ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
พ่อข้อยเป็นคนอุดร อิแหม่เป็นคนเลยครับเลือดอิสานเต็มโต เกิดมากะได้ยินเสียงลำ เสียงแคน เพลงลูกทุ่งอิสานมาตั้งแต่น้อยๆเอาปลาข่อน ค้องกะปอม ใต้กบใต้เขียดยามหากินคนอิสานเฮาไปไสกะบ่อึดบ่อยากดอกครับอย่าถิ่มกันเด้อครับ พ่อแม่พี่น้อง คนอิสานบ้านเฮาผมฮักอิสานเฮาครับ
โอ.... โอ๋ย ฟ้าเอ้ย ฟ้าฮ้องตึ้ง ข้ามเขาพึงไปเชียงใหม่ ตกมาฮอดคลองไผ่ ฟ้าเป็นสีครึ้มๆ หัวใจน้อง ห่วงแต่แฟน ห่วงแต่แฟน... อื้อๆ อือ... โอยละน่า เอออันนี่ละพ่อแม่เอย เมษายนกายไปแล้ว พฤษภาผัดมาต่อ ฝนตกลงจากๆ จ้น ใบหญ้ากะป่งมา พวกชาวนากะเตรียมไว้ทั้งไถกับคราด ฝั้นเชือกไว้สิไถดั้นว่าฮุดนา ฟังเสียงจาคนเฒ่า สูเอยฮอดมื้ออื่น พ่อเฒ่าจ้ำบอกลูกบ้านสิพาเลี้ยงเจ้าปู่ตา ให้สูหาเตรียมไว้เฮือนละโตเอาเด้อไก่ เบิ่งคางไก่คันมันซันที่ลี่ ปีนี้สิบ่ดี คันปีใด๋คางไก่โค้งยาวๆ คือเกี่ยว พ่อเฒ่าจ้ำบอกไว้ปีนั่นจั่งสิดีมาเต็มทีแต่ผู้นาไกลบ้าน ผัวเมียเดียวเลี้ยงลูก... อ่อน ตื่นขึ้นมาผัวไปก่อน ไปไถนาคราดไว้ถ้าพอได้ละเคิ่งงาน แม่บักหำอยู่บ้านกะฟ้าวตื่นคือกัน เตรียมเอาฟืนมาดังไฟ เป่าฟูทั้งฟู่ เสียงวีไฟควันกุ้มในครัวลุกห่อมๆ กะบองก้อมเขี่ยไว้ เอาน้ำละใส่มวย น้ำฮวดแล้วเอาเข้าหม่ามาซาว สองมือจับหวดมาสุบหม้อ เสียงลูกออๆ ไห้ ไวไวกวยลูกแม่ พอลูกหลับแม่ผัดฟ้าวหาถ้วยข่องจอง ตักปลาแดกใส่ถ้วย เกลือตื่มแถมนำ สิได้ไปนาเซพ่อบักหำไปแล้ว เสียงเฮือนใกล้แซวๆ กะฟ้าวตื่น เอิ้นใส่กันพ่องเว้า... นั้นทังเฒ่า... ผ่องอาเฮ็ม ผ่องอาเฮ็ม... เอย... เฮย... อือม์... อือละน่า...อันนี่ละพอเมื่อตาวันขึ้นสีมายๆ พอพุมพู่ บ่ากะหาบต่าได้ทั้งฟ่าวละพ่องเดิน มือหนึ่งอุ้มลูกน้อย ฟ่าวเล่งลงนา ผัวกะผัวทังโตกะผัดคอยกินข้าว เสร็จดีแล้ว ลงดำจ้าวไหว่ๆ แขนอู่ลูกน้อยไว้เสียงไห้กะส่างมัน มื้อเนี่ยงคั้นตมอยู่ในนา สวยมายมายแดดเผาทั้งฮ้อน คอบอยากมีนำบ้านชาวนาจั่งหน้าก่ำ หน้าดำๆ แม่นชาวนาเฮ็ดเลี้ยงพวกพี่น้อง คนเฒ่าจั่งเจริญ เผิ่นจั่งเอิ้นว่ากระดูกสันหลัง คันบ่มีชาวนาบ่ได้เป็นเมืองบ้าน พอจากเสร็จดำแล้วตาเว็นเจ้าค่ายค่ำ พ่อบักหำขึ้นเถาะเจ้า... สิดกกล้า แม่นแน่เด้อ แม่นแน่เด้อ.... อือ... อือม์... โอยละน่าโอ่ย......ฟ้าเอ้ยฟ้าฮ้องฟ้าฮ้องค่อยเสียงโยนๆดังไกลเป็นหยังเด้จั่งบ่ไปฮ้องใกล้หัวคันไดพอให้น้องได้นอนฮ่ำเสียงฟ้าฮ้องตึ้มตั้มสาวหมอลำคิดฮอดซู้ได้หลงโอ้..โอ่บ่เซา.....โอ่บ่เซา............โอ้ย....หล่ะน่า.................เอออันนี่ต่อจากนี่สิได้ลำต่อกลอนสอง..สองผัวเมียทำนาซ่อยกันกะจนแล่วพอจากเสร็จดำแล้ว ตาเว็นค่ายค่ำพ่อบักหำขึ้นเถาะเจ้าหลกกล้าว่าแหน่เด้อพ่อว่าเอ้อ เมือก่อนสาตี๊ข้อยสิหลกคนเดียวแม่อีนางเมือบ้านพอจาแล้วเตรียมเอาถ้วยบ่วงหาบกะต่าต่องต้อนทั้งอุ้มว่าลูกนำเสียงฟ้าฮ่องตึ้มตั้มฟ่าวหย่างมาเฮือนเสียงฝนมามืดมัวเมาฟ้านำคันนาคืนเมือบ้านเขียดจินาฮ่องอ้อบแอ้บเหลียวเบิ่งน้ำว่อบแว่บเป็นคลื่นจั่งทะเล.......มองมาบ้านเห็นโนนตาลมืดจุ่มคุ่มเห็นแต่ก่อไผบ้านล่ายซ่ายใบหุ่มล่ะห่อนำฟ่าวหย่างจ้ำเข้าป่าส่อนลอนเสียงวอนๆเรไรส่งเสียงแมงง่วงเห็นเป็นพวงหันหน้าหางนกยูงเหลืองอุ่ยฮุยเสียงคนคุยสิเข้าบ้านเย็นแล้วสิต่าวเมืออุ้มลูกเต้าจูงหมู่งัวควย(ควาย)ฝนตกฮำเร่งไวๆเข้าไวๆจ้าวเสียงฮือเซือกฟาดควยบักเลพองตู้เด็กน้อยว่าขี่หลังเสียงมะลึ่งตึ้งตั้งฝนไล่มาทันฝนตกลงเปียกปอนเต็มเปื้อนพอเถิงเฮือนมือน้าวหัวคันไดงับแงบคันแม่นวางต่าไว้..สิเตรียมซิ่น...แหม่นเปลี่นแพร.....แหม่นเปลี่ยนแพร....อันนี่ผูกควยแหม่ลูกหล่าอย่าสุไห่มันหลุดผักปะตูตีไลใสกลอนให้มันแน่น แม่สิดังไฟถ่าเอาปลามาต้มป่น คั่นพ่อใหญ่ผู้อยู่บ้านอะฮือพร้อมพ่องถามน้ำบ่ถ่วมบ่อีหล้าไฮ่ใหญ่กกสะแบงดินบ่แข็งบ่อีนางไฮ่ใหญ่แคมโพนนั่นเสียงถามกันเต็มบ้านกลับจากนาพุ่มพู เถิงยามนอนพากันขดขี่คู่นอนแล้วกะบ่ตีงอันจั่งซี่เผิ่นจั่งว่าซาวนา เถิงเวลาสมควรสิต่าวลาเด้อค่าหวีสิลาเด้อค่าสิขอลาไปก่อนพวกพ่อเฒ่าแม่ลูกอ่อนหลานสิขอจากแล้วคุณป้ากะพ่องอาจักหน่อยนี่สิได้หย่างคอมมอมไปคอมมอมดังกะปอมงอยไม้หลานสิไลเมือบ้านหนองไหลคำมืดจุ่มคุมเห็นแต่กอไผ่หุ้มสิเมือบ้านแหม่นก่อนเด้อ..สิลาแล้ว คูซุคน.....คูซุคน.........
Moji nisawan ม่่วนคักๆฟังแล้วออนซอนให้อยู่ในหัวใจคนอีสานเฮาเด้อ
Moji nisawan พ
พ
เก่งคือกันน้อเจ้า หมอลำตัวจิงตั๊วนี้
@Moji nisawanขอบคุณหลายๆเด้อที่พิมพ์กลอนลำให้อ่าน
บ้มีอีกแล้วครับ บรรยากาศ คือในกอนลำ คึดฮ้อดอิพ่อ อิแม ปู่ ย่า ตา ยาย ผุเพินตายไปแล้ว ฟังแล้วมีความสุข ใจวีใจวอนหลาย ขอบพระคุณท่านที่นำมาลงให่ฟังครับ
ขอบคุณแม่ฉวีวรรณ ลำได้เห็นวชีวิตชาวนาจริงๆค่ะ
ฮักกันลูกอีสาน อย่าให้นักการเมืองมันตั๊วหลาย
คิดถึงความลำบากของบรรพบุรุษ กว่าจะมาเป็นเราในวันนี้.
ฟังแล้วเห็นเป็นโตค่องย่องเลยแม่ใญ่เอย บ่อต้องแปเด้อพี่น้อง คักอีหลีอิสานบ้านเฮา ผู้ข่าฟังแล้วคึดฮอดความเก่าความหลังแต่ 80 ปี ที่แล้ว มักคักๆๆ...
ผมเป็นคนบ้านเดียวกันกับอาจารย์แม่ ฉวีวรรณ ดำเนิน ผมชอบมากๆ
คิดฮอด ตา กับยาย.ที่อยุ่บ้านเฮา.เด้น้อ..ปีไหม่หลานจะไปหาเด้อยาย...❤❤
เคยฟังตอนเป็นเด็กน้อย คิฮอดแม่หลายเด๊ค่ะ มวนหลายยาแม่เอ้ย
Na Infinity ไพเราะจริงๆคะ่
กลอนนี้ จำความได้ก็ได้ยินเลย
คึกพ้อแต่สมัยดำนาอยู่ท่งลงไปนาได้ยินเสียงนกเขาขันอยูหัวนาต้นไม้ใหญ่สออนเด้อน้อได้แต่คึกภาพเอาความหลัง
ผมอยากให้การสืบทอดวัฒนธรรม โดยเฉพาะวัฒนธรรมอีสานบ้านเรา เป็นวาระแห่งชาติ อยากให้คนอีสานทีเป็นใหญ่เป็นโตในบ้านเมืองใส่ใจเรื่องพวกนี้บ้าง ไม่ใช่ห่วงแต่ผลประโยชน์แต่อย่างเดียว
ลำกลอน....ลำล่องของคุณแม่.ฉวีวรรณ ม่วนหลายครับ
ยุต่างแดนฟังชุมื้อก่อนไปทำงานม่วนหลายครับ คึดฮอดตอนน้อยนอนท่งเฮ็ดนา 08/03/16 Thailand in Korea
ครูสลา ให้หาฟัง....พอขึ้นลำก็คิดถึงพ่อเปิดฟังจากวิทยุใส่ถ่านตรากบแบกสะพายไปนาไปไร่ทำงานกลางแดดมีความสุขตามเสียงลำ แต่เหนื่อยโคตรๆๆ ชีวิตชาวนาทุกวันนี้พ่อจากไปยังฝากมรดกคือที่นาให้ทั้งหมด .....คักแท้....คิดฮอดหลาย.....
ฟังแล้วคิดถึงพ่อแม่น้ำตาไหล..ฟังยามใด.เพราะจัง..ขอบคุณนะ
ฟังแล้วน้ำตาไหล แต่กะภูมิใจในความเป็นลูกอีสาน
สุดยอดหมอลำอีสาน
ขอบคุนที่เอาลงให้ฟังนะคะหาฟังนานเเล้วคิดถึงตอนเปนเด็ก ชีวิตครอบครัว ฉันเเบบนี้เลย ตอนนี้ 20 ปีเเล้ว ฟังทีไรก็ยังได้กินของทุ่งนาเหมือนเดิม ขอบคุนหลายค่าาาาา
ลำกลอนนี้ฟังยามได๋.กะม่วนยามนั้นแหละจ้าวๆๆๆๆๆๆๆ
กอนลำสมัยก่อนเขาเป็นเรื่องเป็นราวฟังได้ทั้งความไพเราะและความรู้จินตนาการเป็นเรื่องเป็นราวดีมากครับ..
ชอบๆๆจ้า
เสียงประชาชนชาวนา เรียงร้อยเป็นบทเพลง บอกถึงความทุกข์ยาก ผู้มีอำนาจเคยรับฟัง บ้างงหรือเปล่า ฟังแล้วเศร้า
โอ้ชีวิตคิดมาน่าอนาถ ต้องทำนาเลี้ยงชาติศาสนา อีกราชวงค์องค์กษัตรา ขันอาสาเลี้ยงชาติศาสน์กษัตริย์ไทย
มากเกินไปแล้ว
สุดยอดครับ นึกว่าสิหาฟังบ่.ได้แล้ว ฟังแล้ว กะคิดฮอดบ้านคิดฮอดตอนเป็นเด็กน้อยขอบคุณ ผู้ที่เอามาลงให้ฟังเด้อครับขอบคุณหลายๆครับ
โอ้ย ฟังแล้ว คิดเห็นจะของตอนเป็นเด็กน้อยเด้ คิดฮอด อิพ่อ อิแม่ อยุไสกะบ่คือบ้านน้อ
ฟังแล้วคิดฮอดบ้านหล๊ายหล๋ายเด้อ
เคยเบิ่งเทื่อหนึ่ง ตอนสงกรานต์ 2517 ครับ
พ่อผมมักหลายครับ ผมฟังลำกลอนเป็นก็ย้อนพ่อพาฟังแต่น้อย 😊
ฝนตกริน....ข่อนสิแก้ง เสียงกบ เสียงเขียดฮ้อง นอนฟังเสียงฝนตกไส่ไพรหย้า มันกะหม่วนไปอีกแบบ
ยาวมากๆคุณแม่คือจำได้ ..ลืมแต่ท่อนแรกแล้ว.. ฟังล่ะกันลำบ่เป็นมักหลายแม่หวี
เปิดฟังแล้วคิดถึงบ้านคิดถึงพ่อ
หลวงพ่อชอบเปีดฟัง..แต่ตี4😁😁ใส่หมากอะโหลมันโลดดังคับบ้าน😂😂😂
มักอีหลีได๋นิ....คุณน้าหวี...ม่วนขนาด
ม่วยหลายคับ ฟังแล้วคิดฮอดแม่กับพ่อหลายๆๆคับ
ม่วนคัก แม่เคยลำให้ฟังประจำ แต่ก่อนแม่เป็นหมอลำรุ่นเดียวกันกับเพิ่น
อมตะเสียงคุณแม่ฉวีวรรณ.เปิดวิทยุตอนตี4.รายการพ่อคำอ๋าอุดรธานี.ก่อนสิเอาควายออกไปไถนา.ม่วนแบบบ้านนอกเฮา.พ่อแม่เพิ่นพาฟัง
คนจริงใจ รักเสมอ รุ่นนี้ยังใช้ควายไถนาอยู่อีกหรือครับ
คนจริงใจ รักเสมอ ป้าดคือสกลนครแท้น้องหล่า (หมู่บ้าน1)ในอำเภอบ้านม่วง. ยายฟังสุเช้า เสียงตามสายผู้ช่วย ผญ เปิดรึใดนี่ละ. บ่ได้ไปเลี้ยงวัวควายด้อก แต่ตื่นมาฟันฟื้นนึ่งข้าวหาบน้ำ ต้มไข่ รีดผ้า(มื้อแลงจังถูเฮือน)ปั่นจย ไป รร 3กิโล (น้ำตาไหลคิดฮอดบ้าน)
+นาย นาง ผมกะอยู่อำเภอบ้านม่วงคือกันแม่นาง บ้านคำอ้อ ฟังแล้วคิดถึงตอนยังเด็กน้อย ตอนแม่พาไปนาปี
ธัตษพงค์ การสร้าง เกิดพศ.ใด ยายเกิด13 เจ้าทันได้ฟังบ่ละ. ยายยุบ้านจาร ชนบทๆๆ ฟังละกะคล้อยตามคือจังจะของอายุ13-15ฟังตลอด พอ16ยายกะมาเรียนในสกลฯ. ลิต้นคนเฒ่าสมัยนั้นลำบาก บ่เจริญ
+นาย นาง ผมเกิด42. ชอบฟังหมอลำเเต่น้อยครับ บ้านจารขี่ผ่านไปวิลัยทุกวัน
ติดฮอดแต่น้อยพอ พานอนนาเปิดวิทยุให้ฟัง
ฮักแม่หลาย. บ่มี่หยังส่ำ.
คิดถึงคุณแม่ปุ่น มณีใส เหลือเกิน
ฟังตอนเช้าเกือบทุกวันเพราะผู้ใหญ่บ้านเปิด ตื่นมานั่งเฝ้ายายซ่ายเข้า เเม่เอางัวไปทง เสียงไก่เสียงเสียงนกม่วนคือหยัง
เกิดมาจำความใด้ แม่ เปิดเทปกล่อมนอน มวนฟังก่อนนอน
มักหลายๆๆๆๆ ผมฟังยามคิดฮอดบ้านตลอด พอให้ซ่วงไปมื้อๆ
คิดฮอดอิแม่ใหย่เลามักฟัง วิทยุน้อยใส่กะต่าคอนลงไปนา ยังจำได้ ทางไปนากะเปนทางน้อยๆมีตะดินทราย มีตะป่าไม้ไผ่นำข้างทาง กบน้อยฮ้อง ฝนตกรินๆ งานนากะมีน้ำโฮ่งกะลงเล่นยามค่ำ ก่อนสิขึ้นมาบ้าน..ม่วนหลาย มาฮอดเฮียน แม่กะแกงหน่อไม้ ปิ้งกบน้อยสู่กิน...รวมๆแล้วคิดฮอดบ้านนาสมัยยังน้อย อุดมสมบูรณ์หลายเนาะ อิสานบ้านเฮา....
ถา้ผมถุกรางวันที่1ผมสิจ้างแม่วีวรรณไปลำ5วัน5คืนเลยคับม้กลาย45ปีคืนลัง
เนื้อหาในเพลงตรงกับชีวิตของคนอีสานเป็นภาคที่หน้าอยู่ที่สุดในโลก
ฟังแล้วคิดถึงบ้าน!!!
ชอบมากๆคับคิดถึงบ้าน
เปิดฟังทุกวันเลยครับเพราะมากกก โหลดเก็บไว้ฟังครับ
ฟังแล้วกะน้ำตาไหล
มวนหลายเด้คุณแม่
โตมากับโดนตรีแบบนี้เลย ชอบนั่งฟังมาก
คิดถึงบ้าน แม่ ตายาย
ฟังแล้วคิดฮอดบ้าน
อาจารย์แม่ฉวีวรรณ คนบ้านหนองไหล ต.สร้างถ่อน้อย อ.หัวตะพาน จ.อุบล(ปัจจุบันอำนาจเจริญครับ ผมอยู่บ้านหนองยอใกล้ๆๆกันฟังมาแต่อายุยังน้อยๆๆม่วนหลายเห็นภาพพจน์จ่างป่างเลย
คำข่านาคูหนองใหลรวมเป็นแรงใจน้ำล้นหน้าท่อผัยเห็นเขากะงึดกะด้อมาเป็นเจ้าพ่อนาห้วยน้ำก่ำ.... คิดเด๋คิดฮอดบ้านใจสิขาดคิดฮอดสาดที่เคยนอนคิดฮอดหนอนที่เคยหนุนคิดฮอดดอกคูนเสียงแคนแดนอุำนาจเจริญ... สร้างถ่อในเด้
คนบนโลกมีเวลา 24ชั่วโมงต่อวันเท่ากันหมดทุกคน อย่าบอกว่าไม่มีเวลา คนอืนเขาก็ไม่ได้มีเวลามากไปกว่าคุณหรอกครับ
คุณแม่ลำม่วนคัก
ฟังลำกล่อนนี้ยามใด่ม่วนคักเด้อ
หมอลำก็ชอบชอบมากๆ
สุดยอดหมอลำครับ
สุดยอด มักคัก คิดฮอดบ้านเด้
ฟังแต่เป็นเด็กน้อย ฟังยามใด๋กะม่นคือเก่า
ได้ฟังเกือบทุกเช้าค่ะ...ก่อนที่ผู้ใหญ่บ้านจะประกาศข่าว ..จนกระทั่งตอนนี้หนูลำกลอนนี้ได้แล้ว 555
คิดถึงบ้าน :( ยายชอบเปิดวิทยุฟัง ได้ยินประจำเลย
ฟังแต่การลำบรรยายก็มองเห็นภาพ ขอบคุณครับ
สุระชาติ สนนท์ชัย มักหลายคัก
คึดฮอดแต่พ่อแม่ เด้
บรรยายภาพชีวิตคนชนบทภาคอิสานได้ชัดเจนมาก เคยฟังสมัยเด็กๆ ไม่นึกว่าจะได้ฟังอีก ขอบคุณ ผู้ลงให้นะ. ให้ ห้าดาวเลย
อยากย้อนเวลากลับไปเมื่อ30ปีก่อน บ้านคือบ้านมีพร้อมพ่อแม่และน้องๆ
30ปีกว่าคืนหลังพี่น้องนอนนาฝนตกริน เดิกดื่นซำไดเรากะเตือนสติชาวนาว่าให้ภูมิใจในตน
ยังไม่สิ้นคับ ยังมามหาลัย ผม ยุ เลย ราชภัฏ สกลนคร
ฟังตั้งแต่15สาวสำน้อยจน35กะฟังยุ
ออนชอนแฮงแม่เอย
คึดฮอดบ้านเด้
แป้งทานาคา😉😉♒♒➿➿♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥สวยใสถนอมผิวชาว ผู้ถัย💜💜👄ผู้ดี. ผุดผ่อง สะอาด
ชอบครับ มักหลาย
ได้พบกันที่คำชะโนดแล้ว1ครั้ง
บลูส์แท้ๆข่อยมักคัก
ฟังแต่เปนเด็กๆๆ04/07/61
พี่น้องเอ๋ยเกิดเป็นเชื้อชาติแฮ้ง.. อย่าเหม็นสาปกุยกันเกิดเป็นคนอีสานให้ฮักแพงกันไว้ผัยเฮ็ดดีให้ช่อยยู้ช่อยชู... อย่าย่านลื่น.... ผัยเฮ็ดผิดให้ช่อยเว้า... ใขแก้ช่อยกัน... อย่าสิลัยลืมถิ่มพงพันธุ์เชื้อเก่าอย่าสิละเผ่าเชื้อไปยอย่องผู้อื่นดี.... ใด้ใหม่อย่าลืมเก่า... ใด้เต่าอย่าลืมหมา... ใด้ปลาอย่าลืมแห... ใด้แพรอย่าลืมผ้า... ใด้หน้าอย่าลืมหลัง.. ใด้ฟังหมอลำม่วนปานนี้คิดฮอดผู้ตายเสียดายผู้ยังเด้พี่น้อง
ມັກຊີວິດຊາວນາ
คุณ seagramboss พูดเหมือนท่านสิ้นแล้ว ท่านสิ้นแล้วหรือ ไม่อยากเชื่อเพราะท่านดูแข็งแรง หากเป็นจริงก็เสียใจและคิดถึงเพราะเป็นนางเอกหมอลำที่ชอบมากที่สุดในชีวิต
ม่วนๆ
มักคัก
ตอนนั้นอายุ12_15ฟีงทุกวันขอให้คุณแม่อายุยีนเสียงดีมากๆคิดถคงตอนเด็กๆอนุรักไว้ให้อนุชนรุนหลังคนโบราณทานเก่งจริงๆคะ
คิดฮอดนำแน เด้อพี่น้อง
ผัววาเอ้อเมื่อกอนสาตี้ ข่อยสิหลกคนเดียวแมอินางเมือบ้าน.....มันโพดกินใจคักพีน้องเอ้ย มันเป็นจังซั่นอิหลีคูผัวเมียมีลูกน้อย นาไกลบ้านเติบนึง....555555555
อยากใด้แบบลายแคนไม่มืเสียงลำครับ
ฟังแล้วสิไห่
Mag ich sehrrrrrrr. Danke.
Jiranan Krämer รรเรารเระเบืยบ
หมา
bravo merci
เพื้อใทย
มว่นหลายฟังยามใด๋ข่อยกะไห่นำมันออนซอนหลายคิดฮอดอดีตคิดฮอดลูกที่ตายจากไป
วัฒนธรรมประเพณีบ่งบอกถึงการพัฒนาของสังคม สังคมอิสานหรือศรีโคตรบูรมีมานาน ลาว หรืออีสานก็คือชนชาติเชื้อเดียวกัน จงสืบสานประเพณีที่ดีให้คงอยู่ต่อไป การร้องรำ ดนตรี เป็นภูมิปัญญาคนที่มีค่า จึงควรเรียนรู้และสืบสานต่อไป
ฟังแล้วคิดถึงสมัยเป็นเด็กน้อยคิกถึงพ่อกับแม่ที่เพิ่นจากเฮาไปยู่บนสวรรณ์คิดฮอดพ่อกับแม่เด้ออนซอนคักลำล่องแมฉวีวรรณม่วนคัก
คิดถึ่งเมื่อตอนเป็นเด็กตื่นตีสามเอาควายออกไปไถนาตอนนี้ก็60ต้นๆได้ฟังแล้วคิดเห็นหลังสุมื้อคือสิบ่มีอีกแล้วน่อ
ถ้าเป็นลูกอีสานตัวจริงคงรู้แม่ฉวีวรรณถ่ายทอดชีวิตคนอีสานได้แบบมองเห็นภาพเลย
ผมละครับพุหนื่งที่เคยใช้ชีวิตคือกลอนลําทํานาสองคนกับเมียแถมมีลูกน้อยอีกตาหาก
ภูมิใจทีเกิดมาเป็นลูกอีสานอดทนสู้ชีวิตจนเจริญๆทุกๆคนหลานๆไมีลืมตัว
ใช่จ้าตอไปนี้ไม่มีอีกแล้วเสียงมวนแบบธรรมชาตแบบดั่งเดิม
อมตะตลอดกาลฟังแล้วคิดถึงบ้านเกิดทีบ้านรอัยเอ็ด
พ่อข้อยเป็นคนอุดร อิแหม่เป็นคนเลยครับ
เลือดอิสานเต็มโต เกิดมากะได้ยินเสียงลำ เสียงแคน เพลงลูกทุ่งอิสานมาตั้งแต่น้อยๆ
เอาปลาข่อน ค้องกะปอม ใต้กบใต้เขียดยามหากิน
คนอิสานเฮาไปไสกะบ่อึดบ่อยากดอกครับ
อย่าถิ่มกันเด้อครับ พ่อแม่พี่น้อง คนอิสานบ้านเฮา
ผมฮักอิสานเฮาครับ
โอ.... โอ๋ย ฟ้าเอ้ย ฟ้าฮ้องตึ้ง ข้ามเขาพึงไปเชียงใหม่ ตกมาฮอดคลองไผ่ ฟ้าเป็นสีครึ้มๆ หัวใจน้อง ห่วงแต่แฟน ห่วงแต่แฟน... อื้อๆ อือ... โอยละน่า เอออันนี่ละพ่อแม่เอย เมษายนกายไปแล้ว พฤษภาผัดมาต่อ ฝนตกลงจากๆ จ้น ใบหญ้ากะป่งมา พวกชาวนากะเตรียมไว้ทั้งไถกับคราด ฝั้นเชือกไว้สิไถดั้นว่าฮุดนา ฟังเสียงจาคนเฒ่า สูเอยฮอดมื้ออื่น พ่อเฒ่าจ้ำบอกลูกบ้านสิพาเลี้ยงเจ้าปู่ตา ให้สูหาเตรียมไว้เฮือนละโตเอาเด้อไก่ เบิ่งคางไก่คันมันซันที่ลี่ ปีนี้สิบ่ดี คันปีใด๋คางไก่โค้งยาวๆ คือเกี่ยว พ่อเฒ่าจ้ำบอกไว้ปีนั่นจั่งสิดี
มาเต็มทีแต่ผู้นาไกลบ้าน ผัวเมียเดียวเลี้ยงลูก... อ่อน ตื่นขึ้นมาผัวไปก่อน ไปไถนาคราดไว้ถ้าพอได้ละเคิ่งงาน แม่บักหำอยู่บ้านกะฟ้าวตื่นคือกัน เตรียมเอาฟืนมาดังไฟ เป่าฟูทั้งฟู่ เสียงวีไฟควันกุ้มในครัวลุกห่อมๆ กะบองก้อมเขี่ยไว้ เอาน้ำละใส่มวย น้ำฮวดแล้วเอาเข้าหม่ามาซาว สองมือจับหวดมาสุบหม้อ เสียงลูกออๆ ไห้ ไวไวกวยลูกแม่ พอลูกหลับแม่ผัดฟ้าวหาถ้วยข่องจอง ตักปลาแดกใส่ถ้วย เกลือตื่มแถมนำ สิได้ไปนาเซพ่อบักหำไปแล้ว เสียงเฮือนใกล้แซวๆ กะฟ้าวตื่น เอิ้นใส่กันพ่องเว้า... นั้นทังเฒ่า... ผ่องอาเฮ็ม ผ่องอาเฮ็ม... เอย... เฮย... อือม์... อือละน่า...
อันนี่ละพอเมื่อตาวันขึ้นสีมายๆ พอพุมพู่ บ่ากะหาบต่าได้ทั้งฟ่าวละพ่องเดิน มือหนึ่งอุ้มลูกน้อย ฟ่าวเล่งลงนา ผัวกะผัวทังโตกะผัดคอยกินข้าว เสร็จดีแล้ว ลงดำจ้าวไหว่ๆ แขนอู่ลูกน้อยไว้เสียงไห้กะส่างมัน มื้อเนี่ยงคั้นตมอยู่ในนา สวยมายมายแดดเผาทั้งฮ้อน คอบอยากมีนำบ้านชาวนาจั่งหน้าก่ำ หน้าดำๆ แม่นชาวนาเฮ็ดเลี้ยงพวกพี่น้อง คนเฒ่าจั่งเจริญ เผิ่นจั่งเอิ้นว่ากระดูกสันหลัง คันบ่มีชาวนาบ่ได้เป็นเมืองบ้าน พอจากเสร็จดำแล้วตาเว็นเจ้าค่ายค่ำ พ่อบักหำขึ้นเถาะเจ้า... สิดกกล้า แม่นแน่เด้อ แม่นแน่เด้อ.... อือ... อือม์... โอยละน่า
โอ่ย......ฟ้าเอ้ยฟ้าฮ้องฟ้าฮ้องค่อยเสียงโยนๆดังไกล
เป็นหยังเด้จั่งบ่ไปฮ้องใกล้หัวคันไดพอให้น้องได้นอนฮ่ำ
เสียงฟ้าฮ้องตึ้มตั้มสาวหมอลำคิดฮอดซู้ได้หลงโอ้.
.โอ่บ่เซา.....โอ่บ่เซา............โอ้ย....หล่ะน่า.................
เอออันนี่ต่อจากนี่สิได้ลำต่อกลอนสอง..สองผัวเมียทำนา
ซ่อยกันกะจนแล่วพอจากเสร็จดำแล้ว ตาเว็นค่ายค่ำ
พ่อบักหำขึ้นเถาะเจ้าหลกกล้าว่าแหน่เด้อ
พ่อว่าเอ้อ เมือก่อนสาตี๊ข้อยสิหลกคนเดียวแม่อีนางเมือบ้าน
พอจาแล้วเตรียมเอาถ้วยบ่วงหาบกะต่าต่องต้อนทั้งอุ้มว่าลูกนำ
เสียงฟ้าฮ่องตึ้มตั้มฟ่าวหย่างมาเฮือนเสียงฝนมามืดมัวเมาฟ้า
นำคันนาคืนเมือบ้านเขียดจินาฮ่องอ้อบแอ้บเหลียวเบิ่งน้ำ
ว่อบแว่บเป็นคลื่นจั่งทะเล.......มองมาบ้านเห็นโนนตาลมืดจุ่มคุ่ม
เห็นแต่ก่อไผบ้านล่ายซ่ายใบหุ่มล่ะห่อนำ
ฟ่าวหย่างจ้ำเข้าป่าส่อนลอนเสียงวอนๆเรไรส่งเสียงแมงง่วง
เห็นเป็นพวงหันหน้าหางนกยูงเหลืองอุ่ยฮุย
เสียงคนคุยสิเข้าบ้านเย็นแล้วสิต่าวเมือ
อุ้มลูกเต้าจูงหมู่งัวควย(ควาย)ฝนตกฮำเร่งไวๆเข้า
ไวๆจ้าวเสียงฮือเซือกฟาดควยบักเลพองตู้เด็กน้อยว่าขี่หลัง
เสียงมะลึ่งตึ้งตั้งฝนไล่มาทันฝนตกลงเปียกปอนเต็มเปื้อน
พอเถิงเฮือนมือน้าวหัวคันไดงับแงบคันแม่นวางต่าไว้..
สิเตรียมซิ่น...แหม่นเปลี่นแพร.....แหม่นเปลี่ยนแพร....
อันนี่ผูกควยแหม่ลูกหล่าอย่าสุไห่มันหลุด
ผักปะตูตีไลใสกลอนให้มันแน่น แม่สิดังไฟถ่า
เอาปลามาต้มป่น คั่นพ่อใหญ่ผู้อยู่บ้านอะฮือพร้อมพ่องถาม
น้ำบ่ถ่วมบ่อีหล้าไฮ่ใหญ่กกสะแบงดินบ่แข็งบ่อีนางไฮ่ใหญ่แคมโพนนั่น
เสียงถามกันเต็มบ้านกลับจากนาพุ่มพู เถิงยามนอนพากันขดขี่คู่นอนแล้วกะบ่ตีง
อันจั่งซี่เผิ่นจั่งว่าซาวนา เถิงเวลาสมควรสิต่าวลาเด้อค่า
หวีสิลาเด้อค่าสิขอลาไปก่อนพวกพ่อเฒ่าแม่ลูกอ่อน
หลานสิขอจากแล้วคุณป้ากะพ่องอาจักหน่อยนี่สิได้หย่างคอมมอม
ไปคอมมอมดังกะปอมงอยไม้หลานสิไลเมือบ้าน
หนองไหลคำมืดจุ่มคุมเห็นแต่กอไผ่หุ้มสิเมือบ้าน
แหม่นก่อนเด้อ..สิลาแล้ว คูซุคน.....คูซุคน.........
Moji nisawan ม่่วนคักๆฟังแล้วออนซอนให้อยู่ในหัวใจคนอีสานเฮาเด้อ
Moji nisawan พ
พ
เก่งคือกันน้อเจ้า หมอลำตัวจิงตั๊วนี้
@Moji nisawanขอบคุณหลายๆเด้อที่พิมพ์กลอนลำให้อ่าน
บ้มีอีกแล้วครับ บรรยากาศ คือในกอนลำ คึดฮ้อดอิพ่อ อิแม ปู่ ย่า ตา ยาย ผุเพินตายไปแล้ว ฟังแล้วมีความสุข ใจวีใจวอนหลาย ขอบพระคุณท่านที่นำมาลงให่ฟังครับ
ขอบคุณแม่ฉวีวรรณ ลำได้เห็นวชีวิตชาวนาจริงๆค่ะ
ฮักกันลูกอีสาน อย่าให้นักการเมืองมันตั๊วหลาย
คิดถึงความลำบากของบรรพบุรุษ กว่าจะมาเป็นเราในวันนี้.
ฟังแล้วเห็นเป็นโตค่องย่องเลยแม่ใญ่เอย บ่อต้องแปเด้อพี่น้อง คักอีหลีอิสานบ้านเฮา ผู้ข่าฟังแล้วคึดฮอดความเก่าความหลังแต่ 80 ปี ที่แล้ว มักคักๆๆ...
ผมเป็นคนบ้านเดียวกันกับอาจารย์แม่ ฉวีวรรณ ดำเนิน ผมชอบมากๆ
คิดฮอด ตา กับยาย.ที่อยุ่บ้านเฮา.เด้น้อ..ปีไหม่หลานจะไปหาเด้อยาย...❤❤
เคยฟังตอนเป็นเด็กน้อย คิฮอดแม่หลายเด๊ค่ะ มวนหลายยาแม่เอ้ย
Na Infinity ไพเราะจริงๆคะ่
กลอนนี้ จำความได้ก็ได้ยินเลย
คึกพ้อแต่สมัยดำนาอยู่ท่งลงไปนาได้ยินเสียงนกเขาขันอยูหัวนาต้นไม้ใหญ่สออนเด้อน้อได้แต่คึกภาพเอาความหลัง
ผมอยากให้การสืบทอดวัฒนธรรม โดยเฉพาะวัฒนธรรมอีสานบ้านเรา เป็นวาระแห่งชาติ อยากให้คนอีสานทีเป็นใหญ่เป็นโตในบ้านเมืองใส่ใจเรื่องพวกนี้บ้าง ไม่ใช่ห่วงแต่ผลประโยชน์แต่อย่างเดียว
ลำกลอน....ลำล่องของคุณแม่.ฉวีวรรณ ม่วนหลายครับ
ยุต่างแดนฟังชุมื้อก่อนไปทำงานม่วนหลายครับ คึดฮอดตอนน้อยนอนท่งเฮ็ดนา 08/03/16 Thailand in Korea
ครูสลา ให้หาฟัง....พอขึ้นลำก็คิดถึงพ่อเปิดฟังจากวิทยุ
ใส่ถ่านตรากบแบกสะพายไปนาไปไร่
ทำงานกลางแดดมีความสุขตามเสียงลำ แต่เหนื่อยโคตรๆๆ ชีวิตชาวนา
ทุกวันนี้พ่อจากไปยังฝากมรดกคือ
ที่นาให้ทั้งหมด .....คักแท้....คิดฮอดหลาย.....
ฟังแล้วคิดถึงพ่อแม่น้ำตาไหล..ฟังยามใด.เพราะจัง..ขอบคุณนะ
ฟังแล้วน้ำตาไหล แต่กะภูมิใจในความเป็นลูกอีสาน
สุดยอดหมอลำอีสาน
ขอบคุนที่เอาลงให้ฟังนะคะ
หาฟังนานเเล้ว
คิดถึงตอนเปนเด็ก ชีวิตครอบครัว ฉันเเบบนี้เลย
ตอนนี้ 20 ปีเเล้ว ฟังทีไรก็ยังได้กินของทุ่งนาเหมือนเดิม
ขอบคุนหลายค่าาาาา
ลำกลอนนี้ฟังยามได๋.กะม่วนยามนั้นแหละจ้าวๆๆๆๆๆๆๆ
กอนลำสมัยก่อนเขา
เป็นเรื่องเป็นราวฟัง
ได้ทั้งความไพเราะและ
ความรู้จินตนาการเป็น
เรื่องเป็นราวดีมากครับ..
ชอบๆๆจ้า
เสียงประชาชนชาวนา เรียงร้อยเป็นบทเพลง บอกถึงความทุกข์ยาก
ผู้มีอำนาจเคยรับฟัง บ้างงหรือเปล่า
ฟังแล้วเศร้า
โอ้ชีวิตคิดมาน่าอนาถ ต้องทำนาเลี้ยงชาติศาสนา อีกราชวงค์องค์กษัตรา ขันอาสาเลี้ยงชาติศาสน์กษัตริย์ไทย
มากเกินไปแล้ว
สุดยอดครับ นึกว่าสิหาฟังบ่.ได้แล้ว ฟังแล้ว กะคิดฮอดบ้าน
คิดฮอดตอนเป็นเด็กน้อย
ขอบคุณ ผู้ที่เอามาลงให้ฟังเด้อครับ
ขอบคุณหลายๆครับ
โอ้ย ฟังแล้ว คิดเห็นจะของตอนเป็นเด็กน้อยเด้ คิดฮอด อิพ่อ อิแม่ อยุไสกะบ่คือบ้านน้อ
ฟังแล้วคิดฮอดบ้านหล๊ายหล๋ายเด้อ
เคยเบิ่งเทื่อหนึ่ง ตอนสงกรานต์ 2517 ครับ
พ่อผมมักหลายครับ ผมฟังลำกลอนเป็นก็ย้อนพ่อพาฟังแต่น้อย 😊
ฝนตกริน....ข่อนสิแก้ง เสียงกบ เสียงเขียดฮ้อง นอนฟังเสียงฝนตกไส่ไพรหย้า มันกะหม่วนไปอีกแบบ
ยาวมากๆคุณแม่คือจำได้ ..ลืมแต่ท่อนแรกแล้ว.. ฟังล่ะกันลำบ่เป็นมักหลายแม่หวี
เปิดฟังแล้วคิดถึงบ้านคิดถึงพ่อ
หลวงพ่อชอบเปีดฟัง..แต่ตี4😁😁ใส่หมากอะโหลมันโลดดังคับบ้าน😂😂😂
มักอีหลีได๋นิ....คุณน้าหวี...ม่วนขนาด
ม่วยหลายคับ ฟังแล้วคิดฮอดแม่กับพ่อหลายๆๆคับ
ม่วนคัก แม่เคยลำให้ฟังประจำ แต่ก่อนแม่เป็นหมอลำรุ่นเดียวกันกับเพิ่น
อมตะเสียงคุณแม่ฉวีวรรณ.เปิดวิทยุตอนตี4.รายการพ่อคำอ๋าอุดรธานี.ก่อนสิเอาควายออกไปไถนา.ม่วนแบบบ้านนอกเฮา.พ่อแม่เพิ่นพาฟัง
คนจริงใจ รักเสมอ รุ่นนี้ยังใช้ควายไถนาอยู่อีกหรือครับ
คนจริงใจ รักเสมอ ป้าดคือสกลนครแท้น้องหล่า (หมู่บ้าน1)ในอำเภอบ้านม่วง. ยายฟังสุเช้า เสียงตามสายผู้ช่วย ผญ เปิดรึใดนี่ละ. บ่ได้ไปเลี้ยงวัวควายด้อก แต่ตื่นมาฟันฟื้นนึ่งข้าวหาบน้ำ ต้มไข่ รีดผ้า(มื้อแลงจังถูเฮือน)ปั่นจย ไป รร 3กิโล (น้ำตาไหลคิดฮอดบ้าน)
+นาย นาง ผมกะอยู่อำเภอบ้านม่วงคือกันแม่นาง บ้านคำอ้อ ฟังแล้วคิดถึงตอนยังเด็กน้อย ตอนแม่พาไปนาปี
ธัตษพงค์ การสร้าง เกิดพศ.ใด ยายเกิด13 เจ้าทันได้ฟังบ่ละ. ยายยุบ้านจาร ชนบทๆๆ ฟังละกะคล้อยตามคือจังจะของอายุ13-15ฟังตลอด พอ16ยายกะมาเรียนในสกลฯ. ลิต้นคนเฒ่าสมัยนั้นลำบาก บ่เจริญ
+นาย นาง ผมเกิด42. ชอบฟังหมอลำเเต่น้อยครับ บ้านจารขี่ผ่านไปวิลัยทุกวัน
ติดฮอดแต่น้อยพอ พานอนนาเปิดวิทยุให้ฟัง
ฮักแม่หลาย. บ่มี่หยังส่ำ.
คิดถึงคุณแม่ปุ่น มณีใส เหลือเกิน
ฟังตอนเช้าเกือบทุกวันเพราะผู้ใหญ่บ้านเปิด ตื่นมานั่งเฝ้ายายซ่ายเข้า เเม่เอางัวไปทง เสียงไก่เสียงเสียงนกม่วนคือหยัง
เกิดมาจำความใด้ แม่ เปิดเทปกล่อมนอน มวนฟังก่อนนอน
มักหลายๆๆๆๆ ผมฟังยามคิดฮอดบ้านตลอด พอให้ซ่วงไปมื้อๆ
คิดฮอดอิแม่ใหย่เลามักฟัง วิทยุน้อยใส่กะต่าคอนลงไปนา ยังจำได้ ทางไปนากะเปนทางน้อยๆมีตะดินทราย มีตะป่าไม้ไผ่นำข้างทาง กบน้อยฮ้อง ฝนตกรินๆ งานนากะมีน้ำโฮ่งกะลงเล่นยามค่ำ ก่อนสิขึ้นมาบ้าน..ม่วนหลาย มาฮอดเฮียน แม่กะแกงหน่อไม้ ปิ้งกบน้อยสู่กิน...รวมๆแล้วคิดฮอดบ้านนาสมัยยังน้อย อุดมสมบูรณ์หลายเนาะ อิสานบ้านเฮา....
ถา้ผมถุกรางวันที่1ผมสิจ้างแม่วีวรรณไปลำ5วัน5คืนเลยคับม้กลาย45ปีคืนลัง
เนื้อหาในเพลงตรงกับชีวิตของคนอีสานเป็นภาคที่หน้าอยู่ที่สุดในโลก
ฟังแล้วคิดถึงบ้าน!!!
ชอบมากๆคับคิดถึงบ้าน
เปิดฟังทุกวันเลยครับเพราะมากกก โหลดเก็บไว้ฟังครับ
ฟังแล้วกะน้ำตาไหล
มวนหลายเด้คุณแม่
โตมากับโดนตรีแบบนี้เลย ชอบนั่งฟังมาก
คิดถึงบ้าน แม่ ตายาย
ฟังแล้วคิด
ฮอดบ้าน
อาจารย์แม่ฉวีวรรณ คนบ้านหนองไหล ต.สร้างถ่อน้อย อ.หัวตะพาน จ.อุบล(ปัจจุบันอำนาจเจริญครับ ผมอยู่บ้านหนองยอใกล้ๆๆกันฟังมาแต่อายุยังน้อยๆๆม่วนหลายเห็นภาพพจน์จ่างป่างเลย
คำข่านาคูหนองใหลรวมเป็นแรงใจน้ำล้นหน้าท่อผัยเห็นเขากะงึดกะด้อมาเป็นเจ้าพ่อนาห้วยน้ำก่ำ.... คิดเด๋คิดฮอดบ้านใจสิขาดคิดฮอดสาดที่เคยนอนคิดฮอดหนอนที่เคยหนุนคิดฮอดดอกคูนเสียงแคนแดนอุำนาจเจริญ... สร้างถ่อในเด้
คนบนโลกมีเวลา 24ชั่วโมงต่อวันเท่ากันหมดทุกคน อย่าบอกว่าไม่มีเวลา คนอืนเขาก็ไม่ได้มีเวลามากไปกว่าคุณหรอกครับ
คุณแม่ลำม่วนคัก
ฟังลำกล่อนนี้ยามใด่ม่วนคักเด้อ
หมอลำก็ชอบชอบมากๆ
สุดยอดหมอลำครับ
สุดยอด มักคัก คิดฮอดบ้านเด้
ฟังแต่เป็นเด็กน้อย ฟังยามใด๋กะม่นคือเก่า
ได้ฟังเกือบทุกเช้าค่ะ...ก่อนที่ผู้ใหญ่บ้านจะประกาศข่าว ..จนกระทั่งตอนนี้หนูลำกลอนนี้ได้แล้ว 555
คิดถึงบ้าน :( ยายชอบเปิดวิทยุฟัง ได้ยินประจำเลย
ฟังแต่การลำบรรยายก็มองเห็นภาพ ขอบคุณครับ
สุระชาติ สนนท์ชัย มักหลายคัก
คึดฮอดแต่พ่อแม่ เด้
บรรยายภาพชีวิตคนชนบทภาคอิสานได้ชัดเจนมาก เคยฟังสมัยเด็กๆ ไม่นึกว่าจะได้ฟังอีก ขอบคุณ ผู้ลงให้นะ. ให้ ห้าดาวเลย
อยากย้อนเวลากลับไปเมื่อ30ปีก่อน บ้านคือบ้านมีพร้อมพ่อแม่และน้องๆ
30ปีกว่าคืนหลังพี่น้องนอนนาฝนตกริน เดิกดื่นซำไดเรากะเตือนสติชาวนาว่าให้ภูมิใจในตน
ยังไม่สิ้นคับ ยังมามหาลัย ผม ยุ เลย ราชภัฏ สกลนคร
ฟังตั้งแต่15สาวสำน้อยจน35กะฟังยุ
ออนชอนแฮงแม่เอย
คึดฮอดบ้านเด้
แป้งทานาคา😉😉♒♒➿➿♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♻♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥สวยใสถนอมผิวชาว ผู้ถัย💜💜👄ผู้ดี. ผุดผ่อง สะอาด
ชอบครับ มักหลาย
ได้พบกันที่คำชะโนดแล้ว1ครั้ง
บลูส์แท้ๆข่อยมักคัก
ฟังแต่เปนเด็กๆๆ04/07/61
พี่น้องเอ๋ยเกิดเป็นเชื้อชาติแฮ้ง.. อย่าเหม็นสาปกุยกันเกิดเป็นคนอีสานให้ฮักแพงกันไว้ผัยเฮ็ดดีให้ช่อยยู้ช่อยชู... อย่าย่านลื่น.... ผัยเฮ็ดผิดให้ช่อยเว้า... ใขแก้ช่อยกัน... อย่าสิลัยลืมถิ่มพงพันธุ์เชื้อเก่าอย่าสิละเผ่าเชื้อไปยอย่องผู้อื่นดี.... ใด้ใหม่อย่าลืมเก่า... ใด้เต่าอย่าลืมหมา... ใด้ปลาอย่าลืมแห... ใด้แพรอย่าลืมผ้า... ใด้หน้าอย่าลืมหลัง.. ใด้ฟังหมอลำม่วนปานนี้คิดฮอดผู้ตายเสียดายผู้ยังเด้พี่น้อง
ມັກຊີວິດຊາວນາ
คุณ seagramboss พูดเหมือนท่านสิ้นแล้ว ท่านสิ้นแล้วหรือ ไม่อยากเชื่อเพราะท่านดูแข็งแรง หากเป็นจริงก็เสียใจและคิดถึงเพราะเป็นนางเอกหมอลำที่ชอบมากที่สุดในชีวิต
ม่วนๆ
มักคัก
ตอนนั้นอายุ12_15ฟีงทุกวันขอให้คุณแม่อายุยีนเสียงดีมากๆคิดถคงตอนเด็กๆอนุรักไว้ให้อนุชนรุนหลังคนโบราณทานเก่งจริงๆคะ
คิดฮอดนำแน เด้อพี่น้อง
ผัววาเอ้อเมื่อกอนสาตี้ ข่อยสิหลกคนเดียวแมอินางเมือบ้าน.....มันโพดกินใจคักพีน้องเอ้ย มันเป็นจังซั่นอิหลีคูผัวเมียมีลูกน้อย นาไกลบ้านเติบนึง....555555555
อยากใด้แบบลายแคนไม่มืเสียงลำครับ
ฟังแล้วสิไห่
Mag ich sehrrrrrrr. Danke.
Jiranan Krämer รรเ
รา
รเ
ระเบืยบ
หมา
bravo merci
เพื้อใทย
มว่นหลายฟังยามใด๋ข่อยกะไห่นำมันออนซอนหลายคิดฮอดอดีตคิดฮอดลูกที่ตายจากไป
คึดฮอดบ้านเด้
วัฒนธรรมประเพณีบ่งบอกถึงการพัฒนาของสังคม สังคมอิสานหรือศรีโคตรบูรมีมานาน ลาว หรืออีสานก็คือชนชาติเชื้อเดียวกัน จงสืบสานประเพณีที่ดีให้คงอยู่ต่อไป การร้องรำ ดนตรี เป็นภูมิปัญญาคนที่มีค่า จึงควรเรียนรู้และสืบสานต่อไป
ฟังแล้วคิดถึงสมัยเป็นเด็กน้อยคิกถึงพ่อกับแม่ที่เพิ่นจากเฮาไปยู่บนสวรรณ์คิดฮอดพ่อกับแม่เด้ออนซอนคักลำล่องแมฉวีวรรณม่วนคัก
คิดถึ่งเมื่อตอนเป็นเด็กตื่นตีสามเอาควายออกไปไถนาตอนนี้ก็60ต้นๆได้ฟังแล้วคิดเห็นหลังสุมื้อคือสิบ่มีอีกแล้วน่อ
ถ้าเป็นลูกอีสานตัวจริงคงรู้แม่ฉวีวรรณถ่ายทอดชีวิตคนอีสานได้แบบมองเห็นภาพเลย
ผมละครับพุหนื่งที่เคยใช้ชีวิตคือกลอนลําทํานาสองคนกับเมียแถมมีลูกน้อยอีกตาหาก
ภูมิใจทีเกิดมาเป็นลูกอีสานอดทนสู้ชีวิตจนเจริญๆทุกๆคนหลานๆไมีลืมตัว
ใช่จ้าตอไปนี้ไม่มีอีกแล้วเสียงมวนแบบธรรมชาตแบบดั่งเดิม
อมตะตลอดกาลฟังแล้วคิดถึงบ้านเกิดทีบ้านรอัยเอ็ด