Czego nikt nie mówi o ADOPCJI PSA | Podcast S03 E01
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 25 ต.ค. 2023
- Kurs Online PSIE PRZEDSZKOLE DLA SZCZENIAKÓW: projektpies.pl/psie-przedszkole
Terminy Kursów Grupowych w KATOWICACH: projektpies.pl/szkolenie-psow...
Terminy Kursów Grupowych w GDYNI: projektpies.pl/szkolenie-psow...
PSI CATERING jakości human grade dla Twojego psiaka, którym zajada się Snickers, teraz ze zniżką 35% na pierwsze i 25% na drugie zamówienie: psibufet.pl/projektpies
Kursy Online dla PSIAKÓW: projektpies.pl/kursy-online
Kurs Trenerskie dla CZŁOWIEKÓW: projektpies.pl/kurs-trenerski
Projekt Pies. Wychowujemy szczęśliwe psiaki! 🐾🐾
#podcast #adopcjapsa
![[LIVE] : ONE ลุมพินี 68 | คู่เอก "พระจันทร์ฉาย vs โจนาธาน"](http://i.ytimg.com/vi/F3IM3w-XchI/mqdefault.jpg)
4 lata temu adoptowalismy suczkę , żadnych ,żadnych problemów „trafil” nam się Anioł ❤
To że nagrali Państwo taki odcinek o psie w domu, to odpowiedzialność i odwaga. Uczciwość. Brawo!!!
Wszystkie kłopoty mogą się pojawić zarówno przy adopciakach jak i psach z hodowli.
My jesteśmy tymi szczęściarzami, którzy liczyli się z wieloma problemami, a dostaliśmy aniołka ❤. Miesiąc po adopcji poprosiliśmy behawiorystę o konsultację na co zwrócić uwagę i jak walczyć z problemami które się pojawiły żeby nie zepsuć relacji już na starcie. Nadal trudno nam uwierzyć że adopciak sprawia tak mało problemów. Super że nagraliście ten podcast bo my też wyznajemy zasadę "adoptuje rozważnie"
Miałam psa z hodowli ,z którymi miałam kłopoty a potem całe życie wyłącznie brałam pieski , odzysku i ani razu się nis roczarowalam i to bez behawiorysty. MAM 85 let
Baaardzoooo potrzebny i wartościowy podcast 😎 Mało osób tak otwarcie mówi o wielu rzeczach, które tu zawarliście. Ogólnie panuje teraz moda na adopcję i wciska się te biedne psiaki ludziom dosłownie na siłę. A niemal każda osoba, która psa kupi jest piętnowana... Jest to przykre i niesprawiedliwe. Decydując się na psa wybrałam go pod siebie. Wielkość, temperament i cechy rasy, która mi odpowiadała. Jestem osobą niepełnosprawną ruchowo i musiałam mieć pewność, że - że tak to ujmę: "będę w stanie obsłużyć własnego psa" 😁 Kupłam psa z dobrej hodowli za nie małe pieniądze. Jestem bardzo zadowolona. Wolę ułożyć sobie od szczeniaczka psa, który jest "czystą kartką", niż prostować schroniskowe traumy "po kimś". Oczywiście przy szczeniaczku też zawsze można popełnić jakiś błąd, który będzie wymagał naprawy. Jednak prawdopodobieństwo jest mniejsze. Psiak na pewno nie będzie tak straumatyzowany. A jeżeli cokolwiek zepsujemy (np. przez brak doświadczenia) będziemy mieć pretensję tylko do siebie. Nikt nam nie wciśnie psa z ukrytymi problemami, o których nie mamy pojęcia... Decyzja o posiadaniu psa, kota, jakiegokolwiek innego zwierzaka, czy dziecka właśnie powinna być zawsze trzy razy przemyślana, a nie podejmowana pochopne pod wpływem chwili, czy impulsu bo zrobiło nam się np. szkoda zwierząt żyjacych w schroniskach... I największym dylematem w mojej opinii nie jest jednak to, czy psa adoptować, czy kupić? Największa bolączka to głupie mity ciągle jeszcze funkcjonujące w społeczeństwie typu: "Każda suczka chociaż raz w życiu musi mieć młode" To przez takie myślenie schroniska pękaja w szwach! I przez to, że ludzie szukają psów rasowych, byle tanio... Nie ma czegoś takiego. Zarejestrowana hodowla inwestuje w swoje psy ogromne pieniądze. Wystawy, szereg badań, szczepienia, odrobaczanie, dobrej jakości karma i ogrom czasu poświęcony na odchowanie szczeniaków od pierwszych tygodni ich życia... to wszystko kosztuje. Nie może być tanio! Jak Cię nie stać np. na samochód to go po prostu nie masz, a nie pójdziesz i ukradniesz 😜 Ewentualnie będziesz sobie na niego odkladać. Nie wszyscy muszą mieć samochód. Tak samo nie każdy musi mieć psa. I nie ma NIC złego w kupieniu psa z dobrej, legalnej hodowli. Tak samo nie ma NIC złego w adopcji psa ze schroniska, czy jakiejś fundacji. Pod warunkiem, że wiemy na co się piszemy. W jednym i w drugim przypadku decyzja musi być przemyślana i podjęta świadomie! Z wszystkimi za i przeciw, bo wychowanie szczeniaka też nie jest łatwe i nie każdy podoła 💪 Nie ma tu gorszych i lepszych rozwiązań, ponieważ dla każdego z nas co innego będzie optymalne 😀👌👍
Nasz "adopciak" absolutnie nie uważał godzinnych spacerów za konieczne! Już czterdziestominutowy spacer to było maksimum, pod koniec patrzył na nas z niedowierzaniem i niemalże wyrzutem. Potrzebował spacerów po 15-20 minut, za to 5 na dobę. Jak spotkał psie towarzystwo z którym mógł się pobawić to czas spaceru się wydłużał o tyle ile trwała zabawa. Bywał ze mną na dużej ogrodzonej działce prawie codziennie, po kilka godzin (poza zimą), i tylko tam biegał luzem - ale to zastępowało JEDEN spacer. Był dziarskim dziesięciolatkiem jak do nas trafił, i jako dziarski szesnastolatek umarł nam po dwumiesięcznej chorobie... Jeśli jeszcze kiedyś zdecyduję się na psa, to na dorosłego kundelka ze schroniska. Dorastające dzieci w swoich przyszłych, planowanych domach też widzą miejsce dla adopciaka-kundelka. No i na pewno nie chcemy "rasowca" - takiego kąpanego przez fachowców, wożonego na wystawy, szkolonego do pokazów, poddawanego badaniom pod kątem zdatności do przedłużenia rasy... to widzimy u znajomych, nie połknęliśmy tego bakcyla... Nasz kąpał się w oczku na działce kiedy chciał, bynajmniej nie dla poprawy wyglądu...
Anna tutaj masz rację ze spacerami, bo faktycznie nie dodaliśmy, że starszy piesek/senior faktycznie może potrzebować ich mniej😉 Poza tym z tego co piszesz to jego psie potrzeby były super zaspokojone i spędzał dużo fajnego aktywnego czasu z Tobą - fajnie, że psiak do Was trafił i przeżył tyle szczęśliwych lat😉 P.S. Akurat tematu wystaw i pokazów też nie lubimy. Pozdrawiamy serdecznie😁
Tu nie chodzi o to, czy pies jest z hodowli, czy ze schroniska. Jak ktoś jest nieodpowiedzialny, leniwy i niecierpliwy. To każdy pies może stać się dla takiego człowieka problemem. W schroniskach pełno jest rocznych rasowych psów, bo niemyślący ludzie kupili psa, a okazuje się że psem trzeba się zajmować i trzeba się wykazać cierpliwością do tego psa.
Część ludzi nigdy nie powinna mieć żadnego zwierzęcia, bo się zwyczajnie do tego mentalnie nie nadaje, niestety tacy ludzie nie są w stanie sobie tego uświadomić stąd tak wiele skrzywdzonych psów w schroniskach.
Niestety, ale muszę się z Wami zgodzić 😀
Też uważam, że nie każdy powinien miec psa i opieka nad psem jest dużo bardziej wymagająca niż nad np. kotem. Sama od jakiegos czasu marzę, aby ponownie w moim domu pojawił się pies, ale wiem,, że jeszcze nie przyszedł ten moment.
Bardzo dobry odcinek.
Bardzo dziękuję, że nagraliście taki film, i mówicie wprost, że pies adoptowany to nie są przelewki. Sama posiadam owczarka szkockiego od dwóch lat, i co jakiś czas na ulicy zbieram uwagi od obcych osób, dlaczego nie adoptowałam psa, tylko wzięłam rasowego. Bardzo przykre są to komentarze. Nigdy nie mając psa, bardzo długo dojrzewałam do decyzji, aby w ogóle wziąć psa, wybrać odpowiednią rasę do swoich potrzeb i z odpowiedniego miejsca, do którego mogłam kilka razy przyjechać i sama zobaczyć i ocenić. Byłam również w schronisku, bo taką opcję też poważnie brałam pod uwagę, ale bardzo się zawiodłam podejściem opiekunów. Kiedy prosiłam ich o pomoc, który z psiaków byłby dla mnie odpowiedni, biorąc pod uwagę brak doświadczenia, fakt, że żyję w centrum miasta itd. Nie zadawali żadnych pytań, machnęli tylko ręką, żeby się przejść po klatkach i sobie wybrać. Wiadomo, że każde zwierze może się okazać ogromnym wyzwaniem, ale pewne ryzyka łątwiej jest przewidzieć, gdy znamy historię rodziców, widzimy cały miot razem i możemy sami ocenić ich warunki życia i relacje. To nie chodzi o to że pies rasowy bedzie 100% zgodny z opisem dołączonym do opakowania, tylko że szansa że większość z tych cech będzie mniej lub bardziej ten piesek mieć jest ZNACZNIE większa. Mam ogromny szacunek do osób które świadomie adoptują pieski, ale warto by było żeby te osoby również nie oceniały negatywnie kogoś kto podjął inną decyzję. Miejmy na uwadze że każdy kocha swojego pupila niezależnie od tego skąd pochodzi :)
Mhmm po pierwsze jesli ktos ma rasowego psa nie znaczy to ze go kupił w schroiskach laduja nawet psy z rodowodem. 😢 po drugie to byla pani świadomadecyzja i tyle.
Miałam kilkanaście piesków że schroniska, chyba 3 miało coś z głową a reszta była w miarę spoko. Planuję jechać niedługo do schroniska w Pawłowie to taki Obóz Koncentracyjny dla psów i zaadoptować kolejnego staruszka.
Super film, ze wszystkim się zgadzam. Odkąd jestem świadomym opiekunem, każdej znajomej osobie, która mówi mi, że myśli o psie, każę to trzy razy przemyśleć. Moje psy, bo teraz mam już dwa, są cudowne, kochane i na ogół "grzeczne" ALE opieka nad nimi kosztuje mnie i mojego partnera ogrom czasu. Wychowanie psa to nieustanna praca, która nigdy się nie kończy, bo właściwie w każdym miesiącu pojawia się coś co trzeba przepracować żeby ignorowane nie zmieniło się w problem. Plus codzienne długie spacery i układanie wszelkich wyjazdów i wyjść pod psy. Da się to oczywiście pogodzić ale zwykle wymaga to "gimnastyki" i trzeba mieć z kim psa/psy zostawić. Psy są cudowne, ale zdecydowanie nie dla każdego i w żadnym wypadku nie dla rodzin z małymi dziećmi. Możecie obrzucić mnie za to kamieniami, ale małe dziecko pochłania tak dużo czasu rodziców, że zwyczajnie brakuje go dla psa.
Niszczy mieszkanie. Pogryzł dziecko. Pogryzł drugie dziecko. Pogryzł żonę. Pogryzł mnie. Pogryzione dzieci bronią go jak o. Kordecki Częstochowy. Jest wspaniały, kochany (jeżeli akurat nie ma napadu paniki związanego z traumą jaką zarobił jako szczenię). Jest pod stałą opieką behawiorysty od psów agresywnych. Birze 2x dziennie leki. Za nic bym go nie zamienił na innego.... Kwintesencja statusu związku "to skomplikowane"
Super ze poruszyliscie ten temat. Od roku mamy pieska z hodowli. Dlugo na niego czekalam bo az 13 lat, dopiero teraz mamy odpowiednie warunki aby piesio byl szczesliwy. Cale swoje zycie chcialam miec adopciaka tak bardzo chcialam uratowac choc jednego jednak po wielu przemysleniach doszlam do wniosku ze "lepiej" zdecydowac sie na psa z hodowli bo jako niedoswiadczony opiekun moge niesprostac sytuacji.
Bardzo mądry materiał. Dziękuję ❤
Super podcast. Bardzo dobrze się słucha. Oby więcej takich 🥰
Co do adopcji, ja uważam że to szlachetne, fajne ale, ALE bardzo trzeba do tego podejść odpowiedzialnie. Mój psiak jest adoptowany ale na adopcje przygotowałam się ponad rok od zbierania środków- stwierdziłam że 10 tyś na start na "wszelki wypadek" bd ok, szukanie psa plus wybieranie fundacji też trwało. Po wybraniu suczki i zapoznaniu się z nią i decyzji i pozytywnym procesie adopcyjnym psiak w domu. Wielka radość (mimo tego że w podróży defekowala na maty) po ogarnięciu psa chciałam pójść do toalety - poszłam zamykając drzwi. Wychodząc z toalety zobaczyłam psa trzęsącego się i stojącego w swoich odchodach - szybki telefon do mojego behawiorysty - byłam przygotowana i doinformowana i umówiona z behawiorysta plus weterynarzem że mają dla mnie terminy i co się okazało.? Lek separacyjny, skrajnie niedożywiony, zagrożenie, że pojawił się niedorozwój mózgu przez niedożywienie. Na samego behawioryste plus weterynarza i dietę poszło około 5 tysięcy. Praca nad lekiem separacyjnym trwała 6 miesięcy- na szczęście z pracodawcami rozmawialiśmy z partnerem przed adopcja i doskonale wiedziałam że w razie czego pies będzie mógł mi towarzyszyć. Na szczęście z lękliwego psa bojącego się wszystkiego - od wiatru, po worek na śmieci do auta stała się pewnym siebie psim sportowcem. Ale nikomu nigdy nie powiedziałam że adopcja jest lepsza, i gdy ktoś się zastanawia nad adopcja to informuje jakie problemy mogą się pojawić. Ja wiedziałam na co się pisze i podolalam a ile to lez mnie kosztowało czasu cierpliwości i nauki to inna sprawa. Nie zmienia to faktu, że ja bym nic nie zmieniła nawet jak bym miała się z tym mierzyć jeszcze raz. Taka ciekawostką- mój psiak jako jedyna z miotu nie jest na psychotropach
Dzięki za tą historię bo właśnie ona pokazuje jak może być i na co musimy być ewentualnie gotowi. Super, że wszystko się ułożyło😉 Wygłaskaj od nas swojego psiaka😍
W końcu ktoś to powiedział💪💪👍, w końcu głos rozsądku. Trzeba ludzi uświadamiać, bo inaczej będzie wiele tragedii. Od wieku nastoletniego miałam ogromny kontakt z adopciakiami, prowadziliśmy również z rodzicami mały hotel dla psów. Mając 34 lata mam pierwszego psa z hodowli, wychowanego od a do z przeze mnie i nie odczuwam żadnej uciążliwości. Wiem ile pracy kosztuje czasami zaadaptowanie się psa po przejściach do nowych warunków. Uratowałam wiele psów z tzw drugiej ręki lub ze schroniska. Pies z hodowli, gdy coś sie stanie nie idzie do schroniska, a wraca do hodowli. Hodowca jest odpowiedzialny za to co rozmnożył do końca życia tego psa. Trzeba edukować ludzi i nie demonizować hodowli. Nie robić z niczego tabu. Tak adopciaki są warte pracy i trzeba nadal im pomagać, ale wszystko musi iść ze świadomością.
Niestety owszem sa takie hodowle ale do schroniska tez takie psy trafiaja. Wiec wyprowadze pania z bledu. Na chwile obecna we Wroclawskim schronisku sa co najmniej 3 rasowe psy.
Ja właśnie adoptowałam szczeniaka ze schronu. Super że o adopcjach była mowa, ja miałam rozkminę od 1,5 roku czy na pewno dam radę sobie ze szczeniakiem. Miałam doświadczenie już z psami jako dzieciak i nastolatka, w domu zawsze pies ale to nie jest to samo. Kalkulacja jeżeli o kasę chodzi, praca - na szczęście w większości zdalna więc jest czas, od razu kontakt z behawiorystą by zapisać do psiego przedszkola i razem pracować.
Zawsze kalkulacja musi być, wyliczyłam czy mam czas na dłuuuugie spacery [minimalnie 2 razy dziennie + dodatkowe krótkie]. Dopiero jak odpowiedź była tak [razem z innymi] - stwierdziłam że jestem gotowa.
Czy rozrabia? Pewnie, już się od razu pożegnałam że będę mieć idealny dom na początku, na razie sie siebie uczymy. Wszystko z czasem i praktyką.
Prawdopodobnie gdybym wiedziała jakie czekają mnie problemy, nie wzięłabym adopciaka. Wiele wywalczyliśmy treningami. Do innych musieliśmy przywyknąć. Być może są psiaki bezproblemowe w schronisku. Nie wiem😟 mój taki nie był i nie jest. Jest już starszym panem i wiele się nauczył. Jednak my z cała pewnością nauczyliśmy się więcej. Kiedy przyjdzie czas się rozstać, z cała odpowiedzialnością udamy się znowu do schroniska
Absolutnie się z wami zgadzam! Świetna rozmowa! Ja co prawda nie adoptowałam psa ze schroniska, a kupiłam szczeniaka ale nie z hodowli, tylko od bardzo miłej pani, która podobno miała nieplanowaną wpadke swojego psa (cavalier) z psem swojej siostry (jack russell). Mamy nigdy nie widzieliśmy, bo podobno zmarła kilka tygodni po porodzie, ale zamiast czerwonej flagi poczułam że trzeba zająć się biedną sierotką. Jest to mój pierwszy pies, ale myślalam że jestem na niego gotowa 😅. Obejrzałam prawie całego psiego youtuba (łącznie ze wszystkimi waszymi odcinkami), mam dom z ogrodkiem w spokojnej okolicy, elastyczną prace, nie mam dzieci, moj partner ma doswiadczenie z psami, finansowo jest ok - idealna sytuacja! Z pieskiem robilam wszystko ksiazkowo! Psie przedszkole, socjalizacja w przeroznych miejscach, jezdzenie autem, wizyty roznych osob u nas i odwiedziny rodziny w ich domach, kontrolowana socjalizacja z psami, budowanie zaufania, uczenie odpoczynki. Czy moj pies jest idealny? Nie! Ma predyspozycje do obrony zasobow, leku separacyjnego, ma problem z kontrolowaniem emocji, w okresie dojrzewania zaczal pokazywac reaktywnosc do obcych psow i tak dalej... okazal sie rowniez pracującym sprocker spanielem a nie pociesznym cavajackiem. Pewnie popelnilam bledy jako ze jest to moj pierwszy pies, ale nasz trener powiedzial mi na naszym pierwszym spotkaniu, kiedy Bigos mial 4 miesiace, ze to jest bardzo trudny pies, najprawdopodobniej cos w jego genetyce wplywa na ten ciezki charakter i nawet ona, ktora jest doswiadczonym trenerem uznałaby go za wyzwanie jesli mialaby go adoptowac. Coz... gdzies slyszalam ze to pies wybiera nas tak aby szlifować nasz charakter i wzmacniac slabe strony. Bigos ma rok, dużo pracy jeszcze przed nami - łez ale i mniejszych i wiekszych sukcesow - nie poddajemy sie! Mamy behawioryste, trenera i duuuużo czasu z naszym małym potworkiem. Kocham go jak wlasne dziecko, a dzieci sie przecież nie wybiera ;) ale na koniec tylko dodam, ze moze zaoszczedzilam na psie nie z hodowli, ale koszty szkolen, weterynarzy, specjalnego jedzenia itp liczymy juz w tysiacach 😅
Prawda. Czekałam na adopcję psa 10 lat, byłam dość świadoma potencjalnych wyzwań (słowem - byłam adoptującym uczącym się, gotowym na pracę, dającym przestrzeń i jasne zasady). No i co z tego. Pies nie był wdzięczny, pies się zadomowił ale nie przywiązał, pies zachowywał się 180 stopni inaczej niż w schronisku, pies okazał się mieć koci charakter. Rok czekaliśmy na machanie ogonem, dwa lata czekaliśmy na prawdziwe przywiązanie do nas. Było srogo. Czy żałuję? Skądże. Ale wiem, że niejedna osoba trafiając na takiego psa poddałaby się - nawet nie jestem w stanie takich ludzi krytykować. Trudno żyć przez rok ze zwierzakiem na którego się wyczekiwało, a który miesiącami nie pokazuje że nas choć trochę lubi - nawet jeśli się nie oczekiwało wdzięczności. Nie zliczę ile razy marzył mi się pies który nie ma problemów z ludźmi i psami, nie gubi kontaktu z bazą w nowym otoczeniu, a do tego który nie jest psim introwertykiem. No ale mam tego kota w ciele psa, lubimy się teraz, akceptujemy i mamy miłe żyćko :)
na serio są ludzie którzy oczekują, że pies "będzie okazywał wdzięczność" ? XD Na serio są tacy śmieszni/ niedojrzali ludzie? Nic dziwnego, że tyle psów jest w schroniskach skoro jest tylu zaburzonych dorosłych ludzi z umysłami sześciolatka xd
@@ewelinawesoowska2733 akurat taka ocena jest w moim odczuciu nieco pochopna i niedojrzała. To nie zawsze jest ludzka głupota - ludzie mają całe życie kulturowo wpajane, że pies to najlepszy przyjaciel, że zawsze kocha nawet jak traktujesz go źle, że jak oglądasz tv to położy Ci łeb na kolanach. To nie są niedojrzali, zaburzeni ludzie - to po prostu ludzie liczący na psa w postaci, jaką znają zewsząd, albo liczący, że zły scenariusz się nie ziści, nawet jesli liczą się z potencjalnymi problemami.
❤
Wydaje mi się że większość opiekunów psów chciałoby żeby ten pies dasie pogłaskać,chociaż oś czasu do czasu jeśli tego nie ma to jest zwyczajnie trochę przykro no ale cóż, i tak bywa.moj pierwszy adopciak był niedotykalaki choć marzyłam o psie kt będzie spał grzejąc mi stopy kiedy czytam książkę;) nigdy tak się nie stało.ale i tak kochałam go najbardziej ❤
Szacunek!
Mega fajnie, że nagraliście ten podcast i poruszyliście ten trudny temat. W 100% się z Wami zgadzam. Najważniejsza jest świadomość. Obie decyzje (hodowla czy schronisko) są dobre jeśli zdecydujemy się na nie świadomie, po przeanalizowaniu własnych możliwości i potrzeb. I zdecydowanie nie ma co sugerować się "instagramowym życiem" z kundelkiem i czy psem rasowym bo to tonalnie mija się z rzeczywistością, ale niestety sporo osób tego nadal nie wie...
I marzy mi się, aby ludzie nie oceniali i nie krytykowali cudzych wyborów, każdy ma prawo do swojej decyzji skąd bierze psa, po przeanalizowaniu swoich warunków i potrzeb....
Jeszcze raz dzięki za mówienie o tych "trudnych sprawach" i rozmowę na argumenty :)
Bardzo państwu dziękuję za odcinek i uświadomienie co oznacza adopcja. Właśnie adoptowałam psiaka z tymczasu i wg opiekuna miał mnie od razu bardzo pokochać i być super a w rzeczywistości jest bardzo przerażony, boi się dotyku i unika mnie jak tylko się da. No więc opiekun proponuje mi kolejnego psa dla towarzystwa dla tego adoptowanego, który jest jeszcze bardziej lękliwy. Dzięki wam nie zgodziłam się na to i pewnie uniknęłam jeszcze większych kłopotów.
Fajnie, że ten bądź co bądź pewnie niepopularny pogląd i spojrzenie pomogło😉 Właśnie nagraliśmy film, który pojawi się wkrótce o drugim psie do towarzystwa... i mówimy tam, że nie jest tak jak proponuje ten opiekun. W każdym razie trzymamy kciuki za budowanie relacji z Twoim psiakiem i dajcie sobie po prostu czas😉
Świetny podcast.
Przesłuchałam z wielkim poślizgiem ale z uwagą.
Mam sunieczke z hodowli i też było ciężko .
Świadomie zdecydowałam i tak jak mogę pracuję z nią codziennie.
Problemy to nie problemy,.. top życie z psem. Dziękuję za te wszystkie porady. SUPER.❤
Bardzo ważny odcinek! Mając od zawsze rasowe psy nie raz spotkałam się z komentarzem ze promuje konsumpcjonizm i jest tyle biednych piesków w schroniskach które czekają na dom. Nie zdecydowałam się na adopcje właśnie ze względu na ich dobro- nie wiem czy poradziłabym sobie z psem który często ma traumy, albo takim który miał być do kolanka a wyrósł na mała krówkę :)
Dziękuję za ten podcast, a jeszcze bardziej dziękuję za mądre komentarze (nie wszystkie są takie). Cieszę się, że są ludzie świadomi tego, iż adopcja to nie zawsze problemy, a hodowla nie gwarantuje "pieska na wymiar". Pies to nie robot, zabawka, która będzie działała po włączeniu pstryczka. Po stokroć się zgadzam z twierdzeniem, że nie każdy powinien mieć psa. Moi znajomi kupili psa z rekomendowanej hodowli i od paru lat są w cyklu "niekończącej się pracy", a sąsiedzi adoptowali tzw. trudnego psa, który okazał się mądrą, czułą i ufną istotą.
Natomiast ja...spełniłam marzenie życia - adoptowałam, bo nie wyobrażam sobie, że mogło być inaczej i po dwóch latach wychodzę z moją sunią na prostą. Mój pierwszy wymarzony psiak (wtedy 3 lata, 28 kg przy moich 47) przez miesiąc ideał, a potem...napiszę tak: krew, pot i łzy. Teraz mam pewność, że jej problemy były również skutkiem pracy z niewłaściwymi ludźmi. Dużo się działo. U mnie - uraz kręgosłupa, 4 szwy na kolanie, 2 szwy na czole i powybijane palce. U mojej suni - reaktywność na inne psy i dwa pogryzienia "podbiegaczy". Nie zwróciłam jej, choć to zalecił mi jeden z behawiorystów. NIe poddałam się, znalazłam właściwą osobę, która dała mi wsparcie i udało się.
Moja Sunia nie jest towarzyska, nadal nie przepada za innymi psami, ale już je akceptuje. Podczas spacerów daję jej więcej przestrzeni, bo tego potrzebuje, Nauczyłam się wyprowadzać ją z trudnych sytuacji i jest dobrze. Już nic nie musi się zmieniać, niech zostanie tak, jak jest...Po tym, co przeszłam, czego doświadczyłam nadal uważam, że ludzie kochający psy powinni adoptować, nie kupować. Nie żałuję niczego, warto było. Uratowałam jedno psie życie. I dodam jeszcze, że nie byłam gotowa na taką pracę, jaką musiałam wykonać, nie spodziewałam się, że będzie to tak ogromny wysiłek. Chyba tak postępują odpowiedzialni i świadomi ludzie...
Wygłaskaj ją od nas😍
Jak ja tu trafilam ?! Dziekuje za ten przypadek . Zostaje z Wami . Jakze potrzebny jest to temat. Od roku stalismy przed decyzją powiekszenia naszej rodziny o pupila. Otoczenie naciskalo na adopcje. Pojechalam do schroniska . Obraz tych psiakow ...okropny. ciezko przejsc obok tragedii tych psiakow obojetnie. Pierwsze co uderza to chec pomocy . Drugie refleksja o tym ile faktycznie wolontariusz jest w stanie wiedziec o danym psie. I obawa. Obawa o dzieciaki w domu. Traumy psa...wrazliwosc na bodzce. Kontra przyjaciol "adopciak nie ugryzie dziecka, bedzie je chronił , nie bedzie broil bo będzie bal sie konsekwencji ". Zdecydowalismy sie jednak na psa z hodowli. Jest z nami tydzien ( wiec eldorado przed nami 😂 ) ale jestem spokojna o dzieci. To byl glowny argument przemawiający za psem z pewnego źródła. Fantastyczna jest inicjatywa pomocy schroniskom, ale zeby pomoc nie trzeba wcale odrazu dawac mu domu. Malo ludzi to rozumie a wiele sie wypowiada i naciska. Mam nadzieje ze wasz film trafi do duzej ilości osob! Pozdrawiam Was serdecznie ❤️
Super że nagraliście taki film,mam nadzieję że trafi do jak największej liczby osób i za każdą z tych osób dobrze go przemyśli. Ja też nigdy nie zachęcam ani do adopcji ani do kupna psa z hodowli, bo to nie dla każdego, chociaż uwielbiam psy i chociaż serce mi się kraje jak przeglądam zdjęcia psów lokalnego schroniska. Sama mam drugiego adopciaka. Pierwszy był super, bardzo grzeczny ale miał też 'wady': nie lubił żeby go głaskać, przytulać,był starszy więc nie lubił długich spacerów, agresywnie reagował na inne psiaki- ok,zaakceptowalism,dostosowaliśmy sie. W zeszłym roku odszedl.potem wzielismy kolejnego psa, znów że schroniska, i się zaczęło.... gryzł nas co parę dni,nawet byliśmy kilkakrotnie na szyciu ran, ugryziony palec sasiadki dopiero po kilku miesiącach wrócił do sprawności,terroryzował nas: nie moglam poruszać się swobodnie po mieszkaniu, nie moglam podchodzic do swojego partnera, nie mówiąc o wejściu do łóżka (!)bo się rzucał z zebami... tak więc tyle z psiej wdzięczności za miskę i ciepłe łóżeczko;) Na szczęście mamy zaprzyjaźniona zoopsycholog (dzięki poprzedniemu psiskowi) i od razu zaczęliśmy pracę stosując się do jej wskazówek. Na razie działa, w tym roku jeszcze nikogo nie pogryzł; coraz lepiej go rozumiemy, dostosowujemy się do jego potrzeb,on też uczy się zasad panujących w mieszkaniu,wie co wolno,a czego nie,codziennie z nim trenujemy żeby zajmować mu głowę i budować coraz lepsza relacje...i wiem że nie możemy osiąść na laurach,że jeszcze mnóstwo nauki i przepraw przed nami ale damy radę bo jest najcudowniejszym psem na swiecie❤❤❤ a my mamy super pomoc w postaci naszej zoopsycholog❤❤❤ trochę długi wpis ale chodziło mi głównie o to by Wam podziękować, to ważny film,ważne zdanie bo adopcje są jakoś b.modne ostatnio a niestety wyglądają b.roznie,psy z jakiegoś powodu trafiły do schroniska, przeżyły traume, ktoś sobie nie poradzil,komuś się zmieniła sytuacja,komuś się znudzilo....osoby kt adoptują powinnyiec tego świadomość...
To my dziękujemy i koniecznie wygłaskaj od nas swojego psiaka😍 Trzymamy za Was kciuki i wiemy, że wszystko pójdzie w dobrym kierunku i gratulujemy wytrwałości, świadomego podejścia oraz zaangażowania😉
Mega się cieszę, że są poruszane takie tematy i ktoś z większymi zasięgami o tym głośno mówi. Sam jestem właścicielem psa i uważam, że mimo świadomości pewnych rzeczy też można nie być na coś przygotowanym :D ale najważniejsze jest żeby wiedzieć jak sobie z tym radzić. Niestety w dalszym ciągu wiele osób nie ma świadomości odnośnie posiadania psa...co przekłada się później na takie aroganckie podejście do osób, które znają temat bardzo dobrze. Ostatnio usłyszałem tekst na zasadzie" pies ma srac, szczęścia i nie robić krzywdy dziecku" strasznie mnie to delikatnie mówiąc "zdenerwowalo" wiedzac że ta osoba właśnie mówi tak na temat psa którego uratowała porzuconego gdzieś na działkach. Nic o nim nie wie a jedyny bagaż doświadczeń odnośnie posiadanie psa ma na zasadzie "wychowywalem/lam się z psem to wiem"....
Moim zdaniem powinno się o pójść o krok dalej i albo edukować już od najmlodzszych lat w takich aspektach, albo nie powinno się tak łatwo moc adoptować zwierzaka. Jakieś minimum powinni być wymagane od ludzi, bo niektórym przychodzą takie decyzję zbyt lekka ręką, niestety.
Podsumowując, Dziękuję za materiał słuchalo się super, ale poczułem że muszę się też swoimi przemyśleniami podzielić ;p
Ps. Albo tekst pod tytułem "pójdę do behawiorsyty jak będą problemy" xD i jak w takiej sytuacji sprobowac zmienić podejście takiej osoby? Macie jakieś sprawdzone sposoby ?
Bardzo nam miło bo każdy taki komentarz cieszy, motywuje do dalszej pracy... i daje poczucie, że to co robimy ma sens😉 I chyba właśnie EDUKACJA to jedyne wyjście i sposób na zmianę nastawienia😉 P.S. Niestety nie, sami czasami jesteśmy bezsilni... Nic, wygłaskaj od nas swojego psiaka😍
Myślę, że wszystko to, o czym mówicie, odnosi się tak samo do adopciaków, jak i do psów rasowych - czas, praca, koszty… Pies z hodowli może mieć problemy behawioralne, może być chorowity, a pies ze schroniska może być posłusznym okazem zdrowia - i na odwrót. Wiadomo, że nie da się przygotować na wszystko, ale trzeba przynajmniej być świadomym, że coś może pójść nie tak, ALE również, że w większości przypadków można problemy przepracować - są szkolenia, behawioryści, mnóstwo wiedzy w Internecie, książki... trzeba tylko chcieć I WIEDZIEĆ, że coś da się zrobić. Przez wiele lat chciałam psa, ale nie miałam warunków. Dopiero 3 miesiące temu wzięłam ze schroniska kundelka. Szkolimy się, chodzimy do behawiorystki, ale podejrzewam, że robiłabym to samo, gdybym miała psa z hodowli - wiem, że nie mam doświadczenia, dlatego wolę, żeby pomógł mi specjalista, bo chcę, żeby pies miał się jak najlepiej, no i ja też chcę mieć jak największą przyjemność z opieki nad psem. Niepopularna opinia - co najmniej co druga osoba, która ma psa, nie powinna go mieć. Gdyby ludzie bardziej świadomie decydowali się na psa, nie byłoby tyle psów w ogóle oraz nie byłoby tyle psów w schroniskach. I nie byłoby kontrowersji „hodowla czy schronisko”.
Ma pani racje bo choc autorzy mowia prawde o problemach i dobrze ze uswiadamiaja ludzi. To nie ma znaczenia czy hodowla czy adopcja i tu i tu moga byc problemy czesc z nich jest poprostu wpisana w charakter psa a tylko niewielka czesc jest wychowaniem i socjalizacja ktora oczywiscie tez jest wazna. Mam adopciaka mamy problemy zdawalam sobie sprawe ze moze byc ciezko nie raz opadaly mi rece i opadaja nadal. Ale i tak nie załuje patrzac na to jak psiak sie odwdziecza sa sytuacje ze zalapuje w mig sa ze zajmuje mu to troche czasu sa chwile kiedy slucha albo zlewa 😂. Nie niszczy w domu, leki separacyjne w duzej mierze przepracowane szybko sie nauczyla. Problem z agresja do ludzi obcych i aut a takze nie licznych psow. Tez pracujemy niestety psiak terytorialny ale my w 98% mozemy zrobic wszystko nawet jak jej to nie odpowiada. Tak jakby zdawala sobie sprawe z tego ze jednak ma nas i dom w schronisku przesiedziala 7mscy.
@katarzynaszczes no widzisz sama piszesz, że prze długi czas nie miałaś warunków i teraz zdecydowałaś się dopiero na adopcję - i właśnie o takie świadome i rozsądne podejście do adopcji nam chodzi i taki wydźwięk miał mieć ten Podcast😉 Bo chcemy obalać mit, że "adopciak będzie wdzięczny" i już. Tylko i aż tyle😉 Tak z tą niepopularną opinią zgadzamy się w 100%! Wygłaskaj od nas swojego kundelka😍
To prawda że powinno się przygotować rodziny adopcyjne na koszty behawiorysty. Zgadzam się. Liczyłam się z kosztami karmy, weterynarza, wyposażenia, ale nie wiedziałam o behawioryście, który jest konieczny
W sobotę będę miała pieska trzymajcie kciuki.
Obejrzałam już parę waszych filmików i się już mniej boje 😅
Trzymamy😉 I nie zapomnij go od nas wygłaskać😁
Bardzo dziękuję za ten podkast, jeszcze jeśli możecie to jeszcze wytłumaczcie dlaczego z hodowli, co można zyskać dobierając sobie psa który do nas pasuje, na co trzeba zwrócić uwagę dobierając rase
Mamy taki film na Kanale pt. "Jak wybrać idealnego szczeniaka/psa dla siebie"😉
Adoptowałam moją Polusię 4 miesiące temu i słuchając was dochodzę do wniosku, że nie byłam gotowa 😥 całe szczęście, że trafił mi się psi aniołek z wielkim serduchem
Czyli tak miało być😉 Wygłaskaj ją od nas😍
Ja przez dlugi czas bałam sie mówić że moje psy sa z chodowli i że nie chciałam psa ze schroniska bo sie bałam i chciałam psa z czystą karta. Moim zdaniem 80% ludzi którzy maja psy nie powinni ich mieć. Jak widze małe szczeniaki, które nie moga sie wybiegać bo krótka smycz i spacer 5 min i szczekanie na wszystko ze strachu to sie serce kroi. Mam dwa psy i wziecie drugiego wydawalo sie proste a w rezultacie - przez pewien czas był dramat. Dzieki temu że mam 2 psy przerobilam chyba wszystkie problemy behawioralne( bo jak jeden pies sie nie boi, to drugi juz tak - tak samo jest ze szczekaniem - jeden szczeka drugi nie , uciekaniem na spacerach itp ) a do tego dwa razy wiecej chorob - jeden łapa drugi zęby. Nie miała baba kłopotu to se kupiła drugiego psa. I wszyscy mi mówia - jakbyś miala tylko jednego to byś miała złote życie 😂 Dziekuje za ten film ! Uwielbiam ta nowa formułę rozmów i ta szczerość - teraz czuje ze nie jestem wariatką inni tez tak czuja widza i maja w życiu z pasem jak ja.
kiedy nie masz co robić ale wlatuje nowy odc na projekt pies 😆
A u mnie: kiedy musisz coś zrobić, ale wlatuje nowy odcinek projekt pies 💁♀️😂
Przygarnełam młodego psa z problemami, bo serce nie pozwoliło mi zostawić go na pastwe losu. Liczylam się z tym że bede musiała poswiecić mu duzo pracy. Dlugo pracowalam nad wychowaniem, socjalizacją wtórną, itp. Gdy pies już ładnie pracowal ze mną chwalilam się przed innymi efektami.
Wiele osób ZAWSZE mowiło JAKI TO MĄDRY PIES, ale nikt nie powiedział że JAK ŁADNIE GO WYCHOWAŁAM. I nie pisze tego że ja czuje sie niedoceniona, ale własnie chce zaznaczyć tą mentalnosć, myślenie ludzi - Jeszcze wiele osob mysli ze to pies ma sam sie nauczyc, a nie ze człowiek stoi za odpowiedzialnoscią wychowania psa. Żedy pies był "madry" trzeba jeszcze mądrego człowieka ktory pokieruje sytuacja w dobrą stronę.
Czy przygarnełabym drugi raz biednego pieska z problemami ? - szczerze niebardzo, wiem ile to pracy i poswiecenia kosztuje aby nadrobić szkody wyrządzone przez bezmyslość ludzką. Szczerze juz nie mam ochoty naprawiać cudze błędy.
To my pogratulujemy wychowania, a przede wszystkim wielkiego serca!😍 Wygłaskaj od nas swojego psiaka😁
Mam adopciaka. Było bardzo ciężko. Czasami nocami płakałam. Ale poszłam po pomoc behawiorysty. Jednak bardziej pomogło mi czytanie i oglądanie...psi głos, projekt pies, Jacek Gałuszka itp...wiele ćwiczyliśmy. Nie poddałam się. Ale nie każdy może sobie na to pozwolić. Ja pracuję w domu, nie mam dzieci i mogłam wiele czasu poświęcić psu. Też uważam że nie każdy powinien adoptować. Jak nie każdy powinien mieć psa. Zanim zaczęłam pracę z psem, dałam nam miesiąc na wzajemne poznanie. Mieszkam na wsi z dużym ogrodem. Nie wyobrażam sobie nie wyjść z psem na długi spacer, wybieganie się.
Ps. Może jesteście w stanie podpowiedzieć, jak przyzwyczaić psa do kota. Już wkrótce przyjdzie do mnie mały kotek A moja husky szarpie wszystko co małe i się rusza.
Wariant z suczką do której przybywa mały kotek jest najłatwiejszy, choć jak zawsze diabeł tkwi w szczegółach.
1 Przy pierwszym spotkaniu zarówno kot jak i pies muszą być najedzeni i to raczej dobrze najedzeni.
2. Kota dobrze jest potrzymać w rękach i na kolanach zanim zobaczy lub poczuje go pies, żeby miał na sobie Twój zapach. Przed pokazaniem kota psu oczywiście dopieszczamy pieska + smaczki jeśli ładnie powącha i nie będzie szczekał.
3. Kot boi się szczekania i ucieka, co prowokuje psa do pogoni. Dlatego przede wszystkim należy powstrzymać psa od szczekania. Dobrze jest mieć trochę kocimiętki aby odstresować kota przed spotkaniem z psem. Pilnujemy, żeby kot nie zobaczył machania psiego ogona bo u kotów machanie ogonem to oznaka agresji.
4. To ty pokazujesz kotka psu mając go na rękach, tak, żeby pies mógł go powąchać ale żeby nie skakał do niego I nie zrobił mu krzywdy. I to ty pokazujesz psu, że to jest domownik, za którym nie gonimy.
5. Kot i tak będzie zestrachany, więc na razie zajmujemy się pieskiem, żeby kotek kojarzył mu się jak najlepiej. Czyli smaczki, głaskanko, dodatkowy spacer po udanym pierwszym spotkaniu.
6. Kota i psa przez kilka dni trzymamy w osobnych pokojach, z możliwością powąchania tych miejsc podczas nieobecności kota lub psa.
7. Kot przyzwyczaja się trochę dłużej do właściciela, potrzebuje trochę czasu w samotności, nie lubi gwałtownych ruchów, zwłaszcza podczas jedzenia lub załatwiania się.
8. Zawsze resetujemy sytuację jeśli robi się konflikt przez rozdzielenie towarzystwa do różnych pomieszczeń.
To tyle z moich doświadczeń, pozdrawiam mam nadziejęże się uda😊
Od zawsze miałam psy ze schroniska. Mieszanka pittbula i amstaffa zawitała do mojego domu kiedy miałam 10 lat i teraz, kiedy ja mam 17 a psina 18, uważam że to był najlepszy pomysł na świecie bo była moją najlepszą przyjaciółką i nadal jest. Mimo tego, dwa lata temu suczka pojechała z moim tatą mieszkać 100km od mojego domu i mogę ją wyprzytulać i wygłaskać co miesiąc. Niecały rok temu faktycznie poczułam brak tego przyjaciela w moim życiu i postanowiłam, że wezmę kolejnego psa ze schroniska. Spędziłam ponad 3 miesięce na wyprowadzaniu psów w schronisku i godziny rozmów ze schroniskowym behawiorystą. Został mi przedstawiony mix owczarka niemieckiego z belgiem. Wyprowadzałam go na spacer chyba z 12 razy i fakt, miał problem z mijaniem psów na spacerach. Jednak raz kiedy z nim byłam, podbiegł do nas pies. Owczarek zaczął się wyrywać i szczekać. Chcąc nie chcąc zamiast ugryźć psa, obrócił się do mnie i ugryzł mnie w kolano i szarpnął. Cztery godziny na sorze i dziewięć szwów w kolanie, spowodowały, że zdecydowałam się na dużo mniejszego psa. Malutki mieszaniec sięgający max do kolana został mi polecony przez jedną z pracownic schroniska. Pytałam się wiele razy jak ten pies trafił do schroniska oraz czy miał już jakieś historię z innymi psami (nie chciałam powtarzać akcji z sorem). Niestety każdy pracownik sprytnie omijał temat i wychwalał jaki ten piesek jest cudowny. Wychodziłam na spacery z tym pieskiem jeszcze więcej razy niż z owczarkiem. Po miesiącu/dwóch w kwietniu wzięłyśmy z mamą Luckiego. Niestety okazało się że jego lęk separacyjmy jest tak ogromny, że kiedy chociażby wstawałam z kanapy to on od razu stał na równych łapach, żeby iść za mną. Po dwóch miesiącach, ponad 2000zł wydanego na behawiorystę i trzech wizyt policjantów (bo pies szczeka jak nas nie ma i sąsiedzi się irytują), mimo bezskutecznego szukania domu dla pieska, w dzień dziecka wrócił do schroniska. To był chyba najgorszy dzień w moim życiu i jakbym mogła cofnąć czas to nawet bym do tego schroniska nie weszła. :((
:(
Zgadzam się z Wami w pełni.
Wynajmowałam pokój u znajomej, która przygarniała pieski z fundacji i stowarzyszeń. Jeden z nich, samiec, mega leki. Każdy spacer to hardcore! Każdy szelest, szmer, ruch wprowadzał go w wielki strach. Niszczył w domu absolutnie wszystko. Atakował również wszystko - ze strachu 😕
Pies mi skutecznie dał do zrozumienia, że ja nie nadaje się do brania ze schroniska czy dt dlatego wzięłam psa z hodowli.
Ciesze sie, że podjęliście taki temat!
Wszystko mi się zgadza. Miałam adopciaka, bo przecież one kochają najbardziej 😂 bzdura. Gryzł nas na potęgę i behawiorysta musiał z nami działać. Teraz mam 2 cavisie i są boskie, totalnie rasa dla mnie, ale bardzo chorowite i mnóstwo kasy idzie na weta. Mnóstwo! Moje mają już 8 i 9 lat. W wakacje koleżanka poprosiła, żebym na 5 dni zaopiekowała się jej szczeniakiem, też cavalierem i zgodziłam się od razu. Oh co za błąd! Moje piesełki strasznie to przeżyły, uciekały, bały się tej torpedy, wulkanu energii i ja też nagle otworzyłam oczy że zdumienia. Czy Moje też tak rozrabiały? Demolowały salon i robiły kupę co 15 minut?😅 chyba nie, ale zrozumiałam, że teraz nie byłabym gotowa na szczeniaka. Dwa psy to tak jak mówicie ogromne wyzwanie. Pies chce pod drzewko, sunia na trawkę po drugiej stronie. Smycze ciągle splątane, a nogi też niejednokrotnie 😂
Do brzegu. Bądźmy świadomi swojego stylu życia i swoich ograniczeń, bo pies ma być dla nas towarzyszem, a nie udręką. Pozdrawiam wszystkich ❤😊
a tamten "okropny" pies oddany?
Dzięki za zdanie, że jeśli biorę psa z hodowli to nie jestem złym człowiekiem :D Niestety funkcjonuje takie przekonanie, że pies z hodowli to jest tylko do rozmnażania, wystaw i zarabiania.. Zdecydowałam się na psa z dobrej hodowli, bo to mój pierwszy i wolałam wiedzieć czego się mniej więcej spodziewać. I oczywiście jeśli nie miało się nigdy psa, to jak bardzo by się człowiek na to nie przygotowywał, to i tak trudno sobie wyobrazić jak bardzo zmieni się życie i jak w ogóle wszystko będzie wyglądać, i popełnia się błędy w wychowaniu na początku. Więc może lepiej nie robić sobie dodatkowego ryzyka w postaci traum do przepracowania.
Rozmowy słuchałem sobie na spacerze z Vasco i mam pewne chyba dość ważne spostrzeżenie, a to chyba nie padło podczas rozmowy. Jeśli już wybierasz psa zadaj sobie pytanie jakie cechy chciałbyś, aby pies posiadał. Jeśli planujesz sporty, tropienie, polowanie, ciągnięcie sań w zimę - nie wyważaj już otwartych drzwi bo są rasy do tego stworzone. Biorąc kundelka "w typie" możesz trafić na wspaniałego przyjaciela, ale raczej staraj się nie mieć od niego takich wymagań jak do rasowego szczeniaka z dobrej hodowli. Oczywiście jest wiele kundelków, które są równie silne, szybkie, mądre i energiczne jak ich rasowi koledzy i zdarzają się przypadki rasowych odmieńców, ale biorąc takiego kilkuletniego psiaka ze schroniska z „bogatą historią” może być potrzebne sporo ciężkiej pracy nad ratowaniem tego co już jest, niż zwyczajnego szkolenia psa chłonnego na wiedzę i nowe doświadczenia.
Wiem, wiem za długo aby czytać. TLFR Dobranoc😊
To jest temat na kolejny podcast 😉
Dziękuję, że poruszyliście ten temat. Kilka lat temu też myślałam, że powinno się brać psa ze schroniska a potem mieszkałam ze swoimi opiekunami zastępczymi 8 lat na wsi. Były tam koty i psy, zrozumiałam że to nie jest taka prosta sprawa. Aktualnie myślę o psie, nie mam dzieci (i nie chcę), pracuje po 8 h ale czytam, oglądam dowiaduje się czy wgl wziąć psa do domu bo wiem, że to nie zabawka i potrzebuje dużo uwagi i czasu.
Bardzo rozsądne podejście😉
My myśleliśmy nad pieskiem z fundacji ale jednak rozsądek podpowiadał, że nie jest to dobry pomysł przy trójce dzieci. Kupiliśmy psa z hodowli (labka) którego wychowaliśmy jak chcieliśmy, w oparciu o tony książek i wasze filmy😉 i był to pies idealny😊 niestety miał chore serce więc szybko odszedł. Wzięliśmy więc drugiego labka z hodowli i jest on już inny. Nadal dogaduje się z dziećmi etc. ale nie ma w sobie takiej opiekuńczości jak ten pierwszy. Także nawet psy z hodowli mogą być różne, a co dopiero ze schroniska. Przede wszystkim świadomy wybór 👍
Przykro nam z powodu straty :( No właśnie psiaki nawet tej samej rasy potrafią być zupełnie inne i też nie każdy z tym się liczy... Fajnie, że nasze filmiki się przydały i wygłaskajcie od nas swojego psiaka😍
W filmie poruszyliscie temat domu tymczasowego. Obserwuje wiele grup adopcyjnych z psiakami. Pewnego dnia zobaczylam filmik z TYM jednym jedynym zakochana bylam po uszy i o dziwo maz również. Odezwalismy sie do fundacji i zasypalismy ich tona pytań. Tak bardzo chcielismy aby dolaczyl do naszej rodziny. Bylismy gotowi leciec po niego do polski (mieszkamy w innym kraju). Dowiedzielismy sie jednak ze piesek jak nam powiedziano "czasem warknie na inne psy" a nam zalezalo aby dogadywal sie z innymi pieskami bo w naszym otoczeniu jest duzo osob z pieskami. Pani zaproponowala nam abysmy wzieli pieska na tymczas i w razie w go oddali. Do tej pory jak o tym pomysle cisna mi sie na usta tylko *********
Predzej bym siebie oddala niz pieska,przeciez to jest trauma dla tej bogu ducha winnej istoty.
BRAWO!!! Wreszcie głos rozsądku ❤️ Nie zliczę ile razy wysłuchałam od koleżanki, że nie powinnam była kupić kota, bo tyle biednych, smutnych kotków jest w schronisku. Każdy decyduje za siebie! 😁
Poruszacie Państwo temat-rzekę, w sumie problemy mogą dotyczyć i psa z hodowli, i adopciaka. Problem z psem adoptowanym polega przede wszystkim na tym że przeszedł on wcześniej traumę która powoduje różne problemy, i tu właśnie zaczynają się schody - nie wszyscy chcą szukać pomocy, i często oddają z powrotem. Więc przede wszystkim świadomość i szukanie pomocy. Mam drugiego piesełka ze schroniska, pierwszy odszedł z powodu choroby. Pozdrawiam 😊
❤
Ja mam zamiar adoptować psa, więc oglądam wszystko jak leci w temacie piesków. W życiu miałem 2 psy, jeden rasowy, a drugi ze schroniska, potem trafiła mi się dwójka dzieci, a teraz, kiedy dzieci wola PlayStation od zgredziałego staruszka, znowu mogę pozwolić sobie na bardziej wdzięczne i posłuszne stworzenie, jakim jest pies. :) Czy będzie gryzł dzieci? Jak będą nieposłuszne, to będzie, bo sam go na nich poszczuję :) Mnie też będzie gryzł po rękach, bo z każdym swoim pieskiem tak się właśnie bawiłem, a miałem skundlonego wilka, więc czasem bolało ;) Zrobi burdel w domu? Nie ma problemu! Wreszcie do czegoś przyda się żona i posprząta! Godzina spaceru dziennie, to rozumiem w deszczu? Z tym owczarkowatym potrafiłem tyle w piłkę grać na polanie, a do tego jeszcze spacerek po osiedlu. Teraz mieszkam na wsi niedaleko parku narodowego, więc możliwości wzrosły :) Pierwszy z domowników, który wspomni o pozbyciu się psa sam się wyprowadzi! Co do behawiorysty - jestem "oldskulem" i preferuje tradycyjne metody - poświęcić psu czas, cierpliwość, uczyć, tłumaczyć i starać się zrozumieć. :)
Mam mega trudnego psa z adopcji. Jesteśmy razem 1,5 roku. Bardzo dużo pracy i czasu. Adopcja tylko dla ludzi którzy są tego świadomi i skłonni do poświęceń
Jestem pierwszą łapką w górę haha
Bardzo mądry i potrzebny odcinek bo z tą świadomością bywa niestety różnie 🙈sama mam doświadczenie jak różnie może być.
Dla jasności żaden z moich psów nie był adopciakiem. Obydwa labki z hodowli, jeden i drugi czarny. Z pierwszym zero problemów, wzięliśmy go w wieku 8 tygodni (sama słodycz), natomiast drugi trafił do nas w wieku 5 miesięcy - okazał się mocno lękowy, nie wiem czy przypadkiem nie był źle traktowany bo wiele zachowań na to wskazywało, zero socjalizacji, lęk przed ciemnością ( 2 miesiące spanie z włączoną lampką), każdym dźwiękiem, nie chciał wychodzić na spacer, bał się ludzi itp., itd. Około roku wyprowadzałam go na prostą - teraz ma 3 lata, jest bardzo mądrym, inteligentnym psiakiem i cieszę się, że go chyba uratowaliśmy. Pozdrawiam ❤ z piesełkiem🦮
Bardzo przydatne dla mnie uwagi bo myślę o adopcji chociażby z uwagi na presję znajomych i sąsiadów ! Bo wg nich tylko snoby kupują psa a ludzie dobrzy...
Mam takie same poglądy. Jeśli adopcja yo świadoma. I absolutnie nie uważam że kupno psa z fci to samo zlo
Bobby jako adoptowany szczeniak ( 12 tygodni)był trudny ale trafił na nas i miał szczęście bo trafił na ludzi którzy potrafili sobie poradzić i obecnie mamy zdrowego ‚ zrównoważonym psem . Nie wszystko się udało ( zasoby) ale dzięki temu że pracuję zdalnie pies nie jest sam długo. Jest zdrowym 6 latkiem karmiony mięsem . Socjalizowanym zarówno w mieście ( wszędzie jest zabierany) jak i w plenerze gdzie ma wolny czas (plaża) . Ale dzieci i szczeniaków nie trawi . Kochamy go takim jaki jest bo jest wspaniałym psim chłopakiem. Ale bez pracy ‚ czasu i pieniędzy trudno o sukces.
Wygłaskajcie go od nas😍
Swietnie to ujeliscie❤Drodzy panstwo zwierze w domu to milosc, dojrzalosc,czas I pieniadze!!Jak sie tego.nie posiada pies na baterie!
Jako kociara to chciałabym zdementować że kotki to stworzonka które mogą siedzieć 12 godzin same i wystarczy je wymiziać, nakarmić i już będą szczęśliwe. Całe życie miałam koty, zazwyczaj relacje miałam z nimi cudowne, koty były bezproblemowe.. Ale w końcu trafił się nam kotek z gigantycznym lękiem separacyjnym, bardzo trudnym do przepracowania, kot w efekcie sam się ranił.
To mit iż kot jest łatwy w obsłudze. Zwierzak to zwierzak, każdy jest inny, nigdy nie wiecie na jakiego traficie.
Oczywiście, że kotami też się należy opiekować i oczywiście, że mają swoje problemy. Po prostu są one inne niż w przypadku psów i czasem łatwiejsze, np. gdy trzeba utrzymać dużego psa na smyczy 😉
'kundelki sa najzdrowsze' a potem pol roku leczenia oczka choc pies zdrowy. Ech. Adoptowałam szczeniaka kundla, nooo... ciekawe mamy zycie ;) Ale mialam nastawienie i nadzieje na prace z nią. Fajnie, że poruszyliscie taki kontrowersyjny temat!
Super! Pozdrawiam Państwa bardzo serdecznie! Ja spotykam się z dyskryminacją, żeby nie brać psa z hodowli tylko ze schroniska. A przecież te z hodowli też szukają domów!
Dokładnie. Warto dodać, że zwierzęta często są też brane pod uwagę np. Przy felinoterapii, więc wtedy w grę wchodzi tylko określona rasa. Podobnie z pieskami dla osób niewidomych.
To ja myślałam że najgorsze co może robić psiak to jeść odchody... i z hodowli trafiła mi się ich koneserka :D
Na szczęście po wyleczeniu lamblii i unormowaniu alergii jej troszkę przeszło, ale lubi sobie czasem złapać np. sarni bobek :D
Chyba dobrze że tu trafilam, jakis miesiac temu zrodzila sie ze mnie mysl o psie. Najpierw chcialam z hodowli, ale pomyslalam aaa po co, zaadoptuje, uratuje. Tak wlasnie mnie wciagnely te hasla, przyznaje sie. Dwa lub 3 razy dziennie przegladalam dziesiatki stron schronisk, olx i funpagow. I tak trafilam na wasz film. Przyznam sie szczerze, ze widze was po raz puerwszy i chyba sie nie polubimy, przez was juz nie wiem czy to dobry moment zeby wziac psa... zepsuliscie mi plan 😅 Chyba zakladalam teczowo rozowy sceneriusz, gdzies tam z tylu glowy wiedzialam ze pies moze byc chory, moze sie nie sluchac. Ale myslalam ze mu dam tyle milosci, ze przeciez musi byc "grzeczny". Nie sadzilam, ze trzeba zalozyc najgorsze, ze behawiorysta na start itd. Dziekuje Wam!
Mój wujek wziął psa ze schroniska z którym niestety sobie nie poradził. Nie zawsze osoby, które tam pracują mówią całą prawdę licząc, że jakoś to będzie. Jest również fundacja sos husky też podobne doświadczenia. Panie nie do końca mówią jak jest dokładnie nowemu właścicielowi i również są „zwroty” piesków.
Powiem wprost. Zakupiłam psa 3 lata temu. Byla pandemia, miałam czas i pisałam u Was na tym kanale. Miałam czas żeby wychować, spędzać czas z piesełkiem. Spotkałam się z opinią, dlaczego nie adoptowałaś, tyle psów tego potrzebuje? Odpowiedziałam, że to mój pierwszy w życiu pies, chcę go wychować i wziąć za to odpowiedzialność , a nie jestem gotowa na psa, obciążonego traumami poprzednich właścicieli. Uważam, że potrzebna jest bardzo duża świadomość, wielkie serce nie wystarczy. Mój psiak jest Kochany , idealny ale to moja zasługa i zaznaczam, że baaardzo dużo czasu mu poświęciłam i poświęcam. Jeśli ktoś myśli, że szczeniak czy pies adoptowany tak bez uwagi człowieka i wystarczy mu tylko pełna miska to się bardzo myli.
Ja uważam, że tak ogólnie nie każdy powinien mieć psa. Ja podjęłam taką decyzję w wieku 44 lat totalnie świadomie. Jako dziecko bardzo chciałam psa,ale rodzice mówili nie. Teraz mam cudownego przyjaciela. York, nie upierdliwy, nie ujadający, idealny. Bardzo delikatny wobec dzieci i myślę, że by się nadawał do dogoterapii, ale to się samo nie dzieje. Trzeba psu poświęcić swój czas ! To nie jest rzecz!
Cześć
Od stycznia mam amstaff z adopcji.
Jest idealny no prawie... Ale to jest do og
arniecia
Miałam cztery psy ze schroniska. Wszystkie były super. Problemy są zawsze, także z psami z hodowli, bo i takie psy miałam i mam. Z jednym się zgodzę: zawsze na początku były problemy ze zdrowiem, czasami poważne. Obecnie mam zamiar brać tylko psy ze schroniska.
Bardzo ważny temat.Ale....obecnie mam 2 psy z adopcji, jedna to świeżynka bo od miesiąca u nas.Wyrwana z hodowli gdzie była używana do produkcji szczeniaków.Mało kto sprawdza w jaki sposób jest prowadzona hodowla.Często foty w internecie wystarczą...potem odbiór.A w zaciszu tych "hodowli" latami rozgrywa sie dramat suk uzywanych jak rzecz do rozrodu.Ciekawe komu z tych piejących nad wspaniałością zakupu psa z hodowli przyszło to na myśl.Pewnie niewielu....Moja adopcinka zyla przez 5 lat w klatce.Ale klientów na szczeniaczki było wielu więc biznes się kręcił.Ostatnio uratowano też suczkę z nowotworem która rodziła mimo zaawansowanej choroby. I byli chętni😢
Prócz tego mam drugiego psa adoptowanego ze strony internetowej schroniska.Jest najcudowniejszy stworzeniem jakie w życiu spotkałam.Na poczatku było kilka wpadek a potem już same cudowności.Wiem że gdybym go nie wzięła na pewno już by go nie było...Najpiękniejsza jest świadomość uratowanego życia.Zresztą moj poprzedi pies także był ze schronu, i był chodzącym ideałem.Nadal go kocham, mimo ze odszedł 6 lat temu.Adoptujcie, naprawdę.Jesli boicie sie prosto ze schroniska to z domów tymczasowych.Tam juz jest wiedza o psiaku i to bardzo pomaga❤
A przesłuchałaś Podcast i to co mówimy? Bo mamy wrażenie, że niekoniecznie😉 I tak cieszymy się i podziwiamy za to, że uratowałaś pieskom życie (wygłaskaj je od nas😁)... ale właśnie o zdaniach typu "bo mój pies był ideałem" mówimy w tej rozmowie, bo potem ktoś będzie się właśnie spodziewał "ideału"... i co jeśli go nie dostanie? No właśnie... Pozdrawiamy serdecznie😁
Szkoda że usuwacie komentarze.
Napisałam drugi komentarz w odpowiedzi na ten Pani...I znikł😮
Apelowałam o rozpowszechnianie tematu adopcji psów z DOMÓW TYMCZASOWYCH i w ogóle idei DOMÓW TYMCZASOWYCH.One pozwalają poznać psa ze schroniska i uniknąć wielu problemów które mogą nastąpić. Może niechcący naruszyłam główną ideę "psa z HODOWLI" o jaką chodziło.
Nikt niczego nie usuwa - jak sama widzisz na Twój wcześniejszy komentarz nawet odpowiedzieliśmy😉 Czasami po prostu komentarz wpada do ręcznego zatwierdzenia. Co do domów tymczasowych to wiemy i wierzymy, że są takie wspaniałe i zaangażowane gdzie nowy opiekun dostanie full info... ale niestety są i takie gdzie pewne informację zostaną przemilczane i jest ten sam przykład co ze schroniskami... W ogóle nie mamy ideii "tylko pies z hodowli" a raczej idee "wiedz na co się piszesz" (zarówno przy adopciaku jak i psu z hodowli😉) Jeszcze raz pozdrawiamy serdecznie 😁
Mnie i mojej rodzinie wydawało się że adoptujemy świadomie. Po trzech suczkach prawie aniołkach, wzięliśmy Amstafkę odebraną z pseudohodowli. Okazało się że jest agresywna w stosunku do członków rodziny. Same dorosłe osoby. Oczywiście praca z behawiorystą pozwoliła nam unikać sytuacji wzbudzających szał u suczki, ale cały czas musimy być czujni.. Ona gdy gryzie nie odpuszcza i trzeba ją odciągać za obroże od ofiary. No lekko nie jest. Na szczęście przez większość czasu jest spokojna. Nie oddamy jej, ale raczej na kolejną adopcję się nie zdecydujemy.
Ale stop - zdrowie psow z hodowli pozostawia w dzisiejszych czasach bardzo duzo do życzenia, psy z hodowli rowniez maja problemy behawioralne, potrafia ugryzc, mają alergie pokarmowe. Nie deprecjonujcie adopcji na rzecz hodowlanego psa. Generalnie decyzja o psie powinna byc szalenie mocno przemyslana niezaleznie czy to pies schroniskowy czy z hodowli.
Chyba nie powiedzieliśmy, że psy z hodowli są idealne i "lepsze" niż adopciaki... a na pewno nie taki jest wydźwięk tego filmu😉 I podpisujemy się pod Twoim ostatnim zdaniem o tym, że deyczja o psie powinna być mocno przemyślana niezaleznie skąd on pochodzi😉
Pokusze się o teorie że to adoptowany pies wymaga największego doświadczenia od właściciela.
Ja mam suczkę, który rzuca się na mężczyzn i w 80% udało nam się to przepracować. Ale nigdy nie mogę jej pozostawić wyboru, muszę jej powiedzieć, że ma być ze mną. Musimy też zachować odpowiednią odległość i ogólnie muszę uważać, bo czasem ktoś bardziej jej się nie spodoba. Większość spacerów jest po trawnikach no i ciągle trzeba się oglądać na wszystkie strony. Da się przyzwyczaić :p ale jasne, że wolałabym sobie po prostu spacerować z pieskiem i mijać ludzi :( Mój następny pies na 100% będzie z hodowli.
Ja myślę, że hasło „nie kupuj - adoptuj” bardziej jest skierowane do ludzi, którzy kupują pieska za kilkaset złotych z pseudo-hodowli.
Zgadzam się, że pies ze schroniska to jedna wielka niewiadoma i może być znacznie trudniejszy do ułożenia niż rasowy szczeniak, od początku prowadzony z uwzględnieniem charakteru rasy.
Każdy pies, to koszty codzienne i możliwość kosztów nieoczekiwanych. Oczywiście można przyjąć założenie, że jeśli ktoś wydał ładne kilka tysięcy na szczeniaka, to koszt nieplanowanej operacji nie będzie problemem.
Generalnie bardzo dobrze omówiony ważny temat.
Witam warto pochodzić do schroniska i powiedzieć jakie są nasze rodzinne warunki i np mamy 5 latka i pani że schroniska zaproponowała sunię inna niż chciała córka nastolatka.Mika cudo jest z nami 16 lat
Bardzo rozsądne podejście zarówno z Państwa strony, jak i Pani ze schroniska - oby coraz więcej takiego właśnie świadomego podejścia było😉 Proszę wygłaskać od nas Mike😁
To mam pytanie do zawodowców, chciałbym poznać opinię..Syberian husky dla rodziny która nie zna nawet pchły..szkoda psa na dzień dobry niestety co?
Kurde ale fajnie się was słucha... Ja nie będę miał psa nigdy bo rodzina nie chce. Rodzina twierdzi że papugi i kanarek wystarczy :).
Pogodziłem się z tym że nie będę miał psa ale mimo to oglądam wasz kanał i kilka innych o pieskach :).
Pozdrawiam serdecznie
Swoją drogą papugi też wymagające zwierzątka
@@Atom_i_Zak no trochę tak :). Sprzątania dużo ale pocieszne to zwierzątka. Trzeba uważać żeby nie nadepnąć bo już nam na tyle ufają że chodzą swobodnie po mieszkaniu :)
Boli trochę że nie dadzą się przytulić :)
Aha. Moje papugi to nimfy :)
Mamy adopciaka 3 tydzień ❤mega madry, ale problemow nie malo😂
Ale zanim go zabrałem pracowałem z psem w schronisku. Uczyliśmy się siebie nawzajem!
Podziwiam ludzi ,którzy adoptują psa po przejściach.Znam kilkoro takich osób.
Też podziwiamy! Chodzi tylko o to żeby ktoś miał świadomośc na co się pisze i że czasami naprawdę może być ciężko.
Człowiekowi po przejściach zmienia się zachowanie a co dopiero psu! Warto adoptować ale ze świadomością, że pies potrzebuje czasu na przepracowanie nowego wstrząsu jakim jest zmiana miejsca, środowiska i ludzi.
Świadomym musi być każda osobae s co bierze psa, że pies to zyw
tylko 1 mikrofon włączony?
Nie, obydwa😉 Ale po pierwsze Patrycja mówi dalej od mikrofonu i nie da się jej przekonać żeby było inaczej😜 plus jeszcze jednak męska i damska barwa nieco się różnią i może stąd to wrażenie😉
Tak jak ze zwierzakiem ludzie powinni byc gotowi na wszystko tak samo z dziecmi, nie wszyscy sa stworzeni do posiadania dzieci jak i zwierzat. Mam adpociaka jest trudny I sie nim przejmuje bardzo I slysze od kuzynki ktora ma dzieci to tylko zwierze. No to mi sie poprostu cos dzieje. To jest DLA mnie zywa istota moja istota ktora ja wybralam aby zyla w moim domu.
Dobro psa n’a pierwszym planie
Egoiści męczą zwierzęta , traktują jak rzeczy . Pies zasługuje na cudowne miejsce a pierwszego właściciela na zawsze będzie miał w sercu 🙏
Kundelki 😂😂😂 sa najmadrzejsze ❤
Mysle, ze sporo sensownych uwag mozna znalezc, ale wiekszosc uwag dotyczy tak samo adopciakow jak i psow hodowlanych czy to pseudo czy fci. Mam wrazenie ze mowiac schronisko macie obraz doinwestowanej Warszawskiej placowki. Niestety to straszne miejsca i przykre sa sytuacje gdy trafia szczenie i umiera po wielu latach ze starosci. Zgodze sie ze adopcje nie sa dla kazdego,ale wydaje mi sie lepsza opcja pomoc fundacjom i schroniskom w doborze odpowiednich domow niz zniechecanie ludzi nabijaniem klikalnosci takimi naglowkami
Właśnie ten podcast ma w doborze tych odpowiednich domów pomóc😉 bo niestety nawet w komentarzach pod tym filmem możesz znaleźć historię gdzie ktoś adoptując nie wiedział co go czeka a uwierzył w slogany "adopciak będzie wdzięczny za uratowanie". Zresztą to samo tyczy się każdego psiaka/szczeniaka i naszym marzeniem jest przeniesienie dyskusji o schorniskach i adopcjach na znacznie wcześniejszy etap, to znaczy świadomego zapraszania psa pod swój dach tak żeby nie lądował w schronisku jeśli nie spełni oczekiwań czy wyobrażeń. I nie mamy pojęcia jak wyglądają doinwestowane Warszawskie placówki😉 P.S. "Znięchęcamy" nie tylko do adopcji, ale i do kupowania, bo uważamy że pies to ogromna odpowiedzialność, obowiązek i musi to być bardzo przemyślana decyzja, stąd też wiele filmów na tym Kanale przedstawiających NIE instagramowy obraz posiadania psiaka😉 P.S. 2 Każde schronisko jest strasznym miejscem i każda wizyta tam jest dla nas ciężkim przeżyciem.
Nie można być przygotowanym na wszystko tak się nieda ja wzięłam psa ze schroniska i poza leczeniem nie sprawiał żadnych problemów i był najmadrzejszym psem jakiego miałam
Informacje bardzo przydatne ale irytujące jest zachowanie prowadzących, ironiczne “podśmiechujki” z ludzi którzy myślą inaczej bo nie maja tej cennej wiedzy co prowadzący o adpocji psów.
Cześć. Jestem newbee, mam psa, adoptowanego, od 4,5 roku. Nie odebrałem tego w ten sposób.
no bo tu jest nacisk na branie psów z hodowli ( a uczciwych hodowli jest tak mało, że śmiać mi się chce, że ktoś poleca branie psów z hodowli) i jeszcze te bzdury o tym, że kundelki tak samo chorują jak psy rasowe, co jest zwyczajną bzdurą i kłamstwem. Oczywistym jest, że psy rasowe znacznie częściej chorują niż te nierasowe.
@@ewelinawesoowska2733Zgadzam się w 100%❤
Świadomy własciciel adopciaka jest nie raz dużo lepszym opiekunem psa niz ten ktory wziął z hodowli i myśli że nie musi nic z psem robić. To tak trochę zeby oddac spawiedliwość tym, ktorzy adoptowali i ciężko pracuja z psem.
Jeśli nie wybrzmiało to z naszego Podcastu to tak, zdecydowanie zgadzamy się z takim stwierdzeniem😉
Biorąc psa ,kazdy musi byc odpowiedzialny ,bo zwierzęta tez chorują 😢 ,to musi byc odpowiedzialna decyzja 😂😂😂
Branie psa z adopcji to wskakiwanie na zaminowane grunty. Zasdnioczo jak ktos chce sie bawic z traumami to pewnie. Osobiscie bralem psiaki prosto od matki i sam je ukladalem pod moje potrzeby, charakter i temperament
Mając małe dziecko w domu nigdy nie zdecydowalabym się na adopcję. Pozdrawiam ciepło.
I tak i nie. Pies jest wdzieczny 😅i mało tego bardzo przywiazuje sie do nowego człowieka ale na wszystko potrzeba czasu i naprawde potrafi byc mega wierny ale jesli ktos uwaza ze adoptujac psa bedzie mial ideał 😂to faktycznie zderzy sie ze ściana😊
I kolejna sprawa poruszona pod koniec. Uwazam ze sterylizacja/kastracja powinna byc obowiazkowa, z wyjatkiem psow przeznaczonych do
hodowli wtedy byłby mniejszy problem z psami bezdomnymi.
Ludzie nie powinni uzywac slowa "adopcja" odnosnie zwierzat. Jak juz to przygarniecie zwierzaka.
Co za brednie!!!Katopatole w akcji:):(
Brednie ?