Ու կոշտ սրտերի ...

Խոսքերի հեղինակ ` Աննա Վարդանյան
Lyrics of the song: Anna Vardanyan
Ու կոշտ սրտերի անհավատության
նշանը մարող
Նման է քամու, որը շրջում է ՝ հոգում խորը դող ,
Այն ասես լինի մի անտես թակարդ , որ լույս չի թողնում ,
Ու թույլ չի տալիս հավատի մի սերմ լցվի նրանում ։
Եվ դա լինում է հաճախ այն բանից , երբ մարդն է խաբված ,
Երբ նա կարծում է ՝ ամեն ինչի մեջ սխալ է Աստված ,
Երբ մտածում է ,որ ինքը ճիշտ է ամեն մի հարցում ,
Ու ամեն անգամ Աստծուն է մի նոր մեղադրանք բացում ։
Բայց Աստված գիտի ամեն մի կոշտ սիրտ, ամեն մի ակոս,
Նա նորոգում է սիրտը այդ վտիտ , մաքրում քարաքոս ,
Այստեղ հենց մարդն է կանգնած ընտրության հզոր սահմանին ՝
Ընդունել Աստծուն , թե նորից վերցնել խաբված հայելին ։
Իսկ այդ հայելին ծուռ է . ու սխալ պատկեր է բերում,
Ու նրա ներսում կեղծն ու ծաղրածուն ժպիտ են բերում,
Բայց այդ ժպիտը ճիշտ հավասար է այն ուժգին լացին ՝
Կարծես մարդու մեջ կտրում է մի բան մի հզոր կացին ...
...
Ու կոպիտ հոգու խորը ընդերքում մանուկ է ապրում ,
Ով մեծացել է կոպտության ներքո , ով սեր չի ապրում ,
Այլ մտածում է, թե ինչպես անի աշխարհում արար ,
Որ իր կոպտության քայլերը հասնի՝ ինչպես մի ավար ։
Իրականում նա վրեժ է լուծում ամբողջ աշխարհից,
Այնպես է անում, որ միայն դուրս գա նրա նժարից ։
Եվ դաժան մարդու դաժան հոգու մեջ մի լույս է ապրում,
Որը մարել էր երկար տարիներ կարոտի ափում,
Որը մերժվել էր բազում անգամներ , անարգանք կրել ,
Ով դաժանության զենքն է իր ձեռքին մի վահան դարձել ։
Իսկ կոշտ բառերով մարդու սիրտի մեջ վերքեր են լինում,
Որոնք ամեն օր ու ամեն վայրկյան ցավ են հասցնում,
Ով ոչ մի բառով ու տառով անգամ չի կարող պատմել ,
Իր կոշտ վերքերին ու կոշտ հետքերին վիրակապ պարպել ։
Նա առաջինն է կոշտությամբ վարվում այս մեծ աշխարհում ,
Ով վախենում է կոշտ բառեր ստանալ , ներս չի ընդունում ,
Ով առաջինն է կոշտությամբ իր բիրտ սրտեր կեղեքում,
Որ իրեն հանկարծ կոպտության հարված չգա այս կյանքում ։
Ու հաճախ դաժան թվացող մարդիկ բարի են այնքան,
Որքան մանուկն է նրանց հոգու մեջ լացել միաձայն,
Եվ որքան շատ են այդ մանկան ձայնը հոգում խլեցրել ,
Այնքան բարության սերմերը անձայն փշին են լցրել ։
Ժպտացող մարդու մի կեսը հաճախ լալիս է անձայն,
Բայց նա չի տալիս այդ կեսին մի տեղ, կամ էլ խոսքի ձայն ,
Նա ցույց է տալիս միշտ իրեն ուրախ աշխարհի ներսում ,
Չէ՞ որ աշխարհը իր տառապանքի շողին է սպասում ։
Իսկ տխուր մարդու աշխարհն է ուրիշ . նա վիշտ է տեսել,
Գուցե չի ուզում իր վշտի մի շիվ աշխարհին ասել ,
Ու արժեքներն են նրա մոտ ուրիշ ՝ մի այլ մոլորակ ,
Իսկ հոգին խորն է , հաճախ ժպտում է իր հոգով շիտակ։
Եվ այս ամենում շահում է լոկ նա ,ով ունի Աստված,
Ով չի վախենում մարդկային ոչ մի հարվածից հասած ,
Ով չի վախենում աշխարհում ոչ մի ուրիշ աշխարհից,
Ով Ասված ունի, ում ամեն ինչն է Նրա նժարից ։
Եվ նա, ով Աստծուն վստահում է միշտ իր ամեն հարցում,
Թե՛ ժպիտ, թե՛ լաց , Աստված իր կյանքում դռներ է բացում,
Փոխում է այնպես ամեն չար գործիք , դարձնում օրհնություն,
Թվում է թե, նա ապրել է հավերժ լույսի ամրոցում ։
15. 11. 2023
©️Աննա Վարդանյան
/ Երգում է արհեստական բանականությունը /