ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ Στα Λειτουργικά και το Άξιον εστί του Γ΄ήχου

Προς αποκατάσταση της αλήθειας θα πρέπει να αναφέρουμε ότι, ο Πατριάρχης Αθηναγόρας χοροστάτησε και στον πανηγυρικό εσπερινό του Σαββάτου που έγινε στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, το απόγευμα της 6ης Ιουλίου του 1963. Ο ήχος ήταν τέταρτος και ο αείμνηστος Δάσκαλος στα Στιχηρά Προσόμοια της Αγίας Κυριακής πήρε βάση τον ΣΙ, Ακουγόταν τόσο όμορφα και κατανυκτικά που στο τέλος του Εσπερινού ο Πατριάρχης τον έβαλε στην αγκαλιά του και τον συγχάρηκε.
Όλα εκείνα, τώρα, που έχουν διατυπωθεί και φέρουν τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη Θρασύβουλο Στανίτσα, να ακολουθεί τον Πατριάρχη το πρωί της 7ης Ιουλίου στην είσοδό του στο Ναό, για να ψάλλει - λες και ο Πατριάρχης πήγαινε σε κανένα ξωκλήσι και όχι στον καθεδρικό Ναό με χορωδίες και πρωτόκολλα - και ότι τάχα όταν αντίκρισε τον Περιστέρη στο στασίδι έφυγε, είναι το πιο λίγο αφελέστατες μυθογραφίες που δεν εξυπηρετούν σε τίποτα τον κόσμο των ιεροψαλτών.
Τα χρόνια περνούν και οι μνήμες ξεθωριάζουν. Εμείς αμερόληπτα, με ακρίβεια, με τον επιβαλλόμενο σεβασμό και χωρίς καμιά υστεροβουλία παραθέτουμε τις μαρτυρίες μας πάντοτε με γνώμονα την αλήθεια και είμαστε σίγουροι ότι η ιστορία κάποτε θα μιλήσει και σ’ αυτό τον τομέα.