Onzichtbaar Werk: De Buschauffeur (mini-docu, 2020)

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 22 ม.ค. 2025

ความคิดเห็น • 9

  • @f5203
    @f5203 ปีที่แล้ว +1

    Strijder, bedankt voor je dienst.

  • @sytskebierma255
    @sytskebierma255 ปีที่แล้ว +1

    Fijn dat zo'n video gemaakt wordt, ik zeg zelf altijd gedag tegen de chauffeur want ik zie hem/haar wel degelijk zitten. Het is een mens net als ik.

  • @megamegatheo
    @megamegatheo ปีที่แล้ว +1

    Erg goeie video weer, mooi verwoord

  • @Jaapst
    @Jaapst ปีที่แล้ว +1

    Ergens wil ik buschauffeur worden en als ik dit zie toch ook weer niet. Een vriend van me is buschauffeur geworden onlangs heb deze doorgestuurd

    • @Thatdutchguy03
      @Thatdutchguy03 ปีที่แล้ว

      Als je iet qua reisen wil doen kan je beter vrachtwagenchauffeur worden als je dat ligt

  • @hetisiris
    @hetisiris ปีที่แล้ว +1

    Wie weet word je later als je groot bent alsnog buschauffeur in Frankrijk. Ik zal mijn buschauffeur in ieder geval altijd groeten.

    • @WeirdTunes
      @WeirdTunes  8 หลายเดือนก่อน +1

      Daar ben ik je heel dankbaar voor

  • @marcvandervelsen
    @marcvandervelsen ปีที่แล้ว +2

    Is het niet intrigerend dat iets wat onzichtbaar is, voor ons vaak als niet-bestaand wordt beschouwd? Voordat je deze tekst las, bestond ik in jouw beleving niet, net zoals vele aspecten in het universum. Iets bestaat pas als het wordt waargenomen, door jou of elk ander individu. Neem het voorbeeld van een buschauffeur: zodra je achter het stuur van een bus kruipt, omarm je de 'beingness' van een buschauffeur. Je identiteit en rol transformeren naar die van een bestuurder. Maar, als iemand je een uur later in de supermarkt ziet, zonder je chauffeursuniform, dan verschuif je naar de beingness van een mede-winkelaar en sta je op een gelijk 'level' ten aanzien van de mede-winkelaars. Zoals jij in je rol van chauffeur stapt, nemen passagiers op een vergelijkbare wijze de beingness van een passagier aan. Dit illustreert het principe van 'Be, do, have': we nemen een identiteit aan, bijvoorbeeld de rol van buschauffeur, daarna voeren we die rol uit en de have in dit geval is een salaris. Als je dit principe waarneemt van een afstand, ziet het leven eruit als een spel. En jij bent de hoofdrolspeler. Ik wens je veel succes met je carrière, je doet er zeker toe.