ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
พ่อข้อยเป็นคนอุดร อิแหม่เป็นคนเลยครับเลือดอิสานเต็มโต เกิดมากะได้ยินเสียงลำ เสียงแคน เพลงลูกทุ่งอิสานมาตั้งแต่น้อยๆเอาปลาข่อน ค้องกะปอม ใต้กบใต้เขียดยามหากินคนอิสานเฮาไปไสกะบ่อึดบ่อยากดอกครับอย่าถิ่มกันเด้อครับ พ่อแม่พี่น้อง คนอิสานบ้านเฮาผมฮักอิสานเฮาครับ
ฟังแล้วคิดถึงพ่อและแม่ทีท่านทั้งสองเอาหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินทำนาส่งลูกเรียนเพราะท่านไม่อยากให้ลูกต้องลำบาก อยากให้ลูกมีชีวิตดีก่าวเป็นชาวนา
มวนหลายอ.ฉวีฟังเมื่อไร่นึกถึงบรรยสกาสสมัย50ปีที่ผ่านมาตอนนี้68ปีแล้วไพเราะเหมือนเดิมความหมายดีมาก
แม่คับพ่อคับ ...ลูกคึดฮอดแฮงเด้อคับ ผมสิสอนลูกฮักลูกคือพ่อแม่ฮักผมสอนผมเด้อคับ
ศิลปินแห่งชาติสายหมอลำอีสานบ้านเฮามีน้อยแฮง เสียไปกะหลายคนแล้ว น่าสิมีสืบต่อแน่ ระดับตำนาน อย่าง บานเย็น อังคนางค์ พวกนี้กะควรได้รับการเชิดชูได้แล้วล่ะ ผู้ใหญ่ผู้โต มองเห็นแน่เด้อ อย่าเอาแต่ส่วนกลางหลาย ตจว.บ่ค่อยทั่วถึเลย ออนซอนมรดกมูลมังอีสานฮ้ายยยยยยยย พี่้องเอ้ยยยยยยยยยยยยย โอ้ยย....ละนาง...
คิดฮอดบ้านเด้พี่น้องเอ้ย....คิดฮอดคราวแต่เป็นเด็กน้อย แม่หาบใส่กะตาย่างไปนา "ตากแดดย่ำขี้ตมเบิดมื้อ กายก่ำดำหมอง แต่หัวใจสดซืนม่วนยินทั้งค่าย ถึงว่ากายดำขี่หลี่ เงินบ่มีเฮากะคือพออยู่ คันว่าข้าวเต็มเล้านอนได้ซ่วงใจ" พี่น้อยเอย........
ขอบคุณแม่ฉวีวรรณ ลำได้เห็นวชีวิตชาวนาจริงๆค่ะ
ข้อยฟังทุกวันช่องนี้😂😂😂
มาอยู่ไทยติ นอนเถียงนากองเฟืองซั่นตั๊วะบ้านเฮามันจั่งแม่น แล่นว่าวฟังเสียงสนูมันละ บ่อคึดฮอดติ เห็นใจเจ้านำเด้อ คนไกลบ้าน ข่อยฟังแล้วยังออนซอนนำเพิ่นคือกัน ขนาดบ่อได้อยู่ไกลบ้านเก่าท่อใด๋
ฟังตอนเตะกล้าตอนแลงๆม่วนคือยังนี่ตั่วหัวหน้า แถมฝนกะริ่นๆนำ😂😂😂 ม่วนๆๆ คึดนำแต่กี้เด้ว่ะเนาะ
ม่วน บรรยากาศนี้มีเหลืออยู่ในความทรงจำ ตอนนี้แระมาณ3-4 เป็นความทรงจำที่งดงามปนความเศร้า ใจวีใจวอน😢
คิดฮอดอีพ่ออีแม่หลายคับ สุมื้อนี้พี่น้องกะยั้งเฮ็ดนายุคับ
ถ้าไม่ใช่ลูกชาวนา และต้องเกิดก่อน พ.ศ.2515 จึงจะมองภาพตามเนื้อเรื่องกลอนลำได้อย่างชัดเจน ไม่เคยลืมเลย หลับตาลงก็ยังฝันเห็นบรรยากาศแบบนั้น...
กลอนลําล่อง ของคุณแม่ ฉวีวรรณ ดําเนิน กินใจผมมาก จาก อดีต ถึง ปัจจุบัน ครับ
การไถคราดปักดำตลอดทั้งเก็บเกี่ยวที่ใช้แรงงานคนก็แทบไม่มีให้เห็น ค่าจ้างแรงงานคนนั้นแพงและเสร็จงานช้ากว่าการใช้เครื่องจักรกล...
โอ.... โอ๋ย ฟ้าเอ้ย ฟ้าฮ้องตึ้ง ข้ามเขาพึงไปเชียงใหม่ ตกมาฮอดคลองไผ่ ฟ้าเป็นสีครึ้มๆ หัวใจน้อง ห่วงแต่แฟน ห่วงแต่แฟน... อื้อๆ อือ... โอยละน่า เอออันนี่ละพ่อแม่เอย เมษายนกายไปแล้ว พฤษภาผัดมาต่อ ฝนตกลงจากๆ จ้น ใบหญ้ากะป่งมา พวกชาวนากะเตรียมไว้ทั้งไถกับคราด ฝั้นเชือกไว้สิไถดั้นว่าฮุดนา ฟังเสียงจาคนเฒ่า สูเอยฮอดมื้ออื่น พ่อเฒ่าจ้ำบอกลูกบ้านสิพาเลี้ยงเจ้าปู่ตา ให้สูหาเตรียมไว้เฮือนละโตเอาเด้อไก่ เบิ่งคางไก่คันมันซันที่ลี่ ปีนี้สิบ่ดี คันปีใด๋คางไก่โค้งยาวๆ คือเกี่ยว พ่อเฒ่าจ้ำบอกไว้ปีนั่นจั่งสิดีมาเต็มทีแต่ผู้นาไกลบ้าน ผัวเมียเดียวเลี้ยงลูก... อ่อน ตื่นขึ้นมาผัวไปก่อน ไปไถนาคราดไว้ถ้าพอได้ละเคิ่งงาน แม่บักหำอยู่บ้านกะฟ้าวตื่นคือกัน เตรียมเอาฟืนมาดังไฟ เป่าฟูทั้งฟู่ เสียงวีไฟควันกุ้มในครัวลุกห่อมๆ กะบองก้อมเขี่ยไว้ เอาน้ำละใส่มวย น้ำฮวดแล้วเอาเข้าหม่ามาซาว สองมือจับหวดมาสุบหม้อ เสียงลูกออๆ ไห้ ไวไวกวยลูกแม่ พอลูกหลับแม่ผัดฟ้าวหาถ้วยข่องจอง ตักปลาแดกใส่ถ้วย เกลือตื่มแถมนำ สิได้ไปนาเซพ่อบักหำไปแล้ว เสียงเฮือนใกล้แซวๆ กะฟ้าวตื่น เอิ้นใส่กันพ่องเว้า... นั้นทังเฒ่า... ผ่องอาเฮ็ม ผ่องอาเฮ็ม... เอย... เฮย... อือม์... อือละน่า...อันนี่ละพอเมื่อตาวันขึ้นสีมายๆ พอพุมพู่ บ่ากะหาบต่าได้ทั้งฟ่าวละพ่องเดิน มือหนึ่งอุ้มลูกน้อย ฟ่าวเล่งลงนา ผัวกะผัวทังโตกะผัดคอยกินข้าว เสร็จดีแล้ว ลงดำจ้าวไหว่ๆ แขนอู่ลูกน้อยไว้เสียงไห้กะส่างมัน มื้อเนี่ยงคั้นตมอยู่ในนา สวยมายมายแดดเผาทั้งฮ้อน คอบอยากมีนำบ้านชาวนาจั่งหน้าก่ำ หน้าดำๆ แม่นชาวนาเฮ็ดเลี้ยงพวกพี่น้อง คนเฒ่าจั่งเจริญ เผิ่นจั่งเอิ้นว่ากระดูกสันหลัง คันบ่มีชาวนาบ่ได้เป็นเมืองบ้าน พอจากเสร็จดำแล้วตาเว็นเจ้าค่ายค่ำ พ่อบักหำขึ้นเถาะเจ้า... สิดกกล้า แม่นแน่เด้อ แม่นแน่เด้อ.... อือ... อือม์... โอยละน่าโอ่ย......ฟ้าเอ้ยฟ้าฮ้องฟ้าฮ้องค่อยเสียงโยนๆดังไกลเป็นหยังเด้จั่งบ่ไปฮ้องใกล้หัวคันไดพอให้น้องได้นอนฮ่ำเสียงฟ้าฮ้องตึ้มตั้มสาวหมอลำคิดฮอดซู้ได้หลงโอ้..โอ่บ่เซา.....โอ่บ่เซา............โอ้ย....หล่ะน่า.................เอออันนี่ต่อจากนี่สิได้ลำต่อกลอนสอง..สองผัวเมียทำนาซ่อยกันกะจนแล่วพอจากเสร็จดำแล้ว ตาเว็นค่ายค่ำพ่อบักหำขึ้นเถาะเจ้าหลกกล้าว่าแหน่เด้อพ่อว่าเอ้อ เมือก่อนสาตี๊ข้อยสิหลกคนเดียวแม่อีนางเมือบ้านพอจาแล้วเตรียมเอาถ้วยบ่วงหาบกะต่าต่องต้อนทั้งอุ้มว่าลูกนำเสียงฟ้าฮ่องตึ้มตั้มฟ่าวหย่างมาเฮือนเสียงฝนมามืดมัวเมาฟ้านำคันนาคืนเมือบ้านเขียดจินาฮ่องอ้อบแอ้บเหลียวเบิ่งน้ำว่อบแว่บเป็นคลื่นจั่งทะเล.......มองมาบ้านเห็นโนนตาลมืดจุ่มคุ่มเห็นแต่ก่อไผบ้านล่ายซ่ายใบหุ่มล่ะห่อนำฟ่าวหย่างจ้ำเข้าป่าส่อนลอนเสียงวอนๆเรไรส่งเสียงแมงง่วงเห็นเป็นพวงหันหน้าหางนกยูงเหลืองอุ่ยฮุยเสียงคนคุยสิเข้าบ้านเย็นแล้วสิต่าวเมืออุ้มลูกเต้าจูงหมู่งัวควย(ควาย)ฝนตกฮำเร่งไวๆเข้าไวๆจ้าวเสียงฮือเซือกฟาดควยบักเลพองตู้เด็กน้อยว่าขี่หลังเสียงมะลึ่งตึ้งตั้งฝนไล่มาทันฝนตกลงเปียกปอนเต็มเปื้อนพอเถิงเฮือนมือน้าวหัวคันไดงับแงบคันแม่นวางต่าไว้..สิเตรียมซิ่น...แหม่นเปลี่นแพร.....แหม่นเปลี่ยนแพร....อันนี่ผูกควยแหม่ลูกหล่าอย่าสุไห่มันหลุดผักปะตูตีไลใสกลอนให้มันแน่น แม่สิดังไฟถ่าเอาปลามาต้มป่น คั่นพ่อใหญ่ผู้อยู่บ้านอะฮือพร้อมพ่องถามน้ำบ่ถ่วมบ่อีหล้าไฮ่ใหญ่กกสะแบงดินบ่แข็งบ่อีนางไฮ่ใหญ่แคมโพนนั่นเสียงถามกันเต็มบ้านกลับจากนาพุ่มพู เถิงยามนอนพากันขดขี่คู่นอนแล้วกะบ่ตีงอันจั่งซี่เผิ่นจั่งว่าซาวนา เถิงเวลาสมควรสิต่าวลาเด้อค่าหวีสิลาเด้อค่าสิขอลาไปก่อนพวกพ่อเฒ่าแม่ลูกอ่อนหลานสิขอจากแล้วคุณป้ากะพ่องอาจักหน่อยนี่สิได้หย่างคอมมอมไปคอมมอมดังกะปอมงอยไม้หลานสิไลเมือบ้านหนองไหลคำมืดจุ่มคุมเห็นแต่กอไผ่หุ้มสิเมือบ้านแหม่นก่อนเด้อ..สิลาแล้ว คูซุคน.....คูซุคน.........
Moji nisawan ม่่วนคักๆฟังแล้วออนซอนให้อยู่ในหัวใจคนอีสานเฮาเด้อ
Moji nisawan พ
พ
เก่งคือกันน้อเจ้า หมอลำตัวจิงตั๊วนี้
@Moji nisawanขอบคุณหลายๆเด้อที่พิมพ์กลอนลำให้อ่าน
กราบการคุณแม่ท้าน.เจริญพร.ขอครับ
ฟังแล้วเห็นเป็นโตค่องย่องเลยแม่ใญ่เอย บ่อต้องแปเด้อพี่น้อง คักอีหลีอิสานบ้านเฮา ผู้ข่าฟังแล้วคึดฮอดความเก่าความหลังแต่ 80 ปี ที่แล้ว มักคักๆๆ...
ฟังแล้วคิดฮอดอีเบ้ กับอีโพ้ครับผมไทยญ้อ นครพนม เพิ้นมักฟังตอนเช้าๆ ผมตื่นมาพร้อมเพิ้นตอนเช้าๆ คิดฮอดหลายครับตอนนี้เพิ้นไปเป็น นางฟ้ากับเทวดาอยู่เทิ้งฟ้าแล้ว แต่หลานคนนี้กะคิดฮอดคือเก่าครับผม
บ้มีอีกแล้วครับ บรรยากาศ คือในกอนลำ คึดฮ้อดอิพ่อ อิแม ปู่ ย่า ตา ยาย ผุเพินตายไปแล้ว ฟังแล้วมีความสุข ใจวีใจวอนหลาย ขอบพระคุณท่านที่นำมาลงให่ฟังครับ
ฟังแล้วคิดฮอดอีพ่อ อีแม่ นำ้ตาจิไหล เวลามีงานหอบลูกจูงหลานไกลแค่ใหนก้อพาเดินไปฟัง
วัฒนธรรมประเพณีบ่งบอกถึงการพัฒนาของสังคม สังคมอิสานหรือศรีโคตรบูรมีมานาน ลาว หรืออีสานก็คือชนชาติเชื้อเดียวกัน จงสืบสานประเพณีที่ดีให้คงอยู่ต่อไป การร้องรำ ดนตรี เป็นภูมิปัญญาคนที่มีค่า จึงควรเรียนรู้และสืบสานต่อไป
ภูมิใจมากๆครับที่เกิดเป็นลูกชาวนา ถึงไม่รวยแต่ก็มีความสุขตามวิถีชีวิตชนบท
ภูมิใจคือกันค่า ข่อยกะเป็นลูกชาวนา..ฟังๆแล่วรู้สึกน้ำตาไหล..คึดฮอดวันเวลาที่ผ่านมา
คิดถึงความลำบากของบรรพบุรุษ กว่าจะมาเป็นเราในวันนี้.
ม่วน_หลายเด้อแม่
ชอบๆๆจ้า
ม่วนหลายครับคุณแม่
คุณแม่ฉวีวรรณำม่านหลายๆครับ
ผมอยากให้การสืบทอดวัฒนธรรม โดยเฉพาะวัฒนธรรมอีสานบ้านเรา เป็นวาระแห่งชาติ อยากให้คนอีสานทีเป็นใหญ่เป็นโตในบ้านเมืองใส่ใจเรื่องพวกนี้บ้าง ไม่ใช่ห่วงแต่ผลประโยชน์แต่อย่างเดียว
ม่วนตลอดกาล
กลอนลำสะท้อนชีวิตชาวนาสมัยโบราณได้ทุกแง่มุมเป็นอย่างดีครับ ในปัจจุบันนี้ไม่มีให้เห็นอีกแล้ว มีแต่รถไถสีส้มทั้งไถและคราดตลอดทั้งการเก็บเกี่ยว....
ฟังยามได๋คึดฮอดบ้าน
กลอนนี้ จำความได้ก็ได้ยินเลย
โอ้ชีวิตคิดมาน่าอนาถ ต้องทำนาเลี้ยงชาติศาสนา อีกราชวงค์องค์กษัตรา ขันอาสาเลี้ยงชาติศาสน์กษัตริย์ไทย
มากเกินไปแล้ว
ถึกรางวัลที่๑..สิไปจ้างมาลำยั..มวนๆๆ
ไผ มักหมอลำร่วมตัว
มวนหลายเด้คุณแม่
ลำกลอนนี้ฟังยามได๋.กะม่วนยามนั้นแหละจ้าวๆๆๆๆๆๆๆ
Hi 60 year go very good i never forget that we are watching you from u s a thank you from philadelphia USA american Mr vanh sengchareun
อมตะตลอดดาลขอให้อายุยีนรักมากๆ
ม่วนเด้
ฮักกันลูกอีสาน อย่าให้นักการเมืองมันตั๊วหลาย
คิดถึงอดีดแม่พ่อที่เลี้ยงเรามา
ผมเป็นคนบ้านเดียวกันกับอาจารย์แม่ ฉวีวรรณ ดำเนิน ผมชอบมากๆ
สุดยอดหมอลำอีสาน
เข้ากับชีวิตแท้น้อ
ม่วนครับ
ฟ้งจาก จส.3 ร้อยเอ็ด คุณชาย ชมภู เปิดให้ฟังครับ
ฟังเเล้ว นึกถึง ทุ่งนา เถียงนา ที่เคยนอนตอนวัยเด็ก อยากย้อนเวลาได้จัง ตอนนั้นมีความอุดมสมบูรณ์ ข้าวปลาอาหาร ตามวิถีชนบทอิสาน
ม่่วนมากค่่ะ
โอ้ย ฟังแล้ว คิดเห็นจะของตอนเป็นเด็กน้อยเด้ คิดฮอด อิพ่อ อิแม่ อยุไสกะบ่คือบ้านน้อ
คิดฮอดปู่ย่าตายายเฮาจ้า
คิดถึงตอนเป็นหนุ่มน้อยเด้
ฟังแล้วคิดถึงพ่อแม่ปู่ย่าตายาย.น้ำตาจะไหล
ฟังแล้วรู้สึกดีใจครับที่เกิดมาเป็นลูกอิสาน ลูกชาวนา
เคยฟังตอนเป็นเด็กน้อย คิฮอดแม่หลายเด๊ค่ะ มวนหลายยาแม่เอ้ย
Na Infinity ไพเราะจริงๆคะ่
ฟังแล้ว คิด ฮอด. พ่อค่ะ. ธรณี คิด ถึง ตา ค่ะ.
บรรยายภาพชีวิตคนชนบทภาคอิสานได้ชัดเจนมาก เคยฟังสมัยเด็กๆ ไม่นึกว่าจะได้ฟังอีก ขอบคุณ ผู้ลงให้นะ. ให้ ห้าดาวเลย
ครูสลา ให้หาฟัง....พอขึ้นลำก็คิดถึงพ่อเปิดฟังจากวิทยุใส่ถ่านตรากบแบกสะพายไปนาไปไร่ทำงานกลางแดดมีความสุขตามเสียงลำ แต่เหนื่อยโคตรๆๆ ชีวิตชาวนาทุกวันนี้พ่อจากไปยังฝากมรดกคือที่นาให้ทั้งหมด .....คักแท้....คิดฮอดหลาย.....
ฟังแล้วน้ำตาไหล แต่กะภูมิใจในความเป็นลูกอีสาน
สุดยอด หมอลำ อีสาน
ชาวนาไม่ว่าภาคไหนของชาติไทย มีชีวิตที่เหนื่อยกาย แต่มีสูขอยู่ในใจ คิตถึงตอนเป็นหนุ่ม ก็ลุกจากที่นอนตี่4-5 ก็ไปไถนามีความสุขไม่ต้องมีสิ่งจำเป็นอะไรมากนัก นาข้าวคือสิ่งที่มีพร้อมกับความเป็นคนไทยตั้งแต่โบราณ ถึงปัจจุบันภูมิใจครับที่เกิดเป็นไทย
ม่วนๆๆคักค่ะ
คิดฮอดบรรยากาศแต่ 50-60 ปีคืนหลังเด้ ออนซอนคักแท้นอ เสียงลำหนิ
คิดฮอด ตา กับยาย.ที่อยุ่บ้านเฮา.เด้น้อ..ปีไหม่หลานจะไปหาเด้อยาย...❤❤
ฟ้งแม่ฉวีวรรณลำ คึดฮอดบ้านเด้อ คึดฮอดพ่อ แม่ พี่ น้อง บ้านๆๆๆๆ
ม่วนหลายฟังแล้วแม่นอีหลี
ฟังตั้งแต่น้อยท้าวใหญ่ เพิ่งรู้วันนี้ล่ะว่าเพลงอีหยัง ยายเปิดวิทยุทุกเช้าเลย คิดถึงยายจัง
คึดฮอดบ้านเด้เนาะ
ฟังแล้วมองเห็นภาพชีวิตชางนาไทยได้ชัดเจนมากๆ สุดยอดของกลอน..หมอลำ..หมอแคน..แล้วอย่างนี้จะทำให้ลูกอีสานลืมถิ่นได้อย่างไร ลูกหลานรุ่นหลังๆอาจจะไม่ซึมซับวิถีดั้งเดิม แต่คงเข้าใจในฐานชีวิตของบรรพบุรุษว่าเป็นมาอย่างไร..
ติดฮอดแต่น้อยพอ พานอนนาเปิดวิทยุให้ฟัง
เคยเบิ่งเทื่อหนึ่ง ตอนสงกรานต์ 2517 ครับ
คิดฮอดมะลางเฒ่าพ่อเฒ่าแมเด้
อมตะตลอดากละฟังตลอดคะ
ลำกลอน....ลำล่องของคุณแม่.ฉวีวรรณ ม่วนหลายครับ
ฟังยามใดกะขนคีงลุก กลอนนี้โด่งดังมาก สะท้อนชีวิตชนบทอีสานสมัยก่อนได้เป็นอย่างดี คึดฮอดแต่ยามเช้าตะเวนพอพุมพู่ เสียงไก่ขัน เสียงหอกระจายข่าวเฮือนผู้ใหญบ้านเปิดกลอนนี้ โอ๊ยจั่งแม่นออนซอนฮ้าย
มวนหลาย คัก น่ำตาโห่ง นวยเลย ออนซอนหลาย
คุณแม่ลำม่วนคัก
ชีวิตชาวนากว่าสิได้ข้าวมากินแต่ละเม็ดยากลำบากแฮง บาดสุกอยู่ในหม้อแล้วคือแซบแท้..บ่เคยลืมชาวนา ไปอยู่ไสกะอย่าลืมว่าเฮาเป็นชาวนา กระดูกสันหลังของชาติ
ฟังแล้วคิดฮอดพ่อ แม่เด้
ฟังแล้วผมนั่งให่น้ำตาตก สิโตนชะตากรรมชาวนาไทย เป็นร้อยๆปีบ่เปลียนแปลง ทุกข์แล้งทุกข์ท่วมมาตลอดชาติ ยามได่สิมีคนเก่งๆมาซอยเฮามาพาเฮาพัฒนาอีหลีแนน้อ
ชลลลล
เพราะและชอบมากๆครับฟังแล้วคิดถึงอดีตภาพตอนเป็นเด็กและชีวิตชาวนาสมัยก่อน
ขอบคุนที่เอาลงให้ฟังนะคะหาฟังนานเเล้วคิดถึงตอนเปนเด็ก ชีวิตครอบครัว ฉันเเบบนี้เลย ตอนนี้ 20 ปีเเล้ว ฟังทีไรก็ยังได้กินของทุ่งนาเหมือนเดิม ขอบคุนหลายค่าาาาา
พ่อผมมักหลายครับ ผมฟังลำกลอนเป็นก็ย้อนพ่อพาฟังแต่น้อย 😊
คืดฮอดแม่ผู้อยู่บ้านหลายเด้.......
คิดถึงพ่อและชีวิตตอนเด็ก
ยุต่างแดนฟังชุมื้อก่อนไปทำงานม่วนหลายครับ คึดฮอดตอนน้อยนอนท่งเฮ็ดนา 08/03/16 Thailand in Korea
ม่วนๆคับคุณแม่ฉวีวรรณ คึดฮอดตอนเป็นเด็กน้อยอีพ่อพาไปไถนา เดคับ
คิดถึงชีวิตของตัวเองลูกชาวนาคนหนึ่งตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้านรับราชการที่อำนาจเจริญคิดถึงพ่อแม่มาก คิดถึงความลำบากในวัยเด็ก ตอนนี้สบายแล้วมีความสุขทุกคนทั้งครอบครัว
คิดฮ้อน พ่อแม่ หยู่เมื๊องกรุง กะ อย่าเฮิดให้เพิ่นเสียใจกันเด้อ
ฟังแล้วคิดถึงพ่อแม่น้ำตาไหล..ฟังยามใด.เพราะจัง..ขอบคุณนะ
คิดถึงพ่อ😭คิดถึงตอนเป็นเด็ก😭❤️🙏🏻
ฟังแล้วกะน้ำตาไหล
คิดฮอดตอนผนตกครับ
กลอนลำแบบนี้ อยู่บ้าน เขาจะเปิดเวลามีงานบุญ ที่หอกระจายข่าวของวัดค่ะ ฟังแต่เช้า ๆ ประมาณ ตี 4 เขาจะเปิดกันละ ม่วนหลาย
เฮ็ดให้ ภูมิใจขึ้นมาว่าเดิมที่เป็นคนอีสาน และลูกชาวนา น้อครับ สู้ๆๆพี่น้องง ชาวไทยย อีสาน ^^
See anyee by
ตกสมัยปีสองพันห้าประชาไทย หัวใจต่างเพลงฝรั่งเปิดเปรี้ยงป้างพิณแคนฮ้าง แม่ใหญ่เอ้ย..พากันหัวเว้าเย้ยลืมฮีตเก่า แต่คราวหลังพากันชิงซังมูลมังโตไปเห่อโชว์แต่ของนอกเพลงสตริงสตอกบอกจังม่วนทันสมัยเปิดหมอลำบัดอยากอายมันต่างหลาย เหมิดลายโก้เห็นของโตเป็นของถิ่มไปหลงซิม กิ้มของใหม่เหมิดแต่ปั้น ตายายลายอีสานที่อ่อยเว้า..สิเหลือเค้า แน่บ่น้อ...พี่น้อเอ้ย..
ม่วนหลายจ้า
@@user-sanisa980 ขอบคุณครับ
มีลิขสิทธิ์บ่คับ ท่อนนี้
สุดยอดหมอลำ นางเอก รังสิมันต์ กับพ่อทองคำ สุดยอดครับ ชอบมากครับ
ขอบคุณ อ.ฉวีวรรณ ดำเนิน มากครับ ฟังตั้งแต่เด็กจน 50 กว่าๆ ไม่เบื่อเลยครับและจะฟังตลอดไป
แต่งงานวันแรกแบกไถ ลงนา เมื่อ 14 พฤษภาคม 2532ตอนนั้นกลอนนี้ยังทันสมัยอยู่เลย ฟังแล้วออนวอนหลาย
![รวมกลอนลำ ชีวิตชาวนา - ฉวีวรรณ ดำเนิน [Official Audio]](http://i.ytimg.com/vi/HNoSJokB_7k/mqdefault.jpg)
พ่อข้อยเป็นคนอุดร อิแหม่เป็นคนเลยครับ
เลือดอิสานเต็มโต เกิดมากะได้ยินเสียงลำ เสียงแคน เพลงลูกทุ่งอิสานมาตั้งแต่น้อยๆ
เอาปลาข่อน ค้องกะปอม ใต้กบใต้เขียดยามหากิน
คนอิสานเฮาไปไสกะบ่อึดบ่อยากดอกครับ
อย่าถิ่มกันเด้อครับ พ่อแม่พี่น้อง คนอิสานบ้านเฮา
ผมฮักอิสานเฮาครับ
ฟังแล้วคิดถึงพ่อและแม่ทีท่านทั้งสองเอาหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินทำนาส่งลูกเรียนเพราะท่านไม่อยากให้ลูกต้องลำบาก อยากให้ลูกมีชีวิตดีก่าวเป็นชาวนา
มวนหลายอ.ฉวีฟังเมื่อไร่นึกถึงบรรยสกาสสมัย50ปีที่ผ่านมาตอนนี้68ปีแล้วไพเราะเหมือนเดิมความหมายดีมาก
แม่คับพ่อคับ ...ลูกคึดฮอดแฮงเด้อคับ ผมสิสอนลูกฮักลูกคือพ่อแม่ฮักผมสอนผมเด้อคับ
ศิลปินแห่งชาติสายหมอลำอีสานบ้านเฮามีน้อยแฮง เสียไปกะหลายคนแล้ว น่าสิมีสืบต่อแน่ ระดับตำนาน อย่าง บานเย็น อังคนางค์ พวกนี้กะควรได้รับการเชิดชูได้แล้วล่ะ ผู้ใหญ่ผู้โต มองเห็นแน่เด้อ อย่าเอาแต่ส่วนกลางหลาย ตจว.บ่ค่อยทั่วถึ
เลย ออนซอนมรดกมูลมังอีสานฮ้ายยยยยยยย พี่้องเอ้ยยยยยยยยยยยยย โอ้ยย....ละนาง...
คิดฮอดบ้านเด้พี่น้องเอ้ย....คิดฮอดคราวแต่เป็นเด็กน้อย แม่หาบใส่กะตาย่างไปนา "ตากแดดย่ำขี้ตมเบิดมื้อ กายก่ำดำหมอง แต่หัวใจสดซืนม่วนยินทั้งค่าย ถึงว่ากายดำขี่หลี่ เงินบ่มีเฮากะคือพออยู่ คันว่าข้าวเต็มเล้านอนได้ซ่วงใจ" พี่น้อยเอย........
ขอบคุณแม่ฉวีวรรณ ลำได้เห็นวชีวิตชาวนาจริงๆค่ะ
ข้อยฟังทุกวันช่องนี้😂😂😂
มาอยู่ไทยติ นอนเถียงนากองเฟืองซั่นตั๊วะบ้านเฮามันจั่งแม่น แล่นว่าวฟังเสียงสนูมันละ บ่อคึดฮอดติ เห็นใจเจ้านำเด้อ คนไกลบ้าน ข่อยฟังแล้วยังออนซอนนำเพิ่นคือกัน ขนาดบ่อได้อยู่ไกลบ้านเก่าท่อใด๋
ฟังตอนเตะกล้าตอนแลงๆม่วนคือยังนี่ตั่วหัวหน้า แถมฝนกะริ่นๆนำ😂😂😂 ม่วนๆๆ คึดนำแต่กี้เด้ว่ะเนาะ
ม่วน บรรยากาศนี้มีเหลืออยู่ในความทรงจำ ตอนนี้แระมาณ3-4 เป็นความทรงจำที่งดงามปนความเศร้า ใจวีใจวอน😢
คิดฮอดอีพ่ออีแม่หลายคับ สุมื้อนี้พี่น้องกะยั้งเฮ็ดนายุคับ
ถ้าไม่ใช่ลูกชาวนา และต้องเกิดก่อน พ.ศ.2515 จึงจะมองภาพตามเนื้อเรื่องกลอนลำได้อย่างชัดเจน ไม่เคยลืมเลย หลับตาลงก็ยังฝันเห็นบรรยากาศแบบนั้น...
กลอนลําล่อง ของคุณแม่ ฉวีวรรณ ดําเนิน กินใจผมมาก จาก อดีต ถึง ปัจจุบัน ครับ
การไถคราดปักดำตลอดทั้งเก็บเกี่ยวที่ใช้แรงงานคนก็แทบไม่มีให้เห็น ค่าจ้างแรงงานคนนั้นแพงและเสร็จงานช้ากว่าการใช้เครื่องจักรกล...
โอ.... โอ๋ย ฟ้าเอ้ย ฟ้าฮ้องตึ้ง ข้ามเขาพึงไปเชียงใหม่ ตกมาฮอดคลองไผ่ ฟ้าเป็นสีครึ้มๆ หัวใจน้อง ห่วงแต่แฟน ห่วงแต่แฟน... อื้อๆ อือ... โอยละน่า เอออันนี่ละพ่อแม่เอย เมษายนกายไปแล้ว พฤษภาผัดมาต่อ ฝนตกลงจากๆ จ้น ใบหญ้ากะป่งมา พวกชาวนากะเตรียมไว้ทั้งไถกับคราด ฝั้นเชือกไว้สิไถดั้นว่าฮุดนา ฟังเสียงจาคนเฒ่า สูเอยฮอดมื้ออื่น พ่อเฒ่าจ้ำบอกลูกบ้านสิพาเลี้ยงเจ้าปู่ตา ให้สูหาเตรียมไว้เฮือนละโตเอาเด้อไก่ เบิ่งคางไก่คันมันซันที่ลี่ ปีนี้สิบ่ดี คันปีใด๋คางไก่โค้งยาวๆ คือเกี่ยว พ่อเฒ่าจ้ำบอกไว้ปีนั่นจั่งสิดี
มาเต็มทีแต่ผู้นาไกลบ้าน ผัวเมียเดียวเลี้ยงลูก... อ่อน ตื่นขึ้นมาผัวไปก่อน ไปไถนาคราดไว้ถ้าพอได้ละเคิ่งงาน แม่บักหำอยู่บ้านกะฟ้าวตื่นคือกัน เตรียมเอาฟืนมาดังไฟ เป่าฟูทั้งฟู่ เสียงวีไฟควันกุ้มในครัวลุกห่อมๆ กะบองก้อมเขี่ยไว้ เอาน้ำละใส่มวย น้ำฮวดแล้วเอาเข้าหม่ามาซาว สองมือจับหวดมาสุบหม้อ เสียงลูกออๆ ไห้ ไวไวกวยลูกแม่ พอลูกหลับแม่ผัดฟ้าวหาถ้วยข่องจอง ตักปลาแดกใส่ถ้วย เกลือตื่มแถมนำ สิได้ไปนาเซพ่อบักหำไปแล้ว เสียงเฮือนใกล้แซวๆ กะฟ้าวตื่น เอิ้นใส่กันพ่องเว้า... นั้นทังเฒ่า... ผ่องอาเฮ็ม ผ่องอาเฮ็ม... เอย... เฮย... อือม์... อือละน่า...
อันนี่ละพอเมื่อตาวันขึ้นสีมายๆ พอพุมพู่ บ่ากะหาบต่าได้ทั้งฟ่าวละพ่องเดิน มือหนึ่งอุ้มลูกน้อย ฟ่าวเล่งลงนา ผัวกะผัวทังโตกะผัดคอยกินข้าว เสร็จดีแล้ว ลงดำจ้าวไหว่ๆ แขนอู่ลูกน้อยไว้เสียงไห้กะส่างมัน มื้อเนี่ยงคั้นตมอยู่ในนา สวยมายมายแดดเผาทั้งฮ้อน คอบอยากมีนำบ้านชาวนาจั่งหน้าก่ำ หน้าดำๆ แม่นชาวนาเฮ็ดเลี้ยงพวกพี่น้อง คนเฒ่าจั่งเจริญ เผิ่นจั่งเอิ้นว่ากระดูกสันหลัง คันบ่มีชาวนาบ่ได้เป็นเมืองบ้าน พอจากเสร็จดำแล้วตาเว็นเจ้าค่ายค่ำ พ่อบักหำขึ้นเถาะเจ้า... สิดกกล้า แม่นแน่เด้อ แม่นแน่เด้อ.... อือ... อือม์... โอยละน่า
โอ่ย......ฟ้าเอ้ยฟ้าฮ้องฟ้าฮ้องค่อยเสียงโยนๆดังไกล
เป็นหยังเด้จั่งบ่ไปฮ้องใกล้หัวคันไดพอให้น้องได้นอนฮ่ำ
เสียงฟ้าฮ้องตึ้มตั้มสาวหมอลำคิดฮอดซู้ได้หลงโอ้.
.โอ่บ่เซา.....โอ่บ่เซา............โอ้ย....หล่ะน่า.................
เอออันนี่ต่อจากนี่สิได้ลำต่อกลอนสอง..สองผัวเมียทำนา
ซ่อยกันกะจนแล่วพอจากเสร็จดำแล้ว ตาเว็นค่ายค่ำ
พ่อบักหำขึ้นเถาะเจ้าหลกกล้าว่าแหน่เด้อ
พ่อว่าเอ้อ เมือก่อนสาตี๊ข้อยสิหลกคนเดียวแม่อีนางเมือบ้าน
พอจาแล้วเตรียมเอาถ้วยบ่วงหาบกะต่าต่องต้อนทั้งอุ้มว่าลูกนำ
เสียงฟ้าฮ่องตึ้มตั้มฟ่าวหย่างมาเฮือนเสียงฝนมามืดมัวเมาฟ้า
นำคันนาคืนเมือบ้านเขียดจินาฮ่องอ้อบแอ้บเหลียวเบิ่งน้ำ
ว่อบแว่บเป็นคลื่นจั่งทะเล.......มองมาบ้านเห็นโนนตาลมืดจุ่มคุ่ม
เห็นแต่ก่อไผบ้านล่ายซ่ายใบหุ่มล่ะห่อนำ
ฟ่าวหย่างจ้ำเข้าป่าส่อนลอนเสียงวอนๆเรไรส่งเสียงแมงง่วง
เห็นเป็นพวงหันหน้าหางนกยูงเหลืองอุ่ยฮุย
เสียงคนคุยสิเข้าบ้านเย็นแล้วสิต่าวเมือ
อุ้มลูกเต้าจูงหมู่งัวควย(ควาย)ฝนตกฮำเร่งไวๆเข้า
ไวๆจ้าวเสียงฮือเซือกฟาดควยบักเลพองตู้เด็กน้อยว่าขี่หลัง
เสียงมะลึ่งตึ้งตั้งฝนไล่มาทันฝนตกลงเปียกปอนเต็มเปื้อน
พอเถิงเฮือนมือน้าวหัวคันไดงับแงบคันแม่นวางต่าไว้..
สิเตรียมซิ่น...แหม่นเปลี่นแพร.....แหม่นเปลี่ยนแพร....
อันนี่ผูกควยแหม่ลูกหล่าอย่าสุไห่มันหลุด
ผักปะตูตีไลใสกลอนให้มันแน่น แม่สิดังไฟถ่า
เอาปลามาต้มป่น คั่นพ่อใหญ่ผู้อยู่บ้านอะฮือพร้อมพ่องถาม
น้ำบ่ถ่วมบ่อีหล้าไฮ่ใหญ่กกสะแบงดินบ่แข็งบ่อีนางไฮ่ใหญ่แคมโพนนั่น
เสียงถามกันเต็มบ้านกลับจากนาพุ่มพู เถิงยามนอนพากันขดขี่คู่นอนแล้วกะบ่ตีง
อันจั่งซี่เผิ่นจั่งว่าซาวนา เถิงเวลาสมควรสิต่าวลาเด้อค่า
หวีสิลาเด้อค่าสิขอลาไปก่อนพวกพ่อเฒ่าแม่ลูกอ่อน
หลานสิขอจากแล้วคุณป้ากะพ่องอาจักหน่อยนี่สิได้หย่างคอมมอม
ไปคอมมอมดังกะปอมงอยไม้หลานสิไลเมือบ้าน
หนองไหลคำมืดจุ่มคุมเห็นแต่กอไผ่หุ้มสิเมือบ้าน
แหม่นก่อนเด้อ..สิลาแล้ว คูซุคน.....คูซุคน.........
Moji nisawan ม่่วนคักๆฟังแล้วออนซอนให้อยู่ในหัวใจคนอีสานเฮาเด้อ
Moji nisawan พ
พ
เก่งคือกันน้อเจ้า หมอลำตัวจิงตั๊วนี้
@Moji nisawanขอบคุณหลายๆเด้อที่พิมพ์กลอนลำให้อ่าน
กราบการคุณแม่ท้าน.เจริญพร.ขอครับ
ฟังแล้วเห็นเป็นโตค่องย่องเลยแม่ใญ่เอย บ่อต้องแปเด้อพี่น้อง คักอีหลีอิสานบ้านเฮา ผู้ข่าฟังแล้วคึดฮอดความเก่าความหลังแต่ 80 ปี ที่แล้ว มักคักๆๆ...
ฟังแล้วคิดฮอดอีเบ้ กับอีโพ้ครับผมไทยญ้อ นครพนม เพิ้นมักฟังตอนเช้าๆ ผมตื่นมาพร้อมเพิ้นตอนเช้าๆ คิดฮอดหลายครับตอนนี้เพิ้นไปเป็น นางฟ้ากับเทวดาอยู่เทิ้งฟ้าแล้ว แต่หลานคนนี้กะคิดฮอดคือเก่าครับผม
บ้มีอีกแล้วครับ บรรยากาศ คือในกอนลำ คึดฮ้อดอิพ่อ อิแม ปู่ ย่า ตา ยาย ผุเพินตายไปแล้ว ฟังแล้วมีความสุข ใจวีใจวอนหลาย ขอบพระคุณท่านที่นำมาลงให่ฟังครับ
ฟังแล้วคิดฮอดอีพ่อ อีแม่ นำ้ตาจิไหล เวลามีงานหอบลูกจูงหลานไกลแค่ใหนก้อพาเดินไปฟัง
วัฒนธรรมประเพณีบ่งบอกถึงการพัฒนาของสังคม สังคมอิสานหรือศรีโคตรบูรมีมานาน ลาว หรืออีสานก็คือชนชาติเชื้อเดียวกัน จงสืบสานประเพณีที่ดีให้คงอยู่ต่อไป การร้องรำ ดนตรี เป็นภูมิปัญญาคนที่มีค่า จึงควรเรียนรู้และสืบสานต่อไป
ภูมิใจมากๆครับที่เกิดเป็นลูกชาวนา ถึงไม่รวยแต่ก็มีความสุขตามวิถีชีวิตชนบท
ภูมิใจคือกันค่า ข่อยกะเป็นลูกชาวนา..ฟังๆแล่วรู้สึกน้ำตาไหล..คึดฮอดวันเวลาที่ผ่านมา
คิดถึงความลำบากของบรรพบุรุษ กว่าจะมาเป็นเราในวันนี้.
ม่วน_หลายเด้อแม่
ชอบๆๆจ้า
ม่วนหลายครับคุณแม่
คุณแม่ฉวีวรรณำม่านหลายๆครับ
ผมอยากให้การสืบทอดวัฒนธรรม โดยเฉพาะวัฒนธรรมอีสานบ้านเรา เป็นวาระแห่งชาติ อยากให้คนอีสานทีเป็นใหญ่เป็นโตในบ้านเมืองใส่ใจเรื่องพวกนี้บ้าง ไม่ใช่ห่วงแต่ผลประโยชน์แต่อย่างเดียว
ม่วนตลอดกาล
กลอนลำสะท้อนชีวิตชาวนาสมัยโบราณได้ทุกแง่มุมเป็นอย่างดีครับ ในปัจจุบันนี้ไม่มีให้เห็นอีกแล้ว มีแต่รถไถสีส้มทั้งไถและคราดตลอดทั้งการเก็บเกี่ยว....
ฟังยามได๋คึดฮอดบ้าน
กลอนนี้ จำความได้ก็ได้ยินเลย
โอ้ชีวิตคิดมาน่าอนาถ ต้องทำนาเลี้ยงชาติศาสนา อีกราชวงค์องค์กษัตรา ขันอาสาเลี้ยงชาติศาสน์กษัตริย์ไทย
มากเกินไปแล้ว
ถึกรางวัลที่๑..สิไปจ้างมาลำยั..มวนๆๆ
ไผ มักหมอลำร่วมตัว
มวนหลายเด้คุณแม่
ลำกลอนนี้ฟังยามได๋.กะม่วนยามนั้นแหละจ้าวๆๆๆๆๆๆๆ
Hi 60 year go very good i never forget that we are watching you from u s a thank you from philadelphia USA american Mr vanh sengchareun
อมตะตลอดดาลขอให้อายุยีนรักมากๆ
ม่วนเด้
ฮักกันลูกอีสาน อย่าให้นักการเมืองมันตั๊วหลาย
คิดถึงอดีดแม่พ่อที่เลี้ยงเรามา
ผมเป็นคนบ้านเดียวกันกับอาจารย์แม่ ฉวีวรรณ ดำเนิน ผมชอบมากๆ
สุดยอดหมอลำอีสาน
เข้ากับชีวิตแท้น้อ
ม่วนครับ
ฟ้งจาก จส.3 ร้อยเอ็ด คุณชาย ชมภู เปิดให้ฟังครับ
ฟังเเล้ว นึกถึง ทุ่งนา เถียงนา ที่เคยนอนตอนวัยเด็ก อยากย้อนเวลาได้จัง ตอนนั้นมีความอุดมสมบูรณ์ ข้าวปลาอาหาร ตามวิถีชนบทอิสาน
ม่่วนมากค่่ะ
โอ้ย ฟังแล้ว คิดเห็นจะของตอนเป็นเด็กน้อยเด้ คิดฮอด อิพ่อ อิแม่ อยุไสกะบ่คือบ้านน้อ
คิดฮอดปู่ย่าตายายเฮาจ้า
คิดถึงตอนเป็นหนุ่มน้อยเด้
ฟังแล้วคิดถึงพ่อแม่ปู่ย่าตายาย.น้ำตาจะไหล
ฟังแล้วรู้สึกดีใจครับที่เกิดมาเป็นลูกอิสาน ลูกชาวนา
เคยฟังตอนเป็นเด็กน้อย คิฮอดแม่หลายเด๊ค่ะ มวนหลายยาแม่เอ้ย
Na Infinity ไพเราะจริงๆคะ่
ฟังแล้ว คิด ฮอด. พ่อค่ะ. ธรณี คิด ถึง ตา ค่ะ.
บรรยายภาพชีวิตคนชนบทภาคอิสานได้ชัดเจนมาก เคยฟังสมัยเด็กๆ ไม่นึกว่าจะได้ฟังอีก ขอบคุณ ผู้ลงให้นะ. ให้ ห้าดาวเลย
ครูสลา ให้หาฟัง....พอขึ้นลำก็คิดถึงพ่อเปิดฟังจากวิทยุ
ใส่ถ่านตรากบแบกสะพายไปนาไปไร่
ทำงานกลางแดดมีความสุขตามเสียงลำ แต่เหนื่อยโคตรๆๆ ชีวิตชาวนา
ทุกวันนี้พ่อจากไปยังฝากมรดกคือ
ที่นาให้ทั้งหมด .....คักแท้....คิดฮอดหลาย.....
ฟังแล้วน้ำตาไหล แต่กะภูมิใจในความเป็นลูกอีสาน
สุดยอด หมอลำ อีสาน
ชาวนาไม่ว่าภาคไหนของชาติไทย มีชีวิตที่เหนื่อยกาย แต่มีสูขอยู่ในใจ คิตถึงตอนเป็นหนุ่ม ก็ลุกจากที่นอนตี่4-5 ก็ไปไถนามีความสุขไม่ต้องมีสิ่งจำเป็นอะไรมากนัก นาข้าวคือสิ่งที่มีพร้อมกับความเป็นคนไทยตั้งแต่โบราณ ถึงปัจจุบันภูมิใจครับที่เกิดเป็นไทย
ม่วนๆๆคักค่ะ
คิดฮอดบรรยากาศแต่ 50-60 ปีคืนหลังเด้ ออนซอนคักแท้นอ เสียงลำหนิ
คิดฮอด ตา กับยาย.ที่อยุ่บ้านเฮา.เด้น้อ..ปีไหม่หลานจะไปหาเด้อยาย...❤❤
ฟ้งแม่ฉวีวรรณลำ คึดฮอดบ้านเด้อ คึดฮอดพ่อ แม่ พี่ น้อง บ้านๆๆๆๆ
ม่วนหลายฟังแล้วแม่นอีหลี
ฟังตั้งแต่น้อยท้าวใหญ่ เพิ่งรู้วันนี้ล่ะว่าเพลงอีหยัง ยายเปิดวิทยุทุกเช้าเลย คิดถึงยายจัง
คึดฮอดบ้านเด้เนาะ
ฟังแล้วมองเห็นภาพชีวิตชางนาไทยได้ชัดเจนมากๆ สุดยอดของกลอน..หมอลำ..หมอแคน..แล้วอย่างนี้จะทำให้ลูกอีสานลืมถิ่นได้อย่างไร ลูกหลานรุ่นหลังๆอาจจะไม่ซึมซับวิถีดั้งเดิม แต่คงเข้าใจในฐานชีวิตของบรรพบุรุษว่าเป็นมาอย่างไร..
ติดฮอดแต่น้อยพอ พานอนนาเปิดวิทยุให้ฟัง
เคยเบิ่งเทื่อหนึ่ง ตอนสงกรานต์ 2517 ครับ
คิดฮอดมะลางเฒ่าพ่อเฒ่าแมเด้
อมตะตลอดากละฟังตลอดคะ
ลำกลอน....ลำล่องของคุณแม่.ฉวีวรรณ ม่วนหลายครับ
ฟังยามใดกะขนคีงลุก กลอนนี้โด่งดังมาก สะท้อนชีวิตชนบทอีสานสมัยก่อนได้เป็นอย่างดี
คึดฮอดแต่ยามเช้าตะเวนพอพุมพู่ เสียงไก่ขัน เสียงหอกระจายข่าวเฮือนผู้ใหญบ้านเปิดกลอนนี้ โอ๊ยจั่งแม่นออนซอนฮ้าย
มวนหลาย คัก น่ำตาโห่ง นวยเลย ออนซอนหลาย
คุณแม่ลำม่วนคัก
ชีวิตชาวนากว่าสิได้ข้าวมากินแต่ละเม็ดยากลำบากแฮง บาดสุกอยู่ในหม้อแล้วคือแซบแท้..
บ่เคยลืมชาวนา ไปอยู่ไสกะอย่าลืมว่าเฮาเป็นชาวนา กระดูกสันหลังของชาติ
ฟังแล้วคิดฮอดพ่อ แม่เด้
ฟังแล้วผมนั่งให่น้ำตาตก สิโตนชะตากรรมชาวนาไทย เป็นร้อยๆปีบ่เปลียนแปลง ทุกข์แล้งทุกข์ท่วมมาตลอดชาติ ยามได่สิมีคนเก่งๆมาซอยเฮามาพาเฮาพัฒนาอีหลีแนน้อ
ชลลลล
เพราะและชอบมากๆครับ
ฟังแล้วคิดถึงอดีตภาพตอนเป็นเด็กและชีวิตชาวนาสมัยก่อน
ขอบคุนที่เอาลงให้ฟังนะคะ
หาฟังนานเเล้ว
คิดถึงตอนเปนเด็ก ชีวิตครอบครัว ฉันเเบบนี้เลย
ตอนนี้ 20 ปีเเล้ว ฟังทีไรก็ยังได้กินของทุ่งนาเหมือนเดิม
ขอบคุนหลายค่าาาาา
พ่อผมมักหลายครับ ผมฟังลำกลอนเป็นก็ย้อนพ่อพาฟังแต่น้อย 😊
คืดฮอดแม่ผู้อยู่บ้านหลายเด้.......
คิดถึงพ่อและชีวิตตอนเด็ก
ยุต่างแดนฟังชุมื้อก่อนไปทำงานม่วนหลายครับ คึดฮอดตอนน้อยนอนท่งเฮ็ดนา 08/03/16 Thailand in Korea
ม่วนๆคับคุณแม่ฉวีวรรณ คึดฮอดตอนเป็นเด็กน้อยอีพ่อพาไปไถนา เดคับ
คิดถึงชีวิตของตัวเองลูกชาวนาคนหนึ่งตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้านรับราชการที่อำนาจเจริญ
คิดถึงพ่อแม่มาก คิดถึงความลำบากในวัยเด็ก ตอนนี้สบายแล้วมีความสุขทุกคนทั้งครอบครัว
คิดฮ้อน พ่อแม่ หยู่เมื๊องกรุง กะ อย่าเฮิดให้เพิ่นเสียใจกันเด้อ
ฟังแล้วคิดถึงพ่อแม่น้ำตาไหล..ฟังยามใด.เพราะจัง..ขอบคุณนะ
คิดถึงพ่อ😭คิดถึงตอนเป็นเด็ก😭❤️🙏🏻
ฟังแล้วกะน้ำตาไหล
คิดฮอดตอนผนตกครับ
กลอนลำแบบนี้ อยู่บ้าน เขาจะเปิดเวลามีงานบุญ ที่หอกระจายข่าวของวัดค่ะ ฟังแต่เช้า ๆ ประมาณ ตี 4 เขาจะเปิดกันละ ม่วนหลาย
เฮ็ดให้ ภูมิใจขึ้นมาว่าเดิมที่เป็นคนอีสาน และลูกชาวนา น้อครับ สู้ๆๆพี่น้องง ชาวไทยย อีสาน ^^
See anyee by
ตกสมัยปีสองพันห้า
ประชาไทย หัวใจต่าง
เพลงฝรั่งเปิดเปรี้ยงป้าง
พิณแคนฮ้าง แม่ใหญ่เอ้ย..
พากันหัวเว้าเย้ย
ลืมฮีตเก่า แต่คราวหลัง
พากันชิงซังมูลมังโต
ไปเห่อโชว์แต่ของนอก
เพลงสตริงสตอก
บอกจังม่วนทันสมัย
เปิดหมอลำบัดอยากอาย
มันต่างหลาย เหมิดลายโก้
เห็นของโตเป็นของถิ่ม
ไปหลงซิม กิ้มของใหม่
เหมิดแต่ปั้น ตายาย
ลายอีสานที่อ่อยเว้า..
สิเหลือเค้า แน่บ่น้อ...พี่น้อเอ้ย..
ม่วนหลายจ้า
@@user-sanisa980 ขอบคุณครับ
มีลิขสิทธิ์บ่คับ ท่อนนี้
สุดยอดหมอลำ นางเอก รังสิมันต์ กับพ่อทองคำ สุดยอดครับ ชอบมากครับ
ขอบคุณ อ.ฉวีวรรณ ดำเนิน มากครับ ฟังตั้งแต่เด็กจน 50 กว่าๆ ไม่เบื่อเลยครับ
และจะฟังตลอดไป
แต่งงานวันแรกแบกไถ ลงนา เมื่อ 14 พฤษภาคม 2532
ตอนนั้นกลอนนี้ยังทันสมัยอยู่เลย ฟังแล้วออนวอนหลาย