SENİN İÇİN ÖLÜRÜM Bir otobüs durağında karşılaşmışlardı ilk kez.... Biri tıpta okuyordu, öbürü mimarlıkta. O ilk karşılaşmadan sonra, bir kere, bir kere, bir kere daha karşılaşabilmek için, hep aynı saatte, aynı duraktan, aynı otobüse bindiler. Gençtiler, çok genç... Birbirileriyle konuşacak Cesareti bulmaları biraz zaman aldı ama sonunda başardılar. İkisi de her sabah otobüse bindikleri semtte oturmuyorlardı aslında. Delikanlı arkadaşında kaldığı için o duraktan binmişti otobüse, kız ise ablasında.... Sırf birbirilerini görebilmek için, her sabah erkenden evlerinden çıkıp, şehrin öbür ucundaki o durağa, onların durağına geldiklerini, gülerek itiraf ettiler bir süre sonra... Okullarını bitirince hemen evlendiler. Mutluydular hem de çok mutlu... Bazen işsiz, bazen parasız kaldılar ama öylesine sıkı kenetlenmişti ki yürekleri ve elleri hiçbir şeyi umursamadılar. Ayın sonunu zor getirdikleri günlerde de ünlü bir doktor ve ünlü bir mimar olduklarında da hep mutluydular. Zaman aşımına uğrayan, alışkanlıklara yenik düşen, banka hesabında para kalmadığı için ya da tam tersine o hesabı daha da kabarık hale getirmek uğuruna bitip-tükeniveren sevgilerden değildi onlarınki... Günler günleri, yıllar yılları kovaladıkça sevgileri de büyüdü, büyüdü... Tek eksikleri çocuklarının olmamasıydı. Zorlu bir tedavi sürecine rağmen çocuk sahibi olmayınca, "bütün mutlulukların bizim olmasını beklemek, bencillik olur" diyerek devam ettiler hayatlarına. Çocuk yerine, sevgilerini büyüttüler... "Senin için ölürüm" derdi kadın, sımsıkı sarılıp adama ve adam "hayır, ben senin için ölürüm" diye yanıt verirdi hep... Bazen eve geldiğinde, aynanın üzerinde bir not görürdü kadın, "bir tanem, kütüphanenin ikinci rafına bak..." Kütüphanenin ikinci rafında başka bir not olurdu, "mutfaktaki masanın üzerine bak ve seni çok sevdiğimi sakın unutma" mutfaktaki masadan, salondaki dolaba sevgi dolu notları okuya okuya koşturan kadın, sonunda kimi zaman bir demet çiçek, kimi zaman en sevdiği çikolatalar, kimi zaman da pahalı armağanlarla karşılaşırdı... Aldığı hediyenin ne olduğu önemli değildi zaten... Hayat ne kadar hızlı akarsa aksın, işleri ne kadar yoğun olursa olsun hep birbirlerine ayıracak zaman buluyorlardı bulmasına ama kırklı yaşların ortalarına geldiklerinde, daha az çalışmaya karar verdiler. Adam, hastaneden ayrıldı ve muayenehanesinde hasta kabul etmeye başladı. Kadın da mimarlık bürosunu kapadı ve sadece özel projelerde görev aldı. Artık daha fazla beraber olabiliyorlardı. Bir Gün sahilde dolaşırken, harap durumda bir ev gördü kadın, üzerinde "satılık" levhası asılı olan. "Ne dersin, bu evi alalım mı?" dedi adama. Bu viraneyi yıktırır, harika bir ev yaparız. Projeyi kafamda çizdim bile. Kocaman terası olan, martıları kahvaltıya davet edeceğimiz bir deniz evi yapalım burayı..." "Sen istersin de ben hiç Hayır diyebilir miyim?" diye yanıt verdi adam. "Amerika’daki tıp kongresinden döner dönmez ararım emlakçıyı... Kaç para olursa olsun! ,burası bizimdir artık..." Sadece bir hafta ayrı kalacaklarını bildikleri halde, ayrılmaları zor oldu adam Amerika’ya giderken. Her gün, her saat konuştular telefonla. Gözyaşları içinde kucaklaştılar havaalanında. Fakat birkaç gün sonra, kocasında bir tuhaflık olduğunu fark etti kadın. Eskisi kadar mutlu görünmüyor, konuşmaktan kaçınıyordu. Onu neşelendirmek için, sahildeki evi hatırlattı. Ve çizdiği projeyi verdi kadın ama hiç beklemediği bir cevap aldı: "Canım, o ev bizim bütçemizi aşıyor. Sen en iyisi o evi unut..." Mutsuzluk, mutluluğun tadına alışmış insanlara daha da acı, daha da çekilmez gelir. Kadın, hiç sevmedi bu beklenmedik misafiri. Derdini söylemesi için yalvardı adama, "Senin için ölürüm, biliyorsun, ne olur anlat" diye dil döktü boş yere... Yıllardır sevdiği adam, duyarsız ve sevgisiz biriyle yer değiştirmişti sanki. Ona ulaşmaya çalıştıkça, beton duvarlara çarpıyordu kadın, her çarpmada daha fazla kanıyordu yüreği... Bir gün, çocukluğunun, gençliğinin ve bütün hayatının birlikte geçtiği arkadaşına dert yanarken, "Artık dayanamıyorum, sana söylemek zorundayım" diye sözünü kesti arkadaşı. "O, seni aldatıyor. İş yerimin tam karşısındaki restoranda genç bir kadınla yemek yiyor her öğlen. Sonra sarmaş dolaş biniyorlar arabaya..." "Sus, sus çabuk, duymak istemiyorum bu yalanları" diye bağırdı kadın. Onca yıllık arkadaşını, kendisini kıskanmakla suçladı... Ertesi gün, öğle vakti o restoranın hemen karşısında bir köşeye sindi sessizce ve peri masallarının sadece masal olduğunu anladı... Kocasının eskiden aynı Hastanede çalıştığı genç çocuk doktorunu tanıdı hemen. Bazen evlerinde ağırladıkları kadına nasıl sarıldığını gördü adamın... Akşam kocası eve gelir gelmez, bazen bağırıp, bazen ağlayarak, bazen ona sımsıkı sarılıp bazen de yumruklayarak haykırdı suratına her şeyi. İnkar etmedi adam. Zamanla duyguların değişebildiği, insanların orta yaşa geldiklerinde farklılık aradığı gibi bir şeyler geveledi ağzında ve bavulunu Alıp gitti evden. Kapıdan çıkarken, "Son bir kez kucaklamak isterim seni" diyecek oldu ama kadın, "Defol!" dedi nefretle... İlk celsede boşandılar... Modern bir aşk hikayesinin böyle son bulmasına kimse inanamadı. Arkadaşlarının desteğiyle ayakta kalmaya çalıştı kadın. Adamın, sevgilisiyle birlikte Amerika’ya yerleştiğini öğrendi. Bazen yalnız kaldığında, onu hala sevdiğini hissedince, ağlama nöbetleri geçiriyor, aşkın yerini, en az onun kadar yoğun bir duygu olan nefretin alması için dua ediyordu. Aradan bir yıl geçti... Her şeyin ilacı olduğu söylenen zaman bile, kadının derdine çare olamamıştı. Bir sabah, ısrarla çalan zilin sesiyle uyandı. Kapıyı açtığında, karşısında o kadını gördü. "Sen, buraya ne yüzle geliyorsun" diye bağırmak istedi ama sesi çıkmadı. "Lütfen, içeri girmeme izin ver, mutlaka konuşmamız gerekiyor." dedi genç kadın. Kanepeye ilişti ve zor duyulan bir sesle konuşmaya başladı: "Hiçbir şey göründüğü gibi değil aslında. Çok üzgünüm ama o bir gün önce öldü. Geçen yıl Amerika’daki kongre Sırasında öğrendi hastalığını ve yaklaşık bir senelik ömrü kaldığını. Buna dayanamayacağını, hep söylediğin gibi onunla birlikte ölmek isteyeceğini biliyordu. Seni kendinden uzaklaştırmak için, benden sevgilisi rolünü oynamamı istedi. Ailesine de haber vermedi. Birlikte Amerika’ya yerleştiğimiz yalanını yaydı. Oysa ilk karşılaştığınız otobüs durağının karşısında bir ev tutmuştu. Tedavi görüyor ve kurtulacağına inanıyordu ama olmadı. Gece fenalaşmış, bakıcısı beni aradı, son anda yetiştim. Sana bu kutuyu vermemi istedi... Gözlerinden akan yaşları durduramayacağını biliyordu kadın. Hemen oracıkta ölmek istiyordu. Eline tutuşturulan kutuyu açmayı neden sonra akıl edebildi. İtinayla katlanmış bir sürü kağıt duruyordu kutuda. İlk kağıtta, "Lütfen bütün notları sırayla oku bir tanem" diyordu... Sırayla okudu; "Seni çok sevdim", "Seni sevmekten hiç vazgeçmedim", "Senin için ölürüm derdin hep, doğru söylediğini bilirdim." "Fakat benim için ölmeni istemedim" "Şimdi bana söz vermeni istiyorum." "Benim için yaşayacaksın, anlaştık mı?" son kağıdı eline alırken, kutuda bir anahtar olduğunu gördü kadın... Ve son kağıtta şunlar yazılıydı: "Sahildeki evimizi senin çizdiğin projeye göre yaptırdım. Kocaman terasta martılarla kahvaltı ederken, ben hep seni izliyor olacağım..."
Adı üstünde hikaye işte keşke böyle olabilsek diyoruz ama hep keşkelerle yaşıyoruz, sanki keşkeler dünyamız olmuş iyisimi dinleyelim sadece hayal kurmayalım asım Yıldırım düşürdün yüreğimize
Senin için ölürüm Huzurum,, Melek Yüzlüm.. İnanıyorum Birgün kavuşacağız Rabbim in izniyle (amin).. Bizim çocuklarımız var zaten. Senin parçaların,, canların benimde Canımdır.. 4 kişilik sen gibi Huzur veren evimiz olacak. Şu Ramazan ayında dua ediyorum,, Rabbim ne olur bizi kavuştur (amiiinn) 09.05.2020 15:45
Seni sevmeyeni sevmek Seni sevmediğini bildiğin halde Onunla bir ömür geçirmeyi istemek.. Gözlerine her baktığında seni Hiçbir zaman sevmeyeceğini Tekrar tekrar görmek Ve bunu bile bile gidememek… Ah bu sevmek yok mu? Allah bu sevmenin belasını versin…
Hayatta hersey elimizde yeterki kıymet bilelim ve sevgi sonsuz birseydir cok severek evlendim ve çok mutluyum onun gözlerine baktığımda huzur buluyorum demek istediğim sevdiğinizi asla kaybetmeyin.
08/08/2020 bu tarih nedir diyen olcak şöyle kısaca soylim askere gittiğim gün 1 ay sonra ihanete uğradığım gün ne umutlarla gitip askere hayatımı hayallerimi bu kadar kolay çabuk degiscegini yıkılacağını hiç tahmin etmemiştim.....💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔
Adam bu oyunu oynamasa karısının gözleri gözlerinde elleri ellerinde vefat etse ve kadın böyle iyi bir insanı tanıdığı için çok memnun olsaydı, daha anlamlı bir hikaye olurdu.
Yıl 2024 den yazıyorum bu haber sonundaki hikayeleri dinlemek için sabah erkenden kalkardım ahh çocukluğum 😢
Kıyamam ya🤐
keske her anahaberden sonra yine böyle güzel hikayeler anlatilsa (eskiler hep eskide kaldı)
Yıl 2020 ve ben yüreğimi buraya bıraktım..
Bende bırakıcak bi yürek kalmadı. Paramparça oldu toparlayamıyorum.
Yürek mi kaldı ki
Yıl 2022 hale izliyorum 🥺
Allah kömeyiniz olsun.Çalışın tutunun bu heyata.Kimləsə gəlmədiniz ki, kimləsədə öləsiniz🫠🌹
Bende yüreğimi bıraktım .
Yıl 2023 ve ben yüreğimi buraya bıraktım..
Yıl 2022 ama ben hala bu dinlemekten vaz geçmedim çok güzel anlatıyor ağlamak istediğim her zaman sadece bu adamı dinliyorum .
Diyecek bir sözüm yok valla çok güzel ve çok anlamlı ağzına sağlık
SENİN İÇİN ÖLÜRÜM
Bir otobüs durağında karşılaşmışlardı ilk kez....
Biri tıpta okuyordu, öbürü mimarlıkta. O ilk karşılaşmadan sonra, bir kere, bir kere, bir kere daha karşılaşabilmek için, hep aynı saatte, aynı duraktan, aynı otobüse bindiler.
Gençtiler, çok genç...
Birbirileriyle konuşacak Cesareti bulmaları biraz zaman aldı ama sonunda başardılar. İkisi de her sabah otobüse bindikleri semtte oturmuyorlardı aslında. Delikanlı arkadaşında kaldığı için o duraktan binmişti otobüse, kız ise ablasında.... Sırf birbirilerini görebilmek için, her sabah erkenden evlerinden çıkıp, şehrin öbür ucundaki o durağa, onların durağına geldiklerini, gülerek itiraf ettiler bir süre sonra... Okullarını bitirince hemen evlendiler. Mutluydular hem de çok mutlu... Bazen işsiz, bazen parasız kaldılar ama öylesine sıkı kenetlenmişti ki yürekleri ve elleri hiçbir şeyi umursamadılar. Ayın sonunu zor getirdikleri günlerde de ünlü bir doktor ve ünlü bir mimar olduklarında da hep mutluydular. Zaman aşımına uğrayan, alışkanlıklara yenik düşen, banka hesabında para kalmadığı için ya da tam tersine o hesabı daha da kabarık hale getirmek uğuruna bitip-tükeniveren sevgilerden değildi onlarınki... Günler günleri, yıllar yılları kovaladıkça sevgileri de büyüdü, büyüdü... Tek eksikleri çocuklarının olmamasıydı. Zorlu bir tedavi sürecine rağmen çocuk sahibi olmayınca,
"bütün mutlulukların bizim olmasını beklemek, bencillik olur"
diyerek devam ettiler hayatlarına. Çocuk yerine, sevgilerini büyüttüler...
"Senin için ölürüm"
derdi kadın, sımsıkı sarılıp adama ve adam
"hayır, ben senin için ölürüm"
diye yanıt verirdi hep... Bazen eve geldiğinde, aynanın üzerinde bir not görürdü kadın,
"bir tanem, kütüphanenin ikinci rafına bak..."
Kütüphanenin ikinci rafında başka bir not olurdu,
"mutfaktaki masanın üzerine bak ve seni çok sevdiğimi sakın unutma"
mutfaktaki masadan, salondaki dolaba sevgi dolu notları okuya okuya koşturan kadın, sonunda kimi zaman bir demet çiçek, kimi zaman en sevdiği çikolatalar, kimi zaman da pahalı armağanlarla karşılaşırdı... Aldığı hediyenin ne olduğu önemli değildi zaten... Hayat ne kadar hızlı akarsa aksın, işleri ne kadar yoğun olursa olsun hep birbirlerine ayıracak zaman buluyorlardı bulmasına ama kırklı yaşların ortalarına geldiklerinde, daha az çalışmaya karar verdiler. Adam, hastaneden ayrıldı ve muayenehanesinde hasta kabul
etmeye başladı. Kadın da mimarlık bürosunu kapadı ve sadece özel projelerde görev aldı. Artık daha fazla beraber olabiliyorlardı. Bir Gün sahilde dolaşırken, harap durumda bir ev gördü kadın, üzerinde "satılık" levhası asılı olan.
"Ne dersin, bu evi alalım mı?" dedi adama.
Bu viraneyi yıktırır, harika bir ev yaparız. Projeyi kafamda çizdim bile. Kocaman terası olan, martıları kahvaltıya davet edeceğimiz bir deniz evi yapalım burayı..."
"Sen istersin de ben hiç Hayır diyebilir miyim?" diye yanıt verdi adam.
"Amerika’daki tıp kongresinden döner dönmez ararım emlakçıyı... Kaç para olursa olsun! ,burası bizimdir artık..."
Sadece bir hafta ayrı kalacaklarını bildikleri halde, ayrılmaları zor oldu adam Amerika’ya giderken. Her gün, her saat konuştular telefonla. Gözyaşları içinde kucaklaştılar havaalanında. Fakat birkaç gün sonra, kocasında bir tuhaflık olduğunu fark etti kadın. Eskisi kadar mutlu görünmüyor, konuşmaktan kaçınıyordu. Onu neşelendirmek için, sahildeki evi hatırlattı. Ve çizdiği projeyi verdi kadın ama hiç beklemediği bir cevap aldı:
"Canım, o ev bizim bütçemizi aşıyor. Sen en iyisi o evi unut..."
Mutsuzluk, mutluluğun tadına alışmış insanlara daha da acı, daha da çekilmez gelir. Kadın, hiç sevmedi bu beklenmedik misafiri. Derdini söylemesi için yalvardı adama,
"Senin için ölürüm, biliyorsun, ne olur anlat" diye dil döktü boş yere...
Yıllardır sevdiği adam, duyarsız ve sevgisiz biriyle yer değiştirmişti sanki. Ona ulaşmaya çalıştıkça, beton duvarlara çarpıyordu kadın, her çarpmada daha fazla kanıyordu yüreği... Bir gün, çocukluğunun, gençliğinin ve bütün hayatının birlikte geçtiği arkadaşına dert yanarken,
"Artık dayanamıyorum, sana söylemek zorundayım"
diye sözünü kesti arkadaşı.
"O, seni aldatıyor. İş yerimin tam karşısındaki restoranda genç bir kadınla yemek yiyor her öğlen. Sonra sarmaş dolaş biniyorlar arabaya..."
"Sus, sus çabuk, duymak istemiyorum bu yalanları" diye bağırdı kadın.
Onca yıllık arkadaşını, kendisini kıskanmakla suçladı...
Ertesi gün, öğle vakti o restoranın hemen karşısında bir köşeye sindi sessizce ve peri masallarının sadece masal olduğunu anladı...
Kocasının eskiden aynı Hastanede çalıştığı genç çocuk doktorunu tanıdı hemen. Bazen evlerinde ağırladıkları kadına nasıl sarıldığını gördü adamın...
Akşam kocası eve gelir gelmez, bazen bağırıp, bazen ağlayarak, bazen ona sımsıkı sarılıp bazen de yumruklayarak haykırdı suratına her şeyi. İnkar etmedi adam. Zamanla duyguların değişebildiği, insanların orta yaşa geldiklerinde farklılık aradığı gibi bir şeyler geveledi ağzında ve bavulunu
Alıp gitti evden. Kapıdan çıkarken,
"Son bir kez kucaklamak isterim seni"
diyecek oldu ama kadın,
"Defol!"
dedi nefretle...
İlk celsede boşandılar...
Modern bir aşk hikayesinin böyle son bulmasına kimse inanamadı. Arkadaşlarının desteğiyle ayakta kalmaya çalıştı kadın. Adamın, sevgilisiyle birlikte Amerika’ya yerleştiğini öğrendi. Bazen yalnız kaldığında, onu hala sevdiğini hissedince, ağlama nöbetleri geçiriyor, aşkın yerini, en az onun kadar yoğun bir duygu olan nefretin alması için dua ediyordu. Aradan bir yıl geçti... Her şeyin ilacı olduğu söylenen zaman bile, kadının derdine çare olamamıştı.
Bir sabah, ısrarla çalan zilin sesiyle uyandı. Kapıyı açtığında, karşısında o kadını gördü.
"Sen, buraya ne yüzle geliyorsun" diye bağırmak istedi ama sesi çıkmadı.
"Lütfen, içeri girmeme izin ver, mutlaka konuşmamız gerekiyor." dedi genç kadın.
Kanepeye ilişti ve zor duyulan bir sesle konuşmaya başladı:
"Hiçbir şey göründüğü gibi değil aslında. Çok üzgünüm ama o bir gün önce öldü. Geçen yıl Amerika’daki kongre Sırasında öğrendi hastalığını ve yaklaşık bir senelik ömrü kaldığını. Buna dayanamayacağını, hep söylediğin gibi onunla birlikte ölmek isteyeceğini biliyordu. Seni kendinden uzaklaştırmak için, benden sevgilisi rolünü oynamamı istedi. Ailesine de haber vermedi. Birlikte Amerika’ya yerleştiğimiz yalanını yaydı. Oysa ilk karşılaştığınız otobüs durağının karşısında bir ev tutmuştu. Tedavi görüyor ve kurtulacağına inanıyordu ama olmadı. Gece fenalaşmış, bakıcısı beni aradı, son anda yetiştim. Sana bu kutuyu vermemi istedi...
Gözlerinden akan yaşları durduramayacağını biliyordu kadın. Hemen oracıkta ölmek istiyordu. Eline tutuşturulan kutuyu açmayı neden sonra akıl edebildi. İtinayla katlanmış bir sürü kağıt duruyordu kutuda. İlk kağıtta,
"Lütfen bütün notları sırayla oku bir tanem"
diyordu...
Sırayla okudu;
"Seni çok sevdim",
"Seni sevmekten hiç vazgeçmedim",
"Senin için ölürüm derdin hep, doğru söylediğini bilirdim."
"Fakat benim için ölmeni istemedim"
"Şimdi bana söz vermeni istiyorum."
"Benim için yaşayacaksın, anlaştık mı?"
son kağıdı eline alırken, kutuda bir anahtar olduğunu gördü kadın... Ve son kağıtta şunlar yazılıydı:
"Sahildeki evimizi senin çizdiğin projeye göre yaptırdım. Kocaman terasta martılarla kahvaltı ederken, ben hep seni izliyor olacağım..."
Gel dinle😊
Allah ne güzel bir ses tonu vermiş..
Bu kadar güzel anlatılırmı arkadaş bir hikaye,ağlamamak için zor tuttum kendimi
2019 a gircez. Ciğerimizi söktün gece vakti
😢😢😢
@@dualarvesureler35 bunu dinleyipte ağlamayan duygularını aldırmıştır
Evet
@@dualarvesureler35 bu çok eski bir hikayedir. Daha önce duymamana şaşırdım 😢
Okulda hoca dinletmistide unuttum
Aşkı da ölümü de iyi anlatığı için ağızınıza sağlık
Adı üstünde hikaye işte keşke böyle olabilsek diyoruz ama hep keşkelerle yaşıyoruz, sanki keşkeler dünyamız olmuş iyisimi dinleyelim sadece hayal kurmayalım asım Yıldırım düşürdün yüreğimize
Demek ki, kimse kimse için ölmesin, degmez zaten. Gerçek aşk Allah a olan aşkdır...
Ses tonun huzur veriyo
Asım bey sızın kadar bu hıkayelerı anlatan duymadım cok guzel anlayım tarzınız var
Senin için ölürüm Huzurum,, Melek Yüzlüm.. İnanıyorum Birgün kavuşacağız Rabbim in izniyle (amin).. Bizim çocuklarımız var zaten. Senin parçaların,, canların benimde Canımdır.. 4 kişilik sen gibi Huzur veren evimiz olacak. Şu Ramazan ayında dua ediyorum,, Rabbim ne olur bizi kavuştur (amiiinn) 09.05.2020 15:45
Kavuştunuz mu abi
"Senin icin olurum."
Cooook guzel. Her zaman takip etdiyim insan. Yine ve yine diline yureyine saglik.
Belki birgün denk gelirde okursan eğer seni çok sevdiğimi unutma birtanem. Maraşlı
Kimi çok seversen elinden alınır , sensiz yaşayamam dersin de yaşatır Allah ,imtihan kolay değil ..
Ciğerimizi söktün asım yıldırım
Canım yanıyor be içim çığlık çığlığa YORULDUM DİYE HAYKIR ASM geliyor 💔
Yıl olmuş 2020 hala kalb ağrısı yapıyor bu adamın hikayeleri
2023 den yazyom 😁
@@fatimatmatiyeva 2024 eylül 12
Yazacak cok sey var ama kelimeler kifayetsiz kaliyor ASİM YİLDİRİM emegine yuregine saglik👏👏👏👏
gözlerımden pıt bir damla halıya reis
Sene 2019 nisan ve yine burdayız lan 🚬🚬😢😭😢😓
2020 oldu kanka
2020 Nisan bı sene gecti
Müziğin ismi ne
@@yeraz3259 Sezen Aksu yanarım
Gerçekten müthiş bir hikayeyi de gözyaşlarıma hakim olamadım
Yıl 2024 Ben hala buralardayım.
Bende❤
İyi Adamlar Yalnızlıktan Ölür,
İyi Kadınlar İse Kötü Adamların Balkonundan Gökyüzünü İzlerken…
Yıl 17.08.2021
Hâlâ acıp dinler
Sevgimi büyütürüm
Ölümü göze almıştık ama o başkalarının onu daha çok sevecegine inanarak gitti...😶
10 yil once ne sevgiler varmis😥😥
Yıl 2011 karlı bir kış günü dinlemiştim... Vayy bee
5.10.2021 Senin için ölürüm..” demiştim yine diyorum. Yeter ki yaşadığını görüyim😔
2023 hayla buradayız başkanım
Bu hıkayeyı 20 yıl once bır dergıde okumustum ‘aglamak serbest’ adıyla
Böyle Aşklar Böyle Insanlar Var Acımasız Zamana İnat
Gerçekten çok güzel muhteşem bir anlatmış ve muhteşem bir hikaye 🙂🙂
Gururla duvarima astigim tablom adamim 19 yil gecti sen hep mutlu huzurlu ol seni aradim herkeste kimse sen olamadi olmadi olmayacak ta
Herkeste onu aradıktan sonra adamım diyorsun bilemedim boş gibi
Hikaye değil masal anlatıyor sanki nerede var ki böyle sevgiler
Malesef Boyle asklar kalmadi.. olurum derler Ama ilk firsatda terkederler.. cok guzel Ask hikayesymis ne mutlu gercekden sevenlere..
Sesinize ve yüreğinize sağlık Abicim.❤😔😪
Bizi anlayan olmadi hiç.
Meğerse hep anlatan varmış.
Hikaye yaraladı asım abi roket at yok olalım
Tarih ne olursa olsun içindeki gerçekten sevgi oldukça ayrılsanda geçen yıllar oluyo her zaman ilk günkü gibi kalıyo o içini yaksada.sevgiler
Sene 2020 yine burdayız be
Dinlerken yaş geldi gözümden
Her aklıma geldiğinde dinliyorum.
Gerçek olmadığını bile bile...
AĞLIDIM LAN DUYGUSUZ BEN AĞLADIM 😭😭😭🥀🥀🥀
Sene 2019 24 Kasım biz hep burdayız♥️
Bizde bittik bitmez denilen herşey gibi...
Yıl olmuş 2020 hala dinleyenler burdami 😉😀
Yıl oldu 2021 hala izliyoruz
Sene 2020 korona var hala burdayiz
17.01.2020 biz hala buralardayız.......
Biz burdan hiç gitmedik be reis
kuzenimin nisanlisi kazada oldu bu siiri dinleyip agliyoruz okadar sozleri gercek ki
Yıl olmuş 19/12/2024 hala dinleniyorsun asım baba
Sene 2019 aralık ayı tam güz hikayeleri ❤
Biri tıp biri mimarlık okuyor mezun oluyorlar ve ay sonunu hala zor getiriyorlar bilemedim ben şimdi
Sene 2020 hala buradayız
2018 den beri buradayım hep bu hikayeyi dinliyorum
Keşke öyle samimi kişiler birbirini bulsa,benciller de birbirlerini
7 senedir dinliom bu adami
Eğer hala dinliyorsunuz 11 sene olacak 🫢
Diline yüreğine sağlık çok güzel anlattı 👏👏
Bunun her dilediğim de için parçalanıyor 😢🥺🥺
Yıl olmuş 2020 ocak 26 hala burdayiz 😣😣
07 Eylül 2020 hayla burdayım
2020 hala buradayız güzel yürekli adam...
Asim yıldırım adıyla yeni hesap acmis
2020 hala dinleyenler ?.
😔Men Nuray ömrüm boyu sevirdim😔💔
Abi ağlayacağım yeminle
Hiç bir şey göründüğü gibi değildir Yalan katmamak gerekir ‼️‼️‼️
Beni ağlatıgın için teşekkür ederim 😭😭
Derdim sensin derdim, derdimi diyebilseydim.
Biz neden herşeyin kıymetini, kaybettikten sonra anlıyoruz
Ve 2020 bu yılda bu aşkı dınlemek kadar acı bısey yok cunku boyle bır ask yok
Seni sevmeyeni sevmek
Seni sevmediğini bildiğin halde
Onunla bir ömür geçirmeyi istemek..
Gözlerine her baktığında seni
Hiçbir zaman sevmeyeceğini
Tekrar tekrar görmek
Ve bunu bile bile gidememek…
Ah bu sevmek yok mu?
Allah bu sevmenin belasını versin…
Size mi ait
@@gurmese4243 evet
@@duydunmuistanbul çıkacak olan kitabimda yazabilirimiyim izin olursa
@@gurmese4243 o zaman sana ait olmaz ki o kitap…
@@duydunmuistanbul sözünüzü beğendim kitabimda yer almasını istedim
Abi bu neydi beee 😭😭
Kasım yıldırım
Çok güzel maşalllah ağzınıza sağlık beyendim abecim
Harika. Keşke böyle bir kadınım olsa baştacı ederdim 😕
Hayal FM keshke boyle erkek de olsa biz kadinlar da bash taci ederdik
@@turkanr5860 , malesef böyle biri elimizdeyken kiymetini bilemiyoruz. Kaybettikten sonra anlaşılıyor ama geçmiş olsun.
Sensiz yaşayamam diyordum ,o öldü ve ben hala yaşıyorum bu utanç verici..😢
Hayatta hersey elimizde yeterki kıymet bilelim ve sevgi sonsuz birseydir cok severek evlendim ve çok mutluyum onun gözlerine baktığımda huzur buluyorum demek istediğim sevdiğinizi asla kaybetmeyin.
İçimizi yaktin valla 😭
Yüregine saglık 😢😢😢😢😢
Tarih 01.11.2021 ve buraya kalbimi bırakıyorum 🌺
Duygusal birisi değildim, küçükken izler ve üzülürdüm hikayelere
çok duygulandm🥺
2020 olacaq ve hele burdayiq😞😞
Senin için ölürüm 🥀💔
Senin için
Mutsuzda olurum, Sensizde
Senin için bikez değil belki ama heran ölüyorum
Canımın içi
ADAMIM
Bu nasil cümle mutsuzda olurum sensizde guzel yorum
Size mi ait
Bu gün de senin için içiyorum koca yürekli adam
10.07.2019 Ben onun için öldüm..
2020 Bize girdi hâlen burdayiz 😅😅😅
ASİM YILDIRIM adıyla hesap açmış
08/08/2020 bu tarih nedir diyen olcak şöyle kısaca soylim askere gittiğim gün 1 ay sonra ihanete uğradığım gün ne umutlarla gitip askere hayatımı hayallerimi bu kadar kolay çabuk degiscegini yıkılacağını hiç tahmin etmemiştim.....💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔💔
Adam bu oyunu oynamasa karısının gözleri gözlerinde elleri ellerinde vefat etse ve kadın böyle iyi bir insanı tanıdığı için çok memnun olsaydı, daha anlamlı bir hikaye olurdu.
insan sevdiğine pişmanlık yaşatmaz, kadın adamla ölse daha iyi, o zamanda bana söz ver diyebilirdi..
Biz hiç gitmedik 01.32 23.04.2019 😥🚬🚬
Yıl 2021 mart ayı yks hazırlanmaktayım ortalık virüsten kırılıyor Allahım sen koru 🥺
Haticem bir gün ugrarsan şuraya, senin için coook yandigimi bil amma, senide deyişmem mumkunsuz😔
Sene 2022 Biz Hayla Burdayız
Yıl 2022 kalbimi bıraktım 😊
Hayat işte bir varsın bir yoksun
Kalbimi bırakıyorum
Sahıldekı evı ne yapsın kadın sevdığı adam yok😌