EP.36 เสภาขุนช้างขุนแผน ตอน พลายแก้วเป็นชู้กับนางพิม ช่วง พลายแก้วได้นางพิม

ประเดี๋ยวจับประเดี๋ยวจูบเฝ้าลูบชม แก้มกับนมนี่เจ้าซื้อมาฤๅขา
ทำเล่นเหมือนเป็นเชลยมา ฟ้าผ่าเถอะไม่ยั้งไม่ฟังกัน
จะหยิกเท่าไรก็ไม่เจ็บ ฉวยเล็บมาจะหักให้สะบั้น
อุยหน่าอย่าทำที่สำคัญ ฟาดฟันเอาเถิดไม่น้อยใจ
ทำเล็บหักเหมือนไม่รักพี่จริงจัง ถึงเงินชั่งหนึ่งหารักเท่าเล็บไม่
เข้าชิดสะกิดพิมยิ้มละไม อุ้มแอบอกไว้ด้วยปรีดา
เอนอิงพิงประทับลงกับหมอน สะอื้นอ้อนอ่อนแอบลงแนบหน้า
กระเดือกเสือกดิ้นอยู่ไปมา เกิดมหาเมฆมืดโพยมบน
ฮือฮืออื้อเสียงพายุพัด กลิ้งกลัดเกลื่อนกลุ้มชอุ่มฝน
เป็นห่าแรกแตกพยับโพยมบน ไม่ทานทนทั่วกระทั่งทั้งแดนไตร ฯ
๏ ครานั้นนางพิมนิ่มนวล ยียวนด้วยความพิสมัย
เสนหารึงรุมกลุ้มใจ สนิทแนบหน้าในที่นอนนาง
พัดวีวอนพลอดแล้วกอดแก้ว ไม่คลาศแคล้วเคลื่อนคลาไปห่างข้าง
ซับเหงื่อด้วยเนื้อสไบบาง กระแจะจวงจันทน์นางละลายทา
ของหวานวอนให้เจ้าแก้วกิน คอยประคิ่นโต๊ะตั้งทั้งซ้ายขวา
ให้หมากพลูบุหรี่ด้วยปรีดา แล้วซุบซิบสนทนาเสนาะใน
ถ้อยทีถ้อยมีเสนหา กำเริบรสกามาหมื่นไหม้
ฟักฟูมอุ้มแอบด้วยอาลัย ต่างมิใคร่จะสนิทนิทรา
พระจันทร์แจ่มกระจ่างนภากาศ เทวราชเร่งราชรถา
สถิตในทิพรัตน์ลีลามา จับแสงดาราดิเรกราย
สกุณากาไก่สนั่นก้อง นํ้าค้างต้องบุปผชาติแย้มขยาย
แมลงภู่เคล้าเกสรขจรจาย พระสุริย์ฉายเร่งรีบรถทะยาน
เผยอแย้มแจ่มกระจ่างสว่างทิศ สะดุ้งจิตรกล่าวเกลี้ยงด้วยคำหวาน
จะลาพิมนิ่มสนิทคิดรำคาญ ปิ้มปานจะตายจากพรากพิมไป
พอคํ่ายํ่าแสงสุริยา พี่จะมามั่นคงอย่าสงสัย
ค่อยอยู่เถิดแก้วตาจะลาไป ใจพี่นี้จะขาดลงรอนรอน ฯ

[@STNJRRKTMK]

คลิปนีัเสียงร้องเบามากกกกกค่ะ

[@sipsapha]

จะนำไปปรับปรุงนะครับ😁