ค้นหาความมั่นคงของชีวิต ตอน 1
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 25 มี.ค. 2013
- บันทึกรายการครอบครัวเดียวกัน Big Family ตอน ค้นหาความมั่นคงของชีวิต ตอน 1 (23 มี.ค. 56)
ไม่บ่อยครั้งนักที่ใครจะมาตั้งคำถามกับตัวเอง แล้วพิจารณาอย่างจริงจังว่าความมั่นคงในชีวิตของแต่ละคนคืออะไร ทั้งที่ทุกวันนี้เราต่างทำงาน หาเงินด้วยเหตุผลที่ต้องการสร้างความมั่นคงให้กับตัวเองและครอบครัวด้วยกันทั้งนั้น วันนี้รายการครอบครัวเดียวกันเดินทางมาที่พันพรรณ สวนเกษตรอินทรีย์ และ ศูนย์เรียนรู้การทำบ้านดิน ที่พำนักของลูกผู้ชายที่ชื่อ โจน จันใด เพื่อมาค้นหาความหมายที่แท้จริงของความมั่นคงของชีวิต ในมุมมองของผู้เจนจัดด้านการใช้ชีวิต พร้อมด้วยแขกรับเชิญอีก 1 ท่าน กระบวนกรผู้เชี่ยวชาญทางด้านความสัมพันธ์ในครอบครัว คุณครูณา อังคณา มาศรังสรรค์
ติดตามชมรายการครอบครัวเดียวกัน Big Family ทุกวันเสาร์ เวลา 16.05 - 17.00 น. ทางThai PBS - แนวปฏิบัติและการใช้ชีวิต
ความมั่นคงตามนัยยะของอ.โจนคือไม่เอาความรู้สึกว่ามั่นคงนั้นไปฝากไว้กับผู้อื่นหรือ สิ่งอื่นที่เราควบคุมไม่ได้...
แต่ควรสร้างมันขึ้นมาด้วยน้ำมือเราเอง....ให้มันอยู่ในการควบคุมของเราเองได้......ซึ่งสภาวะนี้ไม่มีในอาชีพหมอ วิศวะ หรือสถาปนิค เพราะอาชีพเหล่านั้นต้องพึ่งพิงผู้อื่น หมอถ้าไม่มีคนป่วย ก็ไม่มีงาน วิศวะ ถ้าไม่มีบริษัทจ้าง ก็ไม่มีงาน หรือทุกๆอาชีพก็เช่นกัน
แม้แต่ข้าราชการ ที่ต้องเอาเวลาไปทำงานแทบทุกวัน และต่อเนื่องยาวนานค่อนชีวิต....ด้วยการต้องเอาสิ่งเหล่านี้ไปแลก ท่านจึงนิยามว่า นั่นคือคุกที่กักขังเรา กินอิสระภาพเวลาทั้งชีวิตไป...
แต่ถ้าอาชีพเหล่านั้น เราตัดบริบทของนายจ้าง หรือ ภาพของบริษัทออกไป...
มาทำเองที่บ้าน รับงานเท่าที่จะมีมา แล้วเอาเวลามาทำเกษตรเลี้ยงตัวเองเป็นหลัก ชีวิตก็จะพบอิสระภาพ จากทุนนิยมได้อย่างแท้จริง....
และอิสรภาพอีกข้อที่สำคัญไม่แพ้กันคืออิสระภาพทางอารมณ์ ความรู้สึกมุมมองจากสังคม ที่จะมีต่อเรา ตรงนี้เราก็ต้อง อยู่เหนือเช่นกัน โดยท่านกล่าวง่ายๆว่า ถ้าตำหนิติเตียนไปต่างนาๆ ก็ต้องเข้าใจให้ได้ว่า นั่นคือปัญหาของเขา ไม่ต้องเอามาใส่ใจ เพราะถ้าเราไม่ใส่ใจ คำพูดใดๆก็ทำอะไรเราไม่ได้.......
ผมเข้าใจหลักแนวคิดท่านกว้างๆดังนี้
ไม่ทราบว่า ถูกหรือไม่อย่างไรครับ....
เห็นด้วยครับ
ไม่มีความสำเร็จใดในโลก ที่ชดเชยความล้มเหลวของครอบครัวได้ ชอบคำนี้จังเลยครับ ขอบคุณสำหรับความคิดดีดีที่คิดต่างออกไป ขอบคุณครับ
ตอนไหนที่รู้สึกว่า "ทำไมเราคิดต่างจากคนอื่นนะ??" ก็จะมาหาแรงบันดาลใจ พลังใจ จากรายการต่าง ๆ ในยูทูบนี่ละค่ะ กำลังพยายามฝึกตัวเองในมีความมั่นคงทางใจให้ได้อย่างท่าน ชื่นชมค่ะ
ประเทศเราจะได้มีทางออกที่แท้จริง
คุณโจน คิดได้ถูกต้องที่สุด
ประเทศไทย มองเห็นอนาคตเลย เรื่องดีดี คนดูหลักพัน เรื่องจรรไร ดูกันเป็นล้าน เฮ้อ..
อยู่มาจนอายุ43ปีมาเจอทางออกก้อวันนี้เละ
@@user-oi2tu8le6w ทางออกเป็นไงบ้างครับ โอเคมั๊ย ?
มันคือเศษฐกิจพอเพียง แล้วนำไปสู่การพัฒนาจิตวิญญาณ(ปฎิบัติธรรม) ในยุคถัดไป
ได้แง่คิดดีๆหลายเรื่อง ต้องขอบคุณมากมาย
สุดยอดเลยครับ ทุกวันนี้ถูกสอนให้เป็นทาส
มันทำให้ได้คำตอบของชีวิต
พี่โจนคือคนทีเกิดมาเพื่อช่วยเหลือคนที่กำลังค้นหาความสุขทีเป็นอิดสละในชีวิตและมีความสุขทีแท้จิงชอบดูพี่เค้าแล้วมีความสุข
อยากให้พี่โจนเป็นนายกจัง
ผมว่าคุณสมบัติความรู้วิสัยทัศน์เขาได้เลยล่ะ แต่ถ้าเข้าไปอยู่ในกลุ่มนักการเมืองชีวิตจะยากขึ้น
ดูแล้วอิ่มเอมมากค่ะ ชอบรายการตอนนี้มากๆค่ะ
ได้ข้อคิดดีๆเยอะเลยครับ
ดีมากๆค่ะ
ชอบมากครับ
คุณโจน จันได....นี่คือผู้นำทางจิตวิญญาณอย่างแท้จริง
การศึกษาที่ปลดนี่ได้คือหนทางส่าง
หาความเข้าใจ พูดได้ตรง ตามที่ฟังมาจากผู้รู้บอก
ได้มรดกมาบ้านที่นาที่ไร่เมียลูกงานมีครบแล้วแต่ผมเสือกยากรวยเร็วไปเล่นการพนันติดหนี้มา1500000 นะตอนนี้ยากกลับไปทำเหมือนคุณโจจะตายแต่มีหนี้อยู่จะไปได้เช่นไร1/11/60
ผมอยู่นครหลวงเวียงจันทน์ฮ่ะ ล่าสุดเสียพนันไปหลักแสนบาท เงินในบัญชีและหนี้สินจากการหยิบยืมอีกร่วม2แสนต้นๆ พังภายในวันเดียวเพราะความละโมภของผม
ตอนนี้อยากไปใช้วีวิตแบบพี่โจนจังแต่หนี้สินยังต้องชดใช้เปนระยะเวลาอีก2ปีกว่า
ผมกลุ้มใจเหลือเกินตอนนี้
ทุกอย่างมีสองด้านครับด้านดีด้านรัายคิดแบบเป็นกลางนะครับ
ธรรมะจากคุณครูไม่ใหญ่ "เข้าถึงธรรมแล้ว จะไม่เหงาเลย อยู่คนเดียวก้ไม่เหงา อยู่กลางป่าก็ไม่เหงา ".... "ถ้าทุกคนมีใจที่หยุดนิ่งได้ จะเกิดพลังมวลแห่งความบริสุทธิ์ ซึ่งจะเกิดอานุภาพ ปรับปรุงให้ดิน ฟ้า อากาศ เป็นฤดูที่สบายได้".....พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า.."
"พระอรหันต์ทั้งหลายอยู่ในที่ใด ไม่ว่าเป็นบ้าน
ป่า ที่ลุ่มหรือที่ดอนก็ตาม ที่นั้นเป็นภูมิภาคที่น่ารื่นรมณ์ทั้งนั้น"
I completely agree! Taoism also shares this thought.
เยี่ยมยอด ไม่เป็นปฏิปักกับความธรรมดา
สมัยนี้หากินของป่าไม่ได้เลย พวกหน้อไม้กับเห็ด
ถ้ามั่นคงแบบไม่มีใครเอาและคนอื่นดูถูกมันก็คงไม่ไหวนะ
เด็กชลาดกว่าครูมาก
Sommai Buasri สมัยนี้ครูมันแข่งกันอะมันจำเป็นต้องแข่งกันมั้ย สอนเอาไปใช้ก็ไม่ได้ ทุเรศ จากอนุบาล1ยันโตเหี้ยจริง