bir özel üniversiteye tam burslu girdim. Öyle ki 250-300 k sıralama yapanların girebileceği yerlermiş. Bunu okulun başlamasına az bir süre kala fark edince dedim ki neyse okuyalım da eğer memnun kalmazsak yıl sonu yatay geçişle ytü, istanbul üni filan geçeriz. Şans bu ki üniversitenin akademik kadrosu o kadar taşşaklıymış ki gerçekten hem akademik anlamda hem bilgi düzeyi anlamında çok memnun kaldım ve dedim ki "ben burayı bırakmam aga" ve bu üniversiteyi birincilikle bitireceğime dair kendime söz verdim. Öyle de oldu. 4 ortalama üzerinden 4.00 aldığım dönemler bile oldu ve 100 üzerinden 92 küsür bir ortalamayla mezun oldum. Şuan ise yüksek lisansımı yapıyorum. Peki iş nereye geldi? Arkadaşlar İTÜ mezunu arkadaşım dahi şuan 20 bin civarı maaş alıyorken bizim kıçı kırık diye tabir ettiğimiz üniversiteden arkadaşım 60k maaş ile özel bir şirkette çalışıyor. "Sen bana bir kişiyi anlatma o şanstır. Genel örnek ver kardeş." diyenleriniz için ise sınıfımda işsiz kalan tek bir kişinin dahi olmadığını ve genel anlamda kimsenin bir memur maaşının altında çalışmadığını rahatlıkla söyleyebilirim. Ben asla demiyorum iyi üniversiteler bitti artık üniversite üniversitedir. İTÜ'lü, Boün'lü vs. adam tabii ki taşşaklıdır ve her anlamda ön plana çıkar, yurtdışı ayağı olur orayı kazanmış olması başarılı olduğunun zaten göstergesidir o adam farklıdır. Ancak kötü bir üniversiteden dahi taşşaklı bir insan olarak mezun olabilirsiniz. Gidip de 850 k sıralama ile Van'da kamu yönetimi okursanız ve okula git-gel hariç hiçbir sik yapmazsanız tabii ki bir sik olamazsınız. Ancak zaten 4 yıl sonunda her halükarda mezun olacağım ulan gidip de kendimi şu alanda geliştireyim, profesyonel sertifikalar alayım, geleceğimin temellerini sağlam atayım düşünceleriyle devam ederseniz o yaptığınız yatırımın meyvelerini ilk10 da üniversite okuyandan çok daha iyi şekilde yersiniz.
iş bulmak ve maaş konusunda tek etken üniversite değil, kişinin ailesinin sosyal sınıfı da etkiliyor. Özel üniversitede paralı okuyanların çoğu ekonomik olarak üst sınıflardan olur, o yüzden iyi yerlere gelmeleri normal. Benim arkadaşlarımın çoğu Bilkent, ODTÜde okuyor veya mezun, yurtdışına gidenler dahil network'suz iş bulan hiç tanıdığım yok. Yurtdışında network'suz iş bulmak çok zor, bence Türkiye'de imkansız.
Bir de küçük veya özel üniversitelerde doçent, prof. başına az öğrenci olması öğrencilerin kendilerini geliştirmeleri açısından avantaj.
@@orazmuhammetbayramov1871 Hocam kesinlikle haklısınız. Şöyle bir göz attığım vakit sınıf arkadaşlarım arasında büyük bir mobilya markasının işletmeciliğini üstlenen mi ararsın, fabrikası olan mı ararsın her türden insan vardı. Hatta sırf 2. sınıftan 3. sınıfa sınıfta kalmayarak geçtiği için babası tarafından wolkswagen arteon hediye edilen bile vardı :) Küçük, özel üniversitelerin de profesör ve doçentlere ulaşılabilirliği de ifade ettiğiniz gibi kesinlikli avantaj. Ayrıca network konusunda da haklısınız. Bugün ODTÜ Uluslararası İlişkiler mezunu birinin bile giremeyeceği koltuğu küçük, özel üni okuyan birine vermişler. Ne şans ama :)
Okuduğunuz üniversitesinin ismi nedir ve netlerini gerçekten nasıl arttırdınız
Çankaya Üniversitesi mi girdiginiz yer
Çok iyi anlatmışsınız.
Abi 19 yaşında, üniversiteye hazırlanan mezuna kalmış birisiyim. Subay olacaktım ama önemsiz bir sağlıktan durumundan elendim. Sağlık sorununu çözüp bir yandan da üniversiteye tekrardan hazırlanıyorum. Subay olamayacaksam mühendis olup ne olursa olsun bu ülkeye yararlı bir birey olup bu vatan için elimden geleni yaparak hayatımı geçirmek, bu yolda hayat serüveninin sonuna ulaşmak istiyorum. Ama 13 senelik eğitim hayatı olsun, çalıştığım kasiyerlik gibi meslekler olsun, istediğim hiçbir şeyi şuana kadar ulaşamamak bana çok acı veriyor. Üniversite belli başlı hayalleri olan insanların buluştuğu bir ortam gibi geliyor ve orada kendimi parlatabileceğimi düşünüyorum. Çevremde olsun, çalıştığım işlerde olsun insanların gözündeki hayat feri sönmüş durumda ve sadece gündelik yaşamlarını kurtarmaya çalışıyorlar. Bu insanlarla bir arada durmak bile bana çok acı verirken, onlardan birine dönüşebilme riski beni çıldırtacak hale geldiği oluyor ve bundan korkuyorum. Ama dediğim gibi ortalamanın üstü bir üniversitede bulunan çevre ile birlikte bir şeylerin başarılabileceğini, buna istek ve güç bulunabileceğini düşünüyorum. Yani ortalama ve üstü üniversiteler insanı bir yere getirebilir diye düşünüyorum.
Bende seninle aynı durumdayım.
Kazandınmı reis naptın
Helal sana Orhan, çok güzel anlatmışsın
Ülkemiz de maalesef birçok bölümün karşılığı yok o yüzden bölüm tercih ederken iş olanağı nasıl diye bakılıyor.
Sinav senemde basima gelmeyen sey kalmamasina ramen sinava calisiyorum ilerde sevdigim bi meslek yapamayacagimi cok iyi biliyorum cunku sevdigim bi is yok suan sadece bu sehirden kurtulmak ( osmaniyede yasiyorum izmirde okumak istiyorum ) Ve enazindan universte hayatini yasamak istiyorum oyle meslek hayallerim flaan yok
Keşke bu video 5 yıl önce karşıma çıksaydı
Ben de çok doluyum içimi dökeyim bari. Ben dil öğrenmeyi seviyorum diye tercümanlık istiyorum ama aman aman bir yatkınlığım yok. Daha doğrusu hiçbir şeye karşı yatkınlığım yok. Bir insanın hiç mi hobisi aktivitesi olmaz. boşlukta gibiyim. Tercümanlık diyorum ama bu ülkede kaldığım sürece geleceğim parlak değil. Ailemin maddi imkanı olsa bir sınava girer Amerika da falan okurdum. Yks'ye gireceğim ama bir türlü depresyondan çıkamıyorum çalışamıyorum. Her gün bir korkuyla yaşıyorum ya kötü bir üniversite gelirse ya yurttakilerle anlaşamazsam ya okuduğum bölüm hiçbir işe yaramazsa.. sürekli bu korkularla yaşıyorum ve artık çok yoruldum. Her şeyden korkuyorum. Üniversiteye gitmek için hazır değilim. Bilmiyorum belki mezuna bırakırım bu yıl ama onu da istemiyorum tekrar aynı stresle ders çalışmak istemiyorum. Ne yapacağım bilmiyorum abi her şey çok yorucu artık dayanılacak gibi değil bu yaşta bu kadar stres.
bende lise üçte dil seçmiştim ama ailem kısaca babam istemedi sonra açığa geçtim 2 yıl evde takıldım spora başladım bıraktım vs şuanda bile tek yaptığım film izlemek kitap okumak bu süreçte çalışıyım dedim babama inat yaparım ama olmadı üniversiteler şuan da öyle eğitim yerleri düzgün yerler değil diyor ee haklı adam ama bende kendimi para kazanıp ayaklarımın üstünde durmak istiyorum bakalım ne olcak
@@asyj9işe girmeyimi düşünüyorsun nasıl bir yol izleyeceksin bende ayaklarımın üstünde nasıl duracağımı düşünüyorum dil öğrencisi olarak mezuna kaldım
@@melismmmx sınava hazırlanıyorum asosyal biriyim evde tek yaptığım ders çalışmak kütüphane de bile tekim bu da psikolojik açıdan' bazen' olumsuz etkiliyor eadan giricem sınıf öğretmenligin ataması varmis doğu gelirse sevinicem atama olursa ne mutlu bana evden aileden uzak babam bazen alaya alıyor çalışıp kendi ayaklarında duracakmis ya dursun diyo annemlere bilmiyorum artık yada tarih okurum edebiyat falan ilgi alanım var sınav nasıl geçecek ne olucak ona göre artık
ne yaptın 1 yıl geçmiş
Ne yapsam bilmiyorummmm dostlar
Bi yandan futbolcu olmak istiyorum
Bi yandan baska seyler ya olmazsa diye. Hayat cok değişik beeeeeeeeeee
İki yıllık önü açık masrafsız kendimi geliştirmeye müsait bölümler varmi d:😢
Okuduğunuz bölüm gerçekten üniversite gerektirecek bir bölümse okunmalı. Onun dışında Türkiye’deyseniz gereksiz. Yurtdışı imkanınız varsa istediğiniz bölümü okuyun.
Üniversiteden mezun olduktan sonra TRde iş bulmak belli bölümler hariç neredeyse imkansız ama diplomayı aldıktan sonra Avrupa ülkelerinin bazılarında yüksek lisans eğitimi ücretsiz oluyor ve burslar da var. Master kazanmak hiç zor değil ama giderken orada yaşayabilmen için yeterli miktarda para göstermen lazım. Üniversite diploması yurtdışında yaşama fırsatı yaratmak için kullanılabilir.
bunun yerine yurt dışında üniversite okuma fikri
ABI INGILIZCE OGRENMENIN YARARLARI ZARARLARI ILE YURTDISI VE PARA KAZANMA ILE ILGILI VIDEO BEKLIYORUZ
Teşekkürler
İşte şu sorun geliyor ''cahil'' aile. Çok karışıyorlar aslında ama o da başka büyük bir sorun
İNSANLARA, NASIL TH-cam DEN DİL ÖĞRENEBİLİRLER. BİR VİDEO YAPARMISINIZ.
B nde ata aof luyum cocuk gelisimi ama inan evde yaprak sarma yaparak yani disariya siparis le cocuklarimi buyutuyorum hicde konuyla alakam yok özellerde okul oncesi iolelikden dadilikdan baska hic bisey digil dostum uzgunum
şuan laboratuvar teknolojisi okuyorum ailem sağlık okumasaydım göndermezdi mezuna kalmamı da istemiyorlardı. şuan yurdum çok uzak bi yerde ve çok pahalı . hayallerimde hep bi işletme sahibi olmak vardı ailem eşit ağırlığa geçmeme izin vermedi. örgün eğitim gördüğüm için sayısal çalıştım mecburen eşit ağılıkla beraber gitmiyordu 200 bine girdim bu yıl istemediğim meslekler olduğu için tyt puanım kötü olmasına rağmen iki yıllık yazdım
şuan ne yapcağımı bilmiyorum bölümümü bitirip bi kaç yıl sermaye biriktirmek istiyorum zor gözüküyo bu bölümde kalmak. diğer türlü yks y e tek çalışmak da riskli OBP m kırık yaşım 18 daha belki ama iş hayatına 24 de başlamak çok kötü geliyo. kpssden 75 almışım kafamı toparlayana kadar okulu dondurup çalışmak da mantıklı geliyo çok kararsızım şuan okulu ve yks yi aynı anda idare ediyorum. kafam alak bulak
@CartCurte benim icin gec bir rakam. meslege de bağlı biraz. Benim hayalim hep tekstil hep bütik açmakti. staj ağırlıklı egitimlerde 24 buyuk gelmez misal iktisat okuyorsun 24 de mezun oldun hic iste calismamissin bebek gibisin ve küçük degilsin bir kac yil cıtak gibi caliscaksin
@@CartCurte ve 24 e kadar maddi durumun iyiyse okursun annem babam o kadar bakmaz her kesin aile durumu farklı
@@CartCurte o kadar okuyamam . Herkesin hayati farklı. Yıllardır çalışıyoruz yatırım yapiyoruz annemle . garantiye aliyorum. baktım bir seyler iyi gitmiyo yurt disina çıkacak maddi param var bitirdiğim bolumu devam ettirebilirim onun disinda bi yerle kendimi sınırlamadim sef yardımcılığna kadar çıktım 1.5 yılda onun disinda yabanci dilim de iyi ayriyeten annem iranli farsca da var ben sadece ailemi katmafan bir seyler yapmak istiyorum yoksa babam girse araya calismam gerekmez. Çiğköfteci 50 kazaniyo. butik kac kazaniyo zannediyorsun sıradan bir üst 1k artik yapimi da 2 dk
@@CartCurte inşallah umarım sen de olursun
Tıb okumak ile video bekliyoruz
Üniversite meslek için okunmaz bana göre. İşletmeyi ben öneriyorum şöyle öneriyorum kolay bölüm bu yüzden çok vakit kalıcak üniversitede kendini geliştirmek için o yüzden size katılmıyorum. Üniyi meslek için iş için okicaksan o zaman işletme boş. Fazla karamsar ve yanlış bilgiler içeren bir video bence tamamen genel konuşmuşsun
Meslek olarak da boun ODTÜ bilkent sabancı işletme bölümleri ünlü şirketler de CEO önemli pozisyonlarda müdürler hocam 1 milyon da 100 k da okunan işletmeler çöp ama
@@yusufdeniz8647 evt ilk 6 unı 10 unı onemlı işletmede
Bence herkes işletme okumali çünkü işletme bilmeyen parayı nasıl yonetecegini bilemez.
hocam benim ailem ve akrabalarım üniversiteyi mucizevi bir alan gibi görüyor, okumazsam onların gözünde cahil kalacağımın farkındayım, buna karşı ne yapabilirim?
Evet beybisi aynen baslik daki gibi
Sinan canan da boş diyor 1:14
Boş değil bomboş.
Abi bı yeteneğim yok bildiğim kadarıyla abi derslerde de o kadar başarılı değilim yüksek üniversitelere girmem çok düşük lise 2 yim napacagimi gerçekten bilmiyorum yardımcı olun
Harp okuluna git
@@toxic.gameplay deniycem zaten de elenirsem Allah büyük
Tip fakultesinin disindaki butun universiteler bos ulkemizde
Değil.Ulkenin ihtiyacını karşılamak icin belli bir miktar üniversite gerekiyor.Ama zaten insanlar meslek öğrenme amacıyla gitmiyor genelde üniversiteye . Aile evinden kurtulmak üniversite hayatı yaşamak için vs gidiyorlar ama bu ekonomide üniversite hayatı yaşamak da ne bileyim zor
Boş boş